Σελίδα 1 από 3 123 ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 1 έως 15 από 43

Θέμα: 5 μέρες, 6 χώρες, Βαλκάνια 2018

  1. #1
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864

    5 μέρες, 6 χώρες, Βαλκάνια 2018

    Βαλκάνια! Στο άκουσμα και μόνο οι περισσότεροι ανοίγουν λίγο περισσότερο τα μάτια. Για τους περισσότερους μηχανόβιους είναι ένας προορισμός που όλοι λίγο πολύ τον έχουν περάσει…
    Στο δικό μου μυαλό τα Βαλκάνια ήταν ένας προορισμός που ΕΠΡΕΠΕ να δω. Έπρεπε να γυρίσω αυτές τις χώρες παρότι στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα κάποιες ανησυχίες. Οι ελάχιστες ημέρες που είχαμε διαθέσιμες και εγώ αλλά και ο Γιώργος μας ανάγκασαν να το ξανασκεφτούμε.
    Πολλά είχαν αλλάξει από την τελευταία φορά που είχα περάσει τα σύνορα με την μηχανή με το βασικότερο να είναι φυσικά η μηχανή… Το Tiger μου πλέον βρισκόταν σε άλλα χέρια και είχα την χαρά να καβαλάω την Διαμαντένια (όπως την ονόμασε η μικρή μου Στέλλα). Ο φίλος μου ο Κώστας που ταξιδέψαμε μαζί στο εξωτερικό την τελευταία φορά είχε μείνει χωρίς μηχανή, ο Γιάννης έκανε εγχείρηση στα γόνατα, ο Αποστόλης πετούσε αετό και έτσι το αρχικό σχέδιο για μεγαλύτερο γκρουπ έπεσε στο κενό. Έτσι με τον Γιώργο τα 2 μας αποφασίσαμε να κάνουμε έστω και έτσι την βόλτα μας. Το μισό ταξίδι είναι η προετοιμασία λένε και είναι η αλήθεια. Οι χάρτες μου ήρθαν από τον φίλο μου τον Γιάννη και το #MOTORAID, Αλβανία, Κροατία αλλά και ένας γενικότερος της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Μετά από αρκετό διάβασμα και πολλές συμβουλές από φίλους στο moto.gr αλλά και του Γιάννη, που είχε περάσει πρόσφατα την Αλβανία, έβγαλα μια σχετική διαδρομή και ένα πλάνο στο μυαλό μου. Όσο οι μέρες περνούσαν τα έβαλα όλα σε μία σειρά και έγιναν και οι κρατήσεις για τα δύο πρώτα βράδια. Η διαδρομή οριστικοποιήθηκε, περάστηκε στο GPS και όλα έδειχνα έτοιμα.
    Βέβαια, όταν εσύ κάνεις σχέδια ο Θεός γελάει και έτσι μετά από πολλές τεχνικές και εργασιακές δυσκολίες η τελική απόφαση πάρθηκε στις 20:00 το βράδυ της Τετάρτης με το ραντεβού να είναι το πρωί της Πέμπτης στις 8:30 κάπου έξω από τα Ιωάννινα. Αυτό σήμαινε αναχώρηση στις 6 το πρωί από Βόλο για να μπορέσει να βγει η διαδρομή. Τρεχάτε ποδαράκια μου λοιπόν!
    5 και μισή έγερση, 6 η ώρα, νύχτα ακόμα πάνω στην μηχανή ανεβαίνοντας την Λαρίσης με τις πρωινές μυρωδιές από τα τυροπιτάδικα να τρυπώνουν μέσα από το κράνος. Η αλήθεια είναι ότι το χάραμα στην μηχανή είναι μαγικό. Εμένα με βρήκε κάπου έξω από τα Τρίκαλα, την στιγμή που ο ουρανός παίρνει εκείνο το πορτοκαλί χρώμα και σπάει λίγο η μαυρίλα του ουρανού. Λίγο κίνηση έξω από τα Τρίκαλα και βουρ για Μετέωρα και ανέβασμα στον αγαπημένο Κορυδαλλό με παραδοσιακό άναμμα κεριού στο εκκλησάκι. Γρήγορη κατανάλωση παστελιού για ενέργεια, και αφού βλέπω ότι έχω αργήσει τρέχω να βγω Εγνατία.
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	2.jpg 
Προβολές:	405 
Μέγεθος:	102,4 KB 
ID:	401045Συνημμένο 401046

  2. #2
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Η ώρα είναι 8 και μισή και είμαι ακόμα Μέτσοβο…βγαίνωντας από το μεγάλο τούνελ και πριν την γέφυρα μια μαγική εικόνα…τα σύννεφα είναι κάτω από το επίπεδο του δρόμου και φωτίζονται από τον ήλιο που έχει σηκωθεί αρκετά. Για δευτερόλεπτα σκέφτομαι να σταματήσω στην άκρη του δρόμου να βγάλω φωτογραφία αλλά εκτός του ότι έχω αργήσει, δεν θέλω να γίνω μυγάκι στο παρμπρίζ κάποιας νταλίκας που το μάτι του οδηγού δεν έχει ανοίξει καλά ακόμα…. Το ξεχνάω λοιπόν και επιταχύνω! Φτάνω στην έξοδο μου για να βγω προς Ιωάννινα και αφού ξεκινάω από το φανάρι, με το βενζινάδικο να είναι στα 200 μέτρα, δίπλα μου σκάει μια μηχανή….είναι ο Γιώργος! Και να θέλαμε δεν μπορούσε να γίνει έτσι….του κάνω νόημα να συνεχίσουμε προς τα Ιωάννινα για να πιούμε καφεδάκι και να πούμε τα νέα μας και να συγχρονίσουμε τις ενδοεπικοινωνίες μας για να μπορούμε να μιλάμε. Αφού φάγαμε σαντουιτσάκι και ήπιαμε καφεδάκι, φύγαμε για Κακκαβιά. Ένα όνομα, τόσες ειδήσεις! Ο δρόμος για τα σύνορα δεν είναι κάτι ιδιαίτερο και η μόνη σκέψη είναι τι μπορούσε να συμβαίνει σε αυτή την περιοχή με το άνοιγμα των συνόρων. Πόσο ασφαλείς να αισθάνονταν όλοι οι κάτοικοι των χωριών? Το φυλάκιο των Ελληνικών συνόρων διακόπτει κάθε σκέψη και η στάση λίγο πριν είναι απαραίτητη.Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	4.jpg 
Προβολές:	402 
Μέγεθος:	93,6 KB 
ID:	401047

  3. #3
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Βγάζουμε τις επενδύσεις από τα μπουφάν μας μια που η ζέστη μας έχει κάνει να αισθανόμαστε άβολα, κάνουμε κάποια τελευταία τηλέφωνα, ετοιμάζουμε τα χαρτιά μας και είμαστε έτοιμοι. 20 μέτρα μετά, είμαστε στο Ελληνικό φυλάκιο. Κοιτώντας γύρω βλέπεις τα συρματοπλέγματα που έχουν μείνει από τα χρόνια που αυτά τα σύνορα ήταν κλειστά. Σκέφτομαι πόσοι έχουν περιμένει ώρες ατελείωτες για να συναντήσουν τους δικούς τους και πόσοι από την άλλη έκαναν όνειρα στις ουρές περιμένοντας να πάρουν το τελικό ΟΚ για να περάσουν στην Ελλάδα. Εμείς κάνουμε χαβαλέ με τους Έλληνες τελωνιακούς που κάνουν ερωτήσεις για την Διαμαντένια και αφού βγαίνουμε, βρισκόμαστε στην γκρι ζώνη και πάμε προς τα φυλάκια της Αλβανίας. Πέντε λεπτά μετά έχουμε πάρει το τελικό ΟΚ και είμαστε έτοιμοι! Βάζουμε κράνη και γάντια, κοιτιόμαστε και βάζουμε πρώτη. Το ταξίδι ξεκινάει!

  4. #4
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Αλβανία/Μαυροβούνιο
    Ένα όνομα, τόσες σκέψεις, τόσες πολλές σημασίες, τόσα πολλά διαφορετικά πράγματα στο μυαλό του κάθε ένα μας. Κανείς από φίλους και γνωστούς δεν έδειξε και μεγάλη χαρά στο άκουσμα του περάσματος της Αλβανίας. Εγώ προσπαθούσα να διατηρήσω ουδέτερη στάση, το μόνο που με ενδιέφερε ουσιαστικά ήταν να περάσουμε ασφαλείς τα 400+ χιλιόμετρα και να φτάσουμε στο Μαυροβούνιο. Όλοι μας είχαν πει ότι οι δρόμοι έχουν βελτιωθεί και ότι δεν θα έχουμε πρόβλημα. Το μόνο θέμα που όλοι συμφωνούσαν είναι η διατήρηση των ορίων ταχύτητας. Τα μπλόκα στην Αλβανία είναι πολλά και τα όρια ταχύτητας χαμηλά, κυρίως μέσα στα χωριά. Έπρεπε να προσέχουμε γιατί δεν είχαμε καμία όρεξη να μαλώνουμε και να χρειαστεί να παζαρεύουμε το πρόστιμο.
    Με την είσοδο στην Αλβανία είναι εμφανής η διαφορά με την Ελλάδα, στην μορφολογία του εδάφους, στα σπίτια, στα αυτοκίνητα. Πρώτα απ όλα, δεν υπάρχει δέντρο, δεν υπάρχει δάσος, είναι όλα κομμένα και η βλάστηση είναι πλέον χαμηλή. Τα σπίτια όπως και είναι αναμενόμενο είναι από άλλες δεκαετίες και που και που υπάρχει στο σπίτι που έχουν πέσει λεφτά και είναι τρομακτικά υπερβολικό σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα γύρω του. Τα αμάξια, αχ αυτά τα αμάξια….Βασικά στην Αλβανία όταν λέμε αυτοκίνητο μιλάμε για Mercedes. Όλα τα υπόλοιπα απλά δεν είναι αυτοκίνητα. Μπορείς να βρεις όλα τα μοντέλα από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο που μόλις πριν από λίγες μέρες βγήκε από το εργοστάσιο στην Γερμανία. Βέβαια από την άλλη και τα κάρα είναι ακόμα σε χρήση οπότε οι συνθήκες στον δρόμο είναι λίγο περίεργες. Λίγο έξω από το Αργυρόκαστρο ο αυτοκινητόδρομος γίνεται χωματόδρομος γιατί γίνονται έργα και οι προσπεράσεις περνούν σε άλλα επίπεδα…
    Η στάση μας για καφέ είχε μεγάλη επιτυχία μια που το μαγαζί που σταματήσαμε ήταν σίγουρα το πιο καλό σε όλη την Αλβανία. Πεντακάθαρο, τα παιδιά ευγενικά και κόσμος σταματημένος για καφέ και φαγητό. Παντελίδης, Σφακιανάκης και λοιποί λαϊκοί μας συνόδευαν και φυσικά οι Ελληνικές πινακίδες έφεραν κόσμο γύρω μας. Όρεξη για συζήτηση υπήρχε από όλους και αφού μάθαμε και οι μεν και οι δε για το πώς είναι τα εργασιακά σε Αλβανία και Ελλάδα απολαύσαμε το καφεδάκι μας. Οφείλω να πω ότι ο καφές ήταν και ο τελευταίος καλός καφές που ήπιαμε σε αυτό το ταξίδι. Παστελάκι και δρόμο με την συμβουλή του σερβιτόρου να είναι να προσέξουμε τα μπλόκα.
    Ο δρόμος άψογος και τα χιλιόμετρα έφευγαν. Πλησιάζαμε στα παράλια και ψηλά προς Τίρανα. Περισσότερη κίνηση ήδη υπήρχε, όλοι πήγαιναν στα όρια ταχύτητας και η βαρεμάρα του ίσιου δρόμου που σιχαίνεται ο κάθε μηχανόβιος ήταν μαζί μας. Κάποια στιγμή έπρεπε να φάμε και αφού είχε φτάσει μεσημεράκι είπαμε να σταματήσουμε έξω από τα Τίρανα για φαγητό. Βρήκαμε ένα εστιατόριο που έδειχνε καλό και αποφασίσαμε να κάνουμε στάση. Αφού παρατηρούμε ότι υπάρχει τύπος που ανοίγει ζύμη για πίτσα καθόμαστε και παραγγέλνουμε 2 πίτσες οι οποίες ήταν γευστικότατες! Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	6.jpg 
Προβολές:	395 
Μέγεθος:	48,8 KB 
ID:	401048

  5. #5
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Εδώ παρατηρούμε ότι έχει μία μία βίδα από το πίσω φτεράκι του BMWκαι με δύο δεματικά το στερεοποιούμε. ΦΩΤΟ 7
    Έξω από τα Τίρανα θα κάναμε μια παράκαμψη για να αποφύγουμε την κίνηση και αφού έχουμε στρίψει εκεί ακριβώς που ξεκινάει ο δρόμος η αστυνομία τον έχει κλείσει. Πρέπει να γυρίσουμε πίσω και να πάμε προς Τίρανα! Τρείς λωρίδες αυτοκινητόδρομου σταματημένες στο βάθος….απογοήτευση! Χωθήκαμε από εδώ, χωθήκαμε από εκεί και τελικά καταφέραμε να βγούμε σε μια περιοχή που υπήρχε ένα υπαίθριο παζάρι και άπειρος κόσμος. Δεν ήταν και το καλύτερο μέρος για να σταματήσεις και αναπτύξαμε ταχύτητα να βγούμε από την πόλη και να κατευθυνθούμε προς Σκόδρα που είναι ουσιαστικά η βορειότερη πόλη στην Αλβανία και δίπλα στα σύνορα. Αφού καταφέραμε να βρούμε βενζινάδικο που να δέχεται κάρτα για πληρωμή ήμασταν έτοιμοι για το τελευταίο κομμάτι. Τα τζαμιά στον βόρειο κομμάτι της Αλβανίας είναι πολλά, οι σημαίες με τον αετό ακόμη περισσότερες και στο βάθος τα πρώτα σοβαρά βουνά κάνουν την εμφάνιση τους. ΦΩΤΟ 8. Αφού περάσαμε ένα ποταμό και έχει ήδη αρχίσει να εξαφανίζεται ο ήλιος, φτάσαμε στα σύνορα. Εκεί είχαμε το πρώτο μας θεματάκι.
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	7.jpg 
Προβολές:	402 
Μέγεθος:	83,5 KB 
ID:	401049Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	8.jpg 
Προβολές:	397 
Μέγεθος:	34,6 KB 
ID:	401050

  6. #6
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Ξεκινάμε να περιμένουμε στην ουρά με 4-5 αυτοκίνητα, τύπος μας κάνει νόημα να μπούμε από εκεί που πάνε οι πεζοί και δεν είναι κανείς. Ακολουθούμε την συμβουλή του και μπαίνουμε σε ένα στενό πέρασμα ανάμεσα στα κουβούκλια των συνόρων και ενός κτιρίου. Μετά βίας χωράνε οι μηχανές και πόσο μάλλον με τα τριβάλιτσα. Το σχέδιο λοιπόν εδώ έχει ως εξής. Τύπος σε γραφειάκι στην Αλβανική πλευρά κάθετε φάτσα κάρτα με τύπο από το Μαυροβούνιο. Τσεκάρει ο ένας τα χαρτιά και την έξοδο από την χώρα και με μια χορευτική κίνηση τα πετάει στο γραφείο του απέναντι για την είσοδο στην επόμενη χώρα. Παράλληλα, στο υπόστεγο από πάνω έχουν αρχίσει και μαζεύονται περιστέρια γιατί νυχτώνει και θέλουν και αυτά κάπου να κοιμηθούν. Όπως ήταν αναμενόμενο η πρώτη κουτσουλιά βρήκε τον Γιώργο στον ώμο. Πάλι καλά τα μωρομάντηλα έκαναν δουλεία…. Πίσω λοιπόν στα παιδιά…με την έξοδο από την Αλβανία δεν είχαμε κανένα θέμα και τα χαρτιά μας βρέθηκαν στα χέρια του ευτραφή Μαυροβούνιου τελωνιακού. Ψάχνει από εδώ, ψάχνει από εκεί σκαλώνει στην άδεια της μηχανής του Γιώργου η οποία δεν είναι η κλασσική πράσινη (το χρώμα που μας σημάδεψε και αργότερα) αλλά είναι ένα ηλίθιο απαράδεκτο Α4 με εκτυπωμένα στα Ελληνικά τα στοιχεία της μηχανής. Βέβαια, πριν την έξοδο από την χώρα έπρεπε να έχει αλλαχτεί με κανονική άδεια αλλά ο Γιώργος δεν το είχε κάνει. Με το δίκιο του λοιπό ο τυπάκος αρχίζει τα δεν πάτε πουθενά, και που να ξέρω εγώ Ελληνικά, και αν μου λες ψέματα εσύ κλπ κλπ. Τα παρατάει στην άκρη, και φυσικά καταλαβαίνουμε ότι όλα θα λυθούν με το χρώμα του χρήματος….. ή με υπομονή! Επιλέξαμε την υπομονή. Καθίσαμε εκεί μπροστά στο παράθυρο, οι μηχανές να κλείνουν τελείως τον διάδρομο, τα περιστέρια πάνω από το κεφάλι μας να ανταγωνίζονται ποιο θα κάτσει σε καλύτερη θέση για τον βραδινό τους ύπνο και διάφοροι να προσπαθούν να περάσουν ανάμεσα σε εμάς, τις μηχανές και τα κτίρια. Τα έπιανε στα χέρια του, έλεγε κάτι μπούρδες, μας κοιτούσε, τα πετούσε πάλι κάτω. Άντε πάλι….κανά 10λεπτο ήμασταν έτσι. Τελικά με βλέμμα απογοήτευσης πετάει τα χαρτιά στον Γιώργο, κοιταζόμαστε δεν λέμε κουβέντα, καβαλάμε και φεύγουμε! Είμαστε Μαυροβούνιο! Απέχουμε 72 χιλιόμετρα από το ξενοδοχείο μας στην Budva και θα μας πάρει σύμφωνα με το GPS περίπου μιάμιση ώρα να φτάσουμε. Είμαστε στα βουνά και πρέπει να κατέβουμε θάλασσα οδηγώντας σε στενό επαρχιακό δρόμο που πάλι καλά έχει καλή ποιότητα ασφάλτου. Είναι νύχτα όμως, ο δρόμος φυσικά δεν έχει φώτα και θέλει προσοχή. Έχουμε ήδη οδηγήσει 650+ χιλιόμετρα και όπως είναι γνωστό τα ατυχήματα συμβαίνουν όταν φτάνεις προς τον προορισμό σου και η προσοχή σου έχει αρχίσει να πέφτει. Όταν τελικά βγαίνουμε από τα βουνά και αντικρίζουμε τις ακτές το θέαμα είναι μαγικό. Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	9.jpg 
Προβολές:	388 
Μέγεθος:	26,1 KB 
ID:	401051

  7. #7
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Παίρνουμε τον παραλιακό και παρατηρούμε τις τεράστιες διαφορές. Άπειρα μαγαζιά, τουρισμός, καθαριότητα και γενικά εικόνα που θυμίζει Ευρώπη. Οδηγούμε άνετα αλλά προσεκτικά και δεν βλέπουμε την ώρα να φτάσουμε στο ξενοδοχείο. Η Budva είναι μια καθαρά τουριστική παραθαλάσσια πόλη με πληθυσμό γύρω στις 13,000. Την επέλεξα γιατί είναι πολύ κοντά στο Κότορ που ήθελα να το δούμε την ημέρα και δεν ήθελα να φτάσουμε βράδυ. Τελικά η απόφαση ήταν ολόσωστη γιατί δεν είχαμε πολλές ακόμα δυνάμεις για τα 30 χιλιόμετρα ακόμα που έπρεπε να γίνουν. Το ξενοδοχείο είναι σε φοβερό σημείο, 300 μέτρα από την παλιά πόλη, διαθέτει κλειστό υπόγειο parking και ένα υπέροχο καφέ στο ισόγειοΚάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	10.jpg 
Προβολές:	387 
Μέγεθος:	55,9 KB 
ID:	401052Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	11.jpg 
Προβολές:	389 
Μέγεθος:	57,6 KB 
ID:	401053

  8. #8
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Μπαίνουμε γκαράζ, παρκάρουμε και ανεβαίνουμε για μπάνιο και βουρ για φαγητό. Tripadvisor παραδοσιακά λοιπόν όπου βρίσκω ένα εστιατόριο με καλές κριτικές μέσα στο κάστρο της πόλης που απέχει 10 λεπτά με τα πόδια. Όμορφη βόλτα μέχρι εκεί, άπειρα τεράστια γιότ δεμένα στην μαρίνα και πολύς κόσμος να κυκλοφορεί. Είναι σχετικά αργά και είμαστε κλασσικά οι τελευταίοι πελάτες που καθόμαστε. Το εστιατόριο αρκετά καλό, σκάμε, πίνουμε και τις μπύρες μας και περπάτημα για το δωμάτιο. Σαν καλός συγκάτοικος δίνω ένα ζευγάρι καινούργιες ωτοασπίδες στον Γιώργο για καλού και για κακού που τελικά από ότι διαπίστωσα μάλλον έπρεπε να τις κρατήσω για μένα! Κοιμήθηκα πριν ακουμπήσω το μαξιλάρι.Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	12.jpg 
Προβολές:	389 
Μέγεθος:	46,9 KB 
ID:	401054Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	15.jpg 
Προβολές:	394 
Μέγεθος:	70,3 KB 
ID:	401055Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	13.jpg 
Προβολές:	392 
Μέγεθος:	46,9 KB 
ID:	401056

  9. #9
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Day 2, Montenegro
    Μετά από ένα υπέροχο ύπνο και πρωινό καφεδάκι βρισκόμαστε πάνε στις μηχανές. Βγαίνουμε από το γκαράζ και οι πρώτες ψιχάλες ακούγονται πάνω στο κράνος! Σκέφτομαι άπειρες κατάρες μια που η μέρα σήμερα δεν έπρεπε να είναι βροχερή και αφού βγαίνει και ο Γιώργος ξεκινάμε να πάμε στο κοντινό μας Κότορ που είναι το πιο όμορφο και από τα ελάχιστα φιόρδ στις νότιοευρωπαικές ακτές. Σε 15 λεπτά μπαίνουμε στην πόλη μέσω ενός τούνελ. Οι πλαγιές κατεβαίνουν με απίστευτες κλίσεις πάνω από την πόλη και τα τείχη που είναι χτισμένα σχεδόν κάθετα μας κάνουν τρομερή εντύπωση. Σε κάποια στιγμή μου θυμίζει Αυστριακό χωριό με λίμνη, είναι καθαρά, όμορφα και περιποιημένα. Δεν μπορεί να είναι Βαλκάνια σκέφτομαι! Άπειρα λεωφορεία με τουρίστες, στενός παραλιακός δρόμος αποφασίζουμε με γρήγορες διαδικασίες ότι πρέπει να πάμε να ανεβούμε ψηλά για να απολαύσουμε την θέα. Στο ψάξιμο πριν το ταξίδι είχα βρει ένα δρόμο που λεγόταν «η σερπαντίνα του Κότορ» και τον είχα περάσει στο GPS. Επιστρέφουμε λοιπόν προς το τούνελ πριν το οποίο πρέπει να κόψουμε αριστερά για να ανεβούμε το βουνό. Μάλλον χάνουμε την διασταύρωση και φτάνουμε πάλι στην είσοδο του τούνελ. Κόβουμε δεξιά και κάνουμε αναστροφή. Ποιο προσεκτικά αυτή την φορά κάνουμε προς τα πίσω και ψάχνουμε να βρούμε την διασταύρωση μας. Ένα μικρό στενάκι στην άκρη του δρόμου μας κλείνει το μάτι. Κόβω μέσα και αρχίζω να το ανεβαίνω. Δρόμος που χωράει οριακά ένα αμάξι, περνάει σχεδόν μέσα από αυλές σπιτιών, έχει κλίση 30% (και λίγα λέω) και οι φουρκέτες διαδέχονται η μία την άλλη. Με ρωτάει δικαιολογημένα ο Γιώργος «ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ????» και η αλήθεια είναι ότι κι εγώ το ίδιο σκεφτόμουνα. Μετά από 1-2 χιλιόμετρα αρχίζει να ξεκαθαρίζει το τοπίο και καταλαβαίνουμε ότι έχουμε πάρει σωστή πορεία. Σε 15 λεπτά είμαστε πάνω από το Κότορ με καταπληκτική θέα! Στάση για φωτογραφίες και ανάσες και τα σύννεφα απέναντι μας χαιρετάνε.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	17.jpg 
Προβολές:	394 
Μέγεθος:	66,6 KB 
ID:	401057

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	19.jpg 
Προβολές:	395 
Μέγεθος:	100,9 KB 
ID:	401059
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων 18.jpg‎  
    Τελευταία τροποποίηση από argy_kap; 09/11/2018 στις 10:36.

  10. #10
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Συνεχίζουμε λοιπόν σε ένα απίθανο δρόμο, με τον γκρεμό να είναι δίπλα μας σχεδόν κάθετος και η πόλη από κάτω να απέχει 4-5 λεπτά ελεύθερης πτώσης! Εκεί που ο Γιώργος είναι μπροστά μου λοιπόν και αρχίζουμε να φτάνουμε στην κορυφή ακούω ξαφνικά από την ενδοεπικοινωνία να φωνάζει και να φυσάει…..ταυτόχρονα το κεφάλι του να το κουνάει αριστερά και δεξιά έντονα. Κατάλαβα, μέλισσα μέσα στο κράνος. Σταματάει, τα πετάει όλα και από την μία χαίρομαι που την γλύτωσε αλλά από την άλλη δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω!
    Η υπόλοιπη μέρα ξεκινάει με ένα καταπληκτικό δρόμο για οδήγηση που μας φέρνει στο οροπέδιο της πόλης Cetinje και στην διαδρομή για Podgorica που είναι και η πρωτεύουσα. Αυτό το τόσο μικρό κομμάτι στον χάρτη χάρισε πολλές στιγμές απόλαυσης. Καταπληκτικός δρόμος, καινούργιος με ορατότητες και σε προκαλούσε να τον πάς γρήγορα. Κατεβαίνοντας στην πρωτεύουσα, την οποία δυστυχώς πρέπει να διασχίσουμε, συναντάμε έργα. Θυμήθηκα ξαφνικά την ταλαιπωρία που τρώγαμε κατά την διάρκεια της κατασκευής της Ε.Ο Αθηνών Λαμίας!Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	20.jpg 
Προβολές:	388 
Μέγεθος:	54,0 KB 
ID:	401060

  11. #11
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Λίγο από εδώ, λίγο από εκεί δεν χάσαμε και πάρα πολύ χρόνο. Η Podgorica είναι μια κλασσική πόλη των Βαλκανίων με ποτάμι να περνάει από μέσα, με ψηλά Σοβιετικού τύπου κτίρια αλλά σου δίνει και αυτό το νεανικό vibe που νιώθεις και στο Βελιγράδι. Μια βραδινή έξοδος ίσως θα έπρεπε να έχει γίνει. Anyway, βγαίνουμε και ακολουθούμε μια ανοδική, στριφτερή στενή διαδρομή με σκοπό να ανέβουμε στο πάρκο του Durmitor και να κάνουμε ένα ανάποδο κύκλο και να καταλήξουμε στο Kolasin. Στην διαδρομή πάνω από τα κεφάλια μας χτίζονται γέφυρες και δρόμοι και έχει κοντέινερ με Κινέζικα γράμματα παντού. Δεν κάνουμε την κυκλική διαδρομή για να πάμε Κολασιν αλλά αποφασίζουμε ότι είμαστε αρκετά κουρασμένοι από τα χτεσινά 800 χλμ και πάμε απ ευθείας. Το Κολασιν είναι ένα χωριό που κοντά του έχει χιονοδρομικό και λογικά τον χειμώνα είναι τουριστικό θέρετρο εξ ου και έχει και ένα υπέροχο Sheraton για μια φτωχική και ταπεινή μηχανόβια διανυκτέρευση. Αποφασίσαμε ότι θα πάμε να κάνουμε check-in και μετά θα κάνουμε άλλη μία 2ωρη διαδρομή γιατί είχαμε χρόνο. Πάμε reception λοιπόν και ακριβώς πριν από εμάς είναι δύο μεγαλύτεροι κύριοι. Κάθομαι από πίσω τους και περιμένω την δική μου σειρά. Η Κολασινιώτισα στην ρεσεψιόν έχει βάλει μια αγχωμένη κασέτα και λέει όλες τα περί πρωινού, μασάζ, σπα κλπ κλπ. Αφού τελειώνουν λοιπόν οι άλλοι ήρθε και η σειρά μας. Ο Γιώργος κάθεται στην πολυθρόνα μια που έχω αναλάβει τα ξενοδοχειακά, και εγώ ακούω την ίδια κασέτα με την ίδια σειρά και τα ίδια κομπιάσματα. Την λυπήθηκα την καημένη γιατί ήταν τρομερά αγχωμένη, σκέφτηκα να της πω ότι άστο, τα άκουσα και πριν αλλά φοβόμουν μην βάλει τα κλάματα! Το δωμάτιο αυτή την φορά έχει γέλιο, είναι μακρόστενο και οριακά χωράμε. Είναι σούπερ χειμερινό, με ξύλο παντού, και αυτά τα καταπληκτικά πουπουλένια στρώματα! Σε 10 είμαστε στον δρόμο και ξεκινάμε βόρεια προς Mojkovac. Ποτάμι δεξιά, βουνά αριστερά. Αγαπημένος συνδυασμός για οδήγηση μηχανής. Ξαφνικά δεξιά, γέφυρα και ταμπέλα για εθνικό δρυμό. Πάμε? Πάμε λέει και ο Γιώργος και στρίβουμε μέσα. Ο δρόμος μικραίνει, κάνει 2-3 φουρκέτες και ξαφνικά μπάρα! Δίπλα από την μπάρα ξύλινο σπιτάκι και ανάμεσα ένα κενό. Γύρω γύρω τίποτα, πράσινο και δέντρα. Biogradsko National Park λέει. Ο Γιώργος πάει να χωθεί ανάμεσα στην μπάρα και το σπιτάκι και ξαφνικά ακούω “hello”. Έλα Χριστέ και Παναγιά σκέφτομαι…. Στο σπιτάκι υπάρχει κυριούλα. “Three euros» το κεφάλι λέει, ότι πείτε κυρία λέει ο Γιώργος και η μπάρα σηκώνεται αυτόματα. Η διαδρομή είναι καταπληκτική. Ήρεμη, απολαυστική, η απόλυτη ηρεμία επικρατεί. Μετά από μερικά χιλιόμετρα κόσμος! Αμάξια, σπιτάκια, ταμπέλες και μια υπέροχη λίμνη. Σταματάμε, παίρνουμε τα φαγητάκια μας και πάμε να απολαύσουμε την θέα.Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	22.jpg 
Προβολές:	388 
Μέγεθος:	68,6 KB 
ID:	401062Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	23.jpg 
Προβολές:	389 
Μέγεθος:	83,8 KB 
ID:	401063

  12. #12
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Είμαστε εκεί την ώρα που πέφτει ο ήλιος και τα χρώματα είναι φανταστικά. Ο Google δείχνει ότι υπάρχει δρόμος περιφερειακά της λίμνης και ρωτάμε τους 2-3 δασοφύλακες που είναι εκεί και μας λένε ότι μπορούμε να πάμε αλλά είναι χώμα. Ε λέμε κι εμείς, πάμε και βλέπουμε. Μετά από 3 αποτυχημένες προσπάθειες να βρούμε τον δρόμο μια που ουσιαστικά δεν φαινόταν πουθενά, αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω. Η μέρα είχε κι άλλες διαδρομές αλλά και επιστροφή στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Φαγητό σε τοπικό εστιατόριο, καλά μην φανταστείτε, το ένα από τα 2 που υπήρχαν! .
    Σπιτικό φαγητό όσο δεν πάει, ατμόσφαιρα από ταινία τρόμου και δεν σκέφτομαι έντονα ότι βρισκόμαστε σε ένα μικρό χωριό στο Μαυροβούνιο, μένουμε σε ένα Sheraton που εμφανέστατα είναι εκτός τόπου και χρόνου, και τρώμε στον πάνω όροφο από ένα σπίτι, μαζί με ντόπιους, κάτι Ισπανίδες και άλλους ξένους. Στο ξενοδοχείο μαζί μας είναι κάτι Ινδοί, Κινέζοι και κάτι Αγγλίδες με παιδιά. Και ρωτάω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό….ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΔΩ? Ειλικρινά το χωριό είναι φουλ αγροτιά, όλοι κόβουν ξύλα να περάσουν τον χειμώνα, οι αυλές ξεχειλίζουν από κομμένα και όμορφα ντανιασμένα ξύλα και στο χωριό υπάρχει ένα ξενοδοχείο που έχει τουρίστες….Δεν ξέρω, δεν νομίζω να μάθουμε ποτέ!

  13. #13
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Day 3
    Montenegro, Bosnia, Croatia
    Η σημερινή μέρα είναι περίεργη. Δεν έχουμε τελικό προορισμό! Καταπληκτικό? Δεν ξέρουμε αν θα πάμε Dubrovnic ή πάμε Sarajevo. Είχαμε αποφασίσει να δούμε πως θα μας πάει η μέρα και ανάλογα θα βρίσκαμε κατάλυμα. Το σκεπτικό ήταν ότι σιγά σιγά θα έπρεπε να μπούμε προς Σερβία για να μην έχουμε πολλά χιλιόμετρα την τελευταία μέρα. Ο στόχος της ημέρας ήταν το πάρκο του Durmitor για το οποίο είχα διαβάσει πολλά και όλοι το πρότειναν σαν διαδρομή που δεν έπρεπε να χάσουμε. Επίσης έπρεπε να περάσουμε και την γέφυρα Tara που είχαμε σκοπό να την περάσουμε από πάνω με Zip Line μια που το bungee από την γέφυρα είχε απαγορευτεί!
    Τρώμε το πρωινό μας και είμαστε πάνω στις μηχανές έτοιμοι για μια μεγάλη μέρα! . Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	27.jpg 
Προβολές:	387 
Μέγεθος:	65,2 KB 
ID:	401064

  14. #14
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Ο καιρός είναι τέλειος και έχουμε να κάνουμε καταπληκτική διαδρομή! Η διάθεση στα τέρματα! Η διαδρομή για την γέφυρα Tara είναι πολύ όμορφη. Απότομα βουνά μας περιτριγυρίζουν και το ποτάμι από κάτω μας δίνει υπέροχο χρώμα σε όλο το σκηνικό. Έχουμε πιάσει ψιλή κουβέντα και απολαμβάνουμε κάθε στροφή. Στο βάθος βλέπουμε με την άκρη του ματιού μας την γέφυρα η οποία είναι εντυπωσιακή και αρκετά πιο μεγάλη από αυτό που περίμενα.Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	30.jpg 
Προβολές:	388 
Μέγεθος:	102,6 KB 
ID:	401065

  15. #15
    To infinity...and beyond! Το avatar του/της argy_kap
    Εγγραφή
    11/08/2005
    Μηνύματα
    864
    Φτάνοντας περνάμε κάτω από το Zip Line που πηγαίνει από την μία μεριά του βουνού στην άλλη. 800 και κάτι μέτρα είναι η διαδρομή και δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι θα το κάνουμε. Κάνει πολύ ζέστη, σταματάμε, κάνουμε μια βόλτα τα σουβενίρ και αγοράζουμε τα αυτοκόλλητα μας. Ανεβαίνουμε την ανηφόρα και τα αρκετά σκαλιά για την εκκίνηση, δεν είναι κανείς άλλος και ο Γιώργος φεύγει πρώτος! Είναι πολύ άνετος ο τρόπος που κάθεσαι και τα πόδια σου είναι παράλληλα με το έδαφος. Αν δεν υπήρχε και ο θόρυβος από το συρματόσχοινο θα νόμιζα ότι έκανα πάλι παρά πέντε. Το θέαμα από κάτω είναι φανταστικό, αριστερά σου έχεις την γέφυρα και κάτω το ΧΑΟΣ. Κάποια δευτερόλεπτα μετά είσαι την απέναντι πλατφόρμα και φρενάρεις απαλά για να κατέβεις. Ήταν καλή εμπειρία και νομίζω ότι είναι και για όλες τις ηλικίες.
    Φεύγουμε και ξεκινάμε να πάμε στα ορεινά, περνάμε από χωριά που ετοιμάζονται να υποδεχτούν τον χειμώνα, πολλά καινούργια χτίζονται και γενικά το σκηνικό θυμίζει Αυστρία. Σε ευθεία που έχω ένα φορτηγό μπροστά και ο δρόμος είναι καθαρός ξεκινάω προσπέραση αφού ενημέρωσα τον Γιώργο. Με το που περνάω το φορτηγό και μαζεύομαι μέσα, βλέπω τον αστυνομικό και λίγο πριν την ταμπέλα που λέει όριο 60. Έχω σίγουρα 100 για να κάνω την προσπέραση και είμαι σίγουρος ότι θα με σταματήσει. Λέω στον Γιώργο να μην περάσει και ότι είμαι σίγουρος ότι θα με σταματήσει και να συνεχίσει ευθεία. Όπως ήταν αναμενόμενο, βγαίνει λίγο μέσα στον δρόμο και μου σηκώνει ένα γλωσσοπίεστρο με το STOP μπροστά. Σκέφτηκα να δώσω μία το γκάζι και να με ψάχνει αλλά άσε και δεν ήμασταν και για μπλεξίματα. Σταματάω και βλέπω ένα συμπαθητικό κυριούλη γύρω στα 55-60 με ραντάρ στο χέρι. Με κοιτάει λίγο απελπισμένα γιατί έχει καταλάβει ότι δεν θα έχουμε και πολλά να πούμε στην ίδια γλώσσα. Ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
    -Sixty!
    -Sixty….
    -You go more!
    -Sorry! Truck!
    -Multa 30 euro, post office!
    (Multa είναι το πρόστιμο στα Ιταλικά)
    -Ok λέω, γράφτα
    -DOCUMENTI! (με έντονο ύφος)
    -Ok απαντάω με αδιάφορο ύφος
    Το σκέφτεται, με κοιτάει
    -DOCUMENTI πάλι
    Καλά ρε θείο, περίμενε….βγάζω τα γάντια, με κοιτάει πάλι, κάνει κίνηση με το κεφάλι και λέει με προσφορά…
    -Go, Gooooooooooo!
    Βρουμ βρουμ….εφυγα τρέχωντας….το γλυτώσαμε Γιώργοοοοοοο, πάμε να φύγουμε!
    Πάλι καλά…
    Περνάμε το χωριό Zabljak και το καλό μέρος της διαδρομής ξεκινάει από εκεί. Με το που βγαίνουμε από τον κεντρικό βλέπω στο βάθος σε μία στροφή ένα φορτηγό τύπου Stayer να είναι στην μία μεριά του δρόμου κάθετα προς αυτόν. Με το που φτάνω κοντά πετάγεται και αυτός και η γυναίκα του μέσα στην μέση του δρόμου και μου κάνουν σήμα με τα χέρια να πάω σιγά. Κόβω και βλέπω ότι από τον μπροστινό προφυλακτήρα μέχρι το απέναντι δέντρο είναι ένα τεντωμένο συρματόσκοινο σε κατάλληλο ύψος για αποκεφαλισμό! Πάλι καλά που είχαν μείνει εκεί. Πάμε γύρω από το φορτηγό και ξεκινάμε την ανάβαση μας. Η θέα και ο δρόμος είναι καταπληκτικά, είναι κλασσικό Αλπικό τοπίο και η κορυφή του είναι στα 2522 μέτρα. Ο δρόμος βέβαια φτάνει στα 2000 περίπου μέτρα.
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	32.jpg 
Προβολές:	388 
Μέγεθος:	70,5 KB 
ID:	401066

Σελίδα 1 από 3 123 ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. Απαντήσεις: 30
    Τελευταίο μήνυμα: 30/09/2015, 01:27
  2. Απαντήσεις: 143
    Τελευταίο μήνυμα: 19/05/2013, 13:14
  3. 8 χωρες, 7 μερες, 3200 χιλιομετρα
    από 700_Thespieis στο forum Ταξιδιωτικά
    Απαντήσεις: 101
    Τελευταίο μήνυμα: 01/08/2011, 13:58
  4. Απαντήσεις: 139
    Τελευταίο μήνυμα: 23/07/2010, 06:36
  5. Αθηνα - Wroclaw. 10 μερες, 4000 km, 4 χωρες.
    από Ταξιδευτής στο forum Συναντήσεις & βόλτες
    Απαντήσεις: 45
    Τελευταίο μήνυμα: 05/09/2007, 14:50

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF