Πρέπει να ήταν καλοκαίρι του 88 με μοναδικό μηχανάκι το villa τότε.Πλατεία Χαλάνδρι βράδυ αργά να πίνουμε μπύρες όταν φτάνει η ώρα να κλείσει το μαγαζί πέφτει η ιδέα να συνεχίσουμε στην ombre.
Κατεβαίνουμε λοιπόν το αράζω(κρύβω) πιο μακριά για να μη το φάνε και συνεχίζουμε με μπύρες με σφηνάκια τεκίλας "υποβρύχια" και δεν ξέρω και γω τι άλλο.Όταν έφτασε η ώρα να φύγουμε ψάχναμε 3 πιωμένοι πόση ώρα να βρούμε το μηχανάκι.Ανεβαίνω βάζω μπρός (δεν θυμάμαι πως) και φτάνω σπίτι (δεν ξέρω πως) και επειδή είχα αδειάσει από δυνάμεις παρατάω το μηχανάκι ακουμπισμένο στην νερατζιά στο πεζοδρόμιο μην μπορώντας να το ανεβάσω ούτε στο κεντρικό σταντ και μπαίνω να ξαπλώσω λίγο για να αναλάβω δυνάμεις να το βάλω μέσα στην αυλή (θυμίζω ότι δεν έχει κλειδί διακόπτη τίποτα).Λοιπόν ξύπνησα κατά τις 10 το επόμενο πρωί και το βρήκα να με περιμένει έξω θυμωμένο...