Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Ακολουθεί μία μικρή περιγραφή του ταξιδιού μου στην Ουγγαρία
Καθώς όλοι οι μοτοσικλετιστές φίλοι μου εργάζονταν πλέον στο εξωτερικό, αρχές Μαΐου είχα ήδη πάρει την απόφαση να ξεκινήσω μόνος για Βελιγράδι και να κανονίσω κάτι για Ουγγαρία με τα φιλαράκια που έχω εκεί.
Μόλις εντόπισα λοιπόν ένα μεγάλο άνοιγμα στον καιρό στην περιοχή που σκόπευα να ταξιδέψω τα μπαγκάζια ετοιμάστηκαν, η μοτοσυκλέτα ελέγχθηκε, λαδώθηκε, τεντώθηκε και ξημερώματα Παρασκευής κίνησα προς Βουλγαρία.
Ο συγχρονισμός ήταν κρίσιμος καθώς όσο ήμουν ακόμα εντός Ελλάδος τα τελευταία μαύρα σύννεφα κάλυπταν ακόμη τον ουρανό, χωρίς ευτυχώς να αδειάζουν το φορτίο τους, και η μουντίλα μαζί με την έλλειψη συνοδοιπόρου με έκαναν να νιώθω λίγο παράξενα.
Με το που πέρασα τα σύνορα όμως ο καιρός καθάρισε και η διάθεσή μου ανέβηκε κατακόρυφα καθώς η προοπτική του ταξιδιού και της αντάμωσης με παλιούς φίλους στο Βελιγράδι ήταν πραγματικά ό, τι καλύτερο!
Η κούκλα φορτωμένη στα σύνορα
Ήταν η τέταρτη φορά που περνούσα τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα με μηχανή και η τρίτη που διέσχιζα τη χώρα με άλλο προορισμό.
Προτιμώ αυτή τη διαδρομή σε σχέση με τα Σκόπια γιατί είναι πιο ενδιαφέρουσα και όχι ώρες συνεχόμενου, βαρετού αυτοκινητοδρόμου. Επιπλέον μετά τα Κούλατα ο δρόμος δύο λωρίδων είναι πλέον καλός, με λίγη κίνηση και αρκετή ορατότητα για ασφαλή προσπεράσματα.
Το έξτρα βάρος των αποσκευών σε συνδυασμό με μερικά κλικ σκληρότερη απόσβεση στο αμορτισέρ κάνουν το Er σταθερό σαν βράχο παντού, το μοτεράκι του δουλεύει τέλεια σε αυτές τις συνθήκες και το ταξίδι κυλά απολαυστικά μέχρι το πανέμορφο φαράγγι της Κρέσνας. Λίγο πριν και για μικρή απόσταση εκτελούνται έργα και εκεί προσπερνώ δύο ομάδες Ελλήνων και καθώς χαιρετιόμαστε κοιτούν με απορία τι μηχανάκι οδηγώ
Η διαδρομή μέσα στο φαράγγι είναι καταπληκτική και αξίζει και ως μικρή εκδρομή στη Βουλγαρία από μόνη της. Άγρια φύση, το ποτάμι στα δεξιά και ο δρόμος στριφτερός και καλός εκτός από μια μικρή, εγκάρσια λωρίδα χωματόδρομου προς το τέλος του φαραγγιού που δεν ξέρω γιατί δεν την φτιάχνουν τόσα χρόνια