Σελίδα 3 από 8 ΠρώτοΠρώτο 12345678 ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 31 έως 45 από 107

Θέμα: Αθήνα – Ορμένιο ... ένα παπί δρόμος ...

  1. #31
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Η ευθεία μέχρι την Δράμα ανιαρή … η πόλη όμορφη με επαρχιακή ατμόσφαιρα … ένα συναίσθημα που δεν νομίζω να είναι πλήρες αντιληπτό από τους μόνιμους κατοίκους τέτοιων περιοχών.
    Αν ήμουν με περισσότερα κυβικά (όχι απαραίτητα πάνω από 500) ή αν είχα περισσότερες ημέρες στην διάθεσή μου, θα πήγαινα Παρανέστι όχι μέσω Δράμας αλλά από Νευροκόπι δεξιά, μέσω Μικροκλεισούρας – Σιδηρόνερου – Σκαλωτής , ακολουθώντας τον Νέστο παράλληλα από την βόρεια του πλευρά. Μόνο η θέα του χάρτη σε παρακινεί να μπεις σε αυτά τα δάση χωρίς δεύτερη σκέψη. Στα υπ’ όψιν και αυτό …

    Ανηφορίζω προς Παρανέστι μέσα από Νικηφόρο. Ο δρόμος όμορφος εύκολος με στροφούλες και αρκετό πράσινο σε κάποια σημεία. Μέσα στον Νικηφόρο και πάνω στον κεντρικό του δρόμο με λύπη βλέπω εγκαταλειμμένα παλιά κτίρια άλλων εποχών … Πολύ κρίμα να τα ισοπεδώνει ο χρόνος χωρίς καμία φροντίδα …

    https://s29.postimg.org/6vwegxxuf/IM...822_120002.jpg

    Πριν το Παρανέστι πινακίδα με προκαλεί να βγω από τον δρόμο μου … Έτσι για την μυρουδιά παρεκκλίνω βόρεια της πορείας μου ακολουθώντας για λίγο την πινακίδα φτάνω μέχρι το Τέμενος μέσα από καταπράσινη διαδρομή με τον Νέστο κάπου δεξιά και κοντά μου … Ξέρω ότι αν παρασυρθώ με το ζόρι γυρίζω πίσω … Είπαμε, στα υπ’ όψιν …

    https://s28.postimg.org/h8l38vust/IM...822_122234.jpg

    https://s18.postimg.org/3zdqqdkt5/IM...822_122659.jpg

    ... ο παράδεισος κάπου στο βάθος ... εκεί ψηλά ...

    https://s29.postimg.org/jfxokfmxj/IM...822_122720.jpg

    Αρχίζω και αναρωτιέμαι τι συμβαίνει και όπου κινούμαι, η ανθρώπινη παρουσία είναι ΑΠΕΙΡΟΕΛΑΧΙΣΤΗ ... Δεν κυκλοφορεί ψυχή στην επαρχία ... ή πάω σε λάθος μέρη ... ή κάτι άλλο συμβαίνει ... Τροφή για σκέψη για αργότερα ... ίσως με παγωμένη μπυρίτσα και ωραία παρέα ... από αυτές που ακόμα μπορούν και σκέφτονται ...

    Η ζέστη αρχίζει να χτυπά κόκκινο και μια διασταύρωση με βρύση – δέντρο σκιά και εκκλησάκι μοιάζει σαν από μηχανής Θεού pit stop … Ξάπλα για περίπου μισάωρο – φρέσκο νεράκι δροσερό … και δυστυχώς, πάει και το τελευταίο ροδάκινο … Το οποίο καταβροχθίστηκε με ιεροτελεστία κανονική … Αν με ρωτήσετε τι μου έχει λείψει περισσότερο μεταξύ της περατζάδας στους πεζόδρομους των Σερρών και των ροδάκινων … η απάντηση είναι ξεκάθαρη … ΡΟΔΑΚΙΝΑ ΕΔΕΣΣΑΣ … γευστικά και χυμώδη .. με απίστευτο άρωμα - χρώμα και ωραίο μέγεθος ... (σόρρυ Σερραίες ...)

    https://s27.postimg.org/49sxajw7n/IM...822_123229.jpg

    https://s23.postimg.org/sbkfqfkzf/IM...822_123319.jpg

    Ακολουθώντας την πορεία προς Ξάνθη μέσα στην κοιλάδα του Νέστου, το μάτι δεν χορταίνει εικόνες … Αν και δεν είναι Άνοιξη όπως την τελευταία φορά που βρέθηκα εδώ πάνω, παρ’ όλα αυτά η φύση τριγύρω εξακολουθεί να οργιάζει.

    https://s27.postimg.org/p720hwikj/IM...822_124657.jpg

    Αποφασίζω πριν την Δαφνώνα να στρίψω αριστερά για Λειβαδίτη. Θυμάμαι έναν ωραίο ορεινό προορισμό με ό,τι ακριβώς ζητά κάποιος με μηχανή. Μπροστά και ψηλά ο ορεινός καταπράσινος όγκος προκαλεί να τον ανέβεις …
    Πιο πάνω ακριβώς μαύρα πυκνά σύννεφα κλείνουν το μάτι πονηρά … Τί διάολο, λέω … έχω χρόνο …
    Φτάνω Άνω Καρυόφυτο και κάτι πινακίδες με αξιοθέατα με προκαλούν να στρίψω δεξιά προς Κάτω Καρυόφυτο …
    Υπάρχει δροσερή γωνιά μέσα στο χωριό με παραδοσιακό πέτρινο γεφυράκι και νερόμυλο … και τα σύννεφα πλησίαζαν … Ανάσα δροσιάς με φωτογραφία και γυρίζω προς Λειβαδίτη.

    https://s27.postimg.org/830qlpuf7/IM...822_131530.jpg

    Ξαφνικά η ανηφόρα γίνεται ΑΝΗΦΟΡΑ … οκ σκέφτομαι ... μετά όμως θα έχω ΚΑΤΗΦΟΡΑ και χαμογελώ … Ίσως είναι η δεύτερη φορά που θυμάμαι σε κάποιες στιγμές να ζορίστηκε η πάπια … και τα σύννεφα πλησίαζαν … Ακόμα δεν έχω καταλάβει εάν με πλησίαζαν αυτά ή εγώ …

    https://s23.postimg.org/6nlnowkdn/IM...822_133337.jpg

    Σε τυφλή αριστερή στροφή τζιπάκι της δασονομίας μπαίνει σχεδόν μπροστά μου μαλιοκούβαρα … Μέχρι και για αρκετή απόσταση πιο πάνω ο τόπος βρώμαγε από καμένα φρένα … Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε ό,τι αφορά τα εκκλησάκια … αλλά να γίνω εκκλησάκι εκεί πάνω μου φάνηκε λίγο βαρύ … Και τα σύννεφα πλησίαζαν …

    https://s18.postimg.org/4b2jpcph5/IM...822_133443.jpg

    Λίιιιγο πριν φτάσω Λειβαδίτη …. Γκράοουυυυ … κεραυνίδι σκάει καμιά 100στή μέτρα μακρυά μου … Σχεδόν μου έφυγε το τιμόνι από τα χέρια … Γκράοουυυυ ... και δεύτερο … Πάρε και μία ταληροψιχάλα κατακέφαλα … Πάρε και τρίτο γκράοουυυυ … Κουφάλα Δία σήμερα βρήκες να το κάνεις πεδίο βολής κεραυνών ?? … Μεταβολή και δρόμο … Η βρόχα να με κυνηγά … οι κεραυνοί επίσης … Φαντάζομαι τον Δία να σπάει πλάκα μαζί μου … ο μαλάκας πάνω στο όχημα που αποτελεί κινούμενο στόχο ... όπως στο λούνα παρκ στον πάγκο σκοποβολής με τα στραβά αεροβόλα … Με λίγα λόγια ... τα μεταξωτά βρακιά μου έγιναν για δεύτερη φορά μούσκεμα … τουλάχιστον … Έτσι όμως έλυσα το πρόβλημα της αφόρητης ζέστης μέχρι και Ξάνθη …

  2. #32
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της leo1964
    Εγγραφή
    01/12/2015
    Μηνύματα
    709
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από Vrasidas Προβολή μηνύματος
    Η υπομονή όμως ανταμείβει … Η έξοδος στην περιοχή Φιλώτα μου φάνηκε όαση ! Δεξιά για Έδεσσα, νότια της Λ. Βεγορίτιδας ... την οποία όμως σε όλη την διαδρομή δεν την βλέπεις καθόλου καθώς είναι κρυμμένη πίσω από μικρούς ορεινούς όγκους … Αναρωτιέμαι πώς να είναι τα παραλίμνια χωριά της …
    Από την ώρα που έστριψα δεξιά για Έδεσσα, επιτέλους άνοιξε ξανά το μάτι μου! Πράσινο – καλλιέργειες – ψιλοστροφές … Για τις καλλιέργειες τι να πει κανείς ! Οι άνθρωποι εκεί πάνω είναι νοικοκυραίοι …. Περιποιημένα όλα – γεμάτα καρπούς και χρώματα … Οδηγείς μέσα σε έναν πίνακα της φύσης που προκαλεί τόσες αισθήσεις …

    Αργά το βράδυ, διαπίστωσα ότι είχα τόσο πολύ παρασυρθεί από όσα ξετυλίγονταν γύρω μου, που δεν τράβηξα ούτε μια φωτογραφία ... Συχνό φαινόμενο σε αυτό το ταξίδι ... Κάθε λίγο και λιγάκι παθαίνω αναλαμπές για μέρη που πέρασα και δεν τα απαθανάτισα ή από κομμάτια σαν πίστα που δεν είχα την δύναμη να σταματήσω μην τυχόν και χάσω την στιγμή της απόλαυσης …

    Για τις γεύσεις ένα θα πω … Όταν δοκίμασα τα ροδάκινα το πρώτο πράγμα που αναρωτήθηκα ήταν, τι διάλα μας ταΐζουν στο μαντρί της πόλης … Δεν είχα ποτέ μου γευθεί κάτι τέτοιο – δεν είχα ποτέ μου μυρίσει κάτι αντίστοιχο … Πρέπει εκτός από πολύ «δούλεμα» να πέφτει και πολύ «ψυγείο» …

    Φτάνω στην αγαπημένη πόλη της Έδεσσας … μια από τις πόλεις όπου επίσης θα ήθελα να ζω … Ψηλά στο οροπέδιό της να αγναντεύει τον κάμπο και τους υποτακτικούς της … Και όλα αυτά με πολύ πράσινο και τρεχούμενο νερό … Οι καταρράκτες της όαση δροσιάς και θετικής ενέργειας. Αυτόν τον ήχο του νερού δεν μπορείς να τον βαρεθείς ποτέ … το θρόισμα των φύλλων επίσης … Υπάρχουν επίσης πολλά αλαλάζοντα δίποδα που κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να χαλάσουν την μαγεία της στιγμής ή των ατέλειωτων μαγικών στιγμών … αλλά η φύση επιδεικτικά τους αγνοεί … και ακολουθώ το παράδειγμά της … Πόσο τυχεροί οι κάτοικοι του βορρά … Μέσα σε λίγα χιλιόμετρα δεξιά τους και αριστερά, έχουν τόσες επιλογές για ταξίδι και ψυχοθεραπεία … Τόσες πόλεις τόσο κοντά η μια στην άλλη … η μία ωραιότερη από την άλλη. Και τόσες επιλογές διαδρομών. Σκέφτομαι ότι στην Αθήνα πρέπει να οδηγήσεις πάνω από 100 χλμ για να αρχίσει το πανηγύρι οδήγησης …

    https://s18.postimg.org/x0wu86l0p/IM...821_140429.jpg

    https://s24.postimg.org/qrvk0aa9h/IM...821_141947.jpg

    https://s29.postimg.org/9b743le8n/IM...821_142127.jpg

    https://s24.postimg.org/czso8jfqd/IM...821_142215.jpg

    Αν και δεν είμαι γιός σταθμάρχη ... οι σιδηροδρομικοί σταθμοί πάντα με έλκυαν ... Ίσως τα ταξίδια με interrail εισιτήρια έχουν αφήσει κατάλοιπα ...

    https://s29.postimg.org/4vpxryyzr/IM...821_145003.jpg

    Αφήνω την Έδεσσα και χαζεύοντάς την πλέον από χαμηλά, τραβώ προς Γιαννιτσά.

    https://s29.postimg.org/gc3u4ovwn/IM...821_150033.jpg

    Το ίδιο σκηνικό σε όλη την διαδρομή … προσεγμένες και ζηλευτές (με την καλή έννοια) καλλιέργειες καρποφόρων δέντρων … Αναφέρομαι περισσότερο στα δέντρα και όχι στις υπόλοιπες καλλιέργειες, ίσως γιατί πιτσιρικάς, έζησα αρκετά μέσα σε χωράφια από καρπούζια – ντομάτες – πατάτες – ελαιώνων - κτλ … και δεν μου κάνουν τόση εντύπωση … Μπορώ να κρίνω όμως ότι η καλλιέργεια των καρποφόρων δέντρων είναι κάτι το ξεχωριστό … απαιτεί μια άλλη τέχνη …

    Είμαι στα πεδινά και κάνει ζέστη … Ο δρόμος δυστυχώς χωρίς στροφές … δυστυχώς και με αυτοκίνητα … Δεξιά και αριστερά πάνω στην διαδρομή, αραιά και που, υπάρχουν αρχαιολογικοί χώροι με Μακεδονικούς Τάφους. Πόσο αίμα έχει ποτίσει αυτήν την γη άγνωστο.

    Ώρα για ανάσα δροσιάς και ΑΚΟΜΑ ένα ροδάκινο … Έβρισκα συνέχεια δικαιολογίες για να σταματώ … και καλά για «ίσιωμα του προστάτη» … για λίγο νερό … για λίγα καύσιμα … ε, ας χτυπήσουμε και ένα ροδακινάκι … Το πλήρωσα αργότερα μέσα σε χωράφια (καθώς ήμουν νηστικός από το πρωί) … αλλά άξιζε τον κόπο …
    Σταματώ σε ένα βενζινάδικο και πάρλα με τον βενζινά … μετά ροδακινίου στο στόμα …
    Αυτή η κρεμασμένη σακούλα στο τιμόνι ... όσο πήγαινε και δυστυχώς λιγόστευε ... και τρύπια δεν ήταν.

    https://s28.postimg.org/y96vi6o8t/IM...821_160811.jpg

    Στο χωριό Γέφυρα στρίβω αριστερά προς Ευζώνους και ακολουθώ παράλληλα τον Ε75 από αριστερά.
    Στην άκρη της Γέφυρας υπάρχει το Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων. (φωτο) https://el.wikipedia.org/wiki/Μουσεί...Πολέμων
    Κρίμα που είναι κλειστό … στα υπ’ όψιν και αυτό. Τουλάχιστον έχω προς το παρόν φωτογραφία του απ’ έξω.

    https://s24.postimg.org/yudf8c34l/IM...821_161837.jpg
    Μου κάνει εντύπωση,η καθαριότητα!!!!Δεν βλέπεις ένα σκουπιδάκι,ένα φύλλο
    Οι καλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται νόμους για να ενεργούν υπεύθυνα, ενώ οι κακοί άνθρωποι θα βρουν τρόπους να τους παρακάμψουν. -Πλάτων-

  3. #33
    Banned
    Εγγραφή
    10/02/2013
    Μηνύματα
    9.317
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από leo1964 Προβολή μηνύματος
    Μου κάνει εντύπωση,η καθαριότητα!!!!Δεν βλέπεις ένα σκουπιδάκι,ένα φύλλο
    Να σου πω για την Έδεσσα και τις γύρω περιοχές.
    Χωρις να το παινευτω,γιατί αν και δεν μένω εκεί,τα τελευταία 7 χρόνια εκεί δουλεύω.
    Κάθε πρωι περνάνε μηχανήματα(σκούπες) και οπου δεν φτάνουν αυτά έχει υπαλλήλους του δήμου με τις σκούπες στα χέρια.
    Οο δρόμοι γενικά είναι καθαροί.
    Εκτός απο κεντρικές διασταυρώσεις-ειδικα με φανάρια-οπου όλοι τοτε θυμούνται να αδειασουν το τασάκι η να πετάξουν το άδειο κύπελο με τον καφέ που κάνουν βόλτα καμία βδομάδα

  4. #34
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Φτάνω Σταυρούπολη και προβληματίζομαι για το εάν θα πάω Ξάνθη μέσω Κρωμνικού ακολουθώντας την φορά του Νέστου ή θα συνεχίσω ευθεία την κλασσική διαδρομή … Η κλασσική με κέρδισε … εάν πήγαινα από την άλλη θα έπρεπε πιθανότατα – από τελείως λάθος εκτίμηση τελικά, δεν ισχύει αυτό και κακώς δεν πήγα - να μπω Εγνατία και μόνο η σκέψη άρχισε να καίει εγκεφαλικά κύτταρα … και είμαι σε ηλικία που δεν αναπληρώνονται εύκολα … όπως πολλά ακόμα άλλωστε …

    Στην διαδρομή λίγες ψιχάλες μου αναπτέρωσαν το ηθικό ότι ίσως δροσιστούμε οι δυό μας … Νομίζω ότι κάποιες στιγμές η πάπια άρχισε να φωνάζει για λίγη δροσιά … Η στάση στο σταυροδρόμι ίσως ήταν σωτήρια …

    Στον δρόμο πετυχαίνω έτερη πάπια στην ίδια κατεύθυνση με την δική μου, με ένα ζευγαράκι επάνω χωρίς αποσκευές και με κοντομάνικα … Άρα η Ξάνθη είναι κοντά … Ακολουθώ για λίγο τον ρυθμό τους αλλά δείχνουν ότι δεν ανήκουν στην παπιοκοινότητα, οπότε απομακρύνομαι διακριτικά ..

    Μπαίνω τροπαιοφόρος στην όμορφη πόλη της Ξάνθης … Μπαγάσηδες βόρειοι σας ζηλεύω … Κάνω μικρή περατζάδα στην πόλη και κατευθύνω κορμί και παπί προς Παλιά Πόλη … Στην είσοδο της Παλιάς με διπλαρώνει από αριστερά πιτσιρικάς κάτω των 20 ντιλιβεράς … Από αυτά τα παιδιά που τα χαίρεσαι … τα γρήγορα στο μυαλό – στην γλώσσα – στο μάτι - στην ατάκα … που δείχνουν ότι δεν κωλώνουν … Με την ωραία «αλητεία» …

    - Πές μου ότι πας και εσύ Κίνα … μου λέει …

    - Μου βάζεις ιδέες ?? … απαντώ …

    - Πες μου ρε συ ... επιμένει με ενδιαφέρον, με κάψα … Πού πας ?? … Το πρόσωπο έλαμπε …

    - Πιο κοντά ρε πατρίδα … του λέω … Έναν ταπεινό γύρο της Ελλάδας … Καφέ πού θα πιώ ??

    - Όπως πας … ίσια. Καλό δρόμο !

    - Θένγκς μπόι ! … καλή δουλειά !

    Αναρωτιέμαι εάν έβγαζα το κράνος και φαινόταν η γέρικη (σε σχέση με τον πιτσιρικά ) μουτσούνα μου, ποια θα ήταν η αντίδρασή του …

    Το παπί έχει ένα βασικό πλεονέκτημα … περνάς απαρατήρητος … Άχρωμος – άγευστος – άοσμος – σχεδόν αόρατος … έτσι εξασφαλίζεις την ησυχία σου και την ηρεμία σου … Ο πιτσιρικάς όμως στάμπαρε λεπτομέρειες … Πινακίδα από αλλού – το ντεπόζιτο – υπερβολικά μπαγκάζια για παπί … τσίμπησε αμέσως … Πόσοι άλλοι δεν πήραν χαμπάρι τίποτα ... πόσοι δεν ανταπέδωσαν χαιρετισμό από απέναντι … Στον γκιώνη μου όμως, εγώ βενζίνα είχα … και προορισμό χωρίς συγκεκριμένη κατάληξη … ή ανάποδα …
    Μικρός κύκλος στην Παλιά Πόλη και παγωμένος καφές … Άπλωμα ρούχων για στέγνωμα από τον ιδρώτα και επανασχεδιασμός της διαδρομής στην σκιά … Απέναντι ένας περιεργάζεται το παπί …

    Παρατηρητικότητα Ξάνθης Vs παρατηρητικότητας λοιπής Ελλάδας : 1 – 0

    https://s23.postimg.org/x3imsz92z/IM...822_141952.jpg

    Η παλιά πόλη

    https://s28.postimg.org/njcz9pq3x/IM...822_142743.jpg

    https://s17.postimg.org/77sljvr4v/IM...822_142845.jpg

    https://s18.postimg.org/m73ylyovt/IM...822_142917.jpg

    https://s17.postimg.org/7vyh2q3bj/IM...822_143048.jpg

    https://s30.postimg.org/65j7gz881/IM...822_144018.jpg

    Η ώρα περνά γρήγορα στην σκιά … ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί ο χρόνος αντέχει την ζέστη ενώ στην σκιά τρέχει με 6η και κοντό γρανάζωμα … Στέγνωσαν τα ρούχα… σχόλασε κι ο γάμος … Βρασίδα ντύσου να φύγουμε …

    Γειά σου Ξάνθη με τα ωραία σου .. ελπίζω κάποτε και σε άλλον καφέ … ίσως και μεζεδάκι …
    Ακολουθώ νότια την διαδρομή προς Πόρτο Λάγος … Περνώ δίπλα από την καντίνα της Φιλιώς … κρίμα που δεν έχω όρεξη … έχω ακούσει τα καλύτερα για σαντουϊτσάρες και άλλα κολάσιμα εδέσματα …

  5. #35
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Βαφέϊκα ή Βιστονίδα σταματώ για να ελέγξω τον χάρτη … Από λίγο πιο κάτω ένα BMW GS F800 πορτοκαλί – μαύρο πλησιάζει και χαιρετά …
    - Ωχ φιλαράκι συγγνώμη μου λέει … Σε πέρασα για έναν γνωστό μου που έχει ένα ίδιο παπί!
    - Ίδιο αποκλείεται … του λέω χαμογελώντας ... και κουβέντα στην κουβέντα με ρωτάει από πού έρχομαι …
    Του λέω για την βροχή και τις αστραπές στον Λειβαδίτη … και ότι πάω προς Αλεξανδρούπολη …
    Είχε σκοπό να πάει ακριβώς εκεί – Λειβαδίτη - σε ένα εξοχικό που έχουν για να το ελέγξει και αλλάζει γνώμη …

    - Θα έρθω μαζί σου, μου λέει … Πάμε μαζί μέχρι Μαρώνεια παραλιακά για βόλτα και βλέπουμε !

    Φοβερός τύπος και χαρακτήρας ο Στέργιος … με την πρώτη ματιά καθαρός άνθρωπος …
    Στάση για χυμό στο Πόρτο Λάγος σε καφετέρια φίλου του ο οποίος είχε καταφέρει πριν λίγες ημέρες από στάση, να φέρει το VARADERO καπάκι … Απίστευτο τί μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος … Άλλοι δεν μπορούν ούτε παπάκι να σηκώσουν … Αν κατάλαβα καλά, ευτυχώς ο άνθρωπος δεν έπαθε κάτι σοβαρό.
    Η αλυσίδα του ήταν στεγνή οπότε κέρασα γρασάρισμα με το σπρέι ... το απόλυτο τίποτα μπροστά στο κέρασμα του Στέργιου και την παρέα του για τόσα χιλιόμετρα ... Μπροστά ο Στέργιος και πίσω εγώ, τον ακολουθώ σε όλη την παραθαλάσσια διαδρομή μέχρι Μαρώνεια. Οι παραλίες ήταν άψογες … δεν ήξερες πού να πρωτοσταματήσεις … Το χάλι με τις ομπρέλες σχεδόν απουσίαζε ή τουλάχιστον δεν ενοχλούσε …

    Συμπαθητικοί παραθαλάσσιοι οικισμοί και μερικά «φορτωμένα» εξοχικά σπίτια …

    Η περιοχή μετά τον Λίσσιο ποταμό – τον οποίο διασχίσαμε μέσα από διαδρομές που εγώ δεν θα έβρισκα εύκολα – ήταν χάρμα οφθαλμών για καλοκαιρινές ήσυχες διακοπές δίπλα στην θάλασσα … Προφήτης Ηλίας – Κρυονέρι – Αλκυώνα – Πλατανίτης – Άγιος Χαράλαμπος, οι βασικοί παραθαλάσσιοι οικισμοί … Όλοι ένας κι ένας …

    Φτάνουμε Μαρώνεια και οι δρόμοι μας χωρίζουν … Ανταλλάσουμε κινητά και ευχές …
    Να είσαι πάντα καλά Στέργιο και καλούς δρόμους σε όλη σου την ζωή ! Ελπίζω να ανταποδώσω κάποτε …

    https://s27.postimg.org/8s835c0lf/IM...822_160049.jpg

    https://s24.postimg.org/o8x1l4klx/IM...822_162020.jpg

    Άγιος Νικόλαος - Πόρτο Λάγος

    https://s27.postimg.org/sor9rbgqr/IM...822_163937.jpg

    Λίσσιος ποταμός

    https://s28.postimg.org/4f7hdgzml/IM...822_172206.jpg

    https://s27.postimg.org/y1cecmzrn/IM...822_172231.jpg

    Η αρχή της παραλίας Προφήτης Ηλίας και στο βάθος πάνω βουνό η Μαρώνεια

    https://s28.postimg.org/4wljffu0t/IM...822_173548.jpg

  6. #36
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από SHOOTER045 Προβολή μηνύματος
    Να σου πω για την Έδεσσα και τις γύρω περιοχές.
    Χωρις να το παινευτω,γιατί αν και δεν μένω εκεί,τα τελευταία 7 χρόνια εκεί δουλεύω.
    Κάθε πρωι περνάνε μηχανήματα(σκούπες) και οπου δεν φτάνουν αυτά έχει υπαλλήλους του δήμου με τις σκούπες στα χέρια.
    Οο δρόμοι γενικά είναι καθαροί.
    Εκτός απο κεντρικές διασταυρώσεις-ειδικα με φανάρια-οπου όλοι τοτε θυμούνται να αδειασουν το τασάκι η να πετάξουν το άδειο κύπελο με τον καφέ που κάνουν βόλτα καμία βδομάδα
    Θα έλεγα ότι οι εκεί άνθρωποι είναι γενικά πιό καθαροί ... Το σκουπιδαριό στον δρόμο δείχνει κατά κάποιο τρόπο και την καθαρότητα της ψυχής ... και την Παιδεία ... Πράγμα που υποστηρίζω για τους Βόρειους γενικά κατοίκους αυτής της γωνιάς των Βαλκανίων ...

  7. #37
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της leo1964
    Εγγραφή
    01/12/2015
    Μηνύματα
    709
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από Vrasidas Προβολή μηνύματος
    Θα έλεγα ότι οι εκεί άνθρωποι είναι γενικά πιό καθαροί ... Το σκουπιδαριό στον δρόμο δείχνει κατά κάποιο τρόπο και την καθαρότητα της ψυχής ... και την Παιδεία ... Πράγμα που υποστηρίζω για τους Βόρειους γενικά κατοίκους αυτής της γωνιάς των Βαλκανίων ...
    Την ίδια εντύπωση έχω αποκομίσει και εγώ,μπεσαλήδες
    Οι καλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται νόμους για να ενεργούν υπεύθυνα, ενώ οι κακοί άνθρωποι θα βρουν τρόπους να τους παρακάμψουν. -Πλάτων-

  8. #38
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Η Μαρώνεια μου άρεσε πολύ ! Το ανέβα προς αυτήν με άπλετη θέα στο Θρακικό Πέλαγος … το κατέβα προς Κρωβύλη ένα ωραίο στριφτερό μονοπάτι – πιστάκι κανονικό … Από τα χωριά προορισμούς για καφέ – βόλτα – μεζεδάκι … Αυτός ο τεράστιος πλάτανος στην πλατεία του χωριού με την φανταστική του σκιά και τα τραπεζάκια με τα καρό τραπεζομάντηλα από κάτω ... μόνο που πέρασα από δίπλα, μου άνοιξε την όρεξη !! Τόσα μέρη, πού να πρωτοπάει κανείς …

    Ακολουθώ την διαδρομή μέσω Κρωβύλης για Μεστή κάτω από την Εγνατία. Την Εγνατία πλέον την έχω αριστερά μου και την ακολουθώ από ψηλότερο επίπεδο … Η παράλληλη οδός κανονική πίστα … φαρδύς δρόμος με ωραία χάραξη και άσφαλτο που κρατά, με καμπύλες που προκαλούν περισσότερο από την Σούζη, τρελή γειτόνισσα από τα εργένικα χρόνια μου, γεμάτη υποσχέσεις, όπως ακριβώς και αυτές οι στροφές … από τα κομμάτια που ήθελα το χίλια … Αριστερά παρακολουθείς την “βαρεμάρα” – Εγνατία από δεξιά ακολουθείς την “διασκέδαση” μετά θέας και στριψίματος – “παράδρομο” …

    Όχι ότι ο πάπιος δεν με ικανοποιούσε, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα … Δεξιά μου αρχαιολογικές πινακίδες που σε ενημερώνουν ότι βρίσκομαι σχεδόν πάνω στην Αρχαία Εγνατία Οδό … Βγαίνω από τον δρόμο και για λίγο ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΓΝΑΤΙΑ … χωράφια μεν, αλλά το παλιό πέτρινο οδόστρωμα ακόμα διακρίνεται … Το συναίσθημα φοβερό … ανατριχιάζω ακόμα που το σκέφτομαι … Σαν να είδα και μια σκιά από μόνιππο άρμα εκεί πίσω … αλλά δεν μπορεί, επηρεάζομαι εύκολα ούτως ή άλλως …

    https://s17.postimg.org/453nc4ei7/IM...822_181956.jpg

    https://s30.postimg.org/okd2tre01/IM...822_182424.jpg

    Φοβεροί πάντως οι μάστορες εκείνης της εποχής … εάν μπορούσαν να δουν τα χάλια και τις κακοτεχνίες (ηθελημένες ή μη ) των σημερινών δρόμων, θα είχαν κατουρηθεί από τα γέλια … αν και τίποτα δεν μας επιβεβαιώνει ότι ήδη δεν το κάνουν βλέποντας από ψηλά “εκεί” … Μεγάλη διαφορά να είσαι μάστορας, από μάστουρας …

    Όνειρο ανεκπλήρωτο μέχρι τώρα : να πάρω το ιδιωτικό αυτοκίνητο – κατά προτίμηση ακριβό – συγκεκριμένων δημάρχων, συγκεκριμένων περιοχών και με τους ίδιους μέσα να πάμε μια βόλτα με οδηγό εμένα … Γυρίζοντας πίσω, να περιμένουν φωτογράφοι απαθανατίζοντας την στιγμή που τους παραδίδω τα κλειδιά του αυτοκινήτου … καθώς και τα ψαλίδια – τις ζάντες – τα αμορτισέρ – τις βάσεις μηχανής …. Καποδιστριακός σουρεαλισμός …

    Μάκρη και Ν. Χιλή περνούν γρήγορα … Λίγο πριν, τα Δίκελλα φαντάζουν ως ωραίος παραθαλάσσιος προορισμός …

    Είμαι στην ευθεία στην αρχή της Αλεξανδρούπολης και το Δημοτικό Κάμπινγκ δεξιά μου … Τί να κάνω ο ταλαίπωρος, μπήκα μέσα … Βρίσκω γωνίτσα με λίγο χορταράκι και στρώνω κρεβατοκάμαρα αρχοντική και ανεπανάληπτα δροσερή … Ήθελα να ήξερα, αυτήν την σκηνή ... γιατί την κουβαλώ τόσες ημέρες από εδώ και από εκεί … ?? Θα μου πεις, εδώ το παπί κουβαλά το κορμί σου … Πέφτει και σχετική μπουγάδα γιατί τα καθαρά ρούχα τελειώνουν απελπιστικά γρήγορα ... Γυρίζοντας από το πλυσταριό ακούω θόρυβο (γνώριμο από τα παιδικά χρόνια) και κλάμα παιδιού. Ένα κοριτσάκι κάνει ποδήλατο μαζί με τον μπαμπά του και έχει πέσει ... Μικρή μελανίτσα στο γόνατο και μια στάλα αιματάκι ... όσο ακριβώς χρειάζεται για να μάθει κανείς στα πρώτα του βήματα στην ζωή ... να μάθει να σηκώνεται ... και να αρχίσει να γελά ... κοροϊδεύοντας την κάλπικη πλευρά της ζωής ...
    Πλησιάζω και βοηθώ ... Η μια και μοναδική βοηθητική ρόδα έχει φύγει από την θέση της ... Πολλές φορές στην ζωή, τα "βοηθήματα" σου ρίχνουν μία και σε πετάνε κάτω ... με μίσος και αγριότητα ... Πάω στο παπάκι της ιεροαποστολικής κοινότητας και φέρνω τα εργαλεία σωτηρίας ... Σφίξιμο στα παξιμάδια και το χαμόγελο της πιτσιρίκας μια σκλαβιά ... Τίποτα πιό ιερό από μια ευτυχισμένη φατσούλα ... Σίγουρα δεν μετάνιωσα για το επιπλέον βάρος των εργαλείων ...
    Γδύσιμο – μαγιό και πλάτσα πλούτσα στα νερά της παραλίας του κάμπινγκ … ακριβώς λίγο πριν ο ήλιος βουτήξει και αυτός. Στα δικά του νερά όμως … σε πιο καθαρά ….

    https://s23.postimg.org/pwjid2ekr/IM...822_194100.jpg

  9. #39
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Με έχει πιάσει μια απίστευτη άρνηση να κυκλοφορώ ταυτόχρονα και ανακατεμένος με πολύ κόσμο. Βαριέμαι θανάσιμα να πάω βόλτα στην πόλη … ούτε ή άλλως κυκλοφορούν άνθρωποι εκεί έξω … Με τον χάρτη μου και το μπλοκάκι μου πάω στην ψησταριά του κάμπινγκ … Η μπύρα είναι προκλητικά παγωμένη και τα «σουβλάκια» (θα πρέπει πλέον να είμαι προσεκτικός πώς παραγγέλνω σε αυτές τις γωνιές της χώρας) τρυπάνε την μύτη … Για σπάσιμο παίρνω από το μπαρ και δύο «καλαμάκια» … έτσι για το γαμώτο …
    Σου - βλά - κια ... πάμε πάλι από την αρχή μέχρι να το εμπεδώσουμε ... σου - βλά - κια ...

    https://s29.postimg.org/o3ael4vdz/IM...822_205133.jpg

    Η μια μπύρα φέρνει την άλλη και κολλάει και ένα ζευγάρι Γερμανών … Γειά σου ρε Μάρκο και … (πού θα πάει θα την θυμηθώ) … Τα τελευταία 20 χρόνια κάνουν διακοπές συνεχόμενα ΚΑΙ στην Ελλάδα … Βγαίνουν οι χάρτες και αισθάνομαι μαλάκας … Έχουν πάει και σε μέρη εντός Ελλάδας που ΔΕΝ έχω πάει … Και καυχιόμουν για το αντίθετο … (τα νησιά που δεν έχουν πάει, δεν μετράνε) …. Έχουν προς το παρόν ένα MERCEDES 208 που το έχουν μετατρέψει σε αυτοκινούμενο τροχόσπιτο … Χωρίς περιττά μπιχλιμπίδια και λοιπά παρανοϊκά κουλτουριάρικα δήθεν … Το πρωί τους έσπασαν το τριγωνικό τζαμάκι και ανοίγοντας την πόρτα τους «ψείρισαν» μια HD κάμερα … Είδαν τον κλέφτη από μακριά και προσπάθησαν να τον κυνηγήσουν, αλλά ήταν ήδη αργά … Την επομένη είχαν ήδη ραντεβού για να τους βάλουν το νέο τζάμι … Στα 20 χρόνια η πρώτη αναποδιά που τους τύχαινε σε αυτήν την χώρα …

    Τελικά το “less is best” ισχύει στην τραγική πλειονότητα των περιπτώσεων … Ίσως εάν είχαμε λιγότερα άχρηστα υλικά πράγματα, να ήμασταν περισσότερο χρήσιμοι άνθρωποι … Το καντάρι της ψυχής δεν μετριέται ούτε σε κυβικά, ούτε σε τραπεζικούς λογαριασμούς ούτε σε μεγάλα άδεια κουτιά από τούβλα περιτυλιγμένα με σοβά …

    Το έχω ξαναπεί και λίγοι το καταλαβαίνουν … ίσως αυτοί που το έζησαν μαζί μου … Το πρώτο μου μηχανάκι ήταν ένα μεταχειρισμένο 6βολτο μπλε C50 … Αρκετές φορές τρικάβαλο με όλα τα καλά του «Αβραάμ και του Ισαάκ» στο πίσω μέρος της σέλας … ενίοτε και στο μπροστά … Οι τότε στιγμές αξέχαστες … όσο πιο άδεια η τσέπη τόσο απίστευτα πιο όμορφα τα ηλιοβασιλέματα … και δεν ευθύνεται η πρεσβυωπία ή η υπερμετρωπία πλέον γι’ αυτό …

    Κοίτα να δεις πως γυρίζει ο τροχός φίλε μου πασόκε … Ο δολοφόνος πάντα γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος … αυτήν την φορά πάνω σε κινέζικο άθλιας κατασκευής παπί … (πιο σοφός και προετοιμασμένος καλύτερα όμως …)

    Η καλή παρέα και η μπύρα πάντα έσπρωχνε τους δείκτες των ρολογιών μπροστά … Η ώρα ήταν ήδη 01:30 και η αυριανή ημέρα ήθελε ξεκούραστο σκληρό δίσκο για να μπορεί να έχει καθαρές εγγραφές … Το χορταράκι αποδείχθηκε όσο μαλακούλι χρειαζόταν για να ισιώσει ο δίσκος ... όχι του μυαλού, ο άλλος …

    https://s18.postimg.org/lcpn18gbd/IM...823_003337.jpg

    Ο Φάρος της Αλεξανδρούπολης, πώς να είναι άραγες το πρωί ??

  10. #40
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Ημέρα πέμπτη ...

    Η διαδρομή

    https://www.google.gr/maps/dir/%CE%9...1853!3e0?hl=el

    Το καλό με το την ταπεινή καταγωγή της πάπιας, είναι ότι δεν την απασχολούν ανίερες κομπλεξικές πράξεις και ψυχολογικές πρακτικές της ανώτερης τάξης. Ένα παπί μπορεί άνετα να υποδυθεί με χαρά τον ρόλο της απλώστρας ρούχων … και με μεγάλη επιτυχία μάλιστα, να συναγωνίζεται παρακείμενους θάμνους … Ίσως αργότερα σκεφτώ κάποια πατέντα με αφαιρούμενες αναδιπλούμενες αντηρίδες, με γαλβανισμένα σύρματα για να μην σκουριάζουν. Ό,τι βρεγμένο και να βάλεις επάνω … σε δύο – τρία χιλιόμετρα θα έχουν στεγνώσει …

    Αυτά τα πρωινά … σκέτη μαγεία … ως και η φύση κάθεται ήρεμη για να τα απολαύσει …

    Πληρωμή, αποχαιρετισμός και πάμε για κέντρο … Φυσικά τέτοια ώρα αν και καθημερινή δεν δουλεύει σχεδόν τίποτα … Τα καφέ όλα κλειστά, ακόμα και τα κεντρικά γύρω από τον Φάρο … Δεν πειράζει, καφέ κάπου σε ένα βουνό … δεν είναι μακριά άλλωστε …

    https://s23.postimg.org/ie3mjxadn/IM...823_064303.jpg

    https://s29.postimg.org/vs8y9mhlz/IM...823_070851.jpg

    https://s29.postimg.org/5hf4rxy87/IM...823_074830.jpg

    https://s23.postimg.org/7eaw5y43v/IM...823_080010.jpg

    Έξω από την Αλεξανδρούπολη θυμάμαι ότι πρέπει κάποτε να βάλω βενζίνη, οπότε στο πρώτο χωριό ανεφοδιασμός. Πρέπει με κάθε δυνατό τρόπο να ενισχύουμε την μικροοικονομία των εγκαταλειμμένων γωνιών αυτής της χώρας … ένας καφές – ένα κουλούρι – μια μικροαγορά ίσως είναι κάτι σημαντικό εκεί πάνω … Ίσως ένας μικρός λόγος να μην εγκαταλείψουν και αυτοί …
    Στον Άβαντα βενζίνη και λάδωμα αλυσίδας … Κουβέντα με την πρατηριούχο … ακόμα ένας που έχει ανθρώπους της φαμίλιας εγκλωβισμένους στο παρακράτος της Αθήνας …

    Ήδη από τα πρώτα χιλιόμετρα αρχίζει κανείς και καταλαβαίνει πόση φύση έχει μπροστά του … Σαν κάτι να σε ρουφάει να πας πιο ψηλά … πιο βαθειά στο δάσος … Δεν είναι τυχαίο που όλα τα παραμύθια που έβαζαν την φαντασία στην περιοχή των κόκκινων και πολλές φορές πέρα από αυτή, είχαν μέσα και από ένα δάσος …

    https://s23.postimg.org/i9f65wzhn/IM...823_083217.jpg

  11. #41
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Θυμάμαι που το βράδυ στο κάμπινγκ πριν κολλήσει η παρέα με τους Γερμανούς, ρώτησα μια παρέα ντόπιων πληροφορίες για το εάν συγκεκριμένη διαδρομή μέσα στην Δαδιά είναι χωματόδρομος ή όχι … Η προφορά τους βαριά και χαρακτηριστική … Φαντάζομαι εγώ θα ακουγόμουν στα αυτιά τους όπως ο Τόλης, όταν πρωτοεμφανίστηκε στο πεντάγραμμο … Αφού είδαν στον χάρτη τα σημεία που ενδιαφερόμουν, με κοίταξαν με οίκτο – λύπη και σαν μακαρίτη μαζί …

    - Πού πάς εκεί πάνω ?? … έχει άγρια ζώα !! … θα πάθεις κακό και ζημιά μαζί !! … δεν πας από τον κεντρικό δρόμο καλύτερα ?? … είναι άγρια τα πράγματα εκεί πάνω … δεν είναι για σένα …

    Τους ρώτησα τί ζώα έχει η περιοχή και μου απάντησαν αρκούδες και λύκους … Φαντάζομαι τί θα έλεγαν του Τόλη εκείνα τα χρόνια …

    Αφού τους είπα ότι έχουν δίκιο και ότι η Εθνική οδός έχει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να δει κανείς (από μέσα μου ήδη έβλεπα τα διάσημα σκυλάδικα εθνικών οδών και παραποτάμιων παράδρομων και η φαντασία μου οργίαζε ...) τους καληνύχτισα ευχαριστώντας τους που μου έσωσαν την ζωή … μία την έχουμε άλλωστε …

    Ο Έβρος δεν φημίζεται για τα ορεινά του ύψη … 600 μέτρα το πολύ ? … δεν νομίζω περισσότερο … η φύση και η βλάστηση όμως είναι πανέμορφη έως προκλητικά υπέροχη … Το ανέβα προς Αισύμη το επιβεβαιώνει χιλιόμετρο με χιλιόμετρο …

    Μπαίνω Αισύμη και βλέπω με ανακούφιση Μουσείο Σαρακατσάνικης Παράδοσης … Αναλαμπή του θυμικού και με πιάνουν τα γέλια … ευτυχώς δεν είχε ψυχή γύρω … Χρόνια πριν κάπου βόρεια την είχε πέσει κορασίδα που γλυκοκοίταζε την προοπτική της Αθήνας … και εκεί που προέβαλε τα προσόντα και τις χάρες της πετάει την ατάκα : «Είμι μια Σαρακατσάν’ ιγουώ ..!!»
    Τι να κάνει αυτή η ψυχή άραγες … Μακάρι να είναι σε καλύτερη θέση και έξω από κάθε είδους αστικών μαντριών …

    https://s24.postimg.org/qdxxzlc9x/IM...823_084354.jpg

    https://s27.postimg.org/v5ovla9r7/IM...823_084417.jpg

    Το μουσείο κλειστό οπότε συνεχίζω προς κέντρο χωριού … Στην πλατεία στάση για καφέ και πληροφορίες από ντόπιους γέροντες και άλλους που απολάμβαναν την πρωινή τους κουβέντα με καφέ …

    Η συζήτηση που εξελίχθηκε ενδιαφέρουσα και με ενίσχυση των πεποιθήσεων που έχω για αυτήν την χώρα και την κατάντια της … Ο τόπος αφημένος στην τύχη του … παραμελημένος … ό,τι απόφαση και να παρθεί από τα «κεντρικά», πάντα εις βάρος του … Οι άνθρωποι με παράπονα … με πικρία στα χείλη και στο πρόσωπο … Πρόσωπα δουλεμένα από τον ήλιο - τον ιδρώτα – την κούραση … Τα χέρια το ίδιο … φαντάσου τι έχει γίνει στην ψυχή ...

    Το χωριό την δεκαετία του ΄80, δηλαδή μόλις εχθές, είχε 5 μόνιμους δασκάλους … 4 αστυνομικούς μόνιμη δύναμη … 2 δασοφύλακες … 2 αγροφύλακες … παπά … και πάνω από 100.000 κεφάλια αιγοπρόβατα ….

    Σήμερα ??? …. Από όλα τα παραπάνω κρατήστε μόνο τα αιγοπρόβατα … και αυτά όχι πάνω από 1.000 …..

    Για απλά πράγματα πρέπει να μετακινηθούν στην Αλεξανδρούπολη … βενζίνες – υπέρογκα έξοδα – χαμένος χρόνος …

    Κλασσικό παράδειγμα τα σιτηρά τους … Έχουν κοστολόγιο παραγωγής 15 λεπτά του ευρώ ανά κιλό μέσα στο χωράφι. Από Ουκρανία παραδομένο στην πόρτα, 14 λεπτά το κιλό … Η οικονομία τους καταρρέει, μαζί και ό,τι έχουν να προσφέρουν αυτά τα ευλογημένα μέρη … και τα «κεντρικά» σφυρίζουν προκλητικά αδιάφορα …

    Για να επισκεφτούν ένα νησί όπως ο υπόλοιπος κόσμος, κάτι απόλυτα φυσιολογικό για τον περισσότερο κόσμο, θέλουν μια μικρή περιουσία μόνο για να φτάσουν στο λιμάνι του Πειραιά … Η Σαμοθράκη και η Θάσος δηλαδή μονόδρομος … Κάποιοι μιλούσαν για την Αθήνα σαν όνειρο … Πώς να τους αλλάξεις γνώμη ? …

    Η δεκαετία του ΄80 ίσως για τους μελλοντικούς ιστορικούς θα αναφέρεται σαν παράδειγμα για το πώς μπορείς γρήγορα και εύκολα να σκάψεις κάτω από τα θεμέλια ενός «κράτους» … Πετάς 2-3 μίζες στους κατάλληλους άνθρωπες … βγάζεις 2 περιοδικά τύπου κλικ – κλακ - κλουκ … ρίχνεις λίγη μπάλα ανακατεμένη με σκυλάδικα και πρωινατζούδες … εξυμνείς κάνα δυό νησιά τύπου Συγγρού … και ρίχνεις λίγο λάσπη βγάζοντας μαλάκα όποιον κερδίζει το ψωμί του με ιδρώτα … Γεμίζεις υπηρεσίες με χρήσιμους ηλίθιους ρεμπεσκέδες κομματοφρουρούς … και έχεις μια χώρα παραδομένη άνευ όρων στο πιάτο. Φροντίζεις επίσης να υποβαθμιστεί και η Παιδεία μερικά υπόγεια πιο κάτω από τα υπόγεια ώστε να έχεις τα νώτα σου καλυμμένα … και είσαι πασάς στο νότιο άκρο των Βαλκανίων …

  12. #42
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Ο καφές ήταν ό,τι πρέπει … ίσως και ο προβληματισμός που τον συντρόφεψε … Οι δε πληροφορίες για την διαδρομή ήταν άκρως χρήσιμες. Έμαθα ότι οι αρκούδες και οι λύκοι έχουν μια φυσική φοβία για τα παπιά οπότε είχα ήδη εξασφαλίσει το επόμενο πρωινό μου ξύπνημα σε αυτά τα χώματα των Βαλκανίων … Οι επόμενοι περαστικοί δεν γνωρίζω … ελπίζω να έχουν παπιά … Η αρχική μου επιλογή ήταν λάθος καθώς θα διέσχιζα 15 χιλιόμετρα χωματόδρομο, οπότε επί τόπου αλλαγή σχεδίων … και δεν με χάλασε καθόλου …

    Εγκάρδιοι χαιρετισμοί και αναχώρηση για την γη των άγριων ζώων … Α, ρε άνθρωποι της πόλης ξύλο που θέλετε ώρες ώρες … Βλέπετε σαμιαμίδι και νομίζετε ότι μπροστά σας είναι ο δράκος του Κομόντο …

    Η διαδρομή προς Λεπτοκαρυά απίστευτη … δάσος – δάσος και δάσος … με στροφές και στροφές … και θέα … Ψυχοθεραπεία κανονική … Παραφωνία σε όλο αυτό το σκηνικό τα Αιολικά πάρκα που βιάζουν την εικόνα της φύσης … Η ανάπτυξη πάνω απ’ όλα …

    https://s30.postimg.org/wd5ao3iq9/IM...823_094329.jpg

    https://s23.postimg.org/6dx2iy2mz/IM...823_100113.jpg

    https://s29.postimg.org/e3d7mtbx3/IM...823_100653.jpg

    Παραφωνία επίσης και η ανθρώπινη γαϊδουριά που την επιδεικνύουν με κάθε τρόπο … Μια απίστευτα όμορφη και δροσερή γωνιά ξεκούρασης – αναψυχής – προορισμού για πικ νικ στο δάσος … γεμάτη από σκουπίδια και κουτιά κόκα κόλας – μπύρας … και από τις δύο μεριές του δρόμου , γιατί εάν κάνεις κάτι, πρέπει να το κάνεις σωστά και ολοκληρωμένα ...
    Οι άνθρωπες που ανέβηκαν έως εδώ σίγουρα είχαν αμάξι με πορτ μπαγκάζ και σακούλες … Παιδεία δεν είχαν … αυτοσεβασμό επίσης … Πώς να πλησιάσουν λύκοι και αρκούδες σε τέτοια βρωμιά …

    https://s24.postimg.org/4xjeaswb9/IM...823_102538.jpg

    https://s27.postimg.org/pmv7arwlf/IM...823_102607.jpg

    Σκέφτομαι με ανακούφιση ότι την φύση δεν μπορείς να την ταρακουνήσεις ... Όταν δει ότι πράγματι κινδυνεύει, δίνει μια και ισοπεδώνει ... και τα ξανακτίζει από την αρχή ... με άλλους μάστορες και χρήστες στην δούλεψή της ... μέχρι να τους ισοπεδώσει και αυτούς ξανά και ξανά ...

    Η διαδρομή συνεχίζει να συναρπάζει μέτρο με το μέτρο – χιλιόμετρο με χιλιόμετρο … Αισθάνομαι πολύ τυχερός που ήρθα με την πάπια … Με το άλλο σίγουρα θα είχα πολλές στιγμές απόλαυσης … παρατεταμένης όμως αμφιβάλω … Είμαι ξεκούραστος – χαλαρός – ήρεμος – χωρίς να μου λείπει η ταχύτητα τις περισσότερες φορές … Μπορώ και παρατηρώ ότι συμβαίνει γύρω μου … βλέπω πράγματα που με το άλλο θα περνούσαν χωρίς την παραμικρή αποτύπωση στον σκληρό του μυαλού …

    Στο μυαλό μου συνεχώς έρχονται εικόνες από διαβάσματα σε διάφορα σχετικά με μοτοσικλέτες και ταξίδια sites… Οι πυρηνικοί μοτοεπιστήμονες και κατέχοντες την απόλυτη γνώση, έχουν ήδη μιλήσει και αποφασίσει …. «Τα παπιά είναι αυστηρά και ΜΟΝΟ για αστική μετακίνηση και ΤΙΠΟΤΑ άλλο» …. «Τα παπιά είναι επικίνδυνα για ταξίδι» … «Ταξίδια γίνονται μόνο με κυβικά, γιατί χωρίς αυτά δεν μπορείς να ταξιδέψεις» … και ήδη έχω αρχίσει να μπαίνω σε διαδικασία σχεδιασμού για το επόμενο ταξίδι και τις απαραίτητες ίσως μετατροπές …

    Το χαμόγελο πίσω από τα αυτιά ξεχειλωμένο …. Παράδεισος κανονικός, προσφορά Κινέζικου εργοστασίου άθλιων κατασκευών … Και ακριβώς εκεί είναι το καυτό σημείο … Μα με μια άθλια κατασκευή μπορείς να έχεις όλα τα πιο πάνω ???

    … η απάντηση είναι μία : … Θεέ μου τί είχα χάσει τόσα χρόνια … ??

    https://s17.postimg.org/uxu4i8v0v/IM...823_101824.jpg

    https://s28.postimg.org/40tk2mi5p/IM...823_101912.jpg

    Μπροστά μου ένα κοπάδι από μουλάρια και δύο αναβάτες πάνω σε σαμάρια … Σταματώ στην άκρη και τους χαζεύω … εικόνες από άλλες εποχές … Χαιρετιόμαστε …

    - Πού πάνε αυτά ??
    - Δουλειά …
    - Ξύλα ??
    - Ναι για ! … χαρακτηριστική απάντηση τοπικής διαλέκτου !
    - Καλή δουλειά !
    - Καλό δρόμο !

    Έμεινα να τους χαζεύω για λίγο ... Πότε θα ξαναδώ κάτι τέτοιο … ? .. με πιάνει μια ψιλομελαγχολία … συνειρμικά μου έρχονται στο θυμικό εικόνες με εμένα πιτσιρικά πάνω στο γαϊδούρι πισωκάπουλα … Στο σαμάρι δεξιά και αριστερά κρεμασμένα τα κοφίνια από το αμπέλι μετά τον τρύγο … Τέτοια εποχή πρέπει να ήταν …

    https://s29.postimg.org/l4ivzafzb/IM...823_100325.jpg
    Τελευταία τροποποίηση από Vrasidas; 11/12/2016 στις 18:04.

  13. #43
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Από ψηλά το Μέγα Δέρειο απλώνεται μπροστά μου … ένας μιναρές και μια εκκλησιά ξεχωρίζουν δυό παράλληλους κόσμους … Δυό κόσμοι χωρισμένοι συνήθως από την ανθρώπινη ηλιθιότητα - την αγραμματοσύνη - τον καλλιεργούμενο τυφλό φανατισμό - τα προσωπικά πάθη και κυνήγι αυτοκαταστροφής - το επιτηδευμένο και χρόνια αποδεδειγμένο διαίρει και βασίλευε των λιμοκοντόρων καρεκλάκηδων ...
    Σταματώ στο βενζινάδικο που είχα σταματήσει πριν 10 χρόνια για καύσιμα ... τώρα για αέρα … Η συνομιλίες μεταξύ των ντόπιων στην Τούρκικη γλώσσα … Αυτός ο τόπος δυο βιβλιοθήκες καταγραμμένης ιστορίας ... και λίγο είναι …

    https://s29.postimg.org/5fnyruebb/IM...823_104916.jpg

    Σε όλη την διαδρομή υπάρχει διακριτική πλέον παρουσία στρατού την οποία παρατηρώ έως και την ολοκλήρωση του γύρου του Έβρου μέχρι και το Σουφλί που ξαναμπήκα στο Δάσος της Δαδιάς … Πώς έχουν αλλάξει οι εποχές .. Οι παλαιότεροι καταλαβαίνουν τι λέω και τι περιγράφω … Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν … το είπε και ο Ηράκλειτος κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν … Ο Ρασούλης το έκανε και τραγούδι …

    Το Μικρό Δέρειο έρχεται γρήγορα … δυό τσιγάρα δρόμος με το αμάξι ή με μαστόδοντο γκόλντ γουίντ … Με το παπί απλά απόλαυση … Μετά τους Μεταξάδες το τοπίο αλλάζει … Φεύγει το δάσος και απλώνει ο κάμπος … καλλιέργειες και ερημιά … Βαμβάκια παντού … και άπλα … και κίτρινο χρώμα του καλοκαιριού πάνω στην δουλεμένη γη … Ο Ερυθροπόταμος και ο Άρδας ευλογία για τούτο το τόπο …

    Στο Λάδη αριστερά για Κυπρίνο και ο στόχος για το Ορμένιο μια γειτονιά διαφορά … Θεέ μου πόσο απλά είναι τα πράγματα ... Τόσο απλά που δεν χωρούν στο θολωμένο μυαλό εγωπαθών και μολυσμένων με Μυκονίαση δίποδων και άλλων όντων της πλάσης … Το ότι βρίσκομαι εκεί πάνω φαντάζει τόσο φυσιολογικό, όσο και το να πάει κανείς μέχρι τον φούρνο για το καθημερινό καρβέλι … και δεν κάνω καθόλου πλάκα … Στο νου μου έρχεται η ατάκα του τύπου, που σε μια φωτο του γαλαξία μας, χωμένος κάπου εκεί βαθειά λέει : - Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε ??? ... και επανέρχομαι στην πραγματικότητα …

    Οι ορεινοί όγκοι αριστερά μου φυσικό σύνορο με την Βουλγαρία τους οποίους ακολουθώ συνέχεια με βόρεια κατεύθυνση. Το ένα χωριό – αν και δεν είναι πολλά – διαδέχεται το άλλο … το έδαφος ομαλό και γλυκές ανηφόρες και διάσπαρτους λόφους … και το Ορμένιο πλησίαζε … Στα Πετρωτά η θέα του ρημαγμένου σχολείου δείχνει μια μικρή πτυχή της κατάστασης - της αδιαφορίας - της εγκατάλειψης ... Πόσους σημαντικούς ανθρώπους να ανέθρεψαν αυτές οι τάξεις ... πόσους επιστήμονες που διέπρεψαν σε άλλες πολιτείες και γωνιές του πλανήτη ... Πόσοι και πόσοι ικανοί άνθρωποι που πέρασαν από αυτά τα θρανία, εκδιώχθηκαν με ύπουλο και προσβλητικό τρόπο από την πατρίδα τους ... Στο μυαλό μου έρχονται όλοι οι γνωστοί μου μετανάστες από Βόρεια Ελλάδα ... Ρήμαξε ο τόπος κάποτε ... και τα ξαναζούμε από την αρχή για να μην ξεχνάμε ποιός είναι το αφεντικό ...

    https://s23.postimg.org/50akpxrsr/IM...823_123026.jpg

    Για πότε έφτασα Ορμένιο ούτε που το κατάλαβα … Μπαίνω στο χωριό … ερημιά απίστευτη … Είχα σκοπό να πάρω έναν χάρτη της Βουλγαρίας γιατί κάτι με έτρωγε να μπω στην άλλη χώρα και να γυρίσω από την πίσω μεριά της οροσειράς Ροδόπης και να μπω από Κ. Νευροκόπι ξανά Ελλάδα. Το μόνο που μπορούσε κάποιος να αγοράσει ήταν ερημιά ... και αυτό τζάμπα ... Ούτε σκυλί – ούτε γατί κυκλοφορούσε … νιέντε καθ’ όλα … Φωτο στο χαρακτηριστικό εκκλησάκι της πλατείας και δρόμο για τα σύνορα …

    https://s18.postimg.org/hof8rkdu1/IM...823_123850.jpg

    https://s23.postimg.org/ce9mosey3/IM...823_124353.jpg


    Δεν ήξερες όμως Βρασίδα … δεν ρώταγες ?? Φτάνω σε 6 χιλιόμετρα στα σύνορα … Να αγοράσω χάρτη ??? … πλάκα έχουμε μεσημεριάτικα … από πού ??? … Θα ρωτήσω σκέφτομαι τους συνοριοφύλακες πόσα χιλιόμετρα μακριά είναι η έξοδος για Νευροκόπι μέσω Βουλγαρίας ώστε να υπολογίσω τους χρόνους μου … η ώρα είναι ήδη σχεδόν 14:00 και δεν θέλω να διανυκτερεύσω εκτός Ελλάδας … Ένας φιλότιμος τελωνιακός έτρεχε πάνω κάτω για να ελέγξει τα αυτοκίνητα προς Βουλγαρία … μια άλλη πιτσιρίκα μιλούσε στο κινητό της μέσα σε ένα γραφείο χωρίς να μου δίνει απολύτως καμία σημασία … δυό άλλοι με στολή σε ένα διπλανό γραφείο με κοίταξαν με αδιαφορία κουνώντας μου τους ώμους με νόημα ότι δεν ξέρουν … Η προσωποποίηση της σιέστας ... Ο φιλότιμος που έτρεχε σαν παλαβός για να τους προλάβει όλους σταματάει έναν ταξιτζή που έμπαινε εκείνη την ώρα στην Ελλάδα …

    - Ο άνθρωπός σου… μου λέει … Ξέρει τα πάντα για την Βουλγαρία ….

    Τελικά δεν ήξερε …

    Αποφασίζω ότι το μενού δεν έχει Βουλγαρία σήμερα … αλλά μέρος από το δάσος της Δαδιάς που δεν είδα … Η Βουλγαρία όμως μπήκε στα υπ’ όψιν ΚΑΙ αυτή …

    Παίρνω την αντίθετη κατεύθυνση με μια άλυτη προς το παρόν απορία ... Η πινακίδα των συνόρων μπαίνοντας στην γείτονα χώρα ... θα είναι το ίδιο άθλια όπως η δική μας ?? ... αλλά τι μου φταίνε οι πινακίδες ...

    https://s28.postimg.org/9j4b5zd59/IM...823_130120.jpg

  14. #44
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της leo1964
    Εγγραφή
    01/12/2015
    Μηνύματα
    709
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από Vrasidas Προβολή μηνύματος
    Το χωριό την δεκαετία του ΄80, δηλαδή μόλις εχθές, είχε 5 μόνιμους δασκάλους … 4 αστυνομικούς μόνιμη δύναμη … 2 δασοφύλακες … 2 αγροφύλακες … παπά … και πάνω από 100.000 κεφάλια αιγοπρόβατα ….

    Σήμερα ??? …. Από όλα τα παραπάνω κρατήστε μόνο τα αιγοπρόβατα … και αυτά όχι πάνω από 1.000 …..

    Για απλά πράγματα πρέπει να μετακινηθούν στην Αλεξανδρούπολη … βενζίνες – υπέρογκα έξοδα – χαμένος χρόνος …

    Κλασσικό παράδειγμα τα σιτηρά τους … Έχουν κοστολόγιο παραγωγής 15 λεπτά του ευρώ ανά κιλό μέσα στο χωράφι. Από Ουκρανία παραδομένο στην πόρτα, 14 λεπτά το κιλό … Η οικονομία τους καταρρέει, μαζί και ό,τι έχουν να προσφέρουν αυτά τα ευλογημένα μέρη … και τα «κεντρικά» σφυρίζουν προκλητικά αδιάφορα …

    Για να επισκεφτούν ένα νησί όπως ο υπόλοιπος κόσμος, κάτι απόλυτα φυσιολογικό για τον περισσότερο κόσμο, θέλουν μια μικρή περιουσία μόνο για να φτάσουν στο λιμάνι του Πειραιά … Η Σαμοθράκη και η Θάσος δηλαδή μονόδρομος … Κάποιοι μιλούσαν για την Αθήνα σαν όνειρο … Πώς να τους αλλάξεις γνώμη ? …

    Η δεκαετία του ΄80 ίσως για τους μελλοντικούς ιστορικούς θα αναφέρεται σαν παράδειγμα για το πώς μπορείς γρήγορα και εύκολα να σκάψεις κάτω από τα θεμέλια ενός «κράτους» … Πετάς 2-3 μίζες στους κατάλληλους άνθρωπες … βγάζεις 2 περιοδικά τύπου κλικ – κλακ - κλουκ … ρίχνεις λίγη μπάλα ανακατεμένη με σκυλάδικα και πρωινατζούδες … εξυμνείς κάνα δυό νησιά τύπου Συγγρού … και ρίχνεις λίγο λάσπη βγάζοντας μαλάκα όποιον κερδίζει το ψωμί του με ιδρώτα … Γεμίζεις υπηρεσίες με χρήσιμους ηλίθιους ρεμπεσκέδες κομματοφρουρούς … και έχεις μια χώρα παραδομένη άνευ όρων στο πιάτο. Φροντίζεις επίσης να υποβαθμιστεί και η Παιδεία μερικά υπόγεια πιο κάτω από τα υπόγεια ώστε να έχεις τα νώτα σου καλυμμένα … και είσαι πασάς στο νότιο άκρο των Βαλκανίων …
    Τα είπες όλα!
    Οι καλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται νόμους για να ενεργούν υπεύθυνα, ενώ οι κακοί άνθρωποι θα βρουν τρόπους να τους παρακάμψουν. -Πλάτων-

  15. #45
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Ο γύρος του Έβρου από την άλλη πλευρά, την ανατολική, περνά από γνωστές πόλεις (αλλά και χώρες !! ... τουλάχιστον μια πινακίδα έτσι με πληροφόρησε) με δρόμο χωρίς μεγάλο ενδιαφέρον και κατά τόπους οδικά έργα …

    https://s23.postimg.org/5ickqwqqz/IM...823_133633.jpg

    Σταματώ στο ίδιο βενζινάδικο με πριν 10 χρόνια για ανάσα δροσιάς και λίγο ξεμούδιασμα … Παρέα μου στα παγκάκια με την σκιά 2 πανέξυπνα κοπράκια τα οποία πλάκα πλάκα και μπουκιά μπουκιά, μου έφαγαν τα πατατάκια μου … Το ένα δίπλα στο άλλο περίμεναν με σειρά να τους δώσω από ένα κομμάτι την φορά … Φατσούλες για χάιδεμα …

    https://s23.postimg.org/7r5wzqtq3/IM...823_145409.jpg

    Ο κάμπος αν και βαρετός, η Ορεστιάδα προσπεράστηκε χωρίς να το καταλάβω … Φτάνοντας Διδυμότειχο, είχα ξεχάσει το πόσο κοντά είναι η πόλη στον ποταμό Έβρο … Τα τελευταία σπίτια σχεδόν πάνω στην Εθνική Οδό και το ποτάμι ούτε στο χιλιόμετρο … Υπερυψωμένες σκοπιές – παλιά σιδερένια γέφυρα – δίπλα πολυβολείο … μνημεία της αγριότητας των ανθρώπων … πολλές φορές ίσως υποχρεωτικής, για επιβίωση ….
    Υπομονή το Σουφλί δεν είναι μακριά … ούτε ο παράδεισος της Δαδιάς …

    Σε λίγη ώρα η πινακίδα που ειδοποιεί για το τέλος της βαρεμάρας εμφανίζεται μπροστά μου … Προς Δαδιά δεξιά … σιγά που δεν θα ’στριβα …
    Και το πανηγύρι αρχινά ξανά … Είναι από της φορές που έχεις την αίσθηση ότι ο Θεός σου κάνει πλάκα …. Από την μια σε βυθίζει σε έναν ανθρώπινο βούρκο και από την άλλη σε βυθίζει στον παράδεισο της φύσης … Δάσος - δάσος – δάσος … και στροφές … Είναι απίστευτη η προσμονή για το τι κρύβεται πίσω από την επόμενη στροφή … δύναμη να σταματήσεις για φωτογραφία δεν υπάρχει … θα χαθεί η αίσθηση, η στιγμή …

    Μπαίνω - δυστυχώς - γρήγορα στο χωριό Δαδιά … στο σταυροδρόμι στην αρχή της πλατείας με την ωραία εκκλησία, ακολουθώ πινακίδα με κατεύθυνση Δρυμός Δαδιάς … Κάτι δεν κολλά … Γυρίζω πίσω στην πλατεία και πάλι έχω την αίσθηση ότι πήγα σωστά … Βλέπω ντόπιο λίγο πιο κάτω και τον προλαβαίνω.

    https://s27.postimg.org/92avccqxf/IM...823_153701.jpg

    Η κλασσική ερώτηση για τον σωστό δρόμο ακολουθείται από το κλασσικό ψάξιμο για κρυμμένη κάμερα και την πλάκα που μου έχουν στήσει … Ο παππούκος χωρίς δόντια και αυτός … Κατάφερα όμως να καταλάβω ότι πρέπει να ρωτήσω στο ξύλινο σπίτι … “προς τα κατ΄”…. Πόσο θα ήθελα φωτο από την φάτσα μου τέτοιες στιγμές … καλά τα δάση και τα βουνά, αλλά κάτι τέτοιο ….
    Πάω «προς τα κατ’» και φτάνω στο κτήριο διαχείρισης του πάρκου … Μια ευγενική κοπελίτσα μου δίνει τον χάρτη του Δάσους με όλων των ειδών διαδρομές του ... http://dadia-np.gr/?page_id=3136

    Στην καρδιά του δρυμού δεν μπαίνεις με όχημα. Ευτυχώς ... Ακολουθώ την διαδρομή προς χώρο αναψυχής Κατρατζήδων και δεν υπάρχει χώρος στο μυαλό για τίποτα άλλο εκτός από τα όσα συμβαίνουν γύρω μου … Η πλάκα του Θεού συνεχίζεται … Αργά, πολύ αργά προς το τέλος καταλαβαίνω ότι ΔΕΝ έβγαλα ούτε μία φωτογραφία … Ο λόγος εμφανής μόνο εάν βρεθεί κάποιος “εκεί” … ή ίσως γιατί, στο πίσω μέρος του θολωμένου μου μυαλού, υπήρχαν λύκοι και λοιπά οικόσιτα του άγριου δάσους .... Περνώ το πάρκο αναψυχής Κατρατζήδων μέσα από πυκνό δασικό δρόμο καλά στρωμένο … Δεν θυμάμαι σε όλη την διαδρομή από την πρώτη ημέρα να με ενόχλησαν λακκούβες ή επικίνδυνες κακοτεχνίες και ειλικρινά απορώ … Οι αναρτήσεις αν και είναι πολύ σκληρότερες από της άθλιες μαμά, παρ’ όλα αυτά δεν κοπάνησαν ποτέ …
    Το υψόμετρο παραμένει χαμηλό … αναρωτιέμαι εάν αυτή η φύση ήταν κτισμένη 600 μέτρα ψηλότερα ….όπως στην Ευρυτανία.

    https://s18.postimg.org/3tutw5m9l/IM...823_162149.jpg

    Φτάνω στην διασταύρωση προς Λευκίμη και με πιάνει κατάθλιψη … το τέλος της διαδρομής πλησιάζει … Μένει για κερασάκι στην τούρτα ο Δρυμός Νίψας και μετά ξαναμπαίνω στον “μπουολιτισμό” … δυστυχώς … Κάπου εκεί θυμήθηκα τις φωτογραφίες … η μία και μοναδική από την Δαδιά και όχι στο καλύτερο σημείο …. Σε όλη την διαδρομή δεν συναντήθηκα ούτε με έναν άνθρωπο ... ούτε ένα αυτοκίνητο … Που είναι οι άνθρωποι ??

    Η βλάστηση αραιώνει, το πέλαγος από ψηλά διακρίνεται κάτω, μακριά … περνώ κάτω από την Εγνατία και στην διασταύρωση με πινακίδα για Λουτρά, στάση στην σκιά για νερό και επανασχεδιασμό της διαδρομής … Τηλέφωνο και στα πιτσιρίκια που κάθε φορά με ρωτούν με λαχτάρα που έχω φτάσει … Πόσο χαίρομαι που ίσως έχουν το μικρόβιο του “φεύγα” από νωρίς …

    Θα μου εξηγήσει κάποιος το νόημα του να πυροβολούν πινακίδες κατευθύνσεων ... ?? ... υπάρχουν και κομμάτων ...

    https://s18.postimg.org/rufxua9c9/IM...823_164433.jpg

Σελίδα 3 από 8 ΠρώτοΠρώτο 12345678 ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. ..ενα τσιγαρο δρομος..
    από airmav στο forum Ιστορίες του δρόμου
    Απαντήσεις: 1
    Τελευταίο μήνυμα: 22/01/2013, 09:41
  2. Καφές, ένα ντεπόζιτο δρόμος, Κυριακή 23/09/12
    από antsoar στο forum Συναντήσεις & βόλτες
    Απαντήσεις: 56
    Τελευταίο μήνυμα: 24/09/2012, 23:59
  3. ΕΝΑ ΤΡΑΓΙΚΟ ΒΡΑΔΥ...ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΠΙ !!
    από inox στο forum Ιστορίες του δρόμου
    Απαντήσεις: 21
    Τελευταίο μήνυμα: 17/11/2008, 15:52
  4. ΠΟΥΛΑΩ ΕΝΑ ΠΑΠΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ
    από DCHRISTO στο forum Off topic
    Απαντήσεις: 14
    Τελευταίο μήνυμα: 07/06/2007, 01:21

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF