Εκεί που έχεις πάει το ταξίδι, έχει περάσει και λίγος καιρός να προλάβεις να το αναλογιστείς, να το χωνέψεις, λες δεν γράφω και γω ένα ταξιδιωτικό; Μπορεί να πάρει και κανένας άλλος ιδέες, όπως πήρα εγώ από αυτά που διάβασα, να πληροφορηθεί και να ανακαλύψει νέους προορισμούς. Ε θα γράψω λέω.
Μετά βλέπω να γράφουν κάτι τύποι όπως αυτοί εδώ αλλά και άλλοι και λες τι να γράψω ρε φίλε; Το δικό μου ταξίδι είναι σαν βόλτα στην παιδική χαρά. Μετά λογικεύομαι και λέω ταξιδιωτικό δεν γράφεις για να παραβγείς με άλλους. Ούτως ή άλλως γνωρίζω από τη μαμά μου πως είμαι και ο πρώτος μάγκας, οπότε δεν μασάω, θα γράψω.
Το crew ήταν δύο μηχανές, η δική μου με συνεπιβάτισσα και η άλλη solo, για ένα tour Βαλκάνια, Αυστρία και λίγο Ιταλία στην επιστροφή. Η φάση αρχικά και πριν φύγουμε ήτο σκληρή και άδικη. Εμείς δεν μασήσαμε όμως. Μετά από αλλεπάλληλα σκωτσέζικα ντους - ναι έφτιαξε, όχι δεν έφτιαξε τελικά, ααα μάλιστα τώρα έφτιαξε, όχι ρε π*&%^ πάλι κλπ. - καθώς και την διαρκή έκκληση στους άγιους πατέρες (), ήρθε η ώρα και η μέρα να φύγουμε. Η διαδρομή χοντρικά περιελάμβανε Νις Σερβία, Σαράγεβο Βοσνία, Λίμνες Πλίτβιτσε Κροατία, Λιουμπλιάνα Σλοβενία, Σάλτσμπουργκ Αυστρία, Βενετία Ιταλία με περίπου 12 μέρες στην διάθεσή μας.
Δώσαμε ραντεβού ένα ζεστό Αυγουστιάτικο απόγευμα να φύγουμε από Άρτα με προορισμό και πρώτη διανυκτέρευση τα σύνορα με τα Σκόπια, στους Εύζωνες. Δεν θα μπορούσαμε να φύγουμε δίχως τις απαραίτητες αναποδιές της τελευταίας στιγμής όμως. Με το που ανεβαίνω στην μηχανή, βιαστικός να φύγω για να μην σκάσω, χαλάει το φερμουάρ από το μπουφάν. Κάθε λογικός άνθρωπας θα επέλεγε ένα από τα εξής:
1) Να πάω όλο το ταξίδι με κοντομάνικο
2) Να αυτοπυρπολυθώ για να γλιτώσω την ταλαιπωρία
Εγώ έδρασα συμβουλευόμενος την καρδιά και ανέβηκα να αλλάξω μπουφάν (ευτυχώς είχα και δεύτερο). Έχοντας πλημμυρίσει στον ιδρώτα, ξεκινάμε να πάμε να συναντήσουμε τον φίλο μας, για να φύγουμε. Στα πρώτα 5' συνειδητοποιώ πως έχω τα χαρτιά (άδεια, δίπλωμα, ασφάλεια, διαβατήριο) στο μπουφάν στο σπίτι ... Τελικά με την απαραίτητη ψαλμωδία και κάμποση καθυστέρηση, ήμασταν στο δρόμο.
Η διαδρομή της πρώτης μέρας φυσικά δεν λέει τίποτα, καθώς ήταν όλη εντός της Εγνατίας.