Δυστυχώς εργατικός μεσαίωνας σε όλους τους τομείς, οι ντελιβεράδες δεν αποτελούν εξαίρεση, νεα παιδιά κυκλοφορούν χωρίς προφύλαξη (κρανός-γάντια) , σακατεμός ατυχήματα,σπασμένα χερια -πόδια και ασφαλιστική κάλυψη ,,μηδέν,
Διαβάζεις στην Οδύσσεια για τον Εύμαιο, τον πιστό δούλο του Οδυσσέα και βλέπεις ότι και οι δούλοι χιλιάδες χρόνια πριν ειχαν παροχές (στέγη, τροφή, περίθαλψη) που δεν την έχουν οι σύγχρονοι εργαζόμενοι-σκλάβοι.
Προσωπικα έχω κόψει από πελάτης σε μαγαζιά που ξέρω ότι είναι κιμαδομηχανες.
Gagourus agamitus Parthenopipitsus!
οκ παρεξηγησα εγω,εχεις δικιοΔημοσιεύθηκε αρχικά από George_Sp
Ντελιβεράς= ο πόλεμος του μεροκάματου, αλλά για να λέμε και του στραβού το δίκιο οι περισσότεροι πάνε "όπως ναναι", έχω αποφύγει άπειρες φορές άσχημες καταστάσεις με ντελιβεράδες, όπως ο άλλος έστριψε αντίθετα σε μονόδρομο με όσα είχε και ερχόταν καταπάνω μου το ένα χέρι στο γκάζι του παπιού και με το άλλο το τηλέφωνο στο αυτί, το ότι δουλεύω στον δρόμο δεν σημαίνει ότι μου ανήκει ή μου συγχωρούνται τα πάντα.....
γενικά για τον κλάδο... η πλήρης απουσία του κράτους και της οργάνωσης δεν είναι λόγος να μην φοράς κράνος στο μηχανάκι. Επίσης δεν είναι επιχείρημα υπεράσπισης του κλάδου οτι κάποιοι (παράνομα) δουλεύουν πάνω σε μηχανή χωρίς δίπλωμα.
άσχετο αλλα το μορφωτικό επίπεδο δεν παίζει κάποιο ρόλο. ξεκράνωτοι με μηχανάκι 20κ ευρώ και 5 πτυχία κυκλοφορούν καθημερινά, δεν λέει κατι.
Δεν είναι θέμα υπεράσπισης οτι τα ίδια τα αφεντικά δεν το θεωρουν βασική προϋπόθεση το δίπλωμα.
Αν όμως έπεφτε βουρδουλας και λουκέτο για Χ μέρες,θα σου έλεγα αν ξανά έπαιρναν οδηγούς ντελιβερι χωρίς δίπλωμα.
Ουτε είναι απόλυτο οτι τους πιέζουν παντα τα αφεντικά.
Αν σου τύχει να δεις διπλάνα η απέναντι μαγαζιά, να πηγαίνουν ταυτόχρονα σε κοινή διεύθυνση θα καταλάβεις.
Στον τροπο οδηγησης δεν θα σταθω ειναι θεμα ατομου συν το γεγονος οτι σε πιεζει η δουλεια να πας γρηγορα (εργοδοτης, πελατες, κλπ).
Θα πω μονο ενα που αφορα την ψυχολογια, πως οταν οδηγεις για δουλεια (ντελιβερι,διας,εκαβιτης δικυκλιστης) εχεις την αισθηση του καθηκοντος και αυτη ειναι που σου αδρανοποιει καποια ενστικτα επιβιωσης (κακως φυσικα και θελει δουλεια για να το αποβαλεις). Αποδειξη οτι αλλιως οδηγουν πολλοι απο αυτους οταν πανε για καφε π.χ.
Οποιος εχει δουλεψει ντελιβερι, αλλα και ο shooter απο μια αλλη πλευρα ξερει πως η "ελευθερη αγορα" δεν αφηνει και πολλα περιθωρια διεκδικισης ασφαλειας και δικαιωματων. Οποιος μπορει να οδηγησει/εχει μηχανακι μπορει να κανει τη δουλεια, αυτος που ζηταει τα λιγοτερα παιρνει τη δουλεια.
Η πολιτεια πρεπει με ελεγχους να μεριμνησει να ειναι σωστα δηλωμενοι και καλυμενοι σωστα ασφαλιστικα οι εργαζομενοι αλλα ισως προς αυτο το σημειο θα επρεπε να σπρωξουν και οι ιδιοι συλλογικα.
Εδω μπαινουν προεκτασεις που ταιριαζουν καλυτερα σε ενα habemus για την αξια συλλογικων συμβασεων ή αν το αορατο χερι της αγορας ξεκαθαριζει το τοπιο.
Όσοι έχετε δουλέψει δεν χρειάζεται να σας πω, τα ξέρετε, όσοι δεν έχετε δουλέψει σκεφτείτε τις χειρότερες εργασιακές συνθήκες και προσθέστε και ακόμα κάτι, 30χρόνια πάνω σε 2 ρόδες, μία φορά έσπασα το πόδι μου και ήταν σαν ντελιβεράς, και έφταιγα εγώ εννοείται.
επιτρεπεται να πεφτεις επιβαλεται να σηκωνεσαι
Ο τρόπος οδήγησης είναι ο προσωπικός του καθενός, αλλά το ζητούμενο είναι ένα: πρέπει να πας όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Δεν είναι ότι μου είπε το αφεντικό «πήγαινε την παραγγελία και να είσαι πίσω σε 2 λεπτά», που να μην προλαβαίνεις σε 2 λεπτά να βάλεις γάντια και κράνος.
Απλά θα πω ένα καθημερινό παράδειγμα.. Σάββατο πρωί και έχουν στο μαγαζί μόνο εμένα και άλλο ένα παλληκάρι για να κάνουμε όλες τις δουλειές. Δηλαδή: Τηλέφωνα-παραγγελίες, κατασκευή-ψήσιμο πίτσας, πακετάρισμα, διανομή, πλύσιμο, σκούπισμα, σφουγγάρισμα... δηλαδή τα πάντα. Με ρυθμό 1-3 παραγγελίες την ώρα θα ήμασταν OK. Αμ δε! Τα τηλέφωνα έσκαγαν δέκα-δέκα και ο διανομέας όταν επέστρεφε έβρισκε τόσες παραγγελίες που δεν χωρούσαν ούτε οι μισές στο κουτί. Προκειμένου να προλάβουμε (για να μην φάει ο πελάτης την πίτσα του σε πάνω από μια ώρα... απαράδεκτό και πρώτοι εμείς ντρεπόμασταν για αυτό, αλλά τι άλλο μπορούσαμε να κάνουμε), ΚΛΕΙΔΩΝΑΜΕ το μαγαζί και φέυγαμε και οι δύο και επιστρέφαμε μετά από μισή ώρα. Όχι κράνος και κανόνες στον δρόμο, όλα αυτά είχαν ακυρωθεί πλήρως αλλιώς η δουλειά δεν έβγαινε με τίποτα.
Ο τρόπος ο δήγησης είναι αυτός που ξέρει ο καθένας. Άλλος είναι καλός οδηγός, άλλος μέτριος, άλλος έχει καλή αντίληψη άλλος όχι, άλλος γρήγορα αντανακλαστικά και αντοχή, άλλος όχι, άλλος μεγάλη πείρα, άλλος πρωτάρης. κλπ. Δεν είναι όλοι οι ντελιβεράδες της ίδιας ποιότητας και ικανοτήτων οδηγοί και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να τους τσουβαλιάζουμε λες και είναι διαφορετική φυλή από μόνοι τους. Όλοι πάνε όσο πιο γρήγορα μπορούν, αλλά δεν πάνε όλοι ούτε το ίδιο γρήγορα, ούτε με τον ίδιο τρόπο. Ο καθένας πάει όπως ξέρει και μπορεί, όπως κάθε άλλος οδηγός στον δρόμο, δεν είναι απόφοιτοι του ΤΕΙ ντελιβερικής.
Παράδειγμα, να είμαι στην κορυφή μιας κατηφόρας και να υπολογίζω ποιά στιγμή θα ανοίξω τέρμα το γκάζι, μετρώντας το φανάρι που βλέπω στο βάθος, έτσι ώστε να πιάσω την ταχύτητα των 75χλμ/ω (η τελική του ήταν 50...) και να την πάω όσο πιο πολύ μπορώ πριν κοκκινήσει και γίνω χαλκομανία σε κανένα λεωφορείο.
Ο τρόπος ζωής του Έλληνα είναι "τα θέλω όλα, τα θέλω φθηνά και τα θέλω εδώ". (Νομίζω αυτό θα συμβαίνει είτε υπάρχει είτε όχι, κρίση)
Χωρίς να χρειαστεί να σηκωθώ από την καρέκλα που τώρα γράφω απαιτώ να έχω ένα πλήρες γεύμα με το ανάλογο ποτό και το καφέ μου που βαριέμαι να πάω να φτιάξω.
Όλο και περισσότεροι μαγαζάτορες θα μου το προσφέρουν αυτό. Και οι ίδιοι όλο και περισσότερες θέσεις ντελιβεράδων θα προσφέρουν.
Έτσι όταν σε όσους ανθρώπους η ανάγκη τους έχει φτάσει στα όρια, αυτή η δουλειά απομένει σαν μοναδική εργασιακή (ανοιχτή) πόρτα για να επιβιώσουν. Βάζοντας όμως το εαυτό τους στους αναρίθμητους κινδύνους της Ελληνικής ασφάλτου.
Οι άνθρωποι που επιλέγουν ή καταλήγουν να κάνουν τέτοιες δουλειές πρέπει πριν σεβαστούν την δουλειά που κάνουν, να σεβαστούν τον εαυτό τους.
Δεν είναι τυχαίο που στις ανεπτυγμένες χώρες τα ντελίβερι πραγματοποιούνται με αυτοκίνητα.
Όταν είσαι έξω από τον χορό, πολλά τραγούδια ξέρεις, λέει μια σοφή παροιμία. Σίγουρα πάντως, ακόμα και ο πιο ανυποψίαστος στις μέρες μας μπορεί να φανταστεί τις συνθήκες που επικρατούν στον κλάδο αυτό. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι οι οποίοι (όχι και τελείως αδίκως) έχουν συνδέσει την οδηγική συμπεριφορά των delivery με δημόσιο κίνδυνο κι είναι οι ίδιοι που θα παραπονεθούν αν αργήσει 2 λεπτά η παραγγελία τους ενώ είναι καθισμένη στη ζέστη και στη θαλπωρή του καλοριφέρ...
Είχα κάποτε διαβάσει για αλυσίδα pizza που βάζουν χρονόμετρο στους εργαζομένους τους για τις παραγγελίες, πλέον πολύ απλά δεν παραγγέλνω από αυτή την αλυσίδα. Όταν έξω βρέχει-χιονίζει-κάνει χαλασμό, πολύ απλά δεν παραγγέλνω delivery γιατί πολύ απλά δεν θα ήθελα να ήμουν στην θέση του ανθρώπου αυτού, ούτε ποτέ έχω παραπονεθεί για καθυστέρηση παραγγελίας (τις προάλλες οι πίτες είχαν γίνει παγωτό σχεδόν). ΟΜΩΣ...πάντα το νόμισμα έχει 2 όψεις. Βλέπω καθημερινά διάφορα καφριλίκια που δεν δικαιολογούνται από τις απάνθρωπες συνθήκες, ίσα-ίσα που λόγω αυτών των συνθηκών δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Ενδεικτικά αναφέρω το κράνος φορεμένο στο ύψος του κούτελου, οδήγηση με το κινητό στο αυτί όλη την ώρα, προσπεράσεις μόνο από δεξιά... Από την παρατήρηση που έχω κάνει, τείνω να συμπεράνω ότι τέτοιες συμπεριφορές γίνονται αποκλειστικά σχεδόν από πιτσιρικάδες ηλικίας 18-25, με το μυαλό πάνω από το κεφάλι. Ξέρω στην πόλη μου ντελιβεράδες οικογενειάρχες 40-45-50 χρονών, οι οποίοι είναι πάντα προβλεπόμενοι, σέβονται τον ΚΟΚ, προστατεύουν πρωτίστως τον εαυτό τους.
Κακά τα ψέματα, όσο απάνθρωπες κι αν είναι οι συνθήκες, όσο τραγική κι αν είναι η κατάσταση, όσο ζούγκλα και μεσαίωνας κι αν είναι, αν δεν αγαπάς εσύ τον εαυτό σου, μην έχεις την απαίτηση να το κάνει ο εργοδότης σου ή ο πελάτης... Ναι, μπορεί να υπάρχει περίπτωση να υπάρχει ένα κράνος κοινό για όλους ή να μην υπάρχει καθόλου κράνος, όταν όμως την ίδια ώρα πας με την ψυχή στο στόμα και μιλάς με το κινητό των €250, δεν υπάρχει δικαιολογία που προτίμησες μουράτο κινητό από το να πάρεις ένα τίμιο κράνος...
Απεργούν τα παιδιά σήμερα.. Μαγειρέψτε.
safety doesn't happen by accident
Μέχρι στιγμής τα καφέ μότο που βλέπω συνήθως, τα είδα και σήμερα.Το απόγευμα θα ξέρω και για τα πίτσα μότο.
Tora telis poy den telo, kiota telo si den teliw. Kai ego tora den telo gia na telis otan telo.
Είσαι στεναχωρημένος που δεν απεργουν;Μέχρι στιγμής τα καφέ μότο που βλέπω συνήθως, τα είδα και σήμερα.
Αν (λέμε ρε παιδί μου ΑΝ) είχες εσύ υπάλληλο για εξωτερικές εργασίες και σου έλεγε σήμερα ότι απεργεί τι θα ελεγες;
Υγ.Για να μην παρεξηγηθώ είμαι υπέρ της απεργίας και μακάρι να συμμετείχαν όλοι χωρίς να πέφτουν στο τριπακι ότι θα έχουν τις οποίες συνέπειες
Πρόλογος:
Με σας εδώ μέσα έχω πάρει ένα καλό μάθημα.
Ποιο πολύ πέραση έχει το γλυκά ψέματα παρά το πικρές αλήθειες.
Τι θα έκανα λοιπών.
Θα φρόντιζα να μην φτάσει στο σημείο να χρειαστεί να απεργήσει.
Tora telis poy den telo, kiota telo si den teliw. Kai ego tora den telo gia na telis otan telo.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
