Άγιος Ιωάννης
Άγιος Ιωάννης
Λευκη
Σταύρος
Μη νομίζετε ότι είμαι αδιάθετος και δεν λέω πολλά, απλώς ακόμα δεν είχα πιει...Ξέρετε και δε λειτουργούσε
Τώρα όμως που στα στανιαρά, ξεκινάω λοιπόν.
Στο σταυρό είδα το πιο αηδιαστικό σκηνικό των διακοπών, που με έκανε να κάνω τον...Σταυρό μου
Μια γιαγιά ηρθε με το τσίτσιδο εγγόνι της, το οποίο το καημένο είχε λερωθεί στο ποπο.(Τώρα από τη λερώθηκε μη ρωτάτε) και η γιαγιά το έπλυνες σε μία κοινόχρηστη βρύση πάνω στην παραλία.Μπλιαξξξξ...Ούτε στην Ουγκάντα δεν τα βλέπεις αυτά .
Απ' όσα είδα από την Ιθάκη, πέρα το ότι είναι πανέμορφο νησί, μαζεύει πολλούς ρεμαλοτουρίστες. Ότι πρέπει για μένα δηλαδή! Σαν να βρήκα πραγματικά την Ιθάκη μου, μέσα από αυτό το ταξίδι ...
Καθώς πήγα στο Ανώγη, προσπέρασα ένα μηχανάκι που...Ναι πήγαινε πιο αργά και από μένα. Τελοσπάντων ενώ μουρμούριζα κάτι δεν θυμάμαι τι, τους ρωτάω
- Where are you from;
- Από την Μυτιλήνη
Άντε πάλι τα ίδια, όλα σε έμενα συμβαίνουν! Αυτή ήταν Πολωνή και έμεναν 20 χρόνια στην Ελλάδα. Δηλαδή όλα σε μένα συμβαίνουν!
Και αυτή ήταν χυμα σαν ζευγάρι και μου λένε...Εμείς θα κοιμηθούμε το βράδυ στο Σταυρό, ξέρεις που είναι;Μα φυσικά! Εκεί που είναι το γάργαρο νερό...Πως δεν ξέρω
Μετά το Ανώγη, από κει ξανακατέβηκα στο Σταυρό και ανέβηκα τέρμα πάνω στην Εξωγη
Στην Εξωγη εφτασα μέχρι τέρμα πάνω που τελειώνω δρόμος, να δω την θέα απο ψηλά. Όπου φυσικά και δικαιώθηκα
Εκει ειδα κάποιους κάνοντας τζοκινγ να ανεβαίνουν τέρμα επάνω... Μιλάμε για ανηφόρα θανάτου οχι αστεια!!!
Και από κει ξανακατέβηκα στο Σταυρό για να πάω στο κιόνι.
Φρίκες
Κιονι
Δεν θυμάμαι πολλά από κείνο το βράδυ. Κινήθηκε σε χαλαρούς ρυθμούς, παρότι γενικά ένιωθα στραβωμένος. Το γιατί δεν το θυμάμαι, μάλλον επειδή δεν βρήκα καβάτζα για να κοιμηθώ. Τελοσπάντων, χτύπησα την τελευταία μακαρονάδα του ταξιδιού
Ένα έχω μάθει, ότι και να χορτάσεις με τα γκουρμέ πιάτα πρέπει να είσαι ήδη χορτάτος. Ε το χρυσοπλήρωσα το συγκεκριμένο γεύμα και πάλι ένιωθα νηστικός
Πληρώνω το λογαριασμό και πάω προς το μηχανάκι να φορέσω μια μπλούζα γιατί κρυώνα. Εντωμεταξύ το Κ το είχα αφήσει σε σχετικά αθέατο σημείο, εκεί δίπλα στο τραπέζι να φορτίζει. Γυρνάω από το μηχανάκι, πόσο να έκανα 5 λεπτα και το εστιατόριο είχε ήδη κλείσει. Άλλο και τούτο πάλι. Ευτυχώς που το Κ δεν είχε κάνει φτερά.Και εκεί μου ήρθε. Το ταβερνάκι ειχε και καναπεδάκια και εσένα από αυτα...Πως το λένε, εκεί που τρως και πίνεις, εκεί πας και το δίνεις...Ε ροχαλίζεις
Ημέρα 28 Παρασκευή 29/08/2014
Από όσο θυμάμαι ξύπνησα πολύ πριν να ξημερώσει και πήγα να πάρω το καράβι για Λευκάδα. Εντάξει υπήρχε μια άλφα μελαγχολία που τελειώνε το ταξίδι και μια πολύ πιο μεγάλη αβεβαιότητα για το μέλλον...συν το ότι το Κ τα είχε φτύσει και δεν φορτίζει με τίποτα. Οι φωτογραφίες μου πλέον ήταν περιορισμένες όπως και η ψυχολογία μου.
Υπήρχε μια μικρή καθυστέρηση στην άφιξη μας στην Λευκάδα γιατί πέσαμε πάνω σε...
Ιστιοφόρικο αγώνα
Εντάξει καθυστερούσαμε να φτάσουμε Λευκάδα αλλά ήταν, μια ιδιαίτερη καθυστέρηση θα έλεγα. Παρόλα αυτά οι επιβάτες του πλοίου δυσανασχετούσαν με το γεγονός.Δηλαδή έλεος! Τι να κάνουν, να σταματήσουν τον αγώνα γιατί κάποιοι ήταν ανυπόμονοι να συνεχίσουν τις διακοπές τους.
Στην Πρέβεζα έκανα στάση για ενα Κ
Και κάπου έξω από την Φιλιππιάδα έριξα ένα ακόμα μεσημεριανό ύπνο σε κάποιο μοναστήρι.
Την ωρα που ειχα ξεραθει απο τον υπνο, ακουο φωνες
- Πατερ τη ειναι αυτο που ακουγεται ,ΤΡΑΚΤΕΡ
- Σςςς...ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΟΙΜΑΤΕ!!!
ΝΑΙ!!
Κάπου πριν τα Γιάννενα με και σε βροχή, και εγώ ως γνήσιος Adventure rider την έπεσα σε μια καφετέρια στο δρόμο
Φτανω Γιάννενα. Ο ουρανός ήταν πολύ βαρύς και εγώ από την παλιά εθνική οδό ξεκινάω για Μέτσοβο
Κάπου στη διαδρομή με τσίμπησε ένα περίεργο ζωυφιο στο στήθος, που με γονάτισε. Δεν ήταν τσίμπημα αυτό που ενιωθα αλλά κάψιμο σε όλο μου το στέρνο. Για μέρες πονούσα, τι ήταν αυτό πάλι...
Φτανω Γιάννενα. Ο ουρανός ήταν πολύ βαρύς και εγώ από την παλιά εθνική οδό ξεκινάω για Μέτσοβο
Είδα και το νησί των Ιωαννίνων...
Όταν είχα πάει στα Γιάννενα στης αρχες του ταξιδιού, για να πω την αλήθεια το έψαχνα το νησί....Έκανα κάμποσες γύρες αλλα το Νησί πουθενά. Αφού πείρα και τηλέφωνο
- Ρε μάνα που είναι το νησί
- Απέναντι
- Ναι αλλα που
- Αυτο που βλεπεις απέναντι....
- ΝΑΙ
- ΤΟ ΝΗΣΊ ΕΊΝΑΙ!!!
- ΑΑΑΑΑΑ...
Όπου άρχισε σιγά-σιγά να με πιάνει η νύχτα και η βροχή, οπότε λέω άστο και βγήκα στην εθνική, αλλά δε με χάλασε καθόλου μιας και για 22 km που έμειναν για το Μέτσοβο τα μισά και παραπάνω, τα έκανα μέσα από τούνελ
Στο Μετσοβο ηπια ένα ζεστό Κ να στανιάρω από το ψόφο, σε ένα υπέροχο καφέ- μπαράκι
Βγαίνοντας έξω από την καφετέρια, έριχνε καρέκλες. Όλα μου τα υπάρχοντα ήταν μούσκεμα. Να έχει ψοφόκρυο.Φουλ υγρασία. Εγώ ακόμα να είμαι βρεγμένος. Να τουρτουρίζω από το κρύο και να σκεφτούμε πως θα τη βγάλω το βράδυ. Ωρέ μάγκα μου αν δεν πάθω πνευμονία σήμερα, δεν θα πάθω ποτέ!
Τρώω σάντουιτς. Ημουν μέσα στο μαγαζί και κρυώνα. Η ώρα κοντεύει μία και έξω ακόμα εβρεχε. Το Κ δεν φορτίζει με τίποτα και εγώ περιμένοντας να περάσει λίγο ακόμα η ώρα έκανα το απίστευτο... Μπήκα μέσα σ' ένα ταξιδιωτικό site, και διάβασα ένα ταξιδιωτικό...Μάλλον αυτή ήταν και επίσημα οι τιτλοι τέλους του δικού μου ταξιδιού, μιας και ήδη σιγά-σιγά θα αρχίσω να ονειρεύομαι τα επόμενα
Καλό είναι να ονειρεύεσαι με μάτια ανοιχτά, αλλά στην παρούσα φάση είχα πρόβλημα στο να ονειρευτώ με μάτια κλειστά, μιας και, για να ονειρευτώ έπρεπε πρώτα να κοιμηθώ...έξω στο ψοφο
Ευτυχώς είχα προνοήσει και είχα βρει, το μέρος που θα την πέσω από νωρίς το απόγευμα.Αλλά υπήρχε μια μικρή ακόμη, τεχνική δυσλειτουργία. Ο πάγκος – παρκάκι της εκκλησίας που προοριζόταν για κρεβάτι μου, ήταν πολύ στενός που τσιμα - τσιμα χωρούσα. Σε κάποια φάση ενώ κοιμάμαι,βλέπω να πέφτω από ένα γκρεμό. Τραντάζομαι και νιώθω να πέφτω σιγά-σιγά από τον πάγκο...7500 χιλιομετρα είχα κάνει σε 28 μέρες χωρίς να πεσω...και έπεφτα από τον πάγκο.Τελικά συγκρατήθηκα, αλλά μετά από αυτό το Bungee jumping ξυπνημα...δεν άργησα να ξανά ξυπνήσω
Ξυπνάω γύρω στις πέντε και έτρεμα από το κρύο. Καλύτερα να σηκωθώ λέω να πάω να πιω κανένα Κ παρά να παιδεύομαι σε αυτό το κρεβάτι – ράμπα. Μαζεύω τα πράγματα, πάω στο μηχανάκι και βλέπω μια γιαγιά να περπατά στο δρόμο. Την ρωτάω
- Έχει κανένα καφενείο ανοιχτό τέτοια ώρα;
- Όχι!
Εν τω μεταξύ εκείνη την ώρα που μιλάμε περνάει ένας παππούς από μπροστά, Ε δεν έχει, δεν έχει θα περιμένω λίγο ακόμα λέω.Ενώ φορτώνω τα πράγματα στο μηχανάκι, έρχονται δύο συνομήλικοί μου.Τους ρωτάω για καφενείο, ναι.. μου λένε...εδώ δίπλα
Ο παππούς που πέρασε από μπροστά μας ήταν ο ιδιοκτήτης του καφενείου και η γιαγιά, δεν είπε κουβέντα. Τώρα, η φοβήθηκε μη τους σφάξω η ήταν στραβωμένη με το παππού. Τι να πω!
Το Κ δεν φορτίζε με τίποτα και θα μου χαλούσε όλα τα τελειωτικά πλάνα μου, για τις ώρες που μου απέμειναν μέχρι να φτάσω στην Θεσσαλονίκη. Χωρίς μπαταρία θα αναγκαζόμουν να γυρίσω από εθνική, μη μου τύχει καμιά στραβή τελευταία ώρα και τρέχω. Ευτυχώς ξεμπλόκαρε και κατά τις οχτώ ξεκίνησα για τα τελευταία μου χιλιόμετρα. Ήθελα να γυρίσω φυσικά στη Θεσσαλονίκη, αλλά ήθελα να το κάνω με στυλ, για να μην φανεί όσο γίνεται ότι γυρνάω σπίτι...Μέχρι φυσικά να φτάσω σπίτι
Μέτσοβο το πρωί
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση