Όπως μπορείς να δεις στις φωτογραφίες, ήμανε συνεχώς στην ουρά του Hayabusa.
Και λίγα λόγια για το οδοιπορικό: Όλα ξεκίνησαν χθες που καβάλησα τη μηχανή. Λίγο ο καιρός τις τελευταίες εβδομάδες, λίγο κάποιες υποχρεώσεις και ένιωθα ότι δεν τη χορταίνω, ήθελα κάτι περισσότερο. Δε μου έφθαναν οι λίγες καθημερινές και το πηγαινέλισμα στη δουλειά, ήθελα περισσότερο χρόνο μαζί της.
Πάω λοιπόν για ποδήλατο χθες το βράδυ, αλλά σκέφτομαι συνέχεια το μοτοσακό. Μου έλειπε ήδη, με βαριά καρδιά το άφησα το απόγευμα. Οπότε έπρεπε επειγόντως να σχεδιάσω κάτι. Πιάνω ένα φίλο ποδηλάτη με Triumph Street Triple R:
- Αύριο Εύβοια;
- Έχω μία υποχρέωση με τη γυναίκα, αλλά θα προσπαθήσω να γλιτώσω τη μπαντόφλα και να έρθω.
Το πρωί μου λέει, ότι έπεσε τσόκαρο, οπότε δεν. Εκεί σκάει μήνυμα από το Θοδωρή: "Έλα Λουτράκι, θα είναι μαζί και ένας φίλος σχετικά αργός."
Με το που ακούω το αργός, σκέφτομαι: "Εδώ είμαστε!"
Φθάνω στο γνωστό περίπτερο του Σκαραμαγκά. Η γνωστή
ροζ κόκκινη Daytona 675, παρέα με τον "αργό" με τη ...Hayabusa. Χωρίς pin-ακίδα ο ένας, με σηκωμένη ο άλλος. Σκέφτομαι ότι κάποιος μου κάνει πλάκα. Πρωταπριλιά δεν είναι, άρα τη στρουμφίσαμε.
Μου περνάει από το μυαλό να κάνω το Γκινέζο και να κάνω αναστροφή για βόρειο Εύβοια. Αλλά με καταλαβαίνει ο Θοδωρής: "Καλημέρα. Δεν είναι αυτό που νομίζεις, έχει φρέσκα λάστιχα ο Χαγιαμπούσας, οπότε τα στρώνει και δεν τρέχει."
Κάνω τις πράξεις: Ας πούμε ότι πάει με τα μισά από τα 330 km/h της τελικής του, ήτοι 165 km/h, θα έχει ενδιαφέρον. Ψάχνω την ταυτότητα, τη δαγκώνω και ξεκινάμε. Έτσι κι αλλιώς το μηχανάκι μου έχει ABS, το έχω ζεστάνει πάνω από 20 λεπτά μέχρι να φθάσω στο Σκαραμαγκά, οπότε είναι έτοιμο.
Η διαδρομή ήταν του τύπου "Τρέχεις, τρέχω, κυνηγώ, αν σε πιάσω σε γ@μ0, καμπανάκι και μ@λ@κ13ς δεν έχει." Μπροστά ο Χαγιαμπούσας να κάνει ζιγκ-ζαγκ για να φθείρει ομοιόμορφα τα λάστιχα, ακολουθώ από πίσω με την ταυτότητα στο στόμα και εκεί παν'-κατ' ο Θοδωρής. Τι εννοώ: Άκουγα από πίσω μου ένα F16 να έρχεται, στο καπάκι περνούσε με τα όσα ένα Daytona και μετά από 50 χιλιόμετρα σταματούσε για βενζίνη. Το περνούσαμε εμείς μέχρι να πληρώσει, μας ξαναπερνούσε και έκανε και τη διαδρομή ανάποδα, γιατί ...βαριόταν.
Ο καιρός τέλειος, οπότε αποφασίζουμε ότι το Λουτράκι παραείναι κοντά και αλλάζουμε τον προορισμό για να πάμε Παλαιά Επίδαυρο. Κάτι είπε ο Blitzer για Stork και ήταν προφητικό. Φοβερή καφε
τιέρα, τέλει μέρα, ωραία παρέα και μαθήματα οδήγησης από το Θοδωρή.
286 χιλιόμετρα με ένα μόνο γέμισμα στο ντεπόζιτο και δεν έφθασε καν στη ρεζέρβα. Φοβερή διαδρομή, ιδανικός καιρός. Ευχαριστώ για την παρέα!