Είχα βαρεθεί την ζωή μου και δεν το ήξερα. 7 Νοεμβρίου 2015 μετά από 3 χρόνιες απίστευτου τρεξίματος για να χάσω όσα περισσότερα λεφτά μπορούσα, ένα τρέξιμο μοναδικό για το τίποτα, χωρίς βόλτες με την μηχανή, χωρίς εκδρομές, παρά μόνο δουλειά και πάλι δουλειά...ένα αυτόκινητο με ρίχνει στην Εθνική Οδό, στο ύψος της Μεταμόρφωσης, και έρχονται άλλα δυο χρόνια να προστεθούν στην μοτοσυκλετιστική μου απραξία.
Όχι πρωί διαδρομή για την δουλειά, βράδυ διαδρομή για το σπίτι και για κανένα καφέ δεν είναι μοτοσυκλέτιστική άνθηση. Είχα το GS και του φερόμουν σαν παπί για delivery. Χωρίς σέρβις, χωρίς λάδια, χωρίς ούτε ένα χαμογελάκι την μαλακία μου μέσα. Πάντα υπήρχε μια υποχρέωση που προηγούταν ή έστω μια δικαιολογία για να γύρισω σπίτι και να κοιμηθώ νωρίς.
Δυο μήνες τώρα την έχω και την πηγαινόφερνω στα συνεργεία. Την μια γιατί ήθελε σέρβις, την άλλη γιατι έρπεπε να αλλάξω τις αντλίες για να είμαι ασφαλής, την τρίτη γιατί πατινάριζε λίγο και ήθελε δίσκο πλατώ, την δικαιολογία την είχα έτοιμη. Σήμερα βρέχει, αύριο θα έχει πολύ κρύο, τα λάστιχα είναι κοκκαλωμένα, η μέση μου πονάει. ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ, ούτε καν στο διπλανό βουνό.
Την παίρνω σήμερα από το επίσημο της BMW μετά την δουλειά για να γυρίσω σπίτι και βαζοντας μπροστά μου σβήνει. "Ωπα ρε μαλάκα" σκέφτομαι. "Ξεχασες να οδηγάς;". Σκέφτομαι να μην μπλέξω στην κίνηση και φεύγω προς Αττική Οδο. Ψιλόβροχο και ανοίγω το γκάζι. Μ άρεσει όσο πάει και περισσότερο, έχω περάσει την περιφερειακή Υμμητού και πρέπει να πάω προς Ελευσίνα, συνεχίζω ευθεία για Ραφήνα.
Νέα Μακρή και από εκεί Μαραθώνα, Αγ. Μαρίνα, ανέβασμα για Γραμματικό και από εκεί στην Λίμνη Μαραθώνα, πέρασμα από Κρυονέρι και πρέπει να στρίψω αριστερά για Αγ. Στεφανο. "Δεν γαμιέται;", σκέφτομαι. Δεξιά προς Κάλαμο, Ωροπός και από εκει παραλιάκα Δήλεσι, και Βαθύ. Δεν ξέρω πως βρέθηκα στην παλιά γέφυρα της Χαλκίδας. Τσιγάρο και κοιτάζω το ρολόι. "Ω, ρε μαλακα θα με σκοτώσει η γυναίκα μου".
Ξεκινάω γρήγορα μέσα στο ψιλόβροχο για πίσω, από Εθνική, τα χιλιόμετρα περνούν και στο μυαλό μου περνούν χιλιόμετρα του παρελθόντος. Γύρος της Ελλάδας σε 72 ωρές, 36ωρα, το τελευταίο ταξίδι στην Ιταλία, η Τυνησία, και η Τούρκια....
Ηρθε η ώρα να ξαναβγώ στον δρόμο, γιατί ποτέ δεν θα υπάρξουν οι Ιδανικές Συνθήκες. Με όποιες συνθήκες πάντα καλά περνάω.
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από caesarsk
