Ήταν απόγευμα ποια, και φτάνω σε ένα ακόμα τεράστιο αλλά ακόμα πιο όμορφο καταρράκτη. Μιλάμε από την βοή του νερού έπρεπε να φωνάζεις για να ακουστείς.
Είχε ένα εστιατόριο εκεί, για να τα αρπάζουν από τους τουρίστες.
Και αν ήθελες κατηφόριζες και πιο κάτω... Κατεβαίνω στην παραλία και ακριβώς απέναντι βλέπω αυτό το αρχοντικό.