Σελίδα 1 από 8 123456 ... ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 1 έως 15 από 107

Θέμα: Αθήνα – Ορμένιο ... ένα παπί δρόμος ...

  1. #1
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465

    Αθήνα – Ορμένιο ... ένα παπί δρόμος ...

    Πλησιάζουν Χριστούγεννα, που σημαίνει τέλος και αυτής της χρονιάς σε αυτήν την γωνιά του Βαλκανικού Νότου. Και ως συνήθως με πιάνει η μανία για απολογισμό του τι έγινε - πως έγινε - πως ίσως έπρεπε να γίνει ... δικαιολογίες με λίγα λόγια επειδή πάλι με τρώει ο κώλος μου για πράματα που θέλω να συμβούν την χρονιά που έρχεται.

    Το καλοκαίρι που πέρασε είχα ένα μάλλον επικοδομητικό ταξιδιωτικό 10ήμερο, το οποίο παρατρίχα να ματαιωθεί.
    Και το οποίο μάλλον είναι υπεύθυνο για αυτό που θα ακολουθήσει - να είμαστε πρώτα καλά - το επόμενο καλοκαίρι.

    Ένα ταξιδιωτικό που το ευχαριστήθηκε η ψυχή μου ...

  2. #2
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Κι όμως δεν θυμάμαι σχεδόν απολύτως τίποτα … και ας πέρασαν μόνο τρεις μέρες από την επιστροφή μου.

    Ίσως φταίει το πολιτισμικό σοκ που υπέστη το σύνολο των εγκεφαλικών μου κυττάρων … και όλα αυτά από τη στιγμή που ξαναγύρισα στο γεωγραφικό σημείο που υπάρχουν μαζεμένοι οι πολλοί “άνθρωποι” … δηλαδή στο κράτος των Αθηνών.

    Εάν τα πάρω από την αρχή, ίσως ξεκαθαρίσουν λίγο τα πράγματα …

    Θες λίγο η ηλικία, θες το απόλυτο αστικό μάντρωμα, θες η κυρίως άχρηστη κάθε είδους συναλλαγή με άκρως επικίνδυνα για την ψυχική υγεία ανθρώπινα δίποδα, θες που τα στροφόμετρα της ψυχής και της καρδιάς έχουν μπει εδώ και καιρό λίγο πέρα από τα κόκκινα … πάντως κάτι έπρεπε να γίνει.

    Είναι καιρός τώρα που τις βόλτες με τη μεγάλη μηχανή δεν τις απολαμβάνω. Ίσως η διάθεση που έχει προκύψει από την «οικονομική κρίση» (κρίση ηλιθιότητας κατά την ταπεινή μου άποψη), ίσως επειδή δε γίνονται πλέον με τον τρόπο που θα ήθελα, ίσως επειδή το «κράτος των Αθηνών» βρίσκεται μακριά από τους παράδεισους για μηχανές … ίσως γιατί η «δηθενιά» έχει μπει για τα καλά στο DNA μας …

    Ίσως γιατί λόγω ηλικίας δεν τρώμε πλέον τόσο εύκολα τις διάφορες «παραμύθες» και τα «πρέπει» …. Πολλά «ίσως» μαζεμένα και αυτό δεν είναι καλό για τη λίμπιντο …

    Πριν λίγους μήνες – παρά το γεγονός ότι είχα και έχω μεγάλου κυβισμού μηχανές με αρκετές συμμετοχές στο 36ωρο - σχεδόν ολοκλήρωσα το δύσκολο 19ο οδοιπορικό αντοχής της λέσχης Moto Guzzi με ένα Κινέζικο παπί πολύ κακής ποιότητας κατασκευής. Το εγχείρημα βέβαια δεν έγινε χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία του παπιού, που με φτηνές αλλά ουσιαστικές παρεμβάσεις από τον μηχανικό μου, αυξήσαμε την αξιοπιστία του στα σημεία που πονά σαν κατασκευή αλλά και σαν «προορισμός χρήσης» για αρκετούς, κατ’ εμέ, πυρηνικούς επιστήμονες ….

    Είχα παθιαστεί με το όλο σκηνικό σε βαθμό που να προκαλώ στην αρχή πολλά χλευαστικά σχόλια και διάφορα άλλα που μάλιστα είχαν και άσχημη κατάληξη. Όμως το είχα πάρει τόσο στην πλάκα που πραγματικά είχε ένα ενδιαφέρον. Π.χ. για να αυξήσω την αυτονομία του και να μην έχω θέματα με το μικρό του ντεπόζιτο και τις καθυστερήσεις στους ανεφοδιασμούς, έφτιαξα πίσω μία γερή βάση στηρίζοντας επάνω της ένα τελάρο από ΕΒΓΑ … μέσα στο οποίο τοποθέτησα ένα ντεπόζιτο από FZR 400 TOY ’90 16 λίτρων, αυξάνοντας την αυτονομία του παπιού στα 700 χλμ …
    Το σύνολο του καλλιτεχνικού σκηνικού καλύφθηκε και από δύο μεγάλες πράσινες πλαστικές σακούλες σκουπιδιών και ο πάπιος περνούσε απλά απαρατήρητος καθώς όλοι νόμιζαν ότι πίσω, είναι καλάθι μεταφοράς ζαρζαβατικών από το χωράφι … Για ντεκόρ είχα στηρίξει πίσω στο τελάρο και τις σαγιονάρες μου … αλλά και αυτό δεν το πρόσεξε κανείς …

    Είχα ήδη αλλάξει δύο φορές τα ελατήρια της εμπρός ανάρτησης μέχρι να καταφέρω ουσιαστική οδική συμπεριφορά μπροστινού …. Από την πρώτη στιγμή μπήκε ένα ποιοτικό ψυγείο λαδιού και έγινε πλέον από αερόψυκτο ελαιόψυκτο … και για τον φόβο των κακών ματιών (δηλαδή της άθλιας κατασκευής του) έχει ήδη τοποθετημένα stand by διπλό ανορθωτή – διπλή ηλεκτρονική και διπλό πολλαπλασιαστή … Αν οπουδήποτε τα ηλεκτρικά του κινεζώσουν (δηλαδή μουλαρώσουν) μια απλή αλλαγή στην φύσα και φύγαμε …
    Επίσης τοποθετήθηκε παράλληλα και μια δεύτερη μπαταρία από TDM 900 η οποία φορτίζεται κανονικά όπως και η μπαταρία εργοστασιακής τοποθέτησης … Το πρόβλημα απόδοσης των φανών θυέλλης (δεν νομίζω να πιστεύετε ότι το κινέζικο θα είχε φώτα) λύθηκε με έναν προβολέα LED 18W …

    Αλλάχθηκαν ρουλεμάν τροχών – διάφορες τσιμούχες γιατί οι εργοστασιακές είναι μόνο για φιγούρα … και τοποθετήθηκαν εμπρός κανονικά τακάκια φρένου … Τα «μαμά» τακάκια χρησιμεύουν κυρίως για να παίζουμε «ομάδες» (αν θυμούνται τι εννοώ οι παλαιότεροι) …
    Επίσης έγιναν πειραματισμοί με τα εμπρός και πίσω γρανάζια του οι οποίοι έδειξαν ότι οι σχέσεις του έπρεπε οπωσδήποτε να κοντύνουν.

    Με λίγα λόγια το οδοιπορικό έγινε, η εμπειρία ήταν απίστευτη, η διασκέδαση απλά γαμάτη, η ικανοποίηση που πήρα πέραν του δέοντος καλή και από το όλο εγχείρημα βγήκαν πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα.

    Κάποια από αυτά αφορούσαν το ίδιο το παπί και ποιες ακόμα βελτιώσεις – παρεμβάσεις χρειαζόταν με βάση την χρήση του, τα κιλά μου, τον τρόπο που οδηγώ, πού πάσχει κατά την κίνησή του φορτωμένο, κτλ …

    Κάποια άλλα συμπεράσματα αφορούν το γεγονός ότι … τελικά κάποια πράγματα υπάρχουν απλά για να καταρρίπτονται …

  3. #3
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Αφού έγινε ένα καλό crash test λόγω 36ωρου, για το μηχανάκι αλλά ΚΑΙ τον αναβάτη, πλέον άρχισαν οι ριζικές αναθεωρήσεις σε πολλά θέματα που αφορούν τόσο τις ίδιες τις μηχανές αλλά και τον τρόπο ζωής που σχετίζεται με αυτές … Πηγαίνοντάς το και λίγο παραπέρα, ευκαιρία για αναθεωρήσεις ολόκληρης ζωής …

    Ευκαιρία λοιπόν KAI για λίγο περισσότερο ψάξιμο στην πάπια … Κόντυναν περισσότερο οι σχέσεις του … κατασκευάστηκε σιδερένιο ντεπόζιτο 12 λίτρων το οποίο ήρθε και κούμπωσε ακριβώς στο κενό ανάμεσα στο τιμόνι και στην σέλα, άρα μεταφορά βάρους εμπρός και χαμηλά το οποίο χρησιμεύει και σαν χώρος για να ακουμπήσεις tank bag, αυξάνοντας την αυτονομία στα 400 + 100 χιλιόμετρα από το εργοστασιακό ντεπόζιτο = 500 χλμ. Το μαμά ντεπόζιτο έγινε ρεζέρβα … Κατασκευάστηκαν επίσης νέα πιο σκληρά ελατήρια για εμπρός καθώς ό,τι έβρισκα στην αγορά δεν μου έκανε και το παπί, πλέον, όντως δεν έχει καμία σχέση στην συμπεριφορά του με πιο πριν.

    Μέσα Ιουνίου αποφασίζω να κάνω ένα 10ήμερο – 12ήμερο ταξίδι Βαλκάνια και Άλπεις με επιστροφή από Νότια Ιταλία και Μπάρι. Ετοιμάζω χάρτες – βασικές διαδρομές – κάνω υπολογισμούς χρόνων και εξόδων. Συν – πλην 4.500 χιλιόμετρα … μια χαρά …

    Όλα καλά … οικονομικό ταξίδι και εύκολο. Αναχώρηση 22-24 Ιουλίου και επιστροφή περίπου 5 Αυγούστου ….

    Αλλαγή ελαστικών καθώς έπρεπε να είχαν αλλαχθεί 2.000 χλμ νωρίτερα … αλλαγή λαδιών με ένα πολύ καλό 50άρι λάδι … ρύθμιση βαλβίδων και άνοιγμα ένα νούμερο μεγαλύτερο λόγω των αρκετών χιλιομέτρων που θα γίνουν. Ο νόμος του Μέρφυ όμως είχε άλλα σχέδια … η ποιότητα κατασκευής του Κινέζου επίσης … Δύο μέρες πριν την αναχώρηση η τρόμπα μπροστινού φρένου μας αφήνει χρόνους. Υπ΄ όψιν ότι, πριν κλείσει 10.000 χλμ, είχε ήδη αποδημήσει εις τόπους χλοερούς και το «τσουτσούνι» που όταν πατάς την μανέτα του φρένου αυτό σεληνιάζεται και εξ’ αιτίας του ανάβει το πίσω φως φρένου …

    Επειδή δεν το ‘χω με την διαπραγμάτευση, μετά από απίστευτα κακή επικοινωνία και συνεννόηση με την αντιπροσωπεία για το θέμα αυτό (την οποία ουδέποτε ενόχλησα για όλες τις ζημιές που μου έβγαλε εντός εγγύησης, εφ’ όσον από την πρώτη στιγμή μου δημιούργησαν απίστευτη ανασφάλεια ως προς τις υπηρεσίες τους) αποφασίζω να μην ασχοληθώ ποτέ ξανά μαζί τους και να βρω την άκρη μόνος μου.

    Πέταμα το χρέπι που ονομάζεται «μαμά τρόμπα» και αντικατάστασή της με κανονική από Ιαπωνικό μοντέλο … καμία σχέση με το προηγούμενο. Κόψιμο των πλαστικών γιατί λόγω μεγέθους δεν χωρούσε, φινίρισμα και τέλος … Δυστυχώς όμως μέχρι να βρω την άκρη και να ολοκληρωθεί η επισκευή, το τραίνο για Βαλκάνια και λοιπούς προορισμούς έχει ήδη φύγει … Οι οικογενειακές υποχρεώσεις δεν ταυτίζονται με το νέο χρονοδιάγραμμα … Χρόνος ελεύθερος προκύπτει ξανά το τελευταίο 10ήμερο του Αυγούστου … Ψάχνομαι λίγο και βλέπω ότι στις Άλπεις η περίοδος αύξησης των βροχών έχει ήδη αρχίσει …

    Σιγά μην κωλώσουμε … έχουμε ζήσει και επιβιώσει τόσες 10ετίες μέχρι τώρα με προοδευτικές και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις στον σβέρκο μας … Τα χιλιόμετρα θα γίνουν ό,τι και να λέει ο χαιρέκακος Μέρφυ … Πάμε πλαν μπι … υπάρχει και η Ελλάδα, που μου γλυτώνει και χρόνο από καραβίσιες μετακινήσεις και συναναστροφές με απίστευτους τύπους που δένουν τα μηχανάκια στα υπόγεια των καραβιών ανεβάζοντάς μου την πίεση και την λίμπιντο … Καλύτερα να τα καίω σε βενζίνη παρά σε καραβοεισιτήρια ...

  4. #4
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Ημέρα πρώτη ...

    Η διαδρομή
    https://www.google.gr/maps/dir/%CE%A...2616!3e0?hl=el


    Κωλύματα της τελευταίας στιγμής υποχρεώνουν αναχώρηση αντί για 07:00 το πρωί, τελικά στις 12:00 … Ξεκινώντας για πρώτη φορά φορτωμένος με αυτόν τον τρόπο διαπιστώνω ότι η συμπεριφορά του παπιού δεν έχει αλλάξει σε βαθμό που να ενοχλεί ή που να τρομάζει. Το ντεπόζιτο μπροστά χρησιμεύει ως σημείο απόθεσης μικρής τσάντας πλάτης η οποία έχει μέσα τα απαραίτητα συχνής χρήσης και είναι στο ιδανικό οπτικό ύψος που έχω τις σημειώσεις της διαδρομής. Ιδανικό ύψος εννοείται το ύψος που εκφράζεται με την λαϊκή ρήση “όποιος βλέπει με τα π@π@ρι@ … πηδ@ει με τα μάτια” …

    Τα σαμάρια έχουν λίγα και απαραίτητα ρούχα τα οποία στη συνέχεια θα αποδειχθούν τα μισά άχρηστα … λίγες μπάρες δημητριακών … σαγιονάρες (κρυμμένες αυτήν τη φορά…), αδιάβροχα και ένα πολύ ψιλό μπουφανάκι … λίγα απαραίτητα φάρμακα έκτακτης ανάγκης … κάποια βασικά εργαλεία (κάποια από αυτά χρησίμευσαν)… δύο σαμπρέλες και μια καλής ποιότητας τρόμπα.

    Το βάρος έχει μοιραστεί μια χαρά και ο πάπιος δεν δυσανασχετεί. Η Αττική οδός τελειώνει γρήγορα και ο ανήφορος προς Ερυθρές από Μάνδρα άρχισε … Την τρίτη την σηκώνει άνετα και πολλές η ανηφόρα βγαίνει με τετάρτη … Ωραία, το βλέπω το έργο ήδη να ξετυλίγεται … Ο δρόμος με μηδενική κίνηση, η ζέστη δεν ενοχλεί και το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά …

    Μπαίνοντας στην Οινόη επιτέλους θα σταματήσω σε αυτό το αρχαίο μνημείο που έχω σταμπάρει εδώ και χρόνια αλλά με την παρέα ποτέ δεν σταματήσαμε …. Και ουσιαστικά το ταξίδι άρχισε …
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20160819_125822.jpg‎  
    Τελευταία τροποποίηση από Vrasidas; 10/12/2016 στις 23:12.

  5. #5
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της leo1964
    Εγγραφή
    01/12/2015
    Μηνύματα
    709
    Έλα,που είσαι;;;
    Στο καλύτερο μας άφησες.
    Οι καλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται νόμους για να ενεργούν υπεύθυνα, ενώ οι κακοί άνθρωποι θα βρουν τρόπους να τους παρακάμψουν. -Πλάτων-

  6. #6
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Μετά από λίγο φτάνω Λεύκτρα … Αυτή η μικρή γωνιά στο σταυροδρόμι έξω από το χωριό πάντα με ενθουσίαζε … Ήταν πάντα μια μικρή ευκαιρία για ανάσα δροσιάς – ένα τσιγάρο για όσους είχαν ντέρτια και μια φωτογραφία …

    Είχα σκοπό να περάσω από Αγία Τριάδα και Ελικώνα – μια διαδρομή που με συναρπάζει και ευχαριστεί. Μέσα στο πράσινο με ωραία χάραξη δρόμου, γεμάτη στροφές και αρώματα. Μετά θα έπεφτα Λιβαδειά και απέναντι για Χαιρώνεια και επίσκεψη στο διάσιμο Λιοντάρι της, το μαρμάρινο "Λιοντάρι της Χαιρώνειας". Χτίστηκε κατά τον Παυσανία, από τους Θηβαίους στη μνήμη των πεσόντων ανδρών του Ιερού Λόχου που ετάφησαν στον χώρο αυτόν, μετά την νίκη του Φίλιππου το 338 π.Χ.

    Η καθυστέρηση αναχώρησης όμως μου αλλάζει τα σχέδια. Θα φτάσω στο σημερινό μου στόχο πολύ αργά αν ακολουθήσω την προγραμματισμένη διαδρομή. Από Λεύκτρα μπαίνω Αλίαρτο και ακολουθώ την κλασσική διαδρομή προς Αράχωβα.

    Βγαίνω από την διαδρομή και μπαίνω Δίστομο … τον καθρέπτη της ανθρώπινης φύσης. Δηλαδή της ωμής και άνευ λόγου βίας – κακίας – μοχθηρίας - έλλειψης οίκτου και ανθρωπιάς. Ανεβαίνω στο μνημείο και για ακόμη μια φορά ανατριχιάζω μπροστά στις πλάκες με τα θύματα της ανθρώπινης φυλής … από την “ανθρώπινη φυλή” … Αισθήματα αηδίας – θυμού – αγανάκτησης ??? δεν ξέρω ίσως όλα αυτά μαζί … ίσως και απλής πικρίας για την κατάντια του ανθρώπινου γένους … Διαβάζω μερικά ονόματα και ηλικίες … «Ανεστούλα ενός έτους – Λουκάς ετών δύο – Σταμούλα ετών 5 – Νικολία ετών 3» ….. και η πικρία δεν έχει τελειωμό …. Με το κεφάλι κάτω φεύγω … Πάντα τα ίδια συναισθήματα σε αυτό το μέρος … πάντα η ίδια επιβεβαίωση για τα όσα έγιναν τότε αλλά και για τα όσα ακόμα διαδραματίζονται σχετικά με αυτά τα γεγονότα …

    Βγαίνω ξανά στο δρόμο για Αράχωβα … μοτοδιαδρομή πολυφορεμένη αλλά όχι ακόμα ξεφτισμένη …

    Μπαίνοντας Αράχωβα και στη συνέχεια διασχίζοντας το λιβάδι (Καλύβια) διαπιστώνεις ότι τελικά κάποια άλλα πράγματα έχουν ξεφτίσει … Εικόνα εγκατάλειψης και πολλά ενοικιαστήρια – πωλητήρια … Ευτυχώς το λιβάδι τελειώνει γρήγορα. Αμέσως μετά αρχίζει ένα είδος οδηγικού πανηγυριού … Στροφές, πράσινο, ησυχία, χαμόγελα και απίστευτο οξυγόνο … Πού και τί να πρωτοθαυμάσεις … Ίταμος – Επτάλοφος – Λιλαία πάνω σε μια πράσινη γραμμή.

    Ακολουθεί η Γραβιά και στάση έξω από το διάσημο Χάνι της. Δίπλα σταματημένο αυτοκίνητο με οικογένεια με χαρούμενα πιτσιρίκια που χοροπηδούσαν δεξιά και αριστερά με σαντουϊτσάκια στα χέρια. Τι ωραίος προορισμός και πόσο εποικοδομητικός. Η ώρα έχει πάει ήδη 16:20 … όχι και άσχημα για μέχρι εδώ.
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20160819_133529.jpg‎   IMG_20160819_145358.jpg‎   IMG_20160819_145444.jpg‎  

  7. #7
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Συνεχίζεται ...
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20160819_143714.jpg‎   IMG_20160819_152105.jpg‎   IMG_20160819_162108.jpg‎  

  8. #8
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Η διαδρομή από εκεί έως και τη διασταύρωση για Μουσουνίτσα και Αθανάσιο Διάκο ονειρική. Ελληνικές Άλπεις ? … Ίσως … Στη διαδρομή διάσπαρτες είσοδοι στοών των ορυχείων εξόρυξης του βωξίτη. Κοντά εκεί και το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας – Vagonetto. Αξίζει για ημερήσια οικογενειακή εκδρομή και σίγουρα είναι ήδη στα υπ’ όψιν.
    http://www.vagonetto.gr/el/fokis-mining-park/

    Παρνασσός – Οίτη - Γκιώνα αγαπημένα βουνά που έχουν πολλά να δώσουν και να μην προδώσουν καμία προσδοκία. Μπορείς να γυρνάς όλη την ημέρα ανάμεσά τους και να μην βαριέσαι ποτέ … από άσφαλτο ή από χώμα …

    Μετά το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας – Vagonetto ο δρόμος ανηφορίζει προς Κουκουβίστα (Καλλοσκοπή). Διαδρομή όνειρο που όμως σε ξανά προσγειώνει στην ωμή πραγματικότητα. Χωριό που κάηκε 2 φορές το Πάσχα και τον Αύγουστο του 1944 από τους Γερμανούς κατακτητές, με πολλά αδικοχαμένα θύματα.

    Εκεί ήταν και που τα μακρινά βαριά φορτωμένα σύννεφα έγιναν κοντινά … Ούτως ή άλλως, σκέφτομαι, έχει ζέστη … Ο αέρας μονομιάς έγινε ψυχρός και δυνάμωσε. Σιγά μη βάλω αδιάβροχα … Για μερικά χιλιόμετρα ο καιρός ξεσπά κανονικά. Η πάπια είναι στο υγρό στοιχείο της και δεν τρέχει μία … ο αναβάτης όμως θέλει μερικές χιλιάδες χρόνια για να μεταλλαχθεί σε αμφίβιο … και τόσος χρόνος δεν υπάρχει … Το μπουφάν απωθεί το μεγαλύτερο ποσό βροχής αλλά από τη μέση και κάτω μια ομορφιά … και μάλιστα βρεγμένη … Τελικά οι προβλέψεις του καιρού για καταιγίδες και βρόχινα όργια επαληθεύτηκαν. Πού είναι εκείνες οι καλές μέρες που η ΕΜΥ έπεφτε μέσα μία στις δέκα ?? Σκέφτομαι ότι εάν έφαγα τόση βρόχα από την πρώτη ημέρα, φαντάσου τι έχει να γίνει τις επόμενες … Ευτυχώς που δεν πήγα στις Άλπεις δηλαδή …
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20160819_164922.jpg‎  

  9. #9
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Είχα σκοπό να ανέβω από Καλλοσκοπή σε Οινοχώρι – Οίτη – Παύλιανη και να ξαναγυρίσω προς Στόρμη. Την έχω κάνει αυτήν τη διαδρομή κάποια χρόνια πριν … από αυτές που χαράζονται βαθιά στον χάρτη του μυαλού. Η καταραμένη όμως καθυστέρηση αναχώρησης μου τίναξε στον αέρα τα σχέδια. Δεν πειράζει όμως … σκέφτομαι ότι έτσι δημιουργείται μια καλή ευκαιρία για επάνοδο … ίσως και χωρίς βρόχα … και με άλλα εσώρουχα under through … όχι μεταξωτά …

    Το ηθικό όμως ακμαιότατο, το κλίμα σχετικά ζεστό και μέχρι να το σκεφτείς μία ώρα μετά την Γραβιά είμαι ήδη Αθανάσιο Διάκο!

    Όσοι δεν έχετε πάει, να πάτε ! … και να πάρετε ΚΑΝΟΝΙΚΟ παγωτό από το διάσημο μαγαζί της πλατείας ... Πριν λίγα χρόνια είχαμε πάει ημερήσια βόλτα και ήπιαμε καφέ με τον ηλικιωμένο ιδιοκτήτη του μαγαζιού. Το μυστικό για την γεύση ? … η γνήσια και καθαρή πρώτη ύλη … δηλαδή το αληθινό γάλα. Με αρκετές χιλιάδες αιγοπρόβατα, οι ποσότητες που παράγουν και η σωστή προφανώς χρήση τους δίνει καταπληκτικό αποτέλεσμα … Δυστυχώς η πλατεία ήταν κατειλημμένη από προετοιμασίες γλεντιού για γάμο, οπότε παγωτό χωνάκι στο χέρι και παγκάκι …

    Μιλάμε ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΓΩΤΟ !!!
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20160819_165317.jpg‎   IMG_20160819_170016.jpg‎   IMG_20160819_174024.jpg‎  

  10. #10
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    02/05/2009
    Μηνύματα
    839
    μου εδωσες ιδεα για να φιαξω και στο δικο μου ενα εξαλιτρο ντεποζιτο και θα μπη και το σχαρακι απο πανω,εχω το ιδιο παπι.μπραβο φιλε που το αποφασισες να κανεις ταξιδακι με τον παπιο.πορτο ραφτη ειπες μενεις!!!!!


    λουτσα
    ανδρεας.

  11. #11
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Φεύγοντας από Αθ. Διάκο κατηφορίζω πλέον προς Λευκαδίτη … Ο ποταμός Μόρνος δεξιά μου κατηφορίζει και αυτός … Είμαι απορροφημένος από τις σκέψεις μου και το τοπίο, όταν μέσα στην ερημιά ακούω τον πάπιο «πα πα πα πα» ….
    Πα πα πα πα ???!!! … Τί είν΄ τούτο πάλι ?? … Πιάνω δεξιά και στήνω … Σκύβω μπροστά στον καταπληκτικής κατασκευαστικής ποιότητας λαιμό της εξάτμισης και βλέπω ότι το δακτυλίδι του λαιμού έχει φύγει από την θέση του και τα δύο παξιμάδια του ίσα που στέκουν βιδωμένα στην άκρη χωρίς ευτυχώς να έχουν πέσει κάπου πίσω στον δρόμο.

    Ξυπνάει ο μάστορας μέσα μου και αποφασιστικά ανοίγω το σαμάρι με τα εργαλεία … Με το δεκάρι στο χέρι ο λαιμός ξαναμπαίνει στην θέση του … Το ίδιο και οι φωνητικές χορδές του παπιού …

    Ωραία αρχή σκέφτομαι για πρώτη ημέρα !! … Καθυστέρηση αναχώρησης – βρόχα μέχρι τα μεταξωτά μου βρακιά – χρήση εργαλειοθήκης ….. Βρασίδα το νου σου … οι Θεοί δεν είναι μαζί σου σήμερα …

    Και εκεί που το ηθικό μου αρχίζει να καταρρέει, να ’σου ο από μηχανής αφισοκολλητής που τα πάντα εν σοφία κόλλησε …. Και πλησιάζω Λευκαδίτη !!!! … Α, ρε αθάνατη επαρχία !! … Με τα κλαρίνα σου … τα βιολιά σου … τις χάρες σου … Τι και αν ήταν λίγες μέρες πιο πριν … το ηθικό αναπτερώθηκε μονομιάς !
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20160819_171241.jpg‎  

  12. #12
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Η διαδρομή ονειρική μέχρι τώρα … οι αφίσες το ίδιο. Η τεχνητή λίμνη του Μόρνου είναι πλέον μπροστά μου. Ακολουθώ την βόρεια διαδρομή της διασχίζοντας το όρος Μακριά Ράχη … Το τοπίο σε αποζημιώνει κάθε στιγμή. Λίγη προσοχή θέλει μόνο στις διάσπαρτες ¨μπόμπες¨ από τα δεκάδες ελεύθερα μοσχάρια – αυτά με την απίστευτη καλοσυνάτη φατσούλα – που κυκλοφορούν πάνω στον δρόμο και συνήθως μετά ή μέσα στις στροφές. Η πλάκα είναι ότι κυκλοφορούσαν ελεύθερα και μέσα στην κοινότητα ή οικισμό Κάλλιο σαν να μην τρέχει τίποτα … Α, ρε Ελλαδάρα, σκέφτομαι … Ινδία γίναμε … και που ‘σαι ακόμα …

    Ανεβαίνοντας την Μακριά Ράχη η θέα του Μόρνου ήταν καταπληκτική …
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20160819_182646.jpg‎   IMG_20160819_190500.jpg‎   IMG_20160819_192153.jpg‎  

  13. #13
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Μπαίνοντας Κροκύλειο, αριστερά υπάρχει μια ωραία γραφική πλατεία … από αυτές που σε προκαλούν να σταματήσεις … Στην άκρη του χωριού μια σειρά από πέτρινες βρύσες με τρεχούμενο φρέσκο παγωμένο νερό γεμίζουν το μπουκάλι μου … Μια άλλη φορά ίσως υπάρχει περισσότερος χρόνος. Μπαίνει και αυτό στα υπ’ όψιν. Αναρωτιέμαι σε πόσους της διαχρονικής γενιάς της «Μυκόνου» και του «ΚΛΙΚ» έχουν μπει ιδέες ότι ίσως αυτή η χώρα έχει και κάτι διαφορετικό … Πόσοι να γνωρίζουν ότι εκεί δίπλα γεννήθηκε ο Μακρυγιάννης (δεν είναι ποδοσφαιριστής ή τραγουδιστής …).

    Έξω από το χωριό μια ωραίας αρχιτεκτονικής εκκλησία αγναντεύει μέχρι πέρα τον Μόρνο …

    Η ώρα είναι περασμένη και το αρχικό σχέδιο για πέρασμα από Θέρμη εγκαταλείπεται εδώ και ώρα … Αποφασίζω να πάω βόρεια του Αγρινίου μέσω Ναυπάκτου – Αντιρρίου – Μεσολογγίου – Αιτωλικού νότια της Τριχωνίδας. Ο φίλος μου που θα με φιλοξενήσει την πρώτη βραδιά ήδη περιμένει …

    Το κατηφορικό κομμάτι από Κροκύλειο μέχρι Ρέρεσι καταπληκτικό … Πάντα αριστερά ο Μόρνος ποταμός ο οποίος προφανώς είναι υπεύθυνος για την πυκνή βλάστηση του τοπίου. Ο δρόμος με ωραία χάραξη – μηδενική κίνηση - ωραίο πιστάκι για όργια και αυτόφωρο αλλά αυτά είναι άπιαστα παπιο-όνειρα θερινού βαθιού απογεύματος … Μεταξύ σοβαρού και αστείου μη νομίζετε ότι τα παπιά ΔΕΝ προσφέρουν τέτοιου είδους συγκινήσεις … Αρκετοί με μαστόδοντα ή σούπερ ντούπερ μοτοσακά που ήπιαν απρόσμενα τσάι σε κατηφορικά κλειστά κομμάτια, αφού έβαλαν στην άκρη το εγωισμό του μαλάκα νεοέλληνα, άλλαξαν οπτική γωνιά για το θέμα και γνώμη … Άσε που μετά πήραν και παπιά …

    Από Ρέρεσι και έπειτα ο Μόρνος μας χαιρετά μέχρι και λίγο έξω από την Ναύπακτο … Μέχρι εκεί είναι μια φανταστική καταπράσινη διαδρομή με ωραίο οδόστρωμα και στροφιλίκι … Από Κροκύλειο μέχρι και Πευκάκι (λίγο έξω από Ναύπακτο) ζήτημα είναι να είδα 2 – 3 αυτοκίνητα … Έχει πια νυχτώσει και μπαίνω Ναύπακτο. Κάνω το λάθος και δεν πιάνω περιφερειακό … Θεέ μου πάλι άνθρωποι μαζεμένοι … Να φύγω γρήγορα …

    Μέχρι Αγρίνιο έπεσαν κάνα δυό μηνύματα με τον φίλο μου καθώς ανησύχησε με την αργοπορία μου αλλά όλα καλά … Διασχίζω Αγρίνιο και ανηφορίζω τον επαρχιακό Ε952 … Διαδρομή που πρέπει να βάλετε στους προορισμούς σας.

    Άφιξη στην Ράινα 22:30 και βουρ για πατσά από τράγο, κρασί και σουβλάκια (καλαμάκια για τους νότιους), ΟΛΑ ΝΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΑ … (ήδη μου άνοιξε η όρεξη για μια βόλτα προς εκείνα τα μέρη σύντομα …)

    Καλή παρέα – “Κουτσομπολιό” – δύο κιλά απίθανο κρασί – ανάλυση της κατάστασης – προτεινόμενες διαδρομές για τη συνέχεια – περιγραφή της μέχρι τώρα … και η ώρα πέρασε…01:30 … Ύπνος από αυτούς που μου έχουν ΛΕΙΨΕΙ … Χωριό γνήσιο, με την αυτάρκειά του και τα καλά του … και το ωραιότερο, οι πολεμικές enduro στην αυλή έτοιμες οποιαδήποτε στιγμή για εντουράδα χωρίς όρια στα καταπληκτικά τριγύρω βουνά ... Να πω ότι δεν ζήλεψα, θα πω ψέματα ….

    Πρώτη ημέρα και 520 χλμ έφυγαν εύκολα και ξεκούραστα ...
    Αρχίζω να πιστεύω ότι τα μαλακά μόρια είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα μάτια - την μύτη και τα αυτιά ... Όσο περισσότερο ευχαριστιέσαι με αυτά που βλέπεις - οσφραίνεσαι και ακούς γύρω σου, τόσο λιγότερο τα μαλακά μόρια διαμαρτύρονται ή δυσανασχετούν ... Τελικά όλα είναι δρόμος ...
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20160819_193356.jpg‎   IMG_20160819_225038.jpg‎  

  14. #14
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Ημέρα δεύτερη ....

    Η διαδρομή

    https://www.google.gr/maps/dir/%CE%A...6618!3e0?hl=el

    Το πρωί ανθρώπινο ξύπνημα – χωρίς πονοκεφάλους και άλλα φαιδρά – αρχοντικός διπλός Ελληνικός από την αρχόντισσα του σπιτιού και ανδροπαρέα στην πίσω αυλή … Συζητάμε για το ταξίδι και γίνονται αναφορές σε παλαιότερα χρόνια όταν στο συγκεκριμένο σπίτι με 4άρα floretta που ήταν το οικογενειακό μέσο μετακίνησης, τα πάντα γινόντουσαν απλά και εύκολα … Ένα τόσο δα πιστονάκι μετέφερε μέσα από χωματόδρομους και συνήθως 3κάβαλο τύπους σαν τον 80άχρονο (+) παππού απέναντί μου (ένα θηρίο που όταν σου έσφιγγε το χέρι … το έσφιγγε … Είναι αυτό που λέμε ότι οι αποχαιρετισμοί πονούν … αυτό ακριβώς …) σε κάθε είδους κοινωνικές υποχρεώσεις και εργασίες … Από πανηγύρια – δουλειές στην χώρα - μέχρι γκομενιλίκια 2-3-4 χωριά πιο πέρα … ίσως και σε πρωτεύουσες άλλων Νομών ….

    Η ώρα όμως περνά και έχω πολύ βουνό μπροστά μου. Έναν γρήγορο έλεγχο στην πάπια, γρασάρισμα αλυσίδας (για πολλοστή φορά). Ξέχασα να αναφέρω ότι ο πρώτος ανεφοδιασμός από Αθήνα ήταν στην Ναύπακτο. Ο επόμενος ούτε και ξέρω … θα δείξει …

    Θερμοί χαιρετισμοί και υπόσχεση για επανάληψη της κρασοκατάνυξης μετά τραγίσιου πατσά … ίσως και εντουράδας !!!
    Τελευταία τροποποίηση από Vrasidas; 10/12/2016 στις 23:24.

  15. #15
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Η δεύτερη μέρα με βρίσκει να ανηφορίζω τον Ε952 προς Λ. Κρεμαστών. Το ξαναλέω σε όσους δεν έχουν κάνει την συγκεκριμένη διαδρομή … απλά χάνουν. Λιτά χωριουδάκια με καφενεία πάνω στον δρόμο και τύπους να παρακολουθούν με το βλέμμα το πέρασμά μου μέχρι να χαθώ στην στροφή. Αθάνατη επαρχία, πόσο μου έχεις λείψει … Αν ήταν στο χέρι μου θα σταματούσα σε όλα αυτά τα ψυχοθεραπευτήρια για καφέ …

    Από Ποταμούλα και Σταυρό θέα αριστερά προς τεχνητή λίμνη Καστρακίου … Διαδρομή μέσα από χωριά Άγιο Βλάσιο – Καραμαναίικα – Χούνη … Που να πρωτοσταματήσει κανείς … Πράσινο – στροφές – ανηφόρες – θέα – πολύ πράσινο και ξανά στροφές … Πώς να ησυχάσει το μυαλό … πώς να τα χωρέσει όλα … Αν δεν κάνω λάθος στο Χούνη είδα ένα παλιό καφενείο που καυχιόταν στην πινακίδα του ( και πολύ καλά έκανε ) ότι βρισκόταν εκεί επί τρεις γενεές συνεχόμενα … Πάλι ζήλεψα …

    https://postimg.org/image/c84alytv7/

    Μνημείο προς τιμή στον Καραϊσκάκη και στην νικηφόρα μάχη που έδωσε στις 15-01-1823

    https://postimg.org/image/3quogdwz7/

    Στο βάθος η Λ. Κρεμαστών

    https://s23.postimg.org/joph2wj0r/IM...820_110013.jpg

    Φτάνοντας γέφυρα Κρεμαστών σταματώ σε ένα καφέ – ψησταριά όπου λίγα χρόνια πριν με την μοτοπαρέα είχαμε κολατσίσει μια από τις ωραιότερες ομελέτες ever, με χωριάτικο λουκάνικο και σαλάτα. Ο νόμος του Μέρφυ όμως ξαναχτυπά … Δύο αγενέστατες κορασίδες με το ζόρι απαντούν εάν φτιάχνουν ομελέτα … Από το μουγκρητό καταλαβαίνω ότι φτιάχνουν … Δεν ήταν και τόσο καλός οιωνός αυτό το μούγκρισμα … Με λίγα λόγια η καούρα στο στομάχι ήταν εκεί μέχρι αργά το βράδυ … Χαλάλι τους όμως … Η θέα προς την λίμνη ήταν και θα είναι καταπληκτική.

    Φεύγοντας πετυχαίνω και έναν τύπο που ανέβαινε από την λίμνη με μια ψαρούκλα στα χέρια.
    - Μπαρμπούνι ?? .. τον ρωτάω …
    - Όχι ρε !! Πέστροφα … μου λέει ψιλονευριασμένος …
    Τι θα σκέφτηκε ο άνθρωπος … Από χιούμορ όμως …

    https://s29.postimg.org/j6cl9gpon/IM...820_112301.jpg

    https://s28.postimg.org/6cpt5cnvh/IM...820_112424.jpg
    Τελευταία τροποποίηση από Vrasidas; 10/12/2016 στις 23:23.

Σελίδα 1 από 8 123456 ... ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. ..ενα τσιγαρο δρομος..
    από airmav στο forum Ιστορίες του δρόμου
    Απαντήσεις: 1
    Τελευταίο μήνυμα: 22/01/2013, 09:41
  2. Καφές, ένα ντεπόζιτο δρόμος, Κυριακή 23/09/12
    από antsoar στο forum Συναντήσεις & βόλτες
    Απαντήσεις: 56
    Τελευταίο μήνυμα: 24/09/2012, 23:59
  3. ΕΝΑ ΤΡΑΓΙΚΟ ΒΡΑΔΥ...ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΠΙ !!
    από inox στο forum Ιστορίες του δρόμου
    Απαντήσεις: 21
    Τελευταίο μήνυμα: 17/11/2008, 15:52
  4. ΠΟΥΛΑΩ ΕΝΑ ΠΑΠΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ
    από DCHRISTO στο forum Off topic
    Απαντήσεις: 14
    Τελευταίο μήνυμα: 07/06/2007, 01:21

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF