Test Ride Event (Μέγαρα 6-7 Μαίου)

[Konstantinos]

Καταθέτω τις εμπειρίες και εντυπώσεις μου από το test ride event του περιοδικού moto που έγινε στην πίστα Μεγάρων στις 6-7 Μαΐου.
http://www.motomag.gr/news/epikairot...-na-eiste-ekei
Αυτό ήταν το τρίτο ανάλογο event. Για μένα ήταν το πρώτο.
Έφτασα στην πίστα γύρω στις 9.30 το πρωί του Σαββάτου. Υπήρχε ήδη αρκετός κόσμος. Έκανα την εγγραφή, παρέδωσα το δίπλωμα οδήγησης και μου φόρεσαν το ειδικό βραχιολάκι που έδειχνε την κατηγορία διπλώματος.
Στα pits υπήρχαν περίπου 45 μοτοσικλέτες, χωρισμένες σε τέσσερις σειρές. Οι αναβάτες περίμεναν στη σειρά για να τι ςοδηγήσουν. Υπήρχε και ξεχωριστή ουρά για τα σκούτερ και τις μοτοσικλέτες για κατόχους Α2, με πολύ μικρότερη αναμονή.
Κάθε τόσο μια ομάδα αναβατών έπαιρνε τις μοτοσικλέτες μίας σειράς και έκανε μια διαδρομή 3 γύρων στην πίστα. Μπροστά από κάθε ομάδα πήγαινε ένας πλοηγός, ο οποίος έδινε το ρυθμό. Μόλις τελείωνε μία ομάδα, επέστρεφε στα pits και οι αναβάτες έμπαιναν ξανά στην ουρά για να οδηγήσουν.
Η ουρά ήταν αρκετά μεγάλη και ο χρόνος αναμονής, από τη στιγμή που τελείωνες μια διαδρομή μέχρι να οδηγήσεις ξανά, ξεπερνούσε τα 40 λεπτά. Το απόγευμα, που αρκετός κόσμος είχε φύγει, τα πράγματα βελτιώθηκαν κάπως.
Μέσα στην πίστα, ο ρυθμός δεν ήταν ιδιαίτερα γρήγορος, ωστόσο δεδομένων των κλειστών στροφών της πίστας, μπορούσες να στρίψεις με σχετικά μεγάλες κλίσεις. Στη μεγάλη ευθεία, σε κάποιες περιπτώσεις πρόφτασα να δω μέχρι 120 km/h.
Αν και υπήρχαν οδηγίες για τον τρόπο συμπεριφοράς εντός πίστας (κρατάμε αποστάσεις, δεν προσπερνάμε, δεν οδηγούμε επικίνδυνα), είδα και προσπεράσματα και σούζες και σε κάποιες περιπτώσεις χρειάστηκε να φρενάρω δυνατά για να μην ακουμπήσω τον μπροστινό μου. Παρ’ όλα αυτά, τις ώρες που ήμουν εκεί δεν είδα κάποια πτώση ή επαφή μεταξύ μοτοσικλετών ή άλλου είδους ατύχημα.
Γενικά, αν είχες υπομονή, οδηγούσες τα μοντέλα που ήθελες. Κάποια μοντέλα δεν ήταν ιδιαίτερα επιθυμητά και έμεναν ρέστα. Τότε, κάποιος από την οργάνωση ρωτούσε τον κόσμο στην ουρά αν κάποιος ήθελε να οδηγήσει το τάδε μηχανάκι ώστε να συμπληρωθεί το group και να ξεκινήσει. Πάντα βρισκόταν κάποιος πρόθυμος.
Τη μία μέρα που πήγα, μπόρεσα να οδηγήσω 9 μοτοσικλέτες. Αν μπορούσα θα πήγαινα και την Κυριακή γιατί πραγματικά η φάση μου άρεσε και ας είχε αναμονή. Ακολουθούν οδηγικές εντυπώσεις!

Suzuki V-Strom: Από όσες οδήγησα, ίσως να ήταν αυτή που μου άρεσε περισσότερο. Άνετη, γρήγορη, καλή στις στροφές. Και επιτέλους ένα συμπαθητικό V-Strom γιατί τα παλιά δεν βλέπονταν! Μέση κατανάλωση: 4,6 lit/100km.
Suzuki SV650: Ίδιο μοτέρ με το V-Strom, αλλά άλλος χαρακτήρας και 2.000€ φθηνότερο. Μου άρεσε οδηγικά και σε εμφάνιση. Στις στροφές πλασαρόταν σχεδόν μόνο του. Η θέση οδήγησης αρκετά όρθια. Πολύ φρένο από τον κινητήρα.
Kawasaki Z650: Παραπλήσιο με το SV σε συμπεριφορά. Ωραία φρένα. Μου άρεσε σαν σχήμα, αλλά με ξένισε το πολύ μικρό μέγεθος, μοιάζει με 250. Μέση κατανάλωση: 4,6 lit/100km.
Yamaha Tracer 700: Η θέση οδήγησης με ξένισε λίγο αρχικά. Μου φάνηκε ότι το τιμόνι ήταν περισσότερο κοντά απ’ ότι θα ήθελα. Κατά τα άλλα δεν έχω να της καταλογίσω κάτι. Θα τη χαρακτήριζα μάλλον αδιάφορη.
Honda Africa Twin DCT: Άνετη και γρήγορη, όπως αναμενόταν. Λίγο ψηλή για μένα. Το DCT το ήξερα από την NC. Ωραίο κιβώτιο.
Honda CB650F: Δεν μου άρεσε ιδιαίτερα οπτικά. Αρκετά σκυφτή θέση οδήγησης για τα δεδομένα μου. Μέση κατανάλωση: 5,0 lit/100km.
Triumph Bonneville T120: Όμορφο μηχανάκι. Άνετη θέσης οδήγησης, δεν ξέρω πώς θα είναι στα μεγάλα ταξίδια. Αγχολυτική. Ωραίος ήχος από τον κινητήρα.
Moto Guzzi V7 Stone: Παραπλήσιο με το Triumph σε χαρακτήρα. Με ξένισε το απότομο τίναγμα στο παραμικρό άνοιγμα του γκαζιού. Μέση κατανάλωση: 4,0 lit/100km.
Benelli BN302: Ικανοποιητικό γκάζι για τα κυβικά του, ωραία συμπεριφορά στις στροφές (λογικό βάσει προδιαγραφών), ωραίος ήχος. Οι μανέτες λίγο μακριά από τα grip. Μια χαρά μηχανάκι. Κρίμα που είναι made in China.

Γενικές εντυπώσεις από μοτοσικλέτες που δεν οδήγησα:
Yamaha MT07: Πρώτη φορά το είδα από κοντά. Μου φάνηκε άσχημο, πολύ κατώτερο των πρόσφατων ανταγωνιστών (SV650, Z650). Έχει πουλήσει σαν ζεστό ψωμί όμως, λόγω καλού κινητήρα, χαμηλής τιμής και -μέχρι πρότινος- έλλειψης ανταγωνισμού. Γενικά, στη σύγχρονη γκάμα της Yamaha δεν μπορώ να βρω ένα μηχανάκι να μου αρέσει.
Harley: Η Ηarley απέδειξε ότι διαθέτει χιούμορ, αφού έφερε μοντέλα της για δοκιμή σε πίστα! Θα’ θελα να οδηγήσω μία, έτσι για να δω πώς είναι επιτέλους μια Ηarley, αλλά δεν προέκυψε.
BMW R9T Racer: Πολύ όμορφο μηχανάκι, αλλά η πολύ σκυφτή θέση οδήγησης με απέτρεψαν από το να το οδηγήσω.
Triumph Bobber: Μου φάνηκε αστείο με αυτή τη φλούδα που είχε για μονόσελο! Ένας που το οδήγησε είπε ότι αν δεν το οδηγήσεις δεν έχεις δει τίποτα. Ξήλωνε την άσφαλτο!

[est]

Πήγα κι εγώ το Σάββατο.
Ήξερα ότι θα υπάρχει προσέλευση άρα και αναμονή οπότε ήμουν προετοιμασμένος.
Πάντως τα παιδιά του Μοτο έκαναν ότι μπορούσαν.

Πρώτο που δοκίμασα ήταν το BMW R nineT στην "racer" εκδοχή του. Με την πρώτη ματιά μου φάνηκε προσεγμένο και ποιοτικό και ο ήχος που βγαίνει από μοτέρ και εξάτμιση είναι αρκετά πορωτικός! Οδηγώντας το, λάτρεψα το μοτέρ..μεστό, ραφιναρισμένο και ροπάτο είναι μερικές από τις λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό. Επίσης να σημειώσω πως το γκάζι είχε την καλύτερη λειτουργία από όσα μηχανάκια δοκίμασα και ο ψεκασμός δουλεύει υποδειγματικά χωρίς την παραμικρή ανωμαλία. Οι ταχύτητες μέσα στην πίστα φυσικά ήταν χαμηλές αλλά βγαίνοντας από τις στροφές χαιρόμουν να ανοίγω το γκάζι με 2α, 3η ή 4η και να το ακούω να γρυλίζει σε διαφορετικά φάσματα στροφών.
Το "μπάσιμο" στη στροφή ήθελε μια μικρή προσπάθεια, αλλά αν οι κινήσεις ήταν ομαλές έστριβε και ακολουθούσε τη γραμμή με ωραίο τρόπο και χωρίς κουνήματα. Σχετικά σφιχτό το σετ απ στις αναρτήσεις (όχι τέρμα σπορ, αλλά ούτε πλαδαρό) που δεν ενοχλεί, αλλά η θέση οδήγησης είναι μόνο για ολιγόλεπτες βόλτες. Πολύ σκυφτή με πολύ βάρος να πέφτει στους καρπούς και δεν βρήκα τα ανάλογα σημεία για να είχα "γκριπ" από τα γόνατα και να μοιράζω το φορτίο στα φρένα. Γίνεται κουραστική αν αποφασίσεις να κινηθείς σε κάτι παραπάνω από ρυθμό βόλτας.
Σε κάποια από τις άλλες εκδόσεις του (μάλλον το "απλό" RnineT) θα πρέπει να είναι πιο απολαυστικό.

Το επόμενο που βρέθηκε στα χέρια μου ήταν το Crossrunner. Με το που ανέβηκα ένιωσα την άνεση και "κούμπωσα" πολύ καλά πάνω του. Περιεργάστηκα τις λειτουργίες και τις πληροφορίες που βλέπεις στα όργανα όσο περίμενα με το μοτέρ σβηστό, αλλά η καλύτερη στιγμή ήταν όταν το έβαλα μπροστά. Άμεση εκκίνηση με το που πατάς το κουμπί και "ηλεκτρική" αίσθηση στο ρελαντί, χωρίς τον παραμικρό κραδασμό ακόμα κι όταν οι στροφές ανέβουν.
Οδηγώντας το καταλαβαίνεις ότι ο προσανατολισμός είναι τουριστικός..μαλακό, άνετο, με χώρους, με αρκετή δύναμη για να κινήσει 1-2 άτομα συν τις όποιες αποσκευές, δείχνει να έχει καλή κάλυψη από τον αέρα (αν και έφτασα μόνο τα 110-120 χλμ στην ευθεία) και ένα μοτεράκι "διαμάντι" που ξέρεις από την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια πως δεν θα σε προδώσει. Ωραίο και γλυκό γκάζι από τον V4. Και αν "ανάψουν τα αίματα", σου βγάζει γούστα με τον ήχο και το δούλεμά του στα ψηλά.
Το σετάρισμα του συγκεκριμένου μάλλον παραήταν μαλακό και όταν πίεζα στις στροφές είχε μερικά κουνήματα. Επίσης στα αρνητικά θα βάλω την λειτουργία του ψεκασμού στα ανοιγοκλείσματα του γκαζιού.. ίσως να φταίει η άμεση σύγκριση με το BMW, αλλά για μένα θέλει βελτίωση.

Σειρά είχε το XSR900 της Yamaha που το είχα πάρει και στο τεστ της έκθεσης μοτοσυκλέτας, αλλά δεν είχα καταφέρει να καταλάβω και πολλά.
Το μηχανάκι είναι μόνο για βόλτες και καγκουριές εντός πόλης. Τέλος! Θα βρει το κοινό του, είμαι σίγουρος, απλά εγώ δεν είμαι σε αυτό.
Το μοτεράκι πάντως "γαζώνει" και κάνει τον εγκέφαλό σου να κουνιέται στην επιτάχυνση με 2α.

Επόμενο ήταν το V Strom 1000. Με λίγα λόγια..δεν ταιριάξαμε.
Εργονομικά με ενοχλούσε. Δεν έβρισκα λεβιέ ταχυτήτων και πίσω φρένου και όταν κατέβαζα τα πόδια μου έβρισκαν πάνω στους μαρσπιέδες. Ο κινητήρας ενώ έχει δύναμη και ροπή, η όλη λειτουργία του ήταν κάπως "παρωχημένη". Θες ο τρόπος που ανέβαζε στροφές, θες η καθυστέρηση να πέσουν οι στροφές όταν έκλεινα το γκάζι, θες η βαριά αίσθηση που μου έδινε στην οδήγηση.. και τέλος να πω πως επειδή έχω ακούσει κι έχω ακούσει για την καμπάνα του συγκεκριμένου 1000αριού, σταματημένος με νεκρά ήταν το μοναδικό μηχανάκι που άλλαζε ο θόρυβος του κινητήρα όταν πατούσα συμπλέκτη.

Μετά από αρκετή αναμονή και παραχώρηση της σειράς μου προκειμένου να οδηγήσω το συγκεκριμένο μοντέλο που ήθελα (και όχι ότι κάτσει όπως πριν) ήρθε η ώρα να πάρω το Africa (αν και όχι το DCT που ήθελα, αλλά τι να κάνουμε). Είχα ανέβει μόνο στατικά μέχρι τώρα και όλα μου φαίνονταν στα σωστά σημεία και η αίσθηση αυτή συνεχίστηκε και αφού το οδήγησα. Ευκίνητο, μανιτζέβελο με καλό στήσιμο, μου άρεσε και μου ενέπνευσε εμπιστοσύνη από τα πρώτα μέτρα. Ακριβώς το αντίθετο σε σχέση με το VStrom που ήταν η αμέσως προηγούμενη εμπειρία μου.
Ο κινητήρας μου άρεσε, γεμάτος, ελαστικός και με ωραία αίσθηση αν και, ναι, φτάνεις στον κόφτη πιο γρήγορα απ'ότι θα περίμενε κανείς. Οι αναρτήσεις μέσα στην πίστα δεν μπορούσαν να δείξουν το τι μπορούν να κάνουν εκτός δρόμου, αλλά με άφησαν ικανοποιημένο καθώς με όποιο τρόπο κι αν προσπάθησα να τις "αναστατώσω", δούλευαν σωστά χωρίς να δημιουργούν ασάφειες και κουνήματα.
Το θεωρώ ολοκληρωμένο μηχανάκι και σίγουρα μπαίνει στο στόχαστρο για επόμενο δικό μου μηχανάκι (ναι,ναι..είπαμε..σε 10 χρόνια ως μεταχειρισμένο ).

....

[anavatis19]

ωραιος!!

[est]

...
Είχα χρόνο για μια ακόμη δοκιμή κι έτσι όταν ήρθε η σειρά μου ξανά, πήρα το VStrom 650 που συνήθως κανείς δεν ήθελε σαν 1η επιλογή (οκ έπαιζαν και κάποια Benelli 250άρια-300άρια που έμεναν συχνά παραπονεμένα μιας και η νέα γενιά στην οποία απευθύνονται δεν τα ξέρουν και σίγουρα προτιμούσαν τις αντίστοιχες προτάσεις από τους πιο γνωστούς κατασκευαστές).
Αν λοιπόν κάποιος έχει να διαλέξει μεταξύ του 650 και του 1000, για μένα είναι πολύ πιο ολοκληρωμένη πρόταση το "μικρό". Κινητήρας-πλαίσιο-αναρτήσεις δουλεύουν αρμονικά μεταξύ τους, ενώ αν το κυνηγήσεις και φορτώσεις στροφές ανταποκρίνεται θετικά. Ναι, δικαίως έχει πουλήσει όσο έχει πουλήσει και είναι πολύ πιθανό να συνεχίσει κατ'αυτόν τον τρόπο, μέχρι να βγει κάποια ανάλογη πρόταση από άλλη εταιρεία.

Κάπως έτσι έκλεισε η μέρα των δοκιμών.
Τη βρίσκω πολύ σωστή σαν διοργάνωση και αν πας με λίγη θετική σκέψη και υπομονή έχεις την ευκαιρία να οδηγήσεις αρκετά νέα μηχανάκια και να δεις την εξέλιξη των μοτο-πραγμάτων.