Σελίδα 1 από 9 123456 ... ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 1 έως 15 από 131

Θέμα: Τιτιβισματα Σικελιας... Χειμερινα!!!

  1. #1
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170

    Τιτιβισματα Σικελιας... Χειμερινα!!!

    Πρόλογος


    Η έμπνευση αυτών των χειμερινών διακοπών προήρθε καθαρά, από το ίδιο το μηχανάκι. Και αυτό γιατί οι ταξιδιωτικές μας περιπλανήσεις της χρονιάς που κύλησε, δεν τις βιώσαμε όσο θα έλπιζα από κοινού.

    Το fazer το είχα φτιάξει για τις καλοκαιρινές μας εξορμήσεις, έδωσα ένα κάρο λεφτά για να το κάνω σέρβις να βάλω καινούργια λάστιχα να αγοράσω κάποια βοηθήματα τα οποία θα μου ήταν χρήσιμα για το ταξίδι. Και τελικά, κάποια ηλεκτρολογικά προβλήματα ( Που θα αναφερθούν εκτενέστερα το ταξιδιωτικό που δεν έχει γραφτεί ακόμα) Είχαν σαν αποτέλεσμα να το χαρώ μόνο για τέσσερις ημέρες και όλο πλήρωνα, ασφάλειες και όλο πλήρωνα για το γκαράζ που το σταθμεύω, και όλο αυτό για μόνο τέσσερις ημέρες....Ε όχι !!!)

    Η σκεψη ήρθε τέλος Σεπτεμβρίου …

    - Ανθή να φύγω;

    - Καλά εσύ έχεις χαζέψει τελείως ! Τώρα θα φύγεις που έρχεται ο χειμώνας!! θα παγώσεις και που θα πας;

    - Δεν ξέρω, λέω για Γιουγκοσλαβία

    - Καλά, να φύγεις τώρα όμως προτού να πιάσουν τα πολλά κρύα.

    - Ναι τώρα θέλω να φύγω για να προλάβω την αλλαγή της ώρας έτσι ώστε, να έχω ακόμα μια ώρα οδήγησης προτού να νυχτώσει.

    - Και που θα μείνεις;

    - Σε σκηνή.

    - Μείνε σε ξενοδοχείο.

    - Δεν θέλω... Αν μείνω σε ξενοδοχείο θα έρθεις;

    - Όχι θα έχει κρύο.

    Η ενημέρωση της μάνας για τα επικείμενα μου σχέδια γινόταν φυσικά μέσω τηλεφώνου έτσι ώστε, να μην έχω άμεση επαφή με τις όποιες αντιδράσεις της. Καλύτερα όχι. Πως το λένε από μακριά και αγαπημένοι. Και όχι μόνο, αλλά η Ανθή όταν κόμπιαζε για κάποια δευτερόλεπτα η Mather στο τηλέφωνο, την έλεγε.

    - Κρίμα είναι, αφού το μηχανάκι είναι έτοιμο.

    - Καλά (Γαμημένο μηχανάκι!!! Ποιος πούστης το ανακάλυψε!!!).

    Έτσι κάπως μπήκα σε τελική τροχιά για την εκδρομή όμως πως το λένε, αν λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο. Ενημέρωσα για την άδεια μου στην δουλειά ( Αδεια χωρίς λεφτά εννοείται!) Αλλά κάποια εργασιακά προβλήματα με πήγαιναν ημερομηνιακα πίσω.

    Πέρασε ο μήνας άλλαξε η ώρα, εγώ δούλευα το fazer κοιμόταν στο γκαράζ, και όλο το πλήρωνα.

    Μου έλεγε η Ανθή.

    - Ρε Νίκο θα φύγεις;

    - Ναι, περιμένω να πάρω άδεια.

    - Ε πότε θα την πάρεις, τον Δεκέμβρη;

    - Δεν με νοιάζει, οταν πάρω την άδεια όμως, έφυγα.

    - Και που θα πας;

    -Δεν ξέρω ανάλογα πότε θα πάρω άδεια.

    -Θα έρθεις;

    - Καλά εσύ έχεις χαζέψει τελείως.

    Η μάνα μου το είχε ψιλό ξεχάσει το γεγονός, ένιωθε ασφάλεια και ευγνωμοσύνη που γιος της δουλεύει. Ασφάλεια για εμένα και ευγνωμοσύνη για το αφεντικό μου, που δεν μου έδινε άδειά. Τελοσπάντων για να μην μακρηγορώ η άδεια μου εγκρίθηκε τέλος Νοεμβρίου.

    - Μαμά πήρα άδεια φεύγω.

    -Α ναι (Τον πούστη του έδωσε άδεια τελικά! Τζάμπα τόσα τάματα!!!) Και που θα πας;

    -Δεν ξέρω, λέω να πάω Ιταλία.

  2. #2
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Εν τω μεταξύ τον καιρό που περίμενα να πάρω άδεια σκεφτόμουν και διάφορα πλάνα στο που μπορώ να πάω οπως, να πάω Γιουγκοσλαβία παραλιακά και να γυρίσω από άλλο δρόμο. Αλλά δεν μου άρεσε πολύ το σχέδιο γιατί κάποια ορεινά περάσματα που πιθανόν να περνούσα, να είχαν παγετούς.

    Ένα άλλο σχέδιο που έπαιζε σχεδόν μέχρι το τέλος ήταν, να πάω στην Βενετία με καράβι από εκεί να πάω στη λίμνη Κομο για κάποιες διανυκτερεύσεις και να κάνω, κοντινές εξορμήσεις στην γύρω περιοχή. Αλλά δεν μου άρεσε τόσο το σχέδιο γιατί και το καράβι ήταν ακριβό (250 € πάνε ελα). Θα έκανα πολύ λίγα χιλιόμετρα στο ταξίδι και δεν θα είχα τόσο την αίσθηση της περιπέτειας γιατί θα είχα, καπαρωμένες διανυκτερεύσεις.

    Ασε που δεν μου αρεσει αυτό το είδος των διακοπών το να τριγυρνώ γύρω γύρω από ένα μέρος και να μην μπορώ να πάω παραπέρα, γιατί τα χιλιόμετρα που θα έπρεπε να διανυθούν θα ήταν απαγορευτικά στο να πάω και μετέπειτα, να ξαναγυρίσω πίσω. Τέτοιου είδους διακοπές θα έκανα με την Ανθή.

    - Ανθή θα έρθεις έτσι;

    -Νicht normal!!!

    Καράβι Βενετία και επιστροφή μέσο Γουγκοσλαβίας… αλλά δεν.

    Να πάω από Μπάρι Τοσκάνι αλλά με χαλούσε γιατί η φύση στο καταχείμωνο δεν θα ήταν και στα καλύτερά της οπότε, θα ήταν το λιγότερο μαλακια να πάω στην Τοσκάνη και να μη δω τις ομορφιές που τόσο απλόχερα θα μου πρόσφερε αν πήγαινα άνοιξη φθινόπωρο ή, καλοκαίρι. Έπειδή εγώ πήγα το χειμώνα! Πως το λένε πήγε ο εβραίος στο παζάρι και ήταν Σάββατο! Αλλά και για ένα ακόμα πιο σημαντικό λόγο.

    - Ανθή τι λες να πάω στην Τοσκάνη;

    -Που είναι αυτό;

    -Εκεί, πάνω από τη Ρώμη.

    - Στους σεισμούς;

    -Ναι.

    - Όχι!

    Κάποια άλλα σχέδια δίχως την παραμικρή συναίσθηση του χρήματος όπως, να πάω από Βενετία νότια Νορβηγία να δω χιονισμένα φιορδ. Γούσταρα!

    - Ρε Νίκο στη Νορβηγία θα πας;

    - Σιγά ρε συ, 5000 km είναι από την εθνική πάνε έλα.

    -Χωρίζουμε δεν θα με πεθάνεις εσύ!

    -Με χαλάει που θα νυχτώσει πολύ νωρίς. Στις τρεις.

    -Μαλακία δεν είναι!

    -Ε ναι.

    -Άσε που το είπα στη μάνα σου και τις, ΕΠΕΣΑΝ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ!!!

    -Καλά.

    Νότια Ιταλία και Σικελία αλλά σκεφτόμουν ότι ίσως με απογοήτευε σαν προορισμό. Μήπως τελικά δεν θα ήταν ωραία!

    Στον καφέ με τα παιδιά τους είπα για τις επικείμενες ταξιδιωτικές βλέψεις μου και με κοιτούσαν, με ένα βλέμμα απορίας.

    – Τι λέτε ρε παιδιά στη Γιουγκοσλαβία θα έχει χιόνια τέλη Νοεμβρίου;

    – Ναι

    – Και που να πάω ρε γαμώτο;

    – Που θα μείνεις σε ξενοδοχείο;

    – Σε σκηνή θέλω. Είδα κάποια κάμπινγκ στην Κόμο που είναι ανοιχτά όλο το χρόνο.

    – Θα μελανιάσεις!

    – Όχι το σκέφτηκα. Θα πάρω και θερμαινόμενό στρώμα.

    – …

    Οι μέρες όλο περνούσαν με τις θερμοκρασίες όλο να κατεβαίνουν. Στην Κόμο είχε τέσσερις βαθμούς, στο Μόναχο που μένουν τα πεθερικά μου χιόνιζε.

    Μιλούσε η Ανθή με τη μάνα της.

    – Καλά ο Νίκος σοβαρά τώρα θα φύγει εκδρομή με τη μηχανή το καταχείμωνο;

    – Τι να τον κάνω.

    – (Χαρά στο κουράγιο σου) Και που θα πάει;

    – Δεν ξέρει μάλλον Ιταλία.

    – Στον μπαμπά δεν είπα τίποτα για το κελεπούρι μας, άσε μην έχουμε κι άλλα. (Επειδή αυτός είναι μπερδεμένος! Ο μπαμπάς τι φταίει)

    – Καταλαβαίνω.

    Εγώ βέβαια σε αυτές τις συζητήσεις δεν έπαιρνα μέρος, αλλά και για κάποιο ανεξήγητο λόγο ούτε και υπήρχε η θέληση από τη μαμά... Να πάρω μέρος.

    Στη δουλειά πάνω κάτω τα ίδια.

    – Χάζεψες ρε μέσα στο χειμώνα θα φύγεις;

    – Τι λέτε ρε παιδιά, το δύσκολο είναι να δουλεύεις πακετας, και όχι να πηγαίνεις διακοπές.

    – Γυναίκα σου δεν θα παγώσει;

    – Δεν θα έρθει.

    – Πλάκα κάνεις.

    – Όχι, γυναίκα μου δεν είναι πακετας.

    – Έχεις κανέναν γνωστό, κάποιον εκεί;

    – Όχι.

    – Και τι θα κάνεις μόνος σου;

    – Θα γουστάρω.

    Ή σε άλλες συζητήσεις που έκαναν αναμεταξύ τους με εμένα παρόν, έλεγαν…

    – Ρε σοβαρά μόνος του θα πάει;

    – Ναι.

    – Χωρίς τη γυναίκα του;

    – Ναι, τι νομίζεις όταν μας λέει ότι παίρνει χάπια, πλάκα μας έκαμνε. Όχι σοβαρά μιλούσε!
    Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 01/12/2017 στις 21:29.

  3. #3
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Η Ανθή μου είχε ξεκαθαρίσει ότι άμα πήγαινα με σκηνή θα με χώριζε και εγώ τέσσερις μέρες πριν φύγω, δεν ήξερα ακόμα πού να πάω. Οπότε και ταξιδιωτικό πρόγραμμα δεν έκανα γιατί δεν ήξερα... Για που να το κάνω!!!

    Μίλησα με τον Πασχάλη στο τηλέφωνο.

    – Ρε Πασχάλη που να πάω, λέω να πάω Σικελία γιατί ο καιρός έχει σφίξει στα βόρεια.

    – Να πας είναι πανέμορφα.

    – Φοβάμαι μην απογοητευθώ

    – Όχι ρε, η Σικελία είναι από τους πιο διάσημους προορισμούς στον κόσμο. Να πας.

    – Α ναι… (Τι μαθαίνει κανείς)

    Αποφασίστηκε λοιπόν εκεί θα πάω. Είδατε εύκολο ήταν!

    – Με σκηνή θα πας;

    – Αν πάω με σκηνη η Ανθή θα με χωρίσει.

    – Θα έρθει και η Ανθή;

    – Όχι κρυώνει.

    – Δεν έχει και άδικο.

    Αφού ανακοινώθηκαν τα νέα στον περίγυρο μου με μία εμφανής αίσθηση ανακούφισης μιας και, θα κινούμουν σε γεωγραφικά ύψη από το ύψος της Θεσσαλονίκης το υψηλότερο έως της Πελοποννήσου, το χαμηλότερο... Και μια χαρά!

    Επιτέλους λοιπόν να δούμε και που θα πάω… και το ίντερνετ πήρε φωτιά!

    – Ανθή ανησυχείς για εμένα;

    – Όσο να 'ναι.

    – Ποιος λες να ανησυχεί παραπάνω από εσένα για το ταξίδι;

    – Η μάνα σου.

    – Όχι.

    – Η μάνα μου;

    – Όχι.

    – Ποιος;

    – Η ADAC!

    Είχα πολύ άγχος για το ταξίδι! Και αυτό το fazer πια, τρεις εκδρομές έκανα και στις τρεις χάλασε! Και ο Γκαλης αν βαρούσε τρεις ελεύθερες βολές την μια μπορεί να την έχανε. Αλλά το fazer όχι! 100% επιτυχία. Πως να μην ανησυχεί η ADAC!! Με εμένα, παίζει και να φαλιρίσει!!!

    Project fazer

    Τίποτα!!! Δεν έκανα τίποτα για το ταξίδι, ούτε καν την αλυσίδα δεν τέντωσα. Έβαλα μία μπαταρία το καλοκαίρι. Έφτιαξα κάτι ηλεκτρολογικά καλώδια που είχαν καεί και όλες τις εκδρομές που έκανα (Μια έκανα), οδηγούσα με τα φώτα κλειστά. Μην ανάψω τα φώτα και το fazer, μου αλλάξει τα φώτα. Το πήγα στον ηλεκτρολόγο μία εβδομάδα προτού να φύγω, εν τω μεταξύ εγώ ήμουν σίγουρος ότι ήταν ο ανορθωτής γιατί και την άλλη φορά που είχα μείνει, τα ίδια προβλήματα είχα.

    – Ανορθωτής ήταν;

    – Όχι. Ο ανορθωτής είναι λίγο πεσμένος αλλά είναι OK. Καλώδια ήταν.

    – Το έφτιαξες;

    – Ναι.

    – Σίγουρα;

    – Ναι.

    – Σίγουρα;;;

    – Ναι

    Δίνω 30 € κάνω μία γύρα το τετράγωνο να πάω στο γκαράζ και το μηχανάκι, μου κάνει τα ίδια προβλήματα. Της μάνας σου! Εντωμεταξύ μέχρι να το φτιάξει ο ηλεκτρολόγος δεν είχε πρόβλημα αλλά μόλις το έφτιαξε, χάλασε. Της μάνας σου! Ρίχνω όλα τα καντήλια του κόσμου και ξανά πίσω στον ηλεκτρολόγο.

    – Ρε... Δες το.

    – Το βλέπω.

    – Δες το μόλις ανάβω τα φώτα τρελαίνεται το κοντέρ, ανάβουν τα λαμπάκια και σβήνει. Και μετά δεν ξαναπαίρνει μπρος. Και ανάβουν τα δικά μου τα λαμπάκια.

    – Α Εσύ έχεις θέμα. Δεν μας τα είπες αυτά.

    – ( Τι σου είπα τα κάλαντα) Δες το σε παρακαλώ γιατί φεύγω ταξίδι και δεν θέλω να με αφήσει πουθενά σε καμία βουνοκορφή.

    Έτσι είναι, αν έχεις ανάγκη έναν άνθρωπο τον μιλάς σαν να είναι αυτός ο πελάτης και εσύ, αυτός που συλλέγει τα ευρώ. Την άλλη μέρα γυρνάω, το παραλαμβάνω και μαθαίνω το πόρισμα.

    Ο κεντρικός διακόπτης του fazer από την πολυκαιρία είχε πιάσει υγρασία, βασικά με είπε ότι ήταν μπλε από τη μούχλα και δημιούργησε βραχυκύκλωμα. Δίνω άλλα 30 €, φεύγω και ο θεός μαζί μου. Βρε ευτυχώς δεν λες που μου έβγαλε το πρόβλημα άμεσα και όχι, πουθενά στο δρόμο. Γιατί πάντα προτού να ταξιδέψω, φοβάμαι να πάω οπουδήποτε μην γίνει καμία στραβή και δεν πάω πουθενά.

    Τέσσερις μέρες προτού να φύγω πάω στον Μάκη (Τον μηχανικο) για ένα τελευταίο έλεγχο. Του λέω ότι πάω Σικελία.

    – Πότε; μου λέει.

    – Τώρα.

    Και με κοιτάζει με απορία!

    Κοιτάζει την αλυσίδα, τα φρένα όλα OK και προσπαθούμε να βάλουμε τις χούφτες που αγόρασα στο fazer για το ταξίδι. Χούφτες που φοράνε οι ντελιβεράδες για να μην πουντιαζουν στον ψόφο. Τις προσαρμόζουμε κάνω να φύγω και πως κοιτάζει ο Μάκης.

    – Ώπα τι είναι αυτό!

    Ο ηλεκτρολόγος όταν μου έβγαλε τον κεντρικό διακόπτη για να φτιάξει το fazer, ξέχασε να βιδώσει τα δύο πλαϊνά έμβολα που δένουν το τιμόνι με το μηχανάκι! Ο Χριστός και η Παναγία! Και εγώ δεν το πρόσεξα, και λίγο ακόμα και θα έφευγα ταξίδι έτσι. Θα με έκλαιγαν και θα ήταν μέρα Σάββατο! Πω πω μιλάμε ο Μάκης μου έσωσε τη ζωή και κέρδισε έναν πελάτη, εφόρου ζωής.

    Άσε που παραλίγο να έπαιρνα την ADAC τηλέφωνο και να τους έλεγα.

    – Ναι γεια σας είχα ένα πρόβλημα με το fazer.

    – ( Πάλι αυτός!!!) Τι πρόβλημα;

    – Μου έφυγε το τιμόνι!

    Τελικά τις χούφτες έτσι πως της έβαλα τις έβγαλα, γιατί δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω τα Φλας. Αλλά τουλάχιστον κέρδισα το τιμόνι... Κάτι είναι κι αυτό!

  4. #4
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Project καράβι.

    Κοιτούσα τα δρομολόγια από Ηγουμενίτσα για Μπρίντεζι και με μεγάλη μου ανακούφιση είδα ότι έχει καθημερινά δρομολόγια, οπότε μια χαρά. Εμένα με ενδιέφερε να πάρω το νυχτερινό δρομολόγιο έτσι ώστε να φτάσω χαράματα Ιταλία και να έχω, ολόκληρη μέρα για να ταξιδέψω. Μέσα από το διαδίκτυο είδα ότι τα δρομολόγια κυμαίνονται στα 70 € εκτός από μία εταιρεία που θα μου κόστιζε 50.

    Παίρνω τηλέφωνο την Venturis ferries για να ρωτήσω για το δρομολόγιο και μου λένε, ότι ναι έχει δρομολόγια αλλά είναι χαλασμένο το καράβι. Λογικά θα είναι έτοιμο την Τρίτη το βράδυ αλλά μην κλείνεις εισιτήρια, από το ίντερνετ... Και εγώ είπα, ευτυχώς που δεν έκλεισα! Οπότε τι κάνουμε, περιμένουμε και βλέπουμε.

    Project διανυκτέρευση

    Κλασσικά δεν είχα ιδέα προς τα που να πάω, τι περίεργο!! Αλλά είχα δώσει υπόσχεση στην οικογένειά μου να μην ταξιδέψω επουδενί νύχτα για να μην ανησυχήσουν για εμένα. Γι' αυτό το λόγο άλλωστε η Ανθή μου απαγόρευσε να πάρω μαζί μου σκηνή και υπνόσακο έτσι ώστε, να κοιμόμαστε και οι δύο ήσυχη τα βράδια. Έστω και εξ αποστάσεως!

    Άσε που και εγώ δεν ήθελα να έχω πάλι τα ίδια, έτσι είπα να κλείσω μία διανυκτέρευση για να έχω επιτέλους και ένα ταξιδιωτικό πλάνο για πρώτη φορά στη ζωή μου. Λες επιτέλους να ωριμάζω ταξιδιωτικά, καιρός ήταν.

    Σκέφτηκα να πάω αρχικά στην Αμάλφι και μετέπειτα να κατηφορίσω προς το νότο. Βρίσκω δωμάτιο με θέα την θάλασσα, ναι είμαι και ρομαντικός, με 50 € και προσπαθώ να κλείσω δύο διανυκτερεύσεις και να μην δέχεται την κάρτα μου. Της μάνας σου. Ξανά και ξανά, τίποτα.

    Εκείνη την ώρα στην τηλεόραση άκουγα τα πρωινάδικά και πως πιάνει το αυτί μου λένε ότι τα πλοία από την Πέμπτη έχουν εικοσιτετράωρη απεργία. Την φάγαμε! Και εγώ ταξιδεύω βάσει προγράμματος χωρίς βέβαια να έχω βγάλει εισιτήρια Τετάρτη βράδυ, στις 23:59. Χέστο το ξενοδοχείο! Βρε να θες να αγιάσεις και να μην μπορείς.

    – Ανθή φεύγω αύριο Τρίτη, για να είμαι σίγουρος.

    – Όχι αφού είπες Τετάρτη θα φύγεις.

    – Και αν τη φάω!

    – Όχι.

    Project καράβι part 2

    Παίρνω τηλέφωνο την Minoan.

    – Ναι γειά σας, θέλω να ταξιδέψω για Ιταλία Τετάρτη βράδυ, ξημερώματα Πέμπτης και άκουσα στην τηλεόραση ότι την Πέμπτη, έχετε απεργία.

    – Μα δεν υπάρχει πρόβλημα, εμείς φεύγουμε Τετάρτη 23:59 και η απεργία είναι την Πέμπτη στις 00:00.

    – (Εφησιχαστικα τώρα) Αν έχει καθυστέρηση;

    – Δεν θα έχει.

    – Σίγουρα;

    – Ναι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

    – (Εντάξει, στην Ελλάδα το ένα λεπτό δεν σου λέει και πολλά. Εδώ δεν λένε πολλά οι υποσχέσεις που σου δίνουν επί χρόνια, το ένα λεπτό τι να κλάσει!) Καλά.

    – Ανθή τελικά Τετάρτη θα φύγω.

    – Γιούπι!

    – Και ο θεός μαζί μου.

    Τι νομίζετε ότι τελειώσαμε… λάθος!

    Project φωτογραφική μηχανή. Μια πονεμενη ιστορια!!!!


    Θα κυλήσω λίγο τον χρόνο πίσω για να σας πω τι παίζει με την πάρτη μου! Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχα δύο μέρες ρεπό και είπαμε με τον άγγελο μου να πάμε στην Πίνδο με το αμάξι. Ξυπνήσαμε πρωί μπαίνω στο ίντερνετ για να κάνω ταξιδιωτικό πρόγραμμα και ξαφνικά ο υπολογιστής κάνει ένα πουφ και σβήνει!

    – Ανθή μόλις τίναξα τα πέταλα του υπολογιστή.

    – Λατρεία μου εσύ.

    Όσο ναναι μας χάλασε το γεγονός αλλά είχαμε ταξίδι μπροστά μας, οπότε το γράψαμε! Φεύγουμε και πάμε στο φαράγγι της Πορτιτσας. Φτάνουμε, κατεβαίνουμε κάτω με τα ποδαρια και όλο σκεφτόμαστε πως θα ξανανέβουμε πάνω στο βουνό. Μιλάμε για τρελό φυστικομα!

    Φτάνουμε κάτω και με πιάνει το φωτογραφικό μου ταμπεραμέντο.

    – Ανθή πάω στο φαράγγι να βγάλω φωτογραφίες.

    – Πάνε αλλά μην βουτήξεις πουθενά με τη φωτογραφική μηχανή.

    – Εγώ ρε, το κομάντο!

    Πάω στο φαράγγι περπατάω περπατάω, καύλωσα! Μπαίνω μέσα στο ποτάμι εντωμεταξύ, το νερό μου έφτανε μέχρι τα γόνατά. Περπατάω ανεβαίνω κάτι κοτρόνια κατεβαίνω τα κοτρόνια, το νερό μου έφτανε μέχρι τη μέση. Περπατάω κάνω κάτι αναρριχήσεις και όλο το σκέφτομαι. Ρε είμαι πολύ κομάντο!

    Το νερό έφτανε μέχρι το λαιμό και εγώ κρατούσα τη φωτογραφική ψηλά από το κεφάλι μου, μαζί με το τσαντάκι μου που το είχα δέσει στο λαιμό και όλο περπατούσα. Σκαρφάλωνα, αλλά την κατάλαβα την δουλειά και λέω άσε κάπου τη φωτογραφική μηχανή και το τσαντάκι και συνέχισε άνετος.

    Τα παρατάω κατρακυλώ μέσα στα βράχια, βουτάω ολόκληρος μεσα στο ποτάμι και λέω... Ρε είμαι πολύ κομάντο. Γυρνάω πίσω τα παίρνω και εκεί που επέστρεφα, δεν υπολόγισα καλά το βάθος και βουτάω ολόκληρος μέσα στο ποτάμι μαζί με όλα τα υπάρχοντά μου... ΟΥΠΣ!

    Φτάνω πίσω στην Ανθή με βλέπει μπουγέλομενο.

    – Μη μου πεις!

    – Να παραπάτησα λίγο.

    – Είχες και τα κινητά μαζί σου.

    – Ε καλά είμαι πολύ κομάντο.

    – Ναι του γλυκού νερού.

    Το πόρισμα μία DSLR και δύο κινητά βγήκαν Off. Έλα μωρε συμβαίνουν αυτά. Τουλάχιστον έβγαλα καλές φωτογραφίες! Μας χάλασε λίγο το γεγονός αλλά το διήμερο συνεχίστηκε. Α και καλή μας ορειβασία τώρα, για να πάμε στο αυτοκίνητο!

  5. #5
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Καλοκαίρι ήταν οι διακοπές είχανε τελειώσει δε μας χάλασε τόσο το συμβάν. Τώρα όμως που θα έφευγα διακοπές, με έτσουξέ! Η θα έπρεπε να αγοράσω φωτογραφική μηχανή, ή θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω μία αρχαία κόμπακτ φωτογραφική μηχανή που είχαμε ( Είχα ) αγοράσει προ δεκαετίας.

    – Ανθή δες τη πήρα.

    – Αγάπη μου εσύ... ΓΑΜΑΤΗ!

    – Και 14 megapixels η μεγαλύτερη της αγοράς.

    – Μπράβο για να τη δω. Ρε Νίκο αυτη παίρνει μπαταρίες λιθίου.

    – Ουπς δεν το πρόσεξα.

    – Δεν είχε με επαναφορτιζόμενη μπαταρία;

    – Δεν το πρόσεξα ( Για αυτό οι πούστηδες την είχαν σε προσφορά!!! Πούστηδες!)

    – Μπράβο αγόρασε και μπαταρίες τώρα!

    Το πόρισμα, κάθε 50 φωτογραφίες έπρεπε να αγοράσω μπαταρίες λιθίου. Πιο πολύ σε συνέφερε να πας Νορβηγία, παρά στα Τρίκαλα με δαύτη! Πούστηδες! Αποτέλεσμα η μηχανή μπήκε στο ντουλάπι της ναφθαλίνης μέχρι που ξαναβγήκε τώρα, για να πάω εκδρομή. Αγόρασα και τέσσερα ζευγάρια μπαταριών λιθίου κόστος 20 € ελπίζοντας να με φτάσουν. Πούστηδες! Δεκα χρόνια βρίζω.

    Τελειώσαμε, λέτε να τελειώσαμε ( Ναι!) Για να σκεφτώ… πως το ξέχασα!

    Project κινητό.

    Αγόρασα ένα hi tech κινητό για να έχω τον Τομ όπως και bluetooth, μιλάμε είμαι πολύ χάκερ! Και πλέον ήμουν έτοιμος. Φεύγω ρε!!!

  6. #6
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    24 - 11 - 2016 ΗΜΕΡΑ 1

    Έφτασε η μέρα που επιτέλους θα έφευγα, το πλοίο έφευγε αν έφευγε στις 24:00 και εγώ ξύπνησα από τις 07:00. Τώρα τι κάνουμε, και προσπάθησα να κάνω ένα τελευταίο ταξιδιωτικό πλάνο χωρίς όμως πολύ διάθεση. Γιατί ειλικρινά δεν με ένοιαζε τι θα δω και που θα πάω ούτε τι καιρό θα κάνει, τίποτα απολύτως.

    Το μόνο που με ένοιαζε ήταν ότι φεύγω τέλη Νοεμβρίου διακοπές με τη μηχανή, πάω στο εξωτερικό, ήθελα κάτι άλλο. Όχι, παρά μόνο να μην χαλάσει το fazer. Ή έστω αν χαλάσει να χαλάσει προς το τέλος των διακοπών, μπας και μετριαστεί η απογοήτευση μου.

    Πολύ άγχος για το μηχανάκι, πρώτη φορά είχα τόσο άγχος όχι για τα λεφτά που θα πηγαίνουν χαμένα αλλά για τα όνειρα, που θα κατέληγαν στον κάδο των αχρήστων. Αφού σκεφτόμουν να πάρω και κουκούλα να το σκεπάζω τα βράδια για να το προστατεύω από την υγρασία. Αλλά τελικά το άφησα γιατί θα έπρεπε να την δένω πίσω και βαριόμουνα αυτήν τη διαδικασία, βάλε βγάλε,δέσε ξεδεσε στο fazer.

    Γιατί ήμουν παθών! Και έβλεπα το δέσιμο σαν τον…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	6e72074fd7aad9e2de49526b8d9711b7_400x400.jpg 
Προβολές:	637 
Μέγεθος:	29,7 KB 
ID:	390836

    Κοιμησου αγάπη μου και θα περάσουμε καλά.

    Η γυναίκα μου ξύπνησε με μία απίστευτη διέγερση που θα έφευγα ταξίδι ενώ εγώ, ήμουν χαλαρός. Απαθής τελειος.

    – Δεν σε νοιάζει τίποτα;

    – Όχι.

    – Δεν φοβάσαι;

    – Όχι!

    Κάναμε μια ανακατανομή στα πράγματα, τοποθετήσαμε στην μπαγκαζιέρα καμιά δεκαριά κονσέρβες. Βάλαμε σε ειδικές αεροστεγείς συσκευασίες τυροπιτάκια και σάντουιτς. Πήρα μία συλλεκτική κονσέρβα που το καλοκαίρι ταξίδεψε στη Γαλλία, επέστρεψε στην Ελλάδα και η μοίρα της ήταν τελικά να φαγωθεί στην Ιταλία... Ταξιδεμένη!!!!

    Ρούχα δεν πήρα πολλά ,δύο μπλούζες ένα τζιν μία φόρμα αρκετές κάλτσες και εσώρουχα. Επειδή είμαι πολύ παθών πήρα και αθλητικά παπούτσια γιατί τις μπότες μετά από πολλές ώρες περπατήματος της έβλεπα, κάπως έτσι…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	83693-mpota-loustrini-psilotakouni-kokkini.jpg 
Προβολές:	638 
Μέγεθος:	43,2 KB 
ID:	390837

    Βασικά καλύτερα να είχα αυτές τις μπότες παρά τις δικές μου, γιατί σίγουρα είναι (Υποθέτω ότι είναι) πιο αδιάβροχες από τις δικές μου. Ήταν ξεσκισμένες και το δέρμα τους ήταν σαν σουρωτήρι με όλο το νερό, να καταλήγει μέσα στο παπούτσι.

    Αφού σκεφτόμουν να ανοίξω μικρές τρυπίτσες στο πέλμα της μπότας, τουλάχιστον αφού μπαίνει που μπαίνει το νερό να έχει και κάπου να βγαίνει. Γιατί το παπούτσι κατέληγε ενυδρείο. Καλή πατέντα. Λέτε να την καταχωρήσω!

    Για αυτό το λόγο προμηθεύτηκα από τα Jumbo αδιάβροχες γκέτες με πέλμα αξίας 2 € μπας και τελικά, δεν βγάλω λέπια. Η έχεις ταξιδιωτικό εξοπλισμό μαζί σου, ή δεν έχεις!

    Κάναμε κάτι δουλίτσες με τη γυναίκα μου και όλως τυχαίως κατέληξα σε ένα μαγαζί με ηδη ψαρέματος (Ψάρι – Ενυδρείο – Ψάρεμα – Κολλάει) Και αγόρασα αδιάβροχα καταδυτικά γάντια μιας και τα ηδη υπάρχον μου γάντια ήταν και αυτά, ψιλό μούφα!

    Πολύ τα γούσταρα αλλά τελικά διαπίστωσα ότι ίδρωνε πολύ το χέρι μου και ανοιγοκλείνοντας το γκάζι επειδή ήταν πολύ σφιχτά, με πονούσε ο καρπός. Δεν πειράζει αλλά για λίγες ώρες είναι πραγματικά αδιαπέραστα!

  7. #7
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Με αυτά και με αυτά είχε πάει σχεδόν 12 και εγώ είχα ήδη νυστάξει, οπότε με το που γυρίσαμε σπίτι έριξα και ένα δυώρο ύπνο, για να είμαι ξεκούραστος μέχρι να φτάσω στην Ηγουμενίτσα. Το καράβι έφευγε τα μεσάνυχτα παρά ένα λεπτό γιατί μετά είχε απεργία ( Α ρε Ελλαδάρα, τυπικότητα με ακρίβεια λεπτού, όχι παίζουμε!) Και εγώ ήθελα να φτάσω στο λιμάνι προτού νυχτώσει, γιατί δεν υπήρχε λόγος να οδηγώ βράδυ, αλλά και φυσικά, να μην χρειαστώ να ανοίξω τα φώτα από το fazer μπας και τελικά, φτάσω στο λιμάνι.

    Ξυπνώ πίνω ένα Κ, ετοιμάζομαι ντύνομαι, χαιρετώ την οικογένειά μου, κατεβαίνω να ξεκινήσω και βλέπω τον γείτονά (Οχι ρε γαμώτο).

    Το καλοκαίρι πρωτου να φύγω Γαλλία όταν είχα πάει να πάρω το fazer από το γκαράζ είχα δει τον ιδιοκτήτη και με έπιασε κουβέντα.

    – Που πας;

    – Μία βόλτα εδω τριγύρω.

    – Άντε να δω εγώ πότε θα πάω με τη μηχανή βόλτα.

    Σε κανέναν δεν έλεγα τίποτα γιατί φοβόμουν μην το γρουσουζέψω. Πάω μετά να φορτώσω τα πράγματα στο fazer και βλέπω τον γείτονά ( Τον ίδιο).

    – Που πας Χαλκιδική;

    – Ναι. ( Τι να του έλεγα ότι θα πάω Γαλλία)

    – Μόνος ή θα έρθει η Ανθή;

    – Μόνος.

    – Σώπα ρε!

    Δεν έλεγα τίποτα γιατί φοβόμουν μην το ματιάσω και να που τελικά, το μάτιασα. Ίσως τα ψέματα που είπα μου μάτιαξαν τελικά το ταξίδι.

    Επανερχόμαστε στο παρόν, παίρνω το fazer και ευτυχώς ο γκαραζιερης δεν με ρωτάει τίποτα. Πάω να φύγω από το σπίτι και βλέπω τον γείτονά ( Οχι ρε γαμώτο).

    – Που πας;

    – (Το σκέφτομαι σε δευτερόλεπτα)... Σικελία…

    – Πότε;

    – Τώρα .

    – Σώπα .

    Τελικά είπα την αλήθεια και γύρισα για πρώτη φορά χωρίς να χαλάσει το fazer. Με την adac να κάνει πάρτι! Βρε λες η adac να μερίμνησε για την απεργία στα καράβια μπας και δεν χρεοκοπήσουν!

    Ξεκινάω κατά τις δύο και αφού πέρασα την Βέροια πριν την Κοζάνη άναψε για τα καλά το φωτάκι για τα λάδια. Άναβε και από πριν αλλά έλεγα άντε λίγο ακόμα, μέχρι να κουραστώ για να ξεκουραστώ κιόλας.

    Σταματάω βγάζω από την μπαγκαζιέρα...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	fvpNX9.jpg 
Προβολές:	645 
Μέγεθος:	95,2 KB 
ID:	390838

    Τη μάχιμη κάλτσα με το μαγικό ζωμό και επί το έργον!

    Φτάνω Ηγουμενίτσα με το που νύχτωσε, αυτό θα πει τάιμινγκ. Πάω σε ένα ταξιδιωτικό πρακτορείο για εισιτήρια, 70 €. Αν όμως πληρώνα με κάρτα έχει και 1,40 προμήθεια. Οπότε και εγώ όπως καταλάβατε πληρώσα με κάρτα για να ξεκινήσω δεξιά από άποψης σπατάλης, αυτό το ταξίδι.

    Δεν είχα πολλά μετρητά μαζί μου γύρω στα 300 € και αν πλήρωνα και τα εισιτήρια, κλάψτα. Και επειδή είμαι παθών μετά το νορβηγικό σοκ, προτιμώ να έχω πάντα μετρητά μαζί μου προς πάσα ενδεχόμενο.

  8. #8
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Πάω κανω τσεκ ΐν, μου λένε ότι κατά τις εννέα θα έρθει το καράβι και θα αρχίσει η επιβίβαση. Οπότε τι να κάνω κι εγώ, πάω στην Ηγουμενίτσα να πιω κανέναν καφέ να περάσει και η ώρα. Φτάνω Ηγουμενίτσα, νέκρα παντού! Δεν κυκλοφορούσε ψυχή από τις έξι, κατάθλιψη! Πως είναι το καλοκαίρι, καμία σχέση! Βρίσκω μία καφετέρια που είχε κόσμο (Τέσσερα άτομα) και παραγγέλνω ένα Κ. Το μόνο που έβλεπα να κυκλοφορεί ήταν νταλίκες που περνούσαν από τον κεντρικό τους δρόμο και από κανένα σκυλί, τίποτε άλλο!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	1xqfWl.jpg 
Προβολές:	641 
Μέγεθος:	72,5 KB 
ID:	390839

    Έφυγαν και οι άλλοι τέσσερις πελάτες και έμεινα μόνος έξω, ο καφές τελείωσε και σκέφτομαι να παραγγείλω ακόμα έναν μιας και, με περιμένει μεγάλη νύχτα. Αλλά αφού δεν ήταν κανείς εκεί να με κοιτάζει, ξύπνησε και το ταξιδιωτικό μου ταμπεραμέντο!!

    Παίρνω ένα φακελάκι καφέ το ρίχνω μέσα στο άδειο μου φλιτζάνι, και στην υγειά μου! Να ρεφάρουμε και το 1,40 της προμήθειας.

    Έρχεται ο σερβιτόρος να τον πληρώσω και μου λέει όταν είναι κλειστή η αγορά όπως σήμερα που είναι Τετάρτη, έτσι είναι από κόσμο. Δεν κυκλοφορεί ψυχή, για αυτό κιόλας κλείνουν από τις εννέα. Αφού με έφαγε η βαρεμάρα παρότι έκανα 500 φίλους στο facebook, είπα να ξεκινήσω για το καράβι. Τότε όμως θυμήθηκα ότι δεν είχα αγοράσει Κ. Ωχ! Χωρίς καφέ που πας!

    Πάω στο λιμάνι με σβηστά τα φώτα μιας και φοβόμουν να τα ανάψω, χώνομαι μπροστά από καμία εκατοσταριά νταλίκες, και φτάνω στη πύλη... Δίνω τα χαρτιά και μπαίνω μέσα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	DlAsMg.jpg 
Προβολές:	644 
Μέγεθος:	103,2 KB 
ID:	390840

    Περιττό να πω ότι ήμουν η μοναδική μοτοσικλέτα στο καράβι. Υπήρχαν βέβαια καμιά εικοσαριά αυτοκίνητα με όλο το υπόλοιπο καράβι, να γεμίζει από νταλίκες. Αφού ξεφορτώνουν το πλοίο μπαίνω μέσα.

    Βέβαια μέχρι να βγάλω συνεννόηση για να μου δέσουν το μηχανάκι στο πλοίο είδα και έπαθα μιας και σχεδόν κανείς δεν μιλούσε ελληνικά. Τέλος πάντων αφού με νοήματα τους έδωσα να καταλάβουν το ότι θέλω, αρχίσαμε να ψάχνουμε ιμάντες για να το ασφαλίσουμε. Δεν είχε πουθενά. Τελικά με τα χιλια ζόρια και αφού κάναμε δύο γύρες το πάρκινγκ βρήκαμε τρεις ιμάντες και το μηχανάκι, ήταν έτοιμο πλέον για να σαλπάρει.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	k512SA.jpg 
Προβολές:	639 
Μέγεθος:	57,2 KB 
ID:	390841

  9. #9
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Όταν ταξιδεύεις με καράβι το καλοκαίρι στο νου σου έρχεται να είναι γεμάτο από τουρίστες και φυσικά τουρίστριες. Ξανθιές μελαχρινές κοκκινομάλλες με σορτσάκια μικροσκοπικά μπλουζάκια ίσως και μαγιό. Σε αυτό το καράβι όμως το 90% ήταν γεμάτο από νταλικέρηδες και το υπόλοιπο 10% από τούρκους. Ενώ από γυναίκες ήταν όλες μελαμψές τσιγγάνικης καταγωγής θα της έλεγα, και με ένα κάπως, ιδιαίτερο άρωμα... Α... Είχε και ένα τουρίστα.

    Για να καταλάβετε την ποιότητα των επιβατών θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό περιστατικό. Είχα πιάσει κλασικά θέση δίπλα στις μπρίζες του καραβιού μιας και είμαι παθών αφού στο παρελθόν, κάθε τρεις ωρες το κινητό που είχα ήθελε φόρτισμα. Πλέον όμως είχα κινητάρα ( Που βγάζει όμως άθλιες φωτογραφίες) Και στην πρίζα εκατσα από συνήθεια.

    Αν ποτέ συνυπεση να ταξιδέψουμε μαζί με κάποιον από εσάς που διαβάζετε το ταξιδιωτικό να ξέρετε ότι αν με δείτε, δίπλα στις μπρίζες θα με βρείτε!

    Καθόμουν εκεί στις μπρίζες και έρχεται ενας τύπος και με ρωτάει αν μπορεί να κάτσει δίπλα για να φορτίσει το κινητό. Τον καημένο και άλλος παθών! Φορτίζει το κινητό του, όμως κουράστηκε από όλοι την διαδικασια και τι εκανε! Πήρε ένα καθαρό άσπρο σεντόνι από αυτά που χρησιμοποιεί το καράβι για τις καμπίνες, και την έπεσε! Ωραίος! Μιλάμε πρώτος μάγκας!

    Βέβαια τον πήραν χαμπάρι και τον σήκωσαν άρον άρον, μόλις πήγαινε να τον πάρει ο ύπνος… Ασπλαχνη τελείως! Και αυτός με το δίκιο του, τους έριχνε μπινελίκια. Ε ναι !

    Μετά το σόου με πήρε ο ύπνος κανένα τέταρτο. Ξυπνάω πίνω Κ και παρατηρώ τον μπάρμαν του καραβιού. Μιλάμε ήταν τόσο αγενέστατος που και πελάτης να ήταν, θα έτρωγε σουτ.

    Αφού ήπια τον καφέ έγινε αυτό που φοβόμουν παραπάνω και απ' όλα σε αυτό το ταξίδι. Έπρεπε να πάω στην τουαλέτα και δεν ήξερα τι θα βρω. Εντωμεταξύ εκείνη την ώρα που πήγα προς την ανακάλυψη του πιο καθαρού θησαυρού να το πω, ο ρεσεψιονίστ του καραβιού, είχε σφουγγαρίσει το λόμπι. Περνάω και εγώ και αρχινάει να ρίχνει κάτι καντήλια στα ιταλικά. Τι να λέμε τώρα! Επειδή του χάλασα το παρκέ.

    Τελοσπάντων είχε μόνο δυο τουαλέτες για όλο τον όροφο του καραβιού, άψογα! Μπαίνω μέσα και κατευθείαν βγαίνω έξω! Πάω στον πάνω όροφο, μπαίνω μέσα από τις αεροπορικές θέσεις του καραβιού που ήταν ρεζερβέ από Τούρκους και μύριζε χειρότερα από θάλαμο αερίων, από την ποδαρίλα!!! Αφού στην επιστροφή μου από το κυνήγι, κράτησα την αναπνοή μου μπας και προλάβω, να αντικρίσω στεριά!

    Βγαίνω έξω και προσπαθώ επιτέλους να κατασταλάξω προς τα ποια κατεύθυνση θα πορευτώ, σε αυτό το ταξίδι. Θα έφτανα λιμάνι και δεν θα ήξερα ποιες πινακίδες να ακολουθήσω, τι να λέμε τώρα! Ήθελα να πάω Αμάλφι αλλά φοβόμουν μην χαλάσει το μηχανάκι και δεν πάω στην Σικελία. Ήθελα να πάω Σικελία και ανησυχούσα μην δεν φτάσω από το fazer, στην Αμάλφι. Μπέρδεμα!!!!! Σε μένα ρε!!!!



    Ευκολάκι.

    Αυτό που πάρθηκε η μεγάλη απόφαση άρχισε σιγά-σιγά να διαγράφεται και η ανατολή του ήλιου, βαθιά μέσα στον ορίζοντα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	x54wyw.jpg 
Προβολές:	630 
Μέγεθος:	49,5 KB 
ID:	390842

    Μαγεία.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	fTzTWC.jpg 
Προβολές:	627 
Μέγεθος:	50,2 KB 
ID:	390843

  10. #10
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Βάζω μπαταρίες στην φωτογραφική μηχανή για να τραβήξω τις παραπάνω εικόνες, βγάζω καμιά δεκαριά και η μηχανή, αυτομάτως κλείνει! Της μάνας σου! Την ανοίγω ξανακλείνει. Ξανά και ξανά το ίδιο. Τι αυτό ήτανε, τελείωσαν οι μπαταρίες! Αν είναι κάθε δεκα φωτογραφίες να βάζω μπαταρίες, καλύτερα να γυρίσω πίσω.

    Ευτυχώς ξεκόλλησε η φωτογραφική μηχανή και εγώ έριξα τον ύπνο του δικαίου. Ξυπνο πίνω καφέ.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	l3Oqxg.jpg 
Προβολές:	632 
Μέγεθος:	42,4 KB 
ID:	390844

    Βγάζω φωτογραφία και έρχεται σε μία ψηλό εκστασιασμένοι κατάσταση ένας τύπος και να με λέει στα ιταλικά, να πάω μαζί του. Τι έκανα πάλι! Μήπως επειδή κάπνισα και άφησα το τσιγάρο μου κάπως ανέμελα, να πέσει στο πεντακάθαρο καράβι... Αγχώθηκα! Στα ιταλικά αυτός με φωνάζει, πάω και εγώ. Και μου δείχνει κάτω στις σκάλες

    – Δες μου λέει.

    – Τι είναι αυτό;

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	7P9Jwc.jpg 
Προβολές:	634 
Μέγεθος:	80,9 KB 
ID:	390845

    – Δες!

    – Τι είναι φίλο ( Δεν κατάλαβα τι είναι.)

    – Όχι δεν είναι φίλο ( Σάλταρε, καλά γιατί) Είναι έντομο.

    – Είναι νεκρό;

    — Όχι! ( Τρελάθηκε! Καλά γιατί)

    - Ζωντανό είναι δες το!

    – Α.

    Εντάξει ρε παιδιά μόλις ξύπνησα, μήπως να πιω κι άλλο καφέ.

    Φτάνουμε στο Μπρίντιζι

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	fuOBsC.jpg 
Προβολές:	627 
Μέγεθος:	62,4 KB 
ID:	390846

    Όπως το έβλεπα από το καράβι μου φαινόταν, ως μία κακάσχημη βιομηχανική πόλη.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	HZhbht.jpg 
Προβολές:	634 
Μέγεθος:	60,5 KB 
ID:	390848

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	3yrN0M.jpg 
Προβολές:	631 
Μέγεθος:	45,1 KB 
ID:	390849

    Βγάζουν ανακοίνωση να κατέβουμε να πάρουμε τα οχήματά μας και πάνω στην αναμονή, πετυχαίνω τρεις Έλληνες φορτηγατζήδες... Εδώ είμαστε!

    - Γεια σας βρε πατριώτες, να σας ρωτήσω, για να πάω στην Αμάλφι ποιος είναι ο πιο όμορφος δρόμος;

    – Πάνε Μπάρι και από εκεί από την εθνική για Νάπολη

    – Δεν θέλω εθνική θέλω να δω όμορφα τοπία. Σκέφτομαι να πάω παραλιακά μέχρι το Τάραντο να δω θάλασσα και από εκεί, να κόψω μέσα.

    – Δεν βλέπεις θάλασσα είναι μάπα! Και αν πας μέσα από τα χωριά θα έχει πολύ κίνηση και θα μπλέξει

    – ( Μόλις άκουσα για κίνηση, σφίχτηκα γιατί είμαι παθών και το fazer, δεν τα πάει καλά με την κίνηση.) Α…

    -Άσε που στο Τάραντο είναι χαλασμένη η γέφυρα και θα σε στείλουν μέσα από τα βουνά, θα μπλέξεις! Αν πας από τα βουνά θα έχεις πολλές νταλίκες και όχι μόνο, αλλά έχει φανάρια που σταματάνε την κίνηση γιατί κάνουν έργα, θα μπλέξεις!

    - Α

    – Τι να πας να κάνεις στα ζώα, φύγε για Τοσκάνη.

    – Φοβάμαι τον καιρό. Εγώ σκεφτόμουν από Αμάλφι να κατέβω Σικελία.

    – Φύγε κατευθείαν Σικελία, εκεί να πας.


    Οπότε άκυρο το κέρμα... Τζάμπα το Χόλιγουντ!!!!


    – Δεν θα σταματάς πουθενά. Αν σε κάνουν μπλόκο εκτός πόλης μόνο εάν είναι δύο αστυνομικοί θα σταματήσεις. Αν είναι ένας, κανε του κωλοδάχτυλο και φύγε!

    – Έχουμε και τέτοια;

    – Τις προάλλες σε δύο Γερμανούς μοτοσικλετιστές τους έβγαλαν όπλο και τους πήραν τις μηχανές, και τα σώβρακα.

    – Μάλιστα ( Μας έφτιαξες τώρα)

    – Και αν σου την πέσουν, μην αντισταθείς.

    – Μάλιστα ( Aντε και καλό μου ταξίδι).


    Βρίσκω σχετικά εύκολα το fazer στο πάρκινγκ του πλοίου μιας και ήταν, το μοναδικό μηχανάκι. Ευτυχώς! Και πατάω επιτέλους ιταλική στεριά.

  11. #11
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Ακολουθώ τα φορτηγά για να βγω από το λιμάνι και ελπίζω να μην μπλέξω μέσα στην πόλη. Ευτυχώς βγήκα κατευθείαν εθνική και με την βοήθεια του Τομ οδηγούσα ανακουφισμένος που δεν έμπλεξα σε καμιά περίεργη κατάσταση στον να βρω, την δευτερεύουσα εθνική. Γιατί όπως ξέρετε είμαι παθών!

    Καλά μιλάμε ότι ο Τομ έδινε ρέστα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω το πόσο γρήγορα έβγαζε σήμα και γενικά, έκανε τα πάντα όλα. Τελικά τόσο καιρό δεν έφταιγε ο Τομ αλλά το κινητό που είχα δεν μπορούσε καλά, να τον υποστηρίξει. Άρα ευτυχώς που το έριξα στο ποτάμι και ησύχασα.

    Εδώ να πω ότι λόγω του χειμώνα ή ωφέλιμες ώρες οδήγησης ήταν περιορισμένες και αναγκάστηκα, για να εξοικονομήσω χρόνο οι φωτογραφίες του δρόμου είναι απειροελάχιστες και φυσικά, λόγω της φωτογραφικής, άθλιες. Εδώ χαλάστηκα απίστευτα για το μικρό μου ατύχημα, αλλά και τι να κάνεις!

    Προτού να σας πω για τη μικρή μου ιταλική περιπέτεια οφείλω να σας πω βέβαια, αφού διαβάσετε ( Αν διαβάσατε ) πεντε χιλιάδες λέξεις ότι φωτογραφίες από το δρόμο δεν έβγαλα σχεδόν καμία. Έκπληξη!!!!! Από τη μία ευτυχώς γιατί βγήκαν μάπα, και ο λόγος... Επειδή ταξίδευα χειμώνα η νύχτα έπεφτε στις τέσσερις, οπότε αν σταματούσα να βγάζω φωτογραφίες σε συνδυασμό, με της αστροφυσικές μου ταχύτητες μόνο... το Μπρίντιζι θα προλάβαινα να δω! Από την άλλη κρίμα γιατί δεν έχω φωτογραφίες.

    Α ... Είστε κι εσείς κάπου στη μέση, το ξέχασα αυτό!!! Tι να πω παρά μόνο, διαβάστε κανένα άλλο ταξιδιωτικό με τη νότια Ιταλία.

    Συνεχίζουμε ακάθεκτοι την ανάγνωση ή μάλλον, την συγγραφή, γιατί πλέον κάνεις μάλλον δεν το διαβάζει.

    Τα τοπία ήταν από όσο θυμάμαι στην αρχή, αδιάφορα αλλά εμένα η προσοχή μου εστιαζόταν κάπου αλλού. Μα φυσικά στο κατά πόσο τα διερχόμενα οχήματα, είχαν τα φώτα ανοιχτά στο δρόμο. Και δυστυχώς τα είχαν όλοι! Οπότε και στο φέιζερ έπρεπε να ανάψω τα φώτα με το φόβο μην με αφήσει. Τι να λέμε τώρα!

    Καταλαβαίνετε τώρα τι άγχη είχα στο ταξίδι. Άναψα τη μικρή σκάλα και ο θεός μαζί μου, ελπίζοντας ότι όσο κατηφόριζα προς το νότο τα πράγματα θα ήταν πιο χύμα. Και ευτυχώς είχα δίκιο!

    Ο καιρός ήταν ζεστός, αφού οδηγούσα με ανοιχτό κράνος και τύχαινε χωρίς γάντια. Υπόδειγμα μηχανόβιου! Αλλά δεν μερίμνησα τέλη Νοεμβρίου, να έπαιρνα και τα καλοκαιρινά γάντια. Την άλλη φορά!

    Στόχος ήταν να φτάσω στο Villa San Giovanni για να πάρω το καράβι για Σικελία. Είχα γύρω στα 430 km να διανύσω και αφού ήταν ακόμα εννέα το πρωί, φαινόταν εφικτό. Αλλά αν βάλεις τις στάσεις λόγω της κούρασης από το καράβι.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	FZMhIF.jpg 
Προβολές:	638 
Μέγεθος:	85,4 KB 
ID:	390851

    Με τα πεντανόστιμα τυροπιτάκια της γυναίκας μου. Που φυσικά...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	NLKSV8.jpg 
Προβολές:	638 
Μέγεθος:	101,4 KB 
ID:	390852

    Δεν προτιμούσα μόνο εγώ....Φαινόταν και ανέφικτο. Για να δούμε.

  12. #12
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Στο πρώτο βενζινάδικο που έβαλα βενζίνη, φουλάρω πάω να πληρώσω. Την λέω στα αγγλικά.

    – Αντλία five.

    – ive

    – Βενζίνη.

    – Εδώ είναι η Ιταλία... βενζίνα.

    Mε έκραζε!!!!!

    Η διαδρομή δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο, έβλεπα ναι μεν θάλασσα αλλά αν είσαι από την Ελλάδα, δεν τρελαίνεσαι κιόλας από το περίγυρο τοπίο.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	F739zD.jpg 
Προβολές:	631 
Μέγεθος:	54,3 KB 
ID:	390853

    Φτάνω σε ένα Πύργο.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	nDiJrS.jpg 
Προβολές:	623 
Μέγεθος:	91,0 KB 
ID:	390854

    Και ανεβαίνω σε ένα δρόμο να τον βγάλω από ψηλά.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	NBBSVp.jpg 
Προβολές:	628 
Μέγεθος:	96,6 KB 
ID:	390855

    Σταματάω στην θέα για να βγάλω το fazer και ήταν, μέσα στο σκουπίδι. Τελικά Ελλάδα με Ιταλία δεν διαφέρουν και τόσο πολύ

  13. #13
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Μετά από λίγα χιλιόμετρα άφησα την παραλιακή διαδρομή και έστριψα προς Κόσεντσα. Οι ρόδες κυλούσαν με εμένα σιγά-σιγά να οδηγώ με το στόμα ανοιχτό μην πιστεύοντας, το τοπίο που αντικρίζω. Τούνελ τούνελ τούνελ και πάλι τούνελ. Γκρεμός, γέφυρες και πάλι τούνελ. Δεκάδες τούνελ!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	hAcX71.jpg 
Προβολές:	630 
Μέγεθος:	101,9 KB 
ID:	390856

    Ήταν μακράν η πιο ωραία διαδρομή που έκανα στην Ιταλία, στα ταξίδια που προηγήθηκαν. Εκτός βέβαια από τα πασα. Χάζεψα! Χάζεψα μεν, τα έφτυσα δε! Χλωμό να έφτανα στην βίλα σαν Τζιοβάνι...

    Μεσημέριασε και η νύχτα πλησίαζε με εμένα, να έπρεπε να βρω κάπου να κοιμηθώ γιατί στο σκοτάδι, δεν ήθελα να οδηγώ. Αφενός γιατί το υποσχέθηκα στην οικογένειά μου, αφετέρου γιατί φοβόμουν μην πέσω σε καμία παγωνιά στο δρόμο. Αλλά φυσικά γιατί θα έπρεπε να ανάψω τα φώτα από το μηχανάκι.

    Δεν είχα την παραμικρή ιδέα το που, χιλιομετρικά βρισκόμουν. Ο Τομ έτρωγε πολύ μπαταρία από το κινητό. Εγώ ούτε που τολμούσα να βάλω το κινητό να φορτίσει επάνω στο μηχανάκι, μην έχω άλλα. Οπότε γενικώς δεν ήξερα την τύφλα μου. Σταματάω σε ένα βενζινάδικο να ρωτήσω και βλέπω ένα αμάξι με Ιταλούς ( Πρωτότυπο)

    – English;

    – Νο.

    Ρωτάω τον βενζινά.

    – Νο.

    – Κανένας μήπως στη γειτονιά;

    – Νο.

    Τελειότητα! Τους βγάζω τον χάρτη και μετά χιλια ζόρια να προσπαθώ να τους ρωτήσω ( Και να τους εξηγήσω) το πόσα χιλιόμετρα με χωρίζουν από το λιμάνι.

    – 170.

    Όχι ρε φίλε ακόμα τόσα χιλιόμετρα έχω. Μετά τόλμησα να ρωτήσω το που περίπου είμαι. Μου λένε.

    Όχι ρε μάγκα ακόμα εδώ είμαι. Καλά με 30 πάω!

    Και τότε μου έρχεται. Προτού να ξεκινήσω το ταξίδι είχα δει στο ίντερνετ τις δεκα πιο αξιόλογες μικρές πόλεις, της νότιας Ιταλίας. Τις σημείωσα στον χάρτη με την ελπίδα ότι κάποιες από όλες, ίσως να επισκεφτώ. Βλέπω τον χάρτη την σταμπαρισμένη Τρόπεα. Εντωμεταξύ νόμιζα ότι την είχα προσπεράσει και θα έπρεπε να γυρίσω πίσω. Ρωτάω τους Ιταλούς

    – Όχι στα 20 km μπροστά είναι.

    — ( Καλά ρε με πόσο πάω!) Ναι! (Δεν μπορούσα ούτε εγώ να το πιστέψω).

    — Θα πας προς Rizzo

    - ΟΚ.

    Ξεκινώ φτάνω στο Rizzo, μάπα. Βρίσκω πινακίδες για Τρόπαια και τις ακολουθώ. Μετά όμως σε μία διχάλα βρίσκω δύο πινακίδες για Τρόπαια. Τώρα πια να ακολουθήσω την πάνω ή την κάτω. Εντωμεταξύ η μία από τις δύο ήταν σημειωμένοι στο χάρτη ως εξαιρετικού κάλλους, αλλά δεν ήξερα πια! Τελικά διάλεξα την πάνω και ήταν μάπα!

    Ο δρόμος ήταν στενός με πολλές στροφές και η ταχύτητα μου είχε πέσει, σε απελπιστικά επίπεδα. Τα 30 km που είχα παρεκκλίνει από το κεντρικό, με αυτόν τον δρόμο και αυτές τις ταχύτητες, μου φαντάζε για αύριο που θα έπρεπε να ξαναγυρίσω πίσω ως... Nordkapp!!!! Δεν πειράζει μπορεί να ήταν ωραία.

    Σε κάποια φάση στο δρόμο βλέπω μία παραλία πού στη μεση της απλωνόταν δύο τεράστιοι βράχοι με τον έναν, να έχει τρύπα στη μέση. Απίστευτη παραλία! Μετά όμως οδηγώντας την έχασα και δεν μπορούσα να προσανατολιστώ που ακριβώς ήταν για να την δω και από κοντά. Αρχίσαμε πάλι να χάνουμε τοπία!!!!!

    Το μοναστήρι στους Καλαρρύτες το είχα χάσει. Το Nordkapp το είχα χάσει. Το μικρό νησάκι στον Πόρο, το Δασκαλιο το είχα χάσει. Και μία παραλία σιγά!

    Την παραλία δεν την βρήκα αλλά βρήκα την Τρόπαια, κάτι είναι και αυτό. Μπαίνω στην πόλη ήταν απόγευμα, κάνω κάποια μέτρα και πέφτω πάνω σε ένα ξενοδοχείο. Άψογα! Ρωτάω, 35 € με πρωινό, άψογα! Τώρα όμως έπρεπε να βρω κάπου να ασφαλίσω το μηχανάκι.

    – Συγνώμη, Μπορώ να το κλειδώσω εκεί στην καγκελόπορτα για να είναι ασφαλής;

    – Ναι αλλά μετά τις οχτώ, γιατί έχω να βγάλω κάτι πράγματα έξω.

    – Θενκιου!

  14. #14
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	fsJDwh.jpg 
Προβολές:	625 
Μέγεθος:	50,5 KB 
ID:	390857

    Δε σας είπα το άλλο, πως θα μου διέφευγε! Ρολόι χειρός δεν είχα, είχα όμως δύο κινητά που όμως έλεγαν και τα δύο διαφορετική ώρα και εγώ, δεν ήξερα τι ώρα είναι! Τελοσπάντων μπαίνω στο δωμάτιο τακτοποιώ τα πραγματα βάζω να φορτίσω το κινητό και παίρνω τηλέφωνο τη γυναίκα μου.

    – Έφτασα σε ξενοδοχείο.

    – Μπράβο!

    – Βρε Ανθή να σε ρωτήσω κάτι;

    – Τι;

    – Στην Ελλάδα τι ώρα είναι;

    – ( Καλά είναι εντάξει!) 17.00 ( Τζαμπα ανησυχώ!)

    – Άρα εδώ είναι;

    – Τέσσερις! (Καμάρι μου!)

    – Α...

    Ε Άμα έχεις δύο κινητά με δύο διαφορετικές ώρες... Συμβαίνουν αυτά!

    Μπαίνω βγαίνω από το δωμάτιο κουβαλώντας πράγματα και μιας και ήταν ισόγειο,, όλο και ρωτούσα κάτι τη ρεσεψιόν....
    Στο κέντρο πως θα πάω; Το Wifi ποιο είναι; Έμπαινα έβγαινα και όλο ρωτούσα. Καπνίζω στο δωμάτιο; Τι ώρα είναι το πρωινό; Την τρέλαινα!!!!! Στο κέντρο πώς θα πάω; (Ξαναρώτησα για να είναι σίγουρος)... Χαρτη έχετε με την τρόπεα;

    - Φεύγω τώρα, και θα έρθω πιο μετά και να κλειδώσω το μηχανάκι.

    Στο ΚΑΛΟ!!!!!!!

    – Μιας και το θυμήθηκα, για να έρθω είδα μια παραλία με δύο βράχους στην θάλασσα. Που είναι αυτή;

    — Έναν βράχο και είναι το σύμβολο της Τροπεα.

    – Ναι αλλά είδα δύο.

    – Έναν.

    — Δύο.

    – Έναν!

    – Μπορεί να μπερδεύτηκα ( Μπερδεύτηκα ξεμπερδεύτηκα, δεν με έπαιρνε άλλο.)

    Πάω να κανω βόλτα στην πόλη, μαύρη ερημιά από τις εφτά… Η από τις έξι ...Η κάπου εκεί τελοσπάντων!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	7t284o.jpg 
Προβολές:	626 
Μέγεθος:	84,8 KB 
ID:	390858

    Είχα μια ελπίδα μπας και θα ήταν στολισμένα για τα Χριστούγεννα, ναι καλά εδώ δεν είχε ψυχή, ο Άη Βασίλης τους μάρανε! Σαν μέρος δεν έλεγε και πολλά άλλα φτάνοντας σε ένα άνοιγμα στο τέλος του δρόμου, αντικρίζω από ψηλά την παραλία με ένα μεσαιωνικό κάστρο πάνω σε ένα βράχο... χάζεψα!!!!! Εκεί πρέπει να πάω.

  15. #15
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κάνω βόλτα βγάζω φωτογραφίες, όλες ήταν κουνημένες, σάλταρα! Μία άνοιγε μία εκλεινε η φωτογραφική, ήμουν έτοιμος να γυρίσω προς τα πίσω για να την πετάξω από το γκρεμό! Σκέφτηκα να αγοράσω φωτογραφική αλλά λέω, τρελό έξοδο. Φτάνω σε ένα φωτογραφείο και ρωτώ αν έχουν τρίποδο. Μπα! Και όλο περπατούσα για να μου φύγει η ξινίλα!

    Ο δρόμος με οδήγησε σε ένα παλιό κτίριο σαν εκκλησία που είχε φως μέσα. Ανοίγω την πόρτα.

    – Χελόου English .

    – Yes!

    - (Θαύμα!) Από που μπορώ να πάω για να δω το κάστρο από πιο κοντά.

    – Κάστρο; Την εκκλησία εννοείς.

    – Εκκλησία είναι;... Λεπτομέρειες!

    – Όπως σε πάει ο δρόμος θα βρεθείς σε ένα πάρκο με ένα κανόνι από εκεί, έχεις πανοραμική θέα προς την εκκλησία αλλά και την μεσαιωνική πόλη.

    — ( Α έχει και μεσαιωνική πόλη... Tι μαθαίνει κανείς!) Thank you.

    Φτάνω στο πάρκο ήταν όντως πανέμορφα και είχε μαζεμένους όλους τους κάγκουρες της περιοχής με τα κορίτσια τους. Ωραία πράγματα. Αυτοί μοίραζαν τις κακουργίες τους και τον έρωτά τους και εγώ, προσπαθούσα να βγάλω αξιοπρεπείς φωτογραφίες! Χαζεύοντας την ειδυλλιακή θέα.

    Η μεσαιωνική πόλη ...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	WcH9vE.jpg 
Προβολές:	620 
Μέγεθος:	63,8 KB 
ID:	390859

    Και το κάστρο που τελικά ήταν εκκλησία...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	sG9lVY.jpg 
Προβολές:	617 
Μέγεθος:	31,8 KB 
ID:	390860

    Η Θεα...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	YQI8ie.jpg 
Προβολές:	613 
Μέγεθος:	42,5 KB 
ID:	390861

Σελίδα 1 από 9 123456 ... ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. Γαντια χειμερινα με προστασιες
    από bentouza στο forum Προστατευτικός εξοπλισμός
    Απαντήσεις: 19
    Τελευταίο μήνυμα: 28/02/2009, 16:30
  2. Βοήθεια για χειμερινά Γάντια
    από nickmavros στο forum Προστατευτικός εξοπλισμός
    Απαντήσεις: 9
    Τελευταίο μήνυμα: 28/11/2007, 23:14
  3. Κοντά χειμερινά γάντια.
    από snatch στο forum Προστατευτικός εξοπλισμός
    Απαντήσεις: 4
    Τελευταίο μήνυμα: 14/09/2007, 10:18
  4. Χειμερινά μποτάκια alpinestars
    από Infini στο forum Προστατευτικός εξοπλισμός
    Απαντήσεις: 2
    Τελευταίο μήνυμα: 03/01/2007, 17:30

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF