26-8-09-ΤΕΤΑΡΤΗ (IT-Venezia 45χιλ)
Χωρίς να βιάζομαι τρώω πρωινό. Μαζεύω τα πράγματα τα φορτώνω στην μηχανή, και ξεκινώ. Μόνο 45χιλ απόσταση έχω από (
Venezia-Βενετία) πιάνω κατευθείαν τον επαρχιακό 245 και φτάνω γρήγορα στο λιμάνι. Βγάζω και εισιτήρια για
Ηγουμενίτσα και περιμένω για την επιβίβαση. Τώρα να πω ότι χόρτασα; Θα είναι ψέμα!!! Βλέπω τουρίστες μηχανόβιους να μαζεύονται, για να κάνουν τις διακοπές στην
Ελλάδα, και έχω τάσεις φυγής πάλι.
Πρέπει να ηρεμίσω δεν πάω καλά φαίνετε. Εκεί που παραλίγο να το ακυρώσω όλο αυτό λόγο μοναξιάς, τώρα δεν θέλω να επιστρέψω. Εντάξει σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά άμα θέλει κανείς το κάνει, και είναι όλα οκ!!! Η μπουκαπόρτα κλείνει, το καράβι απομακρύνετε από τη προβλήτα…τέλος αυτό ήταν………
Και λόγο βαρεμάρας στο καράβι, και μοναξιάς, μου βγήκε σε ποίηση:
Δεν σταματώ δεν σταματώ να ονειρεύομαι και να οδηγώ, δυο τροχούς να καβαλώ και όποτε μπορώ θα την κάνω θα χαθώ, με προορισμό άγνωστο και μακρινό, αρκεί να τον φανταστώ….