Σελίδα 4 από 12 ΠρώτοΠρώτο 123456789 ... ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 46 έως 60 από 178

Θέμα: Τιτιβίσματα Άλπεων Με αεροπλάνα και βαπόρια και πρωταγωνιστή το Fazer

  1. #46
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Είχα ρωτήσει φυσικά που μπορώ να πάω για να δω κάτι από το μέρος και με είπαν ότι στο κέντρο, έχει καφετέριες McDonald's και εστιατόρια… Μια χαρά! Φυσικά με είπαν ότι είναι πολύ κοντά και μπορώ να πάω με τα πόδια, αλλά εγώ επέλεξα να οδηγήσω. Φτάνω σε μία κυκλική διασταύρωση παίρνω μια έξοδο και καταλήγω σε ένα κάμπινγκ, Ουπς!

    Βάζω των Τομ να δω που μπορεί να είναι το κέντρο και τον λέω, να με οδηγήσει εκεί που φαίνεται ότι έχει πολλά σπίτια… Ωραίω κριτιριο ε!! Εκεί που είναι τα πολλά σπίτια, κάπου εκεί θα είναι και το κέντρο! Έτσι παίρνω μια άλλη έξοδο από τον κυκλικό κόμβο και βγαίνω στην εθνική οδό! Δεν μπορούσα να χωνέψω οτι ξεκίνησα να πάω κάπου σε απόσταση με τα πόδια, και κατέληξα να οδηγώ προς άγνωστούς προορισμούς.

    Μιλάμε ανάμεσα στα βρισίδια που έριχνα καθώς οδηγούσα, παρακαλούσα και τον Θεο μην και τυχόν πληρώσω και τίποτα διόδια… Τελικά ευτυχώς όχι! Βρίσκω πινακίδες για Μιλάνο και φοβούμενος μην πάω αλλού για αλλού, στρίβω κατά εκεί. Και ετσι κατέληξα στα προάστια του Μιλάνου.

    Κάνω κάποια χιλιόμετρα μέσα σε αρκετή κίνηση με τα φανάρια, να διαδέχονται καταριπας το ένα μετά το άλλο και το βεντιλατέρ από το μηχανάκι, να αρχίζει να κελαηδάει. Ρε Νίκο που πας και ζορίζεις το φειζερ λίγες μόλις ώρες προτού, να έρθει η Ανθη από την Ελλάδα… Τρελάθηκα και αυτομάτως, έκανα αναστροφή βαζοντας των Τομ να με πάει στο πάρκινγκ.

    Αλλά δεν το παράτησα όχι! Κοιτώντας το κινητό ξαναεβαλα το GPS να με πάει στο κέντρο ενός άλλου μεγάλου οικισμού, μπας και βρω επιτέλους αυτό το περιβόητο κέντρο της περιοχής. Ο Τομ να με πηγαίνει μέσα από κάτι ερειπωμένους δρόμους που κύκλωναν το αεροδρόμιο. Προσπερνώντας πολλά παρατημένα κοντέινερ να με οδηγεί, μέσα σε ξεχασμένους οικισμούς όπου πολλοί αλλοδαποί αφρικανικής καταγωγής, είχαν στήσει διάφορα πηγαδάκια και με κοιτούσαν, περίεργα στο δρόμο… Σφίχτηκα! Για μια στιγμή νοερά νομίζα ότι βρισκόμουν στις κακόφημες συνοικίες της Νέας Υόρκης, όπου οι συμμορίες έχουν το ολοκληρωτικό έλεγχο της περιοχής! Τι να λέμε τώρα.

    Συνεχίζω και φτάνω επιτέλους στην κωμόπολη, κάνω μια γύρα δεν είχε τίποτα ούτε καφετέρια ούτε εστιατόρια και φυσικά, δεν κυκλοφορούσε ψυχή. Ξανά κάνω μια γύρα μήπως και βρω κάτι, μπα..!!! Το μόνο που βρήκα ήταν μια πανέμορφη ιταλίδα που καθόταν με τη φιλενάδα της σε μία γωνία του ερημωμένου δρόμου και φαντάζομαι, έκλαιγε την μοίρα της με το τι κάνει σε ένα τόπο σαν και αυτό.

    Σταματάω έξω από τα κιγκλιδώματα του αεροδρομίου να κάνω ένα τσιγάρο και να χαζεύω, τους αεροδιαδρόμους με κάποια αεροπλάνα, να απογειώνονται βαθιά μέσα στον ορίζοντα. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η αίσθηση της ερημίας που με περίκλειε, αλλά κάπου άρχισα να αγριεύομαι και την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια για το πάρκινγκ.

    Φτάνω στην πύλη από το γκαράζ και περιμένω να ανοίξει η πόρτα… Μπα!! Να κορνάρω, ούτε! Κατεβαίνω και να ψάχνω μήπως έχει κάποιο κουμπί κάτι, που ενεργοποιεί το μηχανισμό… Δεν είχε τίποτα και αρχισα να βρίσκομαι, σε κατάσταση υστερίας!

    Σκάει ένα αμάξι που έβγαινε εκείνη την ώρα από το πάρκινγκ και μου λέει ότι μάλλον, το φωτοκύτταρο που έχει δεν πιάνει τον όγκο της μοτοσικλέτας… Ρε πότε θα ησυχάσει η ψυχή μου! Να φωνάζω να κάνω χειρονομίες μπροστά στις κάμερες, με αγνοούσαν παντελώς! Είχε μία πολύ μικρή μεταλλική είσοδο για να διέρχονται οι πεζοί και εκεί που ήμουν έτοιμος να σκαρφαλώσω κάτι πεζουλάκια κάνοντας εντούρο εκ θαύματος, με είδαν και μπήκα στο γκαράζ… Εύκολο ήταν!

    Σταθμεύω πληρώνω και πάω να κάτσω επιτέλους την συνοικιακή πιτσαρία δίπλα από το ξενοδοχείο, μιας και πεινούσα σαν λύκος! Παραγγέλνω πίτσα και μία μπύρα και αφού τα τσάκισα…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	605smB.jpg 
Προβολές:	271 
Μέγεθος:	67,2 KB 
ID:	397063

    Κάπου εκεί συνειδητοποίησα ότι η μέρα μου σήμερα ήταν πραγματικά κενή, από ταξιδιωτικές εμπειρίες. Κάνοντας ουσιαστικά,για πρώτη φορά στη ζωή μου, μια μέρα διακοπές… Μέσα στις διακοπές μου.

    Ετσι και εγώ επειδή σήμερα δεν έκανα ταξιδιωτικά τίποτα, χτύπησα και μια δεύτερη πίτσα για να γουστάρω.

    Γύρισα στο ξενοδοχείο μίλησα με την Ανθή.

    – Που πήγες στο κέντρο, είδα στο Google ότι έχει καφετέριες και Μακντόναλντ.
    – Δεν τα βρήκα.
    – … (Νεκρική σιγή)
    – Μάλλον θα ήταν μέσα στο αεροδρόμιο. Άντε έρχεσαι αύριο.
    – Ναι!
    – Με το που φτάσεις πάρε με τηλέφωνο να ξεκινήσω να σε πάρω.
    – Αμάν!

    Και αφού είδα τηλεόραση μετά από κάμποση ώρα, αποκοιμήθηκα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	g3.jpg 
Προβολές:	261 
Μέγεθος:	106,6 KB 
ID:	397084
    Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 28/06/2018 στις 14:29.

  2. #47
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Ημερα 8 Κυριακη 06 - 08 - 2017

    Ξύπνησα από τα χαράματα να πιω καφέ και να πάω να παραλάβω την Ανθη από το αεροδρόμιο, που ερχόταν στις οχτώ. Φυσικά από εχθές προνόησα και συμμαζέψα λίγο τα πράγματα μου μιας και μέσα στη μπαγκαζιέρα επικρατούσε, πολεμική ζώνη. Έτσι ώστε να μην χάσουμε χρόνο στο να βολέψουμε και τα πράγματα της Ανθή στο μηχανάκι.

    Πάω να πάρω το φειζερ από το γκαράζ και το βλέπω ανακουφισμένος, εκεί που το είχα παρκάρει εχθές… Ναι έχουμε και αυτό! Φτάνω στο μηχανάκι και πως κοιτάω, ο πλαγιοστατης έτσι όπως στηρίζοταν το Φέιζερ είχε τρυπήσει την πίσσα που είχε στο γκαράζ και είχε ανοίξει τρύπα. ΩΧ ευτυχώς που δεν έπεσε!

    Αφού ενημέρωσα όποιον έβλεπα στο πάρκινγκ ότι αναχωρώ, για να μου ανοίξουν την πύλη… Ξεκίνησα για το ξενοδοχείο.

    Πάω φορτώνω τα πράματα ανά δώσεις και κάθε φορά που πηγαινοερχόμουν, χτυπούσα και ένα καφεδάκι από το μπουφέ του ξενοδοχείου έτσι, για το καλό της ημέρας! Αφήνω τα κλειδιά στην άδεια ρεσεψιόν και κλείνοντας την πόρτα του ξενοδοχείου, μου έρχεται!! Οχι ρε μάγκα ξέχασα το κράνος! Τώρα!! Μα πόσο τρόμπας μπορεί να είμαι!! Αρχιναω να ρίχνω τώρα… Ακριβώς από δίπλα μου ήταν μια νεαρη οικογένεια που είχε κάνει και αυτή τσεκ άουτ, και με ρωτάει.

    - Τι έπαθες.
    – Ξέχασα το κράνος μέσα.
    – Αφού το κρατάς.
    – Α.

    Εντάξει ρε παιδιά συμβαίνουν αυτά!

    Πάω να ξεκινήσω και χτυπάει το τηλέφωνο.

    – Έλα έφτασα!
    – Κιόλας.
    – Ναι φτάσαμε μισή ώρα νωρίτερα.
    – Ωραία ξεκινάω σε πέντε είμαι εκεί… Περιμένε με στην έξοδο από τις αφίξεις για να μην πληρώσω πάρκινγκ για το φειζερ.
    – Ναι!

    Κάνω 800 m και έφτασα στο αεροδρόμιο παρέλαβα την Ανθή, για να ξεκινήσει επιτέλους το από κοινού μας ταξίδι! Φυσικά όμως προτού να γίνουν όλα αυτά, σταματάμε σε ένα βενζινάδικο να κάνουμε ένα τσιγάρο για να τα πούμε και λιγάκι!

    – Η μάνα μου πως είναι.
    – Μια χαρά, λες και είσαι στη Χαλκιδική!
    - Γουστάρεις.
    - Ναι!
    - Ο καιρός λεει βροχές.
    – Ελα μωρέ καλοκαίρι είναι, πόσο θα βρέξει.

    Ο ουρανός εντωμεταξύ ήταν ήδη συννεφιασμένος και προς τα εκεί που θα κατευθυνόμασταν, μέσα στη μαυρίλα. Έλα μωρέ ότι βρέξει ας κατεβάσει, διακοπές είμαστε!

    Ξεκινάμε κάνω κάποια μέτρα.

    – Ρε Νίκο που πας από δω, ξαναγυρνάς αεροδρόμιο.
    – Όχι ρε καλά πάω.

    Και τελικά ξαναγύρισα στο αεροδρόμιο! Αφού μπλέχτηκα κανα δίλεπτο βρήκα τη σωστή έξοδο και επιτέλους, το ταξίδι μας ξεκινάει.

    Ο καιρός ήταν βαρύς τα κάτασπρα σύννεφα ήταν χαμηλά και σκέπασαν τις βουνοκορφές, μέχρι που οι πρώτες ψιχάλες άρχισαν να στάζουν από τον ουρανό οπότε, κάναμε στάση στο πρώτο βενζινάδικο να φορέσουμε τα αδιάβροχα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	6CfdqO.jpg 
Προβολές:	266 
Μέγεθος:	67,1 KB 
ID:	397064

    Ξεκινάμε να βγούμε Ελβετία και μετά από κάποια χιλιόμετρα, άρχισε ο κατακλυσμός. Ο ρε μαγκα μου τι έριχνε και κατευθείαν, χαθήκαμε στην πρώτη καφετέρια που βρήκαμε μπας και σωθούμε!

    Φυσικά τα πειράγματα εδιναν και έπαιρναν.



    Έστω και λίγο κακόγουστα.

    Ήπια τον πέμπτο καφέ της ημερας

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	dGCiYo.jpg 
Προβολές:	267 
Μέγεθος:	86,1 KB 
ID:	397065

    Και αφού ψιλό σταμάτησε η μπόρα ξαναβρεθήκαμε στο δρόμο… Διασχίσαμε ένα κομμάτι από λίμνη Κομο και ακολουθώντας πάντα των SS 36, φτάσαμε στη λίμνη Montespluga… Οπως και το ομώνυμο πάσο που ανεβήκαμε. Ενας δρόμος που ενώνει την Ιταλία με την Ελβετία μήκους 30 km και σε αυτά τα 30 km ανεβαίνεις, 1800 m υψόμετρο. Τρέλα!!!

  3. #48
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Να είναι γεμάτο με απότομες φουρκέτες… Τούνελ με στροφές 90 μοιρών να διαδέχονται το ένα το άλλο. Να ρίχνει έξω καρέκλες ή βροχή, να πηδάει στο οδόστρωμα σαν μπαλάκια του πινγκ πονγκ. Ο δρόμος να γλιστρά, να κατεβάζει ποτάμια νερό. Η Ανθη να κάνει το σταυρό της και εγώ να σκέφτομαι, ότι μάλλον θα με πει να γυρίσουμε πίσω στο αεροδρόμιο…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	sAaXtL.jpg 
Προβολές:	263 
Μέγεθος:	77,2 KB 
ID:	397066

    Και άλλο τούνελ και άλλη στροφή μέχρι που σταματήσαμε μιας και πλέον, ήταν επικίνδυνο να οδηγάς!



    Η Ανθη να έχει κοκαλώσει και να σκέφτεται τι κάνω εγώ εδώ στα βουνά με τον τρελό! Και αντί να βάλω αντηλιακό, φόρεσα αδιάβροχα… Έλα μωρέ καλοκαιρι είναι, πόσο θα βρέξει!

    Αφού ψιλό έκοψε ο καιρός συνεχίσαμε να ανεβαίνουμε κι αλλό τέρμα πάνω στο βουνό, μέχρι που μπήκαμε Ελβετία. Φυσικά σύνορα δεν περάσαμε παρα μόνο μια πινακίδα που έγραφε, αν έχεις τίποτα αφορολόγητο πρέπει να το δηλώσεις. Στην Ελλάδα γιατί δεν βάζουν τέτοιες πινακίδες!

    Η ομιχλη έχει σκεπασεί τα πάντα η βροχή, είχε και πάλι δυναμώσει. Το κρύο να ξυρίζει με την Ανθη πλέον να μη δίνει σημεία ζωής οπότε αυτομάτως, μόλις είδα ένα ερειπωμένο τούνελ σταμάτησα ακαριαία το μηχανάκι για να δω… Αν η γυναίκα μου ακόμα αναπνέει.

    Παρκάρω το φέιζερ πάνω στα κοτρόνια να μην είναι στο δρόμο και έτσι όπως παίρνω τα κλειδιά από τη κλειδαριά, μου πέφτουν κάτω και να μην βρίσκω… Ημαρτον! Να ψάχνω στάζοντας από τη βροχή και τα κλειδιά πουθενά. Το στανιό μου μέσα είναι δυνατόν! Έρχεται και η Ανθη βρίζοντας (Ποιον έβριζε, ας μην το αναλύσουμε καλύτερα!) Και τελικά τα βρήκε σφηνωμένα ανάμεσα από την καλωδίωσης του φέιζερ! Κοίταξε να δεις πως από το πουθενά, μπορεί να μπλέξει κανείς.

    Πάμε μέσα στο τούνελ να αλλάξει η Ανθη που έτρεμε από το κρύο και την υγρασία, σαν ψάρι. Της φοράω και το δικό μου αδιάβροχο και περιμένουμε μπας και κόψει! Γράφοντας το ταξιδιωτικό είδα ότι αυτό το τούνελ δεν είναι όποιο και όποιο τούνελ αλλά το διάσημο, Galerie am Splügenpass που χτίστηκε το 1845 και πλέον λειτουργεί σαν μουσείο.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	0VmWa3.jpg 
Προβολές:	265 
Μέγεθος:	67,2 KB 
ID:	397067

    Είδες ρε Ανθή που σε φερα πάλι!

    Μέχρι που ξεκινήσαμε και πάλι να κατεβαίνουμε το Splügenpass ( Και αυτό στο ίντερνετ το είδα. Σιγά μην το ήξερα… Εντάξει ρε παιδιά άλλοι τα ψάχνουν προτού πάνε και άλλοι, αφού πάνε!! Λεπτομέρειες!!) Κατηφοριζοντας το μεσα στην ομιχλη κάποια χιλιόμετρα πιο κάτω, είχε μια καφετέρια που κάλλιστα, θα μπορούσαμε να είχαμε αράξει εκεί και όχι μέσα στα κοτρώνια...Αλλα που να το ξερουμε.

    Ρωτάμε για βινιετα

    – Δεν έχουμε, θα πάτε σε μια καφετέρια στο κέντρο του χωριού.

    Φτάνουμε στο χωριό πάμε στην καφετέρια ήταν κλειστοί. Ακριβώς από δίπλα ήταν ένα σουπερμάρκετ, ωραία ευκαιρία να κάνουμε τα ψώνια της ημέρας! Μπαίνουμε μέσα όλα ήταν πανάκριβα φωτιά! Τα σαλάμια και τα κασέρια κυμαινόντουσαν από 7 €.

    Η συσκευασία τα ψωμιά καναν γύρω στα 4 € και οι κρύες σαλάτες, στο τάληρο. Μια χαρά, οπότε αγοράσαμε ότι βρήκαμε πιο οικονομικό και πάμε στο ταμείο. Φυσικά, πήραμε και ένα κρασί

    – Να ρωτήσουμε μήπως ξέρετε από που μπορούμε να βρούμε βινιετα
    – Από εδώ ( 35 € και αν αναλογιστείς οτι έχει ένα χρόνο διάρκεια είναι πραγματικά, τζάμπα πράμα! Στην Ιταλία τα 35 € τα δίνεις για 3 ωρες!!)
    – Πόσο χρωστάμε.
    – 70!

    Μονο!!! Ή βινιετα μπορεί να ήταν τζάμπα, αλλά όλα τα άλλα ήταν δηλητήριο! Δεν ξέρω αλλά απ' όσο θυμάμαι, μου φάνηκε πολύ πιο ακριβή ζωή από ότι στην Νορβηγία. Ευκαιρία για δίαιτα λοιπόν!

  4. #49
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Βγαίνουμε εξω μεσημέρι πια, ευτυχώς είχε σταματήσει η βροχή και αφού κάναμε ένα τσιγάρο, λέω την Ανθή.

    – Θα πάμε ούτως ή άλλως για αυτό ήρθαμε από δω.
    – Θα προλάβουμε το ξενοδοχείο.
    – Λογικά.

    Και φύγαμε καρφί για το San Bernardino. Ο Τομ με έβγαζε άλλη διαδρομή για να ανεβούμε το πάσο αλλά οδηγώντας, είδα πινακίδες που έγραφαν San Bernardino grand tour, οπότε τον γράψαμε και πήγαμε από κει.

    Ανεβαίνοντας στο βουνό μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο σε κάποια φάση, προσπερνάω κάποιά ακινητοποιημένα αυτοκίνητα και φτάνω μπροστά σε μια ανηφορική αριστερή φουρκέτα όταν βλέπω, ένα τουριστικό λεωφορείο να κατεβαίνει τη στροφή. Κοκαλώνω το μηχανάκι το λεωφορείο συνεχίζει ακάθεκτο την πορεια του και περνάει στρίβοντας, σε πραγματικά χιλιοστα από τη μάσκα του φέιζερ… ΣΟΚΑΡΙΣΤΗΚΑ!!

    – Ανθή το είδες.
    – Δεν το πρόσεξα
    – Καλύτερα!

    Πάντως αν μας χτυπούσε και επιβιώναμε, έβλεπα από την αποζημίωση να αγοράζαμε κανένα σπίτι στην πατρίδα!!! Και μετά από λίγα χιλιόμετρα φτάσαμε στην κορυφή.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	ulyg8K.jpg 
Προβολές:	263 
Μέγεθος:	100,9 KB 
ID:	397068

    Τι αυτό ήταν, πολύ μικρό ρε γαμώτο!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	fdbzvu.jpg 
Προβολές:	265 
Μέγεθος:	102,3 KB 
ID:	397069

    Αράξαμε στην κορυφή.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	yQYCR2.jpg 
Προβολές:	264 
Μέγεθος:	77,0 KB 
ID:	397070

  5. #50
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Χαζεύοντας την αλπικη λίμνη.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	ciD8ix.jpg 
Προβολές:	261 
Μέγεθος:	65,2 KB 
ID:	397071

    Μέχρι που φύγαμε άρον άρον γιατί ο καιρός ετοιμαζόταν παλι να βρέξει και εμείς, είχαμε ένα κάρο χιλιόμετρα να διανύσουμε μέχρι το ξενοδοχείο.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	X0b5Ad.jpg 
Προβολές:	264 
Μέγεθος:	91,3 KB 
ID:	397072

    υνεχίζω κάποια χιλιόμετρα στο βουνό και βλέπουμε έξοδο προς εθνική. Χαλάστηκα βέβαια, γιατί έτσι δεν θα κάναμε ολόκληρο το πασο και από τις δύο πλευρές. Αλλά πλέον με το χρόνο να μας πιέζει, δεν είχαμε δυστυχώς άλλη επιλογή. Εκεί ο Τομ αποπροσανατολιστικέ μαζί του και εγώ και δεν ήξερα με το που βγούμε στην εθνική, ποια κατεύθυνση να ακολουθήσω προς Saint Moritz η Λοκάρνο. Τώρα από που να πάμε!!

    Στρίβω δεξια προς Saint Moritz με το δρόμο να είναι ακινητοποιημένος από την κυκλοφοριακή συμφόρηση αλλά ευτυχώς, βλέποντας στην πορεία μου μια πινακίδα ότι ξαναγυρνούσαμε προς Ιταλία, την κατάλαβα τη δουλειά. Και ετσι όπως ήμουν πάνω στην εθνική έχοντας ακριβώς απέναντι μου το Αστυνομικό Τμήμα της Ελβετίας, έκανα αναστροφή και πήρα επιτέλους τη σωστή κατεύθυνση. Βέβαια υπήρχε πιθανότητα αν μας μπαγλαρώσανε να μην ξαναβλέπαμε τις μανάδες μας αλλά ευτυχώς, την γλυτώσαμε.


    Κανω κάποιά χιλιόμετρα και κάποιοι αστυνομικοί μας ξαναέστειλε μέσα από τα βουνά μιας και η εθνική ήταν κλειστή. Προφανώς από κάποιο ατύχημα και τελικά, διέσχισα όλο το San Bernardino. Αυτό που κατάλαβα ηταν ότι το πάσο μπαίνοντας από την ιταλική του πλευρά, σε βγάζει σχεδόν αμέσως στην κορυφή. Ενώ εάν το διασχίσεις προερχόμενος από την Ελβετία, έχει πολύ δρόμο να σου προσφέρει.

    Πω πω τέτοια πράγμα δεν είχα ξαναδεί! Για δεκάδες χιλιόμετρα από το αντίθετο ρεύμα της κυκλοφορίας όλα τα αμάξια να είναι ακινητοποιημένα μέσα στο βουνό. Από το μποτιλιάρισμα οι οδηγοί να είναι σε κατάσταση απελπισίας να βγαίνουν από τα οχήματά τους και να αποχωρούν, τι έχει συμβεί και το πότε επιτέλους θα φτάσουν στον προορισμό τους… Και εμείς να κάνουμε το σταυρό μας που τη γλιτώσαμε. Πάντως ένα έχω να πω, τόσα χιλιόμετρα μποτιλιαρίσματος διανύσαμε ίσως και χιλιάδες αμάξια ακινητοποιημένα είδαμε, αλλά ούτε έναν δεν είδαμε να χώνεται στον αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας για να κερδίσει, έστω κάποια μέτρα δρόμου…

    Αφού κατεβήκαμε το βουνό με κατεύθυνση πάντα το Αϊρόλο, ο δρόμος μας κατηφόρισε μέσα από μία πανοραμική θέα στις πεδιάδες της Ελβετίας. Τέτοια ομορφιά δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου! Με τα μεμονωμένα δέντρα, το γρασίδι που απλωνόταν ως πέρα στον ορίζοντα. Τα γραφικά δρομάκια τα διάσπαρτα σπιτάκια με τους κήπους και τις αυλές τους, κάποιες εκκλησίες να είναι χτισμένες πάνω στο λόφο. Τα ζωα να βόσκουν ανέμελα στο γρασίδι, όλα σε μία απίστευτη αρμονία με το φυσικό περιβάλλον. Λες και ήταν βγαλμένα μέσα από κάποιο παραμύθι.

    Βγήκαμε στην εθνική επιτέλους, τα χιλιόμετρα κύλησαν πιο γρήγορα και λίγο προτού φτάσουμε στο Αιρόλο, στρίψαμε αρχικά για να διασχίσουμε το Passo della Novena. Και μετέπειτα μέσα από την ίδια πορεία του δρόμου, το Nufenen pass. Ένα έχω να πω, νομίζα ότι οδηγούσα σε πίστα της Furmula 1! Με τον δρόμο να τεμαχίζει κάθετα τα βουνά, τις γλυκές ποτέ δεξιόστροφες και ποτέ αριστερόστροφες κλίσεις του δρόμου. Την απίστευτη πρόσφυση της ασφάλτου και συν, το ότι οδηγούσα πραγματικά μόνος στον δρόμο… Για μία στιγμή μου δόθηκε η εντύπωση ότι κυνηγούσα χρόνο στις κατατακτήριες δοκιμές κάποιου Grand prix, για να έχω καλύτερη θεση στον αγώνα. Εντάξει τελευταίος βγήκα αλλά το καταευχαριστήθηκα!

    Μέχρι που ο δρόμος στένεψε σκαρφάλωσε τέρμα πάνω στην κορυφή του βουνού, εως να έρθει η ώρα του, να ξανάκατηφορίσει και πάλι.

  6. #51
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κόντευε 20 00 η ώρα και μας έμεναν γύρω στα 40 km για το ξενοδοχείο όταν, βαράει το τηλέφωνο της Ανθής.

    – Νίκο κάποιος μας πήρε τηλέφωνο, μήπως είναι από το ξενοδοχείο.
    – Μέχρι τι ώρα είναι ανοιχτό το βράδυ.
    – Εως τις 22 00.

    Σταματάμε και όντως μας πήραν τηλέφωνο αλλά και μας έστειλαν μήνυμα, αν τελικά θα κάνουμε check in. Τόσα λεφτά δώσαμε, φυσικά και θα κάνουμε!!!

    Εδώ να πω οτι είχαμε κανει πρόγραμμα περιαγωγής στο κινητό, αλλά επειδη η Ελβετία δεν είναι χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης(Και καλά) το πρόγραμμα αυτό δεν ίσχυε! Και οι χρεώσεις οπως μας ενημέρωσαν από τη WIND, ήταν αστρονομικές!

    Τελοσπάντων με ότι μονάδες είχα στο κινητό μου, παίρνουμε τηλέφωνο και μιλάει η Ανθη στα γερμανικά με το ξενοδοχείο.

    - Ναι ναι ερχόμαστε.
    – Ωραία! Αλλά επειδή εμείς θα κλείσουμε το ξενοδοχείο, θα σας αφήσουμε τα κλειδιά από το δωμάτιο στο...

    Και τότε τελειώνουν οι μονάδες από το κινητο... Όχι ρε γαμώτο τώρα βρήκαν! Παίρνει η Ανθη στο καπάκι από το δικό της τηλέφωνο .

    – Ναι δεν έχουμε μονάδες.
    – Χιλια συγγνώμη… Χιλια συγνώμη.
    – Δεν πειράζει πείτε μου.
    – Τα κλειδιά θα τα αφήσουμε στην γλάστρα που είναι έξω, από την γυάλινη είσοδο.
    – Να είστε καλά.

    Και τότε τελειώνουν οι μονάδες και από το κινητό της Ανθής. Ουφ ευτυχώς προλάβαμε!.

    Κάνουμε ένα τσιγάρο να ξεκουραστούμε όταν, μας πλευρίζει ένα αυτοκίνητο με ένα νεαρό ζευγαράκι από τουρίστες και μας ρωτάνε, αν πάνε καλά για τη Ζυρίχη. Βρήκαν να ρωτήσουν και αυτοί! Εντωμεταξύ με έκανε εντύπωση ότι ο άνδρας ήταν συνοδηγός και η γυναίκα οδηγούσε. Μία γυναίκα εκατο καρατίων! ( Η Ανθη είπε... Γιατί εκατό καρατίων, δεν το καταλαβα ΑΥΤΟ!!! Σιγά την γκόμενα!!!… καλά οποιον νομίζετε πιστέψτε…)

    Τέλος πάντων, προσπάθησα να τους βοηθήσω…

    – Δεν ξέρω μάλλον οχι! (Τρομερή βοήθεια!!)
    – Άσε ρε φιλε, μπλέξαμε που έκλεισαν το δρόμο στην εθνική και καταλήξαμε εδώ.

    Κοιτάζω στον Τομ, η Ζυρίχη ήταν στο άλλο άκρο του χάρτη από εκεί που κατευθυνόμαστε εμείς. Τότε, και ενω δεν πέρασαν δύο λεπτά που συζητούσαμε, σκάει μύτη ένα περιπολικό.

    – Υπάρχει κάποιο πρόβλημα… Με ρωτάνε.
    – Όχι όχι εμείς ξεκουραζόμαστε και τα παιδιά, ψιλό μπερδεύτηκαν!

    Τώρα πως μας βρήκαν ο θεός και η ψυχη τους! Από ότι με είπε η Ανθή πρέπει να την είχαν στήσει λίγο πιο επάνω στο ύψωμα του βουνού, για να επιτηρούν την περιοχή. Και αν θες παρανόμησε!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	TvOwE9.jpg 
Προβολές:	263 
Μέγεθος:	104,5 KB 
ID:	397073

    Τελοσπάντων αφού μας χαιρέτησαν και κατεύθυναν οδηγηκα τα παιδιά, συνέχισε ο καθένας στο δρόμο του.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	oBCKe9.jpg 
Προβολές:	263 
Μέγεθος:	91,3 KB 
ID:	397074

  7. #52
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Η ώρα είχε περάσει η Ανθή ήταν κομμάτια, κρύωνε και είχε αρχίσει να τρέμει από την εξάντληση όταν, μείναμε και πάλι από φρένα στο μηχανάκι…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	YiMTuh.jpg 
Προβολές:	262 
Μέγεθος:	101,1 KB 
ID:	397075

    Και φυσικά κάναμε αναγκαστική στάση, κάπου σε μια άκρη του δρόμου…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	PgFPGI.jpg 
Προβολές:	263 
Μέγεθος:	101,1 KB 
ID:	397076

    Στο πουθενά

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	xM06JE.jpg 
Προβολές:	260 
Μέγεθος:	96,2 KB 
ID:	397077

    τάνουμε στο χωριό κατά τις εννιά, νύχτα πια και να νιώθω πραγματικά εξαντλημένος! Βάζουμε τον Τομ να μας οδηγεί στο ξενοδοχείο και μας πηγαίνει από κάτι πολύ ανηφορικούς συνοικιακούς δρόμους, δίχως να έχουν το παραμικρό φωτισμό. Οδηγάμε μέσα στην ερημιά για κάμποσα μέτρα, μεχρι που φτανουμε μπροστά σε ένα συγκρότημα κατοικιών. Τοτε ο Τομ μπλοκάρει και μας λέει να ξαναγυρίσουμε όλο το δρόμο πίσω. Όχι ρε, δεν άντεχα άλλο!! Τώρα μετά από τέτοια κούραση, να ψάχνουμε και για το ξενοδοχείο… ΔΗΛΑΔΗ ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!

    Έξω από ένα σπίτι ήταν ένας κύριος και λέω στην Ανθή, να συνεννοηθεί μαζί του στα γερμανικά μιας που εγώ, δεν είχα δυνάμεις ούτε να κατέβω από το μηχανάκι! (Βασικά πιο πολύ με εξάντλησε αυτό το δεκάλεπτο ψάξιμο του ξενοδοχείου, πάρα όλα τα χιλιόμετρα της ημέρας)

    Πάει η Ανθη του λέει το όνομα του ξενοδοχείου και έρχεται ο άνθρωπος σε έμενα, με άπταιστα αγγλικά να μου εξηγήσει. Φυσικά δεν κατάλαβα τίποτα!!

    – Ευχαριστώ πολύ.

    Τι να του έλεγα ότι είμαι κομμάτια και δεν καταλαβαίνω Χριστό απ' ότι μου λες!! ( Βασικά και καλά να ήμουν πάλι δεν θα καταλάβαινα, αλλά ούτε αυτό είναι άλλη ιστορία!) Ο Ελβετός πρέπει να με κατάλαβε και πετάγεται και μας λέει.

    – Πάω να πάρω το αυτοκίνητο και θα πάμε μαζί.
    – Όχι όχι δεν είναι ανάγκη.

    Αλλά φυσικά δεν επιμείναμε και πολύ! Χιλια ευχαριστούμε και ο θεός να έχει πάντα καλά!!

  8. #53
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Τσουλάω το μηχανάκι σε μία κατηφόρα θανάτου για να μπορέσω να κάνω αναστροφή μέσα από την αυλή του συγκροτήματος, και ξεκινάμε να το ακολουθούμε. Εκεί μέσα στα σκοτάδια σε μια αριστερή στροφή του καρόδρομου, πήγα να χάσω τον έλεγχο από το μηχανάκι και να το ρίξω στα χωράφια. Μάλιστα να τι μπορεί να πάθεις αν οδηγείς και είσαι κομμάτια. Πάντως αυτή η στιγμιαία αφηρημάδα ήταν και ότι πιο επικίνδυνο μου συνεβει σ όλο το Ταξίδι!

    Να ναι καλά ο άνθρωπος μας πήγε στην πόρτα του ξενοδοχείου που ήταν φυσικά, πάνω στον κεντρικό δρόμο του χωριού. Τώρα γιατί ο Τόμ μας έκανε νυχτερινή περιπολία στα σοκάκια της Ελβετίας, ο Θεός και ψύχη του!

    Αφού χιλιοευχαριστήσαμε τον Ελβετό, βρήκαμε τα κλειδιά από το ξενοδοχείο και πήγαμε επιτέλους στο δωμάτιο μας. Μαζί με τα κλειδιά η ρεσεψιόν μας είχε αφήσει και ένα φάκελο με τις ακριβείς οδηγίες, πως να ανοίξουμε την εξώπορτα τον αριθμό του δωματίου μας. Τι ώρα σερβίρεται το πρωινό και τον κωδικό του ίντερνετ…

    Εντάξει το δωμάτιο δεν έλεγε και πολλά άλλα για τα λεφτά του (Για τα Ελβετικά δεδομένα πάντα) ήταν τέλειο. Κάτσαμε να ξεκουραστούμε λίγο, μετέπειτα πήραμε όλες μας τις προμήθειες που αγοράσαμε από το σουπερμάρκετ και αράξαμε, σ' ένα ξύλινο τραπέζι που είχε έξω από την είσοδο του ξενοδοχείου και φυσικά… Τα τσακίσαμε!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	t7EFQf.jpg 
Προβολές:	258 
Μέγεθος:	39,1 KB 
ID:	397079

    Αφού φάγαμε είπαμε να πετάξουμε τα σκουπίδια σε κάποιο κάδο. Πάω από δω πάω από εκεί η Ανθη παει παραπερα, καδος πουθενά. Περπατάμε καμιά πεντακοσαριά μέτρα μπαίνουμε σε κάτι άλλα σοκάκια, τίποτα!! Ρε πλάκα με κάνετε, κάδους απορριμμάτων δεν έχουν στην Ελβετία… Και τελικά δεν βρήκαμε και τα σκουπίδια τα άφησαμε προσεγμένα, σε μία γωνία έξω από την εξώπορτα του ξενοδοχείου. ( Γενικά πάντως μετά από αυτό το σκηνικό μας έγινε εμμονή, και όταν περνούσαμε από χωριουδάκια και κωμοπόλεις κοιτουσαμε να δούμε κάδους απορριμμάτων, αλλά δεν είδαμε πουθενά. Τώρα που πετάνε τα σκουπίδια τους, όποιος ξέρει ας το πει και σε μας)

    Ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο ανοίγω να χαζέψω λίγο τηλεόραση και ήταν, ασπρόμαυρη! Πλάκα με κάνετε!! Πάντως ότι το πρώτο βράδυ της ζωής μου θα περνούσα στην Ελβετία θα έβλεπα ασπρόμαυρη τηλεόραση, ξεπερνούσε και τα πιο τρελά μου όνειρα!

    Καλό σας βράδυ.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	d4.jpg 
Προβολές:	238 
Μέγεθος:	110,1 KB 
ID:	397092
    Τελευταία τροποποίηση από NIKANTHI; 28/06/2018 στις 16:55.

  9. #54
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    02/05/2009
    Μηνύματα
    839
    αν και τραβηξες πολυ ταλαιπωρια το ευχαριστηθηκες. και του χρονου με καινουργιο μηχανακι σου ευχομαι για να τελειωνουν η ταλαιπωριες σου.
    μια ερωτηση ρε φιλε, γιατη δεν βαζεις ενα usb 12volt φορτιστη για να φορτιζεις το τηλ,σου και να βλεπεις και τα vot τις μπαταρια σου για να μην εχεις αυτην την ταλαιπωρια!!!!! και το βασανο, εχω μπαταρια!!!θα με αφησει απο μπαταρια.

    https://www.banggood.com/12V-3_1A-Wa...l?rmmds=search

    αυτο εχω βαλει απο τοτε που πηρα την μηχανη και με εχει σωσει αρκετες φορες.
    Τελευταία τροποποίηση από andreastwin; 28/06/2018 στις 14:04.

  10. #55
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της Panos76
    Εγγραφή
    10/05/2011
    Μηνύματα
    3.263
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από NIKANTHI Προβολή μηνύματος
    ( Γενικά πάντως μετά από αυτό το σκηνικό μας έγινε εμμονή, και όταν περνούσαμε από χωριουδάκια και κωμοπόλεις κοιτουσαμε να δούμε κάδους απορριμμάτων, αλλά δεν είδαμε πουθενά. Τώρα που πετάνε τα σκουπίδια τους, όποιος ξέρει ας το πει και σε μας)
    Είναι τεράστιο κεφάλαιο αυτό των σκουπιδιών στην Ελβετία. Δεν είδατε κάδους διότι πολύ απλά δεν υπάρχουν!

    Πληρώνουν φόρο για κάθε κιλό σκουπιδιού που παράγουν και τα κρατούν μέσα στα σπίτια τους τα οποία βγάζουν δύο φορές την εβδομάδα έξω και σε 4-5 διαφορετικούς κάδους (οι οποίοι φυλάσσονται στο γκαράζ τους).

    Είναι δε τόσο γύφτοι, που πολλοί τα ξεφορτώνονται στα σύνορα της Γαλλίας.
    Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε.

  11. #56
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από Panos76 Προβολή μηνύματος
    Είναι τεράστιο κεφάλαιο αυτό των σκουπιδιών στην Ελβετία. Δεν είδατε κάδους διότι πολύ απλά δεν υπάρχουν!

    Πληρώνουν φόρο για κάθε κιλό σκουπιδιού που παράγουν και τα κρατούν μέσα στα σπίτια τους τα οποία βγάζουν δύο φορές την εβδομάδα έξω και σε 4-5 διαφορετικούς κάδους (οι οποίοι φυλάσσονται στο γκαράζ τους).

    Είναι δε τόσο γύφτοι, που πολλοί τα ξεφορτώνονται στα σύνορα της Γαλλίας.
    Αυτό και αν είναι επίπεδο οσον αφορά την φορολογία (Βέβαιε και ποσα λεφτα πληρώνονται τον χρόνο )

    Ε… άμα βάζουν σε προτεραιότητα την βενζίνη που καταναλώνουν συν την υγιεινή του αυτοκίνητου τους που διακηνδηνευτε για να γλυτώσουν τον όπιο φόρο… Ξεπερνάμε σε ευρηματικότητα θα έλεγα και το ελληνικό ταπεραμέντο


    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από andreastwin Προβολή μηνύματος
    αν και τραβηξες πολυ ταλαιπωρια το ευχαριστηθηκες. και του χρονου με καινουργιο μηχανακι σου ευχομαι για να τελειωνουν η ταλαιπωριες σου.
    μια ερωτηση ρε φιλε, γιατη δεν βαζεις ενα usb 12volt φορτιστη για να φορτιζεις το τηλ,σου και να βλεπεις και τα vot τις μπαταρια σου για να μην εχεις αυτην την ταλαιπωρια!!!!! και το βασανο, εχω μπαταρια!!!θα με αφησει απο μπαταρια.

    https://www.banggood.com/12V-3_1A-Wa...l?rmmds=search

    αυτο εχω βαλει απο τοτε που πηρα την μηχανη και με εχει σωσει αρκετες φορες.
    Μηχανάκι δύσκολα να αγοράσω αλλα ποτε δεν ξέρεις….

    Εχω φορτιστή αλλα ενα απλο σύστημα για να φορτίζω το κινητό…. Αυτό που με έστειλες είναι τέλειο ευχαριστώ πολύ

  12. #57
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της Nitse3
    Εγγραφή
    15/11/2016
    Μηνύματα
    714
    Για καμιά 1200 GS είσαι τα early models 2004-2006 με κανά 4.000 -5.000 € αφού κατά βάθος σ αρέσουν τα bmw!

  13. #58
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    02/05/2009
    Μηνύματα
    839
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από Panos76 Προβολή μηνύματος
    Είναι τεράστιο κεφάλαιο αυτό των σκουπιδιών στην Ελβετία. Δεν είδατε κάδους διότι πολύ απλά δεν υπάρχουν!

    Πληρώνουν φόρο για κάθε κιλό σκουπιδιού που παράγουν και τα κρατούν μέσα στα σπίτια τους τα οποία βγάζουν δύο φορές την εβδομάδα έξω και σε 4-5 διαφορετικούς κάδους (οι οποίοι φυλάσσονται στο γκαράζ τους).

    Είναι δε τόσο γύφτοι, που πολλοί τα ξεφορτώνονται στα σύνορα της Γαλλίας.
    για τα σκουπιδια στην ελβετια υπαρχουν καδοι απλα δεν τους βλεπεις γιατη δεν ειναι τρισαθλιοι οπως και τους δικους μας [τιγκα στο σκουπιδι ]τα τελη των σκουπιδιων τα πληρωνουν με τις συγκεκριμενες σακουλες που αγοραζουν απο σουπερ μαρκετ.ΠΧ.για 10 σακουλες 30 ευρο.απο αυτα τα λευτα κανουν διαχειριση των σκουπιδιων,μεσα στην πολη, και αν περασεις απο εξω και καταλαβεις οτι εκει γινεται διαχειριση σκουπιδιων εμενα να με χεσεις. μενει ο γιος μου στην λουκερμη 5 χρονια και οποτε παω παθαινω πλακα, ποτιτισμικο σοκ.

  14. #59
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Ημερα 9 Δευτερα 07 - 08 - 2017

    Ξυπνήσαμε το πρωί κατά τις εφτά και κατεβήκαμε κάτω να πιούμε καφέ ( 4 €) και αφού κάναμε check in, ξεκινήσαμε προς τα πίσω για να κάνουμε το Furka pass.

    Βεβαια μπορεί να ειχε παντου πινακίδες…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	JBfDT5.jpg 
Προβολές:	192 
Μέγεθος:	89,8 KB 
ID:	397128

    Αλλα εγω και παλι φοβόμουν να μην χαθώ…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	j8eCZH.jpg 
Προβολές:	192 
Μέγεθος:	92,1 KB 
ID:	397129

    Το βρηκα ρε… ΑΜΑΝ!!


    Τι νομίζετε ότι υπερβάλλω…




  15. #60
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της NIKANTHI
    Εγγραφή
    20/07/2008
    Μηνύματα
    1.170
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	2f3C84.jpg 
Προβολές:	191 
Μέγεθος:	106,8 KB 
ID:	397130

    Aρχίσαμε να ανεβαίνουμε το βουνό στροφή στη στροφή με τον ήλιο να λάμπει και τέλειες κλιματολογικές συνθήκες, για οδήγηση με μοτοσικλέτα… τρέλα!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	c4Jybn.jpg 
Προβολές:	191 
Μέγεθος:	100,4 KB 
ID:	397131

    Με το χαμόγελο να λάμπει…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	vRZ39w.jpg 
Προβολές:	191 
Μέγεθος:	96,6 KB 
ID:	397132

    Ολο ανεβαίναμε υψόμετρο μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο όμως όσο αφορά το Furka pass να πω, ότι μπορεί να είναι ισως το πιο διάσημο πάσο της Ελβετίας αλλά σε εμάς δεν μας αρέσει και τόσο πολύ και ήταν, από θέμα φυσικής ομορφιάς το χειρότερο από όλα τα πάσα που περάσαμε στην Ελβετία… Μακράν!

Σελίδα 4 από 12 ΠρώτοΠρώτο 123456789 ... ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. site για Ζ50Monkey με πληροφοριες,φωτο και μοντελα και τα λοιπα...
    από Spazz στο forum Όλα τα μοντέλα χωρίς δική τους κατηγορία...
    Απαντήσεις: 4
    Τελευταίο μήνυμα: 06/07/2009, 17:41
  2. Απαντήσεις: 7
    Τελευταίο μήνυμα: 04/07/2006, 05:22
  3. φτανει πια με τα V-strom και τα Ζ!...ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΗ....
    από jinks στο forum Αντιπαραθέσεις
    Απαντήσεις: 39
    Τελευταίο μήνυμα: 30/03/2006, 10:41
  4. Απαντήσεις: 0
    Τελευταίο μήνυμα: 23/05/2005, 08:45
  5. Απαντήσεις: 25
    Τελευταίο μήνυμα: 22/04/2005, 22:15

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF