Σελίδα 3 από 12 ΠρώτοΠρώτο 12345678 ... ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 31 έως 45 από 178

Θέμα: Τιτιβίσματα Άλπεων Με αεροπλάνα και βαπόρια και πρωταγωνιστή το Fazer

  1. #31
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Το κάμπινγκ ήταν όμορφο, είχε ένα μικρό κεντρικό δρόμο που αντικριστά του είχε μεταλλικές κολώνες με φώτα δίνοντας, μία γραφικότητα στο χώρο. Και ανά 50 m είχε εγκαταστάσεις με βρύσες, για να μπορείς να εφοδιάζεσε ακούραστα με πόσιμο νερό. Παρότι ήταν γύρω στις 20 00 και ενώ το κάμπινγκ ήταν γεμάτο από λυόμενους, έξω δεν κυκλοφορούσε σχεδόν ψυχή! Ε ναι 20 00 πήγε, δεν θα κοιμηθούνε.

    Βρίσκω ένα μέρος που ήταν ελεύθερα και μέσα στο χρόνο που θα ζήλευε και ο Μπολτ, ήμουν έτοιμος! Και όχι μόνο αλλά ξεφορτώνοντας τα πράγματα από το μηχανάκι τα είχαν δεμένα τοσο καλά, που και αφού ξετύλιγα τα χταπόδια από την πλαϊνή δεσίματα που είχα κάνει στο φειζερ, τα πράγματα μου συνέχιζαν να είναι δεμένα και προπάντων σταθερά μόνο από τα πιασίματα που είχα κάνει πισω από την μπαγαζιερα. Ναι επιτέλους άρχισα να ανεβαίνω επίπεδο.

    Φυσικά έψαξα να βρω και καμιά μπρίζα για να φορτίσω το κινητό μου άλλα κλασικά ,μπρίζα βρήκα αλλά ρεύμα δεν βρήκα. Τι είναι αυτοί οι γάλλοι ρε συ, πω πω δεν έχουν καμία προνόηση για όσους ταξιδεύουν με μοτοσικλέτα και η μοναδική τους ανάγκη για να καταναλώσουν ρεύμα στις εγκαταστάσεις τους είναι απλά, για να φορτίσουν το κινητό τους. Θα μπορούσα βέβαια να πήγαινα μέσα σε ένα μικρό σαλονάκι που είχε στην είσοδο του camping μπας και βρω μπρίζα. Αλλά άσε που μπορεί να ήταν κλειστό, αλλά κι εγώ δεν ήθελα να χαραμίσω το βράδυ μου μέσα σε πέντε τηχους βλέποντας, τηλεόραση! Οπότε και πάλι σαν επαίτης του ρεύματος έδωσα το κινητό μου σε μια οικογένεια με αυτοκινούμενο που ήταν ακριβώς δίπλα μου και κάπως έτσι, το πρόβλημα μου λύθηκε!

    Αυτή τη φορά το κινητό βρήκε στέγη σε μια οικογένεια γύρω στα 40 που άνδρας έχοντας εγκαταστήσει ειδικό φως πάνω στο tablet του, διάβαζε ηλεκτρονικά ένα βιβλίο και γυναίκα του ήταν στο facebook! Βαρεμάρα στο αποκορύφωμα της.

    Έψαξα κάπου να κάτσω ναι καλά! Δεν είχε και πάλι τίποτα… Ρε το στανιό μου μέσα, Βάλτε κανένα παγκάκι σε κάμπινγκ είμαστε, δεν ήρθαν όλοι με αυτοκινούμενα να κουβαλάνε το μισό νοικοκυριό τους στις διακοπές.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	9BwUMf.jpg 
Προβολές:	270 
Μέγεθος:	72,4 KB 
ID:	397011

    Οπότε και πάλι έκατσα οκλαδόν και έφαγα τα σαλαμακια μου που αγόρασα το πρωί κατεβαίνοντας από το Col du Galibier σκεπτόμενος ότι αύριο, αναγκάστηκα πάλι από εκεί θα περάσω. Δεν πειράζει καλύτερα να κάνεις αυτό το μαγευτικό πάσο δύο φορές, παρά να μην το κάνεις καμιά. Γιατί αν δεν πηγενα προς τα εκεί περνώντας τελικα, την σωστή διαδρομή στο ταξίδι μου δεν θα έφτανα ποτέ έστω και εικονικά, κάπου στη Νέα Ζηλανδία ενώ θα οδηγούσα στη Γαλλία.

    Μπήκα λίγο στο ίντερνετ και είδα ότι πιθανόν αύριο να βρέξει. Μίλησα με την άνθη στο messenger και κατά τις 23 00 ενώ είχαν ήδη σβηστά τα φώτα στο κάμπινγκ, μην και τυχόν πληρώσουν περισσότερο ρεύμα… Την έπεσα μέσα στη σκηνή δίνοντας υπόσχεση στον εαυτό μου, αύριο ότι και να γίνει θα ευχαριστηθώ οδήγηση.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	d3.jpg 
Προβολές:	273 
Μέγεθος:	93,6 KB 
ID:	397012
    Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 27/06/2018 στις 23:54.

  2. #32
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    [B]Ημερα 6 Παρασκευη 04 - 08 - 2017/B]

    Ξύπνησα το πρωί με το ξυπνητήρι στις εξίμιση ήπια καφέ μέχρι τις επτά, και οκτώ ήμουν έτοιμος με άγριες διαθέσεις. Είπα σήμερα θα οδηγήσω μέχρι τελικής πτώσεως. Δένω τα σκουπίδια μου πίσω στο μηχανάκι μιας και δεν βρήκα πουθενά κοντά κάδο και ξεκινω. Μέχρι να βγω από το κάμπινγκ το σκέφτομαι, αν είναι ανοιχτή η ρεσεψιόν θα πληρώσω αν δεν είναι, θα τους ρίξω πιστόλα.
    Φτάνω στην είσοδο και πως κοιτάω, η ρεσεψιόν ήταν ανοιχτή. Κοντοστάθηκα για λίγο να το πω, αλλά αστραπιαία μπήκα μέσα για να πληρώσω

    - 12 €
    - (Tζάμπα πράμα) έχει πουθενά κανένα κάδο να πετάξω τα σκουπίδια.
    - Ναι μέσα στο κάμπινγκ.

    Καλά θα τα πετάξω πιο μετά.

    Ο δρόμος σήμερα ήταν γνώριμος αλλά η έξοδος από το camping όχι, και αφού μπερδεύτηκα κάμποσο μέσα στην πόλη βγήκα στον κεντρικό και ξεκίνησα.

    Πάω να βάλω βενζίνη και εκείνη την ώρα ακριβώς από δίπλα μου, σταματάει ένα φορτηγάκι και βγαίνει μία γκόμενα γύρω στα 28 γεμάτη τατουάζ, συνοδευόμενη απο κάτι μαντράχαλαδες… και μου λέει.

    – Επειδή το βενζινάδικο είναι κλειστό και δεν έχουμε κάρτα, γίνεται να μας βάλεις εσυ βενζίνη και εμείς να σου δώσουμε τα μετρητά.
    – Όχι!

    Τι μου λέει αυτή φοβήθηκα, φυσικά και όχι!

    Κάπου καθυστέρησα να ξεκινήσω και μετά από λίγο πετάγεται η γκόμενα και μου λέει.

    – Αντε τελείωνε έχουμε και δουλειές.

    Βρε ουστ!!! Σίγουρα κάποια πουστιά θα παιζόταν…. Σίγουρα!!!

    Έκανα όλο το δρόμο ξανά πίσω πέρασα το Col du Galibier διασχίζοντας το, αυτή τη φορά μέσα από το τούνελ. Καλά μιλάμε μέχρι ανάψει το φανάρι για να ανοίξει το ρεύμα μου να το οδηγήσω, μπορεί να περίμενα και κανένα πεντάλεπτο. Αφού σκέφτηκα ότι τελικά θα ήταν προτιμότερο, να το ανεβω μέχρι την κορυφή. Όταν άναψε επιτέλους πράσινο κατέβηκα ολό το βουνό και ξαναβρέθηκα στο Col du Lautaret. Εφτασα μετά από αρκετά χιλιόμετρα στην διασταύρωση που χθες πήρα τελικά το λάθος δρόμο και συνέχισα σωστά αυτή τη φορά, μέχρι την κορυφή.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	2BORr2.jpg 
Προβολές:	271 
Μέγεθος:	100,1 KB 
ID:	397013

    Σταματάω να βγάλω μία φωτογραφία το Φέιζερ και πως κοιτάω, είχα ακόμα δεμένα πάνω στο μηχανάκι τα σκουπίδια και είχα πάρει από το κάμπινγκ. Αμαν τα είχα ξεχάσει τελείως αυτά. Τώρα τι να τα κάνω, άστα εκεί μέχρι να βρω κανένα κάδο. Βέβαια μπορεί να χάλασα κάπως τη φωτογραφία.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	vRFfna.jpg 
Προβολές:	268 
Μέγεθος:	101,4 KB 
ID:	397014

    Αλλά είναι σίγουρα η πιο οικολογική φωτογραφία που έχω βγάλει ποτέ στη ζωή μου.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	5SeJB4.jpg 
Προβολές:	268 
Μέγεθος:	100,8 KB 
ID:	397015
    Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 28/06/2018 στις 14:01.

  3. #33
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Και μια με τους ήρωες τον αλπεων…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	nTihYJ.jpg 
Προβολές:	266 
Μέγεθος:	101,9 KB 
ID:	397016

    Ξεκινάω κάνω 500 m και φτανω στην κορυφή…fack!! Και ούτε που σταμάτησα ε ναι, και άλλη στάση να κάνω. Κοίταξα για λίγο στα πεταχτά το μέρος και ξεκίνησα οδηγώντας πάντα μέσα από τις Άλπεις για το Col De La Bonette.

    Στο κατέβασμα του βουνού, ξαφνικά μου χάθηκε το πίσω φρένο κατι που πολλές φορές μου συνέβη σε αυτό στο ταξίδι. Τερμάτιζε ο λεύγες και εξαφανιζόντουσαν τα φρένα και εγώ, πατούσα συνέχειά επαναλαμβανόμενα το ποδόφρενο μέχρι σιγά-σιγά αυτό να επανέρθει στη φυσιολογική του κατάσταση. Βέβαια πολλές φορές έκανα και αναγκαστηκες στάσεις μπας και ξεθερμανθεί ο δίσκος από το φέιζερ που λογικά, αυτό ευθυνόταν που χανόταν τα φρένα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	2FJlA0.jpg 
Προβολές:	265 
Μέγεθος:	94,6 KB 
ID:	397017

    Καταλαβαίνετε τώρα την επικινδυνότητα της όλης κατάστασης, εκεί που οδηγούσα στα ξαφνικά σε κατηφόρες θανάτου, να μην έχεις καθόλου πέδηση. Οπότε και εγώ αναγκαστικά, πήγαινα σχεδόν τσουλώντας στις κατηφόρες μην και τυχόν καταλήξω σε καμιά χαράδρα.

    Αλλά και πάλι δεν γνωρίζω αν η δική μου χρήση του υπερβολικού φρένου δημιούργησε το πρόβλημα γιατί και από στάσεις, η με το που ξεκινούσα το πρωί με τελείως κρύο το μηχανάκι, τύχαινε να χάνεται το φρένο. Ίσως επειδή ήταν καινούργιο τα τακάκια, τι να πω. Πάντως πολλές φορές εκεί που οδηγούσα από το ζορι μου, ένιωθα ένα βαθη σφίξιμο στο στομαχι… Δεν πειράζει ευκαιρία να βγάλουμε καμιά φωτογραφία…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	JbKZuq.jpg 
Προβολές:	264 
Μέγεθος:	99,8 KB 
ID:	397018

  4. #34
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Εκει είδα μια παρέα από ποδηλάτες αποτελούμενη και με πολλές γυναίκες όλων των ηλικιών, που καναν και αυτοί στάση μέχρι να ανέβουν την κορυφή. Αλλά φυσικά και να φωτογραφηθούν. Οπου έπιασα συζήτηση με ένα πενηντάρη υπεραθλητή.

    – Μπράβο ρε φίλε δηλαδή δεν έχω λόγια, πως ανεβαίνετε εδω πάνω στο βουνό.
    – Δεν είναι τίποτα απλά θέλει προπόνηση.
    – Πόσα χρόνια κάνεις ποδήλατο.
    – Πάνω από 30.

    Βεβαία στις διαδρομές μου στα βουνά, είδα και πολύ μεγαλύτερες ηλικίες ανθρώπων να ποδηλατούν. 60 - 65 χρονών με γερασμένα πρόσωπα κάτασπρα γένια να στάζουν από ιδρώτα, αλλά πάντα με ένα χαμόγελο απέραντης ευτυχίας στο πρόσωπο τους που πήγαζε, κάνοντας αυτό που αγαπούν.

    Εκεί κάνοντας την στάση είδα ένα ποδηλάτη να βγάζει από ένα μικροσκοπικό τσαντάκι που είχε πίσω από την σελα ένα σνακ. Να το ξετυλίγει από μία ζελατίνα και αφού το έφαγε με μία μπουκιά, ξανά τύλιξε ευλαβικά την άδεια πια ζελατίνα και την τοποθέτησε, στην θήκη από το ποδήλατο του… Αυτό θα πει ήθος!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	JbUl4E.jpg 
Προβολές:	265 
Μέγεθος:	100,2 KB 
ID:	397019

    Μετά από κάποια χιλιόμετρα είχα αφήσει πλέον τα βουνά και έπιασα τις πεδιάδες και αφού βρήκα επιτέλους κάδο, άρχισα να ανεβαίνω στο ψηλότερο πάσο στην Ευρώπη με τη διαδρομή στην αρχή, να με απογοητεύει.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	AQp8WI.jpg 
Προβολές:	264 
Μέγεθος:	95,0 KB 
ID:	397020

    Αδιάφορο τοπίο με τον δρόμο να περνάει μέσα από διάσπαρτα πουρνάρια. Εκεί θυμήθηκα τη παρέα των ελλήνων μηχανόβιων στο καράβι που με είπαν, μην περιμένεις και πολλά από το Bonette…

    Βρες λες να είχαν δίκιο.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	s3Z3Mg.jpg 
Προβολές:	264 
Μέγεθος:	81,7 KB 
ID:	397021

  5. #35
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Tελικά όσο αφορά εμένα είχαν δίκιο, αλλά κατά ήμισυ της διαδρομής. Γιατί όσο ανέβαινα τα πουρνάρια που συναντούσα αντίκρισα του δρόμου έδωσαν τη θέση τους, σε ένα άγονο πετρώδες αλπικό τοπίο με της αποχρώσεις των πετρωμάτων, να αφομοιώνονται απίστευτα στα χρώματα του ουρανού.

    Φτάνω σε μία διχάλα που έλεγε προς Νίκαια αριστερά, για την κορυφή ευθεία. Ωραία αφού βρήκαμε και από που θα γυρίσω πίσω, ξεκίνησα ολοταχώς για την κορυφή.

    Εντάξει οσο να ναι ήμουν κουρασμένος και σκεφτόμουν όταν με το καλό φτάσω επάνω, όλο και κάπου θα αράξω να πιω ένα καφέ στο κιόσκι που θα υπάρχει στην κορυφή αλλά φυσικά, να αγοράσω και κάποιο αυτοκόλλητο. Συνεχίζω να οδηγώ και με το που διεσχισα μια περιστροφική φουρκέτα, φτάνω επιτέλους στην κορυφή και τρώω φλασιά. Δεν είχε τίποτα παρά ένα βράχο.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	NlJ0Ex.jpg 
Προβολές:	262 
Μέγεθος:	95,0 KB 
ID:	397022

    Καλά είναι δυνατόν το κιόσκι που είναι και πως κοιτάω, ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου είχε ένα στενό περιμετρικό χωματόδρομο που σε ανέβαζε ακόμα πιο πάνω στο βουνό, όπου εκεί ήταν το κιόσκι! Απίστευτο!!

    Ο δρόμος προφανώς επειδή ήταν πολύ στενός, δεν είχαν περιθώριο στο να χτίσουν κάποιο τουριστικό θέρετρο και το έκτισαν, πολύ πιο πάνω στην κορυφή. Αλλά δίχως τη δυνατότητα, να φτιάξουν ασφαλτοστρωμένο δρόμο μιας και ο λόφος που στεγαζόταν το κιόσκι ήταν και αυτός με τη σειρά του, πολύ στενός. Βέβαια μπορεί να μην θέλαν να αλλοιώσουν και το τοπίο, ποιος τους ξέρει. Πάντως θεωρώ ότι αν είμασταν στην Ιταλία, μέχρι και τελεφερίκ θα έβαζαν για να τα αρπάζουν από όσους, βαριούνται να περπατάνε.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	bVNl2I.jpg 
Προβολές:	263 
Μέγεθος:	96,5 KB 
ID:	397023

    Το σκέφτηκα μία να ανεβώ μεχρί την κορυφή αλλά λόγω της αλπικής ζέστης και της κούρασης, προτίμησα να αράξω πίσω από την κοτρώνα για να με κόβει λίγο αέρας και να πιω ένα καφέ. Ε ναι άσε την ορειβασία Νίκο μη φας καμιά κατρακύλα με τη φωτογραφική μηχανή και το φυσάς και δεν κρυώνει. Τελικά κατάλαβα από αυτές τις διακοπές ότι αν έχεις ακριβό εξοπλισμό μαζί σου, το σκέφτεσαι διπλά να πας σε κάποια μέρη που υπό άλλες συνθήκες θα τα επισκεπτόσουν δίχως δεύτερη σκέψη μόνο και μόνο, για να προφυλάξεις στα υπάρχοντα σου. Εντάξει δεν μπορείς να τα έχεις και όλα.

    Η θεά από την οδικη κορυφή της Ευρώπης...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	WGVito.jpg 
Προβολές:	262 
Μέγεθος:	66,8 KB 
ID:	397024

  6. #36
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Μιλάμε από τον αέρα δεν μπορούσα να ανάψω τσιγάρο …ΦΡΙΚΗ!!!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Yzacds.jpg 
Προβολές:	262 
Μέγεθος:	73,9 KB 
ID:	397025

    Εντάξει αν καπνίζεις τρως και τέτοια στραβώματα... Αλλα τα καταφερα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	8towCI.jpg 
Προβολές:	260 
Μέγεθος:	60,3 KB 
ID:	397026

    Και απολαυσα...

    Εντύπωση παντός μου έκανε οτι υπήρχαν πολλοί μηχανόβιοι που ανέβαιναν μέχρι την κορυφή, δεν καθοντουσαν ούτε ένα λεπτό και έφευγαν!! Τσίμα τσίμα μονο για μια γρήγορη φωτογραφία!! Βεβαία τα ποδήλατα που ανέβαιναν μέχρι την κορυφή στηναν πάρτι κανονικό… ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥΣ!!

    – Να ρωτήσω πόση ώρα κάνετε να ανεβείτε εδω πάνω.
    – 3 ωρες .
    - (Εγώ ούτε σε τρία χρόνια δεν θα το ανέβαινα) Και για να κατέβετε.
    - Γύρω στα 45 λεπτά.

    Οπότε σε καμιά ώρα θα είμαι κι εγώ κάτω!

    Κατεβαίνοντας όμως πάλι βγήκα από το χρονοδιάγραμμα μου γιατί μετά από καμιά 5 km έμεινα πάλι από φρένα. Ναι είχα πολλά τέτοια προβλήματα στο ταξίδι, οπότε και πάλι έκανα στάση.

    Βρε ευτυχώς δεν λες...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Pjk3sY.jpg 
Προβολές:	264 
Μέγεθος:	101,8 KB 
ID:	397027

    Γιατί με το κολίμα που είχα φάει δεν θα έβγαζα καμία άλλη φωτογραφία...Για να μην χασω αλλο χρονο...

  7. #37
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	YANtLL.jpg 
Προβολές:	238 
Μέγεθος:	87,9 KB 
ID:	397048

    Και θα έβριζα μετα!!

    Να πω ότι το Βonette όταν το προσεγγίζεις από την Νίκαια ανεβαίνοντας το από την μεσόγειο, είναι πολύ πιο εντυπωσιακό από ότι η άλλη του πλευρά, που σε κατηφορίζει από την βόρεια Γαλλία προς την θάλασσα… Εγώ βεβαία το έκανα ανάποδα και τώρα που όδευα προς τα παράλια της Γαλλίας κατηφορίζοντας το, είχα μείνει πραγματικά άναυδος από την αγρια πετρώδη ομορφιά του

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	X4IwSo.jpg 
Προβολές:	237 
Μέγεθος:	100,3 KB 
ID:	397049

    Είχα το άγχος να βρω βενζινάδικο γιατί από τους καροδρόμους που με είχε στείλει ο τομ, ούτε αμάξι δεν κυκλοφορούσε οπότε, τι να το κάνουν και το βενζινάδικο. Είχα για καμιά 70 km καύσιμα και κοιτώντας το GPS, το έβαλα να με κατευθύνει στο πλησιέστερο μην και τυχόν, τσουλάω το φειζερ κάπου στις γαλλικές Άλπεις... Εντάξει το έχω ξανακάνει, αλλα για διαφορετικούς λογους!!

    Αφού κατέβηκα το βουνό βρήκα μια καφετερια όπου άραζαν όλοι οι μηχανόβιοι για να ξεκουραστούν και να πιουν το καφεδάκι τους αλλά εγώ μιας και έπινα όλους τους καφέδες στο δρόμο, το επισκέφτηκα μπας και βρω κανένα αυτοκόλλητο αλλά και να ρωτήσω για βενζινάδικο.

    – Αυτοκόλλητα έχετε.
    – Ναι.
    – Και πόσο κάνει.
    – Είναι δωρεάν.

    Σώπα ρε αυτό και ναι έκπληξη!

    Μπαίνω σε μία πόλη οπου ο τομ έλεγε ότι έχει δύο βενζινάδικα και αφού ρώτησα κάποιος περαστικούς, άρχισα την αναζητηση τους και έφαγα ένα σκάλωμα εκεί μέσα, πω πώ ούτε στο χειρότερο εχθρό δεν το εύχομαι.

    Ο Τόμ για να με πάει στο βενζινάδικο με έκανε πενήντα κύκλους του θριάμβου, που οι μισοί να κατέληγαν σε αδιέξοδο και άντε ξανά από την αρχή. Μετά από κανένα δεκάλεπτο και αφού ήμουν σε κατάσταση υστερίας αρχίνα να το σκέφτομαι… Βρε λες τελικά να πάω στο βενζινάδικο και να είναι κλειστό, και να που είχα δίκιο! Δεν ήταν απλά κλειστό αλλά ερειπωμένο για πάνω από καμιά δεκαετία… Ρε μάγκα τι έριχνα!!

    Φτάνω στο κέντρο της κωμόπολης και ρωτάω κάτι μαγαζάτορές και έναν αστυνομικό, που μπορώ να βρω βενζινάδικο.

    – Benzin
    – ??.
    – Gazolin.
    – ??

    Και δεν με καταλάβαιναν!!! Τους έκανα παντομίμα με την μάνικα να γεμίσω το ντεπόζιτο.

    – ??

    Μούγκριζα σαν το βόδι, κάνοντας το θόρυβο από την αντλία βενζίνης…

    - ??

    Δηλαδή έλεος! Μα τόσο πια…

    Με τα χίλια ζόρια και μετά από πολλή προσπάθεια καταφέραμε να βγάλουμε επιτέλους συνεννόηση. ΑΜΗΝ!!! Αν πάτε ποτέ στη Γαλλία καλό θα ήταν να μάθετε πως λέγεται η βενζίνη στα γαλλικά, γιατί αλλιώς σας κόβω να μπλέκεται σε παρόμοιες καταστάσεις. Αφού και πάλι μπουρδουκλώθηκα απο τις κατευθύνσεις που με έδωσαν, ξεκίνησα κανονικά την πορεία μου και ο θεός βοηθός. Μέχρι που μετά από μερικά χιλιόμετρα βρήκα.

  8. #38
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Εκεί κατάλαβα αν πεις τον τομ να σε βρει βενζινάδικο και αυτό είναι από την αντίθετη κατεύθυνση του δρόμου, δεν στο εμφανίζει και μπορεί να σε κάνει 15 km από όπου νάναι, για να σε εξυπηρετήσει… Και εσύ μετά θα του πεις και ευχαριστώ!!! Μάλιστα ενδιαφέρον συμπέρασμα!

    Πλέον είχα φτάσει πολύ νότια στη Γαλλία και είχα προσεγγίσει γεωγραφικά τα μέρη που είχα κινηθεί πέρυσι, προτού μείνω από το μηχανάκι. Ήμουν σε απόσταση αναπνοής από το Roubion όπου και είχε παραδώσει το πνεύμα του το φέιζερ και κινιόμουν, προς Νίκαια. Iσως και από τη διαδρομή που είχε φορτώσει για να με μεταφέρει η Adac…

    Πέρασα κάτι φαράγγια και ξανά αντίκρισα τους πολυαγαπημένους μου κοκκινωπούς βράχους που υψώνονταν σαν στα βουνά και όλο σκεφτόμουν… Πέρσι μπορεί από τη γαλλική μου περιπέτεια να έκανα μόνο το Col de Turini αλλά τελικά αποδείχτηκε, ότι ήταν μακράν το πιο όμορφο πάσο που έκανα στη Γαλλία και προπάντων το πιο μάχιμο. Με τις συνεχείς απανωτές περιστροφικές φουρκέτες, την χαράδρα να απλώνεται στο χείλος της ασφάλτου. Τα κατακόκκινα πετρώματα των βουνών και να διασχίζω τούνελ, που θύμιζαν γαλαρίες ψυχιατρικών κλινικών. Όσον αφορά έμεινα θα έλεγα ότι το Col du Galibier είναι το πιο εύπορο πάσο που μπορείς να διασχίσεις τη Γαλλία. Με την ομορφιά του να σε πλημυρίζει… Ενω το Col de Turini είναι η αντίθετη όψη του ίδιου νομίσματος μιας και οδηγώντας το, νομίζεις ότι οδεύεις ίσως σε πύλες που σε κατευθύνουν κάπου έξω από αυτόν τον κόσμο… Πραγματικά θα έλεγα ότι έχει την πιο τρομακτική ομορφιά που έχω συναντήσει, στα λιγοστά μου ταξίδια που έχω πραγματοποιήσει, στη ζωή μου.

    Ήταν πλέον περασμένες μεσημέρι και κόντευε απόγευμα, πλησιάζοντας προς τη Νίκαια είχα σταμπαρισμένο στο κινητό και άλλα δύο μπαλκόνια που θα μπορούσα να επισκεφτώ αλλά τα έγραψα μιας και ήθελα να πάω στην Route Gentelly, Που χαρακτηριζόταν ως μία από τις πιο ειδυλλιακές διαδρομές στο κόσμο. Με ένα βράχο να σκεπάζει το δρόμο που φυσικά, έκλεβε την παράσταση.

    Βέβαια για να πάω μέχρι εκεί είχα να διανύσω πάνω από 100 km στις γαλλικές Άλπεις από δρόμους ότιναναι, οπότε βάλε ένα τρίωρο μέσα στο νερό! Ε με τις ταχύτητες που οδηγάω και λίγο βάζω! Έχουμε και αυτό…

    Αφού και πάλι μπουρδουκλώθηκα κάμποσες φορές και παρακαλούσα τον Θεό, μην με αφήσει το κινητό από μπαταρία γιατί έβλεπα, να χανόμουν για πάντα εκεί… Και ενώ είχα καμιά εικοσαριά χιλιόμετρα να διανύσω ο τομ, με βάζει μέσα από ένα χωριό να οδηγαω πάνω στα πλακόστρωτα σοκάκια όταν, ακούγοντας τον από τα ακουστικά κανει ένα παφ και σβήνει! ΩΧ!!!!

    Συνεχίζω χωρίς πλοηγό, μπαίνω σε μία πλατεία χώνομαι σε κάτι στενά πεζοδρομημένα καλτεριμια και καταλήγω, σε ένα άνοιγμα που από όλες τις κατευθύνσεις είχε σκαλοπάτια. ΩΧ!!!

    Κάνω ανάστροφη σταματάω στην άκρη του δρόμου επανεκκινω τον τομ, και ευτυχώς επανήλθε… Ουφ! Πλέον ήμουν σε περιοχές της Γαλλίας που ακόμα και το gps, δεν της είχε καλά καταχωρημένες. Φαντάσου, από τι κατσικόδρομους με εστελνε! Και αφού γύρισα κάποια χιλιόμετρα πίσω, βρήκα επιτέλους τη σωστή διαδρομή.

  9. #39
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Ανέβηκα το βουνό από ένα στενό δρόμο μέχρι που άρχισε να διαπλατύνεται και να ανηφορίζει στο χείλος του γκρεμού. Πέρασα κάτι σαν κάμπινγκ με πολλά αυτοκινούμενα να είναι σταθμευμένα και ακριβώς αντικριστά, είχε ένα σουπερμάρκετ. Τζαμί εδω αν είναι θα διανυκτερεύσω. Συνεχίζω μέσα από τεράστιες ευθείες με πολύ γλυκές στροφές που θύμιζαν, πιστά ίσως κάποιου γκραν πρι… Μέχρι που έφτασα!! Ναι ρε μάγκα ήρθα και εδω!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	CLdSix.jpg 
Προβολές:	232 
Μέγεθος:	97,4 KB 
ID:	397054

    Τρελάθηκα!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	AD82om.jpg 
Προβολές:	233 
Μέγεθος:	100,7 KB 
ID:	397055

    Και φυσικά άραξα να πιω καφέ.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	0SaNWt.jpg 
Προβολές:	231 
Μέγεθος:	105,7 KB 
ID:	397056

  10. #40
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Ο βράχος ηταν πραγματικά απίστευτος!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	ZpcgtY.jpg 
Προβολές:	230 
Μέγεθος:	102,3 KB 
ID:	397057

    Όσο άραζα και περιφερόμουν σαν χαζός, σταμάτα είναι αμάξι με ένα νεαρό ζευγάρι ακριβώς μπροστά και με ρωτάει.

    – Πρόβλημα.
    – Όχι όχι, απλά απολαμβάνω το μέρος. (Μπράβο τους.) Να σε ρωτήσω εκεί κάτω που είδα κάτι αυτοκινούμενα σταθμευμένα, είναι κάμπινγκ...
    – Μου φαίνεται πως ναι.

    Ωραία, γιατί ήμουν και όσο ναναι κουρασμένος και δεν με έπαιρνε να βγάζω πάλι ταλαιπωρία, για το που θα κοιμηθώ.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	BNLyz5.jpg 
Προβολές:	228 
Μέγεθος:	101,2 KB 
ID:	397058

    Έκανα όλη τη διαδρομή για δύο τρια χιλιόμετρα, πέρασα αρκετά φυσικά τούνελ μέχρι που βγήκα αλλού για αλλού. Κατέληξα σε κάτι μεγάλες πεδινές εκτάσεις και φτάνοντας σε κάτι οδικές ταμπέλες, συνειδητοποίησα ότι αυτό ήταν… Ξενέρωσα!!! Κρίμα…

    Τώρα θα μου πείτε αξίζει να κάνεις 150 km για μια διαδρομή δυο τριών χιλιομέτρων, όσο όμορφη κι αν είναι… Ίσως θα σας έλεγα όχι! Εντάξει αν πας κάπου για να κάνεις μια διαδρομή το ταξίδι δεν θα προσφέρει, μόνο τη συγκεκριμένη διαδρομή αλλά και όλο το δρόμο, για να φτάσεις μέχρι εκεί… Οπότε θα έλεγα ναι!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	28pKTN.jpg 
Προβολές:	230 
Μέγεθος:	103,8 KB 
ID:	397060

  11. #41
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Αφού έκανα δυο τρεις φορές στη γύρα να εμπεδώσω το μέρος αλλά και για να βγάλω φωτογραφίες, ξεκίνησα προς τα πίσω και φτάνω στο κάμπινγκ. Κάνω δεξιά σε ένα παράπλευρο δρομάκι παρκάρω δίπλα στα αυτοκινούμενα και ανακαλύπτω, οτι τέλικά δεν είναι κάμπινγκ αλλά χώρος στάθμευσης για Campers. Fack!!!

    Είχε ήδη αρχίσει να σουρουπώνει το σκέφτομαι, και λέω καλύτερα να φύγω. Μιας και αύριο το απόγευμα θα πρέπει να είμαι στο Μιλάνο για να παραλάβω τη γυναίκα μου που έρχεται από Θεσσαλονίκη οπότε καλύτερα θα είναι, να διανύσω κάποια χιλιόμετρα σήμερα για να μην έχω πολλά για αύριο. Στέκει! Βέβαια αυτό που επακολουθούσε θα ήταν, πέρα από κάθε φαντασία.

    Η Νίκαια από εκεί που βρισκόμουν ήταν γύρω στα 40 χιλιόμετρα οπότε όλο και κάποιο camping θα έβρισκα, σιγά! Μετά κόπων και βασάνων και ενώ το κινητό φυτοζωούσε από έλλειψη μπαταρίας, βρίσκω ένα κάμπινγκ.. Ε ναι, σιγά να μην έβρισκα!

    Πάω στη ρεσεψιόν και με αέρα εκατό καρδιναλίων του λέω..

    – Θέλω ένα μέρος για να κοιμηθώ το βράδυ.
    – Νο.
    – ΤΙ Νο.
    – Δεν έχουμε, είμαστε γεμάτοι.
    – Τι!
    – Φίλε είναι μέσα αυγούστου και είμαστε σε φουλ τουριστική περίοδο, δεν υπάρχει τίποτα και ούτε πιστεύω να βρεις κάτι.
    – Α.

    Μου έκανε την καρδιά περιβόλι αλλά και πάλι δεν έδωσα βάση, σιγά υπερβολές! Μετά από κάποια χιλιόμετρα βρίσκω άλλο κάμπινγκ μπαίνω μέσα, όπου ήταν πραγματικά παιδότοπος. Είχε από κούνιες και τραμπάλες μέχρι φουσκωτές τσουλήθρες. Ο χώρος ηταν σαν λαβύρινθος όπου είχε παντού ξύλινα μικρά σπιτάκια και να σκέφτομαι, αν είναι οικονομικά να διανυκτερεύσω σε ένα από αυτά. Ρωτώντας από δω και από κει βρίσκω τελικά το κεντρικό εστιατόριο και πάω να βρω τη ρεσεψιόν, ρωτάω μια κοπέλα.

    – Είμαστε γεμάτοι.
    – ??.
    – Έχουμε ίσως ένα μικρό μέρος στην άκρη του camping, αν σε αρέσει μπορείς να μείνεις εκεί.
    – Καλά πάμε να δούμε.
    – Μόνο να σε πω ότι κάνει 30
    – ??.. Ρε κοπελιά μήπως δεν κατάλαβες στη δικιά μου σκηνή θέλω να μείνω.
    – Όχι όχι κατάλαβα.
    – Καλά πάμε να δούμε.

    Με κάνει μία περιήγηση στο κάμπινγκ και με χώνει σε μια άκρη τέρμα θεού, σε ένα πραγματικά άθλιο μέρος και φυσικά όπως ήρθαμε, φύγαμε κιόλας! Καλά επικοινωνούν με την πραγματικότητα… Φυσικά έστω και τυπικά ρώτησα αν έχουν ελεύθερο κανένα μικρό σπιτάκι.

    – Είμαστε γεμάτοι.

    Μάλιστα και εξαφανίστηκα με συνοπτικές διαδικασίες.

    Φτάνω στα προάστια της Νίκαιας και όλο να το σκέφτομαι.. Παρκάρω μία στην άκρη του δρόμου και τελικά μετά από έναν καφέ και αρκετά τσιγάρα το αποφάσισα και παίρνω την Ανθή τηλέφωνο.

    – Ρε Ανθη δεν βρήκα κάμπινγκ είναι όλα γεμάτα.
    – Σώπα ρε.
    – Ναι ρε σε λέω την ψώνισα και τελικά σκέφτηκα, να ξεκινήσω τώρα για Μιλάνο. Αν είναι να την πέσω σε κανένα βενζινάδικο και το πρωί, να πάω στο ξενοδοχείο που κλείσαμε για να ξεκουραστώ.
    – ?? … (Νεκρική σιγή.)
    - Τι λες.
    – Πόσα χιλιόμετρα είναι.
    – Ούτε 400. Σιγά μωρέ από εθνική είναι.
    – Καλά.
    – Ζουζούνα μου εσύ. Θα τα πούμε πιο μέτα από κανένα βενζινάδικο.

    Και ξεκίνησα νύχτα πια, βγαίνοντας στην εθνική από Νικαια προς Μιλάνο με διανυκτέρευση όπως πάντα, το άγνωστο του δρόμου. Πλήρωσε διόδια και ξεκίνησα.

  12. #42
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Καλά μιλάμε η διαδρομή από την αούτομπαν που διασχίζει την κυανη ακτή, παίζει για εμένα να είναι μια από τις καλύτερες του κόσμου. Φανταστείτε θεόρατες γέφυρες μήκους δεκάδων χιλιομέτρων που να την διαδέχονται αμέτρητα τούνελ και βγαίνοντας τα, από κάτω σου να φαίνεται φωταγωγημένη όλη η Γαλλική Ριβιέρα . Πω πω μιλάμε συγκλονιστική εμπειρία!

    Εγώ να είμαι όσο να 'ναι κουρασμένος να πηγαίνω σιγά στο δρόμο και να με περνάνε, ακόμα και οι νταλίκες που πήγαιναν γαμιώντας. Εντάξει σφιγγόμουν λίγο από τα απότομα ρεύματα του αέρα που με ταλαντευόταν σαν καρυδότσουφλο όταν με προσπερνούσαν τα φορτηγά, αλλά κοιτώντας την θέα που απλωνόταν κάτω από τα πόδια μου, δεν με νοιάζει κιόλας.

    Πέρασα τα αόρατα σύνορα που είχαν καταργηθεί με σταθμούς διοδίων. Ε ναι τι να τα κάνουμε τα χαρτιά σου, τα λεφτά σου θέλουμε… και μπήκα Ιταλία. Μετά από αρκετά χιλιόμετρα αφού είχα διανύσει πλέον όλες τις γέφυρες προσγειώθηκα αρχικά στη στεριά και μετέπειτα, σε ένα βενζινάδικο για να ξεκουραστώ λίγο αλλά και να μιλήσω με την Ανθή.

    – Νίκο πόσα χιλιόμετρα έχεις ακόμα.
    – Ούτε 250.
    – Σώπα ρε.!!

    Οντως απίστευτο. Αν μένεις στην Ευρώπη παθαίνεις πραγματικά την πλάκα σου το πόσο κοντά είναι τα μέρη αναμεταξύ τους. Είσαι στο Μιλάνο κάνεις 400 km νοτιοανατολικά πας Νίκαιά, πας βόρειοανατολικά φτάνεις Ελβετία, πας βόρεια είσαι Γερμανία Αυστρία… Τι να λέμε τώρα. Αν είσαι ευρωπαίος δεν χρειάζεται άδεια για να γυρίσεις την Ευρώπη αλλά και ένα διήμερο σου αρκεί. Ενώ για εμάς τους ευρωπαίους, και μια εβδομάδα καμιά φόρα δεν είναι αρκετή.

    – Νίκο τι ώρα υπολογίζεις να φτάσεις.
    – Κατά τις 12 το μεσημέρι.
    – Γιατί με έστειλαν μήνυμα ότι θα πρέπει να ξέρουν, τι ώρα θα είσαι εκεί γιατί η ρεσεψιόν λειτουργεί μόνο με ραντεβού.

    Μάλιστα και σε ΡΟΖ ξενοδοχείο ο δικό σου!

    Ξεκινάω περασμένα μεσάνυχτα πια, αλλά μετά από 100 km περίπου άρχισα να τα φτύνω τελείως από την κούραση, οπότε έκανε αναγκαστική στάση και πάλι. Αφού άραξα να ξεκουραστώ σε ένα παγκάκι, εκεί κατάλαβα εξολοκλήρου το σύστημα που επικρατη στα ιταλικά βενζινάδικα. Μιλάμε οι άνθρωποι δεν υπάρχουν!

    Όταν πας σε βενζινάδικο η τιμή της βενζίνης δεν είναι ίδια σε όλες τις αντλίες, εντάξει αυτό ηταν γνωστό. Αν βάλεις μόνος σου πληρώνεις το λίτρο στις τιμές που αναγράφονται αλλά αν σου φουλάρουν αυτή βενζίνη, πληρώνεις 20 λεπτά παραπάνω το λίτρο. Ε ναι πως θα πληρωθούν οι υπάλληλοι! Αν κάνεις όμως το λάθος και πας να βάλεις μόνος σου βενζίνη στην αντλία, που προορίζεται για να σε φουλάρει ο υπάλληλος, πληρώνεις τον κούκο αηδόνι και ο υπάλληλος είναι μια από μία γωνία να σε χαμογελάει! Και περαστικά σου!!! Μετά αναρωτιόμαστε γιατί τους λένε μαφιόζους!

    Κοιτάζω τον Τομ και βλέπω, ότι μέχρι το Μιλάνο στα 150 km που απομένουν έχει μόνο ένα βενζινάδικο και ότι μετά από κάποια χιλιόμετρα, ο δρόμος στενεύει σε μια πιο μικρή αρτηρία. Το σκέφτομαι και λέω ότι μάλλον κάπου εδώ θα πρέπει να βρω που να κοιμηθώ, για να μην έχω τίποτα περίεργα μπλεξίματα στο δρόμο.

    Παίρνω το φέιζερ και πάω προς το εστιατόριο όπου και βλέπω, να έχει ένα τραπέζι από αυτά που κάνουν πικνίκ με ξύλινα παγκάκια αντικριστά του και φυσικά, γυάλισε το μάτι μου. Για εδώ είμαστε!!

    Μπαίνω στο βενζινάδικο ήμουν μόνος, και να ψάχνω το τι θα φάω μιας και ήταν όλα κατεψυγμένα προϊόντα σε τιμές που ξεκινούσαν, από 6 € για το πιο ελεεινό σάντουιτς. Ο υπάλληλος βαριόταν τη ζωή του και με παρακολουθούσε, το τι τελικά θα αγοράσω μέχρι… Που σε μια στιγμή ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και μπήκαν ταυτόχρονα καμιά τριανταριά άτομα με τον υπάλληλο να παθαίνει εγκεφαλικό και εγώ, με αστραπιαίες κινήσεις να παίρνω ό,τι βρήκα μπροστά μου γιατί, ούτε αύριο δεν θα τελείωνα από κει

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	bThv5M.jpg 
Προβολές:	212 
Μέγεθος:	52,4 KB 
ID:	397083

    Πάω στο παγκάκι τρώω και μετά από δύο τρια τσιγάρα όπως ήμουν, φυτευτικά!! Σκεφτόμενος, ότι τελικά σήμερα ευχαριστήθηκα οδήγηση...
    Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 28/06/2018 στις 14:28.

  13. #43
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Ημερα 7 Σαββατο 05 - 08 - 2017

    Το πρωί ξύπνησα στις έξι και αφού κατανάλωσα τριπλή δόση καφεΐνης κατά τις οχτώ, ξεκίνησα να πάω στο αεροδρόμιο να δω, τι θα κάνω με τα πράγματα. Άρχικά ειπα να τα αφήσω στην επιχείρηση φύλαξης που υπάρχει στο αεροδρόμιο με κόστος φύλαξης, 6 € την ημέρα. Αλλά μετά σκέφτηκα το ενδεχόμενο αν με αφήσει πουθενά το φειζερ σε καμιά βουνοκορφή, τα πράγματά μου μετά από το αεροδρόμιο πως θα τα πάρω. Τι να έλεγα στην Adac… Να ξέρετε μήπως θα μπορούσατε να με επιστρέψετε στην Ελλάδα με ανταπόκριση μέσω Μιλάνου, γιατί έχω αφήσει το sleeping bag μου εκεί…Μάλλον δε θα το παίρνανε και πολύ καλά . Οπότε στείλτα με ταχυδρομείο τουλάχιστον όσον αφορά αφτο, να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.

    Ξεκίνησα στρίβω στην διχάλα προς Μιλάνο που χθές ο Τομ μου έδειχνε ότι είναι πιο μικρή οδική αρτηρία και τελικά ήταν, ένας δρόμος με έξι ρεύματα κυκλοφορίας προς κάθε κατεύθυνση… Μάλιστα!!! Και βενζινάδικα να έχει φυσικά σωρηδόν! Τομ μάλλον για σέρβις πας.


    Γιατί εγώ πίσω πάω…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	T9hBP9.jpg 
Προβολές:	224 
Μέγεθος:	100,2 KB 
ID:	397062

    θέλετε και σχόλιο…


    Φτάνω στο αεροδρόμιο και τρώω μία φρίκη που θα παρκάρω γιατί παντού, ηταν φυσικά με πληρωμή. Ρωτάω έναν υπάλληλο που κοντά είναι το ταχυδρομείο και σταθμεύω το φέιζερ, κόβοντας από ένα κερματοδέκτη χαρτάκι στάθμευσης, για μισή ώρα κόστους 2 €. Πετώ το υπόστρωμα και της παντόφλες γιατί δεν χωρούσαν στο δέμα που θα ταχυδρομουσα, παίρνω τα πράματα και τρέχω πανικόβλητος στο αεροδρόμιο. Μπαίνω μέσα κλασικά μπουρδουκλώθηκα, αλλά για καλή μου τύχη με είδε ο υπάλληλος που ρώτησα πιο πριν και με έδειξε το ταχυδρομείο που ήταν, μπροστά στα μάτια μου.

    Μπαίνω μέσα είχε τρεις υπαλλήλους που βαριόταν τη ζωή τους και κανένα πελάτη, ωραία να τελειώνουμε γρήγορα!

    – Ναι γεια σας θέλω να στείλω αυτό το δέμα στην Ελλάδα.
    – ??.
    – Αγγλικά.
    – ??.
    – Ωχ!

    Δηλαδή έλεος τι είναι αυτή οι ιταλοί ρε συ, ούτε στο ταχυδρομείο του αεροδρομίου δεν μπορούν να βάλουν κάποιον που να μιλάει αγγλικά… Μα τόσο βόδια! Τελοσπάντων ο ένας από τους τρεις υπαλλήλους κάπως μιλούσε, αγγλικά προ σχολικού επιπέδου και ξεκίνησε… Ο μαραθώνιος της επικοινωνίας.

    Άρχικά μου ζυγίζει και μετράει τις διαστάσεις από το πακέτο για να με βγάλει το κόστος.

    – 50 €.

    Μετέπειτα παίρνει ένα τεράστιο χαρτόνι και προσπαθεί να μου το τοποθετήσει μέσα.

    – Φίλε δεν χωράει.
    – ??
    – Πρέπει να πάς στο πάνω όροφο στην υπηρεσία που ασφαλίζουν τις αποσκευές, να σου περιτυλίξει το δέμα και μετά να το ξαναφέρεις πίσω.
    – ??
    – Αυτό κάνει να ξέρεις 10 €.
    – FACK!!

    Πάω πανικόβλητος τον επάνω όροφο μην τυχόν φάω καμιά κλήση με το φέιζερ, βρίσκω την υπηρεσία μου το συσκευάζουν και τρέχω πάλι πίσω.

    – Σε ποιο ξενοδοχείο μένεις.
    – ??
    – Πρέπει να ξέρω την διεύθυνση του ξενοδοχείου που μένεις έτσι ώστε, αν δεν έρθει το δέμα στην Ελλάδα να το επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο
    - ?? (Πλάκα με κάνεις!)

    Του λεω το ξενοδοχείο δεν το ήξερε!! Ψάχνουμε να βρούμε την διεύθυνση του μέσα από τον τομ, ήταν μέσα σε ένα πάρα πολύ μικρό αδιέξοδο δρομάκι που δεν εμφανίζε διεύθυνση. Ψάχνω να το βρω μέσα από το booking που είχα καταχωρημένοι την κρατήσει, καλά εκεί είναι που εχασα την μπαλα τέλειος!! Εντωμεταξύ να στάζω από ιδρώτα και να ρίχνω μιλάμε, τα μπινελίκια!! Ο υπάλληλος είχε αρχίσει να με αγνοεί και εγώ να είμαι έτοιμος να ανατιναχτώ σε χειροβομβίδα, μέχρι που μου φέρνει ένα φάκελο να γράψω τα στοιχεία… Αμήν!

    Του γράφω τη διεύθυνση την κοιτάει

    – Πρέπει να την γράψεις στα αγγλικά.

    Φέρνει άλλο φάκελο την γράφω στα αγγλικά δεν το κατάλαβε, γιατί η διεύθυνση μου είχε μέσα και νούμερα όπως 25ης Μαρτίου και πήγε να το συζητήσει με τον την συνάδελφο του. Εκεί μου γύρισαν τελείως τα μάτια ανάποδα και του είπα.

    – Έρχομαι

    Και φυσικά ούτε που ξαναπάτησα εκεί μέσα και πήγα καρφί, στην υπηρεσία φύλαξης αποσκευών.
    Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 28/06/2018 στις 14:23.

  14. #44
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Συζητάω με το παλικάρι εκεί που ήξερα άπταιστα αγγλικά, μου περνάει την αποσκευή μέσα από ένα σκανερ προπληρώνω ένα μέρος από τις ημέρες που θα μου κρατούσαν τα πράγματα. Του δίνω το διαβατήριο να καταγράψει τα στοιχεία μου και αφού μου έδωσε την απόδειξη πληρωμής που λειτουργούσε ταυτόχρονα και ως αποδεικτικό στοιχείο, για το ποια είναι τα πράγματα μου… Τον χαιρέτησα και έφυγα.

    Φτάνω στο ξενοδοχείο ακριβώς τις 12… Άγγλος!! Και προς μεγάλη μου ανακούφιση βλέπω ότι έχει ένα τεράστιο σαν περιφραγμένο παρκινγκ, τελειότητα! Χτυπάω το κουδούνι και μπαίνω μέσα, ακριβώς μπροστά μου ήταν η ρεσεψιόν.

    – Γεια σας εγώ κάνει μία κράτηση για σήμερα.
    – Ναι σε περιμέναμε.
    - Να ρωτήσω εδώ μέσα από την καγκελόπορτα, μπορώ να παρκάρω το μηχανάκι.
    – Όχι δυστυχώς αυτός ο χώρος δεν ανήκει στο ξενοδοχείο.
    – Fack!!.
    – Αλλά συνεργαζόμαστε με ένα πάρκινγκ στα 500 m από εδώ, που μπορείς εκεί να διασφαλίσεις τη μοτοσικλέτα σου με κόστος για όλο το βράδυ στα 7 €. Θες να πάρουμε τηλέφωνο να κανονίσουμε για την κράτηση σου.
    – Άψογα.
    – Μόνο αν γίνεται πληρώστε μας από τώρα γιατί το πρωί λογικά, δεν θα είμαστε εδώ. Και όταν θα αφήσεις το δωμάτιο, τα κλειδιά άστα εδω πάνω στη ρεσεψιόν.

    Μάλιστα… Εντάξει ήταν λίγο μπουρδέλοξενοδοχείο αλλά τουλάχιστον, σε κυριλέ μορφή.

    Ξεφόρτωνα τα πράγματα από στο δωμάτιο και πάω στο γκαράζ. Εν τω μεταξύ είχε δύο τεράστια γκαράζ το ένα κολλητά με το άλλο, τελοσπάντων βρίσκω αυτό που μου έκανε το κονέ το ξενοδοχείο και πάω.

    – Ναι είμαι από το ξενοδοχείο για να παρκάρω την μοτοσικλέτα.
    – Ξέρουμε, θα κάνεις την κράτηση
    – Πρώτα να δω που θα παρκάρουμε τη μοτοσικλέτα.

    Με πάει τέρμα πίσω στο γκαράζ και με βάζει να παρκάρω κάτω από ένα υπόστεγο, δίπλα σε ένα παπάκι και ακριβώς μπροστά, από ένα μικρό εκσκαφέα.

    – Εδώ δεν ενοχλεί του λέω.
    – Όχι όχι δεν το κινούμαι καθόλου τον εκσκαφέα.
    – Καλά.
    – Αλλά μην κλειδώσεις το μηχανάκι γιατί αν χρειαστεί να το μετακινήσουμε, να μπορέσουμε να τραβήξουμε το μηχανάκι.
    – (Μιλάμε στράβωσα) Οχι
    – Δεν γίνεται πρέπει να το αφήσεις ξεκλείδωτο μηχανάκι.
    – Δεν έχει πουθενά αλλού να παρκάρω.
    – Όχι είμαστε γεμάτοι ή εδώ ή πουθενά.

    Ορέ μάγκα φρίκη που έφαγα!! Μιλάμε ήμουν έτοιμος να ανατιναχτώ… Με βαριά καρδιά του λέω ναι και πάμε στη ρεσεψιόν, συμπληρώνουμε τα χαρτιά. Τους πληρώνω και φυσικά με δίνουν ένα αντίτιμο της απόδειξης.

    – Τον κινείται τον εκσκαφέα.
    – Πάρα πολύ σπάνια μόνο σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης αλλά μη φοβάσαι, είμαστε επαγγελματίες .

    Επαγγελματίες ΞΕ επαγγελματίες εγώ σφιγγόμουν γιατί αν γινόταν κάτι και με ριχναν το μηχανάκι, άντε βρες άκρη μετά.

    Τελοσπάντων πάω στο ξενοδοχείο πραγματικά εξαντλημένος. Κάνω ένα μπάνιο έλεγξα από παντού αν έχει ανιχνευτή καπνού στο δωμάτιο και μόλις είδα πως όχι, χτύπησα ένα καφέ άνοιξα το παράθυρο και το έκανα τεκέ.

  15. #45
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Παίρνω την Ανθη τηλέφωνο λέγοντας στην το πρόβλημα μου.

    – Ανθη χαλιέμαι.
    – Ε λογικό είναι.
    – Μόλις ξεκουραστώ θα πάω να το πάρω το μηχανάκι από εκεί. Αλλιώς δεν με βλέπω να κλείνω μάτι.
    – Οπως νομίζεις.
    – Άντε ζουζούνα έρχεσαι αύριο.
    – Ναι!!
    – Και είδες μία μέρα νωρίτερα ήρθα να σε περιμένω. Τζέντλεμαν ο δικος σου.
    – Καρδιά μου.
    – Εύχομαι μόνο αύριο που θα έρθεις τα ξημερώματα, να μη με πάρει ο ύπνος.
    – Κανόνισε.

    Και βλέποντας τηλεόραση μέσα σε ένα ομιχλώδες τοπίο από την κάπνα, ξεράθηκα για ένα πεντάωρο.

    Ξυπνάω και αφού ήπια ξέρετε, πήγα να δω τι θα κάνουμε το μηχανάκι. Πάω στο διπλανό γκαράζ από αυτό που είχα σταθμευμένο το φέιζερ βρίσκω έναν υπάλληλο.

    – 12 € για όλο το βράδυ.
    – Υπάρχει πιθανότητα από κει που θα παρκάρω, να μου μετακινήσετε το μηχανάκι.
    – ??.
    – Θα μου το μετακινήσετε…
    – Οχι όχι όπου το παρκάρεις εκεί θα μείνει.

    Μιλάμε οι άνθρωποι ούτε καν μπορούσαν να διανοηθούν, τι με επέβαλαν να κάνω οι ανταγωνιστές τους.

    – Καλά θα κάνω μια βόλτα και αν είναι θα το φέρω πιο μετά.

    Πάω να πάρω το μηχανάκι όπου ακριβώς απέναντι από το γκαράζ, υπήρχε μια μικρή γωνιακή πιτσαρία. Μια χαρά αν δε βρω πουθενά αλλού καλύτερα να πάω, εδώ θα έρθω! Περνάω την πύλη από το γκαράζ και οδηγώντας ποια, περιμένω ο υπάλληλος να μου ανοίξει την πύλη για να φύγω.

    – Ε που πας δεν θα πληρώσεις.
    – Πλήρωσα
    – Εδώ στο χαρτί που μου έδωσες λέει ότι δεν έχεις πληρώσει.
    – Πλάκα με κάνεις.

    Ρε τι κατάρες τους έριχνα! Ήμουν έτοιμος να τους δαγκώσω! Πάμε μέσα στο γραφείο ο υπάλληλος να μου λέει ότι πρέπει να πληρώσω, εγώ να του λέω πάρε τηλέφωνο τον υπάλληλο που ήταν το πρωί και βαλε τις κάμερες να δεις. Ευτυχώς για καλή μου τύχη ήταν ένας ακόμα υπάλληλος στο χώρο που ήταν παρών στην πρωινή μας συναλλαγή, και ευτυχώς το θέμα τελείωσε εκεί… Αφού ο υπάλληλος που μου ζήτησε λεφτά μου είπε χίλια συγνώμη ρίχνοντας φυσικα και αυτός, ιταλικά βρισίδια… Ολο μου έδειχνε το χαρτί που έγραφε απλήρωτο, και εγώ του έλεγα

    – Ναι αλλά γραμμένο στα ιταλικά!!!

    Αυτός που ήθελε να μου το φορμάρει, θυμαστε που μου έλεγε… Είμαστε επαγγελματίες, να χαρώ εγώ επαγγελματισμό!! Φυσικά όπως καταλάβατε ούτε που ξαναπάτησα εκεί μέσα.

Σελίδα 3 από 12 ΠρώτοΠρώτο 12345678 ... ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. site για Ζ50Monkey με πληροφοριες,φωτο και μοντελα και τα λοιπα...
    από Spazz στο forum Όλα τα μοντέλα χωρίς δική τους κατηγορία...
    Απαντήσεις: 4
    Τελευταίο μήνυμα: 06/07/2009, 17:41
  2. Απαντήσεις: 7
    Τελευταίο μήνυμα: 04/07/2006, 05:22
  3. φτανει πια με τα V-strom και τα Ζ!...ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΗ....
    από jinks στο forum Αντιπαραθέσεις
    Απαντήσεις: 39
    Τελευταίο μήνυμα: 30/03/2006, 10:41
  4. Απαντήσεις: 0
    Τελευταίο μήνυμα: 23/05/2005, 08:45
  5. Απαντήσεις: 25
    Τελευταίο μήνυμα: 22/04/2005, 22:15

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF