Γιατί ο 2ος μεγαλύτερος ωκεανός της Γης ονομάζεται Ατλαντικός?Τι κοινό έχει ένας ταλαίπωρος με έναν αθλητή?Η απάντηση είναι το ρήμα ΤΛΑΩ-ΤΛΩ το οποίο σημαίνει υπομένω-αντέχω.Απο εκεί προέρχεται η λέξη ΑΤΛΑΣ που είναι αυτός που αντέχει τα πάντα(σήκωνε τη Γη) ο οποίος έπεσε απο μια οροσειρά στη βόρεια Αφρική και κατέληξε στον Ατλαντικό Ωκεανό.Η οροσειρά του Άτλαντα ήταν η οροσειρά απο την οποία έπεσε.Άτλαντας ονομάζεται και ο 1ος σπόνδυλος της σπονδυλικής στήλης του ανθρώπου η οποία κρατάει το κεφάλι μας(η σφαίρα της Γης).
Απο το ΤΛΑΩ-ΤΛΩ προέρχεται και η λέξη αθλητής(το τ μετατρέπεται σε δασύ θ) ο οποίος επίσης αντέχει και υπομένει όπως ο Άτλαντας για να κάνει τον ΑΘΛΟ και να πάρει το ΕΠΑΘΛΟΝ.Και επειδή κάποιος όταν ολοκληρώνει τον άθλο είναι φοβερά καταπονημένος και κουρασμένος τον είπαν ΑΘΛΙΟΝ.
Απο το ΤΛΩ βγαίνει και η ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ(τάλας-τλω+πωρέω=πενθώ δηλαδή πάσχω ή τλω+πειριος=η επίμοχθος πράξη που υπομένουμε και πασχίζουμε να ολοκληρώσουμε).
Ταλαίπωρος λοιπόν είναι αυτός που έχει υποστεί τα πάνδεινα αλλά είναι και τολμηρός(τολμώ-ΤΛΩ)
Τάλαρο(ΤΛΩ) έλεγαν οι αρχαίοι το καλάθι απο κλαδιά λυγαριάς.Αυτό που λέμε σήμερα Τελάρο.Με αυτά κουβαλούσαν και κουβαλάμε βαριά πράγματα.Έχει φτιαχτεί για να υπομένει και να αντέχει.
Υπάρχουν ακόμα αμέτρητες λέξεις που προέρχονται απο αυτό το περίεργο ρήμα της αρχαιότητας.Τελαμώνα(η ζώνη που αντέχει το βάρος της εξάρτυσης),τάλαντο(το νόμισμα που ζυγίζεται),ταλάντωση,αμφιταλαντεύομαι,ταλέντο,Τάβλα(α πο το Τάλια=σανίδα,τλω(λατινικό:tabula)),στα Αγγλικά το ΤΛΩ είναι το tolerate που προέρχεται απο το λατινικό tolero.
Γιατί τα γράφω αυτά?Γιατί τόσο έγώ όσο και οποιοσδήποτε ανεβαίνει ένα βουνό είναι ένας ταλαίπωρος αλλά και τολμηρός και πρέπει να αντέχει και να υπομένει.Πρέπει να φέρει εις πέρας τον δικό του Άθλο.Παρόλο που η προηγούμενη Κυριακή κύλησε ομαλά και σχετικά εύκολα ήταν πράγματα που σκεφτόμουν κατά την ανάβασή μου.Ανέβαιναν άραγε οι αρχαίοι στα βουνά που έβλεπαν?Και πως έβλεπαν όλη αυτήν την διαδικασία?Ψάχνοντας λοιπόν ένα βράδυ βρήκα αυτό το ξεχασμένο ρήμα το οποίο συμβολίζει τόσα πολλά πράγματα και είπα να το μοιραστώ μαζί σας.Έτσι για να εμπλουτίζουμε επι τη ευκαιρία τις γνώσεις μας παράλληλα με το ταξίδι που κάνουμε όλοι μαζι εδώ.
Στόχος μου αυτή τη φορά η Ανατολική πλευρά των Αγράφων,η ''δάσωμένη'' και λιγότερο άγρια στο μάτι,που ίσως δεν είναι και τόσο καθώς η όποια αγριάδα που υποβόσκει κρύβεται καλά κάτω απο τις ατελείωτες δασωμένες εκτάσεις της.Πήγαινοντας προς το Καρπενήσι έκανα μια στάση στις όχθες του Σπερχειού,μια στάση που για χρόνια ανέβαλλα,και έχανα φυσικά!Τι έχανα?Αυτό το τοπίο!
δε χρειάζεται να κάνεις κάτι συγκεκριμένο,απλά να σταματήσεις και να αφουγκραστείς το τοπίο.Δε φαντάζεσαι πόσα έχει να σου δώσει χωρίς να κάνεις απολύτως τίποτα.
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από gaslion
