Βγαίνοντας από την πόλη Akhalkalaki και παράλληλα με τον ποταμό Paravani πέφτουμε σε ένα εντελώς κουφό αξιοθέατο!!!
Βγαίνοντας από την πόλη Akhalkalaki και παράλληλα με τον ποταμό Paravani πέφτουμε σε ένα εντελώς κουφό αξιοθέατο!!!
Ένα βαγόνι τραίνου το οποίο λειτουργεί ως πεζογέφυρα πάνω από τον ποταμό.
Ένα σάπιο κουφάρι βαγονιού τρένου που δεν καταλαβαίνω ποιος το χρησιμοποιεί!!!
Μετά από λίγο συναντάμε το κάστρο Khertvisi..
Χτισμένο σε στρατηγικό σημείο, πάνω από την ομώνυμη πόλη σε υψόμετρο 1126μ στην συμβολή των ποταμών Kura και Paravani.
Χρονολογείται στο 2ο αιώνα π.χ. και είναι το παλαιότερο κάστρο της χώρας. Ο μύθος λέει πως καταστράφηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο.
Ο φιδίσιος δρόμος τώρα χάνεται μέσα σε φαράγγι και παράλληλα με τον ποταμό Kura!!!
Παρκάρουμε, αφήνουμε πράγματα στις εγκαταστάσεις των εκδοτηρίων, και πάμε να χαζέψουμε τις σπηλιές. Πληρώνουμε 3 Lari για είσοδο 1ευρω.. υπάρχει και νανάκι που σε πάει στο σημείο που ξεκινάς την διαδρομή στις σπηλιές με ένα ευρώ και αυτό. Εμείς είπαμε να πάμε με τα πόδια!! Αρκετά κουραστικό δεν το προτείνω..
Στην πορεία προς τον ανήφορο και πάνω στον δρόμο, συναντήσαμε αυτό το δέντρο γεμάτο από τσίχλες επισκεπτών!!
Στα τέλη του 12ου αιώνα, μια γυναίκα με το όνομα Tamar ανέλαβε τα ηνία της Γεωργίας. Θέλησε να φτιάξει ένα μοναστήρι, σαν ένδειξη της χριστιανικής της πίστης. Καθώς οι Μογγόλοι είχαν ξεκινήσει πολέμους με τους γειτονικούς λαούς επιδιώκοντας την επέκταση της αυτοκρατορίας τους αποτελούσαν απειλή για την χώρα.
Για αυτό ακριβώς το λόγο, η βασίλισσα αποφάσισε να κατασκευάσει το μοναστήρι κάτω από τη γη, ώστε να μπορεί παράλληλα να προσφέρει καταφύγιο από τις επιδρομές στους κατοίκους των τριγύρω περιοχών. Η κατασκευή του ξεκίνησε κάτω από το βουνό Erusheli, το οποίο επιλέχθηκε για το σκληρό του πέτρωμα το οποίο θα μπορούσε να αντέξει.
Κατασκευάστηκαν 13 επίπεδα, ενώ οι φυσικές σπηλιές που υπήρχαν στο εσωτερικό του βουνού επεκτάθηκαν και μετατράπηκαν σε περισσότερα από 6.000 δωμάτια τα οποία ήταν αρκετά για να φιλοξενήσουν τόσο τους μοναχούς του μοναστηριού, αλλά και τους κατοίκους που θα κρύβονταν εκεί.
Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος λειτουργεί σαν μουσείο, ενώ ένα μικρό του μέρος κατοικείται ακόμα από μοναχούς.
Μετά από αρκετές ώρες εδώ επιστρέφουμε στο παρκινγκ.
Εδώ είχαμε μια ευχάριστη συνάντηση με Ρώσους μοτοσικλετιστές..
Αποφασίσαμε να μείνουμε εδώ και ρωτάμε σε ένα ξενοδοχείο. Αλλά η τιμή και το πόσο άθλιο ήταν μας απέτρεψε και ξεκινήσαμε για την επομένη πόλη μπας και βρούμε κάτι καλύτερο..
Τελικά μετά από 31χιλ από εδώ πάνω στον δρόμο στο χωριό Aspindza, βρήκαμε ένα αρκετά καλό και φθηνό ξενοδοχείο και αράξαμε για σήμερα..
Και με ταβέρνα του ιδίου εδώ δίπλα όπου και φάγαμε..
Επιστροφή στο ξενοδοχείο για να βγάλω το αυριανό δρομολόγιο επί Τουρκικού εδάφους!!
22-9-14 ΔΕΥΤΕΡΑ (TR-Erzurum 386χιλ)
Καλός ο καιρός και σήμερα με αρκετή δροσούλα..
Τελευταία μεγάλη πόλη πριν τα σύνορα με Τουρκία η Akhaltsikhe που απλά προσπερνάμε χωρίς στάση. Εδώ υπάρχουν επιλογές για διανυκτέρευση και ιστορικό κέντρο με Κάστρο..
Φτάνουμε γρήγορα σύνορα..
Μόνο ένα αμάξι και λωρίδες με φανάρια όπου περίμενες μέχρι να ανοίξει πράσινο να μπεις για έλεγχο έγγραφων!! Περιμένουμε και περιμένουμε αλλά τίποτα. Πάει η Μόνικα να ρωτήσει κάποιον αφού ούτε υπάλληλοι βλέπαμε πουθενά. Έναν που βρήκε είπε ότι οι Τούρκοι έκλεισαν τα σύνορα άγνωστο γιατί, και για πόσο!!!
Ωραία την κάτσαμε την βάρκα!!! Δεν είχαμε πρόβλημα σε αυτόνομες Δημοκρατίες και έχουμε εδώ; Η μόνη εναλλακτική είναι πίσω για Μπαντουμι και καράβι για Τραπεζούντα, άγνωστο βεβαία το πότε και πως. Τι κάνουμε; Περιμένουμε και βλέπουμε. Μετά από μια ώρα είδαμε κινητικότητα υπαλλήλων και άνοιξε το πράσινο φως ουφ..!!!!
Περάσαμε γρήγορα και από τους δυο ελέγχους και είμαστε Τουρκία με κατεύθυνση την πόλη Erzurum.
Με τον D.955 και σε αρκετό υψόμετρο και κατεύθυνση την πόλη Posof.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση