Αφού ικανοποιησα την πείνα μου ξεκίνησα και πάλι προς Θέρμο. Ο καιρός που μου είχε κάνει το χατήρι ως τώρα έδειχνε να ανοίγει περαιτέρω οπότε όλα καλά.
Η διαδρομή σκέτη μαγεία
Οδηγούσα στο ύψος της κορυφογραμμης
Η υπόλοιπη διαδρομή ως Θερμό και Γέφυρα Μπανια δε μπορούσε να συγκριθεί με τα όσα είχα δει πριν λίγο και έτσι με άφησε σχετικα αδιάφορο.
Βρήκα όμως μια ωραία πηγή σε ένα πλάτωμα με παγκάκια όπου άραξα λίγο να ξεκουρασω το κορμί μου.
Ο δρόμος της επιστροφής αδιάφορος και διαδικαστικόςαλλά δε με ένοιαζε γιατί είχα περάσει μια πολύ ωραία μέρα.Πετυχα και κάτι Ιταλούς με Goldwing λίγο πριν τη γέφυρα κάπως ελαφρώς ενδεδυμενους θα έλεγα μιας και κάτω από το αυλάκι ο καιρός έδειχνε να μαυρίζει.
Στάση στην Ακράτα για βενζίνη και αδιάβροχα αλλά τώρα I couldn't care less που λένε και στο χωριό μου μιας και ήμουν μόλις 150χλμ μακρυά από το σπίτι μου μέσω της Εθνικής. Όντως παιδιά ότι μου είχε φυλάξει από κει πάνω το έφαγα μαζεμένο από την Ακράτα ως το Κιάτο περίπου.Μιλαμε για πολύ βροχή(Ναι σαν την ετήσια του αλλοτε) αλλά ο εξοπλισμός έκανε πολύ καλά τη δουλειά του και έφτασα σπίτι στεγνός και καθαρός στην ευαίσθητη περιοχή σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μηχανάκια που είχαν αράξει κάτω από τούνελ και γέφυρες να προφυλαχθούν.
12 ώρες μετα και 600χλμ (τα μισα υπο βροχη) ημουν σπίτι.Για μένα ήταν μια βόλτα διαφορετική από όλες τις άλλες.
Ήταν η πρώτη βόλτα που ξεκίνησα πάρα τις άσχημες προβλέψεις για τον καιρό.
Ήταν η πρώτη μεγάλη βόλτα που θα πήγαινα ποτε μόνος μου.
Ήταν "ιδιαίτερη " αλλά να σας πω κάτι ρε μαγκες;Δε θα άλλαζα ούτε μέτρο!!!
Η ηρεμία,η φύση,η μυρωδιά της βροχης,οι σκέψεις μεσα απο το κράνος ολα αυτά μαζί την απόδραση από την καθημερινότητα ήταν αυτό που χρειαζόμουν.
Συμπέρασμα:Καβαλατε όσο πιο πολύ μπορείτε!