Σελίδα 1 από 4 1234 ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 1 έως 15 από 58

Θέμα: Η πρώτη βόλτα.

  1. #1
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της GiorgosLa
    Εγγραφή
    05/02/2015
    Μηνύματα
    791

    Η πρώτη βόλτα.

    Η πρώτη βόλτα.
    Είμαι καινούριος εδώ και δεν ξέρω αν σωστά το ανάρτησα εδώ. Αν όχι, συγνώμη και ας το σβήσουν οι διαχειριστές αν πρέπει. Αφορμή ήταν το υπέροχο κείμενο του Άκη «catmaster» με το «Δέσποινα με λένε» που διάβασα τυχαία και με γύρισε 35 χρόνια πίσω.

    Πάσχα στο χωριό, συγκέντρωση μετοίκων (που λέει και το τραγούδι). Περίπου στα 14 με 15 χρονών εγώ τότε. Πέντε έξι αρνάκια γυρνούσαν στη σούβλα από ώρα. Όλη η γειτονιά σχεδόν. Μεταξύ άλλον ξενόφερτων ήρθε και η θεία μου η Αγγέλα απ την Λάρισα. Ήρθε με τον μεγάλο της γιό και τα εγγονάκια της. Ο μικρότερος γιος, που περίμενα εγώ, πουθενά.
    -Θεία ο Αντώνης γιατί δεν ήρθε?
    -Κοιμάται ακόμα το γομάρι! Μπορεί να έρθει αργότερα.
    «Μπορεί?» Με ζόσαν τα φίδια. Λες να μην έρθει? Λες να μου είπε ψέματα? Λες να έχουν δίκιο οι άλλοι που τον λένε αλητάκο και να μην είναι θεός? Γιατί ο Αντώνης, εδώ και μερικά χρόνια, γινόταν μύθος στο μυαλό μου. Από τότε που με πήγε μια βόλτα με κάτι σαν μηχανάκι, (μάλλον δική του κατασκευή ήταν) άλλαξαν πολλά μέσα μου. Πρέπει να ήμουν γύρο στα 8 με 10 (δεν είμαι και σίγουρος. Ο χρόνος σ αυτές τις ηλικίες μετράει διαφορετικά) Αυτός ήταν καμιά δεκαριά χρόνια μεγαλύτερος. Με έβαλε μπροστά και κρατιόμουν απ το τιμόνι. Κάποια στιγμή, μέσα στον αέρα και τον θόρυβο, (πρέπει να πηγαίναμε γύρο στα… 30χιλ) τον άκουσα να φωνάζει.
    -Ξέρεις ποδήλατο?
    –Ναι, του λέω.
    -Κράτα το τιμόνι. Και μου το παρατάει. Χέστηκα, αλλά είδα ότι δεν άλλαξε κάτι και το πήγα ακόμα λίγο μέχρι το σπίτι. Ήταν η πρώτη φορά που οδηγούσα μηχανοκίνητο όχημα. Πρέπει να πήγαινε γύρο στα 35 με 40χιλ τελική. Ήταν η πρώτη βόλτα. Το πρώτο καμάρι, αλλά όχι η μεγάλη συγκίνηση, όπως κατάλαβα αργότερα. Μπήκε όμως το σαράκι μέσα μου, και τα επόμενα χρόνια, άρχισα να το ψάχνω. Να ρωτάω, να διαβάζω περιοδικά αυτοκινήτου (δεν υπήρχαν μοτοσικλέτας) να ασχολούμαι με το ποδήλατο πιο… αγωνιστικά κλπ. Μέχρι που αργότερα, (13 με 14) παράτησα την τεχνική σχολή που πήγαινα και έπιασα δουλειά στην αντιπροσωπεία της Ζούνταπ, Μέγκο Μεβέα. Εκεί, πήρα και το πρώτο μου μηχανάκι. Ένα αυτόματο Μέγκο με κινητήρα Μιναρέλι. (15 χιλιάδες. Τρείς χιλ μπροστά και 12 γραμμάτια) Παρόλο που μέχρι το Πάσχα που μιλάμε δεν το είχα ούτε ένα χρόνο, μπορούσα να το πάω μακριά με μια ρόδα (με τα πόδια κάτω λιώνοντας τα παπούτσια) και είχα είδη κάνει μια μικρή πιστούλα στα μέτρα μας. Οι θεωρητικές γνώσεις αρκετά καλές πλέον, αλλά εμπειρία μηδέν. Δεν είχα δει ποτέ αγώνα αλλά ούτε και ζωντανό μηχανάκι μότοκρος.
    Από την πρώτη βόλτας μας, (στα 8 με 9 που λέγαμε) της λίγες φορές που τον έβρισκα, (τον Αντώνη λέω) μου έλεγε ιστορίες για μηχανές, για μότο κρός , για οδηγούς αγώνων, (Εποχές Νάμνα κλπ) ότι έχει ένα μότο κρος και πάει στην πίστα και ότι φέτος το Πάσχα θα ερχότανε με την μηχανή και θα μου έκανε και βόλτα… Θεός! Πάντα μ άρεσε το Πάσχα αλλά εκείνη την χρονιά το περίμενα πως και πως. Και… ήρθε το Πάσχα!

  2. #2
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της GiorgosLa
    Εγγραφή
    05/02/2015
    Μηνύματα
    791
    Τα αρνάκια λοιπόν στις σούβλες άρχισαν να παίρνουν χρώμα κι εγώ περίμενα ακόμα. Κάποια στιγμή, μεταξύ των τσουγκρισμάτων, της μουσικής και της όλης φασαρίας, ακούγετε μακριά στον δρόμο ένας παράξενος θόρυβος να έρχεται. Κάτι σαν χαλασμένο τρακτέρ αλλά ούτε. Κάτι άλλο ήταν. Πλησίαζε πιο γρήγορα. Κάτι που αμέσως έσφιξε το στομάχι μου. Κάρφωσα τα μάτια μου στο γεφυράκι που θα έστριβε να έρθει προς τα εκεί. Όντως. Λίγο πριν φανεί ακούστηκε εκείνο το αργό μεταλλικό «νταν νταν νταν» που κάνουν τα δίχρονα όταν κλείσεις το γκάζι. Στρίβει στο γεφυράκι, λίγο γκάζι στο χωματόδρομο, λίγη σκόνη και ξανά «νταν νταν νταν». Φτάνει μπροστά μας και με ένα καινούριο «κρακ νταν μπαμ» το σβήνει με ταχύτητα μέσα. Το ακούμπησε πάνω στα κάγκελα. Η ήταν άσπρο κιτρινισμένο απ το χρόνο, η ήταν κίτρινο ξεθωριασμένο απ τον ήλιο. Μπροστινό φτερό δεν είχε. Φυσικά ούτε φώτα ούτε στάντ ούτε μαρσπιέδες για τον πίσω. Το πίσω φτερό ήταν σπασμένο και ραμμένο άσχημα με σύρμα. Η σέλα σχεδόν μόνο με το σφουγγάρι και το μεταλλικό ντεπόζιτο… έργο τέχνης απ τις λακκούβες. Μου ξίνισε λίγο, αλλά το δικαιολόγησα αμέσως με την συνηθισμένη έκφραση του Αντώνη: «Καθαρόαιμο είναι, τι περιμένεις?) Ναι, ναι! Τελικά ήταν… πανέμορφο. Ήταν ένα JAWA 250cc «καθαρόαιμο» μότο κρος τουλάχιστον μιας δεκαετίας πίσω. Εκείνη την μέρα όμως ήταν ένα θεριό για μένα. 250 κυβικά!!! Πέντε φορές πάνω απ το δικό μου. Ένα τέρας. Η φαντασία μου οργίαζε. Δέος και κάποιος φόβος μαζί στην προοπτική βόλτας. Τα σχόλια του τύπου: «Που τον βρήκες αυτόν τον μπαρταλαμά ρε?» που του κάναν οι μεγαλύτεροι δεν με άγγιζαν καθόλου. Χωριάτες είναι. Δεν ξέρουν από… «καθαρόαιμα» έλεγα μέσα μου καμαρώνοντας που εγώ… ήξερα. Μετά από λίγη ώρα και αφού με είδε ότι δεν ξεκολλούσα από εκεί, μου φωνάζει.
    -«Έλα πάμε». Ξανά σφίξιμο στο στομάχι. Πιο έντονο αυτή την φορά.
    -«Που»? Κατάφερα να πω.
    -«Δεν θες να πάμε βόλτα?»
    … Μου κόπηκαν τα γόνατα. Ήθελα??? Τόση αναμονή, τόση φαντασία, τόσα όνειρα, θα πήγαιναν χαμένα σε μια στιγμή για έναν απροσδιόριστο φόβο.
    -«Εμ πως δεν θέλω?» κατάφερα επιτέλους να ξεστομίσω.
    Άρχισε να το σπρώχνει. Μισοσκασίματα μισοφρεναρίσματα, κάποιο ψιλοβρίσιμο και κάποια στιγμή παίρνει. Τελευταίο σφίξιμο αλλά δεν έχω σκοπό να το χάσω. Πηδάω πάνω και ξεκινάμε.
    «Που θα πάμε» του φώναξα, περισσότερο για να σπάσω την ταραχή μου.
    «προς το αυλάκι» μου λέει.
    «περνάω συχνά από εκεί» του λέω. «είναι γεμάτος λακκούβες ο δρόμος» Κάτι μουρμούρισε αλλά δεν άκουσα. Με χτύπησε καθησυχαστικά στο πόδι και συνέχισε. Μόλις βγήκαμε απ το χωριό άνοιξε το γκάζι… Μαγικό!!! Απερίγραπτη αίσθηση. Πέρασε και ο φόβος και όλα. Μια καινούρια ταραχή γεμάτη χαρά πήρε την θέση του. Μια…
    Πώς να περιγράψω αυτό το συναίσθημα? Αυτό το τράβηγμα προς τα πίσω. Αυτή η τεράστια δύναμη που σου κόβει την ανάσα. Όσοι δεν το έζησαν δεν θα μπορέσουν να το καταλάβουν απ την δική μου περιγραφή δυστυχώς. Το γράφω όμως εδώ μέσα γιατί πιστεύω ότι οι περισσότεροι εδώ το έχουν ζήσει την πρώτη τους φορά και δεν θα χρειαστεί να ψάξω πιο γλαφυρή περιγραφή. Μακάρι να είχα τον τρόπο και τις λέξεις που θα έβγαζαν στο χαρτί εκείνη την αίσθηση. Θυμάμαι μόνο τις επόμενες μέρες που είχα κολλήσει. Είχα αρρωστήσει. Δεν μιλιόμουν. Έβλεπα στον ύπνο μου τον τρόπο που περάσαμε τις λακκούβες. (με το δικό μου σταματούσα και περνούσα με τα πόδια κάτω) Νόμιζα ότι έχω παραισθήσεις και οι λακκούβες έφυγαν. Θυμάμαι επίσης τις υπερβολές που έλεγα στους φίλους μου όταν τους περιέγραφα την εμπειρία. «τα μάγουλα τραβιούνται πίσω. Τα μαλλιά κοντεύουν να ξεκολλήσουν, ίσως να έφτασε και τα 150 και 200» και άλλα τέτοια τρελά που σχεδόν τα πίστευα. Στην πραγματικότητα, όπως το σκέπτομαι τώρα, με πήγε μια πολύ χαλαρή βολτίτσα δυο τρία χιλιόμετρα με μια κακομεταχειρισμένη γριούλα. Δεν ξέρω αν βγήκε εδώ όμως, πόσο δυνατή την ένιωσα εγώ εκείνη την γριούλα, και πόσο πολύ κράτησε εκείνη η μικρή βόλτα. Μια μεγάλη περιπέτεια, περίπου 35 χρόνων.
    Ήθελα να γράψω και για ένα μπουλντάκο ματαντόρ που οδήγησα μόνος μου μετά από λίγο καιρό, αλλά τι μου φταίτε και σεις?
    Καλύτερα να το κλείσω εδώ προς το παρών.
    Συγνώμη αν σας κούρασα και αν δεν βγήκε τίποτα άλλο πέρα από μια… φλυαρία.

  3. #3
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της buckley
    Εγγραφή
    28/02/2012
    Μηνύματα
    5.136
    Κάπου εδώ σε βλέπω .

    http://www.vintagebike.co.uk/picture.../#.VQlPO46LWEY

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	1970-cz-250-type-980-1-928x570.jpg 
Προβολές:	578 
Μέγεθος:	83,9 KB 
ID:	332538

  4. #4
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από GiorgosLa Προβολή μηνύματος
    Ήθελα να γράψω και για ένα μπουλντάκο ματαντόρ που οδήγησα μόνος μου μετά από λίγο καιρό, αλλά τι μου φταίτε και σεις?
    Μα... γι αυτό είμαστε εδώ! Για τη μοτοσυκλέτα!

    Καλώς ήρθες.
    Think faster than you ride

  5. #5
    Left peg scraping. Το avatar του/της zannisvel
    Εγγραφή
    24/05/2013
    Μηνύματα
    2.045
    Τρικαβαλο ημασταν με τον Αντωνη....
    Σαν να ημουν εκει ενιωσα διαβαζοντας την ιστορια σου.
    Φυσικα και περιμενω και τα του ματαντορ.

  6. #6
    εναλλακτικό μέλος Το avatar του/της akis_trevor
    Εγγραφή
    28/07/2011
    Μηνύματα
    2.939
    ....νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος....

  7. #7
    Ampari power Το avatar του/της Eversman
    Εγγραφή
    29/05/2014
    Μηνύματα
    1.536
    I'm the footprint on the sand ....

    Winterhater.

  8. #8
    Τσίκι; Το avatar του/της MikeG
    Εγγραφή
    22/05/2004
    Μηνύματα
    8.835
    Keep on writing!


  9. #9
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της taisteal
    Εγγραφή
    16/05/2011
    Μηνύματα
    4.857
    Ωραιος


  10. #10
    Ωραία ιστορία και ωραία περιγραφή.

  11. #11
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της GiorgosLa
    Εγγραφή
    05/02/2015
    Μηνύματα
    791
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από buckley Προβολή μηνύματος
    Κάπου εδώ σε βλέπω .

    http://www.vintagebike.co.uk/picture.../#.VQlPO46LWEY

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	1970-cz-250-type-980-1-928x570.jpg 
Προβολές:	578 
Μέγεθος:	83,9 KB 
ID:	332538

    Ναι εκεί με βλέπω κι εγώ. Ευχαριστώ!
    Όταν μπήκα στον πειρασμό να γράψω την μικρή μου περιπέτεια, το έψαξα κι εγώ λίγο. Δεν βρήκα όμως τίποτα να μου το θυμίζει. Φαντάστηκα ότι απλός το ξέχασα. (δεν το ξανάδα κι από τότε) Μόλις είδα την φωτογραφία σου ανατρίχιασα. Αν βγάλεις το φτερό, σκίσεις τι σέλα και το ξεθωριάσεις λίγο… είναι αυτό!!! Επίσης είχα ξεχάσει τα δύο μπουζί. Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις λένε. Μου ήρθαν πολλά στο μυαλό. Χαρακτηριστική σκηνή που ενώ το μαστόρευε γονατιστός, εγώ να τον ρωτώ έκπληκτος, «Μα δυο μπουζί?» Και ο Αντώνης: «Ε ναι ρε. Καθαρόαιμο είναι»
    Να είσαι καλά. Πρέπει να ήταν αυτό ακριβός το μοντέλο.
    Δυστυχώς, ενώ έχω δεκάδες φωτογραφίες από όλα σχεδόν τα μηχανάκια, ακόμα κι απ το Mego έχω κάποιες, (Λίγοι είχαν φωτογραφικές τότε) απ το Jawa to Bultaco και ένα montesa 125 που είχαμε «συνεταιρικό» για λίγο, δεν έχω ούτε μια.

  12. #12
    Στρογγυλοφάναρος Το avatar του/της sapila racing
    Moderator
    Εγγραφή
    26/07/2005
    Μηνύματα
    18.167
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από GiorgosLa Προβολή μηνύματος
    «Ε ναι ρε. Καθαρόαιμο είναι»
    Καλως ήρθες κι ευχαριστούμε που μοιραστηκες μαζί μας αυτην την υπέροχη ιστορία.
    sapila racing team

    bimota SB6 1995

    Hornet 900 2005
    Yamaha SR500 1981
    BMW R75/6 1975
    BMW R26 1957

  13. #13
    Υπέροχα

  14. #14
    Κύριος Σουπιάς Το avatar του/της daz
    Moderator
    Εγγραφή
    02/12/2008
    Μηνύματα
    11.798
    Sent from me using a computer.

  15. #15
    Δώσε πόνο, ξύσε πληγές, κάνε μας πολλά τέτοια deja vu.
    Καλώς ήρθες στον θάλαμο των εξαρτημένων μοτοσυκλετιστών και καλή διαμονή.

Σελίδα 1 από 4 1234 ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. Πρώτη βόλτα με την καινούρια μοτοσυκλέτα.
    από npat στο forum Συναντήσεις & βόλτες
    Απαντήσεις: 84
    Τελευταίο μήνυμα: 11/06/2011, 23:06
  2. πρώτη βόλτα μετα απο 5 μήνες
    από road spirit στο forum Ιστορίες του δρόμου
    Απαντήσεις: 25
    Τελευταίο μήνυμα: 05/07/2007, 13:31
  3. Πρώτη μέρα, πρώτη βόλτα..
    από Respect στο forum Συναντήσεις & βόλτες
    Απαντήσεις: 6
    Τελευταίο μήνυμα: 02/01/2007, 08:57
  4. Η πρώτη βόλτα του ....
    από dirtbird στο forum Συναντήσεις & βόλτες
    Απαντήσεις: 42
    Τελευταίο μήνυμα: 01/12/2006, 09:43
  5. Απαντήσεις: 48
    Τελευταίο μήνυμα: 01/08/2005, 21:23

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι OFF
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF