Όπου σταματήσαμε όχι για ξεκούραση αλλά γιατί έφυγε το μπιτόνι βενζίνης για δεύτερη φορά!!
Αλλά τώρα μαθημένος ποιά το είχα δέσει καλά και απλά κρέμασε και δεν το χάσαμε. Αποφασίζω να το αδειάσω γεμίζοντας το ρεζερβουάρ με το φθηνό περιεχόμενο από Γεωργία, σε σχέση με Τουρκία που είναι πολύ ποιο ακριβό.
Ακόμη σε καλό υψόμετρο είμαστε περίπου στα 2000μ.
Βάζουμε και βενζίνη όπου καταλάβαμε ότι μας έκλεψαν, και μετά από λίγο φτάνουμε στην πόλη με συννεφιά και αρκετό κρύο. Η Σιβηρία της Τουρκίας θεωρείτε το Erzurum. Εύκολα βρέθηκε ξενοδοχείο χωρίς παρκινγκ, με τον ρεσεψιονιστ να θέλει να βάλω την μηχανή μέσα στο λόμπι του ξενοδοχείου!!! Το θέμα ήταν στενή είσοδος με ψηλά σκαλοπάτια.
Τι κάτι τάβλες έφερε, τάκους και διάφορα, αλλά του λέω θα την αφήσω έξω εδώ μπροστά στην είσοδο να την προσέχεις. Μείνε ήσυχος δεν θα την αγγίξει κανείς, και φεύγουμε για να πάμε να φάμε. Κεμπάπ τι άλλο;
Το καζανάκι της τουαλέτας μια βάνα πολύ πάνω από τα κεφάλια μας!!!