Λ. Μεσογείων ... πριν κατασκευαστεί το τρίγωνο του διαβόλου. Έρχομαι από σινέ Γαλαξία προς Αγία Παρασκευή. Η κίνηση σχεδόν μηδενική ... Το εξάβολτο C50 με φορτωμένη τρίτη, δηλαδή max 50 χλμ πραγματική ταχύτητα ...
Στην διασταύρωση με Φειδιππίδου έχω πράσινο και συνεχίζω ευθεία .. και τότε ακριβώς με την άκρη του ματιού πιάνω κάτι κίτρινο που έρχεται από αριστερά επί της Φειδιππίδου με φορά προς Γουδί. Η Φειδιππίδου δεν τέμνει την Λ. Μεσογείων κάθετα με 90 μοίρες γωνία παρά διαγώνια με μικρή γωνία άρα και με μικρότερο οπτικό πεδίο. Φρενάρω - ο πίσω τροχός στριγκλίζει - ο κίτρινος όγκος μπαίνει πλέον όλος εμπρός μου - γυρίζω προς τα δεξιά να μειώσω μετωπική σύγκρουση ... και με την αριστερή μου πλευρά σκάω με όσα κάπου στην πίσω δεξιά του πόρτα και φτερό. Αφήνω τιμόνι και εκτινάσσομαι πάνω από το ταξί το οποίο συνεχίζει την πορεία του ...
Κωλοτούμπα στον αέρα και προσγειώνομαι στην άσφαλτο ... Κάποτε υπήρξαμε ΚΑΙ γυμνασμένοι οπότε το σκάσιμο στην άσφαλτο δεν ήταν άγαρμπο, αλλά σαν ρόδα που κυλά ... Από την φόρα που είχα προσπαθώ να ελέγξω την πτώση και την κατάληξή της οπότε μετά την πρώτη κωλοτούμπα "έτρεχα" με τα τέσσερα πηγαίνοντας σφαίρα προς τα τραπεζάκια του τότε ζαχαροπλαστείου που ήταν ακριβώς στην γωνία της διασταύρωσης. "Τρέχοντας" βλέπω ζευγαράκια να αφήνουν τα τραπεζάκια τους για να μην πέσω πάνω τους ... και καταλήγω αγκαλιά με κάτι ζαρντινιέρες που χώριζαν μαγαζί με πεζοδρόμιο.
Είμαι κάτω με την πλάτη στην ζαρντινιέρα ... το ταξί κάπου πιό κάτω σταματημένο και ο ταρίφας να τρέχει προς το μέρος μου αλαφιασμένος ... Τα ζευγαράκια του ζαχαροπλαστείου με έγραψαν κανονικά ... δικαιολογημένα, τους χάλασα τα σορόπια και λοιπές γλυκαντικές δραστηριότητες ... και το παπί μου λείπει !!
- Είσαι καλά παιδί μου ? ρωτάει ο ταξιτζής ...
- Εγώ ? ... μια χαρά ... του λέω ακόμα ζαλισμένος και σε ψιλοσύγχιση ... αλλά οι πούστηδες μου έφαγαν το παπί !!
Γυρίζει το κεφάλι του και όντως το παπί άφαντο ! ...
Με λίγα λόγια το παπί έχει καρφώσει αριστερό μαρσπιέ στο αμάξι το οποίο το πήρε μαζί του και παρέμεινε εκεί όρθιο χωρίς να το βλέπω από εκεί που ήμουν καθισμένος ...
Το ταξί έκανε μεταφορά εχέμυθης εξυπηρέτησης επιφανούς κυρίας και ο ταξιτζής κίτρινος με παρακαλούσε να μην φωνάξουμε αστυνομία και να τα βρούμε μεταξύ μας και η κυρία πίσω ( η οποία δεν βγήκε καθόλου από το ταξί όλη την ώρα) θα μου πλήρωνε όποια ζημιά και αν είχα ...
Δεν ξέρω γιατί και πως αλλά τον μπαγάσα τον εμπιστεύτηκα ... αυτή η απόγνωση στα μάτια του και το τρέμουλο στην φωνή του, λύγισαν την όποια αντίστασή μου ...
- Οκ ... του λέω, ... θα πάω στο συνεργείο, θα δω την ζημιά και θα μιλήσουμε.
Βγάζουμε το παπί από εκεί που είχε καρφωθεί και ανταλλάσουμε τηλέφωνα. Την επόμενη συναντιόμαστε στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής.
Η αξία του παπιού τότε ήταν με το ζόρι 35,000 δρχ. και η ζημιά μου ήταν κάτι λιγότερο των 5,000 δρχ. με εργασία και όλα καινούργια και γνήσια.
Βγάζει 50,000 δρχ. ... τα βάζει στην τσέπη μου ... με χτυπάει στον ώμο ...
- Σε ευχαριστώ πολύ, μου λέει ... είσαι πολύ εντάξει ....
Το πόσα του είχε δώσει η επιφανής κυρία δεν θα το μάθω ποτέ ...