Λοιπόοοοοοον. Λεπτομερής περιγραφή
Σάββατο 7 Οκτωβρίου του Σωτήριου Έτους 2006, βράδυ, και έγω βλέπω και ξαναβλέπω στο DVD Nitro Circus και τον Travis Pastrana εκείνη την εποχή να κάνει τα πρώτα Backflip της ιστορίας, την ώρα που εγώ θυμάμαι τι έκανα με το ποδήλατο ώς πιτσιρικάς. Τεράστια μαλακία αφού την επόμενη μέρα το πρωί είχα κλείσει με τους κουλούς για χώματινη βόλτα με τις χοντρές.
Κυριακή πρωί, στο μπουγατσάδικο στην Καραμανλή.
Είμασταν 5 αγοράκια (ο Θεός να μας κάνει αγοράκια με μέσο όρο ηλικίας
40,2 χρόνια) όλοι γνωστοί μεταξύ μας και οι περισσότεροι με αρκετά χιλιόμετρα στους κώλους μας και πολλά μεταξύ μας. Και ένα κοριτσάκι 20 Μαϊων...(δεν είναι αυτό που σκέφτεστε και ονειρεύστε).
Η ομάδα αποτελούταν από:
R1200GS : Σοφιανός
F650 : Ηλίας γνωστός και ως Captain αφού την μηχανή την οδηγούσε σαν ιστιοπλοϊκο
Africa Twin : Δημήτρης ο κουλος, χαζός, της παρέας. Τον παίρναμε μαζί μας για να μας κάνει να γελάμε
XR Baja : Κώστας
KTM 950 : Γιάννης
WR 450 (τό όπλο) : Τάνια
Αφού καταφέραμε να συναντηθούμε και με 30 λέπτα καθυστέρηση ξεκινήσαμε την ανηφοριά για τους πρόποδες της Πάρνηθας. Περνώντας το τελεφερίκ, και προχωρώντας ακόμη περίπου 1 χιλιόμετρο, περνάμε μέσα από την πρώτη μπάρα. Στάση για φτιάξιμο ελαστικών, βγάλσιμο καθρεπτών κλπ, και ξεκινάμε. Ο Δημήτρης με την Τάνια φεύγουν γρήγορα μπροστά για να ξεδώσουν λίγο, στην πραγματικότητα απλά ήθελε να την ξεμοναχιάσει, ακολουθούμενοι από τον Γιάννη και τον Κώστα και εμένα και τον Ηλία τελευταίους αφού ο Ηλίας ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ λάστιχα.
Μετά από 15 χιλιόμετρα απλής και βατής διαδρομής με ελάχιστα κομμάτια λασπωμένα, περνώντας μέσα από ποδηλατικές διαδρομές και δάσος στην βόρεια μεριά του βουνού, φτάνουμε στο ρέμα Μποντιά. Στάση να απολαύσουμε το θέαμα του μονοπατιού και αναχώρηση για το οροπέδιο της Αγίας Παρασκευής. Άπό εκεί ξεκινάνε τα όμορφα. Λασπούλα, νερολακούβες, και πάλι λασπούλα. Ο Ηλίας έφυγε μπροστά χωρίς στάση με το μόνιμο άγχος του να μην μας καθυστερεί (ΡΕ ΗΛΙΑ ΒΟΛΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ) και εμείς οι από πίσω αρχίσαμε να παίζουμε στο παραμικρό. Περάσματα μέσα από τις νερολακούβες, ανεβάσματα σε τοιχάκια και σκαλοπάτια.
Εμένα σκοπός μου ήταν να βελτιώσω λίγο τις βασικές μου τεχνικές, και να σταθεροποιηθώ καλύτερα στις γρήγορες λασπωμένες στροφές, καθώς επίσης και να βελτιώσω τα κάθετα ανεβάσματά μου (σας γάμησα τώρα...είμαι σίγουρος. Μετά από εμένα ο Peterhasnel και όλοι οι άλλοι κουλοί του Dakar). ΟΛΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΡΟΛΟΙ (αλλά βαθιά μέσα στο μυαλό μου κάτι πήγαινε στραβά. Από το πρωί δεν ξέρω αλλά είχα ένα προαίσθημα).΄
Λίγο πριν το οροπέδιο βρίσκουμε δεξιά μας την γνωστή νερολακούβα (όταν λέμε νερολακούβα μιλάμε για μια λασπόλιμνη 50 μέτρων) και αρχίζει το παιχνίδι (μέσα έξω και πάλι από την αρχή). Παιχνίδια στην λάσπη και όλοι τελικά με ένα υπέροχο καφέ χρωματάκι στις φόρμες μας. (θα ακολουθήσουν φωτό τις επόμενες μέρες αν τις βρω)
Στο τελείωμα της φάσης και ενώ ετοιμαζόμαστε να ξεκινήσουμε μας περνάει μια ομάδα jeep και πρώτη σκέψη μας είναι ότι για την ασφάλειά μας πρέπει να τα περάσουμε το συντομότερο. Ξεκινάμε λοιπόν και για να καθαρίσουν τα λάστιχά μας ρίχνουμε γερές γκαζιές ώστε με το σπινάρισμα των τροχών να φεύγει η λάσπη ανάμεσα στα τακούνια. Εκεί πάνω λοιπόν και ενώ είμαι σε όρθια στάση, ανοίγω το γκάζι σπινάρει, αφήνω το γκάζι για να κλείσει (ΚΑΚΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΛΕΙΝΩ ΤΕΛΙΚΑ) και αυτό για χιλιοστά του δευτερολέπτου παραμένει κολλημένο. Η μηχανή φτάνει στις ροπές της, μπροστά έχει ένα μικρό ανάχωμα σαν ράμπα που την καβαλάω με πολλά, ταυτόχρονα γίνεται μια σόύζα ισχύος, δεν καταφέρνω να την ελέγξω αφού δεν την προκάλεσα ηθελημένα (ΔΕΥΤΕΡΟ ΛΑΘΟΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΡΟΟΠΤΟ) και η μηχανή απογειώνεται, εγώ τραβάω το τιμόνι πέφτοντας προς τα πίσω και η μηχανή γυρίζει ανάποδα. Έχω από πάνω μου 300 κιλά και από κάτω 3-4 μέτρα απόσταση από το έδαφος. Τραβάω κι άλλο και την κλωτσάω να φύγει μακρυά μου. Εγώ πέφτω πίσω και η μηχανή μετά από την ολοκλήρωση, ΜΟΝΗ ΤΗΣ πλέον, του Backflip προσγειώνεται στην δεξιά πλευρά της. Βαθμόλογια από τους κριτές για την χοντρή 9, 9, 9.5. Βαθμολογία από τους καρΓιοληδες σε εμένα. 3, 8 (ευχαριστώ Τάτιανα), και 2. Χρυσό μεταλιο για το GS.
Σηκώνομαι διαπιστώνω πως είμαι εντάξει και μπορώ να περπατήσω και να κουνήσω τα χέρια. Ελεγχω το κράνος μου για τυχών σπασίματα ενώ το φοράω φυσικά και έλεγχος μηχανής. Οι από πίσω αφού συνήλθαν από το σόκ του θεάματος ήρθαν για βοήθεια.
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από teogtp
