Καλώς σας βρήκα σύντροχοι. Καινούργιος γαρ εν τω οίκω τούτο.
Αυτό που με τρώει τον τελευταίο καιρό (παρ' όλο που καβαλάω πολλά χρόνια μηχανάκια) είναι η ανασφάλεια που νιώθω με το μπροστινό λάστιχο. Για να γίνω πιο σαφής: Εχω το φόβο (γιατί περί φόβου πρόκειται) ότι στο οριακό πλάγιασμα θα με προδώσει. Χωρίς να έχουν επαληθευτεί οι φοβίες μου βέβαια, αλλά συνεχίζω να κλάνω μαλλί όταν πλαγιάζω γρήγορα. Για την ιστορία, φοράω dιablo rosso II σε πολύ καλή κατάσταση, αλλά......Το πίσω που μου έχει ξεκολλήσει 1-2 φορές το φοβάμαι πολύ λιγότερο. Το μπροστινό που δεν μου έφυγε ποτέ.... το τρέμω!!
Εχω αποφασίσει να αλλάξω λάστιχα με πιο μαλακιά γόμα, αν και κρατάνε ακόμα, αλλά θα μου φύγει η ιδέα;
Αυτό το έπαθα λόγο ηλικίας;; (50+) Πως μπορεί να μου φύγει αυτή η έμμονη ιδέα; Ειδικά όταν δω ξαφνικά νερά, ή με βρει βροχή στο δρόμο, τότε πάω πιο αργά κι από ποδήλατο! Υπάρχει λεβέντες μου γιατρειά ή να πουλήσω το μηχανάκι να ησυχάσω;