Δημοσιεύθηκε αρχικά από
Rac3rX
Μετά από 6 αγώνες μπορούν να βγούν και μερικά συμπεράσματα:
Η Honda φέτος έχει βελτιώσει πολύ τον κινητήρα, φάνηκε σήμερα ότι η διαφορά στη δύναμη με τα Ducati είναι μικρή και διαχειρίσιμη. Όμως έχει χαθεί μέρος της αυτοπεποίθησης που έδινε το μπροστινό στα φρένα, κάτι που επίσης φάνηκε ξανά σήμερα. Είναι εντυπωσιακό και ενδεικτικό του ταλέντου του το πώς ο Marquez με το καλημέρα έπαψε να στηρίζεται στο πιο δυνατό σημείο της Honda τα τελευταία χρόνια και βρήκε αμέσως τον τρόπο να κερδίσει δια περιπάτου 3 αγώνες + 2 βάθρα. Δείτε πχ πόσο δυσκολεύεται συγκριτικά ο Crutchlow. Ο Jorge είναι στη χειρότερη σεζόν της καριέρας του, ακόμα και το 2017 που χρειάστηκε να κάνει για πρώτη φορά μεγάλη αλλαγή στο στυλ οδήγησής του με την Ducati στο ίδιο χρονικό σημείο είχε ήδη ανέβει στο βάθρο μια φορά και είχε εδραιωθεί στο Top 10, με τη Honda ακόμα δεν έχει καταφέρει να μπεί στη δεκάδα και βρίσκεται στους 19 βαθμούς αντί για τους 46 του 2017. Είναι βέβαια ακόμα νωρίς, αλλά αυτό αποδεικνύει ξανά πως όσοι θεωρούν ότι το RCV "οδηγεί" τον Marquez στα πρωταθλήματα λένε μπούρδες. Όπως είπε πριν λίγες μέρες ο Lorenzo η κατάσταση στη Honda θυμίζει εποχές Stoner με Ducati, δηλαδή με τα χρόνια η μηχανή έχει προσαρμοστεί απόλυτα στο στύλ του Marquez σε σημείο που κανείς άλλος να μην καταφέρνει να είναι σταθερά ανταγωνιστικός πάνω της. Αν κάποτε αποφασίσει να φύγει ο Marquez, αυτό θα είναι σοβαρό πρόβλημα για την Honda.
Η Ducati έχει τη μηχανή αλλά όχι τον κατάλληλο αναβάτη για πρωτάθλημα, τουλάχιστον όχι κάποιον που να μην εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα αποτελέσματα του αντιπάλου του. Ο Dovi όταν στενεύουν τα περιθώρια δεν τολμάει,το έδειξε σήμερα που δεν "βούτηξε" μπροστά απο τον Marquez στον τελευταίο γύρο, όπως και στην Αργεντινή με τον Rossi. Αν θες όμως το πρωτάθλημα δεν αρκεί να φτάνεις στο όριο,πρέπει και να το ξεπερνάς. Δεν ξεγράφω τον Dovi προφανώς, αλλά δεν θεωρώ ότι μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα χωρίς να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απο τα λάθη του Marquez.
Η Yamaha χρειάζεται ένα γερό restart σε πολλά επίπεδα, αντίστοιχο της εποχής Furusawa και Rossi. H M1 δεν είναι καθόλου κακή μηχανή, έχει τα δυνατά της σημεία και έχει βελτιωθεί αισθητά σε σχέση με πέρυσι. Το θέμα είναι η στασιμότητα στις μακροχρόνιες αδυναμίες (πχ δύναμη κινητήρα και ηλεκτρονικά), ενώ και το team φαίνεται σε αρκετές περιπτώσεις να δουλεύει χειρότερα από αυτό της Petronas. Ξέρω ότι θα φάω κράξιμο, αλλά θεωρώ πως έχει έρθει η ώρα για τον Rossi να δώσει τη θέση του σε κάποιον νεότερο. Και βάθρα θα πάρει, και νίκες θα ξαναπάρει, και πιθανώς να είναι και πάλι 1η Yamaha στο τέλος του πρωταθλήματος. Όμως οι αδυναμίες του όσο περνάει ο καιρός φαίνονται όλο και περισσότερο, το Q1 τείνει να γίνει κανόνας και ρεαλιστικά δε νομίζω ότι θα ξαναβρεθεί σε θέση ισχύος για το πρωτάθλημα. Αν η Yamaha θέλει να επιστρέψει στην κορυφή πρέπει να δώσει βήμα σε αναβάτες όπως ο Quartararo, εκεί είναι το μέλλον και σε αυτό πρέπει να χτίζει μια εταιρεία του μεγέθους της.
H Suzuki έχει καλούς αναβάτες και καλή βάση, χρειάζεται όμως να το πιστέψουν περισσότερο στα κεντρικά και να δώσουν budget για εξέλιξη και δορυφορική ομάδα. Είναι ιστορική ευκαιρία τώρα που η Yamaha έχει προβλήματα και πρέπει να την εκμεταλλευτούν.
Η ΚΤΜ έχει πάρει μεγάλο ρίσκο με το πλαίσιο και τις αναρτήσεις, και καλά κάνει. Ο Pol δείχνει πως υπάρχει προοπτική επιτυχίας, αλλά οδηγεί συνεχώς στο 102%. Έχω πει πως ο στόχος τους πρέπει να είναι οι RC16 να εδραιώσουν την παρουσία τους στη 10άδα φέτος, και αν για τον Pol αυτό φαίνεται να συμβαίνει ήδη οι υπόλοιποι έιναι ακόμα πολύ μακριά. Για μένα πρέπει του χρόνου να δώσουν εργοστασιακή μηχανή στον Binder και ανάλογα με τα αποτελέσματα του να κρίνουν αν πρέπει να αλλάξουν κατεύθυνση εξέλιξης όπως ζητάει ο Zarco ή να συνεχίσουν με μια "ζόρικη" μηχανή που δεν θα είναι για όλους.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση