Τιτιβίσματα Νορβηγίας. Πως τελικά αντιμετώπισα τον μινώταυρο Nordkapp...

[NIKANTHI]

Είχε φτάσει οκτώ και, έπρεπε να βρω κάμπινγκ. Βρίσκω πινακίδα για ένα και, κόβω μέσα. Πάω στην ρεσεψιόν ήταν ένας αχώνευτος χοντρός Νορβηγός του λέω, για σκηνή κοιτάει τον τιμοκατάλογο 130 ΝΟΚ (14ε). Κοιτάω έξω το καιρό εβρεχε, τον ρωταω για σπιτακι…400 ΝΟΚ (43ε).

Καλα λεω θα το σκεφτω και παω να κανω τσιγαρο.

Σφιγγόμουν γιατί δεν είχα ξαναστησει σκηνή στην ζωή μου και υπό βροχή, δεν ήξερα αν θα τα καταφέρω.

- Έλα μωρέ σιγά... Μπαίνω μέσα, του λέω...

- Θα στήσω σκηνή, έχει πουθενά δέντρα για να με προστατέψουν από την βροχή …

- Όχι!

- Καλά θα το σκεφτώ... Και βγαίνω έξω

Τότε θυμάμαι ότι στα πεντε χιλιόμετρα είχε και άλλο κάμπινγκ, ανεβαίνω στο μηχανάκι και εξαφανίζομε. Πάω στο άλλο έκλειναν εκείνη την ώρα. Τα ίδια, 100 και 400…

- Οχι εντάξει, θα στήσω σκηνή

- Αν θες μου λέει έχω και ένα μικρό δωματιάκι με 200 ΝΟΚ (21ε), ενδιαφέρεσαι;

- Και το ρωτας!!


Μπαίνουμε στο σπιτάκι





Και ηταν τρελα

- Μόνο αν θες να μην ανοίξεις τέρμα την θέρμανση...

Ναι καλά με που φεύγει, τσιτώνω το καλοριφέρ βγάζω μπότες και κάλτσες για να στεγνώσουν. Τα πόδια μου ήταν μούσκεμα, οι μπότες τελικά δεν ήταν και πολύ αδιάβροχες... Και άραξα.

Σε σχεση με το περσινό μου ταξίδι πείρα πολλά μαθήματα, για αυτό και οργανώθηκα κάπως καλύτερα. Όπως, ότι πείρα δυο κινητά το δικό μου και της Ανθής έτσι, αν χαλάσει το ένα να έχω το άλλο. Αλλά με το μπήκα στην Νορβηγία το κινητο της Ανθης μπλόκαρε και δεν έβγαζε σήμα. Παιδευτικά να το φτιάξω τίποτα, πήραμε τηλέφωνο την wind τίποτα. Έτσι έμεινα με ένα χαλασμένο κινητό και ένα κινητό που δεν φόρτιζε με τίποτα, έξοχα!!


Βγήκα έξω να δω το μέρος …

[NIKANTHI]

Έφαγα χαζεύοντας το ποτάμι.





Και γύρισα στο λιλιπούτειο σπιτάκι μου που έκαιγε σαν φούρνος .





Με το που πέρασε η ώρα χαζεύοντας και ακούγοντας την βοή του ποταμιού που περνούσε δίπλα από το παράθυρο μου, αποκοιμήθηκα...

[NIKANTHI]

Χιλιόμετρα βάση του google maps… 196


(Εδώ να γράψω ότι της ισοτιμίες της έκανα μέσω του διαδικτύου όχι όταν πήγα το ταξιδι, αλλα όταν έγραφα το ταξιδιωτικό… Υπολόγιζα βέβαια ποσο πληρώνω, αλλα για να μην τα κάνω χαλια, τα ξανά υπολόγιζα όταν έγραφα το ταξίδι. Οι ισοτιμίες παίζουν, τώρα βεβαια μπορεί να είναι διαφορετικές … Αλλα σε γενικές γραμμές κάπου εκεί κυμαίνονται...)

[NIKANTHI]

ΠΕΜΤΗ 18 - 06 - 2015 ΗΜΕΡΑ 9

Το πρωί σηκώθηκα κλασικά νωρίς κατά τις 06,00, χτύπησα καφεδάκι στο σέικερ και πήγα έξω να απολαύσω το ποτάμι

[NIKANTHI]

Εντάξει μόνος ήμουν καφές στην μούγγα δεν λέει, οπότε ευκαιρία να σας πω τα εσώψυχα μου...

Πιστεύω ότι έχετε καταλάβει ότι ο τρόπος που περιγράφω το ταξιδιωτικό είναι βιωματικός να τον πω, με ένα κάπως ιδιαίτερο προσωπικό στιλ. Στην Νορβηγία όμως τα πράγματα είναι γενικώς ήρεμα, σασπένς και περιπέτεια δεν έχει. Βασικά το να οδηγείς στην Νορβηγία είναι σαν να οδηγείς στο Αγιο Όρος... Δεν συμβαίνει ποτέ τίποτα! Το μόνο που σε ανησυχεί είναι να μην σε εμβολίσει κανένας τάρανδος. Αλλά και στο Αγιο Όρος έχει ζώα οπότε... το ίδιο είναι!

Έτσι κόλλησα και δεν ήξερα τι να γράψω, και αυτό φαίνετε στην συνεχεία του ταξιδίου. Από εδώ και εμπρός είναι κάπως διαφορετικά γραμμένο το κείμενο. Πιο πολύ θα το έλεγα, με ταξιδιωτικές και όχι τόσο βιωματικές περιγραφές… Γιατί πολύ απλα καποιες μέρες, δεν συνέβη πραγματικά τίποτα άξιο ενδιαφέροντος, που θα μπορούσα να περιγράψω… Παμε λοιπον





Για να πάω εγώ όμως οπουδήποτε έπρεπε να πάρει μπρος το μηχανάκι, το βάζω μπρος τίποτα, ξαναπροσπαθω, ουτε…Ο Χριστός και η Παναγια!! Τελικά πήρε δύσκολα. Mπούκωσε αφού έβγαζε ντουμάνια από πίσω. Σίγουρα έφταιγε η υγρασία αλλά και οι ταχύτητες μου στο ταξίδι... Αντε να δούμε τι θα κάνουμε και με αυτό.

Ξεκινώ...

[NIKANTHI]

Μετά από κάμποσα χιλιόμετρα πάω για βενζίνη όπου βλέπω αυτό.





Ήταν ένα γκρουπ από Βραζιλιάνους μοτοσυκλετιστές που ήρθαν αεροπορικώς από το Ρίο στο Βερολίνο και από εκεί, με μισθωμένες μοτοσυκλέτες στην Νορβηγία.





Εντάξει ακριβό το τίμημα για τους Έλληνες να ταξιδέψουν στην Νορβηγία αλλά για κάποιους λαούς, είναι ακριβότερο.

Στην Νορβηγία από όσο κατάλαβα, πληρώνεις πανάκριβα την βενζίνη γιατί ταυτόχρονα μέσα στην τιμή, είναι και το αντίτιμο σου για όλα αυτά που βλέπεις τριγύρω…

[NIKANTHI]

Στην Αυστρία και στην Γερμανία πώς πληρώνεις τα πάντα, εκεί δεν πρέπει να πληρώσεις τίποτα…

[NIKANTHI]

Καλύτερα σε βενζίνη παρα σε εισιτήριο … Η τουλάχιστον έτσι λέω εγώ.








Μέχρι στιγμής στο ταξίδι μου έβγαζα φωτογραφίες μόνο στις στάσεις, είχα πρόβλημα και δεν ήξερα τι να κάνω. Την φωτογραφική μηχανή την είχα πίσω μαζί με τα τρια σφραγισμένα μπουκάλια από λάδι και όλα μου τα ρούχα, θα έπρεπε να την φέρω μπροστά. Αλλά στο tank bagg είχα το χρησιμοποιημένο λάδι και φοβόμουν να το πάω πίσω, μην γίνει μαλακία και μου λερώσει τα ρούχα. Δεν ήξερα πως να το βολέψω, και ξεκίνησα ευχόμενος σύντομα να λύσω και αυτό το πρόβλημα … Καλά θα μου πείτε γιατί δεν πέταξες το χρησιμοποιημένο λάδι, γιατί μετά από αυτό που έζησα στην Γερμανία φοβόμουν μην τυχόν χρειαστώ και αυτό.

Παίρνω ένα φερυ





Ευκαιρία να βγάλω καμια φωτογραφία



Μόλις με επιστρέψουν τα εξωγήινα όντα την φωτογραφική μηχανή… Συνεχίζετε

[NIKANTHI]

Μέχρι που ξαναπήρα τους δρόμους





Kαι αφού έκανα τις απαραίτητες συμπληρωματικές αγορές μου από το σουπερ μάρκετ, διασχίζω τον Ε39 και φτάνω σε ένα μέρος που από παντού πέφταν καταρράκτες. Τι προγράμματα και μαλακίες, από οπού και να πας στην Νορβηγία είναι μαγεία! Βλέπω άνοιγμα στο δρόμο με ένα τραπέζι στο πουθενά, χώνομαι μέσα, και…





Eκανα το καλύτερο Πικ Νικ της ζωής μου

[NIKANTHI]

Πω πω μιλάμε πέφταν εξι καταρράκτες τριγύρω μου και εγώ ήμουν στην μέση … Τι να λέμε τώρα! Οι καταρράκτες ήταν τεράστιοι και ήταν αδύνατο να πιάσω όλο το εύρος τους.





Για να βγάλω φωτογραφία το καμάρι μου, ξάπλωσα στο χώμα μπας και χωρέσει ο καταρράκτης αλλα τελικά, με τα βίας χώρεσε το ένα πέμπτο του…

Όσο καθόμουν εκεί έβλεπα αρκετούς μηχανόβιους να περνάνε από μπροστά μου χωρίς κανένας να ασχοληθεί με το μέρος … Καλά τι κάνουν αυτοί χάπια παίρνουν! Δεν μπορούσα να καταλάβω, μόνο εγώ είχα αντιληφθεί ότι βρισκόμουν στο παράδεισο και όλοι οι υπόλοιποι στα τέτοια τους.

Αλλά εντάξει, ήμουν μόνο μια μέρα στη Νορβηγία και δεν είχα σχηματίσει ακόμα καθαρή αντίληψη για το μέρος … Σε λίγες μέρες όμως θα καταλάβαινα τα πάντα.

Παίρνω την μανα μου τηλέφωνο

- Μαμά είμαι σε ένα μέρος τη να σου λέω!

- Σοβαρά

- Ναι πάρε το αμάξι και έλα…

- Τόσο ωραία είναι;

- Μόνο! … Eσύ πώς είσαι;

- ΖΩ !!!!





Μιας που τρώω ευκαιρία να πω ότι μέχρι τώρα αλλά και γενικώς ,την έβγαζα με γαλακτοζαμπονειδη… Οι συνήθεις αγορές μου ήταν σαλάμι κασέρι πατατοσαλάτα ψωμί και νερό, για όλα αυτά στο περίπου πλήρωνα 130 νοκ (14ε). Αλλά πολλές μέρες αγόραζα και λιγότερα αγαθά γιατί είχα περίσσευμα. Γενικά δεν ήταν ακριβά αφού το ψωμί του ενός κιλού αλλά και το νερό, κάναν τα μισά λεφτά .

Αφού ξανασαλπαρα άλλες δυο φορές

[NIKANTHI]

[NIKANTHI]

Mετά από συνολικά 450 χιλιόμετρα άφησα τον Ε39 και έπιασα τον 64 …Tον φημισμένο Atlantic Road

[NIKANTHI]

Περνάω κάτι γέφυρες ...








Κάτι νησάκια ...

[NIKANTHI]

Και τότε φτάνω...





Στην διάσημη γέφυρα.





Τρελάθηκα.

Εντάξει οι απόψεις διίστανται για το κατά πόσο αξίζει τελικά αυτό το κατασκευαστικό επίτευγμα του ανθρώπου να το επισκεφτεί κανείς, αλλά έμενα μου άρεσε. Κόλλησα καμιά ώρα και δεν ήθελα να φύγω

[NIKANTHI]

Αφού έβγαλα καμιά καμιά δεκαπενταριά φωτογραφίες το φειζερ μου ήρθε... Καλά ρε, με την σακούλα βγάζεις φωτογραφίες … Τζάμπα η φωτογραφια!!





Από εδω και εμπρός όποτε θυμόμουν έκρυβα η εξαφάνιζα την σακούλα, για να μην χαλάσω της φωτογραφίες…

Ήταν όμορφα, άλλοι ψάρευαν κάποιοι τάιζαν τα ψαροπούλια, υπήρχαν αυτοκινούμενα που είχαν κατασκηνώσει σε κάποια γωνιά …

Αλλά εγώ έπρεπε να φύγω μιας που νύχτωνε πια, και έπρεπε να βρω κάπου να μείνω.





Κάνω μια τελευταία στάση προτού να φτάσω στο Kristiansund…





Για να θαυμάσω τα καταπληκτικά χρώματα του νορβηγικού ουρανού, και μιλαω με την Ανθη στο τηλεφωνο...

- Ανθη περάσα την γέφυρα!!

- Σου άρεσε

- Τρελα!! Είχα διαβάσει ότι την κλίση της δεν την αισθάνεσαι όταν την διασχίζεις αλλα εγώ, μια χαρά την αιστανθηκα!!

- Που θα μείνεις

- Άγνωστο!! Θα ψάξω να βρω κανένα κάμπινγκ...