ΕΓΩ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΩ ΣΤΟ ΠΑΠΑΚΙ ΜΟΥ ΤΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΛΑΣΤΙΧΑ...........
Δεν ένοιωσα ούτε μία στιγμή σε στεγνό και βρεγμένο σε χάλια και καινούργια άσφαλτο,
ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ.
Εχω κάνει περίπου 3000 χλμ. από τον Νοέμβριο και τα θεωρώ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ...!!!
Τελευταία τροποποίηση από irinia; 09/06/2017 στις 15:55.
ΣΙΓΑ....ΡΕ Α....ΠΑ.......ΠΑ.....ΠΑ.......
Στη γωνία περιμένεις..??
Έχω πρόβλημα με το γ......στο πληκτρολόγιο τι να κάνουμε..??
Με φώναξε και η γυναίκα μου για φαί εκείνη τη στιγμή και έγινε το κακό......
Πάντα τα κοιτάω τα γραπτά μου πριν τα δημοσιεύσω,αυτή τη φορά ξέφυγε.
Ζητώ ταπεινά συγνώμη......όμως αλήθεια το πληκτρολόγιο μου έχει θέμα στο
γ ,στο θ,στο β και στο ψ, πρέπει να τα χτυπάω από 3 φορές για να κάτσουν..!!
Τώρα για να πούμε και κάτι σοβαρό.......είναι δυνατόν να καβαλάει κάποιος μηχανάκι
45+ χρόνια και να μην είναι καλός..??
Έχοντας περάσει από διάφορα αρκουδόγκαζα...??
Από βουνά λίμνες και λαγκάδια..??
Ταξιδεύοντας χειμώνες και καλοκαίρια..??
υγ.Μόλις επαναλειτουργήσει η αντιπροσωπεία της μπε-μπε στην Πάτρα γράψε μου,
ίσως αν πουλήσω το τενερέ το σκεφτώ πιο ζεστά το θέμα..!!
Ζόπα το μόνο που μένει από την ιστορία σου είναι το χαιρέκακο "εγώ τα έλεγα αλλά κάποια ζώα δεν με άκουγαν, τώρα θα με ακούσουν και τα ζώα" και ουδέν άλλο. Σε φρενάρισμα πανικού σε στενό πόλης που γλιστράει κωμικά ακόμα και στεγνό, ενώ βρέχει και δεν υπάρχει απόσταση ασφαλείας από σκληρό εμπόδιο, η κατάληξη του φρένου πανικού είναι γνωστή σε όποιον οδηγεί. Με ότι λάστιχο και να έκανε το ίδιο ο άνθρωπος, θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα όπως τα περιγράφεις γιατί ήταν τέτοιες οι συνθήκες του ατυχήματος. Περαστικά του και μακριά από όλους μας.
Δεν έχω μάθει κάτι παραπάνω, φίλε μου.
Το παλικάρι που μου μίλησε για το περιστατικό, λείπει σε προγραμματισμένο ταξίδι...όταν βρεθούμε και μάθω νεότερα,θα ενημερώσω.
Ρε, έχετε λίγο το νου σας.
Περνάω μόλις πριν λίγο από Αττική Οδό προς ΕΟ.
Κίνηση. Οχήματα ΑΟ στην έξοδο Αμαρουσίου. ΟΚ, έργα η Αττική Οδός δεν κάνει κατά κανόνα "σε ώρες αιχμής" άρα στούκι.
Πλησιάζω. Ένας άνθρωπος πεσμένος μεσαία λωρίδα.
Πλησιάζω και άλλο, ένα βεστρόμ στην "ζέβρα" της εξόδου δεξιά. Και ένας άνθρωπος ακόμα κοντά στο βεστρόμ.
Ο αστυνομικός κάνει νόημα προχωράτε (αλλά οι τρεις λωρίδες γίνονται μία, οπότε φιλότιμη προσπάθεια αλλά μάταιη).
Περνώντας κάνω ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΑΛΑΚΙΑ να κοιτάξω δεξιά μου.
Στην μεσαία λωρίδα ήταν μιά κοπέλα. Με παλιό ασημί Arai. Και τίποτα άλλο από "εξοπλισμό ασφαλείας". Λιπόθυμη μάλλον, καλύτερα. Γιατί τον πόνο από το κομμάτι πόδι που έλειπε από τον αστράγαλο και κάτω δεν θα ήθελα να τον βιώσει κανείς με τις αισθήσεις του σε λειτουργία. Γιατί ποιός ξέρει, είχε πάει για μπάνιο; Γυρνούσε από δουλειά; Πήγαινε σε δουλειά; Πήγαινε για καφέ; Πήγαινε κάπου, χαλαρή και ανάλαφρη και καλοκαιρινή, χωρίς να υπολογίσει ότι μιά λευκή Lancia (κατηγορία/μέγεθος focus) θα συγκρουστεί με το Vstrom με το εμπρός δεξί μέρος της και θα τους στείλει στην άσφαλτο. Η οποία άσφαλτος απαίτησε θυσία. Βαριά. Αν υποθέσουμε ότι δεν έπαθε τίποτα άλλο, δεν θα περπατήσει ξανά "σωστά".
Το μάτι μου κόλλησε, το στομάχι κόντεψε να βγάλει το περιεχόμενό του μέσα στο κράνος γιατί σκηνές κρεοπωλείου με ανθρώπινο περιεχόμενο δεν βλέπω ούτε ζωντανά ούτε σε θρίλερ πλέον, δεν θέλω άλλη καφρίλα. Ο οδηγός μάλλον δεν είχε τις αισθήσεις του γιατί δεν φάνηκε να κινείται όση ώρα τον έβλεπα πριν δω την κοπέλα, δεν πρόσεξα τίποτα από αυτόν από "κοντά".
Flashback στο μαυρισμένο πιτσιρίκι χτες που φορούσε... Μαγιώ, αμάνικο, σαγιονάρα 4-1 και κίτρινο φλούο κράνος εντούρο και έκανε αηδίες στις στήλες Ολυμπίου Διός με το λευκό τενερέ 660 και την ακόμα λιγότερο ντυμένη κοπέλα πίσω. Και σε πόσους άλλους ακόμα...
Ναι ξέρω, δεν θα συμβεί σε εσάς και λοιπά όμορφα. Γιατί οδηγείτε χρόνια, ξέρετε και σε τελική ποιός είμαι εγώ που θα σας πει κουβέντα.
Ρε, ΕΧΕΤΕ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΝΟΥ ΣΑΣ. Αυτό.
Καλά έκανες και τα έγραψες όλα αυτά. Χρειάζεται το σοκ, κάποιους θα τους βοηθήσει. Ακόμα θυμάμαι πώς ξεκίνησα πριν πολλά χρόνια να φοράω μποτάκια και μπότες στη μηχανή. Ούτε ίντερνετ υπήρχε, ούτε φόρουμ, μόνο περιοδικά. Από ένα γράμμα στο ΜΟΤΟ που διάβαζα ανελλιπώς, κάποιος έγραφε για την περιπέτειά του στο ΚΑΤ και πως είδε 2 παιδιά την ίδια νύχτα με κομμένο πόδι από αστράγαλο και κάτω. Και όταν με πιάνουν οι ζέστες, όπως σήμερα για παράδειγμα, και φοράω τα αθλητικά, μια εικόνα πραγματικής ζωής σαν αυτής που μας έδωσες, θα με ξαναφέρει στα ίσα μου.
Το "πάντα κράνος", "εξοπλισμό παιδιά" κλπ δεν έχει νόημα. Ότι καταλαβαίνει ο καθένας και όπως νομίζει.
Αν το κομμάτι που έλειπε, έλειπε γιατί η ασφαλτος λειτούργησε όπως το γυαλόχαρτο, σου αλλάζει λίγο την άποψη; Θες να σου πω δικό μου τραυματισμό, στο πέσιμο του 2010 μία έξοδο πιο κάτω, μετά από κρούση με αυτοκίνητο με 100+, κρούση στο διάζωμα, κρούση με το δικό μου μηχανάκι που με χτύπησε προσπερνώντας με και σύρσιμο με τούμπες δεν ξέρω πόσα μέτρα;
μία μελανιά στον δεξί ώμο, σαν πιπιλιά. μπουφάν, κράνος, γάντια, μπότες χάλια.
Το 2011 αν δεν με απατά η μνήμη, με χτύπησε αυτοκίνητο από αριστερά, το πόδι μου στράβωσε το φτερό, ξήλωσε προφυλακτήρα και φυσικά πήγα "ταξίδι" σε χωράφι με ελιές. Το καλοκαιρινό μποτάκι πετάχτηκε, ο αστράγαλος πονούσε λίγο, τόσο λίγο που δεν με εμπόδισε να βαδίζω κανονικά. Και άλλες περιπτώσεις, η μία με ΠΟΛΛΑ μέτρα σύρσιμο σε βροχή, οι άλλες συγκρούσεις χωρίς πτώση αλλά με "θυσία" εξοπλισμού, επίσης έληξαν με ελαφρείς τραυματισμούς.
Οπότε πραγματικά, μην τα λέτε αυτά έτσι εύκολα. Δεν ισχύουν. Όπως λέει η διαφήμιση γνωστής εταιρίας, κάποια μέρα ίσως το δέρμα να γίνει πιο σκληρό από την άσφαλτο. Ως τότε...
οσες φορρες εχω πεσει εκτος απο μωλοπες και διαστρεματα σε αστραγγαλο,ωμο και καρπο τιποτα αλλο πιο σοβαρο.οχι οτι αν φορας εξοπλισμο εισαι ατρωτος αλλα αυξανεις τις πιθανοτητες να την γλυτωσεις με λιγο πονο.μια φορα θυμαμαι χτυπησα με το κεφαλι ενα πουλι επεσε πανω στην ζελατινα μου φαντασου να μην φορουσα κρανος τι θα γινοταν.