Σελίδα 4 από 8 ΠρώτοΠρώτο 12345678 ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 46 έως 60 από 107

Θέμα: Αθήνα – Ορμένιο ... ένα παπί δρόμος ...

  1. #46
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Υπάρχει μόνο ένα κομμάτι που δεν έχω εξερευνήσει, βόρεια της Κομοτηνής προς Εχίνο … Σίγουρα οι διαδρομές εκεί πάνω θα είναι καταπληκτικές. Η ώρα είναι πέντε παρά και προβληματίζομαι … Όπου πάω πρέπει να είναι ημέρα ... να χορτάσει το μάτι μου … Με βαριά καρδιά αποφασίζω να πάω απ’ ευθείας Καβάλα … αυτός ο κύκλος πάνω από την Κομοτηνή μπαίνει στα υπ’ όψιν … Ήδη το νέο οδοιπορικό έχει σχεδιαστεί μόνο και μόνο από τα “υπ’ όψιν” που έχουν μαζευτεί μέχρι τώρα … και δεν με χαλά καθόλου …

    Αλεξανδρούπολη – Καβάλα (δυστυχώς από Εγνατία … αυτά που κορόιδευα …) 2 ώρες ακριβώς με δύο στάσεις … Μία σε βενζινάδικο πριν την Αλεξανδρούπολη για Μπυράλ και καύσιμα … και μια κάπου μετά την Ξάνθη σε άνοιγμα της Εγνατίας για νερό και μπάρες δημητριακών …
    Στον πρατήριο καυσίμων, πίνοντας (2 παρακαλώ) Μπυράλ, ξεσπάω ξαφνικά σε γέλια σαν χαζό … Ο πιτσιρικάς του βενζινάδικου με κοιτά παράξενα …

    - Την Ελληνοφρένεια την ξέρεις του λέω ? …
    - Όχι … μου απαντά με ύφος που δεν καταλαβαίνει τι του λέω και τι εννοώ …
    - Θα σου πω στον γυρισμό … του απαντώ χαμογελώντας …

    https://www.youtube.com/watch?v=Z-C2L-3M8sQ

    Απολαμβάνοντας την θέα του πάπιου με Μπυράλ στο χέρι ... η οποία μου άρεσε ΠΟΛΥ !

    https://s27.postimg.org/h5nh4ducj/IM...823_171749.jpg

    https://s28.postimg.org/e7xzvjuf1/IM...823_184515.jpg

    Μπαίνω από ψηλά Καβάλα … πόλη για να μείνεις επίσης … Η θέα της είναι για φωτογραφία ... στο κλασσικό πλάτωμα του δρόμου … όπως χρόνια πριν … Τότε η Εγνατία ήταν ακόμα υπό κατασκευή. Με τα χιλιάρια είχαμε λυσσάξει … Ο δείκτης βενζίνης κατέβαινε όπως η Σούζη τις σκάλες στον σεισμό του ΄99 … Κάποια στιγμή στην μέση του πουθενά, ανάβει το καταραμένο λαμπάκι της ρεζέρβας … με χαλαρή οδήγηση άντε 20 – 30 χλμ ακόμα … Περνούν τα χιλιόμετρα και τίποτα … ούτε βενζινάδικο ούτε έξοδος … Ταμπέλα για βενζινάδικο σε 5 χλμ αναπτερώνει το ηθικό και ανοίγει το γκάζι ... στα 10 χλμ ούτε βενζινάδικο, ούτε ίχνος ελπίδας … Πάλι θα σπρώχνω … Πάλι πινακίδα για βενζινάδικο σε 5 χλμ !!!! Σωθήκαμε ! … Παπάρια μάντολες … Ελλάδα, η χώρα που τα βεζνινάδικα υπάρχουν όταν τα χρειάζεσαι, μόνο σε πινακίδες …

    Το φάρδος όμως ή η εξαργύρωση μέρους των καλών πράξεων που έχω κάνει σε αυτόν τον κόσμο, κάνει το μοτέρ να σβήσει ακριβώς την στιγμή που έχω στρίψει για Καβάλα δεξιά και πιάνω κατηφόρα !! …. Σβηστός μέχρι το βενζινάδικο της πόλης κάτω αριστερά … αν και ανεφοδίαζε εκείνη την ώρα, δεν με πείραξε καθόλου … Το πρατήριο υγρών σωτηρίας ήταν ακόμα στην ίδια θέση όταν πέρασα για κάτω …
    Έχει σχεδόν νυχτώσει και η πόλη δείχνει φανταστική … Η περατζάδα υπέροχη … γεμάτη ζωή … και πολλοί που κάνουν τζόκινγκ … Κάποιος πρέπει να τους ενημερώσει ότι υπάρχουν παπιά … Παρ’ όλα αυτά τους ζηλεύω …

    https://s18.postimg.org/tbbpobykp/IM...823_202451.jpg

    Ρωτώ για κάμπινγκ … Ν. Καρβύλη, 12 χλμ πίσω … Μια χαρά … σε 10 λεπτά ήμουν εκεί … Πεινώ σαν λύκος ... όχι από αυτούς που τρώνε κακά παιδιά και παπιά στα “άγρια μέρη” βόρεια της Αλεξανδρούπολης, τους άλλους … Δεν μπορώ να μην χαμογελάσω με διάθεση ειρωνείας …

    Απόψε θα το ρίξουμε έξω … Βλέπω στο διπλανό τραπέζι του εστιατορίου του κάμπινγκ (οικογενειακή επιχείρηση που την διαχειρίζονται οι ίδιοι) κάτι μεριδάρες … σαν και αυτές που περιγράφονται με την λέξη «συμπάθιο» …
    Μόνο “συμπάθιο” κυρά μου …???
    Το παστίτσιο σπιτικό … η μπύρα φυσικά μόνο Βεργίνα (όπως και η δεύτερη) και η χωριάτικη … αυτή η σαλάτα … ακούγεται υπερβολικό, όμως ήταν η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΑΚΡΑΝ από όλες όσες έχω φάει μέχρι τώρα … Και δεν μιλάει ο κακός πεινασμένος λύκος … Πιστέψτε με κάτι γνωρίζω από φαγητό …

    https://s24.postimg.org/xr4a5gt9h/IM...823_213343.jpg

    530 χλμ σήμερα ... όχι και άσχημα … με τα βουνά της – τις πεδιάδες της – τα ποτάμια της - τα δάση της – τις κρυμμένες κάμερες … Μια χαρά την περνάει ο πάπιος … και ο Βρασίδας επίσης … και ας ήταν το χορταράκι λιγότερο από τις άλλες φορές … Καληνύχτα Ντάκ … καληνύχτα Σούζη … όπου κι αν είσαι …

  2. #47
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Ημέρα έκτη ...

    Η διαδρομή

    https://www.google.gr/maps/dir/Campi...8678!3e0?hl=el

    Ξύπνημα νωρίς για ακόμη μια φορά … αβίαστα – αβάδιστα - ακούραστα που λένε οι ξενέρωτες αγγελίες. Τί σου είναι να πέφτεις για ύπνο χαλαρός – με γεμάτη ημέρα – με υπερβολικό όγκο εικόνων, που ο ορίζοντάς τους δεν σταματά στην απέναντι γωνία με το φανάρι και το σκουπιδιάρικο … Λίγες ώρες ύπνος είναι αρκετός για ολική επαναφορά των αμπερωρίων …

    https://s30.postimg.org/7xaxuhy29/IM...824_063552.jpg

    Μάζεμα του στρώματος – ντουζάκι γιατί εχθές το βράδυ η βαρεμάρα ήταν στην κλίμακα για τιμητική πλακέτα απόδοσης συνήθους δημόσιου … και βουρ για την ρεσεψιόν … Εδώ ρεσεψιόν, εκεί ρεσεψιόν … πού είναι η ρεσεψιόν ? Περιμένω, κάνω ακόμα μια βόλτα στην πανέμορφα ήρεμη και ήσυχη παραλία και ξαναγυρίζω … Ούτε φωνή ούτε ακρόαση από κανέναν … ακόμα και από όσους έκαναν διακοπές … Η ώρα πλησιάζει 07:30 και αποφασίζω να φύγω … Θα επικοινωνήσω αργότερα μαζί τους (όπως και έγινε) να μου δώσουν τον τραπεζικό τους λογαριασμό.

    https://s29.postimg.org/ivdxbrufr/IM...824_073313.jpg

    Αυτές οι επαρχιακές πόλεις νωρίς το πρωί … ειδικά εάν σε λένε Καβάλα … Προτιμώ όμως μια ήσυχη απομονωμένη γωνιά για τον καφέ μου … Κάπου θα βρεθεί σίγουρα, βόρεια Ελλάδα είμαι …

    https://s30.postimg.org/e40bi5br5/IM...824_082225.jpg

    Όλη η παραθαλάσσια διαδρομή από Καβάλα μέχρι Ν. Πέραμο γεμάτη απίθανα κολπάκια με όμορφες καλόγουστες κατοικίες που δεν βιάζουν την αισθητική και δεν έχουν κατασπαράξει το πράσινο … Απλά ακολουθείς την ακτογραμμή και χορταίνουν οι αισθήσεις σου … Πόσο τυχεροί όσοι μένουν εκεί …

    https://s29.postimg.org/ar7gqaprr/IM...824_085121.jpg

    Η Ν. Πέραμος πιο τουριστική … χμ … αρχίζω και την συγκρίνω ασυναίσθητα με τα λίγο πιο πριν τοπία … Το μέρος για καφέ δεν έχει βρεθεί ακόμα … ίσως τελικά και να το προσπέρασα …
    Στην νότια άκρη του κλειστού κόλπου φαίνεται το κάστρο … ίσως να αξίζει να πάει κανείς μέχρι εκεί σκέφτομαι … και τελικά άξιζε … Βρασίδα είσαι Θεός … Θυμήθηκα κάποτε στην Μαλαισία που ήμασταν με την ομώνυμη παρέα στην χερσόνησο Μαλάκα … Αυτές οι συμπτώσεις, αλάτι στην ζωή και στο θυμικό του θολωμένου μου υποσυνείδητου …

    https://s18.postimg.org/uhuf7y0ex/IM...824_091823.jpg

    Η παραλία "Βρασίδας" όμως είναι βατή μόνο από κακοτράχαλο χωματόδρομο και ο πάπιος διαμαρτύρεται … Περίπου 3 + 3 χλμ πήγαινε έλα δεν ήταν κάτι που μου δημιουργούσε ασφάλεια για τα συγκεκριμένα λάστιχα … Φάνηκα τυχερός στην περιοχή νότια του Πλαστήρα … μην το παρατραβάμε όμως … Επιστροφή και επίσκεψη στο κάστρο … και ο Βρασίδας beach στα υπ’ όψιν … Στα υπ' όψιν και η επίσκεψη στον οφθαλμίατρο ... βλέπω τι φωτο τράβηξα μερικές φορές και στο σημειωματάριο έγινε ήδη σημείωση για επίσκεψη ...

    https://s29.postimg.org/sdcappgqf/IM...824_093050.jpg

  3. #48
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της leo1964
    Εγγραφή
    01/12/2015
    Μηνύματα
    709
    Τελικά ο Κινεζόπαπιος,τέρας αξιοπιστίας
    Οι καλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται νόμους για να ενεργούν υπεύθυνα, ενώ οι κακοί άνθρωποι θα βρουν τρόπους να τους παρακάμψουν. -Πλάτων-

  4. #49
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Αμέσως μετά ακολουθεί ο Άγιος Αθανάσιος … μια μικρή Μύκονος από beach bars κολλητά το ένα ακριβώς δίπλα στο άλλο … και φασαρία … και σημαίες που οριοθετούν τα beachόρια … και ομπρέλες … και ξαπλώστρες … και κορμιά … πολλά κορμιά … και φρέντο – καπουτσίνο ή εσπρέσο ή μακιάτο ή φρεντοτσίνο … που και που και φραπέ ... Που να χωρέσει ο Ελληνικός σε τόσα στρινγκ …
    Ίσως και να γράφω λίγο αναχρονιστικά ή κακιασμένα … δεν ξέρω.

    Θυμάμαι πάντως πως η μισή μου ψυχή είναι ακόμα σε μια παραλία πολύ χαμηλά στο νοτιο-ανατολικό Αιγαίο … κλειστή, ήρεμη, με βοτσαλάκι και θάλασσα βαθιά και κρυστάλλινη … με ψαροκάικο στην μέση … και ο ήλιος να την τιμά κάθε ημέρα ανατέλλοντας ακριβώς στην μέση μεταξύ των δύο ακριανών της βράχων … και την ανατολή να την βλέπουν 4 μάτια … και κάπου πίσω να περιμένει υπομονετικά ένα μπλε C50 … και όχι Κινέζικο … και σε λίγο κουφάλες θα βάλω τα κλάματα …

    Θυμάμαι τα αμπέλια που ακολουθούν την παραλία μέχρι και μετά την Αγία Μαρίνα και στις δύο πλευρές του δρόμου και επανέρχομαι στην πραγματικότητα … Πάλι τα ίδια με την Έδεσσα … Ωραίες περιποιημένες καλλιέργειες γεμάτες λαχταριστούς καρπούς … Πολλά κιόσκια δίπλα σε κάθε κτήμα, πωλούν την πραμάτεια τους απ’ ευθείας από το χωράφι … Σταματώ σε ένα με μια συμπαθητική κυρία … Διαλέγω μερικά απίθανα τσαμπιά με καταπληκτικές ρώγες … Ανυπόμονα πάω στην δίπλα βρύση να τα πλύνω αμέσως … Σταματά και ένα Audi άσπρο … βγαίνουν δυο άγγελοι … μπερδεύομαι για λίγο ως προς την καταγωγή τους γιατί χαιρέτησαν στα Ελληνικά με ένα μελιστάλακτο «καλημέρα» … αλλά συνεχίζουν να μιλούν μεταξύ τους την γλώσσα των αγγέλων στα Βουλγαρικά … Γέρνω το κεφάλι στο αμάξι τους … Πινακίδες Βουλγαρικές … ξαναγέρνω το κεφάλι από την άλλη και για λίγο η προσοχή μου, δεν ήταν απορροφημένη από τις ρόγες των σταφυλιών … Έρμα μου νιάτα …

    Συνεχίζω προς Αμφίπολη σε έναν ήσυχο με θέα στην θάλασσα και σχεδόν έρημο από αυτοκίνητα δρόμο, τρώγοντας ταυτόχρονα μικρά απίθανα τσαμπάκια …

    Αριστερά μου υπάρχει ήσυχο beach bar, υπερυψωμένο από την παραλία … Βρασίδα εδώ είμαστε … καφές …
    Μπαίνω σε ένα πλάτωμα με σκιά από μικρό ελαιώνα … ενδιάμεσα στις ελιές τραπεζάκια με αναπαυτικές καρέκλες και θέα στην από κάτω φανταστική παραλία που αντιστέκεται στην μόδα της Μυκόνου … επίγειος απρόσμενος παράδεισος … Στην βεράντα του κτίσματος στρωματσάδα κοιμούνται δυό κοπελιές … Μια κοπέλα δηλαδή και μια μεγαλοκοπέλα … Το παπί βαρά εγερτήριο … Γρήγορα γρήγορα σηκώνονται και τους κάνω νόημα να μην βιαστούν … με την ησυχία τους … Εξ’ άλλου έχω θέα μπόλικη και απίστευτη … και ώρα για σκότωμα επίσης …

    Καφές και δυο τρεις χαζοκουβέντες με την ευγενική κοπελιά, φυσικά βόρεια … Καλοκαιρινές διακοπές και δουλειά μαζί ... κάτι τέτοιο κατάλαβα … Από τους πρωινούς καφέδες με συνοδεία λουκουμάκι που χαίρεσαι και που αφήνουν την δική τους χαρακιά στην μνήμη …
    Φεύγω ανανεωμένος γεμάτος φρέσκο αέρα και ενέργεια … και λερωμένος από λουκουμόσκονη ... Γλυφόμουν κάνα μισάωρο.

    https://s30.postimg.org/emi928c41/IM...824_095015.jpg

    https://s29.postimg.org/ee2bf0w6v/IM...824_100133.jpg

    https://s30.postimg.org/xs3spo7bl/IM...824_103650.jpg

    Σειρά έχει η Αμφίπολη … όλος ο τόπος σου εμπνέει κάτι … Όπως το συναίσθημα που έχει κάποιος στους Δελφούς … Υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να προσδιορίσεις αλλά είναι εκεί, υπάρχει …

    Ακολουθώ τον Στρυμώνα από τα δεξιά του … Το τοπίο γεμάτες θύμισες … αλλά δεν είναι για αυτήν την στιγμή …

    Η είσοδος της Αμφίπολης χαρακτηρίζεται από τον υπό αποκατάσταση Βυζαντινό Πύργο Μαρμαρίου … Συνειρμικά οι φαντασία πάει χρόνια πίσω … Ο Πύργος στην άκρη του λόφου επιβλητικός να προκαλεί δέος … Δεν ήθελαν και πολύ οι άνθρωποι εκείνων των εποχών … Το αρχαιολογικό μουσείο ένα απλό κτήριο με ωραία αυλή και φρεσκοκουρεμένο χορτάρι … Μέσα μέρος της Ιστορίας των Μακεδόνων … πώς να χωρέσει σε τέσσερις τοίχους

    https://s23.postimg.org/lh0muax9n/IM...824_112550.jpg

    https://s29.postimg.org/vwy6rnmaf/IM...824_113901.jpg

    Παλεύω μέσα μου για το αν θα πάω λίγο πιο έξω … στον Τύμβο … Τύμβος ιερός για την χώρα και τα χώματά της, με ότι συμβολίζει, ορίζει και σηματοδοτεί … Το ξέρω ότι θα συγχυστώ … Θα μου έρθουν οι εικόνες λιμοκοντόρων που τον εκμεταλλεύτηκαν για προσωπική προβολή και άλλα φαιδρά συμφέροντα και θα αναγουλιάσω … Θυμάμαι ατελείωτες ώρες με πυρηνικούς επιστήμονες να ασχολούνται τόσο βαθιά με το θέμα … Θα έλεγε κανείς ότι γεννήθηκαν εκεί … τότε. Σκέτη αναγούλα … απόδειξη η συνέχιση του θέματος όταν έκλεισαν τα φώτα του θεάτρου … τα συμφέροντα άλλαξαν γειτονιές και τα φώτα έσβησαν… Πόσο καλύτερα έτσι… τα πνεύματα που κατοικοεδρεύουν στην περιοχή επιτέλους ησύχασαν …

  5. #50
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Δεν πάω … γυρίζω πίσω προς το Λιοντάρι … Τελευταία φορά που το είχα δει, βρισκόμουν στο πίσω μέρος ενός Stayer… Aκόμα θυμάμαι την έκπληξή μου όταν εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μου … Πώς να μην ξαφνιαστεί κανείς … Στέκεται εκεί από τον 4ο π.Χ. αιώνα … να φυλά ποιος ξέρει τί και ποιόν …

    https://s17.postimg.org/41jkb0wun/IM...824_114703.jpg

    https://s29.postimg.org/nwmywejnb/IM...824_114740.jpg

    https://s28.postimg.org/u94s900pp/IM...824_122101.jpg

    Ο δρόμος συνεχίζει μέσα στο πράσινο με λίγη περισσότερη κίνηση … Μπαίνω Ασπροβάλτα και παραλία Βρασνών … Ποτέ μου δεν συμπάθησα το τουριστικό χρώμα της συγκεκριμένης περιοχής, αν και έχω δυνατές αναμνήσεις από κέντρο – δισκοθήκη – ντισκοτέκ – μπαρ ονόματι Αλκατράζ αν θυμάμαι καλά ... με πισίνα μέσα και τίγκα κόσμο από τα Βαλκάνια … Γιουγκοσλαβία μεριά τότε … με Yugo Zastava, κυρίως κόκκινα … Στιγμές σουρεαλιστικής πραγματικότητας … Υπαίθρια καφετέρια και στην TV να δείχνει αγώνες Κατς από Αμερική … Οι Γιουγκοσλάβοι τουρίστες, έγκλειστοι τότε στα σύνορα του υπαρκτού σοσιαλισμού, δεν είχαν ξαναδεί κάτι παρόμοιο και είχαν μαζευτεί όρθιοι περιμετρικά της καφετέριας (δεν καθόντουσαν ποτέ για καφέ) και παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι τα "χτυπήματα" – τις τούμπες – τις λαβές …. χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι οι αγώνες αυτοί είναι στημένοι και κανονικό θέατρο … Είχαν κάνει και αντίπαλες ομάδες με φανατικούς οπαδούς !!! Φωνές - κραυγές !! ... σύγχιση και αγωνία εάν ο άλλος θα επιζήσει …!!! … να γυρίζουν το πρόσωπο όταν ο άλλος από τα σχοινιά του ρινγκ έκανε άλμα για να σκάσει στο κεφάλι το αντίπαλου !! …. Δεν πίστευα στα μάτια μου ….!!

    https://s18.postimg.org/5dblk5eeh/IM...824_121543.jpg

    https://s28.postimg.org/irjk11o5p/IM...824_121811.jpg

    https://s30.postimg.org/frytl8qcx/IM...824_122101.jpg

    Ανεβαίνω Βρασνά, περνώ έξω από Βαμβακιά … Νότια των Βρασνών υπάρχει μια δασώδης περιοχή, ποτισμένη με πολύ ιδρώτα … και περπάτημα … Στην τριγύρω περιοχή υπάρχει ένα ιδιαίτερο μέρος ειδικευμένο στο αδυνάτισμα του σώματος και στο δυνάμωμα της ψυχής … Spa με λασπόλουτρα και κατασκήνωση και κολύμπι μαζί … και που λειτουργεί 12 μήνες τον χρόνο... Κάποιοι που διαβάζουν ίσως έχουν περάσει από το συγκεκριμένο Spa… Ίσως έχουν φάει και τις ομελέτες του Μανώλη …
    Βγαίνω Μικρή Βόλβη και φτάνω Ρεντίνα … πάω στο πάλαι ποτέ καφενείο του Μανώλη με τις Θεϊκές ομελέτες … Το καφενείο κλειστό … τρείς μεγάλοι άντρες κάθονται έξω … Γνωστές φυσιογνωμίες οι δυο και ο τρίτος, από αυτούς που δεν τους ξεχνάς εύκολα …. Ρωτώ τον τρίτο :

    - Με θυμάσαι ? …

    Με κοιτάζει … με περιεργάζεται … και μου λέει :

    - Έχεις βάλει κιλά … αλλά είσαι αυτός που έπιανε τις μύγες στον αέρα !!! … και λέει το επίθετό μου …

    Α ρε ψυχή … και πέρασαν σχεδόν τριάντα χρόνια …

    Κουβέντα και ανταλλαγή πληροφοριών για κοινούς γνωστούς – φίλους … τι άλλαξε στην περιοχή και τόσα άλλα …
    Δυστυχώς το κακό το ριζικό, του είχε χτυπήσει άγρια το σπίτι … Το είχα μάθει χρόνια πριν, αλλά δεν είχα την δύναμη να σηκώσω το τηλέφωνο για συλλυπητήρια …
    Πήγαμε σπίτι του για μεσημεριανό και έφαγα την πιο καυτερή φασολάδα ever!!! … με μπόλικη βόρεια καυτερή πράσινη πιπεριά μέσα … ικανή να σβήσει όλες τις μνήμες του εγκεφάλου και να μείνει μόνο η δική της …
    Ωραία κουβέντα και εξιστόρηση του ταξιδιού … Είχα περάσει και από την ιδιαίτερη πατρίδα του, 4-5 χωριά κάτω από το Ορμένιο.
    Η ώρα πέρασε και η ώρα του αποχαιρετισμού προκαλεί σε μένα τουλάχιστον θλίψη …

    Με περιμένει όμως ένα από τα πολυαγαπημένα μου βουνά …

    https://s18.postimg.org/yzh8ho0rd/IM...824_161443.jpg

  6. #51
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Φεύγω από Σταυρό και πάω νότια, παραλιακά … το μπλε από την μια … το πράσινο από την άλλη … Αν επιλέξεις αυτά τα χρώματα σε ρούχα, θα μοιάζεις με κλόουν … Με την φύση όμως είναι αλλιώς … Όσο περνούν τα χιλιόμετρα τόσο πιο βαθιά θες να μπεις σε αυτά … Λίγο πριν είχα μια γλυκιά θλίψη … τώρα όμως όλα αυτά έχουν μείνει πίσω … Και ο δρόμος μπροστά σε ρουφάει … Όλος ο τόπος μια ιστορία … Φτάνω Ολυμπιάδα και με το ζόρι δεν στρίβω δεξιά για Βαρβάρα … Όποιος βρεθεί σε εκείνα τα μέρη και δεν τα επισκεφτεί ενώ έχει χρόνο, διαπράττει ιεροσυλία … Μπορείς να είσαι μια ολόκληρη εβδομάδα εκεί μέσα και να μην βαριέσαι ποτέ … απλά να τριγυρίζεις όλη μέρα καίγοντας βενζίνη …

    Αναρωτιέμαι οι τύποι από την Αλεξανδρούπολη, που ζήτησα πληροφορίες για την Δαδιά, εάν είχαν ποτέ έρθει εδώ … πώς θα περιέγραφαν το ¨άγριο¨ … ??

    Συνεχίζω ευθεία για Στρατώνι … κάνω στάση για ανεφοδιασμό και μάλλον πρέπει να ξέχασα τα ρέστα από 10άρικο … Χαλάλι τους αν όντως έτσι είναι …

    Στροφιλίκι και πράσινο … και ευτυχώς ερημιά … Δεν με ενοχλεί κανείς και τίποτα … όλη μου η προσοχή μην χάσω ούτε ένα μέτρο απόλαυσης … Αναρωτιέμαι εάν η πάπια είχε λαλιά τι θα έλεγε … έχει και αυτή το μερίδιό της … Ξέρω ότι κάπου δεξιά μου – και ευτυχώς δεν έχω οπτική επαφή με τον κακό χαμό - κάτι τσογλάνια κάνουν το παν για να καταστρέψουν το μνημείο αυτό της Φύσης … Πόσο εφήμερα κορόιδα είναι …

    https://s28.postimg.org/5p4dwii3h/IM...824_161519.jpg

    Στρατονίκη και Στάγειρα φεύγουν γρήγορα, αφήνοντας την πλατεία με το άγαλμα του μεγάλου παιχταρά στην παγκόσμια ιστορία της διανόησης … Ούτως ή άλλως αν δεν συμβεί κάτι στον δρόμο, από εκεί θα επιστρέψω …

    Η φύση ηρεμεί για λίγο στο διάβα από Νεοχώρι και Παλαιοχώρι … Καλλιέργειες καλμάρουν τον οργασμό του δάσους … Μπαίνω Αρναία … όπως την θυμόμουν, ίσως λίγο περισσότερο τουριστική …

    Στην έξοδό της το μνημείο από την απελευθέρωσή της το ΄12 … περασμένες δόξες. Αναρωτιέμαι πόσα από αυτά δεν ήταν απλά προγραμματισμένα από τα παγκόσμια αφεντικά …

    https://s29.postimg.org/v3ap6rw6f/IM...824_164551.jpg

    Ακολουθώ τον φαρδύ με παρατεταμένες ευθείες κεντρικό δρόμο προς Θεσσαλονίκη … Στιγμές που το χίλια λείπει … Η θέα δεξιά προς Λ. Βόλβη όμως αποζημιώνει … Αριστερά στο βάθος τα πυκνά δάση και ο Χολομώντας ... Από εκεί ψηλά με τόσο καθαρή ατμόσφαιρα και το μάτι να φτάνει σε τόσο βάθος, αντιλαμβάνεσαι πόσο μικρός είναι ο κόσμος … μια χούφτα γης είμαστε … και δεν το σεβόμαστε …

    https://s18.postimg.org/79s376utl/IM...824_171158.jpg

    https://s24.postimg.org/qztcf107p/IM...824_171557.jpg

    Φτάνω Παλαιόχωρα και κολλητά μπαίνω Ρίζα δεξιά … Αυτόν τον παλιό χάρτη κάποια στιγμή θα τον πετάξω … είναι όμως προσωπικό κειμήλιο … έπρεπε να προχωρήσω απλά καμιά εκατοστή μέτρα ευθεία και όχι να μπω στο χωριό … Βλέπω έναν τύπο ξυπόλητο, με χάντρες στο λαιμό και ράστα, να κατεβαίνει τον δρόμο προς τα κάτω … Δικός μου είναι σκέφτομαι … Τον ρωτάω από που για Ταξιάρχης … Χα !! … αυτήν την φορά κατάλαβα τα πάντα με την μία, αλλά παπάρια μάντολες για πολλοστή φορά … ήταν ξένος τουρίστας και έψαχνε και αυτός μαγαζί για να πάρει καμιά μπύρα …. Το φελέκι μου μέσα …. Κουφάλα τζι πι ες … δεν σε βγάζω που να χτυπιέσαι …

    Γυρίζω πίσω, στρίβω δεξιά και μετά από λίγο δίπλα σε καφενείο με κόσμο, βλέπω σε διασταύρωση μια μικρή απλή πινακίδα προς δασικό δρόμο ο οποίος διασχίζεται με ευθύνη του οδηγού!! Άψογα !! εδώ ακριβώς είναι μια από τις Πύλες του Παραδείσου και στρίβω με απίστευτη ανυπομονησία !!

    Αρχίζει το ανέβα για την κυκλική διαδρομή του Όρους Χολομώντας και το πανηγύρι συνάμα !!!

    Η οποιαδήποτε μισή ή λάθος ή ανακριβής ή οτιδήποτε άλλη περιγραφή πλέον της απολύτου ακριβής, αποτελεί ιεροσυλία και ύβρις και λέρωμα της φύσης … Πόσο θα ήθελα να ήταν 07:00 ή άντε 08:00 το πρωί … Θα έκανα τον κύκλο 2 ή τρεις φορές … ξανά και ξανά … Μεγάλη ζήλια και αναμνήσεις έπεφτε επίσης κάθε φορά που έβλεπα δεξιά και αριστερά μονοπάτι για πεζοπορία να χώνονται μέσα στο δάσος … Δεν παν’ να είχε λύκους και αρκούδες … εγώ θα χωνόμουν εκεί μέσα … Το έχω ξανακάνει … αλλά με άλλες συνθήκες …

    https://s28.postimg.org/74m38obnx/IM...824_171942.jpg
    https://s23.postimg.org/ya86eymgb/IM...824_172315.jpg
    https://s23.postimg.org/vdcng5tt7/IM...824_173032.jpg
    https://s23.postimg.org/ryobeaivv/IM...824_173238.jpg
    https://s28.postimg.org/m83fd1h3x/IM...824_173632.jpg
    https://s23.postimg.org/fh86vzgy3/IM...824_173933.jpg
    https://s23.postimg.org/mqs7ct21n/IM...824_174054.jpg
    https://s30.postimg.org/f8nsz5mj5/IM...824_174120.jpg
    Τελευταία τροποποίηση από Vrasidas; 11/12/2016 στις 20:12.

  7. #52
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Ο κύκλος δυστυχώς τελειώνει βγαίνοντας στην Αρναία, ακριβώς δίπλα στο μνημείο της απελευθέρωσης του ΄12 … Πίσω πάλι για Στρατώνι … Πάντοτε ο γυρισμός από τον ίδιο δρόμο φαίνεται πιο σύντομος …

    Σταματώ για φωτο στο άγαλμα του Αριστοτέλη όπου είναι και ο τάφος της τέφρας του… Ερημιά και έχω ανασφάλεια που θα αφήσω το παπί με τα πράγματά μου … Έχει και ένα σχετικό περπάτημα χωρίς οπτική επαφή με το πτηνό … Έχω ξαναέρθει και δεν το ρισκάρω να γίνει καμιά ζημιά από ξαφνική απώλεια …

    Το κατέβα προς Στρατώνι ήταν επεισοδιακό … Είχα που είχα ζεσταθεί μέσα στον Χολομώντα, ήρθε και εκείνο το Audi… το μαύρο … με τις ξένες πινακίδες να κολλήσει πίσω μου την ώρα που ρέμβαζα …
    Στην έδρα μου φιλαράκι … ?? … και με κλειστές κατηφορικές … ?? … και με καλό λάστιχο και καθώς πρέπει αναρτήσεις … ?? … και έπεσε λύσσα κακιά … Στο τέλος πριν την κεντρική διασταύρωση έπεσαν οι σχετικές χαιρετούρες … η πίεση και οι ρυθμοί των καρδιακών παλμών επίσης …

    Ακολουθώ νότια τη διαδρομή προς Ιερισσό και Ουρανούπολη … Για να είμαι ειλικρινής από την συγκεκριμένη διαδρομή δεν θυμάμαι πολλά πράγματα όσο κι αν προσπαθώ να βοηθηθώ από το Googlemap… Η διαδρομή έχει καπελωθεί από το όργιο οδήγησης στον Χολομώντα και μετά με το Audi… και μιλώ με μεγάλη σοβαρότητα και ειλικρίνεια …

    Θυμάμαι ότι έφτασα γρήγορα πριν την Ουρανούπολη σε ένα συμπαθητικό κάμπινγκ … Το κλασσικό ντουζάκι και ετοιμασία του παπιού για την επομένη … Έλεγχος λαδιού – λάδωμα αλυσσίδας (το οποίο γινόταν ούτως ή άλλως σχεδόν σε κάθε στάση κατά την διαδρομή) – στρώσιμο υπαίθριας κρεβατοκάμαρας … Και η απορία για το κουβάλημα της σκηνής έπεφτε ξανά στο τραπέζι …

    https://s23.postimg.org/vozr1zumz/IM...4_174120_1.jpg

    https://s18.postimg.org/c6y8296ax/IM..._174120_11.jpg

    https://s17.postimg.org/9fqw4t933/IM...824_195957.jpg

    https://s24.postimg.org/94ny7k9qd/IM...825_071922.jpg


    Το κάμπινγκ οικογενειακή επιχείρηση και αυτή … δίπλα στην θάλασσα με απίστευτο ηλιοβασίλεμα … και ο γιός με GS F800 … άπειρος σε ότι αφορά τον χώρο μοτοσυκλέτας γενικά αλλά με πολύ ζέστη στο να μάθει και να ακούσει πράγματα … Μια καλή συζήτηση ... και δυό – τρεις μπυρίτσες έκλεισαν την βραδιά … Ανυπομονώ να την πέσω στο (σκληρό αυτήν την φορά) στρώμα, να βρω πάλι την ανάσα μου μετά από ότι έζησα λίγες ώρες πριν … Προβλέπεται νυχτερινή απόψε … στα λιμέρια του Μορφέα … και ας είναι Τετάρτη …

  8. #53
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Ημέρα έβδομη ...

    Η διαδρομή

    https://www.google.gr/maps/dir/%CE%9...0319!3e0?hl=el

    Από τις λίγες «νυχτερινές» που θυμάμαι χωρίς κούραση … Ο ύπνος βαρύς και μονοκόμματος … Το πρώτο φως με ξυπνά με μεγάλη διάθεση … Έχω πληρώσει από το βράδυ για να μην έχω πάλι τα ίδια, γρήγορο σωματικό service και δεν αργώ να φύγω .
    Βόλτα μέχρι το λιμάνι της Ουρανούπολης και ίσως στάση για ένα πρωινό καφεδάκι … Μπαίνω μετά από λίγο στην πόλη και δεν μου αρέσει καθόλου … Τουριστίλα και μπίζνα μυρίζει από μακριά. Μπίζνα για θέματα που δεν θα έπρεπε στο συγκεκριμένο μέρος και για συγκεκριμένα πράγματα …
    Στο μικρό λιμάνι και γύρω από αυτό, αρκετοί με μαγκούρες στα χέρια και δισάκια στους ώμους, περιμένουν το καραβάκι για το Άγιο Όρος. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν όψη διαφορετική από τις συνηθισμένες … σαν να βρίσκονται σε κόσμους δικούς τους … και ίσως αυτό να είναι μια λύση για να είναι η ψυχή ήρεμη …
    Πόσες φορές δεν σκέφτηκα ότι είναι ένας προορισμός ζωής αυτό το Όρος … και αυτό δεν μπήκε απλά στο συρτάρι των «υπ’ όψιν» … Μπήκε στην στίβα των προσωπικών μου υποχρεώσεων πάνω πάνω …

    https://s24.postimg.org/4cz1js3ad/IM...825_082302.jpg

    Θέλω μια φωτο με εμένα και το παπί μπροστά από τον Πύργο της Ουρανούπολης … Ζητώ από έναν διπλανό καταστηματάρχη να μου βγάλει μία. Όπου και να βρεθώ μέχρι τώρα για φωτο, είμαι μόνος μου .. εγώ και η πάπια, και οι ρημάδες δεν μπορούν να βγάλουν φωτο της προκοπής … ευκαιρία να έχω και κάπου τον εαυτό μου σκέφτομαι … Ο τύπος αγχώνεται … κρατά το κινητό σαν να έχει στα χέρια του απασφαλισμένη χειροβομβίδα …

    - Διν τα ξερ’ ιγώ αυτά … μου λέει … (σίγουρα μου κάνει πλάκα ο καλός Θεούλης των ταξιδευτών με παπιά …) … θα φωνάξ’ τη Βούλα πουν’ καλή σε αυτά … συμπληρώνει.

    - Βούλαααααα …..

    Εμφανίζεται ο σωτήρας που ακούει στο όνομα Βούλα … Πρόσχαρη και ευγενική …

    - Εδώ της λέω … πατάς το στρογγυλό κουμπάκι στην οθόνη … Αν μπορείς σε παρακαλώ με ολόκληρο τον Πύργο από πίσω μου …

    - Ιντάξ’…. μου λέει ….. σε έβγαλα!

    Σε ευχαριστώ πολύ Βουλίτσα μου, της λέω, είσαι άγγελος …. Παίρνω το κινητό και βλέπω τι έβγαλε …. Κάτι κατάλαβα ότι πάταγε συνέχεια … αλλά λέω, δεν μπορεί … Την ίδια στάση 9 φορές … και «όπως» την ζήτησα … αλλά η πρόθεση μετράει …

    https://s17.postimg.org/w4hf2vl1r/IM...825_082733.jpg

    Τους τύπους από πίσω μου τους έχω σε όλη τους την διαδρομή ... από πίσω στο βάθος μέχρι το πεζοδρόμιο τέρμα δεξιά ... (φωτο)

  9. #54
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Δυό – τρεις φώτο και φεύγω όσο πιο γρήγορα μπορώ … Πριν προχωρήσει αρκετά το πρωί, ίσως βρω κατάλληλο μέρος για καφεδάκι και αναδρομή του τι έχει γίνει μέχρι τώρα …

    Ξέχασα να πω ότι από την αρχή του ταξιδιού μου δεν είχα την παραμικρή επικοινωνία σε ότι αφορά τον έξω κόσμο … Δεν διάβασα απολύτως τίποτα – δεν άκουσα απολύτως τίποτα – δεν ρώτησα απολύτως τίποτα – δεν είδα απολύτως τίποτα … Ούτως ή άλλως η τηλεόραση είναι κλειστή εδώ και χρόνια, μόνο παιδικά για τα πιτσιρίκια και ντοκιμαντέρ … αραιά και που καμιά ταινιούλα να ψιλοχαζέψει το μυαλό … Με το διαδίκτυο δεν τα πάω καλά μέσω κινητού, οπότε είχα βρει την ηρεμία μου …

    Σε τυχαία συζήτηση με φίλο έμαθα για τον σεισμό στην Ιταλία και αυτό διότι είχε προσωπικό ενδιαφέρον ο ίδιος … Συγκλονιστικό !! … σκέφτηκα ότι στην παραμύθα του φατσοβιβλίου τώρα όλοι οι νεοέλληνες θα γίνουν «Ιταλοί» με σημαίες και άλλα … Πριν λίγο διάστημα ήταν όλοι «Γάλλοι» … μετά «Γερμανοί» … Πόσες φυλές θα αλλάξουν ακόμα, μόνο ο Θεός το ξέρει … Το είμαστε όμως όλοι «άνθρωποι», δεν νομίζω να προλάβω να ζήσω να το δω …

    Η διαδρομή από Ουρανούπολη προς το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, μοιραία πέφτει στην άνιση σύγκριση με τη χθεσινή. Όχι ότι δεν είναι όμορφη με ωραία χάραξη και σημεία ενδιαφέροντος … αλλά Χολομώντας δεν είναι …

    Μπαίνω Τρυπητή και είναι καιρός για ανεφοδιασμό καυσίμων. Γεμίζω και πληρώνοντας μου πέφτει το κράνος από τη σέλα … Πέφτοντας εκσφενδονίζονται τα κλιπς της ζελατίνας από τη θέση τους και σκορπίζουν τριγύρω … Μισή ώρα τρεις νοματαίοι να έχουμε φάει τον τόπο και το ένα από αυτά να μην βρίσκεται … Από καθαρή τύχη και μόνο, το βρίσκω στην άλλη άκρη του βενζινάδικου !! Και να θέλεις να το στήσεις δεν μπορείς … Η ζελατίνα ακολούθησε έως το τέλος του ταξιδιού από την θέση του συνεπιβάτη ... Πόσα έντομα γλύτωσε ... Για να δούμε η συνέχεια τι εκπλήξεις μας επιφυλάσσει …

    Ακολουθούν τα Νέα Ρόδα – η περιοχή όπου ο Ξέρξης,καθώς τριβόταν στην γκλίτσα του τσοπάνου, έσκαψε διώρυγα για τα πλοία του …. Που να ήξερε και αυτός τις εκπλήξεις της συνέχειας …

    https://s28.postimg.org/i4vcnjz4t/IM...825_084335.jpg

    Στην Ιερισσό στρίβω αριστερά και μπαίνω ξανά στην ενδοχώρα … Καταπράσινα λοφάκια και χωράφια σε όλη τη διαδρομή μέχρι και παραλία Σαλονικιού που αρχίζει πλέον η σχεδόν παραθαλάσσια διαδρομή.

    Φτάνω Γομάτι και πέφτω πάνω σε διαφημισάρα διαχρονική και all time επίκαιρη … Διαβάζοντας την πινακίδα, δεν μου κάνει και πολύ εντύπωση … Με τόσα γίδια που κυκλοφορούν σε τόσο μικρό γεωγραφικό χώρο …

    https://s17.postimg.org/dvvrzi8a7/IM...825_091555.jpg

    Από τα υψώματα πριν τον Α. Ιωάννη Πρόδρομο … στο βάθος το νησάκι Αμμουλιανή ... Έμαθα ότι είναι φοβερός ψαρότοπος ...

    https://s17.postimg.org/7nbiduwkv/IM...825_092054.jpg

    Στην παραλία Σαλονικιού είδα και κάτι που μου έκανε εντύπωση … Γιατί όταν ό άλλος θέλει να δουλέψει, θα βρει τον τρόπο … Δύο μικρά van γεμάτα ταψάκια με μπουγάτσες με κρέμα – με τυρί – με κιμά – με χόρτο … (μην μου πείτε ότι δεν είμαι καλός μαθητής ...) γύριζαν μέσα στις γειτονιές με τα εξοχικά και ο κόσμος αγόραζε έξω από την πόρτα του, ότι τραβούσε η ψυχή του σε μπου – γά – τσες …. Οι τυρόπιτες εξάλλου είναι για τους ξενέρωτους …

    Φτάνω μετά από ομολογουμένως ωραία διαδρομή στον όρμο Παναγιάς και Λαγονήσι. Κάνω το λάθος και κατεβαίνω παραλία Λαγονήσι για καφέ … αφού την είχα ψιλιαστεί την τουριστίλα … τί το ήθελα … Ο καφές χάλια όπως και ο αέρας που εκείνες τις ημέρες έκανε χαλάστρα σε πολύ κόσμο τελικά … Ούτε καν τον τελείωσα και φεύγω άρον άρον …
    Λίγα χλμ πιο κάτω στο Στηθούρι, σταματώ στο μνημείο των τριών αδικοχαμένων χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας ... Άλλη μια συνεχιζόμενη τραγωδία και πονεμένη ιστορία αυτής της χώρας …. Γυρίζοντας σπίτι και σκαλίζοντας λίγο το θέμα έπεσα πάνω σε αυτήν την σελίδα του Υπ. Αμύνης που επιβεβαιώνει το αίσθημα της τραγωδίας …http://www.ellinikos-s

    https://s30.postimg.org/ocrx2e28x/IM...825_112229.jpg

  10. #55
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Πράσινο και ομαλές στροφές μου φτιάχνουν την διάθεση μετά την αποτυχία του καφέ … Δύο στραβές μέχρι τώρα για σήμερα ... Ελπίζω να μην τριτώσει. Και ξαφνικά ο διάσημος Αρμενιστής στην στροφή μπροστά μου ! Όταν είχε ανεχτεί την παρουσία μου, είχα φτάσει εκεί με ένα ΧΤ 600 ... δύο μοντέλα πριν το Benetton … με ταμπούρο πίσω … και flying μπουφάν … Από αυτά που ήδη με πρώτη, σε ταρακούναγαν δεξιά και αριστερά ... Ήθελε μπράτσα για να μπορείς να οδηγήσεις ... κανονικό flying δηλαδή ... ευτυχώς χωρίς χαίτη στο μαλλί … Καγκουριά καραμπινάτη … αλλά ποιος έδινε σημασία … Όπως έλεγε και ο Χορν στην ταινία με τον διάολο … “εγώ είμαι νέος !!” ….
    Κατεβαίνω μέχρι την πύλη να θυμηθώ τα νιάτα μου ... Η ίδια ουρά όπως και τότε ... Κάποια πράγματα δεν χάνουν την αίγλη τους ...

    https://s18.postimg.org/6kvn4daux/IM...825_113151.jpg

    Η διαδρομή συνεχίζεται ακολουθώντας έναν πανέμορφο φιδίσιο δρόμο … Αραιά και που υπάρχουν έξοδοι για μικρά απομονωμένα κολπάκια και παραλίες … Σε αρκετές από αυτές η θέα από τον δρόμο ψηλά είναι προκλητική … τόσο που να θέλεις να κατέβεις και να γίνεις ένα με την αλμύρα της θάλασσας … όπως η ακτή Ονείρου …

    Και η θεϊκή γωνία σε πλάτωμα με θέα εμφανίζεται εμπρός μου … σε δεξιά στροφή … Ήρθε τόσο απότομα που δεν πρόλαβα να σταματήσω έγκαιρα και πήγα πιο κάτω μην προκληθεί ατύχημα …. Γυρίζω πίσω και πιάνω πρώτο τραπέζι θέα. Από κάτω η παραλία Πλατανίτσι χτυπιέται από τα κύματα και τον αέρα … ποιός νοιάζεται όμως … Αναψυκτικό για να στρώσει το στομάχι μετά την αηδία καφέ που υπέστη και άπλωμα πόδια … και χέρια στην διπλανή καρέκλα … Ο κανονισμός απλώματος σε καφέ με θέα, επιβάλλει άπλωμα σε τουλάχιστον τρεις καρέκλες …

    Και καταφθάνει παρέα με time sharing χαζογκόμενες Σλαβικής προέλευσης … Ακριβώς εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα κάτι σταφύλια με υπέροχες ρόγες που είχαν πέσει στα χέρια μου πριν δυό μέρες … Παράξενο εργαλείο ο εγκέφαλος, εντελώς αυθαίρετα και αυτόνομα κάνει συνειρμούς και συγκρίσεις χωρίς την άδεια του ιδιοκτήτη … Στο κιόσκι με τα σταφύλια, οι δύο απρόκλητοι αλλά καλοδεχούμενοι από την ευγενική κυρία (και από εμένα) άγγελοι, τραγουδούσαν μελωδίες που μάγευαν σχεδόν όλες τις αισθήσεις … αυτές οι δύο κακάριζαν σαν την τσεμπεροφόρα θειά της Σούζης όταν ερχόταν από το χωριό για εξετάσεις … και μάσαγαν τσίχλα ... και οι ξυρισμένοι συνοδοί τους τις κοίταζαν όλο καμάρι … και σάλια … Κοιτώ τις πινακίδες των δύο σούπερ ντούπερ με ζαντολάστιχα κάρα, μεταφοράς ζωντοβολιδίων … Κατάλαβα …

    Όλο αυτό το σκηνικό όμως, πόσο αδύναμο μπροστά στο μεγαλείο της φύσης που απλώνεται ξεδιάντροπα μπροστά μου … Στιγμές που δεν έχω ακόμα καταλάβει γιατί δεν έχω πάρει μια αξιοπρεπή φωτογραφική μηχανή … Τι να σου αποδώσει ένα χαζοκινέζικο κινητό … Αισθάνομαι όπως τότε στο γυμνάσιο – λύκειο με τις Κόντακ Μάτικ … Βρασίδα πρέπει να εκσυγχρονιστείς κάποτε … Κινέζικα παπιά – κινέζικα κινητά – κινέζικα τζιν … δεν είναι πρέπουσα ζωή αυτή … Αφύσικη ησυχία από τα time sharing χαζογκομενίδια με κάνει να γυρίσω το κεφάλι από περιέργεια …. Τι άλλο, έχουν πέσει και χλαπακιάζουν κάτι που δεν μπόρεσα να καταλάβω … Βρασίδα ώρα να την κάνεις για άλλες πολιτείες …

    https://s18.postimg.org/odo3l5e15/IM...825_115207.jpg

    https://s23.postimg.org/kdeq0vtij/IM...825_115528.jpg

    Μπαίνω Σάρτη και πετυχαίνω διαδοχικά τις δύο πρώτες μηχανές με ξένους τουρίστες σε όλη της διαδρομή έως τώρα … Φορτωμένοι μέχρι το πατάρι … Ήθελα να ήξερα πόσες μέρες θα τριγυρίζουν στις γωνιές του κόσμου … ήθελα να ήξερα πόση ζήλια μπορώ να αντέξω …

    Συνεχίζω, προσπερνώ το Καλαμίτσι … Το τοπίο έχει αλλάξει αρκετά σε σχέση με πιο πριν … Σαφώς λιγότερο πράσινο με ωραία διαδρομή όμως … Διαδοχικά ωραίες γωνίτσες και ευκαιρίες για φωτο με χαρακτηριστικά σημεία από την περιοχή, με βάζουν σε συνεχή πειρασμό για σταμάτημα ...

    https://s30.postimg.org/tbbutd21t/IM...825_123459.jpg

    https://s24.postimg.org/cqxjj0snp/IM...825_123518.jpg

    Το πράσινο ξαναμπαίνει στο κάδρο αρχίζοντας η βόρεια πορεία. Το Πόρτο Κουφό είναι μαγικό. Ενώ οι άνεμοι των τελευταίων ημερών έκαναν πολύ κόσμο να χάσει τα μπάνια του, οι λουόμενοι στον κλειστό κόλπο του Κουφού δεν έχασαν ούτε λεπτό, ούτε μια βουτιά … Στου Κουφού την πόρτα ... όσο θέλεις φύσα …

    https://s27.postimg.org/bibhw9cir/IM...825_124333.jpg

    Λοιπόν, μέχρι Γερακινή έχουμε μια ακτογραμμή από τις ωραιότερες που έχω δει σε αυτήν την χώρα. Γεμάτη από μικρά απομονωμένα κολπάκια και παραλίες … μικρές παραδεισένιες οάσεις η μία μετά την άλλη. Ενώ οι άνεμοι στην ανατολική πλευρά της Σιθωνίας ήταν δυνατοί και ενοχλητικοί, στην δυτική πλευρά της όλα ήταν ήρεμα. Οδηγούσα πολύ χαλαρά παρατηρώντας όσα περισσότερα μπορούσα. Δεν μπορούσα να αποφασίσω σε ποια όλες τις παραλίες θα ήθελα να μείνω από το πρωί έως το βράδυ … και η μία τόσο κοντά με την άλλη ….

    Ο κατάλογος των «υπ’ όψιν» όσο πάει και μεγαλώνει …

  11. #56
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Δεξιά μου απλώνονται οι διάσημοι αμπελώνες της Χαλκιδικής ... πολλοί από αυτούς βιολογικής καλλιέργειας. Όπως θα έπρεπε να είναι οι περισσότερες καλλιέργειες.

    https://s28.postimg.org/t7f84x9wd/IM...825_130828.jpg

    https://s24.postimg.org/5ulled051/IM...825_131110.jpg

    Διαδοχικά συναντώ πολλές τέτοιες γωνιές ...

    https://s24.postimg.org/7qy6zitv9/IM...825_132647.jpg

    https://s29.postimg.org/t2brn8mdz/IM...825_132811.jpg

    ... που φέρνουν διαδοχικά τα εγκεφαλιά το ένα μετά το άλλο ...

    Ο Νέος Μαρμαράς μένει πίσω μου καθώς συνεχίζω βόρεια. Η πρώτη πρώτη επαφή μου με τη Χαλκιδική είχε στο μενού Ν. Μαρμαρά. Είχα ανέβει Χαλκιδική με ένα ΧΤ 600 όπως είπα πιο πριν, λίγο πάνω από τα μέσα του ΄80, με πρώτη στάση εκεί … Δεν έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από αυτό το μέρος και δεν έχει να κάνει με τον τόπο ή τους ανθρώπους της …

    Τελειώνει η βόρεια διαδρομή και αρχίζει η κίνηση να πυκνώνει η κίνηση ενοχλητικά. Μπαίνω Ν. Μουδανιά και ο κατήφορος με φέρνει πιο κοντά σε παρέα φίλων που περιμένει στο Πευκοχώρι.

    Ο νέος δρόμος αν και καλοφτιαγμένος γρήγορος, μου χαλά την διάθεση. Παράταιρος με τις διακοπές μου …

    Στον Ισθμό Ν. Ποτίδαιας κάποτε η στάση για φώτο ήταν επιβαλλόμενη, τώρα αδύνατη λόγω κατασκευής του δρόμου … Στρίβω για Καλλιθέα, η οποία είναι πνιγμένη από κόσμο και επιτέλους ακολουθώ παραλιακό δρόμο με χωρίς τσιγκουνιές πράσινου. Η κίνηση δεν ενοχλεί και απίστευτο αλλά αληθινό, μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί κάτι κατά την κίνηση οχημάτων που να με ενοχλήσει ή που να μου δημιουργήσει πρόβλημα … Καμιά περίεργη προσπέραση – κανένα κλείσιμο από αλλαγής πορείας – καμία κόρνα … Βρασίδα ανήκεις στην Ευρωπαϊκή οικογένεια … τέλος.

    Το κάμπινγκ της Κρυοπηγής ανασύρει από το ντουλάπι των αναμνήσεων απίστευτες ημέρες ξεγνοιασιάς – ήλιου – αγκαλιάς και γέλιου … Οι καταπληκτικότερες γυαλιστερές που έχω μέχρι τώρα γευθεί … Και ένας γείτονας τρελά όμοιος με τον συγχωρεμένο Ψωμιάδη ... αλλά χωρίς πούρο.
    Για πρώτη φορά είχα πάρει πατατάκια με ξύδι στο μίνι μάρκετ του συγκεκριμένου κάμπινγκ και έχω κολλήσει με αυτά από τότε … Και με άλλα σχετικά πράγματα … αλλά ποιος νοιάζεται …
    Α ρε Σουμέλα … είσαι μεγάλη ζημιά … και αφήστε να ξέρω μόνο εγώ τι εννοώ …

    https://s29.postimg.org/i1fq8h4uv/IM...825_152724.jpg

  12. #57
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Μπαίνω Χανιώτη και το ντουλάπι με τις αναμνήσεις ανοίγει ξανά … αλλά από το διπλανό συρτάρι … αυτό με αποθηκευμένα όσα δεν είναι και πολύ ανάγκη να θυμάται κανείς … μόνο όταν επιβάλλεται για να συνετιστεί και να ξαναμπεί στην κανονική ρότα ψυχής … Κάποια αρνητικά γεγονότα και καταστάσεις καλώς μας συμβαίνουν στην ζωή… ίσως με αυτόν τον τρόπο γλυτώνεις τα απείρως χειρότερα όταν αυτά στην έχουν στημένη στη γωνία …

    Απ’ όλα έχει ο μπαξές σε αυτό το οδοιπορικό ... τουλάχιστον δεν έχει χτυπήσει το Αλτσχάιμερ ακόμη … Θυμάμαι ...

    Φτάνω Πευκοχώρι και αράζω στο καφέ του παραθαλάσσιου ξενοδοχείου των φίλων που ήδη βρίσκονται εκεί από την περασμένη εβδομάδα. Με τα (τελικά χρήσιμα) κλειδιά στα χέρια – για πολλοστή φορά από την πρώτη ημέρα αγοράς του παπιού - επιδιορθώνω το άθλιο αντίβαρο του αριστερού τιμονιού … Αφού δεν μου έπεσε στον δρόμο, ήμουν τυχερός.

    Ο αέρας παραμένει δυνατός … άλλωστε έχω αλλάξει «πόδι» στην Χαλκιδική και οι παραλίες βλέπουν πλέον Ανατολικά …
    Μια ακόμα παρατήρηση σε ότι αφορά τις παραλίες … οι δυτικές μου αρέσουν πολύ περισσότερο …

    Η παρέα έρχεται από την παραλία, ο καφές τελειώνει και αρχίζουν οι μπύρες. Το βράδυ απειλεί ότι θα έρθει σύντομα οπότε ευκαιρία για αποθήκευση θερμίδων και ουσιών που κάνουν τον εγκέφαλο χαρούμενο … Αυτά που λένε για να ευχαριστηθεί το στομάχι, είναι παπαριές … τα πάντα αφορούν τον εγκέφαλο και αυτός καθορίζει (και καθαρίζει) τα πάντα ... Σουμέλα ακούς ??

    Πάμε σε διπλανό «σαντουιτσάδικο» και αρχίζει το πανηγύρι … με μπύρες φυσικά. Άντε τώρα να παραγγείλεις και να μην σε κοιτούν σαν βλαμμένο… Και το τελειωτικό χτύπημα ήρθε με το “τι αλοιφή να βάλω??” …

    https://s23.postimg.org/w11bsftgr/IM...825_181350.jpg

    Με είχαν προειδοποιήσει σχετικά, αλλά είναι διαφορετικά να το ζεις … Και τι αλοιφή να πρωτοδιαλέξει κανείς …
    Διάλεξα αυτήν για εγκαύματα εγκεφάλου, με έξτρα σεροτονίνη …
    Η σαντουϊτσάρα θεϊκή … μεριδάρα χορταστική, με αλοιφή άσπρη … Από αυτήν που βλέπουν διαιτολόγοι – φαρμακοποιοί – γυμναστές και άλλες επαγγελματικές σχετικές επαγγελματικές ομάδες και ζηλεύουν … Ίσως να βγάζουν και σπυράκια αναφυλαξίας … όπως αυτά που βγήκαν με τη θέα συγκεκριμένης συνομοταξίας δίποδων που ανεβοκατέβαιναν το νυφοπάζαρο του Πευκοχωρίου …

    Μια πλαστικοποιημένη βυζού, με χείλη που οι ροφοί θα έσκαγαν από την ζήλεια … Απορώ πως έβλεπε τα τεράστια μπομπόνια της με τέτοια χείλη … Η άλλη με ένα μαλλί … ατύχημα σε χρωματοπωλείο … Από αυτό που προκύπτει όταν καταρρεύσει ράφι με κουτιά χρωμάτων …
    Κάθε λογής τακουνοφόρες με στιλιστική διάθεση "με λένε Σούζη, τα κάνω όλα και δεν σιχαίνομαι" ... ραμμένο στην ούγια ... δίπλα στις οδηγίες "πλύσιμο μόνο με βραστό νερό" ...
    Εισαγόμενος βάκιλος παρηκμασμένων νησιών του Αιγαίου, γενετικά μεταλλαγμένος, σουλατσάρει βόρεια ...

    Και ερωτευμένους νέους … πολύ ερωτευμένους … Χέρι χέρι και βλέμμα μπλαζέ του τύπου “κοιτάτε ρε τι κυκλοφοράω !!” … Το ορθόν είναι “τι σέρνω” φιλαράκι … και κάποιος πρέπει να σου εξηγήσει τη διαφορά του «μοιράζομαι ψυχή» με το «time sharing» κωλομερίων … Κρίμα που δεν αποθανάτισα σκηνές απίστευτης «ρομαντζάδας» …

    Και φυσικά με την παρέα έπεσε κοινωνική συζήτηση … Αρχίσαμε και φιλοσοφικές διαλέξεις διανθισμένες με τα «αφού – με – σε - σουβλάκι - καλαμάκι – αλοιφή» με οργανωτή του πάνελ τη μία Σαλονικιά, που κατείχε την απόλυτη γνώση του θέματος …

    Εγώ να σημειώνω διάφορα και να τη ρωτώ με πόσα λάμδα γράφεται ...

    - Με ένα !!
    - Εγώ δύο άκουσα ....

    Και πότε η βραδιά μπήκε βαθειά στους δείκτες του ρολογιού, δεν το κατάλαβε κανείς …
    Από τις πραγματικά ευχάριστες βραδιές του ταξιδιού …

    Χαιρετούρες και δρόμο με την πάπια για αναζήτηση νυχτερινού καταλύματος. Έξω από το Πευκοχώρι νότια, είναι η παραλία Παλιουρίου … με κάμποσα beach bars με βραδινούς φύλακες και ξαπλώστρες με ωραίο στρωματάκι … Δίπλα ακριβώς στο κύμα …
    Ο ύπνος ήρθε χωρίς να το καταλάβω παρά τον αέρα και τις φωνές με γέλια και πειράγματα από παρέα πιτσιρικάδων λίγα μέτρα πιο πέρα … δεν μπορώ να πω ότι δεν ζήλεψα ...

    Τα κουνούπια δεν είχαν πολλές ελπίδες εκείνη την βραδιά … ο Λεβάντες το φρόντισε με διακριτικότητα ...

  13. #58
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Ημέρα όγδοη ...

    Η διαδρομή

    https://www.google.gr/maps/dir/%CE%A...0702!3e0?hl=el


    Ανοίγω τα μάτια και αντικρίζω αυτό …

    https://s28.postimg.org/hb5gwfnh9/IM...826_062411.jpg

    Άλλοι χαράματα αντικρίζουν το κάτω μέρος του κρεβατιού του από πάνω - ταβάνια – ορούς νοσοκομείων – το μουστάκι της γυναίκας τους που μεγάλωσε από εχθές – την χαμογελαστή φατσούλα του Πέτρου του Άγιου …
    Βρασίδα μην μιλάς καθόλου … είσαι προνομιούχος και διάγεις βίον ανθόσπαρτον … και μην τολμήσεις ποτέ … μα ποτέ … να υποπέσεις στο 2ο βαρύτερο αμάρτημα από καταβολής κόσμου … ΤΗΝ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ …

    Μιλάμε για κρεβατάρα πολλών αστέρων … με όλα τα κομφόρ και τις ανέσεις … Κάνω ζωάρα ... τέλος.

    https://s29.postimg.org/6f2vuof93/IM...826_063045.jpg

    Πως και τι να περιγράψει κανείς …

    https://s24.postimg.org/hiut07xxx/IM...826_063132.jpg

    https://s18.postimg.org/vamvbezpl/IM...826_063140.jpg

    https://s29.postimg.org/mb5ayht2f/IM...826_065546.jpg

    Είναι πολύ πρωί και είμαι ήδη στον δρόμο ... κάπου θα βρω βρύση για να πλυθώ και ίσως μετά, μέρος για αναζωογονητικό καφεδάκι … Και έτσι και έγινε … ως προς το πρώτο σκέλος τουλάχιστον ….

    Μπαίνω Λουτρό … τι γραφικό μέρος … τι ήσυχο … Πόσο ανθρώπινο όταν λείπουν οι άνθρωποι … Περνώ από τα μαγαζιά και πάω στην μικρή προβλήτα … Μέρος για ζωγράφους της φύσης … Φοβερό μέρος για πρωινό καφέ αλλά ανοικτό τίποτα … Όπως τα ταξί όταν τα χρειάζεσαι … Φεύγω με μαύρη καρδιά αλλά είπαμε … ποτέ, μα ποτέ μην πέσεις σε αχαριστία … Μόνο και μόνο η θέα και η αποτύπωση της εικόνας από την προβλήτα ήταν κάτι παραπάνω από αποζημίωση για καφέ …

    https://s17.postimg.org/o25fqfejz/IM...826_073308.jpg
    https://s29.postimg.org/r6821enl3/IM...826_073314.jpg
    https://s27.postimg.org/3kvbd9vf7/IM...826_073329.jpg
    https://s30.postimg.org/z1okgiwep/IM...826_073606.jpg
    https://s24.postimg.org/vd8siybgl/IM...826_073742.jpg

  14. #59
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της leo1964
    Εγγραφή
    01/12/2015
    Μηνύματα
    709
    Σε ακολουθώ,αλλά σ'έχασα!!!!
    Δεν πιστεύω να πήγες για ύπνο!
    Οι καλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται νόμους για να ενεργούν υπεύθυνα, ενώ οι κακοί άνθρωποι θα βρουν τρόπους να τους παρακάμψουν. -Πλάτων-

  15. #60
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Μέχρι Ν. Σκιώνη οι παραλίτσες αριστερά ήταν χάρμα οφθαλμών … Πόσο τυχεροί όσοι πέρασαν εκεί καλοκαιρινές ημέρες … Επιβεβαιώθηκε και η άποψη ότι οι δυτικές ακτές από και στα 3 πόδια της Χαλκιδικής είναι ομορφότερες από τις ανατολικές … τουλάχιστον, σε ότι αφορά το γούστο μου …

    Στρίβω και πηγαίνω προς παραλία … Όμως, ο νόμος του Μέρφυ για τα ταξί και τους καφέδες αμείλικτος …

    Σιγά μην κάτσω να σκάσω και βουρ για πιο βόρεια … Ησυχία – ωραία διαδρομή – δροσούλα … Τι άλλο (εκτός από καφέ) να θέλει κανείς … Αρχίζω και το διασκεδάζω με τον μαλάκα τον Μέρφυ … που να ήξερε ότι ούτε καπνίζω – ούτε είμαι αντίκτιβ του κόφυ και της καφεΐνης … Απλά γουστάρω την στιγμή της ρέμπελης κίνησης και άπλωμα κορμιού πάνω σε τρεις τουλάχιστον καρέκλες …

    Μικρή παραφωνία για το λιμανάκι της Ν. Σκιώνης … Μπόιζς και γκέρλς, να ξυπνάτε λίγο νωρίτερα … είναι κρίμα να χάνονται τέτοιες στιγμές. Τα καφενεία μέσα στο χωριό ήταν ανοικτά με κόσμο … και στο λιμανάκι τίποτα.

    Βγαίνω από το χωριό και χαζεύω τα εξοχικά κατά μήκος της διαδρομής … ειδικά αυτά στην αριστερή μεριά του δρόμου, κολλητά με την παραλία … Ωραία μικρά ξενοδοχεία και πανσιόν με ενοικιαζόμενα συμπληρώνουν την εικόνα. Όλα τακτοποιημένα- καθαρά – περιποιημένα …

    Περνώ την Σκάλα Φούρκας και στην Σίβηρη δεξιά για Κασσανδρεία και να αφήσω πλέον την Χαλκιδική ... Ομολογώ πως μια μικρή ψιλοκατάθλιψη την πέρασα …

    Το πέρασμα από την ισθμό της Ν. Ποτίδαιας είναι τελεσίδικο … Πάμε για άλλα Βρασίδα …

    Σήμερα έχει Προϊστορική περιπλάνηση … και στρίβω προς Πετράλωνα … Πάντα ήταν στους στόχους μου αυτό το σπήλαιο … ότι θα το επισκεπτόμουν με παπί, δεν το περίμενα …

    Διασχίζω ξανά χωράφια και χωριά … Λίγο υψόμετρο ρε παιδιά … έλεος … Και μετά από λίγη ώρα φτάνω έξω από τα Πετράλωνα στην διασταύρωση με το καφέ και την είσοδο προς το μουσείο … Για σπάσιμο παίρνω βυσσινάδα … παγωμένη και γευστική … αλλά όχι όπως από τα χεράκια της θειάς της Σούζης … Από αυτές με τα ολόκληρα κομμάτια μέσα … που τα αφήνεις μέσα για να ξαναβάλεις νερό και να φτιάξεις βυσσινάδα από την αρχή … και που μετά τα καταβροχθίζεις αλύπητα …

    Ώρες ώρες σκέφτομαι πόσες μαλακίες έχω κάνει στην ζωή μου και πόσες βυσσινάδες θα είχα πιεί μέχρι τώρα … Αλλά είπαμε να μην είμαστε αχάριστοι … και το φαρμάκι καλό είναι …

Σελίδα 4 από 8 ΠρώτοΠρώτο 12345678 ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. ..ενα τσιγαρο δρομος..
    από airmav στο forum Ιστορίες του δρόμου
    Απαντήσεις: 1
    Τελευταίο μήνυμα: 22/01/2013, 09:41
  2. Καφές, ένα ντεπόζιτο δρόμος, Κυριακή 23/09/12
    από antsoar στο forum Συναντήσεις & βόλτες
    Απαντήσεις: 56
    Τελευταίο μήνυμα: 24/09/2012, 23:59
  3. ΕΝΑ ΤΡΑΓΙΚΟ ΒΡΑΔΥ...ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΠΙ !!
    από inox στο forum Ιστορίες του δρόμου
    Απαντήσεις: 21
    Τελευταίο μήνυμα: 17/11/2008, 15:52
  4. ΠΟΥΛΑΩ ΕΝΑ ΠΑΠΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ
    από DCHRISTO στο forum Off topic
    Απαντήσεις: 14
    Τελευταίο μήνυμα: 07/06/2007, 01:21

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF