Και ξεκίνησα πάλι να οδηγώ
Όμως και πάλι αισθανόμουν αδύναμος, έσβηναν τα φώτα του μυαλού μου.μόνο ενα μπάνιο θα μας σώσει σκέφτηκα. Στη διαδρομή μου πέρασα πολλά παραθαλάσσια χωριουδάκια, δεν ήξερα που να πάω όλα φάνταζαν εκπληκτικά από ψηλά, μα φυσικά που αλλού από τον Αγιο Νικόλαο. Η επιλογή έγινε εξ ονόματος και μόνο αλλά διόλου δεν το μετάνιωσα
Επιτέλους έκανα το πρώτο μου εξολοκλήρου μπάνιο. Για το προηγούμενο που έκανα στην Λευκάδα οι απόψεις διίστανται, αλλά αυτό δεν μπορεί να μου το αμφισβητήσει κανείς. Όχι πείτε μου μπορεί;
Ήπια καφέ και ξεκίνησα
Εκεί μου συνέβη ένα άλλο μεταφυσικό φαινόμενο που όμως τελικά το κατανόησα από την πορεια των γεγονότων. Ενώ οδηγούσα έβλεπα στον ουρανό ένα σμήνος από πουλιά να πετάει κάπως περίεργα, σαν ζαλισμένα πήγαιναν. Ώπα λέω τι έγινε σεισμός, καμιά φωτιά, θεομηνία ο θεός να μας φύλαξη, προβληματίστηκα αλλά και συνάμα εντυπωσιάστηκα από το πέταγμα των πουλιών και σταμάτησα να το αποθανατίσω.Τότε με πλευρίζει ένα αυτοκίνητο και μου λέει...Κάτι σου έφυγε από το Μηχανάκι...
Όχι ρε πάλι τα ίδια, μετά το χαρτι τι άλλο έχασα και κάνω αναστροφή και πίσω. Μετά από καμμιά 500 m στη μέση του δρόμου τι βλέπω; Μια κάλτσα είχε απογειωθεί από το μηχανάκι Α... έτσι εξηγούνται όλα
Ήμουν λυπημένος για τα καημένα τα πουλάκια και δεν έβγαλα πολλές φωτογραφίες στη διαδρομή μου. Πέρασα τους Δελφούς αλλά μέχρι να φτάσω Αράχοβα χάζεψα, ο δρόμος ήταν από άλλο πλανήτη και από απόψεις θέας αλλά και από απόψεις οδοστρώματος και διαπλάτυνσης του δρόμου. Αεροδρόμιο πραγματικά