Δημοσιεύθηκε αρχικά από
AUFGEBRACHT
Τι στρατό μωρέ και αστυνομίες έχουν στήσει... από ποιον να κινδυνεύσουν, από εμάς που ξεσπάμε μέσω πληκτρολογίου και κάτι τρέχει στα γύφτικα; Ποιος τους ψηφίζει; Ποιος πάει και τους φιλάει τα χέρια;
Στην πόλη μου εδώ και 2 χρόνια υπήρχε ένσταση 2 υποψηφίων στο εκλογοδικείο, αυτός που είχε "πεταχτεί" έξω, ένα κοντοπίθαρο ρεμάλι κλασικός τύπος ΔΥ που έγινε βουλευτής κι έκανε η μύγα κώλο, μια φορά με είχε κλείσει με τη βουλευτική Μερσέντα σε φανάρι με τη μηχανή για να ξεκινήσει πρώτος... εν τέλει δικαιώθηκε μετά από 2 χρόνια, έγινε επανακαταμέτρηση των ψήφων (μετά από 2 χρόνια....) και αυτή που έχασε την έδρα άρχισε να βγάζει πύρινες ανακοινώσεις για σκοτεινές δυνάμεις, για βρώμικο πόλεμο εναντίον της και λοιπά χαριτωμένα. Εν μέσω πυρκαγιών, εν μέσω καταστροφών, εν μέσω της πουτάνας το κάγκελο, τσουπ, της έφτιαξαν μια θέση στο γραφείο του πρωθυπουργού ως ειδική σύμβουλος του γραφείου του... Η τύπισσσα όσο ήταν βουλευτίνα άντε να είχε μιλήσει μισή φορά στο κοινοβούλιο, έβγαζε κάτι ανακοινώσεις που γελάγαν και τα τσιμέντα του στυλ "λόγω κορωνοιού και σεβόμενη τα υγειονομικά πρωτόκολλα, σας ενημερώνω πως αναστέλλω τη δράση μου για το καλό του τόπου μας"... έστελνε κάτι δελτία τύπου "σήμερα επισκέφτηκα τον Μητροπολίτη, αύριο θα συναντήσω τον διοικητή της αστυνομίας" και αυτό ήταν όλο.
Για να μην υπάρξει εσωκομματική φαγωμάρα, ο Κούλης την βόλεψε σε μια θέση άνευ αντικειμένου, επειδή έχασε την έδρα και πήγε να δημιουργήσει αντάρτικο... Εννοείται ότι η ατυχήσασα βουλευτής έβγαλε άμεσα ανακοίνωση "ευχαριστώ τον πρωθυπουργό για την ιδιαίτερη τιμή που μου έκανε, αναγνωρίζοντας την αξία μου"... Σε πληροφορώ λοιπόν, ότι με το που πήρε την καρεκλίτσα, γέμισε το fb με κοινοποιήσεις και συγχαρητήρια, "μπράβο το αξίζεις", "οι άξιοι πάντα πάνε μπροστά", "ο τόπος μας χρειάζεται νέους κι άφθαρτους σαν εσένα", "μπράβο στον πρωθυπουργό που εμπιστεύεται γυναίκες σαν εσένα" (γραμμένο όχι από καμιά φεμινίστρια από τα Lidl, αλλά από άντρα και συμμαθητή μου), "με γυναίκες σαν εσένα η χώρα αλλάζει και πάει μπροστά"... Κι όταν έγραψα εγώ ειρωνικά σε κάποιον "κανείς δεν χάνεται τελικά σ' αυτή τη ζωή" πέσανε να με φάνε...
Βρίσκουν και τα κάνουν, έχουμε ακριβώς την ηγεσία που μας αξίζει... είμαστε ένας κωλολαός και μισός, που ζει ακόμα με το μύθο του περιούσιου λαού που είναι ο εκλεκτός και όταν χτίζαμε ακροπόλεις οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια και λοιπές γνωστές παπαριές περί δημοκρατίας και φώτων στον πολιτισμό και στην οικουμένη... τράβα μια βόλτα σε παραλία ένα απόγευμα να δεις το σκουπιδαριό, τράβα σε οποιοδήποτε επαρχιακό δρόμο να δεις τα πεταμένα μπουκάλια και πλαστικά και καφέδες και τσιγάρα και καπότες και σερβιέτες, και μετά έλα να μου πεις πάλι για το στρατό που τους προστατεύει... ο μοναδικός προστάτης τους, είναι όσοι τους εκλέγουν... τελεία και παύλα φίλε!