Γι αυτό παίρνεις Guzzi γιατί ξέρεις που φτιάχνετε.Α, δηλαδή για να καταλάβω, είναι αστείο το Χάρλεϊ στην Ινδία αλλά όχι το ΚΤΜ στην Ινδία, το Χόντα στην Ινδονησία, το Τράιουμφ στην Ταϊλάνδη, το Χόντα στο όπου τύχει κλπ κλπ κλπ. Σοβαρευτείτε.
Ναι.
Οπτικά το V7 μου αρέσει πολύ. Έχει τις κλασσικές γραμμές που οφείλει να έχει μιά ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑ, όπως την φανταζόμουν από παιδί. Πολύ σίδερο, εκτεθειμένο μοτέρ, ένα "απλό" ντεπόζιτο, ρόδες, τιμόνι. Απλό στρογγυλό φανάρι, προσεγμένες λεπτομέρειες και για τους κατσαβιδάκηδες (με την έννοια του μαστροχαλαστή, όχι του κλέφτη) το ότι οι κεφαλές και τα μηχανικά μέρη είναι πανεύκολα προσβάσιμα δίνει ένα επιπλέον μπόνους στην δυνατότητα δεσίματος με το μηχανικό κομμάτι. Και τώρα που αρχίζω και σιτεύω και το τέρμα γκάζι/τέρμα λάστιχο/τέρμα όλα δεν είναι πρώτη προτεραιότητα, μοιάζει πιο ελκυστικό. Οπότε ήταν στην "λίστα" το V7.
Ήταν.
Γιατί στην τελευταία έκθεση στο γκάζι, το είχε σε μιά αίθουσα, μαζί με το Caponord 1200. Το βλέπω. Με βλέπει. Αρχίζει και παίζει κλασσική μουσική. Πλησιάζω με αργές αισθησιακές κινήσεις, το βλέπω έχει ήδη γείρει για να με πάρει στην σέλα του, ο παράδεισος δεν είναι μακριά. Σηκώνω το πόδι με χάρη, περνάει επάνω από την σέλα και αφήνω απαλά το βάρος μου να φορτίσει το δερμάτινο "καναπεδάκι". Και ξαφνικά η μοτοσικλέτα γέρνει από την άλλη! Ώπα λέω, αυτό το πράγμα κανονικά το κάνει με τις ξερογκαζιές, τι έγινε εδώ; Κοιτάω κάτω: το πλαϊνό σταντ έχει βρει στο δάπεδο και με σπρώχνει προς τα δεξιά... Τι στο καλό; Σηκώνομαι, μαζεύω το σταντ, ξανακάθομαι, ΓΚΝΤΟΝΚ τερματίζουν τα αμορτισέρ. Άστοδιάλο ρε, με τρολάρει το άτιμο. Σηκώνομαι και κάθομαι με φόρα, διπλός ήχος, τερμάτισε και εμπρός. Συν το ότι πόνεσα γιατί η σέλα δεν έχει και πολύ αφρώδες. Σηκώθηκα, ξαναπέρασα το πόδι από επάνω σβέλτα, γύρισα πλάτη, πήγα και καβάλησα το Caponord. Το V7 με κοιτούσε ακόμα λίγο με απορία, λίγο με παράπονο, γιατί όπως είχε γείρει και είχα διπλώσει το τιμόνι ο τροχός "σημάδευε" το Απρίλια. Σκουζάτε μι σινιόρα. Δεν. Μέσα στο 2016 που είχα πάει σε μιά πιάτζιο να πάρω ανταλλακτικά για τον πήγασο είχε το V7 II. Δεν αντιστάθηκα... Ίδια απογοήτευση όμως. Το γκούτσι είναι για ανθρώπους μινιόν, όχι το πολυκατάστημα. Να είσαι 60 κιλά; Εκεί. Και ως 1,70. Όπου και να φτιάχνεται, δεν έχει σημασία αν πριν το πάρω πρέπει να αλλάξω αναρτήσεις και σέλα. Γιατί στα ίδια χρήματα, το street twin της ταπεινής καταγωγής "στέκεται στο ύψος του". Ελπίζω και το χάρλεϊ το ίδιο.
Επειδη τα κριτήρια σου ταιριάζουν με τα δικα μου και η v7 ηταν παντα για τους λογους που προανέφερες στο στοχαστρο
Ποσα κιλα και υψος? γιατι να κανω τα συγκριτικά μου γιατι και εγω το τρώω το φαι μου
Α, δηλαδή για να καταλάβω, είναι αστείο το Χάρλεϊ στην Ινδία αλλά όχι το ΚΤΜ στην Ινδία, το Χόντα στην Ινδονησία, το Τράιουμφ στην Ταϊλάνδη, το Χόντα στο όπου τύχει κλπ κλπ κλπ. Σοβαρευτείτε.[/QUOTE]
Συγγνώμη. Νόμιζα ότι η Harley είχε πραγματικά ένα χαρακτήρα που ξέφευγε από τη μάζα. Τελικά στο βωμό του κέρδους πάνε όλα περίπατο. Δυστυχώς δεν συμφωνώ με τη λογική του να γίνονται τα πάντα προσβάσιμα σε όλους, γιατί τότε χάνουν το χαρακτήρα τους. Επισης, μην ξεχνάμε, και ισχύει παντού, ότι η μείωση του κόστους και η αύξηση της παραγωγής συνεπάγονται, σχεδόν πάντα, μείωση της ποιότητας.
Τελευταία τροποποίηση από Stefanos73; 10/03/2017 στις 13:24.
Καλά, αυτή τη «τιμη Αγγλίας» που δίνει το άρθρο μη τη δένεις και σκοινί-κορδόνι. Ώσπου να το δεις στις βιτρίνες κοτσάρουν άνετα ένα χιλιαρικάκι ακόμα στην ετικέτα χωρίς να το καταλάβεις. Πάντως αν όντως στέκει το £6800, θα έχουμε γλέντια... 'Εχω έναν ντήλερ όχι πολύ μακρυά (Harley & Ducati, βρε) αν περνάω κατα κείθε θα ρωτήσω τι ακριβώς παίζει.
Στέφανε δεν μιλάμε για παντελόνια (που και αυτά σε "τριτοκοσμικές" χώρες φτιάχνονται, μιλάμε για μηχανάκια. Πόσες εταιρίες δεν έχουμε δει να αφανίζονται, εταιρίες που είχαν ΚΑΛΑ προϊόντα να πουλήσουν; Άπειρες. Όταν λοιπόν βλέπεις την Χάρλεϊ να παραπαίει στο "κλείνω και δεν κλείνω" επί πολλά πολλά έτη, το να μεταφέρει την παραγωγή για τον πλανήτη πλην ΗΠΑ σε ξένη χώρα, το κάνει γιατί απλά δεν θα επιβίωνε διαφορετικά. Οι Χάρλεϊ ποτέ δεν ήταν "ποιοτικές" μοτοσικλέτες με την έννοια της Χόντα και υπάρχουν άπειρες ιστορίες "φρίκης" να βρεις στο διαδίκτυο. Το ότι τους πίεσαν οι Ιάπωνες να φτιάξουν ποιοτικό έλεγχο, οι συμπατριώτες τους Victory/Indian/Confedetate/S&S να φτιάξουν μοτέρ και η ΕΕ με τους κανονισμούς της να εκσυγχρονίσουν τη γκάμα, μόνο καλό έχει κάνει στον "παραδοσιακό" αγοραστή. Τον χαρακτήρα στο μηχανάκι δεν τον δίνει ο εργάτης που βιδώνει το σύνολο, τον δίνει ο μηχανικός που το σχεδίασε και το εξέλιξε.
Οκ. Το κατάλαβα. Παίζει να χάσει χαρλεάδες και να κερδίσει εμένα, τον αδερφό μου, τον κουμπάρο μου και λοιπούς που θα γίνουν "τυπάδες" Θα κερδίσουν και 2-3 Ινδοί που ασχολούνται με τις επιχειρήσεις και θα κάνουν και τα κεντρικά έναν ισολογισμό που θα ειναι καντίλα.
I disagree.
Εχθές, λόγω V7 III, μπήκα σε μερικά forum με γκουτσέους. Όταν κατάλαβα πως σκέφτονται και ποια είναι η φιλοσοφία τους έφυγα. Πολύ αθόρυβα.
Υπάρχει ελπίδα αλλά είναι αλλού!
η αλλαγή στην Ινδία έχει γίνει μερικά χρόνια τώρα. Οι πωλήσεις δεν έχουν πέσει πουθενά. Οπότε το συναισθηματικό κομμάτι σε δικαιώνει, αλλά τα νούμερα όχι.
Ένας αμερικάνος ερωτάτε (από το moto-journal) γιατί δεν έχει στην κατοχή του μια Harley.
Η απάντηση στο video!
https://youtu.be/lc6_KYNGrTY?t=381