Δημοσιεύθηκε αρχικά από
telegonos
Το Trident 750 το είχα στην κατοχή μου για μια περίπου εβδομάδα, και το έκανα ταξίδι παράδοσης. Φίλος από Γιάννενα (και πρώην εξουσιοδοτημένος Triumph) είχε βρει ένα Αθήνα, οπότε εγώ σαν εκπρόσωπός του, το είδα, το πήρα και τελικά του το πήγα οδηγώντας το, στα Γιάννενα.
Για τον φίλο που ρωτάει πως είναι η οδήγησή του: Ο τρικύλινδρος κινητήρας είναι απόλαυση και σαν ροπή και σαν ήχος. Γεμίζει από οτιδήποτε στροφές, έχει ωραία δύναμη παντού, και βγάζει αυτήν την χαρακτηριστική αγριάδα των τρικύλινδρων στον ήχο του. Με μια πιο ανοικτή εξάτμιση, εύκολα ακούγεται σαν θηρίο που βρυχάται ειδικά στα κατεβάσματα. Για μέσα σε τούνελ, δεν το συζητάμε, από τα καλύτερα ακούσματα.
Οδηγικά, είναι δεκαετία του '80 κι ας έβγαινε αργότερα. Το ντεπόζιτο μακρύ, η σελα πίσω, το τιμόνι είναι εκεί μπροστά και τεντώνεις-μακραίνεις να το κρατάς, έχει την ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ αίσθηση του βάρους ΨΗΛΑ των μηχανών της δεκαετίας του '80, αλλά τελικά είναι καλοτάξιδο όπως αποδείχθηκε και μάλιστα σε συνθήκες πολύ αντίξοες με γερή βροχή από Αντίρριο μέχρι Γιάννενα, όταν το πήγα τότε να το παραδώσω. Προβλέψιμο, χωρίς απότομες αντιδράσεις, σταθερό, αλλά όπως είπα με αυτήν την βαρειά αίσθηση των μηχανών των '80s.
Νεαρός αναβάτης που δεν έχει οδηγήσει παλιά, αν κατέβει από Street Triple 675 και ανέβει σε αυτό, θα χρειαστεί ψυχολογική υποστήριξη να σταματήσει να κλαίει.
Οι σχεδιαστικές γραμμές του, μου θυμίζουν πάρα πολύ το VFR400K του 1987.
Καλοτάξιδο στον φίλο που το πήρε, από τα γραφόμενα καταλαβαίνω ότι ξέρει τι πήρε, και όταν ξέρεις τι παίρνεις συνήθως το ευχαριστιέσαι. Υπόψιν ο κινητήρας μπορεί να μετατραπεί σχετικά εύκολα σε 900, νομίζω διαφέρει μόνο ο στροφαλοφόρος (διαδρομή) και αλλάζοντας τον αυτόν και κάποια πραγματάκια, γίνεται 900.
Ένα τελευταίο, μου έχουν πει, το trident είχε την τελευταία γεννιά των καρμπυρατέρ, που είχαν λύσει προβλήματα νεότητας νωρίτερων μοντέλων και ως εκ τούτου είναι από τα πιο αξιόπιστα από τα παλιά Triumph.