για να πουλήσει μούρη στη Μαιρούλα με την κωλάρα.
με τη γκωλαρα ειναι το σωστο
για να πουλήσει μούρη στη Μαιρούλα με την κωλάρα.
με τη γκωλαρα ειναι το σωστο
buckley&bulmont: Reported for harassment.
Life begins at 45°.
"ελλαδα ειναι η χωρα οπου ο λαζοπουλος κανει σατιρα και ο αρκας προπαγανδα....(!)"
μη χουφτώνετε τον πλίτσερ ρε αρκουδιαρέοι.
Και φορ φαξ σέηκ, σταματήστε να μιλάτε για μπάσκετ σε θέμα "οδηγική συμπεριφορά μηχανών" ρε καΐδια.
όπου μάλιστα έχει γίνει και νύξη για την κωλάρα της Μαιρούλας.
Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Επανέρχομαι στο θέμα με τις δικές μου εμπειρίες.
Έχω δει πάρα πολλά στο δρόμο ως οδηγός αυτοκινήτου και ποδηλάτου και λιγότερα ως οδηγός μοτοσυκλέτας τα τελευταία χρόνια. Θεωρώ (όχι μόνο για την οδήγηση, αλλά γενικά) ότι δεν πρέπει να χαρακτηρίζουμε ανθρώπους, αλλά συμπεριφορές. Διότι στην πρώτη περίπτωση απαξιώνεις κάποιον στη βάση του, ενώ στην τελευταία τονίζεις ένα αρνητικό χαρακτηριστικό της στιγμής, που φυσικά μπορεί να βελτιωθεί.
Πολλά κρίνονται από τη στιγμή, όσο και να έχεις προβλέψει και συχνά μετράει περισσότερο η τύχη. Θεωρώ ότι τα περισσότερα ατυχήματα δεν προκαλούνται από κακούς οδηγούς, αλλά από κακές συμπεριφορές στιγμής. Άλλος έχει σημαντικά προβλήματα στο κεφάλι του, άλλος τυχαίνει να μην έχει κοιμηθεί, να έχει νεύρα ή να έχει πιει για πρώτη φορά στη ζωή του και να οδηγήσει. Για εμένα η καλή οδήγηση σε δημόσιο δρόμο, δεν είναι εκείνου που ξέρει να χειρίζεται καλύτερα το όχημα του και έχει τη γνώση να κινηθεί ταχύτερα στο όριό του. Καλή οδήγηση είναι να θυμάσαι ΚΑΘΕ στιγμή. Τι; Ό,τι οι συνθήκες είναι απρόβλεπτες, ότι όσο έμπειρος και να είσαι, κάποια στιγμή θα βρεθεί κάτι να σε ξαφνιάσει, που δε θα έπρεπε υπό κανονικές συνθήκες να παρουσιαστεί. Λακούβα, σκύλος, λάδια, πεζός, χελώνα, παράνομος, οτιδήποτε. Άρα, σε δημόσιο δρόμο πρέπει να κινούμαστε πολύ πιο χαμηλά από τα δικά μας όρια και του οχήματος, μπας και σώσουμε κάποια από αυτές τις καταστάσεις, έχοντας την επίγνωση ότι ακόμα κι έτσι κάτι θα μας ξαφνιάσει.
Προσωπικά οδηγώ αμυντικά και έχω σώσει πολλές περιπτώσεις. Έχει συμβεί και το αντίθετο: Να κάνω την υπερβολή και να βρεθεί κάποιος σωστός να με προσέξει και να τον ευχαριστήσω.
Ως προς την οδήγηση σε κυκλοφοριακή συμφόρηση, μου έχει τύχει μερικές φορές να με πιέζει κάποιος γρήγορος από πίσω (κορνάρισμα, γκαζιές, κλπ), κάτι το οποίο θεωρώ απαράδεκτο. Πρόσφατα μάλιστα είδα και ατύχημα μοτοσυκλετιστών μέσα στην κίνηση, επειδή κάποιος προσπάθησε να προσπεράσει άλλο δίκυκλο ανάμεσα στα αμάξια. Τι του έφταιγε ο άλλος και τον έριξε κάτω; Θα έφτανε στο σπίτι του 2 λεπτά νωρίτερα; Έτσι κι αλλιώς με τη μοτοσυκλέτα έχεις μεγάλο πλεονέκτημα στο μποτιλιάρισμα.
Έχω πετύχει πολλές φορές πολύ πιο αργό μοτοσυκλετιστή από εμένα, έχω βλαστημήσει την τύχη μου που τον πέτυχα, αλλά όχι εκείνον. Ούτε κορνάρισα, ούτε κάτι άλλο. Βρέθηκε μπροστά μου, σε σημείο που δεν μπορεί να κάνει χώρο και θα κάνω υπομονή, κινούμενος με 30 km/h. Οι μόνες φορές που κατηγορώ κάποιον που με καθυστερεί, είναι κάποιους τσοπεράδες ή άλλους με πλατιές μοτοσυκλέτες, που σε προσπερνάνε στο φανάρι για να σε πάνε μετά καροτσάκι στο μποτιλιάρισμα, διότι δε χωράνε ανάμεσα στα αμάξια. Εκεί φταίει ο οδηγός, διότι αφενός έχει επιλέξει να κινείται με όχημα που είναι ακατάλληλο για διήθηση και ταυτόχρονα, επιλέγει να προσπεράσει τα ευέλικτα δίκυκλα για να τα πάει με το δικό του αργό ρυθμό. Προσωπικά όταν δω κανέναν γρήγορο με παπί, κάνω στην άκρη, διότι ξέρω ότι μπορεί να πάει πιο γρήγορα.
Κλείνοντας θα έλεγα να μην έχουμε επιλεκτική μνήμη. Όταν κάνουμε τον προσωπικό απολογισμό μας να εστιάζουμε στις κακές οδηγικές μας στιγμές/συμπεριφορές και όχι στις δεξιότητες, ώστε να εκμηδενίσουμε τις πρώτες.