Σκωτία, Ποδήλατα αεροπλάνα τρένα πλοία λεωφορεία και τραμ.

[antsoar]

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με βροχή.
Αν είχα εμπειρία από πολυήμερες προσπάθειες θα έμενα μια μέρα στην πραγματικά πανέμορφη πόλη του Helensburgh και θα ανακτούσα δυνάμεις. Αλλά η λαχτάρα μου δεν με άφησε. Ήθελα να μπω στο μονοπάτι. Έψαξα και βρήκα το σημάδι της αφετηρίας, ένα στρογγυλό μνημείο στο λιμάνι.
Ήταν το λάφυρο μου αυτή η φωτογραφία. Ήταν ο λόγος που είχα ξεκινήσει όλο αυτό.

Το μονοπάτι για έναν έμπειρο ποδηλάτη είναι μια απολαυστική και εύκολη διαδρομή 230χλμ. Στο μεγαλύτερο μήκος του έχει λίγα και ήπια υψομετρικά, εκτός από την αρχή.
Η αρχή είναι μια απότομη ανηφόρα, ισιώνει λίγο στην απόληξη της λίμνης Loch Lomond και ξανα ανεβαίνει μέχρι το κάστρο.
Αυτό ήταν και το κερασάκι στην τούρτα όσον αφορά την εξάντλησή μου. Αλλά δεν είχα την εμπειρία να το αντιληφθώ ακόμα.

Το μονοπάτι είναι μαγικό! Μια πανέμορφη διαδρομή μέσα στο πράσινο δίπλα σε λίμνες και ποτάμια. Είναι ένας συνδυασμός από μικρούς επαρχιακούς δρόμους, κλασικό πεζοπορικό μονοπάτι και towpath. Αυτά τα στενά δρομάκια που έχει δίπλα στα κανάλια. Κάποια στιγμή πρέπει να είπα στη γυναίκα μου στο τηλέφωνο «Αν ο Θεός σε εμάς χάρισε το μπλε σε αυτούς εδώ χάρισε το πράσινο»!


Δεν μπορώ να περιγράψω το πόσο χάρηκα όταν τράβηξα αυτή τη φωτογραφία!


Το Helensburgh είναι μια πραγματικά πανέμορφη και ζωντανή πόλη.

[antsoar]

Εικόνες βγαλμένες από παραμύθι.



Towpaths τα μικρά δρομάκια δίπλα στα κανάλια και τις λίμνες.


Loch Lomond

[antsoar]

Εκείνη τη μέρα κατάφερα να κάνω 45 χιλιόμετρα. Αλλά λίγο πριν το τέλος σχεδόν κατέρρευσα.
Ήταν μια μικρή ανηφόρα που χανόταν σε αριστερή στροφή. Πάνω στην προσπάθεια έκανα λάθος και αντί να κατεβάσω ανέβασα ταχύτητα.
Σηκώθηκα όρθιος αλλά δεν μπόρεσα να κάνω το ποδήλατο να προχωρήσει. Σταμάτησα και ένιωσα ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω άλλο.
Έκανα άκρη στα χόρτα και κάθισα κάτω. Ζαλιζόμουν και ένιωθα ότι δεν μπορώ να σηκωθώ.
Πρέπει να πέρασα μισή ώρα εκεί στην άκρη του δρόμου. Όταν σηκώθηκα τρέκλιζα ακόμα.
Έσπρωξα το ποδήλατο μέχρι το τέλος της ανηφόρας και συνέχισα. Ευτυχώς 3 χιλιόμετρα παρακάτω βρήκα ξενοδοχείο. Το μοναδικό στην περιοχή.
Έπρεπε να επανασχεδιάσω το πλάνο μου.

Το όλο εγχείρημα ήταν ένα πολύ καλό μάθημα όσον αφορά την διαχείριση της ενέργειας.
Μπορούμε να παράγουμε συγκεκριμένο έργο μέσα στην ημέρα, και για να μπορέσουμε να το παράγουμε και την επόμενη πρέπει κάπως να γεμίσουμε μπαταρίες.
Αυτό γίνετε με δυο τρόπους, με το φαγητό και τον ύπνο.
Σε αυτό το ταξίδι τα παραμέλησα και τα δυο. Δεν έτρωγα πολύ γιατί ξεχνιόμουν, επίσης η κούραση μου κόβει την όρεξη. Αλλά ούτε και με τον ύπνο τα πήγα πολύ καλά.

Τώρα θα έμενα στο ξενοδοχείο μέχρι την επόμενη χωρίς να κάνω τίποτα, φαγητό και ύπνος.


Πολύ ανηφόρα μέχρι το κάστρο.



Εξαιρετική σήμανση σε όλο το μήκος του μονοπατιού.



Στενή γέφυρα, ίσα που χώραγαν τα μπαγκάζια μου, και από κάτω ένα μαύρο ποτάμι.

[antsoar]

Πραγματική χλιδή σήμερα. Αυτό ήταν και το ωραιότερο κατάλυμα όλου του ταξιδιού.




Είχε και ωραίες μπύρες



και φαγητό!

[antsoar]

Την άλλη μέρα το πρωί φόρτωσα το ποδήλατο και βγήκα στο μονοπάτι. Η διαδρομή ήταν μαγική.

Πριν φύγω για το ταξίδι συζητούσα με ένα φίλο και μου έλεγε ότι αυτή η περιοχή είναι από τις πιο αδιάφορες στη Σκωτία.
Ποδηλατούσα και έλεγα από μέσα μου «είχε άδικο, είχε άδικο».
Στην πορεία βέβαια συνειδητοποίησα ότι αυτό που εννοούσε ήταν ότι το τοπίο δεν αλλάζει με τον δραματικό τρόπο που αλλάζει στα Highlands. Είναι ένα παραμυθένιο μέρος που επαναλαμβάνετε, είναι η ομορφιά του κάλους, στα highlands είναι η ομορφιά του δέους.

Η διαδρομή ήταν φλαταδούρα, υπήρχαν σημεία που κάλυπτα χιλιόμετρα χωρίς να κάνω τίποτα. Κόσμος παντού, ζευγάρια, κοπέλες με ποδήλατα, παππούδες που τρέχανε!

Η δύναμη όμως δεν είχε επιστρέψει, 25 χιλιόμετρα κατάφερα να κάνω πριν αναζητήσω ξενοδοχείο και πάλι. Ουσιαστικά το ποδηλατικό μέρος είχε τελειώσει. Την άλλη μέρα θα έπαιρνα τρένο για Εδιμβούργο.


Το κατάλυμα της προηγούμενης νύχτας.



The John Muir Way

[antsoar]

Και φτάνουμε ξανά στην αρχή της διήγησης.

Κάποια στιγμή πάω να ρωτήσω πληροφορίες και ανακαλύπτω πως ο ένας υπάλληλος στο ξενοδοχείο είναι Έλληνας. Είχε δοκιμάσει και στην Ολλανδία αλλά δεν του έκατσε και ήρθε εδώ.

Έξω η βροχή έχει κόψει, μαζεύω τις δυνάμεις μου και βγαίνω στο δρόμο.

Το Εδιμβούργο είναι υγρό και σκοτεινό. Το hostel είναι παλιό και μυρίζει. Αυτή τη φορά στο θάλαμο που μένω υπάρχει μόνο ένας συγκάτοικος. Ένας ηλικιωμένος σκωτσέζος που έχει κλείσει με τις υποχρεώσεις της ζωής και γυρνάει στη χώρα. Μου μιλάει ακατάπαυστα με βαριά προφορά και καταλαβαίνω τα μισά.
Από την πόλη πήρα μόνο μια γεύση αλλά θα ήθελα να επιστρέψω και να χαθώ στα στενά περισσότερο. Αύριο επιστρέφω Αθήνα.

Το πρωί σηκώνομαι με την ησυχία μου. Έχω την ασφάλεια του τρένου, αυτή τη φορά δεν θα κάνω τα 10 χιλιόμετρα μέχρι το αεροδρόμιο. Φορτώνω, παίρνω και την τσάντα που είχε μείνει στο hostel όλες αυτέ τις μέρες και βγαίνω να απολαύσω τον τελευταίο καφέ στην πόλη. Μπαίνω στο σταθμό με το ποδήλατο και πάω για εισιτήριο. Η υπάλληλος με αποθαρρύνει, είναι μπέρδεμα μου λέει να φτάσεις στο αεροδρόμιο. Έχει λεωφορείο ακριβώς απ’ έξω και δέχονται ποδήλατα. Ξανα βγαίνω στο δρόμο και πάω στο σταθμό των λεωφορείων. Όχι, μου λένε, για να πάρουμε ποδήλατα πρέπει να είναι πακέτο. Πάρε το τραμ, ο σταθμός είναι 500 μέτρα από εδώ.

Αεροδρόμιο, ξεμοντάρισμα, πακετάρισμα και πτήση για Αθήνα.





Ασφαλίζοντας το ποδήλατο στο hostel



Εδιμβούργο.

[antsoar]

Σε μια κουβέντα με ένα φίλο, λίγο καιρό πριν φύγω, λέγαμε ότι κάθε ταξίδι έχει πολλές πτυχές. Σαν να εμπεριέχει άλλα, μικρότερα ταξίδια μέσα του. Και ανάλογα με ποιόν μιλάς και τα ενδιαφέροντά του, ξετυλίγεις και τις ανάλογες πτυχές. Για σένα όμως που το κάνεις υπάρχουν όλες μαζί.

Σε αυτό το ταξίδι μια πτυχή ήταν η ποδηλασία και η σωματική προσπάθεια. Δεν ξέρω αν το επόμενο θα είναι πάλι ποδηλατικό. Αν είναι θα φροντίσω περισσότερο την ενέργειά μου. Κρατάω όμως πολύ όμορφες στιγμές από αυτόν τον λιτό τρόπο κίνησης. Την αργή εναλλαγή εικόνων, το ρυθμικό γύρισμα της αλυσίδας, το θρόισμα του αέρα στο πρόσωπο και τις μυρωδιές της φύσης.

Μια το Isle of Skye.

Μια το μονοπάτι. Κάποια στιγμή πριν φύγω, σκεφτόμουν μήπως είναι απλά ένα τουριστικό τέχνασμα. Χαράζεις μια διαδρομή, της δίνεις ένα όνομα, το προβάλεις και λίγο και βουαλά! Έχεις ένα πόλο έλξης για τουρίστες. Καμία σχέση, είναι μια αυθεντική εμπειρία, και αν κάποιος με ρωτήσει αν αξίζει τον κόπο να κάνει το ταξίδι μόνο για το μονοπάτι θα απαντήσω ένα καθαρό Ναι!

Μια το Εδιμβούργο. Έχω αφήσει υπόλοιπα εδώ

Μια, νέα για μένα, ήταν η εμπειρία των hostel. Πρέπει να πω ότι τέντωσα πολύ την ανοχή μου στις μυρωδιές και την απλυσιά αυτή τη φορά. Αν και νομίζω πως δεν το έχουν με την καθαριότητα στο νησί γενικότερα. Ήταν κάτι που θεωρούσα μεγάλο εμπόδιο και περιορισμό αν ήθελα να κάνω σοβαρά ταξίδια. Πάει το ξεπεράσαμε και αυτό!

Μια από τις αγαπημένες μου το φαγητό. Ναι θα μπορούσα και καλύτερα.

Μια το solo και οι σκέψεις που το συνοδεύουν. Ναι θα ήθελα πολύ να είμαι μαζί με ένα φίλο. Περισσότερο για να μπορώ να σχολιάσω τα τοπία, τους ανθρώπους, την όλη εμπειρία ακριβώς την στιγμή που την βίωνα. Αλλά αν είναι δύσκολο να ταιριάξεις με κάποιον σε ένα μοτοσυκλετιστικό ταξίδι, στο ποδήλατο είναι 10 φορές περισσότερο. Ειδικά για μένα που είμαι ακόμη σε μέτριο επίπεδο, ούτε θα μπορούσα να ακολουθήσω έναν πολύ έμπειρο αλλά και κάποιος με το δικό μου επίπεδο μάλλον θα εκνευρίζαμε ο ένας τον άλλον. Απόλαυσα την αυτονομία μου και δεν ένιωσα πουθενά μόνος σε όλο το ταξίδι.

Το σύστημα της οργάνωσης και τα mini logistics. Αυτό είναι από τα πολύ αγαπημένα μου. Η λιτή οργάνωση του κόσμου σου. Το πως θα φορτώσεις τις τσάντες, που θα είναι τι, οι πατέντες που θα χρειαστεί να κάνεις στην διαδρομή. Από τις αγαπημένες μου ιεροτελεστίες το πρωινό φόρτωμα, και η μαγική στιγμή που βγάζεις το ποδήλατο στο δρόμο για να ξεκινήσεις την ημέρα.


Την βραδιά πριν επιστρέψω ήθελα να πιω ένα ωραίο καφέ. Ήμουν κουρασμένος και είχα περπατήσει αρκετά στο Εδιμβούργο. Έστριψα τυχαία σε ένα στενό και μπροστά μου ήταν αυτό που ακριβώς έψαχνα. Ένα ήσυχο καφέ χωρίς κόσμο και χωρίς να σερβίρει σχεδόν τίποτα άλλο. Ήπια τον πιο ωραίο καφέ του ταξιδιού. Αυτό που ήθελα είχε βρεθεί ακριβώς μπροστά μου. μια αίσθηση που είχα σε όλο το ταξίδι. Η θεία πρόνοια του ταξιδιώτη;

[antsoar]

Το μόνο αρνητικό με τα vroom είναι ότι δεν μπορείς να απαντήσεις σε όσους σου γράφουν ένα καλό σχόλιο. Βάζω λοιπόν εδώ ένα ευχαριστώ για όλα τα καλά σας λόγια.
Εύχομαι σε όλους καλά ταξίδια

[George_M.]

αρχικα θα σου σφιξω το χερι κ θα πω οτι εκανες πραγματικοτητα δυο απο τα ονειρα μου,
α) να ταξιδεψω Σκωτια
και
β)να ταξιδεψω γενικως με ποδηλατο στο εξωτερικο.

ως ποδηλατης, θα σταθω στο 2ο διοτι ειναι κατι που ερχεται οταν πια εχεις ωριμασει ως ανθρωπος,ως ποδηλατης κ τελος ως ταξιδευτης...
αυτο που ειπες πιο πριν...

αυτόν τον λιτό τρόπο κίνησης. Την αργή εναλλαγή εικόνων, το ρυθμικό γύρισμα της αλυσίδας, το θρόισμα του αέρα στο πρόσωπο και τις μυρωδιές της φύσης.

ειναι το ζουμι της υποθεσης..

ευχομαι να σχεδιασεις ενα νεο την επομενη χρονια κ να εχεις ηδη αποκομισει εμπειριες για την σωστη διαχειρηση των δυναμεων/ενεργειας σου!

[Ichigo]

Ότι και να πουμε αντουαν ειναι λιγο. Ευχαριστουμε για τις πανεμορφες εικονες. Κανονισε να μας τα πεις απο κοντα στο μερος το γνωστο.

Spoiler: Εμφάνιση

[amyroukai]

Το θετικό με τα βρουμ είναι ότι δεν διαβάζεις "έμπαινε Γιούτσο σε πάω με χίλια" εν μέσω διήγησης.

Ωραίο και ξεχωριστό το ταξίδι σου. Σκωτία ε; Είχα διαβάσει ένα ταξιδιωτικό το πάλαι ποτέ δύο φίλων που είχαν πάει με GS ADV και έλεγαν πως αν σταματούσες να φωτογραφίσεις την ομορφιά, απλά δεν θα έφτανες πουθενά γιατί όλα είναι υπέροχα εκεί επάνω.

Και στις επόμενες mini-maxi adventures με το καλό.

[AXL954]

Ενα πραγματικά διαφορετικό ταξιδιωτικό, που κατά την γνώμη μου έλειπε από εδώ. Εικόνες που με καθηλωσαν με την ομορφιά τους. Ώριμη περιγραφή.

Μπράβο σου.

Εύχομαι να κάνεις και άλλα τετοια κα να τα μοιραστείς μαζί μας

[Eversman]

Χαίρομαι για σένα φίλε. Πραγματικά χαίρομαι. Πολλές και Σκωτσέζικες

[akis_trevor]

Αντώνη,για micro adventures ελεγες,αλλά το πηγές σε άλλο επίπεδο!!
Πανέμορφες εικόνες,και πιστεύω πως πρέπει να είναι τρομερή εμπειρία αυτό το εναλλακτικό ταξίδι.
Πάντα τέτοια φίλε!

[o teos]

Aχχ Σκωτια....

Καποια στιγμη θα δω τα Highlands for sure...