είχα ακριβώς το ίδιο με του φίλου και στα χρόνια της νιότης μου μαζί με την μελλοντική γυναίκα μου το είχαμε λιώσει στα ταξίδια. Είχα σχάρα και μπροστά πάνω από το φανάρι. Θυμάμαι μια καλή βόλτα ήταν Πάτρα Χαλκιδική με ενδιάμεσες μόνο για ανεφοδιασμό και 1 ώρα Θεσ/νίκη να βρεθούμε με φιλικό ζευγάρι να συνεχίσουμε μαζί. Μις εβδομάδα κάμπινκγ σε κάποιο σημείο της Χαλκιδικής και πάρα πολλά χιλιόμετρα εκεί να βρούμε νέες παραλίες.
Όταν γύρισα Πάτρα και κάθισα σε κανονική καρέκλα και κοιμήθηκα σε κανονικό κρεβάτι εκτίμησα πολλές από τις καθημερινές μας ανέσεις που τις θεωρούμε δεδομένες.