Απλός, λογικός, αυτοκριτικός, ουσιαστικός...
Δεν υπάρχουν ποδηλάτες, μηχανάκηδες, αυτοκινητάκιδες, πεζοί, ταρίφες, ντελιβεράδες κτλ κτλ....υπάρχουν οδηγοί/άνθρωποι που σέβονται τους κανόνες και τους υπόλοιπους οδηγούς και άλλοι που τα έχουν όλα γραμμένα...
Ευτυχώς ζω στο εξωτερικό και έχω εμπειρεία και από μια διαφορετική κοινωνία από αυτή που μεγάλωσα, η οποία σέβετε κανόνες, νόμους, ανθρώπους και μπορείς να οδηγείς κάθε μέρα με ότι μεταφορικό μέσω θες χωρίς να νοιώθεις έχθρα, κίνδυνο, θυμό, επιθετικότητα ή φόβο...
Κυκλοφορώ με ποδήλατο για την δουλειά μου, βγαίνω με την μηχανή μου βόλτα και όποτε χρειαστεί οδηγώ και το αυτοκίνητο της γυναίκας μου. Με ποιους να τα βάλω, με τους μηχανόβιους, τους ποδηλάτες ή τους αυτοκινητιστές? Πόσο να διχαστώ ποια?
Φυσικά και εδώ υπάρχουν και παρανομούντες, και φυσικά από όλες τις κατηγορίες οδηγών, και φυσικά και από μένα κάποιες φορές, και φυσικά και με συνέπειες εννίοτε... Αλλά αυτό είναι η εξέρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα....
Μπορούμε να κυκλοφορούμε όλοι στο δρόμο χωρίς πρόβλημα, είναι εφικτό, το βιώνω... Αυτοκριτική και σεβασμός χρειάζετε βασικά...
Διάβασα εδώ μέσα πολλά τραγικά δυστυχώς, απογοήτευση, κρίμα...για άλλη μια φορά επιβεβαιώθηκα ότι το να καβαλάς μηχανή δεν σε κάνει ποιο ανοιχτόμυαλο, ποιο δημοκρατικό, ποιο προοδευτικό κάτι ξεχωριστό τελοσπάντων όπως νομίζουν πολλοί, όπως νόμιζα και εγώ, πριν 25 χρόνια όταν πρωτόκαβαλούσα...
Δυστυχώς στην Ελλάδα όλη μας η ενέργεια και η ανυπομονησία εξαντλείτε στον δρόμο προς την δουλειά... εκεί βιαζόμαστε και γινόμαστε ανταγωνιστικοί όσο δεν πάει...όταν φτάσουμε χαλαρώνουμε και χάνουμε κάθε όρεξη για ταχύτητα...
Επίσης είμαστε πολύ δυνατοί στην αυστηρή κριτική για τους άλλους αλλά πάντα βρίσκουμε ένα καλό λόγο για το εαυτό μας να καταπατάμε νόμους και κανόνες μη σεβόμενοι τους υπόλοιπους, πχ τα όρια ταχύτητας είναι πολύ κάτω των οδηγικών μας ικανοτήτων, για τα κράνοι είναι δημοκρατικό μας δικαίωμα αν θα τα φοράμε ή ΟΧΙ και τα πεζοδρόμια είναι υπεραρκετά για τους πεζούς οπότε μπορούμε να παρκάρουμε το μηχανάκι μας πάνω τους ενώ απόλαμβάνουμε τον φραπουτσίνο μας στο διπλανό τραπεζάκι ή ίσως και καμιά τσιπουρομπίρα (πάντα με μεζέ), μιας και τα όρια στα αλκοτέστ είναι για φλώρους και όχι για μας τα παλικάρια τους μηχανόβιους που αντέχουμε πολύ παραπάνω...
Τα σέβη μου