Δημοσιεύθηκε αρχικά από
typhoon
.....
Θα μου πείς είσαι κακοπροαίρετος και γκρινιάρης. Ίσως. Η αλήθεια όμως είναι ότι αν ήξερα εξ αρχής πως θα ήταν η ημέρα μου, θα επέλεγα να την αξιοποιήσω διαφορετικά.
......
Ωστόσο διέκρινα μια "εμμονή" στην προείσπραξη του 15€. Θα μου πείς καλύτερα έτσι, απο το να στριμωχνόμασταν 200+ άτομα στην είσοδο του χώρου και να ταλαιπωρούμασταν με την προμήθεια των βραχιολιών. Τελικά τα 15€ ήταν πολλά ή λίγα?Αξίζαν ή όχι για όσα "εξαργύρωνες"?
Δυστυχώς δεν έμεινα ικανοποιημένος.
Ας ξεκινήσω απο την διοργάνωση.Το να μαζευτούμε και να πάμε είναι το ένα κομμάτι. Το τι θα κάνουμε εκεί είναι το άλλο. Οταν μαζεύεις τόσα άτομα σε εναν τόπο καλό είναι να υπάρχουν μικρά event που να κρατάνε τον κόσμο σε ενδιαφέρον.
Καλό το αραλίκι και το καφεδάκι στον ήλιο, αλλά ακόμη καλύτερο θα ήταν ενα "πρωταθληματάκι" σε βολές μπάσκετ μεταξύ των λεσχών , ανευ επάθλου, έτσι μόνο για να γίνει λίγο τζέρτζελο. Αλλιώς οι 3,5 ώρες με έναν καφέ στο χέρι περνάνε δύσκολα.
Αντ αυτού η μόνη ανακοίνωση-ενημέρωση ήταν ότι το φαγητό θα ξεκινήσει στις 15:15.
Ας τα πω εγώ,σε μια τέτοια εκδήλωση πας μονο για το φαγητό? -ΟΧΙ
Αλλά όταν κάθεσαι τόσες ώρες, κάτι πρέπει να φας αφενός, αφετέρου σου έχουν υποσχεθεί-διαφημίσει μπουφέ bbq αρχιδάτο.
Kαι κάπου εδώ μπαίνει το θέμα του χώρου. Πρώτη φορά στο χώρο, είχα ακούσει γενικά θετικά σχόλια. Είναι πρωτότυπος και ξεχωριστός. Ωστόσο έχει ξεκάθαρα σημάδια εγκατάλειψης.
Κύριο event η ιππασία. Αυτά τα ταλαίπωρα τα ζωντανά τα λυπήθηκα, όχι γιατί τα καβαλούσαν ασταμάτητα, αλλά επειδή τα είχαν απεριποίητα.
Επόμενο η τοξοβολία. Ενδιαφέρον. Συγκέντρωσε πολύ κόσμο, οπότε αναγκαστικά υπήρχε περιορισμός 2 βολές κατ άτομο για να "παίξουν" όσο το δυνατόν περισσότεροι.
Τα γηπεδάκια ήταν οκ, αλλά άνευ οργανωμένου event, άντε να ρίξεις μερικές βολές.
Πισίνες κλπ ,Νοέμβριος είπαμε, αλλά η κατάσταση τους έδειχνε ότι έχουν πάρα πάρα πολύ καιρό να χρησιμοποιηθούν και ακόμη περισσότερο να καθαριστούν...πράσινο θολό νερό.
Και ερχόμαστε στο θέμα του καφέ.
Σίγουρα όταν σκάνε 200 λιμούρηδες για καφέ δεν εξυπηρετούνται εύκολα, ούτε αμέσως. Αλλά εντελώς διαφορετικό να μην τους περιμένεις και να σου έρθουν οι ταλιμπάν και άλλο να τους περιμένεις. Εκεί οφείλεις να οργανωθείς. Το προσωπικό κατέβαλε προσπάθειες να εξυπηρετήσει, ορισμένοι τους όμως ήταν απλά ανάγωγοι,πράγμα που δυσκόλευε την ήδη δύσκολη διαδικασία προμήθειας καφέ.
Σ αυτό αντιπαραθέτω τις διοργανώσεις οδοιπορικών 1821(Λεωνίδιο). Για να εξυπηρετούν τόσα κι άλλα τόσα άτομα σε μια καφετέρια(που δεν είναι και καμιά τεράστια το δίπορτο) μάλλον δεν είναι απλά τύχη ,κάποιοι ασχολούνται.
Οι πιο γενναίοι ζητήσαν και τοστ. Μέχρι που τελειωσε κι αυτό και το μόνο που μπορούσε να σου κόψει την πείνα ήταν τα πατατάκια.
Ξαναλέω ότι περιμένεις τον κόσμο, τους έχεις βάλει να σου δηλώσουν ονομαστικά πόσοι θα είναι οφείλεις να έχεις κάνει τις προμήθειες σου.
Με κουβεντούλα και πολλές βόλτες πέρασε η ώρα και ήρθε η ώρα του φαγητού. 15:15 γνωρίζοντας ότι έχεις κόσμο που έρχεται απο μακριά και δεν μιλάω για τους Αθηναίους. Χαλκίδα,Αμαλιάδα,Λεωνίδιο,Καλαμάτα δεν πετάγεσαι ακριβώς και σκοτεινιάζει απο τις 17:00 πλέον. Οπότε καλό θα ήταν γι αυτά τα παιδιά να υπήρχε η δυνατότητα 15:15 να έχουν φάει, να καθήσουν ήρεμα να πιουν ενα σύντομο καφεδάκι να κάτσει λίγο το φαγητό και να ξεκινήσουν τα +-200χλμ επιστροφής.
Το ότι τελικά όλοι οι παρευρισκόμενοι πεινούσαμε το απέδειξε το μπουλούκι που σχηματίστηκε απο τις τρείς παρά μπροστά στην πόρτα του εστιατορίου.
Προφανέστατα δεν είχανε πάει όλοι για το φαγητό στην εκδήλωση, αλλά είναι φυσιολογικό να πεινάσεις όταν είσαι στο ποδι απο τις 7 το πρωί.
Στο μπουφέ όποιος πρόλαβε έφαγε. Οι υπόλοιποι περιμέναμε στωικά να γίνει refill στους δίσκους να πάρουμε κάτι . Εν τω μεταξύ για άλλη μια φορά το μαγαζί (ranch) φάνηκε ότι δεν ήταν προετοιμασμένο. Πέραν των προβλεπομένων, σε καποια στιγμή εμφανίστικαν κάτι σνίτσελ κοτόπουλου και κάτι κεφτεδάκια με σάλτσα, ποιότητας αθλίας. Ολοι το πήραμε , κανείς μας δεν το έφαγε και κάτι μακαρόνια βγήκαν προς το τέλος. Ότι υπήρχε πολύ απλά το βγάλανε.
Φύγαμε και ήμουν θυμωμένος σχεδόν στην μισή διαδρομή επιστροφής. Που γενικά προσπαθώ να βλέπω το καλό σε μια κατάσταση, το χθεσινό με εκνεύρισε.Κι άλλες φορές έχει τύχει να συμβούν ατυχίες σε εκδρομές σε θέμα οργάνωσης ή εξυπηρέτησης, αλλά τι να κάνεις, shit happens, το ξεπερνάω σύντομα. Η χθεσινή με απογοήτευσε.