Χάρη, να σαι καλά ρε μακακα....το χρειαζόμασταν πολύ τελικά. Είμαι τόσο γεμάτος που δεν μπορώ να γράψω κάτι...αύριο τα πολλά.
Υ.γ.μλκ κολγκεητ εγώ λέω θα χεις στηθεί πουθενά και θα μας περιμένεις...
Χάρη, να σαι καλά ρε μακακα....το χρειαζόμασταν πολύ τελικά. Είμαι τόσο γεμάτος που δεν μπορώ να γράψω κάτι...αύριο τα πολλά.
Υ.γ.μλκ κολγκεητ εγώ λέω θα χεις στηθεί πουθενά και θα μας περιμένεις...
Τελευταία τροποποίηση από νεοσσός; 28/10/2018 στις 19:56.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Ωραία ήταν και σήμερα απ'όλες τις απόψεις...
Χάρηκα που σας γνώρισα!!!
Άντε και στις επόμενες.
Πανος-tuono
Πολυ ωραία βόλτα....χάρηκα που σας είδα...γούσταρα την διαδρομαρα... 500 χλμ παρα κατι....έτοιμος για δουλειά αύριο....
Μπράβο ωρε λεβέντες!
Ωραία μέρα, ωραία παρέα, ωραία βόλτα!!
Χάρη σου κάνει Τάσο!
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Και τώρα που ξεκουράστηκα, μπορώ να γράψω 2 πράγματα. Γύρισα πτώμα, έλιωσα στον ύπνο. Τελικά η μοτοσικλέτα γυμνάζει και κουράζει. Αρκετά. Είχα σχεδόν ξεχάσει πώς είναι.
Κατ'αρχάς ένα τεράστιο "ευχαριστώ" στον Σώτο, που μου δάνεισε το Hornet 900 του για να μπορώ να παίζω με τα άλλα παιδάκια. Παρ'όλο που ήταν δανεικό, άρα ήμουν σφιγμένος, και με είχε προειδοποιήσει ότι το πίσω ελαστικό δε βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση, μπορώ να πω ότι το διασκέδασα σε έναν ικανοποιητικό βαθμό. Πολύ ευκολοδήγητο μηχανάκι το Hornet, ένιωσα σχετικά άνετα γρήγορα και οδηγήθηκε - σχεδόν - όπως του έπρεπε. Ωστόσο δε μου αρέσει το δούλεμα των 4κύλινδρων και αυτό δεν αλλάζει. Γυρνώντας, άφησα γύρω στα 3 εκατομμύρια νεκρά μυγάκια πάνω στο μηχανάκι, δωράκι, για να του δείξω την εκτίμησή μου.
Ακόμα ένα "ευχαριστώ" στον Χάρη που "διοργάνωσε" ( ) την όλη φάση και σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν και ελπίζω να πέρασαν εξίσου καλά, έστω κι αν ήμασταν χωρισμένοι (λογικό, σε μια ομάδα 15+ ατόμων). Γνώρισα νέες φάτσες, είδα παλιές και επιτέλους συστηθήκαμε επισήμως με τον McGyver και ανταλλάξαμε ακριβώς 2,5 κουβέντες.
Η διαδρομή, υπέροχη, αλλά αυτό το γνωρίζαμε ήδη. Τα κομμάτια πριν και μετά την Ιτέα είναι βγαλμένα κατευθείαν από το καλεντάρι. Θα ετοιμάσω βίντεο κάποια στιγμή. Υπάρχουν ακόμα 2 υπέροχα κομμάτια στη χτεσινή διαδρομή, αλλά, δυστυχώς, δεν καταφέραμε να τα απολαύσουμε λόγω υγρασίας. Στην επιστροφή, στις μεγάλες ευθείες Αλιάρτου-Θήβας, έπεσαν οι ταχύτητες, βγήκε όλη η κούραση και σκεφτόμουν μόνο το μαξιλάρι μου. Ωστόσο, κανένα απρόοπτο, όλοι είχαν το παρεάκι τους και έκαναν αυτό που γούσταραν (κάποιοι συνέχισαν για πικνίκ απ'ό,τι βλέπω ), οπότε ακόμα μια επιτυχημένη βολτούλα.
Εντάξει, αρκετά έγραψα, είναι και πρωί.
Life begins at 45°.