Σελίδα 1 από 3 123 ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 1 έως 15 από 42

Θέμα: BIG IN JAPAN ΜΕΡΟΣ Ι (Ανατολική Ευρώπη + Ευρωπαϊκή Ρωσία)

  1. #1
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555

    BIG IN JAPAN ΜΕΡΟΣ Ι (Ανατολική Ευρώπη + Ευρωπαϊκή Ρωσία)

    Ξεκινώντας με μνήμες και μια αφιέρωση ..

    Ο παππούς μου ήταν ναυτικός. Ναυτικός και μάλιστα παλαιάς κοπής, δηλαδή 3 πακέτα τσιγάρα άσσο ιντερνάσιοναλ ημερησίως, δυό μπουκιές φαγητό και όλος ο μισθός στην Ελλάδα για να ζήσει η φαμίλια και να σπουδάσουν τα παιδιά.

    Πολλά χρόνια μετά και αφού - κατόπιν εντολής γιατρού - είχε κόψει το κάπνισμα και αρκετά χρόνια πριν το αρχίσω εγώ (είναι το λεγόμενο χάσμα γενεών αυτό) μεταξύ των άλλων προσωπικών του αντικειμένων που μοίραζε στα εγγόνια του, μου έδωσε μία ταμπακιέρα με έναν ασορτί αναπτήρα. Επάνω στην ταμπακιέρα ήταν ανάγλυφα το νησιωτικό σύμπλεγμα που απαρτίζει την Ιαπωνία, το όρος Φούτζι και η χερσόνησος της Κορέας. Από παλιά είχα ένα κόλλημα με την Ιαπωνία. Δεν έχω μνήμες πως το απέκτησα, οπότε υποθέτω πως το απέκτησα σε μικρή ηλικία. Το σίγουρο πάντως ήταν πως μου άρεσαν οι σαμουράι και τα κάστρα τους, οι παγόδες, η εικόνα της χώρας την εποχή των ανθισμένων κερασιών, λάτρευα τα φυτά και τα δέντρα μπονζάι, τους περίτεχνα κλαδεμένους και διαμορφωμένους κήπους τους με τις λίμνες και τα γεφυράκια. Επιπλέον στην περίοδο της φεουδαρχικής Ιαπωνίας πάντα μου προξενούσε εντύπωση το ντύσιμο των ανθρώπων ανάλογα με την κοινωνική τους τάξη, ενώ μου προκαλούσε την περιέργεια η όλη μυστικοπάθεια σχετικά με τον τρόπο ζωής των σαμουράι αλλά και των νίντζα, τουλάχιστον έτσι όπως τους είχα γνωρίσει από τον κινηματογράφο.

    Όταν λοιπόν έπιασα στα χέρια μου την ταμπακιέρα, έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου. Πως κάποια στιγμή θα πάω στην Ιαπωνία και πως κάποια στιγμή θα ανέβω στην κορυφή του Φούτζι.
    Και πήγα και ανέβηκα….

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	1.jpg 
Προβολές:	682 
Μέγεθος:	89,7 KB 
ID:	375020

    Παππούκο αυτό είναι το ταξίδι μας...

  2. #2
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Το παρόν ταξιδιωτικό θα χωριστεί σε τρία μέρη.

    1) Ανατολική Ευρώπη + Ευρωπαϊκή Ρωσία

    2) Ασιατική Ρωσία, Μογγολία + Ν. Κορέα (με το πόδι).

    3) Ιαπωνία και τα ρέστα

    Κάθε μέρα θα ανεβάζω και ένα μέρος, οπότε στο τριήμερο θα έχει ολοκληρωθεί το ταξιδιωτικό. Είναι υπερβολικά μεγάλο οπότε ζητάω την κατανόησή σας … (κοινώς μην πυροβολείτε τον πιανίστα). Βάση όμως αυτού του διαχωρισμού πιστεύω πως ο καθένας μπορεί να επιλέξει τι θα διαβάσει, συνεπώς το σύνολο σπάει σε τρία μίνι ταξιδιωτικά τα οποία είναι σε κανονικό μέγεθος, εύπεπτα και χωρίς έξτρα χρεώσεις.




    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	2.jpg 
Προβολές:	675 
Μέγεθος:	60,3 KB 
ID:	375021

  3. #3
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Βάζουμε πρώτη και ξεκινάμε...

    Το να προσπαθήσεις να πραγματοποιήσεις ένα τόσο μακρινό ταξίδι πέρα από πολύ καλό σέρβις στο μηχανάκι και ανάλογη επιλογή εξοπλισμού, απαιτεί και εξίσου προσεκτικό σχεδιασμό. Φυσικά εκτός από το σέρβις στο οποίο αρίστευσα στα υπόλοιπα τα έκανα μαντάρα. Βέβαια δεν είναι αποκλειστικά δική μου ευθύνη, διότι ο καιρός φέτος μου έπαιξε πάρα πολύ άσχημο παιχνίδι, αλλά τέλος πάντων. Όταν έχεις να διασχίσεις ολόκληρη την Ρωσία, κάπου 10.000 χλμ χοντρά χοντρά, έχεις 2 θέματα που πρέπει να επιλύσεις. Πρώτα πρέπει να επιλέξεις το σημείο εισόδου σου και δεύτερον να διαχειριστείς σωστά τον χρόνο σου γιατί η χώρα χορηγεί μόνο 30 ημέρες βίζα με δύο εισόδους και την μία την αναλώνεις με το που μπαίνεις σε αυτήν. (Από ότι διάβασα όμως σε άλλο ταξιδιωτικό απλά την βγάζεις από την Θεσσαλονίκη και έχεις όσες εισόδους θέλεις). Η πρώτη σκέψη ήταν να μπω από Λευκορωσία. Το γνωστό πρόβλημα όμως με την βίζα (δεν υπάρχει προξενείο εδώ και οι βίζες εξυπηρετούνται από το προξενείο της χώρας στην Σόφια) με απέτρεψε. Μετά είχα τις επιλογές της Τουρκίας, των Βαλτικών χωρών και της Ουκρανίας. Οι Βαλτικές χώρες με ανέβαζαν πολύ ψηλά οπότε τις απέρριψα πρώτες. Η Τουρκία (η σταθερότητά της αυτή την εποχή είναι ακλόνητη σαν κρέμα καραμελέ, λόγο των γνωστών σε όλους μας πολιτικοστρατιωτικών καταστάσεων) δεν ήθελα να αποτελεί επιλογή παρά μόνο σαν λύση έσχατης ανάγκης. Άσε που την έχω βαρεθεί κιόλας. Συνεπώς η διάσχιση της Ουκρανίας ήταν η προσφορότερη λύση και τελικά αυτή που ακολούθησα. Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί, μα δεν γίνεται πόλεμος εκεί; Γίνεται αλλά στα νοτιοανατολικά σύνορα, και επειδή το εμπόριο και το χρήμα υπερισχύουν όλων, υπήρχαν δύο περάσματα ανοιχτά (που γνώριζα εγώ) στα βορειοανατολικά σύνορα για να εξυπηρετούνται οι πολίτες και τα φορτηγά και έτσι εγώ επέλεξα το ένα εξ αυτών.


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	3.jpg 
Προβολές:	669 
Μέγεθος:	94,5 KB 
ID:	375022

  4. #4
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε γρήγορη διάσχιση της Ρωσίας κι άφιξη στο Βλαδιβοστόκ τουλάχιστον 10 ημέρες πριν λήξει η βίζα. Έπειτα ανάλογα με το πως θα πήγαινε, είτε επιστροφή οδικώς, είτε το μηχανάκι σε πλοίο από Ιαπωνία για Ελλάδα. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Τα παλτά της DBS (κορεάτες) που παρέχουν το πλοίο που σε περνάει από Ρωσία στην Ιαπωνία είχαν το πρόγραμμα του 2015 αναρτημένο στο διαδίκτυο. Σαν προνοητικός άνθρωπος τους έστειλα mail ζητώντας πληροφορίες σχετικά με την ημέρα αναχώρησης, την τιμή κ.λπ αλλά δεν έλαβα ποτέ απάντηση. Επανέλαβα το mail αλλά στου κουφού την πόρτα...

    Επειδή όμως ήταν αδύνατο να μην υπάρχει πλοίο αποφάσισα να έχω το χρονικό περιθώριο μπροστά μου αν κάτι πάει στραβά, είτε να περιμένω στο Βλαδιβοστόκ, είτε να επιστρέψω και να χωθώ στο Καζακστάν και να ξανακάνω αίτηση εκεί για ρωσική βίζα. Την βίζα του Καζακστάν την έβγαλα για την περίπτωση της οδικής επιστροφής. Εκεί πήρα και άλλο ένα ρίσκο σχετικά με την βίζα της Μογγολίας, αλλά τελικά όπως θα δούμε στην συνέχεια όλα πήγαν κατ ευχήν.

    Έχοντας λοιπόν οριοθετήσει τον βασικό άξονα της διαδρομής αλλά και πιστεύοντας πως έχω προετοιμαστεί στο έπακρο (ναι αμέ, πως το θες) ξεκίνησα στις 12 Αυγούστου 2016 για Θεσσαλονίκη. Η διαδρομή γνωστή, χωρίς κίνηση, με έναν τεμπέλικο ήλιο, χωρίς όμως, ευτυχώς, την αντίστοιχη ζέστη.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	4.jpg 
Προβολές:	666 
Μέγεθος:	107,0 KB 
ID:	375023

  5. #5
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Σε έξι ώρες ήμουν σε ένα σαλονικιό φιλαράκι για την πρώτη διανυκτέρευση ενός πραγματικά μεγάλου ταξιδιού. Διαπίστωσα πως τα διόδια έχουν φτάσει τα 12 (ζωή να χουν) αλλά επίσης και τα 20,90 €. Φυσικά αυτό δεν μου άρεσε καθόλου, ειδικά όταν το κομμάτι των Τεμπών δεν έχει παραδοθεί ακόμα στην κυκλοφορία.


    ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

    Την επόμενη ημέρα ξεκίνησα νωρίς με σκοπό να περάσω την Βουλγαρία μονορούφι. Ο καιρός ήραν συννεφιασμένος με ελάχιστο κρύο. Αρκετά καλές συνθήκες για οδήγηση. Πέρασα τον Προμαχώνα και μπήκα Βουλγαρία. Έχοντάς χρήματα από προηγούμενες διελεύσεις μου στην χώρα δεν άλλαξα νόμισμα, έβαλα βενζίνη και συνέχισα. Μέχρι το Μπλαγκόεβγκραντ υπήρχε κίνηση στον δρόμο και πορεία σε μία λωρίδα ανά κατεύθυνση. Αργότερα στην Ντούμπνιτσα βγήκα σε αυτοκινητόδρομο για την Σόφια.


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	5.jpg 
Προβολές:	664 
Μέγεθος:	91,6 KB 
ID:	375024

  6. #6
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Όμορφη διαδρομή στα 800 με 900 μέτρα υψόμετρο, ελαφριά συννεφιά, δέντρα και χωράφια γέμιζαν τις εικόνες μου. Μετά την πρωτεύουσα ο δρόμος χαλάει, ακολουθούν έργα, μετά πάλι αυτοκινητόδρομος και σιγά σιγά έχω βρεθεί κοντά στο Pleven. Το Pleven μία τυπική μετά σοβιετικού τύπου βιομηχανική πόλη και όχι κάτι το ιδιαίτερο.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	6.jpg 
Προβολές:	662 
Μέγεθος:	80,7 KB 
ID:	375025

    Ή πόλη όμως αποτελεί εφαλτήριο για την έναρξη ατελείωτων καλλιεργειών με παράλληλη πτώση του υψομέτρου και σταθεροποίησή του στα 200 μέτρα. Ο δρόμος στο μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται εκατέρωθεν από δέντρα και αυτό κάνει την διαδρομή αν όχι ομορφότερη, τουλάχιστον πιο πράσινη. Ακολουθώ παράλληλη πορεία με τα σύνορα και το τοπίο παραμένει έτσι μέχρι το Ruse. Εκεί βρίσκεται και το πέρασμα για την Ρουμανία. Μία γέφυρα κατασκευασμένη το 1954 συνδέει τις δύο όχθες του ποταμού Δούναβη και ενώνει τις δύο χώρες. Το πέρασμα είχε περίπου 500 μέτρα ουρά. Προχώρησα εκτός σειράς στην κλασσική ελληνική λογική του «αν μου φωνάξουν σταματάω» και αφού έφτασα στην άκρη με βλέπει ένας τελώνης και μου κάνει νόημα να πλησιάσω προς το μέρος του. Με ανάμικτα συναισθήματα πλησίασα. Φτάνοντας με βλέπει και μου κάνει νόημα πέρνα. Πέρασα χωρίς να πληρώσω (2€ η διέλευση για τα αυτοκίνητα).


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	7.jpg 
Προβολές:	664 
Μέγεθος:	83,1 KB 
ID:	375026

  7. #7
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    ΡΟΥΜΑΝΙΑ

    Το Γκιουργκίου είναι η πόλη στην αντίπερα όχθη του Δούναβη. Μία βρώμικη, θα έλεγα πόλη, και ένα ανιαρό τοπίο με καλλιέργειες και πεδιάδες μέχρι το Βουκουρέστι. Στις οδικές αρτηρίες που βρίθουν από λακκούβες και μπαλώματα μαζί με τα αδέσποτα σκυλιά δυστυχώς ακμάζει και η πορνεία. Και προηγούμενες φορές που είχα ταξιδέψει στην Ρουμανία είχα παρατηρήσει το ίδιο φαινόμενο. Νεαρά κορίτσια προκλητικά ντυμένα στην άκρη του δρόμου στην μέση του πουθενά να περιμένουν τον πελάτη. Όσοι έχουν ταξιδέψει στην χώρα θα το έχουν προσέξει και αυτοί φαντάζομαι. Κρίμα...

    Το Βουκουρέστι είναι μία πρωτεύουσα που αξίζει να δεις και να περπατήσεις το κέντρο της. Όμορφα κτίρια, προσεγμένα πεζοδρόμια με δενδροφυτεύσεις, παρτέρια και άπλετο χώρο για τους πεζούς. Φλαμουριές και διάσπαρτα πάρκα, σιντριβάνια, πολύχρωμες κατασκευές με παγκάκια δίνουν έναν καθαρά ευρωπαϊκό αέρα στην πρωτεύουσα της Ρουμανίας αλλά μέχρι εκεί. Ξεμακραίνοντας από το κέντρο η εικόνα αλλάζει δραματικά και το σοβιετικού τύπου παρελθόν της χώρας αποκαλύπτεται μονομιάς. Η καθαριότητα και η προσοχή έχουν πάει περίπατο και το μόνο που απομένει είναι η μυρωδιά της υγρασίας που αγκαλιάζει τους τοίχους των παλαιών πολυκατοικιών και υποδομών.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	8.jpg 
Προβολές:	665 
Μέγεθος:	65,3 KB 
ID:	375027


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	9.jpg 
Προβολές:	665 
Μέγεθος:	89,0 KB 
ID:	375028

  8. #8
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	10.jpg 
Προβολές:	662 
Μέγεθος:	96,1 KB 
ID:	375029


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	10a.jpg 
Προβολές:	662 
Μέγεθος:	89,7 KB 
ID:	375030


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	10b.jpg 
Προβολές:	663 
Μέγεθος:	89,9 KB 
ID:	375031

  9. #9
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Μετά το Βουκουρέστι και μέχρι το Πλοέστι οι εικόνες καλυτερεύουν κάπως. Από το Πλοέστι και σχεδόν μέχρι το Brasov η διαδρομή αρχίζει να ανεβαίνει κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά. Ο δρόμος αρχικά διασχίζει ένα φαράγγι και ανηφορίζοντας φτάνει μέχρι το Comarnic όπου και αποκτά ξεχωριστή ομορφιά. Το υψόμετρο ανεβαίνει μέχρι τα 1100 μέτρα και πάνω στις δασωμένες πλαγιές κάνουν την εμφάνισή τους οξιές και σημύδες. Η περιοχή που απαρτίζεται από τα : Comarnic, Sinaia, Busteni και ουσιαστικά μέχρι και το Brasov αποτελεί μια άκρως τουριστική γωνιά της Ρουμανίας για αυτό και η 23 χιλιόμετρα ουρά από αυτοκίνητα, εφ ενός ζυγού.


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	11.jpg 
Προβολές:	662 
Μέγεθος:	73,5 KB 
ID:	375032


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	12.jpg 
Προβολές:	661 
Μέγεθος:	99,4 KB 
ID:	375033


    Ύστερα η διαδρομή αρχίζει να χαμηλώνει απότομα. Μερικές μαζεμένες φουρκέτες αρκούν για να κατέβω στα 600 μέτρα και ύστερα από περίπου 30 χλμ να φτάσω στο Brasov. Δίπλα στο Brasov βρίσκεται το Bran.

  10. #10
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Οι Ρουμάνοι στην προσπάθεια να εκμεταλλευτούν τουριστικά την κληρονομιά που φέρει το όνομα Δράκουλας έχουν ορίσει δύο σημεία στην χώρα τους που υπήρχε το κάστρο του. Στο ένα (βόρεια) είχα πάει, συνεπώς κολληματικά σκεφτόμενος ήθελα να κλείσω και αυτή την εκκρεμότητα.

    Έφτασα νωρίς το πρωί στο κάστρο. Η διαδρομή μέσα από χωράφια με φόντο τα βουνά δεν ήταν κακή. Κακός ήταν ο δρόμος μέχρι εκεί με πολλές λακκούβες αλλά και κίνηση. Φτάνοντας και πηγαίνοντας να βγάλω εισιτήριο πέφτω πάνω σε μία ουρά 100 άτομα και βάλε. Ψυχραιμία λέω, κάτσε να δεις πως τσουλάει, μπορεί σε κάνα εικοσάλεπτο να έχεις μπει. Κάθισα ένα τέταρτο, ή ουρά προχωρούσε με ρυθμούς σαλιγκαριού συνεπώς αποφάσισα να φύγω γιατί δεν είχα όρεξη να περιμένω τόσο πολύ.


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	13.jpg 
Προβολές:	664 
Μέγεθος:	102,0 KB 
ID:	375034


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	14.jpg 
Προβολές:	660 
Μέγεθος:	90,5 KB 
ID:	375035

  11. #11
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Επόμενος σταθμός το Onesti.
    Στην διαδρομή μέχρι εκεί υπάρχουν δύο πολύ όμορφα περάσματα μέσα από βουνά με αναφορικές και κατηφορικές φουρκέτες ενώ τα δέντρα σκιάζουν σε κάποια σημεία τον δρόμο φτιάχνοντας ένα είδος τούνελ. Στο Οnesti ο δρόμος εισέρχεται σε μία μακρά πεδιάδα ή οποία φτάνει σχεδόν μέχρι τα σύνορά με την Μολδαβία. Συνέχισα προς το Bacau. Μέχρι εκεί ο δρόμος ήταν άθλιος με πολλά μπαλώματα σε εκνευριστικό σημείο ενώ και η κίνηση ήταν πάρα πολύ αυξημένη. Η κίνηση δικαιολογείται γιατί είναι καλοκαίρι και περίοδος αδειών, αλλά το οδικό δίκτυο είναι πραγματικά απάλευτο. Ύστερα προσέγγισα και άλλο τα σύνορα μέσα από τα Roman, Sabaoani, Targu Frumos, και Ιάσιο. Ο δρόμος δεν έχει καμία σχέση με ότι προηγούμενο έχω συναντήσει μέχρι τώρα. Η ποιότητά του ήταν ανεκτή και η κίνηση επίσης αρκετά μειωμένη. Είναι σχετικά μονότονος και διασχίζει πεδιάδες, μπορείς όμως να τον διασχίσεις σύντομα. Αυτή την εποχή του χρόνου τα ηλιοτρόπια δίνουν ένα έντονο κιτρινοπράσινο χρώμα στο περιβάλλον εμπλουτίζοντας έτσι κάπως το οπτικό σου πεδίο.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	15.jpg 
Προβολές:	650 
Μέγεθος:	95,4 KB 
ID:	375036

  12. #12
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Μεγάλη εντύπωση μου έκανε το γεγονός πως όπου υπήρχε πράσινο δηλαδή δίπλα σε ποτάμια, σε λίμνες, σε ξέφωτα, ακόμα και μέσα στο δάσος οι αθεόφοβοι οι Ρουμάνοι είχαν βγει με ψησταριές και η τσίκνα γέμιζε την ατμόσφαιρα τόσο πολύ που θύμιζε Πάσχα. Δεν γνωρίζω αν αυτό ήταν λόγο Κυριακής ή διακοπών αυτό που ξέρω όμως είναι πως οι μυρωδιές μου έσπαγαν κυριολεκτικά την μύτη.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	16.jpg 
Προβολές:	650 
Μέγεθος:	99,4 KB 
ID:	375037


    Επόμενος σταθμός Μολδαβία. Από το Ιάσιο πέρασα στο στο Sculeni. Δυστυχώς για κάποιο ανεξήγητο λόγο η διαδικασία εισόδου στην χώρα ήταν απίστευτα αργή, από την Ρουμάνικη πλευρά και χωρίς να υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα μπροστά μου έφαγα 1,5 ώρες παρά το γεγονός πως στο 20σάλεπτο επάνω εμφανίστηκε ένας τελώνης και με προώθησε στην γραμμή των φορτηγών κερδίζοντάς μου κάποιο χρόνο. Ο έλεγχος στα χαρτιά και στις αποσκευές ήταν ελάχιστος αλλά η διαδικασία αργή. Μυστήριο ...

  13. #13
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555

    ΜΟΛΔΑΒΙΑ


    Αν πίστευα πως το οδικό δίκτυο στην Ρουμανία είναι χάλια είναι επειδή δεν είχα επισκεφτεί ποτέ την Μολδαβία. Το οδικό της δίκτυο είναι ταυτόσημο με αυτό τις Αρμενίας δηλαδή το κομπρεσέρ πάει σύννεφο και οι αναρτήσεις την ακούνε στέρεο. Τραγική άσφαλτος, γεμάτη μπαλώματα και σαμαράκια. Αραιά και που 200 μέτρα καινούργια άσφαλτος και μετά επιστροφή στην τραμπάλα. Φοβερό σπάσιμο νεύρων, αναρτήσεων αλλά και μέσης και ενδεχομένως αριστερού καθρέφτη αφού κάποια γνώριμα σημάδια έκαναν την εμφάνισή τους στο εσωτερικό της επιφάνειας του γυαλιού.

    Η είσοδος στην χώρα με έφερε σε ένα χωριό του οποίου ο κεντρικός δρόμος ήταν γεμάτος χήνες. Γενικότερα το ζωντανό αυτό παίζει σε όλόκληρη την χώρα. Είδα και τσοπάνους χηνών !!! Κρατούσαν ένα μακρύ καλάμι που στην άκρη του είχε δεμένο ένα κομμάτι ύφασμα ή κάποιο πλαστικό. Δεν γνωρίζω περαιτέρω για το πως λειτουργούσε αυτό αλλά την δουλειά του την έκανε.


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	17.jpg 
Προβολές:	648 
Μέγεθος:	98,6 KB 
ID:	375038

  14. #14
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Ακολούθησα την διαδρομή Sculeni, Falesti, Balti, Riscani, Edinet, Donduseni, Mohyllr Podils Kyj (Μοχύλιφ Ποντιλσκιι όνομα, ε ; )

    Από το λίγο που περιπλανήθηκα στην χώρα αυτό που μου έμεινε ήταν η αίσθηση πως ταξίδευα πίσω στον χρόνο, σαν να έμπαινα σε μια εποχή 40 χρόνια πριν. Η κίνηση ήταν ελάχιστη (αντιπαραβάλλοντας τις προηγούμενες χώρες), κυκλοφορούσαν απαρχαιωμένα Dacia και κάρα με άλογα. Οι γυναίκες κάθονταν έξω από τα σπίτια και κουβέντιαζαν στον απογευματινό ήλιο, τα πιτσιρίκια έπαιζαν χωρίς κινητά και γενικότερα επικρατούσε μια ηρεμία. Σαν να κυλούσε ο χρόνος πιο αργά και πιο ήρεμα, πιο στρωτά. Αυτό το στοιχείο από μόνο του με κάνει να θέλω να επισκεφτώ στο μέλλον την χώρα για περαιτέρω εξερεύνηση με χόβερκραφτ όμως γιατί μιλάμε για το βασίλειο του τραμπολίνο.


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	18.jpg 
Προβολές:	647 
Μέγεθος:	100,0 KB 
ID:	375039


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	19.jpg 
Προβολές:	649 
Μέγεθος:	102,3 KB 
ID:	375040

  15. #15
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της wanaka
    Εγγραφή
    08/06/2013
    Μηνύματα
    555
    Κατά μήκος του δρόμου αλλά και στα σπίτια συνάντησα πολλά πηγάδια ντυμένα με ξύλινες περίτεχνες κατασκευές. Κάποια από αυτά είναι ακόμα λειτουργικά, είναι προσιτά σε όλους και έχουν κουβά και σκοινί. Σε μερικά στον πάτο του πηγαδιού υπάρχει και νερό. Γενικά τα υδάτινα αποθέματα της χώρας δεν είναι υψηλά και δεν επαρκούν για την πλήρη ύδρευση και άρδευσή της. Αυτός είναι και ό λόγος που τα πηγάδια έχουν τόσο περίοπτη θέση. Ορθόδοξου τύπου εκκλησίες, σταυροί και εικόνες αγίων κοσμούν τους κεντρικούς δρόμους σχεδόν κάθε χωριού.

    Εκατέρωθεν του κεντρικού δρόμου υπάρχουν αρκετά μέτρα πράσινου σε χαμηλότερο όμως ύψος. Ακολουθούν ξύλινοι φράκτες και πίσω τους βρίσκονται τα σπίτια. Αυτή την τεχνοτροπία την συνάντησα σε όλες τις χώρες που διέσχισα αλλά και στην Ουκρανία και Ρωσία.


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	20.jpg 
Προβολές:	651 
Μέγεθος:	108,7 KB 
ID:	375041


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	21.jpg 
Προβολές:	648 
Μέγεθος:	95,0 KB 
ID:	375042

Σελίδα 1 από 3 123 ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. Made in Japan
    από Volo στο forum Αναζητήσεις, σκέψεις & προβληματισμοί
    Απαντήσεις: 3
    Τελευταίο μήνυμα: 18/08/2010, 15:28
  2. "Γραφειοκρατικά" για Ανατολική Ευρώπη
    από George20vt στο forum Πληροφορίες
    Απαντήσεις: 4
    Τελευταίο μήνυμα: 11/05/2010, 16:59
  3. Ανατολική Ευρώπη, Μάιος 2005.
    από PanVas στο forum Ταξιδιωτικά
    Απαντήσεις: 110
    Τελευταίο μήνυμα: 05/02/2010, 18:12
  4. made in japan
    από airamhag στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 4
    Τελευταίο μήνυμα: 01/06/2008, 20:29
  5. airport [made in japan]
    από fantacid στο forum Off topic
    Απαντήσεις: 16
    Τελευταίο μήνυμα: 08/02/2007, 09:21

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF