Σελίδα 1 από 35 12345611 ... ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 1 έως 15 από 516

Θέμα: Τιτιβίσματα Νορβηγίας. Πως τελικά αντιμετώπισα τον μινώταυρο Nordkapp...

  1. #1
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170

    Τιτιβίσματα Νορβηγίας. Πως τελικά αντιμετώπισα τον μινώταυρο Nordkapp...

    Τι να γράψω τώρα για αυτό το ταξίδι που διέρκησε 47 ημέρες και διανύθηκαν 13.820 km και ήταν ουσιαστικά, το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικο… Ειλικρινά δεν ξέρω. Οπότε ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή μπας και βγάλω κάποια άκρη.

    Μου είχε καρφωθεί αυτή η ιδέα το να ταξιδέψω στη Νορβηγία από την ώρα που είχα γυρίσει από τις περσινές μου διακοπές. Το ήθελα, το πίστευα αλλά φυσικά δεν ήξερα αν θα μπορούσα να το πραγματοποιήσω. Θεωρητικά θα μπορούσα να πάω αλλά με το πρακτικό της όλης ιστορίας τι γίνεται. Τελοσπάντων ο χειμώνας περνούσε και εγώ ονειρευόμουν.

    Βεβαίως όσο ονειρευόμουνα τα όνειρα μου τις περισσότερες φορές κατέληγαν σε εφιάλτες από το άγχος για το τι θα αντιμετωπίσω εκεί έξω, μιας και οι ταξιδιωτικές μου εμπειρίες ήταν κάτω του μηδενός. Ο μεγαλύτερος μου φόβος ήταν κλασσικά, μην μείνω πουθενά με το μηχανάκι μιας και οι επισκευαστικές μου ικανότητες είναι κατά πολύ κατώτερες, από τις ταξιδιωτικές μου... Και περνούσε ο χειμώνας.

    Τελικά έκανα ένα ταξιδιωτικό πρόγραμμα για τη Νορβηγία στο οποίο, το πως να μεταβώ ως εκεί το άλλαξα είκοσι φορές αλλά ο κορμός του ευτυχώς, έμεινε ανεπηρέαστός. Πως σχεδιάζεις τώρα αυτό το ταξίδι χωρίς να ξέρεις τι τιφλα σου από σχεδιασμούς… Χα και αυτό, είναι μεγάλη ιστορία!

    Ευτυχώς που ανακάλυψα μια ιστοσελίδα στο ίντερνετ και βρήκα τις πιθανές μου διαδρομές σχεδόν έτοιμες. Το μόνο που χρειαζόταν να κάνω εγώ ήταν, να συναρμολογήσω αυτές τις 18 ωραιότερες κατά τους νορβηγούς διαδρομές της χώρας τους, σαν κομμάτια ενός μεγάλου ταξιδιωτικού παζλ. http://www.nasjonaleturistveger.no/en/routes

    Ε μετά από δύο μέρες τα κατάφερα, αποθήκευσα τις διαδρομές στον υπολογιστή και δεν της ξανάνοιξα τέσσερις ημέρες προτού να ξεκινήσω. Αυτό το έκανα για δύο λόγους πρώτον, γιατί ήθελα να ξεχάσω τα αξιοθέατα που επρόκειτο να δω στο δρόμο μου έτσι ώστε, να είναι σαν έκπληξη. Αλλά φυσικά και γιατί με αγχώναν.

    Καλές οι διακοπές αλλά με το άγχος τι κάνεις! Για να αποβάλλω το άγχος έπρεπε να το φιλοσοφησω διαφορετικά το όλο φάσμα του ταξιδιού. Όσο σκεφτόμουν για το ταξίδι και τους στόχους μου με δημιουργούσαν προσδοκίες και οι προσδοκίες, άγχος και ανασφάλεια. Οπότε είπα στον εαυτό μου… Νίκο άσε τα προγράμματα στην άκρη ξεκινα με το καλό, δεν σου αρκεί. Πίστευες ποτέ οτι θα έκανες αυτό το ταξίδι. Οπότε ξεκινά το με το καλό και ότι δεις, γευτείς οσμιστης και βιώσεις θα είναι μπόνους… και εκεί ηρέμησα.

  2. #2
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Όσο βεβαίως εγώ ηρεμούσα η μάνα μου φρικερνε! Δεν μπορούσε να το χωνέψει τι επρόκειτο να κάνω… Κοιτούσε τον χάρτη και έβαζε κολλύριο στα μάτια. Προσπαθούσε βεβαίως να με μεταπείσει θέτοντας μου προβληματισμούς του στυλ

    - Δεν φοβάσαι να κάνεις ένα τόσο μακρινό ταξίδι!

    -Όχι!

    -Και αν πάθει κάτι η μοτοσυκλέτα;

    -Θα πάρω την οδική βοήθεια.

    -Και αν πάθεις κάτι εσύ;

    - Θα πάω στο νοσοκομείο!

    -Να πας βρε αγόρι μου αλλά πάνε με παρέα, όχι μονος σου.

    - Μονος θα περάσω πιο καλά

    Είχα χαλαρώσει τελείως με την σκέψη του ταξιδιού και οι απαντήσεις μου ήταν απαθέστατες σε σημείο, που η μάνα μου σαλτερνε ακόμα περισσότερο.

    Η Ανθή ήταν σε καλά γενικώς επίπεδα ψυχολογίας και όχι μονο, αλλα πολλές φορες που σκεπτόμουν να αναβάλω το ταξίδι αυτή μου έλεγε… Ούτε να το συζητάς, θα πας! Αλλά η μάνα μου, ήταν έτοιμη για το μοναστήρι.

    Ο καιρός περνούσε και εγώ σαν γνήσιος ταξιδευτής έκανα τις απαραίτητες αγορές όπως σκηνή sleeping bag και φωτογραφική μηχανή μιας και, από τις πάμπολλες ταξιδιωτικές μου περιπλανήσεις τα χρόνια που πέρασαν, δεν είχα τίποτα γιατί πολύ απλά… Δεν είχα πάει πουθενά έτσι ώστε να το χρειαστώ.

    Και στους καφέδες με τα παλικάρια το είχα βουλώσει τελείως. Στην αρχή του χειμώνα τους είχα τρελάνει με ερωτήσεις αλλά στην συνέχεια, ούτε που αναφερόμουν στη Νορβηγία... Λες και την είχαν απαγάγει εξωγήινοι. Που και που ευλόγως με ρωτούσαν...

    – Ρε Νίκο θα πας ή θα μείνεις με την προετοιμασία;

    – Έτσι λέω.

    Η σε άλλες συζητήσεις...

    – Μάλλον Νίκο δεν θα πας φέτος;

    – Έτοιμος είμαι, πήρα σκηνή sleeping bag και φωτογραφική μηχανή.

    – Και τι, δεν θα πρέπει να οργανώσεις

    – Σιγά!!


    Έκανα οδική βοήθεια, πανευρωπαϊκή κάρτα υγείας. Έβγαλα δύο κάρτες αναλήψεως απο δύο διαφορετικές τράπεζες ώστε να έχω ασφάλεια, και σε περίπτωση που κάτι συμβεί με την μια, να έχω την άλλη… Και ενημερώθηκα προς έκπληξή μου για τις χρεώσεις που θα έχω χρησιμοποιώντας τες στο εξωτερικό. Κάθε τράπεζα είχε την δίκια της πολιτική. Έχουμε και λέμε…

    Η Πειραιώς με είπε ότι σε συναλαγες εκτός ευρώ έχουνε 2% προμήθεια στις αγορές που θα κάνω, σε βενζινάδικα σουπερμάρκετ και λοιπά… Και για αναλήψεις σε συνάλλαγμα, θα έχω 2% συν μια προμήθεια.

    Η δε Eurobank με είπε ότι όλες οι συναλλαγές που θα κάνω θα έχουν ταρίφα χρεώσεις σε οποιαδήποτε μου δοσοληψία, 2,5 ευρώ. Δεν μπορούσα να το πιστέψω!! Και μιλώντας με την υπάλληλο στο τηλέφωνο την ρωτάω…

    - Δηλαδή μου λέτε ότι αν αγοράσω μια σοκολάτα με ενα ευρώ θα πληρώσω δυόμιση ευρώ προμήθεια

    - Ναι

    - Δηλαδή μου λέτε να μην αγοράσω προϊόντα από το εξωτερικό

    - Οχι δεν σου λέμε αυτό

    - Μα εμμέσως αυτό μου λέτε….

    Απάντηση φυσικά δεν πειρα… Για αναλήψεις όμως από το εξωτερικό είχε μικρότερες χρεώσεις από την Πειραιώς. Οπότε τα πράγματα ήταν απλά, με την μία κάρτα θα εκανα αγορές και με την άλλη ανάληψης χρημάτων. Λεφτά θα με έστελναν τμηματικά σε όποια κάρτα τα χρειαζόμουν έτσι ώστε, να μην υπάρχουν τα λεφτά μου μέσα σε ένα λογαριασμό. Γιατί αν γινόταν κάτι με τον εκάστοτε λογαριασμό, πιθανόν να μην είχα άλλα ευκαιρία λεφτά για να μεταφέρω στον άλλον λογαριασμό… Και η Ανθή σε ρόλο μάνατζερ, θα με έστελνε το κομπόδεμα μιας για να το ξοδεύω απονήρευτα και με ευλάβεια.

    Καλό βεβαίως θα είναι σε αυτήν την περίπτωση, να μην μάλωνα με την Ανθή στη διάρκεια του ταξιδιού, γιατί μόνο με ωτοστόπ θα γυρνούσα πίσω... Ουφ πάει και αυτό.

    Το φειζερ κατά τη διάρκεια του χειμώνα ήταν ασφαλισμένο διπλό κλειδωμένο και χωρίς πινακίδες έτσι ώστε, εξεπίτηδες να μην είμαι σε θέση να το οδηγήσω αφενός, για να μην αποκτήσει φθορές και αφετέρου, για να μην του δημιουργούσα εγώ φθορες.

    Τις πινακίδες της έβαλα για να πάω εκδρομή στο Ζαγόρι και αφού γυρίσαμε με το καλό, για να πάω μια μονοήμερη εκδρομή στη Βουλγαρία όπου με τράκαρε ένας εκσκαφέας. Άλλη περίπτωση και αυτή!! Σίγουρα μια ανεπανάληπτη εμπειρία που όμως, δεν ήταν πολύ ενθαρρυντική για το επικείμενο μου ταξίδι ,πόσο μάλλον για τη μάνα μου. Όταν με τράκαρε ο εκσκαφέας με ενα km και ξεκολλούσε το όγκο του από την κατεστραμμένη ποια, μάσκα του φέιζερ το πρώτο πράγμα που ειπα στην Ανθη ήταν… Οχι ρε μάγκα, πάει το ταξίδι!

    Αυτές οι δύο ήταν όλο και όλο οι ταξιδιωτικές μου περιπέτειες με το φειζερ για 10 μήνες. Δύο εκδρομές και μια τράκα. Τέλεια!!

    Με την ασφάλεια κλασσικά δεν έβγαλα έμμεσα άκρη εμένα εντωμεταξύ, ο καιρός με πίεζε για να φύγω γιατί πολύ απλά μέχρι να φύγω, φοβόμουν να πάω με το φειζερ ακόμα στο περίπτερο για τσιγάρα… Μην και τυχόν συμβεί κάτι. Οπότε έλεγα να φύγω να γυρίσω για να πάω και για κανένα μπάνιο με το Φέιζερ στο υπόλοιπο του καλοκαιριού, γιατί για να πήγαινα για μπάνιο πριν, χλωμό.

    Το διάστημα που είχα αρχίσει να αγοράζω τα απαραίτητα για το ταξίδι έβαλα και το φειζερ σε γκαράζ μην λέω μην, μετά από τόσα όνειρα πήγαινα να πάρω το φειζερ και εμένα με τα κλειδιά στο χέρι. Βρε πλήρωσε λίγα παραπάνω ευρώ για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο μην και τυχόν , οι μόνες σου ταξιδιωτικές εμπειρίες με την καινούργια σου σκηνή είναι στο κέντρο του σαλονιού σου.

  3. #3
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Τα επαγγελματικά μου ήταν δόξα τω Θεώ σε μαγευτική κατάσταση έτσι ώστε χωρίς αναστολές να εξαφανιστώ από προσώπου γης αλλά δυστυχώς (μάλλον ευτυχώς), τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα υπολόγισα. Τρεις εβδομάδες προτού να ξεκινήσω έκανα μία μικρή επέμβαση και δύο εβδομάδες ήμουν τέζα. Δεν μπορούσα να κάτσω ούτε στον καναπέ, φυσικά για οδήγηση ούτε λόγος και η παραίτηση μου από την εργασία έγινε με συνοπτικές διαδικασίες.

    Τώρα τι σχέδια να κάνεις για ένα ταξίδι στη Νορβηγία με τον κώλο επάνω, άντε πείτε μου εσείς. Φυσικά και δεν έκανα, απλώς περίμενα να αποθεραπευτώ να περάσει ο καιρός για να ξεκινήσω. Εντωμεταξύ όσο ήμουν με τον κώλο επάνω και ερχόταν η μάνα μου να με επισκεφτεί και εγώ την έλεγα, ότι μόλις γίνω καλά μετά από μία εβδομάδα θα πάω στη Νορβηγία για να κάνω 11.000 km, με κοιτούσε σαν δαιμονισμένο.

    Δόξα τω Θεώ έγινα καλά και αφου με τις παρεκκλίσεις της μάνας μου ρώτησα τον γιατρό, αν θα έχω πρόβλημα να ταξιδέψω με το Φέιζερ και με είπε, όχι (βεβαίως ξέχασα να του επισημάνω για το που ήθελα να ταξιδεψω) Αρχισα να ξαναμπαίνω σε ταξιδιωτικό πλάνο λίγες μέρες πια, από το να ξεκινήσω.

    Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Παίρνω το παπί μετά από δύο βδομάδες μη οδήγησης από το σπίτι, δοκιμάζω κατά πόσο είμαι σε κατάσταση να ταξιδέψω ένα km μέχρι το γκαράζ. Παίρνω το φέιζερ και το πάω στο συνεργείο. Από το φοβο μου να διάνισω πέντε km για να πάω στον μηχανικό, ξέχασα και τις εγχειρήσεις και τα πάντα.

    Φτάνω στο μηχανικό, Μάκη να σε ευχαριστήσω και από εδω για την άψογη δουλειά που με έκανες, χωρίς το μηχανάκι να πάθει το παραμικρό. Μου λέει είμαι φουλ ξανά φέρτο. Τώρα τι να του πω εγώ, ότι φοβάμαι να το ξαναφέρω ενώ σκοπεύω να ταξιδέψω στη Νορβηγία. Καλά λέω στο αφήνω εδώ και θα επικοινωνήσουμε. Να ναι καλά ο άνθρωπος σε τρεις μέρες μου το είχε έτοιμο και όχι μόνο ετοιμο, άλλα σε υπεραριστη κατάσταση. Μου έφτιαξε και τη μάσκα στο μέτρο του δυνατού έτσι ώστε, να μην έχω πρόβλημα στο να ταξιδέψω.

    Περνάνε οι μέρες παίρνω το φειζερ αλλά ήμουν μέσα στην τύχη μου άτυχος. Το λαστιχαδικο από το συνεργείο το χώριζαν 500 μετρα απόσταση αλλά εγώ θα έπρεπε να το ξαναπάω εκεί αύριο, γιατί είχε δυστυχώς περάσει η ώρα. Φρίκη! Δεν ξέρω κατά πόσο σας φαίνονται λογικά η υπερβολικά όλα αυτά αλλά εγώ, πραγματικά φοβόμουν μην κάτι συμβεί την τελευταία στιγμή και ματαιώσω την αναχώρηση μου. Δηλαδή τον μοναδικό μου ουσιαστικά στόχο για αυτό το ταξίδι.

  4. #4
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	8Yq0Oz.jpg 
Προβολές:	1659 
Μέγεθος:	75,7 KB 
ID:	383471

  5. #5
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Το φόρτωμα των αποσκευών ήταν μια μεγάλη ιστορία μια και, είχα πολύ περιορισμένο χώρο αφού να φανταστείτε ούτε χώρο για κωλόχαρτο δεν είχα, δεν χωρούσε. Βεβαίως πήρα πολλές συσκευασίες απολυμαντικά μαντηλάκια αλλά κολόχαρτο, όχι.

    Εδώ θέλω να ευχαριστήσω τον Πασχάλη που είχε προθυμοποιηθεί να μου δώσει τις βαλίτσες του για το ταξίδι και να του ζητήσω συγνώμη που δεν τον τίμησα ,αλλά λόγω κωλύματος που έχω στον εγκέφαλο θέλω να είμαι αυτάρκης. Με ότι έχω να ταξιδέψω. Γιατί φυσικά θα της είχα πολύ άγχος! Αν ου μη γένοιτο έπεφτα σε καμιά χαράδρα, πρώτα τις βαλίτσες θα κοιτούσα αν έπαθαν καμιά ζημιά και μετέπειτα το μηχανάκι… Κάτι φυσικά που δεν ήθελα να το υποστώ!
    Αλλα και για έναν ακόμα, πιο σημαντικό λόγο που θα τον συνειδητοποιούσα στην πορεία του ταξιδιού. Μην τυχόν κάνω καμιά ζημιά στα αυτοκόλλητα του Πασχάλη που είναι πάνω στις βαλίτσες. Εντάξει οι βαλίτσες είναι υλικά αγαθά και επισκευαζονται, αλλά τα αυτοκόλλητα αναμνήσεις, αναμνήσεις που δεν ήθελα επουδενί να τις διακινδυνεύσω.

    Πίσω στην κεντρική βαλίτσα έβαλα αρκετά ζευγάρια κοντομάνικα κάλτσες και εσώρουχα διπλωμένα σαν ρόλο έτσι ώστε, να μην πιάνουν χώρο τα οποία φυσικά σιγά-σιγά, θα τα εξφεντονιζα σε διάφορες βουνοκορφές ως κάποιο προσωπικό μου αυτοκόλλητο και αυτομάτως, θα εξοικονομούσα και περισσότερο χώρο.

    Προμήθειες φαγητού ήταν μηδενικές δεν πήρα ούτε μία κονσέρβα μαζί μου, τίποτα ούτε αλάτι. Αδιάβροχά το παντελόνι της μηχανής, φαρμακειο δύο ζευγάρια χοντρές μπλούζες, φόρμα σαμπουάν και διάφορα. Πέδιλα ανατομικούς τύπους σαν αυτά που πουλάνε στα φαρμακεία. Παπλοματοθηκη πολυεργαλείο φαγητού δίχως όμως να έχω φαγητό μαζί μου, δύο σεικερ για καφέ και 100 φακελάκια νες καφέ.


    Για το φειζερ δεν πήρα τίποτα μαζί μου ούτε καν σετ επισκευής ελαστικού μιας και που στην τελική, δεν ηξερα να το χρησιμοποιήσω παρά μόνο από αυτά που είχα δει από το ίντερνετ. Πήρα πέντε πίσω λάμπες για το φέιζερ μιας που της καίει, και κάποια μικρό εργαλεία… αυτά και πολλά ήταν.

    Α μιας που ποτέ δεν είχα στήσει σκηνή στη ζωή μου την έστησα τρεις φορές το σαλόνι μου και πλέον, ήμουν πανέτοιμος.

    Αγόρασα και μια action camera των 50 € χωρίς να μπορώ να την τοποθετήσω στο μηχανάκι γιατί πολύ απλά, συνοδευόταν με βάση ποδηλάτου και έβρισκαν οι λήψεις της πάνω στα πλαστικά του φέιζερ. Τελικά με τα πολλά, πήρα μια βάση για κράνος που δεν μπορούσα να την τοποθετήσω στην κεφαλή του κράνος, γιατί σε εκείνο το σημείο το κράνος μου σχηματίζει μύτη και δεν έμπαινε το αυτοκόλλητο. Εν ολίγοις κόλλησα το αυτοκόλλητο στραβά και έκανα μια τρυπά στο νερό κάτι που όμως τελικά ,αποδείχθηκε ότι ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να μου συμβεί.

  6. #6
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Και έτσι φτάσαμε 9 Ιουνίου λίγες ώρες πριν την επικείμενη αναχώρησή μου, εγώ φυσικά να διαβάζω ανελλιπώς το ταξιδιωτικό από τα κομάντα της Κοζάνης και να σφίγγετε όσο ναναι το στομαχι μου. Να βλέπω ειδήσεις από το ίντερνετ για εποχές των παγετώνων, χιονοθύελλες εγκλωβισμούς λεωφορείων από τον σφοδρό χιονιά. Ξεριζώματα δέντρων από τους ανέμους και ακυρώσεις δρομολογίων πλοίων και άλλα ενθαρρυντικά. Λέγοντας στον εαυτό μου, καλύτερα να αντιμετωπίσω τέτοιες συνθήκες παρά αυτό που βιώνω τώρα. Δύο εβδομάδες στο σπίτι και περπατώντας 500 μετρα να λαχανιάζω από την εξάντληση προερχόμενη φυσικά, από την πολλή ξάπλα. Πάμε και βλέπουμε έλεγα. Το πολύ πολύ να μετατοπίσω το πρόγραμμα μου έτσι ώστε, τα βουνά της Νορβηγίας να τα διασχίσω στο γυρισμό του ταξιδιού... Θα δούμε.

    Πάω να παρω την Ανθη από τη δουλειά και σταματαω, στην παραλία της καλαμαριας οπου ενα εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα με ξεπροβόδιζε για το μεγάλο μου ταξίδι...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	7yptqp.jpg 
Προβολές:	1639 
Μέγεθος:	48,5 KB 
ID:	383472

    Η οριζοντες πλεον ηταν ανοιχτη και η περιπετεια καραδοκουσε καπου στον οριζοντα... Περνω την Ανθη παμε βλεπουμε το ηλιοβασιλεμα και καπου εκει, ουσιαστικα θα χοριζαν για λιγο καιρο και οι δρομοι μας.

    Αυτά πάνω κάτω τα πριν του ταξιδιού. Κατά τα άλλα θα ήθελα την ειλικρινή σας γνώμη προς όλα τα τεκτενόμενα του ταξιδιού, πολλα βεβαίως τα καταλαβαινω κι εγώ ο ίδιος γιατί ας μην κρυβόμαστε, ταξιδεύοντας βγάζω καλώς ή κακώς όλα τα ταξιδιωτικά μου απωθημένα στην φορά...

  7. #7
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    ΤΕΤΑΡΤΗ 10 - 06 - 2015 ΗΜΕΡΑ 1

    Το πρωί ξύπνησα κατά τις έξι, αφού ήπια ένα καφέ και έκανα δυο τσιγάρα πήγα έφερα το φειζερ από το γκαράζ για να φορτώσω τα πράγματα. Είχα σκεφτεί φυσικά να τα φορτώσω από το προηγούμενο βράδυ άλλα για τον φόβο των Ιουδαίων αλλά περισσότερο για τον δικό μου, ειπα βρε λες να γίνει καμιά μαλακία με τα πράγματα που θα έχω μέσα στο γκαράζ και ενώ είμαι έτοιμος να φύγω, δεν πάω πουθενά. Χέστο! Οπότε τα φόρτωσα το πρωί. Το είπα σκεφτόμουν και την πιο απίθανη, ως πιθανή περίπτωση που θα μπορούσε να αναβάλει την αναχώρησή μου

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	UdwDMo.jpg 
Προβολές:	1644 
Μέγεθος:	102,0 KB 
ID:	383473


    Και είπα σιγά σιγά να ξεκινήσω...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	4BSkB6.jpg 
Προβολές:	1649 
Μέγεθος:	76,6 KB 
ID:	383474


    Στην φωτογραφία πιστεύω φαίνεται ότι με διακατέχει μια αλφα χαλαρότητα ενώ η Ανθή όπως βλέπετε, έβγαζε ήδη καπνούς από το ζόρι της. Θα 'σκαγε σαν θερμοσίφωνας! Μέχρι που χαιρετηθήκαμε, αυτή για να πάει στη δουλειά και εγώ... στη Νορβηγία

  8. #8
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κάνω διακόσια μετρά και σταματαω το μηχανάκι, δεν θυμάμαι για πιο λογο αλλα ήμουν ανήσυχος. Έκανα τον σταυρό μου πήγα χαιρέτισα την μανα μου και ξεκίνησα πολύ σιγά σαν χεσμένος να βγω από την Θεσσαλονίκη και να κατευθυνθώ προς τους ευζώνους. Ημουν τόσο φοβισμένος που επέλεξα να κάνω ένα μίνι κύκλο και να πάω από την εθνική ως ένα σημείο προς τα σύνορα, μόνο και μόνο για να αποφύγω ένα κομμάτι της μοναστηρίου το οποίο, από την διέλευση των πολλών φορτηγών έχει σκαφτεί η άσφαλτος και σχηματίζει αυλακιές σαν τάφρους. Γαμο να έκανα τόσο άγχος δεν θα είχα...

    Αλλά σαν κύλισαν τα πρώτα χιλιόμετρα και άρχισα σιγά σιγά να οδηγώ όλες οι σκέψεις άδειασαν το μυαλό μου μέχρι να φτάσω στα σύνορα


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	98mJYr.jpg 
Προβολές:	1630 
Μέγεθος:	49,8 KB 
ID:	383475


    Περνώντας τα είχα άλλες ανησυχίες του στιλ, πως θα διαλευσω τα έργα που γινόντουσαν στην γειτονική χώρα. Σίγουρα ήταν επικίνδυνα αλλά στην περίπτωση μου και πολύ ψυχοφθόρα, γιατί κάθε τόσο έβλεπα και 2 – 3 εκσκαφής να κάνουν την δουλειά τους και εγώ φυσικά, να κάνω τον σταυρό μου. Οι μνήμες βλέπεται από το πρόσφατο ατύχημα ήταν νωπές τόσο ημερολογιακά, αλλά πόσο μάλλον οδηγικά μιας και είχα δεν είχα διανύσει 300 km με το φέιζερ από εκείνο το ατύχημα.

    Μεγάλη εντύπωση μου είχε κάνει ότι εκατοντάδες ποδηλάτες κυκλοφορούσαν στην κεντρική αρτηρία των Σκοπίων είτε οδηγώντας, είτε περπατώντας. Τώρα που πήγαιναν και τι έκαναν ο θεός και η ψυχή τους. Ντόπια αμάξια δεν έβλεπα πουθενά άλλα, ποδήλατα εκατοντάδες


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	aAVmiB.jpg 
Προβολές:	1639 
Μέγεθος:	102,4 KB 
ID:	383476


    Μια οι ύποπτες φάτσες από τους ποδηλάτες μία το ότι εγώ ήθελα να φύγω όσο πιο γρήγορα από τα Σκόπια στάσεις δεν έκανα πουθενά παρά μόνο, για να βγάλω την παραπάνω φωτογραφία, για βενζίνη και για να πληρώνω τα διόδια.

    Φτάνω στα διόδια βλέπω αντίτιμο 60 δηνάρια (1 € ). Αλλά αν πλήρωνες σε ευρώ έδινες 1,5 ευρώ. Σκέφτηκα να ρωτήσω τον υπάλληλο γιατί 1,5 ευρώ, προσφέρεται και καφέ...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	pcicdq.jpg 
Προβολές:	1633 
Μέγεθος:	102,6 KB 
ID:	383477


    Με το που τελειώνουν τα έργα ο δρόμος γίνεται κανονική εθνική αρτηρία και εγώ έφτασα στα σύνορα της Σερβίας όπου όμως με περίμενε ουρά και μποτιλιάρισμα.
    Τώρα τι κάνουμε περνάμε μπροστά ή δεν περνάμε...Χα εδώ σε θέλω! Ας το λέω δεν μας παίρνει και περίμενα ευλαβικά στην σειρά μου λες και οδηγούσα τουριστικό λεωφορείο...

  9. #9
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Suqsd4.jpg 
Προβολές:	1633 
Μέγεθος:	101,7 KB 
ID:	383478


    Εντωμεταξύ τσουλώντας το φέιζερ έβλεπα να κάνουν ελέγχους σε αυτοκίνητα και δύο μοτοσικλέτες και αναρωτιόμουνα, λες να είμαι τόσο τυχερός... Φτάνοντας ακόμα πιο κοντά σπρώχνοντας το μηχανάκι, γλίστρησε μία το δεξί μου πόδι. Συγκρατώ με το φρενο το φειζερ κοιτω κάτω, είχε λάδια ...Ουπς τι είναι πάλι τούτο. Εντωμεταξύ φοβόμουν μην τα πατήσω κιόλας και με γλιστρήσει η ρόδα. Κάνω ένα ελιγμό τα προσπερνάω, δίνω διαβατήριο, ευτυχώς επειδή είμαι έλληνας δεν με ελέγχουν τίποτα και μπήκα στη Σερβία


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Nu501T.jpg 
Προβολές:	1623 
Μέγεθος:	85,7 KB 
ID:	383479


    Από όσο θυμάμαι και εκεί είχε έργα αλλά ευτυχώς όχι για πολύ... Αλλά εγώ ήμουν ήδη κουρασμένος και ήθελα κάπου να ξεκουραστώ και τότε είδα αυτό ...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	nftgl4.jpg 
Προβολές:	1630 
Μέγεθος:	111,1 KB 
ID:	383480


    Ρωτάω αν σερβίρουν καφέ παρκάρω το φέιζερ και ανεβαίνω επάνω ...

  10. #10
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	402zPq.jpg 
Προβολές:	1622 
Μέγεθος:	106,0 KB 
ID:	383481


    Βασικά ήταν εστιατόριο όλοι έτρωγαν καφέ όμως, ηπιε μόνο ένας. Καλά μέχρι να συνεννοηθώ με τον σερβιτόρο για το τι καφέ ήθελα ήταν ιστορία. Το πάλεψα δεν μπορώ να πω αλλά μόλις με είπε αν με τον καφέ μου θέλω και... Κοκα κόλα το παράτησα τελείως. Φέρε οτι θες και να σαι καλά... Ε ναι!


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	fRolmt.jpg 
Προβολές:	1620 
Μέγεθος:	111,7 KB 
ID:	383482


    Αφού στάνιαρα ξεκίνησα, κάπου όμως στο δρόμο με έπιασε καταιγίδα και έτρεξα πανικόβλητος να σωθώ σε ένα βενζινάδικο. Η το έχεις το adv ή δεν το 'χεις... Mπαίνοντας στην βοηθητική λωρίδα για το βενζινάδικο, πάτησα την άσπρη διαχωριστική γραμμή τσιμπώντας λίγο το φρένο κα με πέταξε κολια το μηχανάκι. Θέλει προσοχή η άσπρες γραμμές γλιστραν σαν διάολοι

    Εδώ να πω ότι λόγω έλλειψης χώρου φορούσα την επένδυση από το μπουφάν αλλά όχι την επένδυση από το παντελόνι, και ήδη είχα γίνει μούσκεμα.


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	HNgHDR.jpg 
Προβολές:	1624 
Μέγεθος:	102,1 KB 
ID:	383483

  11. #11
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Εκεί γνώρισα κάποιους πολωνούς που επέστρεφαν σπίτι τους αφού είχαν πάει στην Ρουμανία να περάσουν τα γνωστά περάσματα


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	zNeE0j.jpg 
Προβολές:	1605 
Μέγεθος:	105,1 KB 
ID:	383484


    Εμένα όταν με ρωτούσαν (σε όλο το ταξίδι)που πήγαινα τους έλεγα ότι πάω στη Γερμανία και όχι τον πραγματικό μου προορισμό. Δεν ήθελα να το ματιάξω, δεν ήθελα να το γρουσουζέψω, δεν ήξερα αν θα τα καταφέρω. Δεν ήθελα ίσως να καυχηθώ για το μακρινό μου στόχο, ίσως λίγο από όλα. Πάντως σε κανέναν σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού μου δεν τους ελεγα την αλήθεια παρά μόνο φυσικά, όταν έφτασα στην Νορβηγία και με κοιτούσαν όλοι σαν... ούφο!
    Εδώ τους φαινόταν απίστευτο που πήγαινα στη Γερμανία με τα όσα διάβαζαν και άκουγαν στα ΜΜΕ για το ότι συνέβαινε με την Ελλάδα, οποτε και να τους έλεγα το πιο πιθανό ήταν να μην με πίστευαν.

    Με τις συζητήσεις ο καιρός καθάρισε και εγώ ξεκίνησα ...

    Βενζινάδικο και καφές ξανά...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	H4ONxr.jpg 
Προβολές:	1591 
Μέγεθος:	94,6 KB 
ID:	383485


    Κάπου στο δρόμο όμως με ξανάπιασε μπορα και εγώ για να σωθώ σταματώ κάτω από μία λεπτή γέφυρα (αφού και κάτω από τη γέφυρα βρεχομουν.) Με αστραπιαίες κινησεις ξεντύνομαι βγάζω τα βρεγμένα ρούχα βάζω στεγνά και τα αδιάβροχα αυτή την φορά και μετά από αυτό το μίνι στριπτίζ, ξανά ξεκινάω για βενζινάδικο φυσικά μπας και γλιτώσω.


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	pM9Rl9.jpg 
Προβολές:	1589 
Μέγεθος:	76,6 KB 
ID:	383486


    Αφού ξανά ήπια καφέ χωρίς φυσικά να έχω φάει τίποτα από το πρωί, παρατηρούσα αυτή την παρέα των τούρκων που γυρνούσαν από την χώρα τους πίσω στην Γερμανία όπου, και ζούσαν. Μου έκαναν τρελή εντύπωση οι εξατμίσεις ελευθέρας που φορούσαν, μιλάμε τραντάζονταν ο τόπος. Και αναρωτιόμουν εγώ ο απειρος ταξιδευτής...

    Γιατί να βγάλω τοσο άγχος για να βρω και φυσικά, να πληρώσω σιγαστήρα για την δικιά μου την εξάτμιση ενώ αυτοί κυκλοφορούσαν με πυροβόλα όπλα... Απάντηση δεν πήρα, αλλά από αυτο που κατάλαβα στο επερχόμενο μου ταξίδι ήταν, το ότι εγώ ίσως είχα την πιο σιγανή μη εργοστασιακή εξάτμιση σε ολόκληρη την Ευρώπη.(Αυτές οι πληροφορίες είναι κάθαρα δικά μου βιώματα και φυσικά, κανέναν δεν ενθαρρύνω να ταξιδέψει με θορυβώδη εξάτμιση στην Ευρώπη άσχετος φυσικά που όλες οι εξατμίσεις, ακόμα και στη Νορβηγία ήταν, ντουντούκες )

    Ενώ είχε ήδη αρχίσει να νυχτώνει,κατω απο ένα εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα που με συντρόφευε στο δρόμο, έφτανα πλέον κοντά στο Νόβι Σαντ. Φτάνω στην πόλη ήταν ήδη εννέα και... Τώρα, άντε βρες ξενοδοχείο το οποίο να είναι και κοντά στο κέντρο έτσι ώστε, εύκολα να μπορέσω να περιηγηθώ τριγύρω.

    Φτάνω σε μια διασταύρωση ανάβει πρασινο στρίβω δεξιά, ακούω κορναρίσματα και πάνε να με εμβολίσουν διερχόμενα αυτοκίνητα.Ω ρε μάγκα τι γίνεται εδώ πέρασα με κόκκινο; Εντωμεταξύ να οδηγάω στα χαμένα έχοντας την προσοχή μου και στα αυτοκίνητα αλλά και στο να βρω ξενοδοχείο.

  12. #12
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Πετάγονται κάτι πεζοι στο δρόμο πάω να τους πατήσω. Πω πώ φυλακή θα με βάλουν! Οδηγάω όσο μπορώ πιο προσεκτικά βλέπω μέσα σε ένα στενό αυτό...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	yccN87.jpg 
Προβολές:	1577 
Μέγεθος:	42,1 KB 
ID:	383487


    Πολύ υποχθόνιο ξενοδοχείο το είδα αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Μπαίνω μέσα τρέχοντας φοβούμενος τα πράγματα στη μηχανή. Και ηταν μες στην χλίδα.

    Μου λέει η ρεσεψιόν...

    - 42 € η βραδιά, με υπόγειο πάρκινγκ και το κέντρο πέντε λεπτά περπάτημα...

    -Μέσα

    -Το δωμάτιο δεν θα το δεις ;

    -Θα μου αρέσει της λέω... Να βάλουμε το φέιζερ στο γκαράζ

    Αποθηκεύω το φέιζερ ανεβαίνω πάνω στο δωμάτιο και βλέπω αυτό...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	aiHYLE.jpg 
Προβολές:	1583 
Μέγεθος:	60,1 KB 
ID:	383488


    Ρε συ που ήρθα στο Χίλτον της Σερβίας...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	l3HG67.jpg 
Προβολές:	1580 
Μέγεθος:	72,3 KB 
ID:	383489

  13. #13
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Παραδόξως όμως με χάλασε η χλιδη του. Εγώ ήμουν σε φάση καταδρομικής αποστολής στην Νορβηγία, ή τουλάχιστον έτσι το ονειρευόμουν. Σε ένα τέτοιο μέρος έρχεσαι με το ταίρι σου όχι μόνος, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια αυτό βρήκα, θα το υποστώ.
    Αν ήταν κανένα ελεεινό και τρισάθλιο ξενοδοχείο θα το γούσταρα περισσότερο αλλά δεν βαριέσαι, και η χλιδή καλή είναι μωρε. Ούτως σι άλλος αύριο θα με περίμενε μία τελείως διαφορετική νύχτα...

    Έκανα μπανάκι και βγήκα για τη βραδινή μου βόλτα...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	oTCRxr.jpg 
Προβολές:	1571 
Μέγεθος:	65,0 KB 
ID:	383490


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	qM3wDP.jpg 
Προβολές:	1570 
Μέγεθος:	92,0 KB 
ID:	383491


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	2R84ZE.jpg 
Προβολές:	1568 
Μέγεθος:	61,4 KB 
ID:	383492

  14. #14
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	6ZmvN3.jpg 
Προβολές:	1547 
Μέγεθος:	67,3 KB 
ID:	383493



    Καλά στο Νόβι Σαντ γινόταν πανικός. Κόσμος να περιφέρεται στα μπαράκια και στης καφετέριες, να γίνεται χαμός. Τα εστιατόρια να είναι γεμάτα... Οι νεολαία να είναι μαζεμένοι γύρο από της πλατιές και να πίνουν μπύρες. Αλλού να τραγουδάνε κάτω από τον ήχο κάποιας κιθάρας και εγώ, να περιφέρομαι σαν χαμένος χωρίς να ξέρω που να πρώτοκοιτάξω. Τελος παντον αφου εκανα κάποιες βόλτες και χάζεψα όλου του είδους τα αξιοθέατα, χωρίς ακόμα να καταλάβω ποια είναι τα πιο εντυπωσιακά...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	zG4WO4.jpg 
Προβολές:	1557 
Μέγεθος:	89,3 KB 
ID:	383494


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	qJzhU9.jpg 
Προβολές:	1555 
Μέγεθος:	64,6 KB 
ID:	383495

  15. #15
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Γαμήθηκα στης φωτογραφίες δεν μπορείτε να πείτε … Δυστυχώς με της νυχτερινές λήψεις δεν τα πάω καλά …Oύτε με της μεσημεριανές …Kαι ίσως και με της πρωινές…
    Εμ στα ακίνητα αξιοθέατα κουνιόμουν εγώ …Στα κινούμενα αξιοθέατα κουνιόταν αυτά…(Τι είπατε? Aν οι φωτογραφήσεις που αφορούσαν της Σερβες κουνήθηκαν και καλά, και φυσικα διαγράφηκαν λίγο προτού να της δείξω στην Ανθή για να μην μου φέρει, την DSLR στο κεφάλι …ΑΜΑΝ ΠΙΑ.)

    Bρε ευτυχώς που πάω σε μια χώρα που δεν νυχτώνει ποτέ αλλιώς με δεκα φωτογραφίες θα γυρνούσα πίσω. Και το συμπέρασμα …Aν είσαι φωτογράφος της δεκάρας, και θέλεις να έχεις φωτογραφίες που να βλέπονται, επί 24ωρου βάσεως …Μόνο στην Νορβηγία πρέπει να πας

    Οσο έτρωγα κάτι οικονομικό να ρεφάρουμε λίγο την τιμή του ξενοδοχείου...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	KcKMKh.jpg 
Προβολές:	1553 
Μέγεθος:	88,0 KB 
ID:	383496


    Eμαθα εκ τον υστέρων ότι εκείνοι την ώρα στο περίπου, τα κομάντο από την Κοζάνη έφταναν στο Νοβι Σαντ έχοντας ολοκλήρωση πια το νορβηγικό τους όνειρο… Ετσοι είναι οι κύκλοι της ζωής, άλλοι οτι ολοκληρώνουν άλλοι το ξεκινάνε. Παντός ήταν απίστευτο που την ίδια μέρα την ίδια ώρα στο ίδιο τόπο και για το ίδιο ταξίδι, βρεθήκαμε σε ένα ξένο τόπο χωρίς να το γνωρίζουμε και δυστυχως, χωρίς να συναντηθούμε… Παντός την αύρα τους μου την έδωσαν, και τα κατάφερα και εγώ μετα από πολλές μέρες να γυρίσω ακέραιος στην πατρίδα.

    Και αφου εφαγα, επέστρεψα με τα πόδια πίσω...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	wYW8T5.jpg 
Προβολές:	1551 
Μέγεθος:	101,0 KB 
ID:	383497



    Συνεχίζεται αύριο… Είναι ΛΙΓΟ τεράστιο οποτε την υπομονή σας…

Σελίδα 1 από 35 12345611 ... ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. Πως θέλουμε τον κόσμο τελικά?
    από Lupo στο forum Αναζητήσεις, σκέψεις & προβληματισμοί
    Απαντήσεις: 64
    Τελευταίο μήνυμα: 13/05/2010, 04:56
  2. Τελικά αξίζει τον κόπο?
    από btmxyz στο forum Αναζητήσεις, σκέψεις & προβληματισμοί
    Απαντήσεις: 12
    Τελευταίο μήνυμα: 22/08/2006, 15:00
  3. Πως κέρδισε τον αγώνα?????
    από sapila racing στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 4
    Τελευταίο μήνυμα: 15/06/2006, 13:58
  4. Πώς βλέπουν οι Αμερικάνοι τον κόσμο
    από DrIoannis στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 10
    Τελευταίο μήνυμα: 13/01/2006, 23:28
  5. πως βλεπουν οι αθηναιοι τον κοσμο
    από periklisk στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 3
    Τελευταίο μήνυμα: 13/10/2004, 12:32

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF