Ρε τι γίνεται??? Εσείς έχετε γίνει καλοί !!!
εννοείται πως κάποια μηχανάκια σε παίρνουν απ΄το χεράκι και σε μαθαίνουν σούζα, και κάποια μηχανάκια σε παίρνουν απ΄το χεράκι και σε στέλνουν στο χαντάκ...
O καλός δρόμος είναι όντως όταν του κρύβουν τα όργανα τον δρόμο. Ο ιδανικός είναι όταν κοιτάζεις τον δρόμο κάτω από το τιμόνι.
Ο δεύτερος βέβαια. Ο πρώτος τρόπος "φωνάζει" φόβο και φυσικά δεν προσφέρει κανένα control στις κινήσεις που πρέπει να γίνονται για να ελέγχεις το σημείο ισορροπίας. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, οι όμορφες σούζες θέλουν και ανάλαφρες κινήσεις. Αυτό είναι κάτι που το μαθαίνεις με τον καιρό όμως. Όπως μαθαίνεις και αν θα "βγεί" σωστά η σούζα απ΄τα πρώτα μέτρα που θα στηθεί το μηχανάκι.
Αν σηκωνεται άτσαλα, νευρικά, με πολλές στροφές και δεν σηκώνεται με γλύκα, κατεβάστε το-μία κάτω-breathe in, breathe out και ξαναδοκιμάστε. Είναι προτιμότερο να σηκώνεται με τσίμπημα συμπλέκτη γλυκά, παρά με καρύδωμα στο γκάζι και τράβηγμα.
Φιλε μπλιτζερ.Θα σου πω και γω τη δικια μου εμπειρια.
Ξεκινησα να μαθενω σουζα με ενα lead 50.Δε σηκονοτανε με τπτ.Μετα αποκτισα ενα dio 50 που το εκανα 72cc.Αυτο σηκονοτανε αερα πατερα.Ειχα φαει ενα καπακι και αγορασα καινουριο φτερο.Απο τοτε σταματησα.Μετα αποκτησα ενα τυφονα 80 που με το πειραγμα πηγε 110cc.Αυτο σηκονοτανε με το χαδι.Αφου πλεων ειχα ωραιο μηχανακι για σουζες και δεν ειχα προβλημα με την ανορθωση αποφασισα να ασχολιθω λιγο με το φρενο.Σουζα ηξερα να κανω μονο με το ενστικτο που λιγο πριν το καπακι κλεινης το γκαζι και η μοτο πεφτει.Για να μαθω με φρενο επρεπε να ξεπερασω αυτο το οριο και να αφινω τη μοτο να περναει το υψος που κλεινω το γκαζι για να παταω στη σηνεχεια φρενο.Ειχα σπασει ολα τα ρεκορ καπακιου.Πραγματικα με κοροιδευανε ολοι.Στο τελος εκανα καπακι και τους το εκανα μπροστα τους για να γελανε.Τοσο εξικιωση ειχα με το καπακι.
Εντελει εμαθα καπος.Να πω οτι σουζα χωρις φραινο δε λογατε.Οτιδηποτε αλλο ειναι απλα σηκομα της μοτο.Ουτε εγω εμαθα με φρενο τελικα.Απλα με τοσα καπακια δε φοβομουν και το πηγενα πολυ παραπερα απο οτι στην αρχη.
Τωρα κανω καμια φορα με τη γρια αλλα τη σεβομαι και την ποναω και ειπα να σταματησω.Καταπονειτε το μπροστινο σηστημα και στεναχωριεμαι μετα.
Κατι σημαντικο.
Ο πραγματικος κυνδινος δε βρισκετε στο καπακι αλλα στον μπροστινο τροχο.Το θεμα ειναι πος θα το προσγειωσεις.Εαν το τιμονι ειναι στραμενο προς τα δεξια η αριστερα κινδυνεβεις να πεσεις.Το επαθα μια φορα και οι συνεπειες ηταν πολυ πιο τραγικες απο το καπακι
καθε μερα ...νεα μερα.
E για πες τότε: https://youtu.be/4sUy4cPeG4M
Έχει 3-4 ενδεικτικές. Δεν είναι η τελευταία βόλτα, αυτή την έχει ο τεό, αλλά είναι η προτελευταία. Θεωρώ ότι δεν το πιέζω καθόλου και συμπλεκτάρω σωστά. Βέβαια, δε μου έδειξε κανείς, δεν έχω ιδέα, απλά μου "βγήκε", οπότε δεν ξέρω τι κάνω σωστά και τι όχι.
ΥΓ. Το βίντεο αποτελεί προϊόν ψηφιακής επεξεργασίας και καμία παράνομη πράξη δεν τελέστηκε κατά τη διάρκειά του.
Μια φορά μόνο με έχει τρομάξει προσγείωση. Πολύ άτσαλη, δυνατή, δεν ήμουν σίγουρος ότι θα το κρατήσω όρθιο. Από τότε έμαθα. Πολλές φορές είμαι με γυρισμένο τιμόνι στη σούζα, αλλά έχω μάθει, όσο γίνεται, να το προσγειώνω. Ακόμα μαθαίνω, φυσικά.
Life begins at 45°.
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Χαχα, πήγα να σκοτωθώ 1-2 φορές... ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ ήλιος, πολύ κακή ώρα για επιστροφή. Έμπαινα στη στροφή και, κάπου στην κορυφή της, έτρωγα ξαφνικά 23443 δισεκατομμύρια λούμενς στη μούρη. Δεν ήταν πολύ βολικό. Είναι εμφανές ότι σηκώνομαι κιόλας...
Life begins at 45°.
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Δεν πήγε να με κλείσει, έτσι στρίβουν τα suv. Δυο αλλαγές λωρίδας σε 5 μέτρα, το ζώο.
Life begins at 45°.
Είχε χαλάσει το bluetooth και προσπαθούσα να σου πω να με περιμένεις στη νοηματική.
Life begins at 45°.