Σελίδα 1 από 7 123456 ... ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 1 έως 15 από 99

Θέμα: Κρήτη ... Σαν θες να μάθεις και να δεις, της ψυχής σου τα κρυμμένα ...

  1. #1
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465

    Κρήτη ... Σαν θες να μάθεις και να δεις, της καρδιάς σου τα κρυμμένα ...

    Είναι πολλές οι φορές που αναρωτιέμαι εάν η Γη είναι τόσο μικρή ή μικρός τελικά είναι ο ορίζοντας του μυαλού μας. Σε ένα χρόνο και 4 συνολικά σύντομα ταξίδια, ένα Κινέζικο παπί περιπλανήθηκε με μεγάλη αξιοπρέπεια και άνεση σχεδόν σε όλη τη χώρα. Είναι στιγμές που κάθομαι μπροστά στην άψυχη οθόνη και κοιτώντας το χάρτη, η οθόνη παίρνει ζωή … όπως ένα παράθυρο που ανοίγει σε σπίτι ψηλά στον λόφο με θέα τον κάμπο χαμηλά και μακριά. Κοιτώντας το χάρτη την οθόνη τα πάντα γύρω παύουν να έχουν σημασία και η ουσία βρίσκεται εκεί μέσα, στις διαδρομές που το μυαλό χάνεται …

    Και εκεί ακριβώς είναι που αντιλαμβάνομαι πράγματα που για πολλά χρόνια ενώ τα αισθανόμουν και τα έβλεπα να περνούν μπροστά μου, δεν είχα την ωριμότητα ? … τη δύναμη ? … τη διάθεση ? … την εξυπνάδα ? … ή απλά δεν είχε έρθει η κατάλληλη ώρα ? … ποιος ξέρει … πράγματα που αδυνατούσα να τα βάλω σε μια σειρά, σε μια τάξη, να τα βάλω στα μπροστινά ράφια της καρδιάς και της ψυχής, σε εκείνα που αξίζουν και πρέπει … Πράγματα που πλέον έχω μια βαθιά πεποίθηση ότι αφορούν τον νόημα του ερχομού του ανθρώπου σε αυτόν τον κόσμο.

    Τα τελευταία χρόνια, ενώ κάθε φορά που φεύγω νιώθω ότι ένα ακόμα κομματάκι θα συμπληρώσει αυτή την αποθήκη με αυτό το “κάτι”, κάθε φορά μα κάθε φορά που επιστρέφω από έναν προορισμό, τόσο λιγότερος νοιώθω, τόσο πιο μεγάλο το κενό μέσα μου που πρέπει να καλυφθεί. Όσες περισσότερες εικόνες, μυρωδιές, συναισθήματα αποθηκεύω, τόσο περισσότερος χώρος δημιουργείται από αυτά που ζητάει η ψυχή. Και σε αυτό μεγάλο ρόλο παίζουν αυτά που γεύομαι βλέπω, ακούω, αγγίζω με τα δάκτυλα των χεριών μου ή με τα μάτια της ψυχής μου … όπως μια μαντινάδα, ένα ποτήρι τσικουδιά, ένα γνήσιο καλωσόρισμα … ακόμα και ανθρώπινες μορφές που αρχικά δείχνουν “άγριες” …

    Πριν λίγες ημέρες, μετά από κουβέντα με φιλικό μου πρόσωπο, τελείως ξαφνικά και απρογραμμάτιστα αποφάσισα να πάω στην Κρήτη. Αν και οι καιροί δύσκολοι από πολλές απόψεις, η απόφαση πάρθηκε με βάση τι ζητούσε η καρδιά … έτσι απλά και γρήγορα. Το μυαλό και η τσέπη φώναζαν ότι δεν είναι η κατάλληλη ώρα, αλλά η καρδιά έλεγε η πιο σωστή (μεγάλη) ώρα είναι τώρα … τίποτα δεν είναι τυχαίο στα μεγάλα τραγούδια που έχουν περάσει από αυτόν το τόπο.

    Μια ερώτηση στο φόρουμ ώστε να αλιευτεί κάποια πληροφορία η οποία θα δώσει άλλη διάσταση στο ταξίδι, μια δυό ερωτήσεις σε γνωστούς που έχουν πάει, λίγες εκκρεμότητες που μπήκαν σε σειρά και τα εισιτήρια αγοράστηκαν χωρίς δεύτερες ή τρίτες σκέψεις. Η απεργία στα λιμάνια είχε και ένα καλό … γλύτωσα πολύ βροχή που εάν έφευγα μεσοβδόμαδα θα ήταν ένα ταξίδι που ο τίτλος του θα είχε σχέση με κάτι από πλημμύρες και μετενσάρκωση ανθρώπου σε πάπια … πως λέμε «έγινα παπί» … Τελικά είναι καλύτερα να ταξιδεύεις με ένα τέτοιο, παρά να γίνεσαι …

    Στον σάκο πλάτης μπήκαν τα μισά απ’ ότι πήρα στην Πελοπόννησο και αργά το βράδυ, σαράντα πέντε λεπτά πριν την αναχώρηση του πλοίου, έφτασα Πειραιά. Μπα τι βλέπω .. ?? … αρκετά γνωστά πρόσωπα πάνω σε Ιταλίδες με δυό ρόδες … Να θυμάστε πως ο αριθμός «δύο» είναι μαγικός … Δυο ρόδες – δυο ημισφαίρια μυαλού – δύο χέρια – δύο μάτια … και πολλά ακόμα διπλά μέρη του σώματος …

    Πέφτουν οι σχετικές χαιρετούρες, βρίσκω και την «αδερφή ψυχή» που έχω αναφερθεί ξανά σε αυτόν και είμαι σίγουρος ότι το νυχτερινό ταξίδι θα είναι γεμάτο από χαμόγελα – ζεστές κουβέντες – καθαρές ματιές – από κοινές αναμνήσεις πολλών προορισμών εδώ και χρόνια από γνωστό οδοιπορικό … και έτσι και έγινε.

    Ο υπνόσακος αποδείχτηκε καταπληκτικό μαξιλάρι και η γωνιά στο πάτωμα από μοκέτα δίπλα στο μπαρ, ότι πρέπει για να ισιώσει η ταλαιπωρημένη μέση με τα τόσα που κουβαλά τόσες 10ετίες … Το πότε ήρθε η ώρα της αποβίβασης ούτε που το κατάλαβα. Οι αγαπητή ομάδα ξεκίνησε για τους προορισμούς της με αρχή την επιδρομή για παραδοσιακή μπουγάτσα (ζήλεψα) … και εγώ για τα δικά μου μονοπάτια. Ούτως ή άλλως λόγω της απεργίας αντί για 06:00 το πρωί φτάσαμε 09:00 και λόγω πολλών φορτηγών που έπρεπε να βγουν πρώτα από το πλοίο, η ώρα είχε πάει περασμένες 10:00. Ήδη χαμένες τρεις ώρες με φως και ο Άγιος Νικόλαος περίμενε …
    Τελευταία τροποποίηση από Vrasidas; 24/05/2017 στις 17:27.

  2. #2
    Banned
    Εγγραφή
    10/02/2013
    Μηνύματα
    9.317

    Πολλές....

  3. #3
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της ΠΑΠΑΣΟΥΖΑΣ
    Εγγραφή
    03/02/2017
    Μηνύματα
    4.037
    Περιμενουμεεε...
    καθε μερα ...νεα μερα.

  4. #4
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Οι εμπειρίες μου από την Κρήτη ξεκινούν το 1987, όταν εν μέσω απίστευτα ψηλών θερμοκρασιών – εκείνες τις ημέρες είχαν πεθάνει πάνω από 2,000 άτομα στην Αθήνα εξαιτίας του καύσωνα – είχα βρεθεί με πλήρη εξάρτηση να τρέχω πίσω από άρμα σε άσκηση κατάληψης λόφου. Στην συνέχεια καλοκαίρι του 2000 βρέθηκα για λίγες ημέρες στα Χανιά. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα πέρναγα καλύτερα από το καλοκαίρι του 1987 αλλά ο Μέρφυ έβαλε και εκεί το δακτυλάκι του … εννοείται το μεσαίο. Μετά, Χριστούγεννα του 2003, μένοντας σε χωριό έξω από το Ρέθυμνο, μπορώ να πω ότι οι αναμνήσεις είναι από αυτές που είναι απλά χαραγμένες στο μυαλό με κοπίδι που δεν χαρίζει … Μια εβδομάδα από αυτές που τις θυμάσαι μέχρι το τέλος σου καθώς είναι δεμένες με σημαντικά πράγματα της ζωής σου. Στην τελευταία μου επίσκεψη το 2010, πέρασα ένα πράγματι ωραίο 2ήμερο λόγω 36ωρου …

    Παραδόξως κανένα από τα πιο πάνω δεν μου χάρισε έντονα συναισθήματα και αναμνήσεις για τα οποία ο κόσμος ενθουσιάζεται και συζητά με πάθος, με μάτια που οι κόρες διαστέλλονται και μόνο στις σκέψεις που αφορούν το Νησί … Κι όμως, αυτή τη φορά κάτι συμβαίνει, κάτι διαφορετικό πλανάται στην ατμόσφαιρα, κάτι που δεν μπορώ να εντοπίσω ... ξέρω ότι είναι εκεί τριγύρω … υπάρχει. Βγαίνοντας από το καράβι τα Λευκά Όρη απέναντι – όντως ακόμη ντυμένα στα λευκά τους – υψώνονται επιβλητικά, δεσποτικά … σίγουρα κάτι θέλουν να πουν … ίσως μόνο γι’ αυτούς που πράγματι θέλουν να ακούσουν …

    Με αυτές τις σκέψεις ήδη ακολουθώ το κεντρικό δρόμο από Σούδα προς Ρέθυμνο. Ευτυχώς η κίνηση είναι σχεδόν μηδαμινή και έχω την άνεση που και που να απολαμβάνω την θέα προς την θάλασσα αριστερά μου. Ο Κινέζος είναι με καινούργια αλυσίδα, φρέσκα λαδάκια με μηδέν οξέα και μάλιστα σε διπλάσια ποσότητα απ’ ότι λέει ο κατασκευαστής, καινούργια τακάκια εμπρός που έχουν ήδη στρωθεί … και καλή διάθεση η οποία μάλλον εξαγοράσθηκε με τα προηγούμενα καλούδια. Όμως και μόνο η αίσθηση ότι βρίσκομαι σε κεντρικό δρόμο, μου ανεβάζει την ανυπομονησία να βγω σύντομα προς τα χωριά … και ωπ ! να η διασταύρωση προς Βάμος.

    Η διαδρομή είναι στρωτή χωρίς απότομες ανηφόρες, με στενούς δρόμους μέσα από χωριά και αρκετή βλάστηση. Δουλιανά – Γαβαλοχώρι - Κόκκινο χωριό – Δράπανος – Κεφαλάς συνθέτουν μια ωραία κυκλική διαδρομή με εναλλασσόμενα επίπεδα θέας. Από Σέλλια και έπειτα η διαδρομή γίνεται ακριβώς όπως ταιριάζει στα γούστα μου ... ωραίο κατηφορικό κομμάτι, με καλή άσφαλτο και θέα που γεμίζει αισθήσεις και αισθήματα …. Στο βάθος η Γεωργιούπολη σε αναμονή και του φετινού τουριστικού οργασμού … Σταματώ στο γεφυράκι του Αλμυρού ποταμού, στην αρχή της πόλης, για φωτογραφία ενθύμιο την δικής μου «μάχης της Κρήτης» … χωρίς θύματα και δράματα ελπίζω … Έχω κατά καιρούς εκφράσει την απέχθειά μου στην τουριστίλα, οπότε δεν μπαίνω καν στον κόπο να μπω στο κέντρο της Γεωργιούπολης, έστω και εάν είναι μια σταλιά πολιτεία.

    Το μυαλό μου είναι ήδη στα βουνά στο μέσο της Νήσου … πρέπει όμως να υποστώ την διαδρομή μέχρι την επόμενη μεγάλη πόλη, το Ρέθυμνο. Η κίνηση εξακολουθεί να είναι ελάχιστη … αριστερά μου οι παραλίες διαδέχονται η μία την άλλη και η θέα προσπαθεί να με αποζημιώσει για την βαρετή, έστω και μικρή, απόσταση μέχρι Ρέθυμνο. Μπαίνω στην πόλη και η αλήθεια είναι ότι εντυπωσιάστηκα από την ζωντάνια της και τους ρυθμούς της. Μια κωμόπολη σε οργασμό … κόσμος να κινείται, μαγαζιά με κόσμο, πολλοί νέοι άνθρωποι παντού … Νομίζω μια πόλη που μπορείς να ζήσεις με αρκετές ανθρώπινες προδιαγραφές. Παρ’ όλα αυτά η αλήθεια είναι ότι ένιωσα βαθειά ενόχληση από την κίνηση. Όχι άλλο κάρβουνο … αρκετό έχουμε βάλει και στις τσέπες στο Μητροπολιτικό Μαντρί που η μοίρα μου φύλαξε για να ξοδέψω πολλά από τα χρόνια της ζωής μου. Μια φωτογραφία δίπλα στο παλιό λιμάνι και όσο πιο γρήγορα φεύγω για τα μέρη που θεωρώ ότι θα έβλεπα περισσότερο γνήσια Κρήτη.
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20170520_105422.jpg‎   IMG_20170520_111627.jpg‎   IMG_20170520_112324.jpg‎  

  5. #5
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Ρέθμυνο .. παραλιακή προς παλιό λιμάνι.

    Δίπλα στο παλιό λιμάνι.

    Οι φωτο εμφανώς κακής ποιότητας από τον τηλεφωνοκινέζο που έχει ήδη αρχίσει και παραδίδει πνεύμα ...
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20170520_115232.jpg‎   IMG_20170520_115402.jpg‎  

  6. #6
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Η διασταύρωση προς Πρασιές μου ανεβάζει τη διάθεση και πολλά χαμόγελα προσπαθούν θα δημιουργήσουν ρυτίδες στο πρόσωπο του παιδιού της πόλης … Χαλάλι τους όμως … κάποιες ρυτίδες αξίζει να τις έχεις … Και το πανηγύρι επιτέλους άρχισε … Ο δρόμος μέχρι εκεί ακολουθεί μια χαράδρα από την αριστερή της πλευρά με αρκετό πράσινο. Μου έκανε εντύπωση που συνάντησα αρκετά τουριστικά λεωφορεία με την ίδια κατεύθυνση με εμένα στα οποία εννοείται ότι ο πάπιος δεν τους χαρίστηκε.

    Σειρά έχει το Φράγμα των ποταμών. Φτάνω σύντομα και επιλέγω να ακολουθήσω την αριστερή του πλευρά. Βλέπω ότι τα τουριστικά λεωφορεία πάνε όλα από την δεξιά πλευρά, άρα η «σωστή διαδρομή» είναι από αριστερά … το λέει και ο Νότης στο τραγούδι του : «απόψε στης καρδιάς σου, το πεδίο...» … και δεν έπεσα έξω … Ευχάριστη έκπληξη το «Γιδόσπιτο», καφετέρια υπερυψωμένη δίπλα στην τεχνητή λίμνη, με υπέροχη θέα και αρκετούς τουρίστες που ζουν νόθα γεύση από αντβέντσουρ και σαρβάϊβορ μαζί ... Εταιρεία που διοργανώνει εξτρίμ περιήγηση με γουρούνες, έχει φέρει τους επίδοξους «Σπαλιάρες» να ζήσουν μέρος του ονείρου … Εάν τους προσφέρει γαλήνη ή ικανοποίηση, καλά κάνουν και μακάρι να φύγουν με πολλές αναμνήσεις να έχουν να διηγούνται ... έστω και παραφουσκωμένες …

    Μέχρι την Αγία Φωτεινή δεν συνάντησα ψυχή που σημαίνει ότι δεν άφησα ούτε μια στροφή που δεν ευχαριστήθηκα. Τι φοβερή διαδρομή Θεέ μου … Που να ήξερα και την συνέχεια που με περίμενε … Κρήτη, ο αγαπημένος τόπος του Θεού των Στροφών … και δεν κάνω πλάκα … υπάρχει και τέτοιος Θεός … Εδώ υπάρχει Θεός της Μπάλας …

    Συνεχόμενα χωριά που αποτελούν όλα και από έναν ξεχωριστό προορισμό. Τα περισσότερα έχουν και κάτι να δείξουν, κάτι να σου μάθουν ... Η ιστορία του Νησιού δεν έχει αφήσει κανέναν από τους ευλογημένους τόπους του παραπονεμένο ... Στον Θρόνο, δίπλα στην εκκλησία της Παναγιάς, φανταζόμουν τον εαυτό μου βράδυ, καλοκαιράκι με αεράκι ... με μια τσικουδιά στο χέρι, να ακούω ιστορίες από βρακοφόρους σοφούς γέροντες και να προσπαθώ να καταλάβω τι λένε ...

    Επόμενος προορισμός συγκινητικός, με βαριά ιστορία … η Μονή Αρκαδίου. Μέχρι εκεί, το μυαλό δεν μπορεί να ησυχάσει με αυτά που εξελίσσονταν κάθε μέτρο. Το απίστευτο ανάγλυφο που ακολουθεί ο δρόμος δεν αφήνει περιθώρια για δυσάρεστα συναισθήματα. Όλη η διαδρομή από το Ρέθυμνο μέχρι τώρα καταπληκτική. Παρά του ότι πολλά σημεία ήταν επικίνδυνα λόγω χώματος πάνω στο οδόστρωμα όμως με λίγη παραπάνω προσοχή δεν υπήρχε πρόβλημα. Πρέπει τις προηγούμενες ημέρες οι βροχοπτώσεις να ήταν πολύ έντονες γι’ αυτό και είχε κατεβάσει τόσο χώμα στους δρόμους … Άρα η απεργία όντως με γλύτωσε από πολύ νερό …

    Το 2003 είχα κάνει τη διαδρομή μέχρι τη Μονή Αρκαδίου από την ανάποδη. Μπαίνοντας στον προαύλιο χώρο δεν μπορείς να μην νιώσεις δέος.
    Τόση ιστορία, τόσες ψυχές, τόσο δάκρυ αλλά και χαρά συνάμα, τόσα γεγονότα που άφησαν λόγους και αιτίες για να έχουν οι επόμενες γενεές να πάνε λίγο παραπέρα και ψηλότερα από τους προηγούμενους … πώς να χωρέσουν σε αυτή την ανθρώπινη αλλά εμπνευσμένη κατασκευή.

    https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C...AF%CE%BF%CF%85

    Δεν κάθομαι πολύ ώρα. Στο μοναστήρι υπάρχουν αναμνήσεις από άλλες εποχές, πλασματικής ξεγνοιασιάς και κάλπικης δημιουργίας … όπως συμβαίνει στην τραγική πλειοψηφία της ανθρώπινης ύπαρξης. Όλα όμως έχουν το σκοπό τους και το λόγο τους. Ακόμα και οι «προδήλως άσκοπες» θυσίες …
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20170520_122308.jpg‎   IMG_20170520_122729.jpg‎   IMG_20170520_123940.jpg‎  
    Τελευταία τροποποίηση από Vrasidas; 25/05/2017 στις 11:14.

  7. #7
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Από τη πρώτη στιγμή στο Νησί κάτι αλλόκοτο πλανιέται στην ατμόσφαιρα. Προσπαθώ να καταλάβω εάν είμαι προκατειλημμένος ή κάτι άλλο συμβαίνει … Τα πάντα γύρω είναι διαφορετικά, η Γη με τα εδάφη της και την μορφολογία της, η βλάστηση, οι μυρωδιές, η αόρατη ενέργεια που διαπερνά κάθε κύτταρο του κορμιού, μια αδιανόητη ψυχική ευφορία … και δεν είναι η πρώτη φορά που πατώ αυτά τα χώματα. Έχω ήδη φύγει από το Αρκάδι και κινούμαι στην συνέχεια αυτής της καταπληκτικής διαδρομής … Κινούμαι αρκετά σβέλτα και στρωτά, προσπαθώντας να εντοπίσω την διαφορετικότητα που προκαλούν αυτές τις σκέψεις … Δεν μπορεί, κάτι υπάρχει … Ίσως αργότερα με πιο γεμάτο εικόνες μυαλό, ντοπαρισμένο από το ρακί που ενεργοποιεί ποσότητες ελεύθερης σεροτονίνης, να την βρω την άκρη … ίσως και με κάποια ακούσματα λύρας … Βρασίδα αρχίζεις και μεγαλώνεις ??

    Μέσω Άνω Βιρανεπισκοπής ακολουθώ κατεύθυνση προς Πέραμα με σκοπό να φτάσω Ανώγεια. Η αλήθεια είναι πως έχω προβληματιστεί πολύ για τις διαδρομές που πρέπει να επιλέξω. Έχω ήδη καταλάβει ότι από όπου και εάν προσεγγίσω τον οποιονδήποτε προορισμό, θα είναι μια σωστή απόφαση … μια μοναδική διαδρομή που θα αποζημιώσει τις αισθήσεις. Αν δεν το δεις, δεν μπορείς να το καταλάβεις εύκολα. Ακόμα και το πιο μικρό στενάκι σε προκαλεί να το ακολουθήσεις, να χαθείς μέσα ώστε να ανακαλύψεις τελικά πράγματα και θάματα … της ψυχής τα χαμένα …

    Δαφνέδες – Γαράζο – Αξός πάνω σε μαγευτική διαδρομή. Όλα τα χωριά και κάτι να σου δείξουν … κάτι να πουν. Στον Αξό υπάρχει στην αρχή του μουσείο ξυλογλυπτικής. Πόσο ζηλεύω αυτούς που τα χέρια τους έχουν την δύναμη της δημιουργίας. Πόσο ευλογημένοι είναι … Μακάρι να μπορούν να αντιληφθούν το μεγαλείο τού τι σημαίνει να αφήνεις τέτοια παρακαταθήκη όταν φθάσει η ώρα του αποχωρισμού … τι σημαίνει και πόσο βαριά είναι η αθανασία της ύπαρξης όταν αποτυπώνεται σε έργα, λόγια και πράξεις …
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20170520_124612.jpg‎   IMG_20170520_125440.jpg‎   IMG_20170520_125934.jpg‎  

  8. #8
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Μονή Αρκαδίου
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20170520_130121.jpg‎   IMG_20170520_130336.jpg‎   IMG_20170520_130707.jpg‎  

  9. #9
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Έργα ανθρώπων ... από όλες τις πτυχές ...
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20170520_130612.jpg‎   IMG_20170520_130716.jpg‎   IMG_20170520_131002.jpg‎  

  10. #10
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Μουσείο ξυλογλυπτικής.
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20170520_140219.jpg‎   IMG_20170520_140207.jpg‎  

  11. #11
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της nikma
    Εγγραφή
    30/09/2012
    Μηνύματα
    325
    Ωραίος μπράβο! Γιαυτό βρε μπαγάσα μας ρωτούσες διαδρομές, όχι για να πας αλλά για να τις αποφύγεις;p

  12. #12
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της ΠΑΠΑΣΟΥΖΑΣ
    Εγγραφή
    03/02/2017
    Μηνύματα
    4.037
    Μεχρης στιγμης καλα τα πας.Φοβαμε ομος τις ρακοιστοριες που θα επακολουθησουν.Υπαρχη σοβαρος κινδηνος εγκαταλυπσης 4 παιδιων στης γιαγιαδες και εξορμησης της ιδιας διαδρομης
    καθε μερα ...νεα μερα.

  13. #13
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Φτάνω στο σταυροδρόμι έξω από Αξό … δεξιά για Ζωνιανά … αριστερά για Ανώγεια …. Έχω κάποια ακούσματα για αυτά τα μέρη στις ρίζες του Ψηλορείτη … να είναι αλήθεια άραγες ??

    Στρίβω δεξιά και αρχίζω να ανηφορίζω. Ο τόπος άγριος, ξερός, πετρώδης … να έχει σχέση με την ιδιοσυγκρασία των κατοίκων ? Μπαίνω στο χωριό … οι οπτικές εντυπώσεις δεν είναι καλές. Το χωριό δεν έχει χρώμα από την Κρήτη που ψάχνω, τα σπίτια μεγάλα αλλά όχι με την Κρητική αύρα που προκαλεί ανατριχίλα … Λίγος κόσμος κυκλοφορεί και όσους είδα ήταν από αυτούς που θα τους προσέξεις … Σκαμμένα πρόσωπα, ηλιοκαμμένα … με βαριά σκιά ανεξάρτητα από το μέγεθος του σώματος. Η δεύτερη ματιά ήταν πιο προσεκτική … το χωριό μυρίζει Κρήτη … καθαρή Κρήτη …

    Πολλές φορές στην διάρκεια του ταξιδιού μου χρειάστηκε δυό και τρεις φορές να σκεφτώ πράγματα, να κοιτάξω ξανά και ξανά πριν βγάλω συμπεράσματα. Η Κρήτη δεν είναι τόπος εύκολος … υπάρχουν βαθιές κοινωνικές ιδιομορφίες που πολύ δύσκολα κάποιος από άλλα μέρη θα μπορέσει να καταλάβει, να αποδεχτεί ή έστω να πλησιάσει λίγο. Και αυτή ακριβώς είναι μια από της ομορφιές της … Με λίγα λόγια δεν είναι ούτε εύκολη «γκόμενα», ούτε για τον οποιονδήποτε …

    Φεύγω από το χώρο στάθμευσης του Σπηλαίου Σφενδόνη και αρχίζω να κατηφορίζω προς Ανώγεια … Οι προβληματισμοί μου διαρκούν αρκετή ώρα. Τον εαυτό μου έχω αρχίσει πλέον και τον μαθαίνω καλά … οι προβληματισμοί δεν είναι τυχαίοι … κάτι με τραβά σε αυτά τα μέρη … Όπου και εάν έχω πάει μέχρι τώρα μου έχει αφήσει την γεύση του κάτι δεν είδα, του κάτι δεν αντιλήφθηκα στη σωστή του διάσταση. Όσο με ξέρω, αυτό αποτελεί μεγάλο κίνητρο να ξαναέρθω … με άλλα δεδομένα και άλλους σκοπούς ίσως. Την άκρη όμως θα την βρω με την Κρήτη … και κάτι μου λέει ότι θα είναι καλή …

    Η ώρα είναι περασμένες 14:00 και είμαι νηστικός από εχθές το βράδυ. Η πλατεία με το καφενείο του Σκουλά στα Ανώγεια προκαλεί για στάση για λίγη ξεκούραση και ίσως να βάλω κάτι στο στομάχι μου. Το τραπέζι στην άκρη δίπλα στην βρύση μου φάνηκε παράδεισος. Η σαλάτα ήταν ότι έπρεπε, ελαφριά με αρκετό νερό και δύο φέτες (μπαγιάτικο, που προτιμώ) ψωμί … Μισή ώρα ήταν αρκετή να γεμίσουν πάλι οι μπαταρίες και να δω την διαδρομή που υπολείπεται. Αυτή η τρίωρη καθυστέρηση του καραβιού σίγουρα θα με βγάλει εκτός σχεδίων.

    Αναρωτιέμαι πόσοι από όσους πέρασαν από αυτά τα μέρη γνώριζαν την ιστορία αυτών των ευλογημένων χωμάτων … Ένας από τους λίγους και αγαπητούς φίλους πίσω στην πόλη – και φυσικά Κρητικός – κατά καιρούς κάνει αναφορές στο Νησί. Ο πατέρας του στην Κατοχή, είχε συμμετοχή στην απαγωγή του στρατηγού Κράιπε τον Αύγουστο του 1944. Τι κρίμα που δεν γράφτηκε κάποιο βιβλίο με τις εμπειρίες αυτού του ανθρώπου. Αλλά είναι η μοίρα αυτού του τόπου … όσοι έχουν να πουν κάτι ή να δείξουν, συνήθως φεύγουν με μια πίκρα αποτυπωμένη στο βλέμμα …

    http://www.greekgastronomyguide.gr/i...-anogia-kriti/
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20170520_140754.jpg‎   IMG_20170520_142418.jpg‎   IMG_20170520_142445.jpg‎  
    Τελευταία τροποποίηση από Vrasidas; 25/05/2017 στις 21:12.

  14. #14
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    18/02/2007
    Μηνύματα
    465
    Το κατέβασμα προς Γωνιές μέσα από Σισάρχα, απλά Θεϊκό ! Ίσως να φταίει το νερό από τα Ανώγεια … Πάλι στριφογυρίζει στο μυαλό ο έντονος προβληματισμός ότι δεν φτάνει ο χρόνος να γυρίσω όπως πραγματικά αξίζει αυτά τα μέρη. Φυσιολογικά αυτή τη διαδρομή για να την ευχαριστηθείς πρέπει να γίνει καμιά 10ριά φορές πάνω κάτω … μετά λίγη τσικουδιά ένα παξιμάδι να μαζευτούν τα υγρά του στομαχιού … και άλλες 10 φορές πάνω κάτω … για να πεις ότι πράγματι κάτι έκανες … Και βρίσκομαι ακόμη στο μισό της πρώτης ημέρας .. Θεέ μου τι τραβώ … ζω ένα δράμα …

    Από Γωνιές το κατέβασμα προς Τύλισο κανονικό πανηγύρι οδηγικής απόλαυσης ! Ακολουθώ δρόμο ανάμεσα σε ορεινούς όγκους , με ωραίο στρωτό στροφιλίκι και άσφαλτο που κρατά … ο παράδεισος του αυτοφοράκια … Παρεμπιπτόντως, έξω από τα Ζωνιανά και πριν τα Ανώγεια υπήρχε μπλόκο που είχαν σταματήσει δύο αγροτικά … εννοείται ότι όποιος ερχόταν από την απέναντι έπαιρνε προειδοποίηση … Έτσι, για να μην με κοιτούν περίεργα περνώντας με την πάπια μου …

    https://www.youtube.com/watch?v=KnumlxWQhck

    Στην Τύλισο υπάρχει προβληματισμός. Έχω ήδη χάσει 3 ώρες και είμαι λίγο μετά την μέση της διαδρομής που έχω σχεδιάσει. Φυσιολογικά θα πήγαινα Ηράκλεια κάνοντας κύκλο βόρεια μέσω Κρουσώνα. Αποφασίζω να αφήσω αυτό το κομμάτι ως εκκρεμότητα και φεύγω για Γάζι. Έχω σκοπό να φτάσω Άγιο Νικόλαο πριν νυχτώσει οπότε η αλλαγή είναι μονόδρομος.

    Γάζι και Ηράκλειο φεύγουν γρήγορα και στρίβω για Κνωσό. Ά ρε ’87 με τις αναμνήσεις σου … να ‘ταν τα νιάτα δυό φορές που λέει και ο σοφός λαϊκός βάρδος … Αυτό το νοικιασμένο Σαμουράι με το περιεχόμενό του και το κυνήγι του, με έχει στοιχειώσει … η κατάληξή του ακόμα περισσότερο …

    Καλοκαίρι του ’87 επίσης, κατά την διάρκεια περίπολου στην περιοχή του όρχου και πολύ αργά το βράδυ, είχε συμβεί κάτι στον ουρανό που όλη την ομάδα περιπόλου, μας είχε «κολλήσει» … Κανένας δεν μίλησε γι’ αυτό ποτέ και σε κανέναν … Μόνο ότι ειπώθηκε μεταξύ μας. Απλά να πω ότι ο στόλος των «φίλων και σύμμαχών» μας Αμερικανών, με κάτι αεροπλανοφόρα (όπως είχαμε μάθει) και λοιπά πλοία ήταν Νότια της Κρήτης … Κάτι μου λέει ότι τα σενάρια της σειράς «Στην ζώνη του λυκόφως» δεν ήταν τυχαία …

    Από Κνωσό αρχίζει το ανέβα προς Πεζά. Αγία Ειρήνη – Πατσίδες – Κουνάβοι – Πεζά έως και Αρκαλοχώρι διαδρομή μπουκιά και συχώριο. Επίσης μου λύθηκε η απορία γιατί πολλοί έχουν λυσσάξει με τα κρασιά από την Ένωση Πεζών … Είδα τα αμπέλια και τις καλλιέργειες και κατάλαβα. Νοικοκυρεμένα , καθαρά, περιποιημένα … που σε προκαλούν να κάτσεις κάτω με καλή παρέα, τον σωστό μεζέ, την μουσική που πρέπει, να γευτείς το νέκταρ από τα σταφύλια τους … και όλα τα υπόλοιπα θα βρουν τον δρόμο τους αυθόρμητα, γλυκά, αβίαστα …

    Επόμενος στόχος το Οροπέδιο Λασιθίου από Καστέλι – Καλό Χωριό – Ποταμιές – Κερά. Μετά το Καστέλι η διαδρομή γίνεται ξανά όπως την προτιμώ … Ανάμεσα από ορεινούς όγκους με στροφές που προκαλούν τις αισθήσεις … Τώρα που το σκέφτομαι, αν κάποιος διαβάσει αυτές τις περιγραφές χωρίς να ξέρει ποια η μηχανή που χρησιμοποιώ, ίσως συμπεράνει αυθόρμητα ότι πρόκειται για κάποια μεγάλου κυβισμού μοτοσικλέτα. Θα το πω για ακόμη μια φορά … δεν είναι απαραίτητα τα πολλά κυβικά για να πάρεις ευχαρίστηση. Μια μικρή αλλά σωστά στημένη μηχανή, κάνει παπάδες … Εξ’ άλλου σε κλειστές διαδρομές – όπως συνήθως είναι στην Κρήτη – τα πολλά κυβικά και οι μεγάλες ιπποδυνάμεις είναι μη λειτουργικές σύμφωνα με αυτά που πράγματι μπορούν να αποδώσουν. Το αποτέλεσμα μετά από κάθε ταξιδιωτικό το αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο. Αλλά ας μη χαλώ το όνειρο αρκετών …
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων IMG_20170520_162148.jpg‎   IMG_20170520_163809.jpg‎  
    Τελευταία τροποποίηση από Vrasidas; 27/05/2017 στις 18:47.

  15. #15
    Banned
    Εγγραφή
    10/02/2013
    Μηνύματα
    9.317
    Το γλέντι του γάμου, πλησιάζει ????

Σελίδα 1 από 7 123456 ... ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. και να θες να κρυφτείς....
    από Gandalf dr685sm στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 12
    Τελευταίο μήνυμα: 20/11/2010, 00:53
  2. Απαντήσεις: 46
    Τελευταίο μήνυμα: 19/10/2010, 10:28
  3. Πώς να γίνετε, να νιώθετε και να δείχνετε νεότερος
    από koulis19 στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 15
    Τελευταίο μήνυμα: 15/05/2010, 18:44
  4. σαν να ξεχασαμε και τον...
    από devil's animal στο forum Καλημέρες κι ευχολόγια
    Απαντήσεις: 31
    Τελευταίο μήνυμα: 17/03/2008, 18:37

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF