Την περίπτωση να σταματήσετε στην άκρη του δρόμου, να την πλησιάσετε, να της χαιδέψετε το καβούκι και να την περάσετε απέναντι, δεν την έχετε σκεφτεί έτσι?
Εγώ τουλάχιστον αυτό κάνω πάντα.
Εκτός αν είστε πολύ γλήγοροι.
I'm diagonally parked in a parallel universe.
Να προσέχεις τα τσιμπούρια συνήθως ειναι γεματες.
Σε αντίστοιχη περίπτωση με σκατζοχοιρο που είχε αράξει στη μέση του δρόμου κατεβαίνω με σκοπό όχι να τον χαϊδέψω αλλά να τον διώξω προς την άκρη του δρομου.
Κατεβαίνω λοιπόν και κατευθύνομαι προς το ζωντανό κάνοντας χαρακτηριστικούς ήχους "ξου_ξου" και τέτοια ,αυτό ακουνητο.
Στο μετρό γυρνάει ο πο#*@×ς και μου ορμάει με ταχύτητα δυσανάλογα μεγάλη για το μέγεθός του.
Μέχρι να συνηδητοποιησω το πλεονέκτημά μου σε μέγεθος είχα φτάσει στο μηχανάκι και αυτός είχε εξαφανιστεί στα χόρτα.
Στα επόμενα χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι γελαγα μόνος μου με την τρομάρα που πήρα.
Αναλόγως πως θα τη βρεις. Αν είσαι ελαφρώς πλαγιασμένος έπεσες. Στην ευθεία δυστυχώς θα τη διαλύσεις.
Να πω επι τη ευκαιρία ότι και φίδι να δούμε ΔΕΝ το πατάμε και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να το αποφύγουμε (εντάξει όχι να φύγουμε εκτός αλλά καταλαβαίνεις). Είναι παρεξηγημένα αυτά τα ζωντανά.
Οι δυσκολίες συχνά προετοιμάζουν ένα συνηθισμένο άτομο για ένα ξεχωριστό πεπρωμένο. https://www.youtube.com/watch?v=kZmuVMXEZdE
Πόσους στην επαρχία έχω ακούσει να βλέπουν φίδι και να κυνηγάνε να το πατήσουν με το αυτοκίνητο....
Έτσι που το πάω σιγούλια-σιγούλια και μαλακωσσά, φοβάμαι μη με πατήσει καμία χελώνα.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Αν είσαι πιο αργός από την χελώνα θα πέσεις ούτως ή άλλως
Καλό να είσαι μέτριος αρκεί να είσαι Καφές