Σελίδα 1 από 12 12345611 ... ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 1 έως 15 από 178

Θέμα: Τιτιβίσματα Άλπεων Με αεροπλάνα και βαπόρια και πρωταγωνιστή το Fazer

  1. #1
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170

    Τιτιβίσματα Άλπεων Με αεροπλάνα και βαπόρια και πρωταγωνιστή το Fazer

    Άγχος άγχος άγχος!

    Είχα πολύ άγχος γι' αυτό το ταξίδι τόσο στην ονειροπόληση του, τόσο στην προετοιμασία αλλά και κατά τη διεκπεραίωση του! Οι πιο αγχώδεις διακοπές της ζωής μου ολοκληρώθηκαν ναι μεν με επιτυχία, αλλά με τρελό άγχος! Ούτε πανελλήνιες να έδινα.

    Όλο αυτό το άγχος φυσικά προήλθε καθαρά από το μηχανάκι μην με αφήσει πουθενά και πάλι σε καμιά βουνοκορφή, μιας και στο να με αφήνει το φέιζερ, αν έδινε πανελλήνιες, με την επιτυχία που είχε, σίγουρα θα περνούσε στην ιατρική Αθηνών

    Όλοι μου λέγαν και ας ξεκινήσουμε από τη δουλειά… ρε Νίκο είναι παλιό μηχανάκι, 2001 μοντέλο με 113.000 km, λογικό είναι να σου βγάλει πλέον προβλήματα! Πάρε ένα άλλο αφού σου αρέσει να ταξιδεύεις πάρε ένα άλλο, για να ολοκληρώνεις και περισσότερα ταξίδια.

    Άνθρωποι του χώρου με έλεγαν όχι μόνο είναι παλιό αλλά είναι και παρτάλι! Παρταλιάσμένο από το παλιό ιδιοκτήτη και εσύ προσπαθείς να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα. Πάλι θα σε αφήσει! Ο μηχανικός και ο ηλεκτρολόγος δεν έλεγαν τίποτα αλλά τους έλεγά εγώ, αν με αφήσει το φέιζερ όπως είναι το τσουλάω και κατευθείαν στο φαράγγι!

    Το εννοούσα δεν γίνεται να πολεμάω ένα χρόνο να μαζέψω τα απαιτούμενα χρήματα, να κάνω όνειρα με τη γυναίκα μου το πώς θα περάσουμε, να κανονίζω άδεια από την δουλειά και εκεί που ξεκινάω ,να γυρνάω αεροπορικώς πίσω με την ADAC! Εντάξει ανεπανάληπτη εμπειρία, αλλά μία φορά είναι αρκετή .

    Αλλά τι να κάνω που είμαι συναισθηματικός τύπος και δένομαι μετά οχήματα μου όποτε έλεγα στον εαυτό μου, αν με αφήσει προς το τέλος των διακοπών με μισή καρδιά θα το κρατήσω, αλλά αν με αφήσει στην αρχή… Στο φαράγγι! Ναι έβαζα και τα λεγόμενα ψιλά γράμματα στην αναμέτρηση του Φέιζερ, με τον άπατο!!

    Ειχα βέβαια και εναλλακτικές όπως το αν χαλάσει να πάρω τηλέφωνο στη δουλειά και να τους πω ξέρετε κάτι, δεν γυρνάω πίσω. Βρείτε άλλον! Οπότε περιμένοντας να το φτιάξω θα άραζα σε κανένα κάμπινγκ με έξοδα σίτισης και στέγασης ημερησίως κανένα εικοσάρικο, θα το έφτιαχνα και θα γυρνούσα πίσω τον Οκτώβριο.

    Και από τη δουλειά μου έλεγαν.

    – Μας ζάλισες ή έχεις μηχανή ή δεν έχεις.

    Βέβαια και οι συνθήκες του ταξιδιού μου διόγκωναν το άγχος και αυτό γιατί, επειδή εγώ είχα περισσότερες μέρες άδειας από ότι η Ανθή θα ξεκινούσα εγώ πρώτος και αυτή, θα ερχόταν μετέπειτα αεροπορικώς να την παραλάβω από το Μιλάνο.

    Οπότε αν το φειζερ δεν έφτανε στο Μιλάνο η Ανθή θα έπαιρνε την επόμενη πτήση και το μόνο που τελικά θα έβλεπε από την Ιταλία, θα ήταν το τσεκ – ιν ! Ωραία πράγματα βούτυρο στο ψωμί των δικηγόρων! Και σκεφτόμουν με το δεδομένο το ότι η Ανθή ερχόταν Κυριακή, εγώ να ξεκινήσω Πέμπτη από Ηγουμενίτσα. Με το καράβι να φτάσω Σάββατο στην Βενετία και με μόλις, 300 km απόσταση από το αεροδρόμιο να εκμηδενιζόταν και οι πιθανότητες του δικαστηρίου!

    Αλλά χαλιόμουν κιόλας! Και αυτό γιατί θα έχανα τέσσερις μέρες από τις διακοπές μου μόνο και μόνο από τον φόβο, μην το φειζερ δεν φτάσει μέχρι το Μιλάνο! Οπότε το μηχανάκι και πάλι θα με χαλούσε τις διακοπές όχι από μηχανικό πρόβλημα, αλλά από το φόβο του μηχανικού προβλήματος.

    Έτσι από τη μία είχα τον δικηγόρο και την Ανθή, από την άλλη είχα το μηχανάκι και τις διακοπές με εμένα να έπρεπε να επιλέξω, τι είναι προτιμότερο να ρισκάρω σε αυτό το κατά τα άλλα χαλαρωτικό εικοσαήμερο κάπου στις Άλπεις. Την οικογενειακή μου γαλήνη ή τις ταξιδιωτικές μου φιλοδοξίες και όπως καταλάβατε, επέλεξα να πάω όσο το δυνατόν περισσότερες μέρες διακοπές!

    Και όχι μόνο, αλλά τελικά πήρα και μία μέρα νωρίτερα άδεια από τη δουλειά οπότε θα έμενα πέντε μέρες μόνος στις Άλπεις και όχι τέσσερις που ήταν το προαποφασισμένο. Τα ήθελε και εμένα ο κώλος μου!

    – Ανθή τελικά θα φύγω την Κυριακή μια μέρα νωρίτερα.
    – Το ξεφτέλισες!!! Μία είπες θα ξεκινήσεις Πέμπτη μια Τετάρτη. Μια Δευτέρα και τώρα Κυριακή.
    – Ζουζουνίτσα μου, αφού γουστάρω.
    – Καλά.
    – Αν δεν έρθω θα σε πάρω τηλέφωνο.
    – Κανόνισε!

    Ταξιδιωτική ετοιμασία!

    Επειδή θα είχα παραπάνω μέρες από την άνθη και θα την έβγαζα σε κάμπινγκ,, αναγκαστικά θα έπρεπε να έπαιρνα και την προίκα μου… Σκηνή υπνόσακο υπόστρωμα, αλλά επειδή δεν είχα το απαιτούμενο χώρο στο μηχανάκι με το που ερχόταν η Ανθή, θα έπρεπε ή, να φουντάρω κάπου όλα μου τα υπάρχοντα (πιθανότατα μαζί με το φέιζερ). Η, θα έπρεπε να τα αποθηκεύσω κάπου μέχρι να τα ξανά παραλάβω, αφού θα άφηνα την άνθη στο Μόναχο να δει τους γονείς της και εγώ θα γυρνούσα, με άγνωστο ακόμα τρόπο στην Ελλάδα (Ευχόμενος μαζί με το φέιζερ!).

    – Ανθή θα πάρω την καλοκαιρινή σκηνή μαζί μου και το καλοκαιρινό υπνόσακο οπότε μόλις έρθεις, θα τα φουντάρω.
    – Την κάμπριο και αν βρέξει;.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	f2zNZA.jpg 
Προβολές:	619 
Μέγεθος:	27,8 KB 
ID:	396839

    – Αν βρέξει θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος.

    Τελικά με τον φόβο να πνιγώ κανένα βράδυ μέσα στη σκηνή αποφασίσαμε να πάρω τα καλά μου υπάρχοντα και με το που παραλάβω την Ανθή, να τα αφήσω στο αεροδρόμιο με κόστος φύλαξης 6 € την ημέρα. Μια χαρά!

  2. #2
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Ταξιδιωτικό πλάνο

    Είκοσι φορές αλλάξαμε το πλάνο του ταξιδιού με αρχικό προγραμματισμό, να πάω εγώ στο ξεκίνημα Ιταλία να παραλάβω την άνθη και να ξεκινήσουμε για Γαλλία μέσω Ελβετίας. Αλλά τελικά αλλάξαμε γνώμη γιατί τα 700 km από την Γαλλία μέχρι το Μόναχο είναι σεβαστά τόσο σε απόσταση, όσο και σε χρόνο να τα διανύσεις όταν είσαι με τη γυναίκα σου και είπαμε… Να πάω μόνος Γαλλία μιας και εχώ προσωπικά μαζί της από πέρυσι που με άφησε στη μέση του πουθενά και αν όλα παν καλά, θα γυρνούσαμε μαζί αρχικά Ελβετία και σιγά-σιγά, θα κατευθυνόμασταν Ιταλία μέσω των Άλπεων και πάσο με το πάσο ολο και θα πλησιάζαμε το Μόναχο. Ετσι ώστε, η Ανθή να έχει καθαρές ταξιδιωτικές μέρες και όχι να τις χαραμίζει με ανούσια χιλιόμετρα, πάνω στις εθνικές οδούς.

    Γούσταρα βέβαια και εγώ γιατί θα ήμουν πιο ελεύθερος κινούμενος στην Γαλλία, και θα είχα όλο το χρόνο αφού βέβαια έκανα κάποιες διαδρομές από την Route de grande Alps, στη συνέχεια να έπιανα τα γαλλικά μπαλκόνια… ΝΑΙ!!

    Είχα βρει μία σελίδα στο Internet που χαρακτήριζε τους πιο όμορφους και πιο επικίνδυνους δρόμους των γαλλικών Άλπεων ως French balcony roads.

    http://www.dangerousroads.org/europe...in-france.html

    – Ανθή θα πάω στα μπαλκόνια ρε.
    – Μας έπρηξες εσύ και τα μπαλκόνια σου.

    Βέβαια όλως τυχαίως, δεν της έδειχνα τα βίντεο με τα γαλλικά μπαλκόνια μόνο τα κατονόμαζα μέχρι που δύο μέρες πριν την επερχόμενη αποχώρηση μου.

    – Νίκο τι κοιτάς τον υπολογιστή.
    – Τα γαλλικά μπαλκόνια
    - … (Μαλλον έχει πρόβλημα καλά με λένε όλοι)
    – Δες δες.

    Κοιτάει τα βίντεο και χλόμιασε.

    – Πλάκα με κάνεις, εκεί θα πας μόνος σου στις Άλπεις.
    – Ναι!
    – Και δεν φοβάσαι.
    – Φοβάμαι λίγο αλλά θα πάω.
    – (Τελικά έχει σίγουρα πρόβλημα).

    Είχα φάει τρελό κόλλημα λέμε μετά γαλλικά, στρουμπουλά μπαλκόνια…
    Και πως θα μπορούσα να μην φάω άλλωστε!!

    Αλλά το θέμα μας δεν τελείωσε εκεί

    – Ανθή να ξέρεις.
    – Tι.
    – Να ξέρεις.
    – Τι (Τι θα ακούσω πάλι).
    – Σκέφτομαι να πάρω και προφυλακτικά μαζί μου.
    – Τι να τα κάνεις τα προφυλακτικά.
    – Αν βρέξει για να μην περάσει υγρασία μέσα στην κλειδαριά και πάθει κανένα βραχυκυκλώμα το φέιζερ, να πάρω μια καπότα και να την χώσω επάνω από το κλειδί. Έτσι δεν θα περάσει τίποτα.
    – Έξυπνο και πως το σκέφτηκες.
    – Μου φαίνεται το είχα διαβάσει στο ίντερνετ.
    — Δεν περίμενα και τίποτε άλλο.
    – Να πάρω
    – Καλά!

    Και το συμπέρασμα, αν πάτε ποτέ να επισκεφθείτε τα γαλλικά μπαλκόνια, πάντα με προφυλακτικό!

    Το που θα μείνουμε βέβαια ήταν και αυτό μια μεγάλη διαδικασία κυρίως για την ελβετική μας διαμονή γιατί πολύ απλά, όλα ήταν πανάκριβα. Και όχι μόνο αλλά θα έπρεπε να βρούμε κατάλυμα σε σωστό σημείο έτσι ώστε, να βόλευε να γυρίσουμε τα πάσα της Ελβετίας χωρισμένα πιθανόν σε δύο μέρες, χωρίς να κάνουμε ανούσιους κύκλους σπαταλώντας τζάμπα χρόνο.

    Ιδανική τοποθεσία ήταν το Αιρόλο όπου οι πιο οικονομικές τιμές του κυμαίνονταν από 70 η βραδιά, με κοινόχρηστη τουαλέτα. Τελειότητα! Αν ήθελες δικό σου μπάνιο πλήρωνες 50 € παραπάνω. Έτσι είναι στην Ελβετία, η χεστρα πάει πενηντάρικο.

    Όλο ψάχναμε όλο αλλάζαμε τόπους διαμονής μέχρι που η Ανθή έκλεισε έν αγνοία της δωμάτιο δίχως επιστροφή χρημάτων, πάνω σε ένα χιονοδρομικό κόντα στο Furka Pass με 160 € τις δύο διανυκτερεύσεις και αναγκάστηκα, σταματήσαμε το ψάξιμο. Βασικά για να είμαστε ακριβείς το δωμάτιο έκανε 30 € και το πενηντάρικο, πήγαινε για τη χέστρα

    Μια χαρά οπότε αν το φειζερ δεν έφτανε μέχρι την Ελβετία και έτρωγα το τσιβδη με την κράτηση, κάθε φορά που θα έβλεπα χέστρες θα σκεφτόμουν το φέιζερ και εγώ αναγκαστικά… Θα τραβούσα το καζανάκι!

    Ετοιμασία για το μηχανάκι.

    Πήγα στο μηχανικό έκανα το απαραίτητο σέρβις, άλλαξα και γρανάζια αλυσίδα μιας και ήταν έτοιμα για τον κάδο. Έβαλα φρένα πίσω καινούργιο φίλτρο αέρος, αλλά ευτυχώς κράτησα τα παλιά μου λάστιχα μιας που ακόμα, είχαν χιλιόμετρα να μου δώσουν και ήμουν πανέτοιμος.

    Βέβαια μέχρι να είμαι πανέτοιμος, του βγαλα τα έντερα στο πρήξιμο για το μηχανάκι αλλά ευτυχώς, ο Μάκης έχει γερή κραση και αντέχει! Το καλό βέβαια είναι ότι όταν πηγαίνεις σε καλούς μηχανικούς, όλο και πετυχαίνεις πελάτες που και αυτοί τους τιμάνε πρώτου ή αφού, ταξιδέψουν.

    Έτσι και εγώ πηγαίνοντας μία από τις τόσες φορές στον Μάκη γνώρισα ένα παλικάρι που είχε κάνει και αυτός περάσματά της Ελβετίας, αυτά που σκόπευα να κάνω και εγώ. Και με πρότεινε να πάω στο Lauterbrunner που από ότι μου είπε, ήταν το πιο ωραίο μέρος που επισκέφτηκε στην Ελβετία. Τi National Geographic και βλακείες, τις ταξιδιωτικές πληροφορίες που μαθαίνεις τα συνεργεία δεν της χωράνε, όλες οι Εγκυκλοπαίδειες του κόσμου.

  3. #3
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Μηχανικό είχα τον καλύτερο δεν ήταν το πρόβλημα μου ο μηχανικός, αλλά ο ηλεκτρολόγος. Τόσο γιατί είχα πέσει σε τσαρλατάνους που με καναν μόνο επιφανειακή δουλειά μόνο και μόνο για να μου αρμέξουν τα ευρώ. Αλλά τύχαινε στην βιασύνη τους να τελειώσουνε με εμένα για να αρμέξουν κάποιον άλλον, να μου περνάνε τις ντίζες όπως ναναι και να βρίσκει στα στριψίματα το τιμόνι. Και να ξεχνάνε, να μου δέσουν το τιμόνι. Άντε περιμένουν και άλλοι!!!

    Αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι στα ηλεκτρολογικά έπασχε το φέιζερ. Όσες φορές με άφησε από ηλεκτρολογικά με άφησε, οπότε έπρεπε να βρω και ένα σωστό επαγγελματία! Ρώτησα φίλους και με πρότειναν ας είναι καλά οι άνθρωποι, τον Θάνο που πάνω από 4 ώρες παιδευόταν πάνω από το μηχανάκι, μπας και καταφέρω να ολοκληρώσω αυτό το ταξίδι.

    Καταρχάς με το που πήγα πέταξε 2 κιλα άχρηστα καλώδια πάνω από το φειζερ που τα είχε βάλει ο παλιός ιδιοκτήτης, για να έχει Xenon φώτα. Μιλάμε σοκαρίστηκα! Εγώ το φειζερ το έχω σχέδον 10 χρόνια και τόσες φορές που πήγα σε ηλεκτρολόγους. ούτε ένας δεν φιλοτιμήθηκε να πει ρε Νίκο, τα χρειάζεσαι αυτά ή τζάμπα τα κουβαλάς!!

    Μπήκε στο ίντερνετ έψαξε το πως πρέπει να λειτουργεί ηλεκτρολογικά το φέιζερ και ότι διάβασε, αρχικά το εφάρμοσε και μετέπειτα το επιδιορθώσε. Οχι σαν τους άλλους που καναν οτι τους περνούσε από το κεφάλι τους.

    Σε κάποια φάση εκεί που έπαιζε τα φώτα να δει το πώς λειτουργεί το μηχανάκι, το φειζερ άρχισε να βγάζει καπνούς. Μιλάμε μου ήρθε να κλάψω. Αλλά το έφτιαξε…

    Τελικά το πρόβλημα επικεντρωνόταν στην κλειδαριά μιας και λόγω της παλαιότητας, έχει φάει τα ψωμιά της. Ψάξαμε για κλειδαριά στην αντιπροσωπεία δεν βγάλαμε άκρη και τελικά, με καλωδίωσής απομόνωσε όλες τις λειτουργίες της κλειδαριάς ουσιαστικά μόνο, στο να ξεκλειδώνει το μηχανάκι. Ενίσχυσε όλα τα καλώδια και ήμουν έτοιμος.

    Έκανα κάποιες βόλτες να δοκιμάσω τα φώτα, που λειτουργούσαν άψογα αλλά το κλειδί στο να βάλω μπρος το μηχανάκι, πολλές φορές μάγκωνε και δεν μπορούσα να το βάλω σε λειτουργία. Άλλο φιστίκωμα και αυτό! Τώρα να βάλω κανένα αντισκωριακό, φοβόμουν μην γίνει κανένα βραχυκύκλωμα οπότε είπα, ξεκινά έτσι και μόνο σε φάση απελπισίας να βάλω κάποιο λιπαντικό… Και ο θεός μαζί μου.

    Άγχος άγχος άγχος!

    Μέχρι που μέσα στο άγχος έφτασε επιτέλους η μέρα που θα ξεκινούσα. Η μάνα μου ήταν χαλαρή, συνηθισμένη πια! Τα πεθερικά μου βαρέθηκαν να ασχολούνται μαζί μου. Η Ανθή ασχολούταν μαζί μου αναγκαστικά, λόγω αγάπης και εγώ ήμουν έτοιμος να ταξιδέψω!

    Αυτό το ταξιδιωτικό είναι λίγο διαφορετικό από τα προηγούμενα γιατί ούτε σκηνικά δεν είχε, ούτε γελιο ούτε περιπέτεια αλλά ούτε, και τις πολλές φωτογραφίες. Η φωτογραφική ήταν και ακριβή και καινούργια και μιας και εγώ έχω, ένα ιστορικό να το πω στο να καταστρέφω φωτογραφικές μηχανές, την είχα πίσω στο μηχανάκι. Το μηχανάκι φοβόμουν να το σταματάω πολλές φορές μην και τυχόν δεν ξαναπάρει ποτέ μπρος όποτε οι φωτογραφίες μου, είναι κάπως περιορισμένες.

    Φεύγω ρε.

  4. #4
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Ημερα 01 - 02 31 - 07 - 2017

    Το σχέδιο μου αρχικά ήταν να ταξιδέψω με καράβι προς Βενετία την Δευτέρα 06.00 τα ξημερώματα, αλλά μια μέρα προτού να ταξιδέψω μου μπήκε η ιδέα να φύγω για Ανκόνα στις 24.00 τα μεσάνυχτα της Κυριακής, λίγες ώρες νωρίτερα δηλαδή.

    Αν πήγαινα Ανκόνα ήταν θετικό, το ότι είχα λιγότερες ώρες πλεύσης (16 έναντι 25 για Βενετία) αλλά το αρνητικό ήταν ότι και θα πλήρωνα περισσότερα διόδιο στο να μεταβώ στην Γαλλία. Με το πιο σημαντικό όμως ήταν, ότι το καράβι έφτανε δυόμιση το μεσημέρι στην Ανκόνα με τις καθυστερήσεις πες τέσσερις, και μέχρι τις εννιά που θα οδηγούσα μέχρι να βρώ κατάλυμα θα κάλυπτα λίγα σχετικά χιλιόμετρα δρόμου. Οπότε η μία μέρα παραπάνω ταξιδιού θα καταναλωνόταν οδηγικά στο να καλύψω τα 300 km που είναι ουσιαστικά, η χιλιομετρική διαφορά Βενετιας Ανκονας στο δρόμο μου προς την Γαλλία. Και θα έκανα μια τρύπα στο νερό. Από την άλλη με 25 ωρες καράβι δεν ήξερα πως θα επιβιώσω. Τελοσπάντων θα έβλεπα τι ώρα θα σχολούσα από την δουλειά και αν σχολούσα σχετικά νωρίς, θα πήγαινα και έτσι ξημέρωσε Κυριακή!

    Τα πράγματα τα είχα ήδη εδώ και δύο μέρες επάνω στο μηχανάκι, οπότε ήμουν έτοιμος μόλις σχολούσα και προλάβαινα, έφευγα! Τελικά σχολάω στις εφτάμιση πηγά σπίτι οχτώ παρά ήμουν οριακά, το σκέφτηκα και είπα άσ'το. Τζάμπα άγχος θα έβγαζα και γιατί; Ουσιαστικά για το τίποτα!


    Έφαγα ξανασχολήθηκα με τα αγαπημένα μου γαλλικά μπαλκόνια (Τρελό κόλλημα λέμε!) κοιμήθηκα λίγο και στις 23.00 ξύπνησα να πιω έναν καφέ για να ξεκινήσω.

    – Ανθή έβαλα καινούρια μπαταρία στο τηλεκοντρόλ του γκαράζ φαντάζεσαι να με κανει χαζό και να μην ανοίγει.
    – Από που την έβαλες.
    – Προχθές την έβαλα από το γκαραζιέρη.
    – Δε νομίζω.
    – Ξέρω γω.
    – Και δεν την δοκίμασες.
    – Όταν την έβαλα όχι, γιατί το γκαράζ ήτανε εν λειτουργία και η πόρτα ήταν απενεργοποιημένη και το πρωί που πήγα κόλλησε λίγο, αλλά ευτυχώς άνοιξε.
    – Δε νομίζω τόσο πια.
    – Πάντως εγώ τον ειπα κανόνισε να χάσω το καράβι.
    – Προφυλακτικά αγόρασες.
    – Όχι ακόμα, τώρα φεύγοντας.

    Ζουζούνα μου εσυ.

    Περνά τα τελευταία πράγματα και την φωτογραφική ανά χείρας, χαιρετάω την οικογένειά μου. Σαν γνήσιος ταξιδιώτης μετά από 100 μετρα φεύγοντας από το σπίτι, σταματάω στο περίπτερο να αγοράσω προφυλακτικά για τις διακοπές μου και φτάνω στο γκαράζ.

    Να οπλίζω το τηλεκοντρόλ τίποτα! Ξανά και ξανά τίποτα! Ξανά δοκιμάζω τίποτα! Ρε μάγκα δεν θα φύγω σήμερα από εδώ. Ξανά και ξανά τίποτα! Κοίτα να δεις που κάπως έτσι θα τελειώσει κάπως άδοξα αυτό το ταξίδι. Τελικά μετά από κανένα πεντάλεπτο κι ενώ ήμουν έτοιμος να γκρεμίσω την πόρτα αυτή εκ θαύματος, άνοιξε! Ευτυχώς!

    Τελικά όμως δεν άνοιξε από εμένα αλλά από κάποιον άλλον που εκείνη την ώρα, έβγαινε από το γκαράζ. Και πάω να πάρω το φειζερ χωρίς να ξέρω, αν θα ξαναβγώ έξω, τι να λέμε τώρα…
    Βλέπω ένα τύπο μέσα σε ένα αμάξι να κάνει chat στο κινητό, πάω παραδίπλα του του κάνω νόημα και κατεβάζει το παράθυρο και τον ρωτάω.

    – Φίλε θα κάτσεις ώρα εδώ.
    – ??
    – Θα φύγεις τώρα ή θα κάτσεις για λίγο,.
    – ??
    – Εχεις τηλεκοντρόλ από την πόρτα
    .– ??

    (Κατατοπιστικότατος!).

    – Δεν με ενδιαφέρει τι κάνεις αλλά επειδή ετοιμάζομαι για ταξίδι και έχω πρόβλημα με το τηλεκοντρόλ θα είσαι ακόμα κανένα δεκάλεπτο έδω ,σε περίπτωση που δεν μπορώ να ανοίξω την πόρτα.
    – Ναι.

    Ωραία εφόσον συνεννοηθήκαμε, πάω κι εγώ στο μηχανάκι. Φορτώνω τα τελευταία πράγματα ντύνομαι πάω να ανοίξω την κλειδαριά κολλάει, ξανά προσπαθώ κολλάει! Παίρνω μια βαθιά ανάσα ξαναδοκιμάζω, ευτυχώς ξεκλείδωσέ… ουφ!!. Οπως βλέπετε το ταξίδι μου αρχισε με όλους τους καλούς οιωνούς!

    Για καλή μου τύχη εκείνη την ώρα ένα παλικάρι με μία GS έβγαινε και αυτός από το γκαράζ και αφού μου ευχήθηκε καλο τάξιδη, χωρίς όμως ευτυχώς να με ρωτήσει που πηγαίνω, ξεκίνησα!

    Ναι, δεν θέλω να πολύ λέω που πηγαίνω προτού να αρχίσω κάποιο ταξίδι, γιατί δεν μου αρέσει να προβάλλομαι αλλά και δεν θέλω να λέω ψέματα για τον προορισμό μου, για να μην το γρουσουζέψω. Έτσι όσοι με ρωτούσαν που πάω τους έλεγα την αλήθεια και όσοι δεν με ρωτούσαν, απέφευγα να τους πω… Απλά πράγματα!

    Ανάβω με θρησκευτική ευλάβεια τα φώτα και βγαίνω από τη Θεσσαλονίκη. Μιλάμε είχα φωταρες όχι αστεία! Φωτάρες είχα κλειδαριά όμως δεν είχα, άντε να δούμε τι θα κάνουμε και με αυτό.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	UFyKLw.jpg 
Προβολές:	616 
Μέγεθος:	72,2 KB 
ID:	396841

    Σταματάω στα διόδια των Μαλγάρων για ένα τσιγάρο και να δοκιμάσω πάλι την κλειδαριά, δύσκολα τα πράματα. Μιλάμε ήμουν έτοιμος να ανατιναχτώ σαν χειροβομβίδα. Βγάζω το κλειδί του φέιζερ από το μπρελόκ έτσι ώστε να μη ζορίζεται στο στρίψιμο πιεσμένο από τα άλλα κλειδιά και με λίγη προσπάθεια και τέσσερις βαθιές αναπνοές, ξεκλείδωσα και ξανά ξεκίνησα.
    Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 26/06/2018 στις 15:02.

  5. #5
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Φτάνω Κοζάνη βάζω βενζίνη δοκιμάζω το κλειδί χρησιμοποιώντας άλλο κόλπο ξεκλειδώματός και επανήλθε επιτέλους, η ψυχική μου ηρεμία. Πιθανόν επειδή το μηχανάκι το τελευταίο καιρό πέρασε από πολλά χέρια για να επιδιορθωθεί και να είναι σε θέση να ταξιδέψει ,κάπου να ζορίστηκε και η ούτως ή άλλως ταλαιπωρημένη κλειδαριά. Για αυτό μου σκάλωνε στο άνοιξε κλείσε του διακόπτη αλλά με πολύ ευλαβικές κινήσεις, εφάμιλλες ίσως κάποιου καρδιοχειρουργού... λειτουργούσε σε ικανοποιητικό βαθμό.

    Φορούσα το μπουφάν χωρίς την επένδυση και από κάτω κοντομάνικό, αλλά μιας που θα περνούσα από το Μέτσοβο την κατάλαβα την δουλειά και φόρεσα μια μακρυμάνικη μπλούζα, μην πάθω τίποτα κρυοπαγήματα μέσα στο κατακαλόκαιρο… και τελικά πάλι πάγωσα! Καλύτερα όμως γιατί οσο ναναι ήμουν κάπως κουρασμένος, και το κρύο με τσίτωνε.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	vSh03p.jpg 
Προβολές:	608 
Μέγεθος:	34,4 KB 
ID:	396843

    Μέχρι που κατά τις τέσσερις τα ξημερώματα έφτασα Ηγουμενίτσα. Πάω να κόψω εισιτήρια γινόταν χαμός, τελικά μετά από κανένα σαράνταλεπτό έφτασε η σειρά μου στον γκισέ.

    – 120 € με μια ωρα καθυστέρηση.
    – Ευχαριστώ πολύ.

    Και πήγα για καφέ...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	328koX.jpg 
Προβολές:	615 
Μέγεθος:	69,6 KB 
ID:	396844

    φαγα μια τυρόπιτα αγόρασα και τρία νερά για το καράβι γιατί έχω βαρεθεί να μου το κώλοπιάνουν, και πήγα επιτέλους στην προβλήτα.

    Μέχρι να έρθει το καράβι να σας πω μιας που μίλησα για κώλοπιασίματα, ότι μαζί μου στο ταξίδι πήρα κάποιες κονσέρβες για να την βγάλω μέχρι να έρθει η Ανθή, αλλά και εφτά μικρά εμφιαλωμένα νερά. Μεγάλο πρόβλημα το νερό στο εξωτερικό! Τα βενζινάδικα τα πουλάνε από 2 έως 3 € το μπουκαλάκι και αν έχει καύσωνα, σου βγαίνει πιο ακριβό το νερό από τη βενζίνη! Έτσι οργανώθηκα για να μην τους σιχτιρίσω.

    Μαζί με μένα φυσικά περίμεναν και άλλοι μηχανόβιοι την άφιξή του πλοίου.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	ifLb7g.jpg 
Προβολές:	611 
Μέγεθος:	91,8 KB 
ID:	396845

    Όπου βλέπεις τα πιο περίεργα πράγματα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	1U7kuJ.jpg 
Προβολές:	622 
Μέγεθος:	101,6 KB 
ID:	396846

  6. #6
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Μπροστινές πλαϊνές βαλίτσες...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	nO0nBw.jpg 
Προβολές:	609 
Μέγεθος:	101,2 KB 
ID:	396847

    Και όμως υπάρχουν!!

    Εκεί κοιτώντας την αφρικα που ήταν παρκαρισμένη ακριβώς δίπλα μου, με έκανε εντύπωση τα αυτοκόλλητα που είχε κολλημένο στις βαλίτσες. Όλα ήταν από την αμερικανική ήπειρο διασχίζοντας την ουσιαστικά, από τον Καναδά έως τη Χιλή… και πιάσαμε τη συζήτηση.

    – Πόσο καιρό έκανες αυτό το ταξίδι.
    – Εφτά μήνες.
    – Και πως μετέφερες τη μηχανή, με καράβι.
    – Όχι με αεροπλάνο, το καράβι κάνει περίπου τέσσερις μήνες να φτάσει άσε που έχεις και το πρόβλημα στο εκτελωνισμό του.
    – Και πόσο κόστισε η μεταφορά.
    – 1500 (αν θυμάμαι καλά.)
    – Και δεν έχεις πρόβλημα που άφησες πίσω την οικογένειά σου για ένα τόσο μεγάλο, χρονικά ταξίδι.
    – Όχι
    – Με τη δουλειά σου.
    - Στη Γερμανία δουλεύω για δύο χρόνια μαζεύω τα απαιτούμενα χρήματα και μετέπειτα, παραιτούμαι και φεύγω για διακοπές.

    (Συνάδελφος!!)

    – Τώρα από που έρχεσαι, έκανες διακοπές στην Ελλάδα.
    – Όχι την Ελλάδα θέλει μια μέρα να την γυρίσεις. (πλάκα έκανε) Πήγαμε με το γιο μου Ρωσία έως τα σύνορα με Μογγολία και από κει κατεβήκαμε, Ουκρανία Ρουμανία Σκοπιά και από την Βενετία θα τον στείλω με πούλμαν πίσω στη Γερμανία κι εγώ, θα συνεχίσω το ταξίδι.
    – Και πόσο καιρό ταξιδεύεις.
    – Πέντε βδομάδες.
    — Είχες πρόβλημα με τους ανεφοδιασμούς σου σε καύσιμα στη Ρωσία.
    – Όχι έχω βάλει μεγάλο ντεπόζιτο στην αφρικα που χωράει 50 λιτρα και με βγάζει μεχρι, 1000 km.
    – Πόσο!!!… Είχες τίποτα μηχανικά προβλήματα γιατί όσο να ναι είναι παλιό μηχανάκι.
    – Το αφρικα 650 δε βγάζει ζημιές και αν πάθει, ξέρεις από πριν που μηχανολογικά πάσχει. Όπως ανορθωτής η αντλία βενζίνης οπότε έχεις μαζί σου τα ανταλλακτικά, τα αντικαθιστάς και συνεχίζεις το ταξίδι.
    – Και πως δεν πήρες για ένα τέτοιο ταξίδι έναν πιο σύγχρονο μηχανάκι.
    – Παλαιότερα είχα το 1200GS αλλά έχει πολλά ηλεκτρολογικά συστήματα και αν χαλάσει κάπου στο δρόμο, δεν ξέρεις απ' ό,τι σε άφησε. Οπότε με το Africa είμαι πιο καλά! Άσε που είναι και με διπλό ψεκασμό. Στην Ρωσία έτυχε σε πρατήρια να βάλω βενζίνη με 85 οκτάνια, με 85 οκτάνια φωτιά να βάλεις στην βενζίνη δεν ανάβει. Αλλά το αφρικα επειδή έχει διπλό ψεκασμό, αν πηγαίνεις σιγά με 80, δουλεύει κανονικά.
    – Σου άρεσε η Ρωσία.
    – Πολύ μονότονο τοπίο, δάση δάση δάση. Οδηγούσα τρεις μέρες και έβλεπα ακριβώς το ίδιο τοπίο, δάση δάση δάση… Αφού αναρωτιόμασταν μήπως τελικά γυρνούσαμε πίσω.

    Να το συνεχίσω, ευτυχώς που ήρθε επιτέλους το καράβι γιατί θα λέγαμε και άλλα.

    Ανεβαίνουμε παρκάρουμε τα μηχανάκια στο σχεδόν υπαίθριο πάρκινγκ. Βάζω πάνω από το τιμόνι της μηχανής όλα μου τα αδιάβροχα μην έχω τίποτα προβλήματα με την υγρασία στο πλοίο, ναι έχουμε και αυτό! Και ανεβαίνουμε στο κατάστρωμα.

    Εγώ πίστευα οτι τα καράβια από Βενετία λόγω του ότι είναι πιο βόρεια στην Ιταλία και έχουνε πιο πολύ ώρα πλεύσης από αυτά που κατευθύνονται προς την Ανκόνα ή το Μπρίντιζι θα είναι λογικά, πιο μεγάλα και πιο κοσμοπολίτικα να το πω! Φανταζόμουν στο μυαλό μου ότι θα ήταν κάτι σαν μικρά κρουαζιερόπλοια αλλά σε επιβατική μορφή.Πιο μακριά πάνε πιο καλά θα είναι, αλλά τελικά ήταν μικρά και τρισάθλια.

    Ούτε καν κατάστρωμά δεν είχε για να κάτσεις έξω. Βασικά είχε κατάστρωμα αλλά το καράβι το αξιοποιούσε, για να παρκάρει τα πλεονάζουσα αμάξια που δεν χωρούσαν στο αμπάρι του πλοίου και φυσικά αυτός ο χώρος, δεν ήταν προσβάσιμος για το κοινό. Ο μόνος χώρος που ήταν προσβάσιμος για το κοινό ήταν η πλευρική διαδρομή του καραβιού και όσοι χωρέσουν… Κάτσε ρε Ελληνάρα επειδή πλήρωσες 120 € για κατάστρωμα θέλεις το καράβι να σε προσφέρει… κατάστρωμα!! Στο διάδρομο και πολύ σου είναι ή αλλιώς αγόρασέ καμπίνα.

    Το καράβι σάλπαρε εγώ βγήκα μια καβάτζα θέση στο κατάστρωμα - διάδρομο του πλοίου, και έτσι όπως ήμουν ξεράθηκα για κανένα δίωρο. Εκεί που κοιμόμουν ξαφνικά νιώθω ότι χάνω την ισορροπία μου και πετάγομαι στον ύπνο μου και ξαφνικά, βρίσκομαι σε ελεύθερη πτώση μιας και η πλαστική καρέκλα μόλις είχε παραδώσει το πνεύμα της και εγώ, έσκασα σαν καρπούζι!

    Όλη η μέρα έτσι πήγε, κοιμόμουν ξυπνούσα έπινα καφέ και ξανά κοιμόμουν επάνω στην καρέκλα. Ο μόνος ουσιαστικός λόγος που σηκωνόμουν από την καρέκλα ήταν για να πάω τουαλέτα. Φυσικά όταν πήγαινα πάντα έκανα τρεις φορές το σταυρό μου για το τι θα συναντήσω εκεί μέσα. Αλλά ευτυχώς πάντα ήτανε σε ικανοποιητική κατάσταση και γλίτωσα, μία πιθανή επίσκεψη στο λοιμωδών της Ιταλίας. Έχω πολύ κακές εμπειρίες από τις τουαλέτες του πλοίου και αυτός ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που κολλούσα να ταξιδέψω τόσες ώρες με το καράβι για Βενετία. Πιο πολλές φορές πιο πολλές επισκέψεις στην τουαλέτα.

  7. #7
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Στις περιηγήσεις μου στο καράβι γνώρισα και μία παρέα από έλληνες μηχανόβιους και πιάσαμε για λίγο την κουβέντα.

    – Που πάτε ρε παλικάρια.
    – Θα γυρίσουμε κάποιες μέρες στις δολομίτες και από κει θα πάμε στο moto GP στην Τσεχία.
    – Και πόσο κάνει το εισιτήριο.
    – 100 € αλλά στο γρασίδι.
    – Βλέπεις τίποτα από κει.
    – Όχι μόνο την στροφή που έχεις ορατότητα, αν θες να δεις όλο τον αγώνα πρέπει να πας στις κερκίδες όπου έχει μεγάλα video wall και από εκεί, βλέπεις τα πάντα. Αλλά εμείς δεν θα βλέπουμε την τύφλα μας. Δεν βρήκαμε εισιτήρια γαμώτο.
    – Οι δολομίτες είναι ωραίες.
    – Απίστευτες, εγώ πήγα και πέρυσι αλλά το φιλαράκι μου όχι. Eσύ που πας.
    – Γαλλία.
    – Ωραία είναι αλλά δεν έχει τόσο φυσική ομορφιά όπως οι δολομίτες. Το Bonnete ας πούμε δεν μου άρεσε…

    Μάλιστα. Καλά πάμε και θα δούμε.

    Πέρασε η ώρα ήρθε το απόγευμα και σκάει μύτη ο Γερμανός που είχε γυρίσει τον μισό πλανήτη. Ευκαιρία να πούμε και άλλα… Να τα γράψω! Θα γράψω ρε γιατί μετά στο ταξιδιωτικό δεν θα γράφω τίποτα.

    – Δεν φοβήθηκες να πας με το γιο σου ένα τόσο μακρινό ταξίδι, εντάξει άλλο μόνος και άλλο όταν πηγαίνεις με το παιδί σου.
    – Όχι!! Όλα είναι μέσα στο μυαλό. Δεν φοβάμαι τίποτα. Πολύ φίλοι με ρωτάνε και πως θα είναι και αν πάθω τίποτα, μη με κλέψουν μην μην μην. Και εγώ τους λέω μην το σκέφτεσαι απλά πάνε!.
    – Και που κοιμόσασταν.
    – Όπου βρίσκαμε, πολλές φορές όταν ήμασταν μέσα σε πόλης τους ρωτούσαμε, είναι πρόβλημα να στήσουμε εδώ την σκηνή… όχι! Και άραζαμε.
    – Του άρεσε.
    – Τρελάθηκε!! Εντάξει ήταν το πρώτο του ταξίδι με μοτοσικλέτα και ήθελα να του δείξω κάτι το διαφορετικό, να μην πάμε στην Ευρώπη που ανά πάσα ώρα και στιγμή, θα μπορεί να πάει είτε μόνος είτε με την παρέα του.
    – Σου έτυχε ποτέ κάτι επικίνδυνο.
    – Σε εμένα όχι αλλά σε φίλους τους έτυχε σε ταξίδι στο Ιράκ μέρα μεσημέρι, να τους πεταχτούν μπροστά στο δρόμο ενώ κάναμε βολτα με τα πόδια να τους χώσουν το πιστόλι στο κρόταφο, και τους έκλεψαν λεφτά διαβατήρια τα πάντα!! Και ακριβώς από επάνω είχε την κάμερα του ξενοδοχείου, αλλά άντε βρες τους.
    – Κίνα έχεις πάει.
    – Όχι είναι πολύ ακριβά να πας στην Κίνα γιατί θέλει να πληρώσεις 10.000 € βίζα μόνο για να εισέλθεις στο κράτος. Το καλό βέβαια είναι ότι μαζεύονται ομάδες μηχανοδηγών και μοιράζονται το κόστος αλλά και πάλι έχεις πάντα συνοδεία και δεν μπορείς να πας πουθενά παρά μόνο, εκει που σου επιτρέπουν να πας. Αυτό για εμένα δεν είναι διασκέδαση!! Ινδία όμως πήγα όταν ήμουν 19 χρονών με ωτοστόπ.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Kq0vY1.jpg 
Προβολές:	608 
Μέγεθος:	75,8 KB 
ID:	396848


    Η ώρα πέρασε μπήκε η νύχτα και επειδή όσο να 'ναι είχε ψύχρα έξω στο διάδρομο του πλοίου, βρήκα έναν καναπέ και ξεράθηκα για να περάσει και αυτό το βράδυ

  8. #8
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Ημερα 3 Τριτη 02 - 08 - 17

    Ξύπνησα πριν τα ξημερώματα, ούτως ή άλλως ο ύπνος μου στον λιλιπούτειο καναπέ πιο πολύ θύμιζε κινέζικο βασανιστήριο παρά κρεβάτι. Ήπια κλασικά καφέ και περίμενα να ξημερώσει μπας και πατήσω μετά από σχεδόν 30 ωρες επιτέλους στεριά, και εκεί που καθόμουν ψηλό ζάντα από τους συνεχιζόμενους δίωρους διακεκομμένους ύπνους στο καράβι τι λέτε να έγινε… Ήρθε ο φίλος μου ο Γερμανός που γύρισε όλο τον κόσμο με τη μηχανή. Ευκαιρία να πούμε και άλλα. Αντέχεται. Φαντάζομαι πως ναι! Αλλά προς καλή μας τύχη δεν είπαμε σχεδόν τίποτα γιατί ήμασταν και οι δύο όσο ναναι κουρασμένοι από τη χθεσινή νύχτα και ζοριζόμουν πρωί πρωί, να σκέφτομαι ελληνικά και να μιλάω αγγλικά.

    Το μόνο που είπαμε που έχει ένα σχετικό ενδιαφέρον ήταν ότι το γερμανικό κράτος θέσπισε ήδη ως νομοσχέδιο την είσοδο διοδίων στη γερμανική αούτομπαν και είναι πλέον θέμα χρόνου, το πότε θα εφαρμοστεί. Εντάξει δεν γίνεται όπως σκέφτονται όλη στην Ευρώπη να πληρώνουν διόδια και στην Γερμανία όχι. Και έχουν δίκιο. Βέβαια οι γερμανοί χαλιούνται αλλά το κράτος τους διαβεβαιώνει ότι μετέπειτα το ποσό που θα καταβάλουν στα διόδια, θα τους επιστρέφεται μέσα από τη φορολογική τους δήλωση. Δηλαδή τα διόδια ουσιαστικά θα τοποθετηθούν μόνο και μόνο για τους τουρίστες.

    Με το γερμανό δεν είπαμε πολλά αλλά πέτυχα λίγο πριν την άφιξη μας στο λιμάνι...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	wOdoXb.jpg 
Προβολές:	595 
Μέγεθος:	55,9 KB 
ID:	396849

    Mια παρέα ελλήνων φορτηγατζήδων και πιάσαμε συζήτηση.

    – Που πας.
    – Γαλλία.
    – Θα περάσεις το τούνελ στην Αόστα.
    – Έχει και τούνελ; (Τι μαθαίνει κανείς! )Πληρώνεις για να το περάσεις;.
    – Φυσικά τι τζάμπα είναι.

    ( Εύστοχη προειδοποίηση αλλά δυστυχώς πέρασε ανεκμετάλλευτη)

    – Πρόσεχε μην και τυχόν μείνεις στα παράλια της Γαλλίας γιατί πριν χρόνια μια παρέα φίλων διανυκτέρευσαν στη Νίκαια και ακριβώς έξω από το ξενοδοχείο που διέμεναν, το βράδυ τους κλέψαν και τις τέσσερις μηχανές και τελικά επέστρεψαν αεροπορικώς.
    — (Και εγώ πέρυσι από τη Νίκαια αεροπορικώς γύρισα! Μικρος που είναι ο κοσμος…) Σώπα ρε!
    – Ναι εκεί γύρω από την Μασσαλία είναι όλοι γκάνγκστερ μαζεμένοι.
    – ( Στη δικιά μου περιπτωση όσον αφορά πέρυσι, ο γκάνγκστερ ήμουν εγώ και το θύμα μου… η Adac!) Α.
    – Ελβετία θα πας.
    – Ναι.
    – Θα πάθεις πλάκα είναι ίσως, η πιο όμορφη χώρα στον κόσμο.
    — ( Για να δούμε) Να σας ρωτήσω πόσο πληρώσατε στο καράβι για τη νταλίκα.
    – 900.
    – Και διόδια τι πληρώνεται.
    – Τα μαλλιοκέφαλά μας!! εγώ ας πουμε, που πάω στη Ζυρίχη για να διασχίσω 150 km στην Ελβετία θα πληρώσω 450 €!
    – Ω!.
    – Βλέπεις εδώ στο λιμάνι έχει κάμπινγκ.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	mzsxpT.jpg 
Προβολές:	595 
Μέγεθος:	70,4 KB 
ID:	396850

    – Δίπλα από τα εργοστάσια.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	zNsyHG.jpg 
Προβολές:	591 
Μέγεθος:	63,3 KB 
ID:	396852

    – Ναι και όπως βλέπεις στα στάσιμα νερά, είναι φουλ στα κουνούπια! Απορώ πως μένουν εκεί.

    (Δεύτερη προειδοποίηση!).

    Μετά από κάμποση ώρα και αρκετές προειδοποιήσεις φτάσαμε κλασικά με μιάμιση ώρα καθυστέρηση για να μην κάψει το καράβι λίγο παραπάνω καύσιμα, στη Βενετία. Εκεί ένιωσα δικαιωμένος ότι τελικά έκανα την σωστή επιλογή δρομολογίου για Ιταλία. Γιατί αν πήγαινα Ανκόνα άσε που θα έφτανα μεσημέρι αλλά και με πιθανή καθυστέρηση μπορεί τελικά να έφτανα απόγευμα οπότε τι κάναμε, τζάμπα άγχος και ταλαιπωρία βγάλαμε.

    Παίρνω το φέιζερ από το γκαράζ, χαιρετάω τον γερμανό που είχε παρκάρει ακριβώς δίπλα μου και ξεκινάω.
    Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 26/06/2018 στις 15:02.

  9. #9
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Σχετικά εύκολα βγαίνω εθνική κόβω εισιτήριο και κατευθύνομαι προς Μιλάνο! Μετά από 200 και κάτι χιλιόμετρα τελειώνει η εθνική και σταματάω να πληρώσω το αντίτιμο στα ταμεία. Λέω 200 km πες, κανένα εικοσάρικο. Βάζω την κάρτα στο μηχάνημα.

    – 40!.

    Μιλάμε πόνεσε η καρδιά μου! Αδίκως βέβαια γιατί είχα ακόμα πολλά να πληρώσω.

    Πολλά διόδια πάρα πολλά διόδια, με ρούφηξαν το αίμα!! 20… 30… Ολο οδηγούσα και όλο πλήρωνα και με ένα μίνι υπολογισμό κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι όσα ευρώ για βενζίνη έκαιγα τα ίδια λεφτά πλήρωνα για διόδια.

    Τελειώνει η εθνική και συνεχίζω πάλι έχοντας την ίδια κατεύθυνση για Γαλλία αλλά από πιο στενό, σαν επαρχιακό δρόμο. Λεω επιτέλους λυτρώθηκα φτάνει τόσο που πλήρωσα και ξαφνικά τι συναντάω, σταθμούς διοδίων! Γαμιέστε!

    Φτάνω στην πύλη περιμένω να κόψω εισιτήριο και μου βγάζει αυτόματα, 5 € ποσό πληρωμής. Ε ναι τζάμπα χαρτιά να κόβουνε. Κάνω 10 km και τι βλέπω, σταθμούς διοδίων άλλα 5 €… Ξανά και ξανά ολο πλήρωνα.

    Υπό τις κατευθύνσεις του τομ φτάνω σε μια έξοδο της εθνικής, φυσικά πληρώνοντας διόδια κάνω 500 m και το gps με ξαναγυρνάει προς τη πύλη που μόλις βγήκα και φυσικά, ξανά πλήρωσα διόδια! Εκεί άρχισα να σκέφτομαι ότι μάλλον καλύτερα να ξαναγυρίσω στην Ελλάδα! Δεν άντεχα άλλο.

    Τελικά μετα από λίγη ώρα θα καταλάβαινα οτι αν συνέχιζα από αυτήν την έξοδο της εθνικής που τελικά γύρισα πίσω, θα προσέγγιζα την Γαλλία όμως, από τα βουνά και όχι από την κεντρική αρτηρία. Αλλά εγώ ήθελα να φτάσω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα Γαλλία μιας και ήμουν, όσο ναναι κουρασμένος.

    Και εκεί που οδηγώ σταματάω και πάλι σε κάτι σαν διόδια,! Πλησιάζω διστακτικά με το φειζερ και βλέπω φυλακές με αυτόματα όπλα στην κατοχή τους. Ναι ρε φίλε έφτασα! Να πα να γαμηθούν οι ιταλοί!! Εφτασα Γαλλία γλίτωσα ρε, τα διόδια τους μέσα. Περνάω από μπροστά του ούτε που ασχολήθηκαν μαζί μου, συνεχίζω φτάνω πραγματικά ανακουφισμένος στον άλλο και γκισέ για να δώσω το διαβατήριο. Το δίνω το ελέγχει και μου λέει.

    – 30
    – Τι 30!!
    – Eυρώ
    – Ω!!!! Γιατί!!!
    – Για το τούνελ.

    Εκεί σκέφτηκα τον νταλικέρη στο καράβι που με προειδοποίησε για τα τούνελ να γελάει μαζί μου και να σκέφτεται, το αν θα μου ρίξει κανένα φάσκελο.

    Τελοσπάντων με βαριά καρδιά πληρώνω και περνάω από το περιβόητο τούνελ που ενώνει την Ιταλία με τη Γαλλία. Μπαίνω μέσα το διασχίζω ελπίζοντας τουλάχιστον να είναι κάτι το εξαιρετικό, μπας και δικαιολογήσω τον εαυτό μου το ποσό. Και τελικά ήταν μάπα! Άθλιο και τρισάθλιο! Παλιάς κατασκευής κοντό και τετραγωνισμένο! Εχώ οδηγήσει σε αμέτρητα τούνελ και ίσως και μεγαλύτερα από αυτό (11 km) χωρίς να πληρώσω τίποτα! Μάλιστα η Ιταλία με αποχαιρέτησε με τις καλύτερες εντυπώσεις.

    Βγαίνω από το τούνελ διασχίζω κάποια χιλιόμετρα και βλέπω αριστερά ταμπέλες που σε κατεύθυναν στα πασα της Γαλλίας. Σταματάω κοιτάω στο κινητό και τρώω σκάλωμα, μιας και το col du mont denis το είχα σημειωμένο σαν από το πέρασμα που αν βόλευε, θα έπρεπε να το κάνω.


    Τώρα τι να κάνω να πάω η να μην πάω. Ήμουν δύο μέρες σχετικά άϋπνος και είχα ήδη διανύσει σχεδόν 500 km στην ιταλική αούτομπαν. Ήθελα να πάω αλλά ήμουν κουρασμένος. Χέστο ρε, θα πάω αλλιώς θα το μετανιώσω!

    Ανεβαίνω στροφή στη στροφή μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο και φτάνω σε μια αλπική λίμνη, τρέλα! Βλέπω ένα εστιατόριο και ακριβώς δίπλα είχε σταματημένα αυτοκινούμενα. Και να σκέφτομαι ως ενδεχόμενο να διανυκτερεύσω κάπου έτσι χύμα στις Άλπεις, μιας και το είχα πολύ θέληση να το κάνω.

    Προχωράω βλέπω έναν δρόμο να κατηφορίζει προς την λίμνη και άλλους παράπλευρους δρόμους να την κυκλώνουν.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	5t7XBp.jpg 
Προβολές:	591 
Μέγεθος:	51,1 KB 
ID:	396853

    Ο ουρανός εν τω μεταξύ είχε ήδη βαρύνει με τις πρώτες σταγόνες να πέφτουν. Τώρα βρήκε!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	r4DdrT.jpg 
Προβολές:	586 
Μέγεθος:	49,6 KB 
ID:	396854

    Τότε προχωράω και βλέπω πινακίδα Ιταλία ευθεία! Της μάνας σου! Εκεί κατάλαβα ότι τζάμπα τελικά πέρασα το τούνελ με τα 30 € στην Ιταλία μιας και θα μπορούσα κάλλιστα να έρθω στην Γαλλία, μέσα από τα βουνά. Μιλάμε Τι δεν έριχνα! Και όλο σκεφτόμουν τον νταλικέρη να με ρίχνει τελικά το φάσκελο… Και με το δίκιο του.


    (Το ότι την έφαγα τόσο άδοξα δεν ευθύνομαι ολοκληρωτικά εγώ αλλά το GPS, μιας και η Ιταλία με την Γαλλία ήταν σε διαφορετικούς χάρτες στον τομ και εγώ όταν ήμουν Ιταλία, δεν ήξερα όταν με το καλό την διασχίσω που θα βρεθώ στη Γαλλία. Και όταν ήμουν Γαλλία φυσικά δεν σκέφτηκα ότι με την κατεύθυνση που παίρνω, ξαναγυρνώ στην Ιταλία!!! Εντάξει θα μπορούσα να το έψαχνα και λιγάκι, αλλά μπα!)

  10. #10
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Τώρα τι να κάνω να πάω Ιταλία και να ξανα πληρώσω 30 € για να ξαναμπώ Γαλλία! Εντάξει αυτά ούτε ο Mr Bean δεν τα κάνει. Οπότε αναγκαστικά θα γυρίσω πίσω.[

    Βέβαια oπως καταλάβατε δεν ήμουν και στη καλύτερη ψυχολογική κατάσταση μετά από τέτοιο σκαμπίλι, οπότε έπρεπε να πιω επειγόντως καφέ!! Κατεβαίνω προς τη λίμνη προσπερνάω κάτι γελάδια που βοσκάν αμέριμνα στις πλαγιές του βουνού και φτάνω στις όχθη της. Εκεί ήταν πολλά σταθμευμένα αυτοκινούμενα μιας και είχε πινακίδα ότι σε εκείνο ακριβώς το σημείο, είναι επιτρεπόμενη ελεύθερη στάθμευση και διανυκτέρευση των Camper.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	rtd3AX.jpg 
Προβολές:	587 
Μέγεθος:	64,5 KB 
ID:	396856

    Ρωτάω έναν γάλλο αν μπορώ να διανυκτερεύσω κι εγώ εκεί και αφού μου είπε όλη την ιστορία της ζωής του στα γαλλικά χωρίς φυσικά εγώ, να καταλαβαίνω Χριστό απ' όσα μου λέει, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ναι.

    Πάλι σκάλωσα! Να κάτσω για διανυκτέρευση εδώ πάνω στην αλπική λίμνη εντάξει μιλάμε για ανεπανάληπτη εμπειρία. Αλλά με χαλούσε ότι ήταν σχετικά νωρίς και δεν είχε κάποιο μέρος να κάτσω, ένα παγκάκι κάτι για να απολαύσω το βράδυ μου! Το μονό μέρος που μπορούσα να κάτσω ήταν κάτω όπου και οκλαδόν, έπινα τον καφέ μου και όλο το σκεφτόμουν.

    Δεν είχα σήμα στο κινητό για να ειδοποιήσω την Ανθή, άσε που είχε τρομερή ψύχρα και τρελή υγρασία και εκεί κάπου κατάλαβα ότι μάλλον θα έπρεπε να φύγω γιατί ήταν υπολογίσιμη πιθανότατα, το φειζερ να μην ξαναπάρει ποτέ μπρος. Γαματο!

    Συζητώντας με το Γάλλο του λεω οτι τελικά θα φύγω και με δείχνει ότι αυτήν την στιγμή δεν θα μπορούσα να πάω πουθενά, μιας και τα γελάδια που έβοσκαν στις πλαγιές είχαν κάνει κατάληψη τον δρόμο!

    Ξαναγυρνάω πίσω και φτάνω σε μια διασταύρωση...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	V6NAH1.jpg 
Προβολές:	587 
Μέγεθος:	69,7 KB 
ID:	396857

    Tώρα τι να κάνω να γυρίσω όλο το δρόμο πίσω ή να ανέβω τα πάσα χωρίς να ξέρω πόση ώρα θα κάνω να τα διασχίσω και χωρίς φυσικά, να γνωρίζω αν θα βρω κάπου να διανυκτερεύσω μέσα στα βουνά. Κοιτάω το ρολόι κόντευε 19 00, κοντοστέκομαι κανω ενα τσιγάρο το σκέφτομαι. Θα πάω ρε αλλιώς θα το μετανιώσω!

    Και ξεκίνησα ο δρόμος στην αρχή ήταν θεόστενός και ανηφόριζε κάθετα λες και τεμάχιζε του βουνό.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	ObwUhT.jpg 
Προβολές:	581 
Μέγεθος:	100,6 KB 
ID:	396858

    Σταματάω, μιας και άρχισε να βρέχει και είπα επιτέλους να δοκιμάσω το τέχνασμα με την καπότα μην και τυχόν, το φειζερ πάθει κανένα αφροδίσιο μπλακ άουτ! Αλλά δυστυχώς δεν μου βγήκε μιας και σκίστηκε και δεν της ξαναχρησιμοποίησα πουθενα στο ταξιδι, ούτως ή άλλως μέχρι να ερχόταν η Ανθή ούτε σύννεφο δεν αντίκρισα στον ουρανό.

  11. #11
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	sHZjqr.jpg 
Προβολές:	578 
Μέγεθος:	79,4 KB 
ID:	396862

    Μετά την ξεκούραση ξεκινώ και έφτασα στην κορυφή. Με το που βλέπω την ταμπέλα κοκαλώνω το μηχανάκι και πηδάω κάτω και πως κοιτάω, εκείνη την ώρα ήταν ένα ζευγάρι από ποδηλάτες και τους χάλαγα το πλάνο! Απίστευτος!

    – Συγνώμη ρε παιδιά δεν σας είδα.
    – Δεν πειράζει.
    – Μισό λεπτό να τραβήξω το μηχανάκι.
    – Όχι δεν πειράζει.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	BhNzUH.jpg 
Προβολές:	574 
Μέγεθος:	66,8 KB 
ID:	396863

    Τελοσπάντων βγάζω φωτογραφίες το πασο, τραβαω το φειζερ για να φωτογραφηθούν και οι ποδηλάτες, και ανέβηκα με τα ποδια μεχρι τέρμα επάνω

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	29wzaX.jpg 
Προβολές:	575 
Μέγεθος:	75,9 KB 
ID:	396865


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Z2Qen7.jpg 
Προβολές:	577 
Μέγεθος:	99,4 KB 
ID:	396867

  12. #12
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Cyt8qh.jpg 
Προβολές:	569 
Μέγεθος:	81,7 KB 
ID:	396871

    Και στο κατεβασμα πιάσαμε συζήτηση μιας που μόνο εμείς, είμασταν εκεί πάνω!

    – Από πού έρχεστε παιδιά.
    – Από Τσεχία.
    – Σώπα ρε με τα ποδήλατα!! είστε Ήρωες.
    – Δεν ήρθαμε από Τσεχία με τα ποδήλατα αλλά με τρένο.
    – Τι σημασία έχει!
    – Είστε πολλές μέρες διακοπές.
    – Ναι είμαστε ήδη δύο βδομάδες και φεύγουμε σε δύο μέρες.
    – Και τα πράγματα σας.
    – Αυτά είναι .

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	CcEHzE.jpg 
Προβολές:	572 
Μέγεθος:	101,0 KB 
ID:	396873

    – Ω!
    – Εσύ Από που είσαι.
    – Από Ελλάδα. Σήμερα είναι η πρώτη μου μέρα.
    – Και πόσα χιλιόμετρα έκανες.
    – Από Βενετία μέχρι εδώ ειναι γύρω στα 600. Εντάξει σιγά, εγώ μόνο βενζίνη έβαλα και ήρθα εσείς όμως, πως φτάσατε μέχρι εδώ πάνω. Εύκολα.
    – Όχι και πολύ εύκολα. Πετάγεται η γυναίκα. Αυτό ήταν το τελευταίο βουνό του το ξεκαθάρισα! Τέρμα!.

    Κάπου εκεί συνειδητοποίησα ότι οι γυναίκες, ακόμα και κομάντο να είναι, δεν παύει να είναι γυναίκες και να γκρινιάζουν!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	32upmg.jpg 
Προβολές:	563 
Μέγεθος:	74,5 KB 
ID:	396874

    Αφού αλλάξαμε πληροφορίες, για το πού θα βρούμε κάμπινγκ εκατέρωθεν στη διαδρομή μας μιας που εγώ κατευθυνόμουν προς τα εκεί, που ερχόταν τα παιδιά. Τους χαιρέτησα και ξεκινήσαμε ο καθένας μας ξεχωριστά, για εύρεση στέγης.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	8XdA5b.jpg 
Προβολές:	567 
Μέγεθος:	75,4 KB 
ID:	396876

    Κατεβαίνω το βουνό μέσα σε πολύ κλειστές κατηφορικές φουρκέτες και να απορώ, πως τα τσακάλια κατάφεραν να ανέβουν μέχρι εδώ πάνω! Και τότε βγαίνοντας από μια στροφή βλέπω ένα τεραστίων διαστάσεων ξύλινο σπιτάκι με τη μία του πλευρά να είναι ανοιχτοί σαν να έχει κάποια αόρατη πόρτα, χωρίς να παύει να είναι προστατευμένο από τη βροχή ή τον αδυσώπητο αέρα. Και αυτομάτως μου καρφώνεται η ιδέα να διανυκτερεύσω εκεί το βράδυ. Συνεχίζω να το σκέφτομαι και όλο οδηγάω, μέχρι που ξαφνικά κοκαλώνω το μηχανάκι και γυρνάω προς τα πίσω, να περιεργαστώ λίγο καλύτερα το σπιτάκι.

    Παρκάρω πάω το κοιτάω, ήταν τρελά!! Μπαίνω μέσα, μέχρι και την σκηνή που θα μπορούσα να στήσω εκεί! Πω πω θα διανυκτερεύσω στα 2700 m υψόμετρο μόνος στο πουθενά κάπου στις γαλλικές Άλπεις, παίρνω το κινητό να πάρω τηλέφωνο την Ανθή δεν είχε σήμα και σχεδόν μηδενική μπαταρία. Παίρνω το iPhone με το που τηλέφωνο, μπλοκάρει το τηλέφωνο και κλείνει και αυτό από μπαταρία.

    Κοίτα να δεις, να είναι στο πιο ωραίο ίσως σημείο που θα μπορούσα να περάσω ένα από τα πιο αξέχαστα βράδια τη ζωή μου και να μην μπορώ, να επικοινωνήσω για να ενημερώσω την οικογένειά μου να μην ανοίξει και εμένα. Να σκέφτομαι τους πιθανούς χρωματισμούς των αστεριών και το πως θα φαινόταν στο θεοσκότεινο ουρανό και να έχω ξενέρωση της ζωής μου, που δεν έχω σήμα στο κινητό. Τρελάθηκα! Μέχρι που τελικά με βαριά καρδιά έφυγα. Δεν πειράζει ίσως να ήταν καλύτερα, γιατί αν έλεγα στην Ανθή ότι το πρώτο μου βράδυ στις Άλπεις θα το περνούσα στα 2700m κάπου στο πουθενά μόνος μου, θα έσκαγε σαν καρπούζι.

    Εντάξει είπαμε να είσαι χύμα αλλά θα πρέπει έστω και λίγο να σκέφτεσαι και τους ανθρώπους που αφήνεις πίσω σου. Γιατί μπορεί εσύ τελικά να περνούσες ίσως ένα από τα πιο αλησμόνητα βράδια τη ζωής σου, αλλά αυτοι μάλλον δεν πρόκειται να κλείσουν μάτι. Πάντως αν ήταν το τρίτο βράδυ των διακοπών και μπορούσα να επικοινωνήσω αποκλείεται να έφευγα από εκεί.

  13. #13
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Φτάνω στο χωριό και οδεύω προς το κάμπινγκ, όπως με είχαν ενημερώσει οι ποδηλάτες το προσπερνάω και συνεχίζω μπας και βρω κάτι καλύτερο γιατί δεν μου πολύ άρεσε σαν τοποθεσία, μιας και ήταν πάνω στο δρόμο. Ναι έχουμε και απαιτήσεις! Διασχίζοντας σκέφτομαι και πάλι το ζευγάρι από την Τσεχία πως μου περιέγραψαν το μέρος λέγοντάς μου, είναι ένα κλασικό γαλλικό χιονοδρομικό θέρετρο! Βέβαια όταν μου το περιέγραψαν δεν το πολυκατάλαβα να πω την αλήθεια γιατί πολύ απλά, δεν είχα δει ποτέ γαλλικά θέρετρα!

    Τελοσπάντων ήταν ένα μικρό χωριουδάκι που το τεμάχιζαν συνέχεια πολλοι κυκλικοί κόμβοι. Είχε διάσπαρτα ξενοδοχεία κάποια εστιατόρια, διάφορα γλυπτά που απεικόνιζαν τεράστιων διαστάσεων μοτοσικλέτες φτιαγμένες από ξύλο και φυσικά, δεν κυκλοφορούσε ψυχή! Πολυτέλεια στο φουλ αλλά γραφικότητα στο μηδέν!

    Α δεν σας είπα, είχα κατεβάσει εφαρμογή στο κινητό με όλα τα camping της Γαλλίας και ανάλογα το που ήμουν, έμπαινα στην εφαρμογή και αφού εντόπιζα το κάμπινγκ το περνούσαν στο Τομ και πήγαινα. Λίγο προτού το κινητό να παραδώσει τελείως το πνεύμα του από την μπαταρία, βλέπω ότι σε κάποια χιλιόμετρα μπροστά μου έχει και άλλο κάμπινγκ.Ε λέω πάω να δω και εκείνο και μετά αν είναι, ξαναγυρνάω πίσω.

    Οδηγώντας φτάνω σε μία λίμνη και βλέπω παράκτια της ένα ωραίο ξενοδοχείο. Αστραπιαία το σκέφτομαι και λέω θα πάω να ρωτήσω. Βασικά ο μοναδικός λόγος που το σκέφτηκα ήταν ότι θυμήθηκα τις ώρες ( Ναι καλά έγραψα Τις ΩΡΕΣ!!) που κανω να στήσω τη σκηνή και φυσικά το πόση ώρα χρειάζομαι, να φορτώσω όλα τα πράγματα στο μηχανάκι. Για το ξενοδοχείο είμαστε!!!

    Μπαίνω μέσα και ρωτάω.

    – Δωμάτιο.
    – Δεν έχουμε δωμάτιο.
    – Είστε γεμάτοι.
    – Όχι είμαστε κλειστοί.
    – (FACK!) Αν συνεχίσω από εδώ όλο ευθεία θα βρω κάμπινγκ.
    – Ναι αλλά είναι μακριά πάνω από 20 λεπτά οδήγησης, καλύτερα γύρνα πίσω στην πόλη και πανε στο ξενοδοχείο που θα σου γράψω.

    Μου γράφει το ξενοδοχείο με εμένα να σκέφτομαι ότι τζάμπα το γράφεις, και πήγα καρφί στο κάμπινγκ.

    Μπαίνω στο περιφραγμένο χώρο και ψάχνω τη ρεσεψιόν, ρωτώντας την βρίσκω ήταν κλειστή. Όλως τυχαίως βρίσκω τον υπεύθυνο και κάνω την κρατήσει πληρώνοντας για τη διανυκτέρευση μου, (φέιζερ, σκηνή) 7 €! Πανάκριβα Έ!!.
    Κάνω μία βόλτα να βρω κάπου να φορτώσω το κινητό, το βάζω σε αυτούς τους τεράστιους στύλους που είναι γεμάτο μπρίζες, τζίφος! Φυσικά για να σου δώσουν ρεύμα, πρέπει να πληρώσεις για το ρεύμα. Περπατάω μπας και βρω πουθενά καμιά μπρίζα, δεν είχε τίποτα! Και να αρχινάω να βγάζω σπυριά!

    Όλη την ημέρα δεν είχα επικοινωνήσει καθόλου με την άνθη γιατί αφενός ήταν στη δουλειά αλλά και αφετέρου, είχε κατεβάσει εφαρμογή στον υπολογιστή που ανά πάσα ώρα και στιγμή ήξερε πού είμαι και τι κάνω! (Σε περίπτωση που πείτε ποτέ στη γυναίκα σας οτι θα πάρετε προφυλακτικά μαζί σας για να προστατέψετε το μηχανάκι, μην σας φανεί περίεργο να σας φορτώσει με αυτήν την εφαρμογή) Πέρα από την πλάκα όμως, είναι καλή φάση για να μην ανησυχούν οσο εσυ οδηγείς!

    Τώρα τι κάνουμε, βρίσκω μια παρέα γάλλων που την είχα πέσει έξω τσιμπολογώντας και πίνοντας κρασιά με τα χιλια ζόρια τους εξήγησα την κατάσταση μου και ό,τι έχω πρόβλημα επικοινωνίας με τη γυναίκα μου, και με άφησαν να φορτίσω το κινητό σε ένα πολύμπριζο που είχαν… Ουφ ηρέμησα! Ας βρω κάπου να αράξω τώρα να πιω καφέ, τριγυρνάω από δω και από εκεί δεν είχε τίποτα, ούτε παγκάκι ούτε καρέκλα ούτε τίποτα! Το στανιό μου μέσα!! Κάτσε ρε Νίκο μισό λεπτό, 7 € πλήρωσες θες και καρέκλα... Ναι θέλω!

    Μετά από εξονυχιστική έρευνα του μέρους κατέληξε ότι το μόνο μέρος που θα μπορούσα να κάτσω ήταν σε δύο παγκάκια κολλητά με τις τουαλέτες και σε ένα ξύλινο τραπέζι, με παγκάκια που ήταν κάπου στο κέντρο του χώρου. Ναι ρε μάγκα βρήκα, εδώ θα κάτσω! Κάνω καφέ και επιτέλους άραξα! Πάω να στρίψω τσιγάρο και πετάγεται ένας τύπος μέσα από ένα αυτοκινούμενο που είχε σταθμεύσει ακριβώς από πίσω μου και μου λέει.

    – Φίλος.
    – Εγώ.
    – Ναι! Κοίταξε να δεις αν θες κάτσε στο παγκάκι δεν με πειράζει, αλλά σε παρακαλώ μην καπνίσεις εδώ!
    – ??
    – Με ενοχλεί ο καπνός άσε που δεν γουστάρω και το τσιγάρο!
    – ??. (Βασικά ποτέ δεν κατάλαβα αν ήταν δικό του το παγκάκι ή απλώς, μου υποδεικνύε τι θέλει αυτός! Αλλά επειδή ήταν και το μοναδικό, υπέθεσε ότι μπορεί να είναι και το δικό του. Ασε που δεν ήθελα να κάνω φασαρία μιας και παραδίπλα φόρτιζε το κινητό σε δανική μπρίζα και τρώγανε κανένα ξενέρωμα, η παροχη της ηλεκτρικής μου ενέργειας και είχανε αλλά βραδιάτικα!) Καλά!
    – Σ' ευχαριστώ πολύ
    – ??.

    Και όπως καταλάβατε την έπεσα εξω από τις τουαλέτες!

  14. #14
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Με το που άνοιξα το κινητό και μπήκα αυτομάτως στο ίντερνετ μου έρχεται μήνυμα από την Ανθή…

    - Καλά μέχρι που σκοπεύεις να πας σήμερα! Ακόμα οδηγείς! 23 00 πήγε!

    Βέβαια το 23.00 της Ελλάδος ήταν 22.00 της Γαλλίας και τσίμα τσίμα μόλις είχε νυχτώσει. Βασικά αν ταξιδέψεις στο εξωτερικό προς εκείνα τα γεωγραφικά πλάτη θα πάθεις πλάκα το πόσο πολύ διαρκούν ωρολογιακά οι ημέρες σε σχέση πάντα, με τη χώρα μας.

    Μέχρι που μίλησα μαζί της…

    Ανθή δεν έχω μπαταρία, οι πούστηδες ούτε μία μπρίζα δεν έχουν! Άσε που δεν έχει πουθενά να κάτσω και κάθομαι έξω από τις χεστρες!
    – Σώπα ρε.
    – Ναι τραγική κατάσταση.
    – Είναι ωραία.
    – Γαμάτα είναι! Άντε θα τα πούμε πιο μέτα να φορτίσω λίγο παραπάνω το κινητό.

    Μια που είπα για χεστρες να πω ότι και το φειζερ κατά μία έννοια, πάνω στη χέστρα το πάρκαρα. Το κάμπινγκ επειδή είχε παντού γρασίδι και εγώ φοβόμουν μην έχω τίποτα περίεργα προβλήματα με την υγρασία και το γρασίδι βραδιάτικα, το στάθμευσα στη μοναδική στερεά επιφάνεια που βρήκα στο χώρο, δηλαδή πάνω στο μεταλλικό υπόνομο!

    Είχε νυχτώσει για τα καλά, εγώ με αυτά και με εκείνα δεν είχα στήσει ακόμα σκηνή και τώρα μέσα στο σκοτάδι το σκεφτόμουν να το κάνω. Φυσικά πιο πολύ σκεφτόμουν το αυριανό μαζεμα της σκηνης παρά το βραδινό στήσιμο και ήδη προσπαθουσα να βρω, εναλλακτικούς τρόπους διανυκτερεύσεις… Μέχρι που βρήκα!

    Όταν έκανα την κράτηση οι ρεσεψιονίστ μου έδειξε, μια τεράστια σκηνή με διαφανές τέντες γύρω γύρω σαν και αυτές που χρησιμοποιούν οι καφετέριες που λειτουργούσε, σαν εστιατόριο για τα κάμπινγκ. Για εκεί είμαι!! εκεί θα φάω και εκεί, θα την πέσω και το φέιζερ το πρωί θα είναι έτοιμο και προπάντων, φορτωμένο για το ταξίδι!

    Αφού πρώτα έριξα πάνω από το φέιζερ όλα τα αδιάβροχα και στούμπωσα πάνω από την κλειδαριά, της αδιάβροχης γκέτες για να έχω όσο το δυνατόν τη μέγιστη προστασία από την υγρασία, μετέφερα τα πράγματα στη μεγάλη σκηνή και στρώθηκα για φαγητό.

    Είχε πάρα πολύ κρύο, ψοφό!!! Φόρεσα ότι είχα και δεν είχα και προσπάθησα να κλείσω για λίγο τα μάτια μου, μετά από πολλή προσπάθεια ίσως και να αποκοιμήθηκα για λίγο μέχρι που ξύπνησα κοκαλωμένος! Τέτοιο κρύο δεν είχα ξαναφάει ποτέ στη ζωή μου.

    Έτρεμα σα χέλι. Πως θα τη βγάλουμε απόψε! Είχα και το άγχος για την φωτογραφική μηχανή μην πάθει τίποτα από την υγρασία, βέβαια την είχα μέσα στην θήκη της και σε ένα ορειβατικό σάκο σκεπασμένο από την αδιάβροχη του θήκη αλλά και πάλι ανησυχούσα… αν είσαι παθών έτσι είναι!!! Και τότε μου έρχεται η ιδέα, έτσι όπως ήταν κουλουριασμένη να την χώσω και μέσα στο tank bag για να έχω την απόλυτη προστασία.

    Ανοίγω το tank bag να βγάλω τα πράγματα από μέσα και πως κοιτάω, είχε μεσα χυμένο λάδι που είχα για να συμπληρώνω στο φέιζερ! Της μάνας σου! Μάλλον όταν συμπλήρωσα λάδια δεν το σφράγισα καλά και όταν μετέφερα το σάκο στη σκηνή, έσταξε και τα έκανε όλα σκατά! Μια χαρά, ασχολία δεν είχαμε ασχολία βρήκαμε!!!

    Πόσο να χύθηκαν, ούτε 50 γραμμάρια αλλά και πάλι ήταν αρκετά…

    Αντε να δούμε πως θα κοιμηθούμε τώρα, στο σώμα και στα χέρια δεν είχα πρόβλημα αφου φορούσα το μπουφάν και τα γάντια άλλα στο κεφάλι, είχα παγώσει. Τι να κάνω τι να κάνω ιδέα πρώτη… Παίρνω μια σακούλα και την χώνω πάνω από το κεφάλι μου λες και προσπαθουσα να αυτοκτονήσω, το πάλεψα αλλά δεν βόλεψε. Έπρεπε να βρω μια λύση γιατί αλλιώς με έβλεπα να με βρίσκουν κατεψυγμένο, μέσα στο κατακαλόκαιρο το πρωί!! Και τότε το σκέφτηκα, χα σε εμένα ρε! Πήρα την αδιαβροχη γκέτα την άνοιξα σαν χωνί και την έχωσα πάνω από το κεφάλι μου. Μιλάμε ή έχεις ταξιδιωτική οργάνωση ή δεν έχεις!

    Βέβαια ο ύπνος μου που ακολούθησε ήταν κάπως μαρτυρικός, αλλά τουλάχιστον κοιμήθηκα! Μισή ώρα κοιμόμουν μια ωρα εμένα ξύπνιος μέχρι να ξανακοιμηθώ ξανά. Κάπως έτσι στο ξεκίνημα των διακοπών μου έκλεισα τρία εικοσιτετράωρα χωρίς, ουσιαστικό ύπνο

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	g1.jpg 
Προβολές:	558 
Μέγεθος:	87,2 KB 
ID:	396877
    Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 26/06/2018 στις 14:49.

  15. #15
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Ημερα 4 Τεταρτη 04 - 08 - 2017

    Ξυπνάω πριν το χάραμα και περιμένω να ανατείλει για να βγω έξω από τη σκηνή – εστιατόριο! Βασικά σκεφτόμουν και το ενδεχόμενο έτσι όπως κοιμόμουν με την γκετα στο κεφάλι να έμπαινε μέσα στη σκηνή κανένας ξενύχτης ένοικος του camping, μιλάμε αν με έβλεπε αποκλείεται να με ξέχναγε!

    Πίνω καφέ και βγαίνω έξω να δω και λίγο το μέρος.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	rsZRsv.jpg 
Προβολές:	555 
Μέγεθος:	62,8 KB 
ID:	396879

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	wDlbUQ.jpg 
Προβολές:	551 
Μέγεθος:	81,3 KB 
ID:	396880

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	D4uEy9.jpg 
Προβολές:	556 
Μέγεθος:	86,5 KB 
ID:	396881

    Φυσικά σχεδόν όλοι κοιμόντουσαν και ξαφνικά βλέπω ένα τύπο να κάνει κάτι σαν καταμέτρηση στο κάμπινγκ, βρε λες να είμαι τόσο τυχερός.

    – Φίλε να σε ρωτήσω είσαι από το camping.
    – Ναι
    – Μπορούμε να πάμε μέσα στη ρεσεψιόν να φορτίσω λίγο το κινητό.
    – Έλα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Syt3Q4.jpg 
Προβολές:	557 
Μέγεθος:	101,7 KB 
ID:	396882

    Μπαίνουμε μέσα στο σπιτάκι το τοποθετώ στην πρίζα μαζί με το power bank και πετάγεται ο τύπος και μου λέει.

    – Μπορείς να κάνεις πιο γρήγορα έχουμε και δουλειές.
    – ??
    – Αντε αντε τελείωνε.
    – ??

    Ρε πλάκα με κάνετε, μα τέτοια αντιμετώπιση πια. Πάω κλασικά στο παγκάκι έξω από τις τουαλέτες και σκέφτομαι αυτοί οι άνθρωποι που έρχονται στην περιοχή με τα αυτοκινούμενα τους για μέρες εδώ, δεν βαριούνται και πως περνάνε τον χρόνο τους μέχρι που η απάντηση μου ήρθε από ένα παλικάρι που συνάντησα εκείνο το πρωινό.

    – Φίλε είσαι μέρες εδώ.
    – Ναι αρκετές.
    – Και τι κάνεις πως περνάς τις μέρες σου.
    — Κάνω πεζοπορία στα βουνά.
    – Μόνος.
    – Ναι μόνος και δεν φοβάσαι μην και τυχόν πάθεις τίποτα, μη στραμπουλίξεις το πόδι σου ή κάτι σου συμβεί.
    – Όχι! Βλέπεις τις γύρω κορυφές, σχεδόν όλες τις έχω περπατήσει.
    – Σώπα ρε.

    Εντάξει εμείς που ταξιδεύουμε με μοτοσυκλέτα βλέπουμε κάπως στα πεταχτά ένα μέρος ή κάποιο τόπο που επισκεπτόμαστε μέχρι να πάμε στο επόμενο αλλά αυτοί οι άνθρωποι που επιλέγουν άλλους τρόπους ταξιδιωτικής περιπλάνησης, πραγματικά ξεζουμίζουν τις εκάστοτε τοποθεσίες μέχρι και αυτή με την σειρά τους, πάνε τις επόμενες! Και τελικά μάλλον ξέρουν το πώς να αξιοποιούν το χρόνο τους.

Σελίδα 1 από 12 12345611 ... ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. site για Ζ50Monkey με πληροφοριες,φωτο και μοντελα και τα λοιπα...
    από Spazz στο forum Όλα τα μοντέλα χωρίς δική τους κατηγορία...
    Απαντήσεις: 4
    Τελευταίο μήνυμα: 06/07/2009, 17:41
  2. Απαντήσεις: 7
    Τελευταίο μήνυμα: 04/07/2006, 05:22
  3. φτανει πια με τα V-strom και τα Ζ!...ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΗ....
    από jinks στο forum Αντιπαραθέσεις
    Απαντήσεις: 39
    Τελευταίο μήνυμα: 30/03/2006, 10:41
  4. Απαντήσεις: 0
    Τελευταίο μήνυμα: 23/05/2005, 08:45
  5. Απαντήσεις: 25
    Τελευταίο μήνυμα: 22/04/2005, 22:15

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF