Ξυπνάω το πρωί σε άριστη κατάσταση ούτε παγωμένος ούτε τίποτα, και παρότι είχα κοιμηθεί μετά βίας 4 ωρες ένιωθα σαν να είχα κοιμηθεί ημέρες. Εκεί κατάλαβα για άλλη μία φορά ότι το κρύο της Νορβηγίας θέλει οργάνωση και εμπειρία, δεν είναι παίξε γέλασε. Το καμπινκ ειναι λιγο βαρβαρο εκει πανω...Και εγω επειδή ηθελα να αποκτήσω ακόμα πιο βαθιά ριζωμένα βιώματα από το ταξίδι μου επέλεξα τον τρόπο της σκηνής, όχι τόσο για οικονομικούς λόγους αλλά πιο πολύ ως εμπειρία. Γιατί αν το έκανα για οικονομικούς λόγους θα μπορούσα να κόψω λίγα από τα 20 καράβια κόστος 500 € που έδωσα στη Νορβηγία και την διαφορά, να την επενδυα για την στέγαση μου. Βέβαια την έφαγα, άλλα το γούσταρα κιόλας!
Ο στόχος μου ήταν να περάσω βασιλικές διακοπές βλέποντας τα πάντα και μην υπολογίζοντας το κόστος για οτιδήποτε, έκτός όμως από τις ανθρώπινες ανέσεις που θα μπορούσε να μου προσφέρει το χρήμα... Δεν το καταφερα ομως!!
Πίνω Κ παίρνω την Ανθή τηλέφωνο, την λέω ότι ξεκινάω και προτού να πάω στους γονείς θα πάω να αλλάξω επιτέλους λάδια στο φειζερ. Ετσι ώστε, αύριο που θα ερχόταν να είναι έτοιμο.
Ξεκινάω και μετά από 150 km φτάνω στα 5 km από το Μόναχο, όπου με πιάνει σταου (μποτιλιάρισμα), επειδή η αούτομπαν τερμάτιζε στο Μόναχο και γινόταν ο κακός χαμός. Σταματάω στην ουρά πίσω από τα αυτοκίνητα και να σκέφτομαι να χωθώ ή όχι, τελικά όμως δεν χώθηκα γιατί φοβήθηκα. Άσε μην έχουμε άλλα τελευταία στιγμή, φάμε κανένα πρόστιμο από την αστυνομία και να το φυσάω και να μην κρυώνει.
Μπαίνω στο Μόναχο, ο Τομ με πήγαινε προς το συνεργείο και μετά από κάμποση ώρα φτάνω. Η αδερφή μου που το έψαξε στο ίντερνέτ με είπε ότι ήταν εξουσιοδοτημένο συνεργείο της Yamaha και ότι χρέωναν 75 € την ώρα συν τα ανταλλακτικά. Οπότε και εγώ φανταζόμουν ότι θα πάω σε κάποιο χάιτέκ συνεργείο με μάρμαρα μέσα, υποδοχή πελατών και όλα τα συναφή. Ναι καλά. Το συνεργείο ήταν μέσα σε μία αυλή σπιτιού, με αποτέλεσμα τρεις φορές να περάσω από μπροστά του και μετά, να καταλάβω οτι εκεί μέσα είναι συνεργείο.
Φτάνω...
Και βλέπω ένα συνεργείο αλλά greekstyle και ίσως, από υποδομές ακόμα χειρότερο.
Καλά αν αυτό το συνεργείο χρεώνει 75 € την ώρα τα άλλα, τι χρεώνουν! Μπαίνω μέσα ο υπεύθυνος, ένας συμπαθής ευτραφής Γερμανός με κοιτάει με απορία... Τον ρωτάω.
– Αγγλικά;
– Όχι.
Άντε βγάλε συνεννόηση τώρα. Mε νοήματα διεθνείς εκφράσεις μοτοσυκλέτας, όπως λάδια και γράφοντας σε ένα χαρτί το τι λάδι θέλω και το πόσο τελικά θα πληρώσω (100 €), συνεννοηθήκαμε.