Ευτυχώς βέβαια γιατί ανακάλυψα και μια ωραία λίμνη, που δεν πείρα χαμπάρι με τους ρυθμούς που ανέβαινα.
Φτάνοντας στην Αλάμπρα, αμέσως κατάλαβα από τον κόσμο, που σε μια τόσο ζεστή μέρα έχει κατακλίσει τον εξωτερικό χώρο, ότι πρόκειται για το σπουδαιότερο Ισλαμικό μνημείο της Ισπανίας. Και φυσικά εννοείτε πως ούτε λόγος για εισιτήριο. Οπότε δεν βλέπω τίποτα εσωτερικά, άλλο με άλλο εισιτήριο θα επισκεφτώ τους εξωτερικούς χώρους και τους περίφημους κήπους.
Η Αλάμπρα η <<κόκκινη>> όπως ονομάζεται, από την κόκκινη ώχρα, που χρησιμοποιούσαν οι Μαυριτανοί, είναι ένα σύμπλεγμα τεραστίων διαστάσεων, από πύργους, παλάτια, οχυρά τοίχοι, τζαμιά, και κήπους. (ΟΥΝΕΣΚΟ το 1994)
Και πάλι καλά που βλέπω τους κήπους για τη είναι μια όαση δροσιάς σε αυτό το καμίνι.
Και πραγματικά μένει κανείς με το στόμα ανοικτό, με τους τεραστίους σε έκταση κήπους, σε διαφορετικά υψομετρικά επίπεδα, αλλά και με τα πολλά εντυπωσιακά σιντριβάνια, να σε βάζουν μέσα σε μια ανατολίτικη ατμόσφαιρα.
Με πολλές στάσεις για ξεκούραση και αναπλήρωση υγρών πηγαίνω προς την έξοδο. Είναι απόγευμα πλέον και, ζαλισμένος από τον καύσωνα, επιστρέφω στο ξενοδοχείο. Και εννοείτε μετά από μια τόσο γεμάτη μέρα, δεν μου έκανε κέφι για νυχτερινή έξοδο.
17-8-09-ΔΕΥΤΕΡΑ (ES-Toledo 370χιλ)
Σήμερα, στην αίθουσα πρωινού, άλλαξα εντελώς το αρχικό πλάνο. Είχα βάλει στόχο και την Πορτογαλία. Όμως ο συνεχής καύσωνας, με κάνει να πάρω τον δρόμο της επιστροφής.. Πραγματικά σε εξουθενώνει, και μου έχει χαλάσει εντελώς την όρεξη για ταξίδι. Φυσικά ο χρόνος που μου μένει, θα τον εκμεταλλευτώ σε Γαλλικό έδαφος. Ξεκινώ για το (Τoledo-Τολέδο) που θα είναι και η πόλη για διανυκτέρευση σήμερα. Και περνώντας μόνο αυτοκινητοδρόμους, με σκοπό να φτάσω όσο ποιο γρήγορα μπορώ, αποφεύγοντας έτσι, όσο αυτό είναι εφικτό, την καταραμένη ζέστη…
Με τον Α44 ξεκινώ, και πατώ το γκάζι, όσο είναι νωρίς ακόμη και έχει δροσιά. Αυτός ο δρόμος με βγάζει στον αυτοκινητόδρομο Α4-Ε5. Στάσεις για νερό και βενζίνη, και ξανά στην καυτή άσφαλτο. Μετά την πόλη Puerto Lapice κινούμαι στον CM 42 και περίπου στις 14:00 μπαίνω στην πόλη. Εξαντλημένος και αφυδατωμένος, το πρώτο ξενοδοχείο που βρήκα, έκλεισα και δωμάτιο. 50 ευρώ η βραδιά. Αμέσως ένα δροσερό ντους και ξάπλα, μέχρι να πιάσει απογευματάκι και δροσίσει. 370χιλ μέχρι εδώ…
18:30 πανέτοιμος αποφασίζω για εξόρμηση. Ζητώ ένα χάρτη της πόλης, και ξεκινώ με τα πόδια. Ένα χιλιόμετρο με χωρίζει από το ιστορικό κέντρο της πόλης του Τολέδο… Η πόλη βρίσκεται πάνω σε ένα γρανιτένιο βράχο και περιτριγυρίζεται από τον ποταμό Ταγο.
Φτάνω στην πανέμορφη γοτθική γέφυρα Σαν Μαρτιν, και μπαίνω στην πόλη, πανέτοιμος να χαθώ στα στενά της σοκάκια..
Τελευταία τροποποίηση από magelanos 1; 14/10/2016 στις 18:03.
Η πόλη είναι μια από τις παλιότερες της Ισπανίας. Υπήρξε πόλη εκκλησιαστικών συνόδων, έδρα ενός Μαυριτανού εμίρη, και έδρα των βασιλέων της Καστίλης. Πρώτο κτήριο που συναντώ, και ξεχωρίζει λόγο μεγέθους από παντού είναι το έμβλημα της πόλης το Alcazar-Αλκαζάρ. Δεσπόζει πάνω από την πόλη, και φιλοξενεί σήμερα την δημόσια βιβλιοθήκη, και ένα τμήμα του στρατιωτικού μουσείου.
Με την βοήθεια του χάρτη, βρίσκω τον προορισμό άνετα, ευτυχώς γιατί αλλιώς κλαυτά Χαράλαμπε…μπορείς να χαθείς εύκολα, και να κάνεις κύκλους. Φτάνω στο κέντρο της πόλης, όπου υπάρχει πιστεύω το μεγαλύτερο άνοιγμα, την πλατεία, με τον Γοτθικό Ναό (Santa Maria-Σαντα Μαρία).
Με αρκετά αξιόλογα κτήρια, που σώζονται έως και σήμερα όπως, αραβικά λουτρά ένα τζαμί, και δυο εβραϊκές συναγωγές, με εξαιρετικά γλυπτά, η παλιά πόλη του Τολέδο δεν αφήνει ασυγκίνητο κανέναν.(ΟΥΝΕΣΚΟ το 1986).
Το βασικότερο φυσικά είναι ότι σε αυτή την μαγική πόλη έζησε, και πέθανε, ο ζωγράφος Ελ Γκρέκο. Συνέχισα το περπάτημα στα σοκάκια μέχρι να πέσει ο ήλιος, απολαμβάνοντας ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα..
Μαγεμένος και γεμάτος από όμορφες εικόνες μιας άλλης εποχής, αποσύρθηκα προς το ξενοδοχείο, λέγοντας μια καληνύχτα σε αυτή την πανέμορφη πόλη…
18-8-09-ΤΡΙΤΗ (ES-Irun 658χιλ)
Για σήμερα έχω σκοπό, να πάω προς βορρά, και να διανυκτερεύσω κάπου κοντά, σύνορα με Γαλλία. Θα το αποφασίσω στην πορεία. Πρώτα όμως θα κάνω μια στάση στην περίφημη πόλη (Segovia-Σεγκοβια). Ξεκινώ με τον επαρχιακό και αρκετά ενδιαφέρον από φυσικής πλευράς τον Ν 403. φτάνοντας στην πόλη Avila συνεχίζω με τον Ν 110 επαρχιακός, και φτάνω μετά από λίγο στην Segovia. 167χιλ ωραία και ξεκούραστα…
Ψάχνοντας να παρκάρω για να περπατήσω, αμέσως κατάλαβα την ιστορική αξία της πόλης, από τα αμέτρητα πούλμαν τουριστών. Βρίσκω ένα σημείο και παρκάρω. Ξεκινώ με τα πόδια για την κεντρική πλατεία της πόλης, για το καφεδάκι μου. Το κέντρο της παλιάς πόλης, είναι η πλατεία Plaza Mayor, και εδώ δεσπόζει ο περίφημος καθεδρικός ναός της.
Όλη η παλιά πόλη βρίσκεται σε βραχώδη λόφο ύψους 100μ. Αράζω για καφέ και χαζέψω τον πανέμορφο ναό, και τον κόσμο.
Συνεχίζω για το επόμενο σημαντικό μνημείο της πόλης, που δεν είναι άλλο από το κάστρο Alcazar. Βρίσκεται στο δυτικό άκρο της, και είναι ένα από τα ποιο γνωστότερα κάστρα της Ισπανίας.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση