Μόλις έκανα την μετάβαση από το FZS 600 στο Tiger 955i.
Πριν το κάνω είχα τρομερή αγωνία για το κατά πόσον θα αντέξω να μου λείψει ο σπορ χαρακτήρας του φειζερ που τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια έκανε ότι του ζήτησα (ταξιδάκια εντός ελλάδος με σχετική άνεση, σπορ χαρακτηριστικά όταν του το ζητούσα, ΓΑΜΑΤΟ γιαπωνέζικο τετρακύλινδρο μοτέρ, άθραυστο, γραμμικό, φιλικό και όταν του το ζητούσα υστερικό κλπ κλπ).
Το Tiger νιώθω πως μου προσφέρει το 90% αυτών των χαρακτηριστικών, και τα συμπληρώνει με άλλα τόσα που λείπουν εγγενώς από μια χαμηλή μηχανή: άνετη θέση για το ύψος μου, πολύ πιο εύκολο φόρτωμα με βαλίτσες, δικάβαλο χωρίς υποψίες αχ και βαχ, αίσθηση χαλαρής οδήγησης (εντάξει, αυτό είναι αμφιλεγόμενο αλλά η δύναμη από το μοτέρ δεν λείπει όταν π.χ. θέλω βραδάκι να ξεχαρμανιάσω με μικρές τζούρες αντικοινωνικής συμπεριφοράς μέσα στην πόλη) η ΙΔΕΑ ότι θα μπει χώμα χωρίς την αγωνία του χαμηλού, κλπ κλπ.
Γενικά το θεωρώ σαν μια λογική επιλογή και αναβάθμιση που μου δίνει μεγαλύτερη ευχαρίστηση, αλλά: ΕΠΡΕΠΕ να περάσω από το φέιζερ (ή τέλως πάντων μια παραδοσιακή ST μηχανή) για να το εκτιμήσω.
Με δεδομένο το ότι α) οι σημερινοί αναβάτες δεν φαίνεται να έχουν τέτοιες επιλογές, και β) περνάμε από στάδια στην μοτοσυκλετιστική μας ζωή, το αρχικό ποστ έχει δίκιο: είναι κρίμα που δεν βγαίνουν πια τέτοια μοντέλα...
Απάντηση με παράθεση
), πάρα πολλά tracer, μπόλικα multi 1200 - 950, tiger 800 1200, versys 650 1000, αρκετά crf 1000 αλλά και πολλά xrv 650 750 (εχουν κολλημα με αυτά οι Ιταλοί). Tα στριτάκια λίγα και τα περισσότερα σούπερσπορτ και γυμνά και πολλά harley.
Δημοσιεύθηκε αρχικά από turrican
