Μόλις τελείωσα τους γύρους στην πίστα την έβγαλα για να την πλύνω μόλις γυρίσω στο σπίτι. Την ακούμπησα πρόχειρα πάνω στη μηχανή και πήγα τουαλέτα. Μόλις γύρισα έλειπε... Τώρα ποιος, γιατί και πώς δεν ξέρω. Δεν έβγαλα άκρη ούτε εγώ.
εγώ άθεος; ισα-ισα, εχω τρεις: το μυαλό μου, τα χέρια μου και τα πόδια μου
Του ξαδέρφου μου του έκοψαν τα σχοινιά του kite στην παραλία με πέτρα! Τα χτυπούσε ο τύπος τάκα τούκα δέκα ώρες μέχρι που τα έκοψε.
Ο ξάδερφός μου τον έβλεπε από μακριά (ήταν μέσα στη θάλασσα με άλλο αετό) και όταν έφτασε έξω τράβαγε τα βυζιά του.
Έχει αρρωστήσει // χαζέψει ο κόσμος καιρό τώρα.
Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε.
Moto για τα πάντα, τώρα και για εντομολογία
Ξεσκαρτάροντας τα ξύλα στο χωριό προχθές, είδα αυτό το περίεργο έντομο:
είχε περίεργη κίνηση, σαν να σερνόταν πρώτα αυτό και μετά το δέρμα του (όπως κοντεύω να γίνω και εγώ δηλ.) και ενώ έμοιαζε με αράχνη, δεν είναι γιατί είχε έξι πόδια.
Πριν χρόνια στην Κορινθία, είχα βρει μια αράχνη - πασχαλίτσα. Δεν ήξερα τι ήταν, την γκουκλάρισα και την βρήκα (και μάλιστα χωρίς lens). Τώρα τίποτα. Δεν το αναγνωρίζει ούτε ο παντογνώστης γούγλης.
Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε.
Εισαι σιγουρος οτι στο καφενειο τους δε παιζει διαλογος τυπου:
- Ρε σεις περνουσα απο την ρεματια και ειδα τον Μπαμπη τον κουτσο.. εμοιαζε πιωμενος και ειχε πεσει στο αλευρι παλι.. Τρομαξα να τον γνωρισω τον μ@λακα.. Σαν εξωγηινος μοιαζει.
(πολλα παιδικα παραμυθια διαβαζω τελευταια σχωρατε με)...
Quod me nutrit... me destruit.....
Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε.