Εκεί με πλημύρισε η απόλυτη γαλήνη…
Εκεί με πλημύρισε η απόλυτη γαλήνη…
Κατά τις 3.30 το παίρνω απόφαση να ξεκινησω για το Honningsvag μιας και στις εξίμιση θα ερχόταν το καράβι. Έσφιξα τα δόντια και ξεκίνησα να οδηγώ τα 25 km που με χώριζαν από το λιμάνι, άϋπνος και ενώ ήδη είχα διανύσει 560 km για να φτάσω στο Nordkapp, αλλά με αρκετή προσπάθεια τα κατάφερα. Τέσσερις και κάτι φτάνω στο Honningsvag και κατευθείαν, ψάχνω να βρω το λιμάνι που θα αγκυροβολήσει το πλοίο. Δεν το έβρισκα πουθενά.
Αγχώθηκα, το καράβι θα έκανε ολιγόλεπτη στάση για να ξεκινήσει την πλεύση του και εγώ, θα έπρεπε να ήμουν στην προβλήτα για να επιβιβαστώ άμεσα αλλιώς θα ξέμενα εκεί. Δεν υπήρχε ψυχή πουθενά, να τριγυρνώ από εδώ και από εκεί και να ψάχνω το πιθανό σημείο που θα αγκυροβολήσει. Ρωτάω έναν ψαρά μου λέει από την άλλη πλευρά της πόλης.
Φτάνω σε ένα εστιατόριο και ρωτάω μία καθαρίστρια μου λέει δεν ξέρω. Τρελάθηκα!!!!
Kοίταξε να δεις που θα έρθει το καράβι και εγώ θα ψάχνω το λιμάνι!!!
Τότε ακούω το κινητό μου να κτυπάει… Ποιος είναι τέτοια ώρα… Κοιταω μήνυμα
- TI!!!
Κοιτάζω αποστολέα… moto.gr
Τι έγινε ρε παιδια με στέλνεται εισιτήριο να γυρίσω πίσω!!!
Μήπως επειδή για το μισό χιλιομετρικά ταξίδι έκανα 242 δημοσιεύσεις και ανέβασα 652 φωτογραφίες
- ΜΙΠΟΣ ΣΑΣ ΤΑ ΕΣΚΑΣΑ!!!
- ΜΠΑ ΙΔΕΑ ΣΟΥ!!!
Όχι ρε έχω και άλλες φωτογραφίες να βγάλω!!!
Το βρήκα το λιμάνι ρε…
Αριστερα από το κόκκινο κτήριο θα έδενε…
Hταν πέντε τα ξημερώματα δεν ήξερα τι να κάνω και άραξα σε ένα πεζούλι για να περάσει λίγο η ώρα. Ερχεται το πλοίο και τρώω φλασιά, αυτό δεν είναι μεταγωγικό πλοίο αλλά κρουαζιερόπλοιο.
Kαλά μιλάμε ούτε που έβγαλα φωτογραφία το πλοίο ειπαμε, ήμουν τελείως σε άλλη φάση.
Εκεί και πάλι αγχώθηκα, το φέιζερ θα μπορούσα να το μεταφέρω με αυτό το καράβι! Εν τω μεταξύ όλοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι πελάτες του ήταν πεζοι και μόνο εγώ είχα μηχανάκι.
Δένει το κρουαζιερόπλοιο, βγαίνουν έξω οι υπάλληλοι του και τους ρωτάω... Tο φειζερ μπορώ να το επιβιβασω στο πλοίο, ναι. Αλλά πως, δεν έβλεπα πουθενά καμιά πόρτα να ανοίγει για να το φορτώσουν και τότε το είδα, δεν είχε πόρτα με ράμπα αλλά ασανσέρ. Αφού ξεφόρτωσαν τα εμπορεύματα τοποθέτησα το φέιζερ στον ανελκυστήρα και από εκεί στο πάρκινγκ.
Βέβαια πρώτα έβαλα το φειζερ στο καράβι και μετά, θα έκοβα εισιτήριο και είχα ένα άγχος να το πω, πόσο θα πληρώσω. Φοβόμουν μην με σκίσουν! Πάω σαν χεσμένος στη ρεσεψιόν να ρωτήσω τιμή, 200 € χωρίς καμπίνα με πρωινό, και στο Tromso θα έφτανα στις οχτώ το απογευμα. Καλά ειναι ευτυχος!
Ανεβαίνω πάνω στο καράβι και εκεί χάζεψα και πάλι.
Βγάζω κάποιες φωτογραφίες και αράζω σε μία πολυθρόνα μπροστά στην περιμετρική τζαμαρία για να ξεκουραστώ και έβλεπα, τους νορβηγούς να κοιμούνται στο πάτωμα... Δηλαδή τόσο ζώα! Παίρνω τη μάνα μου τηλέφωνο.
– Μαμά έφτασα, γυρναω πισω
– Ηταν ωραία;
– Δεν ξέρω δεν είδα τίποτα, είχε ομίχλη αλλά τα τελευταία χιλιόμετρα ήταν από άλλο πλανήτη. Τώρα είμαι στο καράβι και πιθανόν να μην έχω σήμα, πάρε τηλέφωνο την Ανθη να μην ανησυχεί... Σ' αγαπώ πολύ.
Κοιμάμαι μια ωρα και κατά τις οχτώ πάω να φάω πρωινό. Είχε μπουφέ τριαντα μέτρων που έκανε τρεις φορές γύρα στο εστιατόριο. Παντού όμως είχε σαλάμια και κασέρια και εγώ με το που τα έβλεπα, μου γυρνούσαν τα μάτια ανάποδα... Μα μια βδομάδα τέτοια έτρωγα και εδώ, κασέρια να φάω! Τελοσπάντων βρίσκω κάτι σαν μαγειρεμένο φαγητό
Και μετά ήθελα να φάω επιτέλους ένα γλυκό. Τριγυρνάω το μπουφέ δεν είχε, ρωτάω έναν μάγειρα.
– Γλυκά έχετε.
– Οχι!!!
Καλα ειναι δυνατον!! Κάνω δεκα φέτες ψωμί με μερέντα και βγαίνω έξω να δω την υπερβόρεια νορβηγική ακτογραμμή. Όπως βλέπετε από το κρύο μου είχε ανοίξει λίγο η όρεξη.
Έβριζα όμως γιατί μην νομίζετε, ξέρω πολύ καλά τον εαυτό μου. Έβριζα γιατί στο Tromso θα έφτανα στις οχτώ και δεν θα είχα που να διανυκτερεύσω κι εγώ, επειδή θα ήμουν σχετικά ξεκούραστος από το καράβι θα ήθελα να οδηγήσω, με αποτέλεσμα ο ύπνος να πάει περίπατο.
Σκεφτόμουν μήπως θα ήταν προτιμότερο να πάω οδηγώντας στο Hammerfest να πάρω το καράβι από εκεί, και να παρατείνω την πλευση μου κάποιες ωρες. Ετσι ώστε, να έφτανα ακόμα πιο βράδυ στην στεριά αλλά με το ίδιο κόστος... Καλά τι έριχνα δεν το συζητάω! Μάλλον δεν το είχα σκεφτεί καλα, αλλά μόλις υπολόγισα ότι με χώριζαν παραπάνω από 200 km απόσταση για να το κάνω αυτό, ηρέμησα με ότι τελικά πήρα τη σωστή απόφαση. Αυτό όμως δεν υπολόγισαν σωστά ήταν το θέμα του ύπνου στο καράβι... Σιγά εγώ μην σπαταλούσα την υπερβόρεια μου κρουαζιέρα στον ύπνο. Όσο κομμάτια και να ήμουν δεν ήθελα να κοιμηθώ, αλλά να δω. ..
Το καράβι εκανε σταση στο Hammerfest για μιάμιση ώρα και κατέβηκα να δω το μέρος. Όταν αποβιβαστήκαμε από το πλοίο μας ανακοίνωσαν, ότι η πόλη αυτή αποκηρύσσεται ως η πιο βόρεια πόλη σε όλο το κόσμο …. Αλλα έχουν θέμα γιατί και άλλες δυο πόλης μια στην Σιβηρία και μια στην Αλάσκα διεκδικούν το ίδιο αξίωμα και ο καθένας, λέει τα δικά του… Ορέ προβλήματα που έχει ο κόσμος
Το εισιτήριο μου στο καράβι ηταν σαν πιστωτική κάρτα και με το που αποβιβάστηκα, και ξανά επιβιβάστηκα από το Hammerfest μου σκάναραν την κάρτα έτσι ώστε, να γνωρίζουν το που βρίσκομαι. Σαν την Ελλάδα δηλαδή.
Πήγα σ' ένα μουσείο φυσικής ιστορίας.
Όταν πρώτο μπήκα στο μουσείο επειδή πουλούσαν και διάφορα τουριστικά συμπράγκαλα ήμουν και ψιλό κομμάτια, μια ερώτηση με βασάνιζε… Τέλος πάντων το σκεφτομουν να ρωτήσω η όχι, και συνέχιζα ακάθεκτος να βγάζω φωτογραφίες …
Πάω αγοράζω ένα αυτοκόλλητο από το μέρος με 4,5ε και ως πελάτης ποια, είχα κάθε δικαίωμα να ρωτήσω το οτιδήποτε…
- Συγγνώμη αυτά τα ζώα είναι αληθινά;
- Όχι νεκρά είναι
- Ναι το βλέπω αυτό… Αλλά κάποτε ήταν;
- Φυσικά
Είδατε τελικά ήταν μουσείο φυσικής ιστορίας…. Τσεκαρισμένο!
Τι λέτε μιας που μάθαμε ότι είναι όντως μουσείο και λέγετε, Royal & Ancient Polar Bear Society να σας πω τι απεικονίζει το κάθε έκθεμα και γενικά, πληροφορίες για το τόπο αυτό… Η δεν με παίρνει;
Θα γράψω ρε, για να μην με θεωρήσετε και ανιστόρητο
ΤΟ Χάμερφεστ έχει μια μακρά ιστορία ως εμπορικό λιμάνι, και λέγεται Isbjørnklubben στη νορβηγικη - που σημαίνει απλά Πολική αρκούδα Club. Στο μονόκλινο δωμάτιο του μουσείου είναι μια ποικιλία από αναμνηστικά της πρώιμης ζωής του Χάμερφεστ, συμπεριλαμβανομένης μια πληθώρα από ταριχευμένα ζώα, και εξοπλισμού κατασκήνωσης, καθώς και μια συλλογή από φωτογραφίες, πίνακες ζωγραφικής, σχέδια και γραπτά του και από την ιστορία της πόλης .
Απεικονίζουν την πόλη όπως ήταν στους προηγούμενους αιώνες. Δείχνει ότι ήδη από τη αρχη του δέκατου έβδομου αιώνα, αυτή η μικρή πόλη ήταν ένας σύνδεσμος για τους ταξιδιώτες και τους εμπόρους στο βόρειο άκρο, και ένα σημείο συνάντησης για τους απομονωμένους ανθρώπους της Βόρειας Νορβηγίας. Τους εμπόρους από τη νότια Ευρωπη και τους κυνηγούς αλλα και τους εμπόρους που έρχονται δυτικά από το Αρτικο Ωκεανο και τη Ρωσια
Και αφου περπάτησα λίγο το μέρος, ανέβηκα στο καράβι για να συνεχίσω την κρουαζιέρα. Με αυτά που έβλεπα από το κατάστρωμα του πλοίου...
Δεν είχα την παραμικρή διάθεση να φωτογραφίσω το καράβι. Τι να λέμε τώρα!
Αλλά τελικά το έβγαλα με το ζόρι κάποιές φωτογραφίες. Ειχε τζακούζι.
Όπου είδα επιτελους και μαγιό...
Στην τιμή του εισιτηρίου είχα το δικαίωμα να κάνω και σάουνα με θέα τον ωκεανό αλλά δεν το τίμησα.
Έκανε κάποιες ολιγόλεπτες στάσεις και σε αλλά λιμανάκια…
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
