Ποιο να είναι το επόμενο μηχανάκι μου;

[BLiTzER]

Όσοι πρότειναν κάτι Cagiva και Buell, σας ευχαριστώ πραγματικά που σκεφτήκατε κάτι διαφορετικό, αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός αυτού του θέματος, αλλά δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αγοράσω μηχανάκι που μετά δε θα φεύγει ούτε αν πληρώνω.

Στην παραπάνω κατηγορία ανήκουν και τα ss-turned-stuntbikes. Και οκ δεν είμαι επαγγελματίας stuntman, ούτε πηγαίνω κάθε ΣΚ στο OAKA για εξάσκηση. Κάνω τις μαλακίτσες μου πού και πού, όταν έχω κέφια, κατά τ'άλλα το θέλω για βόλτες. Ναι, και μέσα στην κίνηση της Αθήνας, βόλτα είναι, αν έχεις το κατάλληλο μηχανάκι.

SV 20ετίας, ναι, όχι. Αυτά τα αφήνω για την αποθήκη του buckley. Δε δίνω λεφτά για χρέπια, όσο καλά και να'ναι.

Κατ' αρχάς σου εύχομαι να βρεις το μηχανάκι των ονείρων σου. Ή έστω του φετινού σου ονείρου και μετά να βρεις το επόμενο.


Η δική μου απορία είναι πώς δε σας κουράζει η όλη διαδικασία των αγοραπωλησιών. Το πόσος χρόνος χρειάζεσαι για να δεις μοτοσυκλέτες, να φας ήττα όταν θα δεις ότι δεν είναι τόσο καλές όσο στις περιγραφές. Κατόπιν να πας να δεις άλλες μοτοσυκλέτες και να τις πηγαίνεις για έλεγχο, παίρνοντας όμως το ρίσκο να έχουν προβλήματα που δε φαίνεται σε τεχνικό έλεγχο λίγων λεπτών και φυσικά θα βγάλουν διάφορα στην πορεία λόγω της ηλικίας και της χρήσης τους.

Μετά βέβαια έχεις το θέμα της πώλησης, που θα πρέπει πάλι αν χάσεις χρόνο για ενδιαφερόμενους που θα έχουν διάφορες παραξενιές, θα σε στήνουν στα ραντεβού, θα τους ενοχλεί μία γρατζουνιά, θα προσπαθούν να κάνουν παζάρι και "θα το σκέφτονται".

Επισημαίνω ότι δεν προσπαθώ να απαξιώσω τη διαδικασία, ίσα-ίσα που ξέρω ότι για τους γνώστες σημαίνει πολύ μικρότερη οικονομική ζημία, σε σχέση με το να σκίζουν ζελατίνες μίας καινούριας μοτοσυκλέτας και φυσικά να γλιτώνουν τη διαδικασία του στρωσίματος. Προσπαθώ να μπω στη λογική, διότι ξέρω ότι κι εμένα θα μου χρειαστεί κάποια στιγμή, αν κι έχω την τάση να δένομαι με τον καιρό με τα αντικείμενα και να μη θέλω να τα αλλάξω, ακόμα κι αν αποκτούν ψεγάδια.

Από τη μία η όλη διαδικασία δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστη και πάντα εμπεριέχει κάποιο ρίσκο. Από την άλλη, διασκεδάζω πολύ το να ψάχνω και να κοιτάζω και να σκέφτομαι ότι κάθε μηχανάκι που βλέπω μπροστά μου μπορεί να γίνει δικό μου, αν το θέλω. Και όλοι ξέρουμε πόσο σε "γεμίζει" μια καινούρια αγορά. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μια μοτοσικλέτα.

Αποκτώντας μια εμπειρία, και ανάλογα την προσωπικότητα φυσικά, η διαδικασία γίνεται σημαντικά λιγότερο ψυχοφθόρα (έως καθόλου στη δική μου περίπτωση) και χρονοβόρα. Ποτέ δεν έχω αγοράσει μηχανάκι που μου έβγαλε σοβαρό πρόβλημα στην πορεία. Εκτός από το πρώτο μου που μου'βγαλε φλάντζα κεφαλής, αλλά τότε δεν είχα την παραμικρή ιδέα από μηχανάκια και απλά πήρα το πρώτο που είδα. Από τότε, τίποτα απολύτως. Ακόμα κι όταν πήρα ΚΤΜ. Μάλιστα το μόνο μηχανάκι που έχω κρατήσει πάνω από 2 χρόνια (εκτός του 1000RR) ήταν το 690 Duke. Δεν αρνούμαι, όμως, ότι χρειάζεται και τύχη και, όπως ανέφερα ήδη, εμπεριέχει πάντα κάποιο ρίσκο. Απλά το ελαχιστοποιείς όταν μάθεις 5 πράγματα. Στα 8 χρόνια που καβαλούσα όταν έδιωξα το ΜΤ, είχα αλλάξει 8 μηχανάκια. Όλα μεταχειρισμένα, εκτός από ένα. Είναι ΠΟΛΥ σημαντικό, όμως, να είσαι δυνατή προσωπικότητα, όταν μπλέκεις με αγγελίες τόσο συχνά, ειδικά σαν πωλητής. Οπότε ναι, δεν είναι για όλους.

[basilis_k6]

Όσοι πρότειναν κάτι Cagiva και Buell, σας ευχαριστώ πραγματικά που σκεφτήκατε κάτι διαφορετικό, αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός αυτού του θέματος, αλλά δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αγοράσω μηχανάκι που μετά δε θα φεύγει ούτε αν πληρώνω.

Στην παραπάνω κατηγορία ανήκουν και τα ss-turned-stuntbikes. Και οκ δεν είμαι επαγγελματίας stuntman, ούτε πηγαίνω κάθε ΣΚ στο OAKA για εξάσκηση. Κάνω τις μαλακίτσες μου πού και πού, όταν έχω κέφια, κατά τ'άλλα το θέλω για βόλτες. Ναι, και μέσα στην κίνηση της Αθήνας, βόλτα είναι, αν έχεις το κατάλληλο μηχανάκι.

SV 20ετίας, ναι, όχι. Αυτά τα αφήνω για την αποθήκη του buckley. Δε δίνω λεφτά για χρέπια, όσο καλά και να'ναι.



Από τη μία η όλη διαδικασία δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστη και πάντα εμπεριέχει κάποιο ρίσκο. Από την άλλη, διασκεδάζω πολύ το να ψάχνω και να κοιτάζω και να σκέφτομαι ότι κάθε μηχανάκι που βλέπω μπροστά μου μπορεί να γίνει δικό μου, αν το θέλω. Και όλοι ξέρουμε πόσο σε "γεμίζει" μια καινούρια αγορά. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μια μοτοσικλέτα.

Αποκτώντας μια εμπειρία, και ανάλογα την προσωπικότητα φυσικά, η διαδικασία γίνεται σημαντικά λιγότερο ψυχοφθόρα (έως καθόλου στη δική μου περίπτωση) και χρονοβόρα. Ποτέ δεν έχω αγοράσει μηχανάκι που μου έβγαλε σοβαρό πρόβλημα στην πορεία. Εκτός από το πρώτο μου που μου'βγαλε φλάντζα κεφαλής, αλλά τότε δεν είχα την παραμικρή ιδέα από μηχανάκια και απλά πήρα το πρώτο που είδα. Από τότε, τίποτα απολύτως. Ακόμα κι όταν πήρα ΚΤΜ. Μάλιστα το μόνο μηχανάκι που έχω κρατήσει πάνω από 2 χρόνια (εκτός του 1000RR) ήταν το 690 Duke. Δεν αρνούμαι, όμως, ότι χρειάζεται και τύχη και, όπως ανέφερα ήδη, εμπεριέχει πάντα κάποιο ρίσκο. Απλά το ελαχιστοποιείς όταν μάθεις 5 πράγματα. Στα 8 χρόνια που καβαλούσα όταν έδιωξα το ΜΤ, είχα αλλάξει 8 μηχανάκια. Όλα μεταχειρισμένα, εκτός από ένα. Είναι ΠΟΛΥ σημαντικό, όμως, να είσαι δυνατή προσωπικότητα, όταν μπλέκεις με αγγελίες τόσο συχνά, ειδικά σαν πωλητής. Οπότε ναι, δεν είναι για όλους.

ο καλός αγοραστής ειναι και καλός πωλητης και τούμπαλιν. Το σημαντικο σαν αγοραστης ειναι να έχεις ζεστο χρημα και να ΜΗΝ βιάζεσαι. Οι γνώσεις πανω στη μοτοσυκλετα γενικα αλλα και στην "πιάτσα" του car αποκτούνται αφιερώνοντας προσωπικό χρόνο. Ο καλός πωλητής απο την άλλη πρεπει κυριως να ξέρει τι πουλάει και ποσο πιανει. Κύριο χαρακτηριστικο των κακών πωλητων ειναι οτι κοστολογουν με την τσέπη του αγοραστή αλλα με την ψυχολογία την δικη τους σκεπτόμενοι οτι ειναι το μηχανάκι τους. Για τον αγοραστή το μηχανάκι μου ειναι απλα ενα μηχανακι, δεν εχει εξτρα value.

[BLiTzER]

Σωστά. Το να μην έχεις ανάγκη τα χρήματα ή τη μοτοσικλέτα, να μη βιάζεσαι, είναι το 80% της επιτυχίας κι από τις 2 πλευρές.

[buckley]

Όσοι πρότειναν κάτι Cagiva και Buell, σας ευχαριστώ πραγματικά που σκεφτήκατε κάτι διαφορετικό, αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός αυτού του θέματος, αλλά δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αγοράσω μηχανάκι που μετά δε θα φεύγει ούτε αν πληρώνω.

Στην παραπάνω κατηγορία ανήκουν και τα ss-turned-stuntbikes. Και οκ δεν είμαι επαγγελματίας stuntman, ούτε πηγαίνω κάθε ΣΚ στο OAKA για εξάσκηση. Κάνω τις μαλακίτσες μου πού και πού, όταν έχω κέφια, κατά τ'άλλα το θέλω για βόλτες. Ναι, και μέσα στην κίνηση της Αθήνας, βόλτα είναι, αν έχεις το κατάλληλο μηχανάκι.

SV 20ετίας, ναι, όχι. Αυτά τα αφήνω για την αποθήκη του buckley. Δε δίνω λεφτά για χρέπια, όσο καλά και να'ναι.



Από τη μία η όλη διαδικασία δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστη και πάντα εμπεριέχει κάποιο ρίσκο. Από την άλλη, διασκεδάζω πολύ το να ψάχνω και να κοιτάζω και να σκέφτομαι ότι κάθε μηχανάκι που βλέπω μπροστά μου μπορεί να γίνει δικό μου, αν το θέλω. Και όλοι ξέρουμε πόσο σε "γεμίζει" μια καινούρια αγορά. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μια μοτοσικλέτα.

Αποκτώντας μια εμπειρία, και ανάλογα την προσωπικότητα φυσικά, η διαδικασία γίνεται σημαντικά λιγότερο ψυχοφθόρα (έως καθόλου στη δική μου περίπτωση) και χρονοβόρα. Ποτέ δεν έχω αγοράσει μηχανάκι που μου έβγαλε σοβαρό πρόβλημα στην πορεία. Εκτός από το πρώτο μου που μου'βγαλε φλάντζα κεφαλής, αλλά τότε δεν είχα την παραμικρή ιδέα από μηχανάκια και απλά πήρα το πρώτο που είδα. Από τότε, τίποτα απολύτως. Ακόμα κι όταν πήρα ΚΤΜ. Μάλιστα το μόνο μηχανάκι που έχω κρατήσει πάνω από 2 χρόνια (εκτός του 1000RR) ήταν το 690 Duke. Δεν αρνούμαι, όμως, ότι χρειάζεται και τύχη και, όπως ανέφερα ήδη, εμπεριέχει πάντα κάποιο ρίσκο. Απλά το ελαχιστοποιείς όταν μάθεις 5 πράγματα. Στα 8 χρόνια που καβαλούσα όταν έδιωξα το ΜΤ, είχα αλλάξει 8 μηχανάκια. Όλα μεταχειρισμένα, εκτός από ένα. Είναι ΠΟΛΥ σημαντικό, όμως, να είσαι δυνατή προσωπικότητα, όταν μπλέκεις με αγγελίες τόσο συχνά, ειδικά σαν πωλητής. Οπότε ναι, δεν είναι για όλους.

Buckley 20ετίας μηχανάκι ,δηλαδή τέλη 90s ? γελάει που τα διαβάζει ρε

[ΠΑΠΑΣΟΥΖΑΣ]

Γιωργη μου ετσι εκανα και εγω.Το φριγουιντ ειναι το 18ο στη σειρα.Οδηγαω απο το 97 περιπου.Απο τα χερια μου περασανε καλλα μηχανακια και πολλες φορες εβγαλα και φραγκα.Απο τα 18 στα 2 μονο γευτικα τη μηρουδια του καινουριου.Βε στρομ και κτμ adventure 640.Οταν αποκτησα το φριγουιντ το εκανα γιατι ειχα βαρεθει το αλλο.Ποτε δε πηστευα οτι θα ειμασταν μαζι 3μιση χρονια.Τη πατισα.Ηταν κεραυνοβολο.Γιωργη καποια στιγμη θα τη παθεις και εση και τοτε δε θα ξεκολας....

[buckley]

Γιωργη μου ετσι εκανα και εγω.Το φριγουιντ ειναι το 18ο στη σειρα.Οδηγαω απο το 97 περιπου.Απο τα χερια μου περασανε καλλα μηχανακια και πολλες φορες εβγαλα και φραγκα.Απο τα 18 στα 2 μονο γευτικα τη μηρουδια του καινουριου.Βε στρομ και κτμ adventure 640.Οταν αποκτησα το φριγουιντ το εκανα γιατι ειχα βαρεθει το αλλο.Ποτε δε πηστευα οτι θα ειμασταν μαζι 3μιση χρονια.Τη πατισα.Ηταν κεραυνοβολο.Γιωργη καποια στιγμη θα τη παθεις και εση και τοτε δε θα ξεκολας....

ΚΛΑΙΩ...

[teogtp]

Μετά το 640 στο φρηγουιντ .......και έρωτας........

[teogtp]

Μετά το 640 στο φρηγουιντ .......και έρωτας........

Πόσους βαθμούς είχε βγει η ρακή τότε;

[ΠΑΠΑΣΟΥΖΑΣ]

Πόσους βαθμούς είχε βγει η ρακή τότε;

Χαχαχαχα...Μετα το 640 πηγα σε σουπερ τενερε 750 1991...

[ΠΑΠΑΣΟΥΖΑΣ]

ΚΛΑΙΩ...

[Bowleno]

Μηχανάκια θέλεις να σου προτείνουμε η ψυχολόγο;

[BLiTzER]

Μηχανάκια θέλεις να σου προτείνουμε η ψυχολόγο;

Αν είναι να βοηθήσει και να καταλήξω επιτέλους στον μεγάλο έρωτα το φρίγουιντ, ας είναι.

[teogtp]

Μηχανάκια θέλεις να σου προτείνουμε η ψυχολόγο;

Αν είναι να βοηθήσει και να καταλήξω επιτέλους στον μεγάλο έρωτα το φρίγουιντ, ας είναι.

Κάποιος να προλάβει τον bulmont μην κάνει καμία τρέλα......... πουλάει το 1190

[KotsosDR]

Αν δεν υπήρχε το οικονομικό όριο sta 5000 θα έλεγα Mv Agusta RIVALE , στα χρήματα όμως που το ζητάνε αγοράζεις MT-09 SP new ...
Nuda δεν υπάρχει ούτε για δείγμα ...

[billy84]

Αν είναι να βοηθήσει και να καταλήξω επιτέλους στον μεγάλο έρωτα το φρίγουιντ, ας είναι.

Kαι όμως αυτό που λέει ο Παπασούζας είναι βαθύτερο,πέρα απο την πλάκα που έχει διαβάζοντας το.Η ζωή και οι ανάγκες κάποιου αναβάτη μπορούν κάποια στιγμη να τον οδηγήσουν σε μηχανάκια που δε θα πίστευε και να τον βολέψουν τέλεια ενώ προηγουμένως μπορεί να είχε υπερόπλα.Η λέξη κλειδί είναι οι ''ανάγκες'',προσοχή όχι η ανάγκη λόγω κρίσης αλλά οι ανάγκες που θα καθορίσουν τη χρήση που θες να κάνεις.


Μου άρεσε ένα ποστ σου πιο πάνω γιατί δείχνει άνθρωπο που προβληματίζεται.Για μένα πρέπει να τον πας και λίγο παραπέρα τον προβληματισμό ως προς τους ''περιορισμούς'' που βάζεις.Μην απορρίπτεις μηχανάκια βάσει χαρακτηριστικών γιατί μπορεί τελικά να ταιριάζουν και να είναι καλύτερα στην πράξη.Και δεν το λέω μόνο για το χοντάκι που σου προτεινα,μπορεί οποιοδήποτε μηχανάκι αν το οδηγήσεις να σε καλύψει τελικά ενώ δεν του φαίνεται διαβάζοντάς τα specs του.Νομίζω οτι αυτή είναι η μαγεία του δίτροχου κιόλας.